my i dol รู้แล้วล่ะ ว่านาย รักฉัน
แย่แล้วสิ โอย ทำไงดีล่ะเนี่ยวันนี้เป็นคอนเสริต์ของ Girl's Generation ด้วยสิ นี่คุณแม่ให้ฉันมาซื้อของไปทำ I con ตกแต่งห้องรองรับแขกเพิ่ม แล้วจะทันไหม!!หึดูสิ 'ลีนาบี'ผู้คลั่งในโซวอน จะพลาดงานนี้ไม่ได้นะ! แต่โชคชะตะเกิดบัลดาลให้เธอได้ไปอยู่กินกับ โซนยอชีแด เนเลา 2ปี!! เห็นว่าจะดีถ้าไม่มี 'ไลเวย์'มาขัดขวางจนทำให้พลาดงานนี้ไป แถมยังมี'กอรี่' เทรนของพี่ๆ มาแนะนู่นแนะนี่อีกเฮ้อ ฉันจะทำไงดีล่ะเนี่ย!!
Tags: ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอพี่ๆตัวเป็นๆเลย^^

ตอน: ขอโทษ

เอี๊ยดด //*-*-*-///
เสียงรถจอดลงเลยทำให้ฉันสดุ้งตื่นขึ้นมาหลังจากงีบหลับไปตอนไหนไม่รู้แต่พอตั้งสติได้ก็นึกขึ้นได้ว่าต้องกลับบ้านแต่นี่มันไม่ใช่บ้านแต่มันเป็นที่ไหนสักแห่ง ที่ๆฉันไม่เคยมา ไม่นึกเลยด้วยซ้ำว่ามันมีอยู่จริง ทำไมเค้าพาฉันมาที่นี่ เพราะที่นี่มันมีแต่ทุ่งหญ้าเขียวขจี สายหมอกบางๆ สายลมที่พัดผ่านเย็นสบายตลอดเวลาเหมาะกับการพักผ่อนที่สุด
"คุณชอบที่นี่ไหม" ในเมื่อเงียบกันอยู่นานเค้าก็เป็นคนเอ่ยปากพูดกับฉัน~~
"..."
"ผมไม่รู้นะว่าคุณคิดอะไรอยู่ แต่คุณต้องฟังเหตุผล"
"..."
"..."
"..ฉันอยากกลับบ้าน"
"คุณฟังที่ผมจะพูดต่อไปนี้ได้รึเปล่า"//เขาทำให้ฉันหงุดหงิด เสียความรู้สึก ยังจะต้องให้ฉันฟังอีกเหรอ
"ถ้ามันสำคัญมาก...ฉันให้เวลาแค่ 5 นาที"
เค้าหันตัวเค้ามาหาฉัน จากที่ยืนข้างฉัน กลับมายืนตรงหน้า สีหน้ารู้สึกผิด แต่เค้าจะรู้สึกไปทำไมในเมื่อคนทำไม่ใช่เค้า
"..ผม ขอโทษ"
~ขอโทษงั้นหรอ~
"นายขอโทษฉันทำไม"
"ผมทำให้คุณเสียอารมณ์เที่ยว"
"นั่นมันเพื่อนนายไม่ใช่นาย"
"แต่.."
"เค้าเป็นมากกว่านั้นงั้นหรอ?"
"..." ตอนนี้ขอบอกเลยว่าสีหน้าของเค้ากำลังปกปิดความลับอะไรบางอย่าง
"ถ้ามากกว่านั้นนายพอจะบอกฉันได้ไหมว่าเป็นอะไร"
"ขึ้นรถเถอะ"
อ่ะ แต่ไหนบอกว่าพามาเที่ยวไงล่ะแล้วจะพาฉันไปทำไม
"..ฉัน..จะเที่ยวต่อ"
"คุณจะ"
"เอาเป็นว่าฉันยกโทษให้..นาย!"
"^^จริงๆหรอ"
ยิ้มปรี่เชียวนะก็อย่างว่าแหละ ฉันไม่ค่อยชอบการอยู่แบบอึดอัด
"แค่นายนะ ไม่ใช่ กอรี่"
"อืม ความจริงกอรี่กับผมก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่รู้จักกันในเครือญาต"
"งั้นหรอ"
"อืม เอาเป็นว่าผมจะพาคุณไปเที่ยวก็แล้วกันนะคุณคงไม่เคยมาที่นี่ล่ะสิ"
"พูดอย่างกับมาบ่อย"
"แน่นอนสิ^^"
ชิ - เจ้าเล่ห์~
เค้าพาฉันมาที่ไหนไม่รู้ไม่สน ไม่ค่อยอยากรู้สักเท่าไหร่แค่มันสวยอย่างเดียวก็พอใจละ
หลังจากที่เรามาชมวิว ชมความสวยงามของทุ่งหญ้า กันอยู่นาน ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าต้องกลับบ้านแล้ว
"กลับกันเถอะ"
"อืม..ผมก้มีธุระต่อเหมือนกัน"
"ธุระอะไรหรอ?"
"เรื่องงานน่ะ"
"บอกได้ป่ะ"
"ไม่รู้สิ เรื่องของคุณท่านผมไม่กล้าบอกหรอกเอาไว้คตุณค่อยไปถามคุณท่านก็แล้วกันนะ"
"ก้ได้"
~แต่มันจะสำคัญแค่ไหนกันเชียว~



mewsowon
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 มี.ค. 2556, 10:16:02 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 มี.ค. 2556, 10:31:28 น.

จำนวนการเข้าชม : 1004





<< บอร์ดี้การ์ดจอมเพี้ยน   
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account