my i dol รู้แล้วล่ะ ว่านาย รักฉัน
แย่แล้วสิ โอย ทำไงดีล่ะเนี่ยวันนี้เป็นคอนเสริต์ของ Girl's Generation ด้วยสิ นี่คุณแม่ให้ฉันมาซื้อของไปทำ I con ตกแต่งห้องรองรับแขกเพิ่ม แล้วจะทันไหม!!หึดูสิ 'ลีนาบี'ผู้คลั่งในโซวอน จะพลาดงานนี้ไม่ได้นะ! แต่โชคชะตะเกิดบัลดาลให้เธอได้ไปอยู่กินกับ โซนยอชีแด เนเลา 2ปี!! เห็นว่าจะดีถ้าไม่มี 'ไลเวย์'มาขัดขวางจนทำให้พลาดงานนี้ไป แถมยังมี'กอรี่' เทรนของพี่ๆ มาแนะนู่นแนะนี่อีกเฮ้อ ฉันจะทำไงดีล่ะเนี่ย!!
Tags: ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอพี่ๆตัวเป็นๆเลย^^
ตอน: งานนี้มีลุ้น
กริ๊ง~กริ๊ง~กริ๊ง-.. เสียงกริ่งรถจักรยาน สีฟ้า รุ่นsowener คันโปรดของฉัน ประดับด้วย I con ชนิดพิเศษทีเรียกได้ว่าไม่มีใครเคยเห็นมาก่อนเลย โอะ0.0ตายจริงลืมไปเลยว่าฉันจะไปคอนเสริต์ ของพี่ๆ Girl's Generation แล้วไหนจะไปซื้อของมาทำ I con อีก ที่เห็นบ่นๆ กับ ไอ้ ไอคอน ก็ไม่ต้องแปลกใจไปนะคะเพราะตระกูลเรา มีนามว่า 'วัชรณิลากุล' เป็นตระกูลที่เรียกได้ว่ารวยเว่อร์ เป็นที่นับหน้าถือตาในสังคม และอาชีพอีกอย่างหนึ่งของทางบ้าน ก็ บริษัท I con terney(หรือง่ายๆว่า ทำไอคอน ตกแต่งห้อง หรือ งานต่างๆๆๆน่ะค่ะ) ที่ชื่อฉันเป็น เกาหลี คือ' ลีนาบี' ซึ่งแปลว่า ผีเสื้อ คุณพ่อเป็นลูกครึ่งเกาหลีน่ะค่ะ แต่ชื่อไทยชื่อว่า 'พัชณิตา วัชรณิลากุล'
"..แม่คะของมาแล้วค่ะ."
"อ้าวมาแล้วหรอลูก อ้อนี่มาช่วยแม่ทำอาหารรองรับคุณย่าหน่อยเร็ว"
"อ่อ อ่อ แม่คะคือว่า '04:45นาที ' 0.0เฮ้ย แม่!! คอนเสริต์จะเริ่มแล้วหนูไปก่อนนะ ไม่ทันแล้ว"
" อะ อะ อะ อ้าว นาบี ลูก นาบี อ้าวไปซะงั้นไม่น่าให้ดูเลย เกาหลีน่ะ " อ่า..เป็นใครๆ ก็ต้องห่วงลูกแหล่ะ ก็ยัยนาบี ตัวแสบไปล่ะนั่น=.=
***-*-*-* ณ อิมแพคอารีน่าเมืองทองธานี
กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด..พี่คะ พี่คะ พี่แทยอน พี่ซันนี่พี่ บลา บลา บลา @#!$$&^*-/*@@@#////####!!!~~~~~~$$%%^^^&&
เสียงของคนลั่นไปทั่วเลยอ่ะ แต่เอ๊ะนั่นมาแล้ว Girl's Generation!!..พวกเขามาในชุดเจ้าหญิงปุยขาวประดับด้วยเพรชแสงระยิบระยับสวยจับตามากับเพลง dencing Quenn แล้วต่อด้วย Igot a boy
หูยเลิศมากเลยว้าว ฉันคิดไม่ผิดเลย 'ติ๊ด ติ๊ด' เสียงข้อความของฉันดังขึ้นและปรากฎว่า 'คุณคือผู้โชคดีที่ได้ไปอยู่กินกับ Girl's Generation เป็นเวลา 2 ปี! ง่ายๆแค่ตอนนี้มาพบทีมงานที่หลังเวทีภายใน 10 นาทีค่ะ'
"ฮะ 10นาที!แย่ละ " ฉันเลยวิ่งผ่าฝูงผู้คนอันเยอะแยะมากมายมหาศาลทั่วชั้นนี้ไป หลังเวที เกือบแล้ว เกือบจะถึงแล้ว เกือบและ ...อุ๊บ
" เฮ่ย โอ๊ย เจ็บๆๆๆ ขอโทษค่ะ อีก 2 นาที! ฮะ! ไม่ทันแล้ว"
"นี่ชนฉันแล้วจะเดินหนีงั้นหรอ เป็นผู้หญิงอะไรกัน"
"เอ๊ะ นี่ เท่าที่ฉันรู้ฉันว่าฉันขอโทนายไปแล้วนะ!"
'อีก 30 วินาที!'
"อีก 30 วินาที เฮ่ย บ้าเอ๊ย!!" ฉันวิ่ง วิ่ง วิ่ง และปรากฏว่า...
"ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ เวลาต้องเป็นเวลาค่ะ"
"มะ มะ มะไม่นะคะ !..ขอโอกาสให้ฉันอีกครั้งนะคะ คุณ คุ.." เขาไปแล้ว
"หึ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ"
"นี่นาย! นายจะตามฉันมาทำไมกันหะ! "
"ตอนนี้ผมไม่สามารถบอกอะไรมากหรอกนะ ไว้คุณกลับไปบ้านจะรู้เองล่ะ" กวนจริงๆเลย
-*****-*-***- ณ บ้าน วัชรณิลากุล
"กลับมาแล้วหรอลูก"
"ค่ะแม่ "
"เอ้า นาบี มาก็ดีแล้วลูก พ่อกับทุกๆ คน ได้ จ้าง บอร์ดี้การ์ด ให้ลูก ต่อไปนี้ไม่ว่าลูกจะไปไหน เค้าก็จะคอยตามไปดูแล"
"บอร์ดี้การ์ด!หรอคะ หมายความว่า.."
"สวัสดี คุณ ลีนาบี" เสียงนี้ฉันจำได้ นายนั่น! 'ตอนนี้ผมไม่สามารถบอกอะไรมากหรอกนะ ไว้คุณกลับไปบ้านจะรู้เองล่ะ'
" นาย !!"
"ต่อไปนี้ฉันจะดูแลเธอเอง ลีนาบี"
********
(ติมตามตอนที่ 2 นะคะ กำลังจัดทำค่ะ)
"..แม่คะของมาแล้วค่ะ."
"อ้าวมาแล้วหรอลูก อ้อนี่มาช่วยแม่ทำอาหารรองรับคุณย่าหน่อยเร็ว"
"อ่อ อ่อ แม่คะคือว่า '04:45นาที ' 0.0เฮ้ย แม่!! คอนเสริต์จะเริ่มแล้วหนูไปก่อนนะ ไม่ทันแล้ว"
" อะ อะ อะ อ้าว นาบี ลูก นาบี อ้าวไปซะงั้นไม่น่าให้ดูเลย เกาหลีน่ะ " อ่า..เป็นใครๆ ก็ต้องห่วงลูกแหล่ะ ก็ยัยนาบี ตัวแสบไปล่ะนั่น=.=
***-*-*-* ณ อิมแพคอารีน่าเมืองทองธานี
กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด..พี่คะ พี่คะ พี่แทยอน พี่ซันนี่พี่ บลา บลา บลา @#!$$&^*-/*@@@#////####!!!~~~~~~$$%%^^^&&
เสียงของคนลั่นไปทั่วเลยอ่ะ แต่เอ๊ะนั่นมาแล้ว Girl's Generation!!..พวกเขามาในชุดเจ้าหญิงปุยขาวประดับด้วยเพรชแสงระยิบระยับสวยจับตามากับเพลง dencing Quenn แล้วต่อด้วย Igot a boy
หูยเลิศมากเลยว้าว ฉันคิดไม่ผิดเลย 'ติ๊ด ติ๊ด' เสียงข้อความของฉันดังขึ้นและปรากฎว่า 'คุณคือผู้โชคดีที่ได้ไปอยู่กินกับ Girl's Generation เป็นเวลา 2 ปี! ง่ายๆแค่ตอนนี้มาพบทีมงานที่หลังเวทีภายใน 10 นาทีค่ะ'
"ฮะ 10นาที!แย่ละ " ฉันเลยวิ่งผ่าฝูงผู้คนอันเยอะแยะมากมายมหาศาลทั่วชั้นนี้ไป หลังเวที เกือบแล้ว เกือบจะถึงแล้ว เกือบและ ...อุ๊บ
" เฮ่ย โอ๊ย เจ็บๆๆๆ ขอโทษค่ะ อีก 2 นาที! ฮะ! ไม่ทันแล้ว"
"นี่ชนฉันแล้วจะเดินหนีงั้นหรอ เป็นผู้หญิงอะไรกัน"
"เอ๊ะ นี่ เท่าที่ฉันรู้ฉันว่าฉันขอโทนายไปแล้วนะ!"
'อีก 30 วินาที!'
"อีก 30 วินาที เฮ่ย บ้าเอ๊ย!!" ฉันวิ่ง วิ่ง วิ่ง และปรากฏว่า...
"ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ เวลาต้องเป็นเวลาค่ะ"
"มะ มะ มะไม่นะคะ !..ขอโอกาสให้ฉันอีกครั้งนะคะ คุณ คุ.." เขาไปแล้ว
"หึ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ"
"นี่นาย! นายจะตามฉันมาทำไมกันหะ! "
"ตอนนี้ผมไม่สามารถบอกอะไรมากหรอกนะ ไว้คุณกลับไปบ้านจะรู้เองล่ะ" กวนจริงๆเลย
-*****-*-***- ณ บ้าน วัชรณิลากุล
"กลับมาแล้วหรอลูก"
"ค่ะแม่ "
"เอ้า นาบี มาก็ดีแล้วลูก พ่อกับทุกๆ คน ได้ จ้าง บอร์ดี้การ์ด ให้ลูก ต่อไปนี้ไม่ว่าลูกจะไปไหน เค้าก็จะคอยตามไปดูแล"
"บอร์ดี้การ์ด!หรอคะ หมายความว่า.."
"สวัสดี คุณ ลีนาบี" เสียงนี้ฉันจำได้ นายนั่น! 'ตอนนี้ผมไม่สามารถบอกอะไรมากหรอกนะ ไว้คุณกลับไปบ้านจะรู้เองล่ะ'
" นาย !!"
"ต่อไปนี้ฉันจะดูแลเธอเอง ลีนาบี"
********
(ติมตามตอนที่ 2 นะคะ กำลังจัดทำค่ะ)
mewsowon เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 ม.ค. 2556, 16:20:21 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 ม.ค. 2556, 17:14:45 น.
จำนวนการเข้าชม : 1105
| บอร์ดี้การ์ดจอมเพี้ยน >> |