ห้องเรียนอลเวง My boyfriend ที่รัก ( yaoi )
เมื่อคนหนึ่งก็แสนซื่อ ส่วนอีกคนก็คอยแต่จะคิดไม่ซื่อ
แล้วผลจะออกมาเป็นยังไง นิยายแนว yaoi รับไม่ได้ห้ามเข้า !!!
Tags: yaoi, boyfriend, narai

ตอน: ตอนที่ 3 ซักเสื้อ


"เฮ้ย 'จารย์มาๆ" เสียงสายสืบดังขึ้น หลังจากถูกส่งให้ไปดักซุ่มดูอาจารย์ หลังจากเสียงสายลับดัง เหล่าคนเล่นหนังสด คนดู และคนถ่ายคลิปก็รีบวิ่งตัวปลิวกลับโต๊ะทันที

"เอาล่ะ นักเรียนทำการทดลอง5.2 หน้า167นะ มาเอาอุปกรณ์ไป แล้วทดลองเงียบๆ อย่าเสียงดังล่ะ แล้วก็..." อาจารย์ประจำวิชาฟิสิกส์สั่งงานไปเรื่อยๆ แล้วจึงเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้นักเรียนทำการทดลองกันเอง

"เฮ้ย ไอ้โข เมิงทดลองไปเลย เดี๋ยวกรูมาลอกทีหลัง" ดราฟบอกโขแล้วหันมานั่งคุยกับแบงค์อย่างออกรส โดยไม่ได้รู้เลยว่า ตัวเองได้ตกเป็นเป้า

หมับ !! "ว๊ากก"

"เฮ้ยพวกเมิงจับแน่นๆ อย่าให้ไอ้ดราฟหลุดไปได้ จับมันกดลงพื้นเลย !!" ไผ่พูดพร้อมกับช่วยเพื่อนๆ อีก2-3คนกดดราฟลงกับพื้น กระแทกดังพลั่ก!!

"โอ๊ย !! เจ็บนะโว้ย! พวกเมิงทำไรเอี้ยไรเนี่ย เฮ้ยไอ้แบงค์ช่วยกรูด้วย" ดราฟร้องออกมาดด้วยความเจ็บปวด แล้วหันหลังไปขอร้องให้แบงค์ช่วย เพราะตอนนี้ดราฟถูกไผ่และเพื่อนกดแขนกดขาลงกับพื้นขยับไปไหนไม่ได้

เงียบ... ไร้เสียงตอบรับจากแบงค์ แบงค์ไม่ได้ตอบอะไร แค่มองไปที่ดราฟด้วยสายตาเฉยๆ

"ไรวะ !! ไม่ช่วยกรูใช่มั้ย ได้ กรูช่วยตัวเองก็ได้" ดราฟสบถออกมาอย่างหัวเสีย แล้วพยายามขัดขืนเต็มที่ จนในที่สุดก็หลุดออกมาได้

"แมร่ง เสื้อกรูเปื้อนหมดเลยเห็นมั้ย พวกเมิงเล่นเอี้ยไรไม่บอกดีๆ ฮึ่ย" ดราฟบ่นออกมาเสียงดัง แล้วค่อยปลดกระดุมเสื้อออก

"เฮ้ย ไอ้ดราฟ มรึงมี'รมณ์ไงวะ ถอดเสื้อทำไม" ไอ้ไผ่ที่กลับมานั่งที่โต๊ะกำลังลอกผลการทดลองจากโขอยู่ ก็เงยหน้าขึ้นมาถามเมื่อเห็นว่า ดราฟกำลังถอดเสื้อ

"มรึงดิมี'รมณ์ เสื้อกรูเปื้อน มรึงไม่เห็นเรอะ กรูก็จะถอดมาซักนะสิถามได้" ดราฟตอบกลับไป หลังเริ่มลงมือซักเสื้อ พร้อมทั้งบ่นพึมพำอยู่คนเดียว แล้วก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อมีมือปริศนามาช่วยซักเสื้ออีกแรงหนึ่ง

"มรึงงอนกรูรึไงวะ ที่กรูไม่ไปช่วยมรึงน่ะ ผู้ชายอย่างเมิงงอนแล้วมันทุเรศว่ะ ไม่น่ารักหรอก เลิงอนได้แล้ว" แบงค์เจ้าของมือปริศนาที่เดินมาช่วยซักเสื้อพูดขึ้นมา

"กรูเปล่างอนเมิงซักหน่อย เมิงคิดไปเองทั้งนั้น" ดราฟสวนกลับทันทีโดยไม่รอช้า

"เออ กรูคิดไปเองก็ได้ มรึงไม่ได้งอน ไม่ได้งอนเล๊ย~ กรูคิดไปเองทั้งน้าน~" แบงค์ทำเสียงยานตอบกลับไป

"ทำไมมรึงพูดเหมือนประชดอย่างงั้นวะ -*-" ดราฟถามขึ้นอย่างไม่แน่ใจ

'เออ กรรมสมองช้า ไม่เข้าใจว่ากรูประชด' แบงค์คิดในใจเงียบๆ โดยไม่ได้พูดออกไป

"เฮ้ย พวกมรึงสองคนน่ะ จะสวีทกันอีกนานมั้ยวะ คนอื่นเค้าลอกกันเสร็จหมดแล้ว เหลือแต่พวกมรึงสองคน" ไผ่ตะโกนข้ามห้องหลังลอกฟิสิกส์เสร็จเรียบร้อย

"เออๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละ" ว่าแล้วก็รีบจรลีกลับไปลอกงานต่อ

http://naraidb.blogspot.com/



NARAI
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 ก.ค. 2556, 16:24:57 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 ก.ค. 2556, 16:24:57 น.

จำนวนการเข้าชม : 1002





<< ตอนที่ 2 ทำแผล   ตอนที่ 4 นั่งตักมั้ย?? >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account