พายุรักซาตานร้าย
Tags: ซาตาน
ตอน: ตอนที่ 11
ตอนที่ 11
“ยัยริษา ฉันขอถามเธออีกครั้งว่าคุณโยอยู่ที่ไหน”
“เอ่อ..คือว่าวันนี้เจ้านายมีแขกค่ะ คงไม่ว่างออกมาพบ คุณวุ้นเส้นกลับไปก่อนเถอะแล้วริษาจะบอกคุณวาโยให้”
ริษาได้รับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มว่าห้ามใครเข้าไปรบกวนเขาที่บ้านพัก โดยส่วนมากในเวลากลางวันวาโยจะอยู่ในสำนักงานของไร่มากกว่า แต่วันนี้เขามีเรื่องต้องคุยกับพลอยญาวีเขาไม่อยากให้ใครไปรบกวนที่นั่น
“ไม่กลับ สำหรับฉันโยเขาคงมีข้อยกเว้น”
วุ้นเส้นเป็นลูกสาวของปลัดอำเภอ เธอจบมหาวิทยาลัยชื่อดังจากกรุงเทพฯ เป็นหญิงสาวสวยที่มีความมั่นใจสูงวุ้นเส้นพบกับวาโยที่งานแสดงสินค้าเกษตรประจำจังหวัดกาญจนบุรีเมื่อสองปีที่แล้ว เธอชอบเขาและเขาก็คุยกับเธอด้วยดีเสมอมา วุ้นเส้นจึงค่อนข้างจะมาที่ไร่นี้บ่อย และการที่วาโยไม่มีผู้หญิงมาข้องเกี่ยวเพราะวันๆเขาเอาแต่หมกตัวอยู่ในไร่ทำให้วุ้นเส้นทึกทักเอาว่าเธอกับเขาเป็นแฟนกันและไร่นี้อีกหน่อยจะต้องกลายเป็นของเธอด้วย
“แต่ว่า...คุณวาโยสั่งเอาไว้”
“ไม่มีคำว่าแต่ ถ้าเธอยังไม่บอกว่าโยอยู่ไหนฉันจะฟ้องให้โยไร่เธอออกในฐานะที่ชอบทำตัวขัดใจแฟนของเขา”
“แฟน!”
“คุณโยไปรับยัยวุ้นเส้นมาเป็นแฟนตอนไหน” ริษาบ่นเบาๆ เธอไม่ชอบคุณวุ้นเส้นคนนี้เลยเพราะชอบวางมาดทำตัวเป็นแฟนคุณโยทั้งที่ความเป็นจริงริษามั่นใจว่าเจ้านายออกจะรำคาญผู้หญิงคนนี้แต่ไม่กล้าพูดเพราะเกรงใจท่านปลัดที่เป็นเพื่อนพ่อของเขา
“เธอบ่นอะไรยัยริษา จะบอกหรือเปล่าว่าโยอยู่ที่ไหน” วุ้นเส้นเริ่มเสียงดัง คนในออฟฟิศเริ่มมองเป็นตาเดียวกัน
เฮ้อ! ริษาถอนใจอย่างรำคาญ “เอาเป็นว่าถ้าคุณอยากจะพบนัก ฉันห้ามคุณไม่ได้ก็เชิญไปพบเจ้านายที่บ้านพักนะคะถ้าคุณถูกเจ้านายตำหนิอย่ามาโทษริษาก็แล้วกัน”
ริษาก้มหน้าก้มตาทำบัญชีต่อไป
“นังพนักงานกระจอกโยเขาไม่มีทางตำหนิฉันหรอก” หญิงสาวเดินสะบัดหน้าอออกไป หน้าตาสะสวยแต่งตัวทันสมัยแต่นิสัยของวุ้นเส้นกลับสวนทาง
+++++++++++++++++++++++++
วาโยคิดว่าจะขู่พลอยเล่นๆ ทำให้กลัวแล้วออกไปจากไร่ของเขาซะ แต่กามเทพเจ้ากรรมกับมาเล่นตลก
ร่างบางอยู่บนเตียงนอนของเขา วาโยก้าวทีเดียวก็ขึ้นไปอยู่บนเตียง “เตียงผมมันนุ่มดีไหม แต่ผมว่านุ่มกว่าเตียงที่โรงแรมนั้นอีก เอาเป็นว่าถ้าคืนนั้นคุณจำไม่ได้ผมจะทบทวนให้”
“ไม่นะออกไป” พลอยพยายามทั้งเตะทั้งถีบ ใครกันจะอยากถูกผู้ชายข่มขืน
วาโยหัวเราะชอบใจเขาต้องการขู่เธอเล่นๆ เพราะไม่อยากมานั่งเล่าเรื่องสะเทือนใจของพี่สาวให้ใครฟังอีก อยากให้เรื่องจบแค่นี้
“ถ้ากลัวก็รีบกลับออกไปซะ ผมจะให้โอกาส” เขาชี้ไปที่ประตู
“ไม่ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าฉันจะรู้ความจริง เอาซิก็นายข่มขืนฉันแล้วครั้งหนึ่งอีกสักครั้งจะเป็นอะไรไป” พลอยพูดไปด้วยความโมโหและสถานการณ์ที่บีบคั้นไม่ได้คิดให้เขาทำแบบที่พูดสักนิด
วาโยผงะออก จะเอาไงดีนะขู่จะปล้ำแล้วยังไม่กลับไปอีก
+++++++++++++++++++
โยขา ๆๆ โย อยู่ไหนคะ
วุ้นเส้นในชุดลายทางตรงขาวสลับดำคว้านลึกเห็นเนินอกความยาวเหนือเข่า เดินเข้ามาในบ้านอย่างกับว่าเป็นบ้านของเธอเอง ยิ่งรู้มาจากผู้เป็นพ่อว่าคุณนภาแม่ของวาโยตอนนี้ไปนั่งวิปัสนากรรมฐานอยู่ที่อยุธยาอีกหลายเดือนจึงจะกลับมันจึงเป็นโอกาสที่ดีที่เธอจะเข้ามาหาเขาบ่อยๆ
“เสียงใคร” พลอยเริ่มเห็นแววรอด
“วุ้นเส้น มาทำไมกันแย่ล่ะสิ” วาโยรู้ดีว่าวุ้นเส้นเป็นสาวช่างพูดขนาดไหนเขาไม่ต้องการให้เธอรู้เรื่อง
วาโยจึงคิดแผนการไล่พลอยออกไปจากไร่
“แฟนผมเขามาหา ทางที่ดีคุณรีบออกไปเดี๋ยวนี้ ก่อนที่เธอจะมาเห็นเข้ารับรองบ้านแตกแน่ วุ้นเส้นเขาขี้หึงมากๆ”
ท่าทางเป็นห่วงคนรักและกลัวคนรักจะเห็น ทำให้พลอยญาวีตัดสินใจทำอะไรบางอย่างที่วาโยไม่คาดคิด
“อย่าค่ะโย อย่าทำพลอยค่ะ” หญิงสาวแกล้งร้องโวยวายเสียงดัง แถมยังกอดเขาเอาไว้แน่นเท่านั้นยังไม่พอเธอฉีกเสื้อของตัวเองออก
ชายหนุ่มหน้าถอดสี “ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลยจะร้องทำไม”
“เดี๋ยวได้ทำแน่” สายตาอาฆาตจ้องหน้าวาโย
“พลอย! คุณจะทำอะไร อย่าทำบ้าๆนะ
”
พลอยเห็นสีหน้าดุของเขา เธอเข้าใจว่านายวาโยคงกลัวที่แฟนสาวจะมาเห็นแล้วเข้าใจผิด
“คุณทำให้ฉันเสียคนรัก คุณก็ต้องเสียคนรักเหมือนกัน”
“ช่วยด้วยๆ ๆ อย่าค่ะพลอยเจ็บ เบาๆสิคะ” หญิงสาวเอามือยีผมหยิกเป็นลอนสลวยให้ยุ่งราวกับผู้หญิงถูกข่มขืนตอนนี้เธอลืมความอาย ดึงเขาเข้ามากอดแนบแน่น มือน้อยกระชากสาปเสื้อเขาจนขาดรุ่งริ่ง
กลิ่นเนื้อสาวที่แนบชิดอกกว้างแบบนี้ทำให้วาโยคิดไปถึงผิวขาวหยวกที่เขาได้เห็นในคืนวันนั้น
“อย่าค่ะพลอยเจ็บ โยขาเบาๆหน่อยสิคะ” พลอยยิ่งส่งเสียงดัง
วาโยพยายามควบคุมสติไม่ให้เตลิดไปด้วย“ปล่อยผมบอกให้ปล่อย ทำบ้าอะไร”
+++++++++++++++++
เสียงอะไร เหมือนเสียงผู้หญิงร้อง วุ้นเส้นวิ่งไปตามต้นเสียงซึ่งเป็นห้องของวาโยเธอไม่รีรอที่จะผลักประตูเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“ขออย่าให้เป็นแบบที่คิดเลย”
“ไม่ ไม่จริงคุณโย ทำไม” วุ้นเส้นรู้สึกเสียใจสุดขีดไม่คิดว่าวาโยจะทำแบบนี้
สภาพที่วุ้นเส้นเห็นผู้หญิงสาวสวยหุ่นดี แต่ผมยุ่งเหยิงเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งกอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่กับวาโยบนเตียงของเขาที่เธอยังไม่มีโอกาสได้ขึ้นไป วาโยก็อยู่ในสภาพที่ไม่ต่างจากผู้หญิงคนนั้น
“โย! ทำไมโยทำแบบนี้คะ แล้ววุ้นเส้นล่ะคุณเอาวุ้นเส้นไปที่ไหน”
“วุ้นเส้น!”
วาโยเตรียมจะแก้ตัวแต่ทว่า พลอยตัดสินใจประกบริมฝีปากนุ่มของตัวเองกับริมฝีปากหยักได้รูปของเขาเอาไว้แน่นอีกทั้งยังล็อคคอเขาเอาไว้ไม่ให้หันหนีไปไหน
เสียงกรี๊ดดังสนั่นจนแสบแก้วหู ก่อนที่วุ้นเส้นจะวิ่งออกไปจากบ้าน
+++++++++++++++
“พลอย ! คุณเป็นบ้าอะไรถึงทำแบบนั้น วุ้นเส้นเข้าใจผิดแล้วเดี๋ยวก็เกิดเรื่องใหญ่หรอก” วาโยรู้วุ้นเส้นจะต้องเอาไปพูดจนทั่ว
“สมน้ำหน้า นี่มันน้อยไปกับสิ่งที่คุณทำกับฉันและรัน คุณจะต้องเสียคนรัก เสียใจเหมือนที่ฉันเป็น”
“คุณเข้าใจผิดไปกันใหญ่ผมกับวุ้นเส้น”
“รักมากใช่ไหม ผู้หญิงคนนั้น”
“ใช่รักมาก ห่วงมากมีอะไรไหม หมดคำถามก็กลับบ้านคุณไปได้แล้ว” วาโยหันหลังหนีไม่อยากมองเนื้อขาวเนียนของพลอยที่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งแทบจะปิดอะไรไม่มิด
“ถ้าอย่างนั้นก็เตรียมตัวต้องเสียคุณวุ้นเส้นคนนั้นไปได้เลย เพราะต่อไปนี้คุณคือสามีของฉัน”
“อะไรนะ” วาโยหันกลับมามองหน้าพลอยอย่างเต็มไปด้วยคำถาม“คุณจะมาทึกทักเอาผมเป็นสามีแบบนี้ได้ยังไงผมไม่ยอม”เขาเสียงแข็ง
“ถ้าไม่ยอมก็เตรียมตัวติดคุก คลิปที่คุณ..เอ่อข่มขืนฉันจะเป็นหลักฐานชิ้นดีหากคุณไม่ยอมทำตามเงื่อนไข”
อะไรกันคลิปที่เขาถ่ายเอาไว้กลับมาเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญผูกมัดตัวเขาเอง
“บ้าฉิบ! อะไรกันวะ”
พลอยตัดสินใจเอาตัวเองมาพัวพันในชีวิตของวาโย เพราะความมุ่งมั่นที่จะแก้แค้นคืน และต้องรู้ให้ได้ว่าระหว่างเขากับรันแค้นเคืองกันเรื่องอะไรถึงกับใช้เธอมาเป็นเครื่องมือ และสิ่งที่วาโยทำกับเธอ พลอยจะใช้มันเป็นเครื่องมือแก้แค้นเอาคืน
“คุณอย่าลืมสิว่าคลิปที่คุณถ่ายคุณลบมันไปแล้วก็จริง แต่ที่อยู่ในมือของฉัน” พลอยล้วงหยิบโทรศัพท์ของรันขึ้นมาโชว์ “แต่ในเครื่องนี้มันยังมี”
“ถ้าอย่างนั้นเอามานี่” วาโยดึงโทรศัพท์มาจากพลอย
“เดี๋ยวผมจะลบมันให้เอง จะให้บอกสักกี่ครั้งว่าผมไม่เคยทำอะไรคุณเกินเลยไปกว่าการแตะนิดแตะหน่อย”
“เชิญลบไปเลย เพราะฉันยังมีอยู่อีกมากที่บ้าน คอมพิวเตอร์ที่ทำงาน และไรท์เก็บเอาไว้อีกเป็นโหล” พลอยขู่ที่จริงไม่มี
“พลอยทำบ้าอะไรแบบนั้น เดี๋ยวคลิปเกิดหลุดไปคุณเองจะเสียหาย รู้ไหมผมระมัดระวังเรื่องคลิปของคุณมากแค่ไหน”
“อมพระมาพูดฉันก็ไม่เชื่อ ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรจะเสียอีกต่อไปคุณต่างหากที่จะต้องเสีย”
“เอาเป็นว่าคุณบอกมาเลยจะให้ผมชดใช้ยังไงที่ถ่ายคลิปคุณไว้ผมยอมทำตาม และขอให้ความแค้นมันจบลงที่นี่เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร” วาโยยืมคำแม่มาใช้ที่ท่านสอนเขาเมื่อเช้า
“แล้วทำไมก่อนที่คุณจะทำไม่นึกถึงคำนี้อย่ามาต่อรองอะไรทั้งนั้น ฉันต้องการให้คุณจดทะเบียนสมรสกับฉันและตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปฉันจะอยู่ที่นี่ในฐานะภรรยาของคุณ”
++++++++++++++++++++++
“ยัยริษา ฉันขอถามเธออีกครั้งว่าคุณโยอยู่ที่ไหน”
“เอ่อ..คือว่าวันนี้เจ้านายมีแขกค่ะ คงไม่ว่างออกมาพบ คุณวุ้นเส้นกลับไปก่อนเถอะแล้วริษาจะบอกคุณวาโยให้”
ริษาได้รับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มว่าห้ามใครเข้าไปรบกวนเขาที่บ้านพัก โดยส่วนมากในเวลากลางวันวาโยจะอยู่ในสำนักงานของไร่มากกว่า แต่วันนี้เขามีเรื่องต้องคุยกับพลอยญาวีเขาไม่อยากให้ใครไปรบกวนที่นั่น
“ไม่กลับ สำหรับฉันโยเขาคงมีข้อยกเว้น”
วุ้นเส้นเป็นลูกสาวของปลัดอำเภอ เธอจบมหาวิทยาลัยชื่อดังจากกรุงเทพฯ เป็นหญิงสาวสวยที่มีความมั่นใจสูงวุ้นเส้นพบกับวาโยที่งานแสดงสินค้าเกษตรประจำจังหวัดกาญจนบุรีเมื่อสองปีที่แล้ว เธอชอบเขาและเขาก็คุยกับเธอด้วยดีเสมอมา วุ้นเส้นจึงค่อนข้างจะมาที่ไร่นี้บ่อย และการที่วาโยไม่มีผู้หญิงมาข้องเกี่ยวเพราะวันๆเขาเอาแต่หมกตัวอยู่ในไร่ทำให้วุ้นเส้นทึกทักเอาว่าเธอกับเขาเป็นแฟนกันและไร่นี้อีกหน่อยจะต้องกลายเป็นของเธอด้วย
“แต่ว่า...คุณวาโยสั่งเอาไว้”
“ไม่มีคำว่าแต่ ถ้าเธอยังไม่บอกว่าโยอยู่ไหนฉันจะฟ้องให้โยไร่เธอออกในฐานะที่ชอบทำตัวขัดใจแฟนของเขา”
“แฟน!”
“คุณโยไปรับยัยวุ้นเส้นมาเป็นแฟนตอนไหน” ริษาบ่นเบาๆ เธอไม่ชอบคุณวุ้นเส้นคนนี้เลยเพราะชอบวางมาดทำตัวเป็นแฟนคุณโยทั้งที่ความเป็นจริงริษามั่นใจว่าเจ้านายออกจะรำคาญผู้หญิงคนนี้แต่ไม่กล้าพูดเพราะเกรงใจท่านปลัดที่เป็นเพื่อนพ่อของเขา
“เธอบ่นอะไรยัยริษา จะบอกหรือเปล่าว่าโยอยู่ที่ไหน” วุ้นเส้นเริ่มเสียงดัง คนในออฟฟิศเริ่มมองเป็นตาเดียวกัน
เฮ้อ! ริษาถอนใจอย่างรำคาญ “เอาเป็นว่าถ้าคุณอยากจะพบนัก ฉันห้ามคุณไม่ได้ก็เชิญไปพบเจ้านายที่บ้านพักนะคะถ้าคุณถูกเจ้านายตำหนิอย่ามาโทษริษาก็แล้วกัน”
ริษาก้มหน้าก้มตาทำบัญชีต่อไป
“นังพนักงานกระจอกโยเขาไม่มีทางตำหนิฉันหรอก” หญิงสาวเดินสะบัดหน้าอออกไป หน้าตาสะสวยแต่งตัวทันสมัยแต่นิสัยของวุ้นเส้นกลับสวนทาง
+++++++++++++++++++++++++
วาโยคิดว่าจะขู่พลอยเล่นๆ ทำให้กลัวแล้วออกไปจากไร่ของเขาซะ แต่กามเทพเจ้ากรรมกับมาเล่นตลก
ร่างบางอยู่บนเตียงนอนของเขา วาโยก้าวทีเดียวก็ขึ้นไปอยู่บนเตียง “เตียงผมมันนุ่มดีไหม แต่ผมว่านุ่มกว่าเตียงที่โรงแรมนั้นอีก เอาเป็นว่าถ้าคืนนั้นคุณจำไม่ได้ผมจะทบทวนให้”
“ไม่นะออกไป” พลอยพยายามทั้งเตะทั้งถีบ ใครกันจะอยากถูกผู้ชายข่มขืน
วาโยหัวเราะชอบใจเขาต้องการขู่เธอเล่นๆ เพราะไม่อยากมานั่งเล่าเรื่องสะเทือนใจของพี่สาวให้ใครฟังอีก อยากให้เรื่องจบแค่นี้
“ถ้ากลัวก็รีบกลับออกไปซะ ผมจะให้โอกาส” เขาชี้ไปที่ประตู
“ไม่ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าฉันจะรู้ความจริง เอาซิก็นายข่มขืนฉันแล้วครั้งหนึ่งอีกสักครั้งจะเป็นอะไรไป” พลอยพูดไปด้วยความโมโหและสถานการณ์ที่บีบคั้นไม่ได้คิดให้เขาทำแบบที่พูดสักนิด
วาโยผงะออก จะเอาไงดีนะขู่จะปล้ำแล้วยังไม่กลับไปอีก
+++++++++++++++++++
โยขา ๆๆ โย อยู่ไหนคะ
วุ้นเส้นในชุดลายทางตรงขาวสลับดำคว้านลึกเห็นเนินอกความยาวเหนือเข่า เดินเข้ามาในบ้านอย่างกับว่าเป็นบ้านของเธอเอง ยิ่งรู้มาจากผู้เป็นพ่อว่าคุณนภาแม่ของวาโยตอนนี้ไปนั่งวิปัสนากรรมฐานอยู่ที่อยุธยาอีกหลายเดือนจึงจะกลับมันจึงเป็นโอกาสที่ดีที่เธอจะเข้ามาหาเขาบ่อยๆ
“เสียงใคร” พลอยเริ่มเห็นแววรอด
“วุ้นเส้น มาทำไมกันแย่ล่ะสิ” วาโยรู้ดีว่าวุ้นเส้นเป็นสาวช่างพูดขนาดไหนเขาไม่ต้องการให้เธอรู้เรื่อง
วาโยจึงคิดแผนการไล่พลอยออกไปจากไร่
“แฟนผมเขามาหา ทางที่ดีคุณรีบออกไปเดี๋ยวนี้ ก่อนที่เธอจะมาเห็นเข้ารับรองบ้านแตกแน่ วุ้นเส้นเขาขี้หึงมากๆ”
ท่าทางเป็นห่วงคนรักและกลัวคนรักจะเห็น ทำให้พลอยญาวีตัดสินใจทำอะไรบางอย่างที่วาโยไม่คาดคิด
“อย่าค่ะโย อย่าทำพลอยค่ะ” หญิงสาวแกล้งร้องโวยวายเสียงดัง แถมยังกอดเขาเอาไว้แน่นเท่านั้นยังไม่พอเธอฉีกเสื้อของตัวเองออก
ชายหนุ่มหน้าถอดสี “ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลยจะร้องทำไม”
“เดี๋ยวได้ทำแน่” สายตาอาฆาตจ้องหน้าวาโย
“พลอย! คุณจะทำอะไร อย่าทำบ้าๆนะ
”
พลอยเห็นสีหน้าดุของเขา เธอเข้าใจว่านายวาโยคงกลัวที่แฟนสาวจะมาเห็นแล้วเข้าใจผิด
“คุณทำให้ฉันเสียคนรัก คุณก็ต้องเสียคนรักเหมือนกัน”
“ช่วยด้วยๆ ๆ อย่าค่ะพลอยเจ็บ เบาๆสิคะ” หญิงสาวเอามือยีผมหยิกเป็นลอนสลวยให้ยุ่งราวกับผู้หญิงถูกข่มขืนตอนนี้เธอลืมความอาย ดึงเขาเข้ามากอดแนบแน่น มือน้อยกระชากสาปเสื้อเขาจนขาดรุ่งริ่ง
กลิ่นเนื้อสาวที่แนบชิดอกกว้างแบบนี้ทำให้วาโยคิดไปถึงผิวขาวหยวกที่เขาได้เห็นในคืนวันนั้น
“อย่าค่ะพลอยเจ็บ โยขาเบาๆหน่อยสิคะ” พลอยยิ่งส่งเสียงดัง
วาโยพยายามควบคุมสติไม่ให้เตลิดไปด้วย“ปล่อยผมบอกให้ปล่อย ทำบ้าอะไร”
+++++++++++++++++
เสียงอะไร เหมือนเสียงผู้หญิงร้อง วุ้นเส้นวิ่งไปตามต้นเสียงซึ่งเป็นห้องของวาโยเธอไม่รีรอที่จะผลักประตูเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“ขออย่าให้เป็นแบบที่คิดเลย”
“ไม่ ไม่จริงคุณโย ทำไม” วุ้นเส้นรู้สึกเสียใจสุดขีดไม่คิดว่าวาโยจะทำแบบนี้
สภาพที่วุ้นเส้นเห็นผู้หญิงสาวสวยหุ่นดี แต่ผมยุ่งเหยิงเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งกอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่กับวาโยบนเตียงของเขาที่เธอยังไม่มีโอกาสได้ขึ้นไป วาโยก็อยู่ในสภาพที่ไม่ต่างจากผู้หญิงคนนั้น
“โย! ทำไมโยทำแบบนี้คะ แล้ววุ้นเส้นล่ะคุณเอาวุ้นเส้นไปที่ไหน”
“วุ้นเส้น!”
วาโยเตรียมจะแก้ตัวแต่ทว่า พลอยตัดสินใจประกบริมฝีปากนุ่มของตัวเองกับริมฝีปากหยักได้รูปของเขาเอาไว้แน่นอีกทั้งยังล็อคคอเขาเอาไว้ไม่ให้หันหนีไปไหน
เสียงกรี๊ดดังสนั่นจนแสบแก้วหู ก่อนที่วุ้นเส้นจะวิ่งออกไปจากบ้าน
+++++++++++++++
“พลอย ! คุณเป็นบ้าอะไรถึงทำแบบนั้น วุ้นเส้นเข้าใจผิดแล้วเดี๋ยวก็เกิดเรื่องใหญ่หรอก” วาโยรู้วุ้นเส้นจะต้องเอาไปพูดจนทั่ว
“สมน้ำหน้า นี่มันน้อยไปกับสิ่งที่คุณทำกับฉันและรัน คุณจะต้องเสียคนรัก เสียใจเหมือนที่ฉันเป็น”
“คุณเข้าใจผิดไปกันใหญ่ผมกับวุ้นเส้น”
“รักมากใช่ไหม ผู้หญิงคนนั้น”
“ใช่รักมาก ห่วงมากมีอะไรไหม หมดคำถามก็กลับบ้านคุณไปได้แล้ว” วาโยหันหลังหนีไม่อยากมองเนื้อขาวเนียนของพลอยที่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งแทบจะปิดอะไรไม่มิด
“ถ้าอย่างนั้นก็เตรียมตัวต้องเสียคุณวุ้นเส้นคนนั้นไปได้เลย เพราะต่อไปนี้คุณคือสามีของฉัน”
“อะไรนะ” วาโยหันกลับมามองหน้าพลอยอย่างเต็มไปด้วยคำถาม“คุณจะมาทึกทักเอาผมเป็นสามีแบบนี้ได้ยังไงผมไม่ยอม”เขาเสียงแข็ง
“ถ้าไม่ยอมก็เตรียมตัวติดคุก คลิปที่คุณ..เอ่อข่มขืนฉันจะเป็นหลักฐานชิ้นดีหากคุณไม่ยอมทำตามเงื่อนไข”
อะไรกันคลิปที่เขาถ่ายเอาไว้กลับมาเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญผูกมัดตัวเขาเอง
“บ้าฉิบ! อะไรกันวะ”
พลอยตัดสินใจเอาตัวเองมาพัวพันในชีวิตของวาโย เพราะความมุ่งมั่นที่จะแก้แค้นคืน และต้องรู้ให้ได้ว่าระหว่างเขากับรันแค้นเคืองกันเรื่องอะไรถึงกับใช้เธอมาเป็นเครื่องมือ และสิ่งที่วาโยทำกับเธอ พลอยจะใช้มันเป็นเครื่องมือแก้แค้นเอาคืน
“คุณอย่าลืมสิว่าคลิปที่คุณถ่ายคุณลบมันไปแล้วก็จริง แต่ที่อยู่ในมือของฉัน” พลอยล้วงหยิบโทรศัพท์ของรันขึ้นมาโชว์ “แต่ในเครื่องนี้มันยังมี”
“ถ้าอย่างนั้นเอามานี่” วาโยดึงโทรศัพท์มาจากพลอย
“เดี๋ยวผมจะลบมันให้เอง จะให้บอกสักกี่ครั้งว่าผมไม่เคยทำอะไรคุณเกินเลยไปกว่าการแตะนิดแตะหน่อย”
“เชิญลบไปเลย เพราะฉันยังมีอยู่อีกมากที่บ้าน คอมพิวเตอร์ที่ทำงาน และไรท์เก็บเอาไว้อีกเป็นโหล” พลอยขู่ที่จริงไม่มี
“พลอยทำบ้าอะไรแบบนั้น เดี๋ยวคลิปเกิดหลุดไปคุณเองจะเสียหาย รู้ไหมผมระมัดระวังเรื่องคลิปของคุณมากแค่ไหน”
“อมพระมาพูดฉันก็ไม่เชื่อ ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรจะเสียอีกต่อไปคุณต่างหากที่จะต้องเสีย”
“เอาเป็นว่าคุณบอกมาเลยจะให้ผมชดใช้ยังไงที่ถ่ายคลิปคุณไว้ผมยอมทำตาม และขอให้ความแค้นมันจบลงที่นี่เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร” วาโยยืมคำแม่มาใช้ที่ท่านสอนเขาเมื่อเช้า
“แล้วทำไมก่อนที่คุณจะทำไม่นึกถึงคำนี้อย่ามาต่อรองอะไรทั้งนั้น ฉันต้องการให้คุณจดทะเบียนสมรสกับฉันและตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปฉันจะอยู่ที่นี่ในฐานะภรรยาของคุณ”
++++++++++++++++++++++
อัปสรา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 พ.ค. 2554, 17:04:31 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 พ.ค. 2554, 17:04:31 น.
จำนวนการเข้าชม : 6550
| << ตอนที่ 9 | ตอนที่ 12 >> |
boon 27 พ.ค. 2554, 17:20:42 น.
แหม พอมาต่อให้ ก็ต้องให้ลุ้นกันอีก
เฮ่อ คุณอัปสราขา ไม่สงสารคนอ่านบ้างหรือคะ
แหม พอมาต่อให้ ก็ต้องให้ลุ้นกันอีก
เฮ่อ คุณอัปสราขา ไม่สงสารคนอ่านบ้างหรือคะ
lovemuay 27 พ.ค. 2554, 19:31:08 น.
ฮาๆ..นางเอกน่ารักจริงรุกเร็วจนพระเอกงงเลย
กำลังสนุกเลยค่ะ มาต่อเร็วๆนะคะ
ฮาๆ..นางเอกน่ารักจริงรุกเร็วจนพระเอกงงเลย
กำลังสนุกเลยค่ะ มาต่อเร็วๆนะคะ
ปูสีน้ำเงิน 27 พ.ค. 2554, 21:47:18 น.
เหตุการณ์พลิกผันจริงๆ
เหตุการณ์พลิกผันจริงๆ
หมู้หมู 27 พ.ค. 2554, 23:10:19 น.
วัวพันหลัก 555
วัวพันหลัก 555
ann 28 พ.ค. 2554, 12:54:44 น.
ขำเรื่องนี้อ่ะ สรุปพระเอกจะโดนแบล็คเมย์ซะงั้น อิอิ ฮาดีอ่ะค่ะคุณอัปสรา เรื่องนี้ไม่เครียดเลยมั้งเนี่ย
ขำเรื่องนี้อ่ะ สรุปพระเอกจะโดนแบล็คเมย์ซะงั้น อิอิ ฮาดีอ่ะค่ะคุณอัปสรา เรื่องนี้ไม่เครียดเลยมั้งเนี่ย
อัปสรา 28 พ.ค. 2554, 22:50:07 น.
ก็ตั้งใจไม่ให้เครียดนะคะ
ก็ตั้งใจไม่ให้เครียดนะคะ