[ปิด!]แผนร้ายกระชากหัวใจยัยน่ารัก
ชีวิตไฮโซ มันคงไม่มีค่าสำหรับฉันอีกต่อไปแล้ว คงต้อง โลโซ ถ้าต้องโดนจับมาอยู่ในห้องมืดๆเหม็นๆ ทำไมฉันจะต้องเจอเรื่องร้ายๆแบบนี้ด้วยY0Yฉันทำผิดอะไรนักหนาพวกนายถึงเล่นตามหาฉันไปทั่ว ฉันเป็นดาราดังนะพวกนายไม่รู้จักฉันรึไงกัน ฉันจะต้องหลบๆซ่อนๆพวกนายกันใช่มั้ย...
Tags: รักหวานแหวว
ตอน: บทนำ
[บทนำ]
คนในความลับ!
เดือนที่ผ่านมา...
อะไรนะ!แม่นายยังไม่มีกำหนดจะกลับฉันต้องอยู่กับนายเป็นเดือนเลยหรอเนี่ย ฉันจะต้องอยู่กับนายเป็นเดือนๆเลย แล้วทำไมนายจะต้องทำความรู้จักกับฉันด้วยในเมื่อนายเป็น...
ฉันชื่อ“ทีน่า”เป็นนางแบบผิวเนียนภายใต้โฆษณาครีมยี่ห้อดังของเกาหลี ถึงจะไม่ได้เป็นดารา แต่ฉันก็ดังได้จากการ ถ่ายแบบลงปกนิตยสารต่างๆ โฆษณาฉันจะได้ออนแอร์ในเร็วๆนี้ ส่วนตอนนี้ฉันก็กำลังได้รับคำนิยมชมชอบจากผู้สื่อข่าวเกี่ยวกับการถ่ายแบบลงนิตยาสารที่กำลังจะลงในเดือนหน้า...
“ไปซื้อของมาตุนไว้...เมื่อยามหิวแล้วก็ซื้อของๆฉัน เพราะฉันต้องอยู่กับเธอที่นี้ไปตลอดจนตลอดไป...”-0-
“เดี๋ยว...แล้วทำไมฉันจะต้องไปกับนายด้วย...แล้วก็ช่วยตัดคำว่าอยู่กับฉันตลอดไป ด้วย”ทำไมชีวิตของฉันถึงไม่เหมือนคนอื่นๆ...แถมนายนั้นยังจะเดินไปเหยียบน้องหมาที่นอนอยู่ตามธรรมชาติของมันอีก
“ไอ้...บื้อเอ๋ยย”ฉันพูดเจาะจงนิดหน่อยนะ^^
“ฮ่ะ!...เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?”โง่หรือแกล้ง...?
“อ้อ!...ฉันว่าฉัน…”ฉันพูดกับเทรนด์ตะกุกตะกัก...ฉันไม่ได้ว่านายน๊าY0Y
“ตกลงมีอะไร...? U-U”...
“แว่นนายเท่ห์ดีนะ...พาฉันไปซื้อบ้างดิ^^”ถึงอีตานี่จะหน้าตาดีก็เถอะ แต่นิสัย โค-ตะ-ระ ห่วย ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ แถมทำอะไรแต่ละอย่างไม่เหมือนมนุษย์เค้าทำกันเลยยย...
“เธอทำเหมือนกำลังด่าฉันอยู่ในใจนะ...”ก็ใช่นะสิ
“ช่างมันเถอะ…แต่เธอจ่ายนะ…”สุภาพบุรุษจัง=0=
“=0=ฉันจ่ายแต่ฉันเอาเงินออกมาจากกระเป๋าตังค์นายได้มั้ยละ”555++
“เธอเอาเงินจากกระเป๋าตังฉันเหรอ...แต่เมื่อกี้ตอนอยู่ในห้องเธอฝากกระเป๋าตังของเธอไว้กับฉันนี่...คนอะไรวะฝากกระเป๋าสตางค์ของตัวเองไว้กับคนอื่น” ใช่คนอะไรนะ?=0=
“อ่ะ!...เอาคืนไป”แล้วนายนั้นก็ยืนกระเป๋าตังมาที่ฉัน...ฉันควรจะ
“ขอบใจ!”เซ็ง...
ณ. ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง
ตอนนี้ฉันกับเทรนด์เดินมาถึงร้านๆหนึ่ง นั้นก็คือร้านขายแว่นยี่ห้อดัง...ฉันรู้สึกเหมือนเป็นเป้าสายตาเลยอ่ะ
“นี้...เข้าร้านนี้แหละมีแว่นดำสวยๆเต็มเลย”ว่าแล้วนายเทรนด์พยักหน้า(โง่ๆ)^V^
“นายว่าอันนี้สวยมั้ย...”
“ฉันเลือกให้...ดูๆแล้วเธอไม่ค่อยมีสไตล์เลยนะ”นายว่าฉัน?=0=
แล้วนายเทรนด์ก็ทำตัวสนใจฉันมากขึ้น อยู่ดีๆก็เดินไปกลางร้านพร้อมกับมองแว่นแต่ละอันและ...
“นี่...ฉันว่าอันนี้ดูดีนะ ลองมั้ย^^”อยู่ดีๆก็เรียกฉันเข้าไปกลางร้าน
“นายว่าไงนะ...?”แล้วนายนั่นก็เดินมามาพร้อมกับแว่นแล้วก็กำลังสวมให้ฉัน...แต่...
“เอา!...สวมเองสิรอเจ้าชาย หิมะพาน มาสวมให้ไง?”อะ...ไอ้!!
“ไม่เอาแล้ว!!...ฉันไปเลือกอันอื่นดีกว่า”เชอะ...ฉันเลือกเองดีซะกว่า
ว้าว!อันนั้นสวยจังเท่ห์เหมาะทั้งผู้ชาย ผู้หญิง...ฉันจะเอาอันนั้น^^ตอนนี้ฝีเท้าของฉันกำลังเดินไปทางตู้โชว์ VIP ที่เอาไว้สำหรับของที่มีราคาแพงและเด่นที่สุดในร้าน...
พลั๊ก!!!...
“โอ๊ย!!!...นายมาเดินตัดหน้าฉันทำไมเนี่ยะ”ไอบ้า...ใครก็ไม่รู้อยู่ดีๆก็มาหยิบแว่นที่ฉันจะเอาไปต่อหน้าต่อตา แถมยังทำให้ฉันเจ็บตัวอีก
“ฮ้าๆๆๆ...เฮ้ยพวกมึงดูดิ สาวน้อยที่ไหนวะกล้าเดินมาชนไอคูเปอร์ของเรา”แล้วก็มี 1 เสียงพูดออกมา...
“แล้วนายไม่รู้รึไงว่าฉันเป็นใคร!...พวกนายก็คงเป็นพวกกุ๊ยข้างถนนพอรู้สึกร้อนขึ้นมาก็มาทำเป็นเดินห้างเพื่อตากแอร์สินะ! ”ศึกสงครามโลกครั้งที่ 1 กำลังจะเกิด...
“เธอ จิตตก แน่ถ้ารู้ว่าพวกเราเป็นใคร!”
“แว่น...ฉันเจอมันก่อน”
“แล้วไง?...แต่ฉันหยิบก่อน อ่ะ...เอาไปเถอะฉันก็อยากได้หรอกนะ เสียสละให้ผู้หญิงตาดำๆที่มาขอแว่นคืนดีกว่าว่ามั้ย”แล้วนายคนที่ชื่อ เปอร์ๆ อไรนี้แหละก็หันมา โอ๊ย...ฉันอยากจะบ้า หน้าตานายนี้คุ้นมาก...แต่จำไม่ได้=0=จริงๆนะแววตาของนายนั้นเหมือนเคยเจอ...เจอ...
“นี่!! เธอจะยืนค้างอีกนานมั้ย?”
“เคยเจอ...”
“เคยเจอ...อะไรของเธอ พวกฉันไม่เคยรู้จักเธอซะด้วยซ้ำไป!”แล้วพวกนั้นก็เดินออกจากนอกร้านไปต่อหน้าต่อตาโดยทิ้งแว่นเอาไว้..
คนในความลับ!
เดือนที่ผ่านมา...
อะไรนะ!แม่นายยังไม่มีกำหนดจะกลับฉันต้องอยู่กับนายเป็นเดือนเลยหรอเนี่ย ฉันจะต้องอยู่กับนายเป็นเดือนๆเลย แล้วทำไมนายจะต้องทำความรู้จักกับฉันด้วยในเมื่อนายเป็น...
ฉันชื่อ“ทีน่า”เป็นนางแบบผิวเนียนภายใต้โฆษณาครีมยี่ห้อดังของเกาหลี ถึงจะไม่ได้เป็นดารา แต่ฉันก็ดังได้จากการ ถ่ายแบบลงปกนิตยสารต่างๆ โฆษณาฉันจะได้ออนแอร์ในเร็วๆนี้ ส่วนตอนนี้ฉันก็กำลังได้รับคำนิยมชมชอบจากผู้สื่อข่าวเกี่ยวกับการถ่ายแบบลงนิตยาสารที่กำลังจะลงในเดือนหน้า...
“ไปซื้อของมาตุนไว้...เมื่อยามหิวแล้วก็ซื้อของๆฉัน เพราะฉันต้องอยู่กับเธอที่นี้ไปตลอดจนตลอดไป...”-0-
“เดี๋ยว...แล้วทำไมฉันจะต้องไปกับนายด้วย...แล้วก็ช่วยตัดคำว่าอยู่กับฉันตลอดไป ด้วย”ทำไมชีวิตของฉันถึงไม่เหมือนคนอื่นๆ...แถมนายนั้นยังจะเดินไปเหยียบน้องหมาที่นอนอยู่ตามธรรมชาติของมันอีก
“ไอ้...บื้อเอ๋ยย”ฉันพูดเจาะจงนิดหน่อยนะ^^
“ฮ่ะ!...เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?”โง่หรือแกล้ง...?
“อ้อ!...ฉันว่าฉัน…”ฉันพูดกับเทรนด์ตะกุกตะกัก...ฉันไม่ได้ว่านายน๊าY0Y
“ตกลงมีอะไร...? U-U”...
“แว่นนายเท่ห์ดีนะ...พาฉันไปซื้อบ้างดิ^^”ถึงอีตานี่จะหน้าตาดีก็เถอะ แต่นิสัย โค-ตะ-ระ ห่วย ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ แถมทำอะไรแต่ละอย่างไม่เหมือนมนุษย์เค้าทำกันเลยยย...
“เธอทำเหมือนกำลังด่าฉันอยู่ในใจนะ...”ก็ใช่นะสิ
“ช่างมันเถอะ…แต่เธอจ่ายนะ…”สุภาพบุรุษจัง=0=
“=0=ฉันจ่ายแต่ฉันเอาเงินออกมาจากกระเป๋าตังค์นายได้มั้ยละ”555++
“เธอเอาเงินจากกระเป๋าตังฉันเหรอ...แต่เมื่อกี้ตอนอยู่ในห้องเธอฝากกระเป๋าตังของเธอไว้กับฉันนี่...คนอะไรวะฝากกระเป๋าสตางค์ของตัวเองไว้กับคนอื่น” ใช่คนอะไรนะ?=0=
“อ่ะ!...เอาคืนไป”แล้วนายนั้นก็ยืนกระเป๋าตังมาที่ฉัน...ฉันควรจะ
“ขอบใจ!”เซ็ง...
ณ. ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง
ตอนนี้ฉันกับเทรนด์เดินมาถึงร้านๆหนึ่ง นั้นก็คือร้านขายแว่นยี่ห้อดัง...ฉันรู้สึกเหมือนเป็นเป้าสายตาเลยอ่ะ
“นี้...เข้าร้านนี้แหละมีแว่นดำสวยๆเต็มเลย”ว่าแล้วนายเทรนด์พยักหน้า(โง่ๆ)^V^
“นายว่าอันนี้สวยมั้ย...”
“ฉันเลือกให้...ดูๆแล้วเธอไม่ค่อยมีสไตล์เลยนะ”นายว่าฉัน?=0=
แล้วนายเทรนด์ก็ทำตัวสนใจฉันมากขึ้น อยู่ดีๆก็เดินไปกลางร้านพร้อมกับมองแว่นแต่ละอันและ...
“นี่...ฉันว่าอันนี้ดูดีนะ ลองมั้ย^^”อยู่ดีๆก็เรียกฉันเข้าไปกลางร้าน
“นายว่าไงนะ...?”แล้วนายนั่นก็เดินมามาพร้อมกับแว่นแล้วก็กำลังสวมให้ฉัน...แต่...
“เอา!...สวมเองสิรอเจ้าชาย หิมะพาน มาสวมให้ไง?”อะ...ไอ้!!
“ไม่เอาแล้ว!!...ฉันไปเลือกอันอื่นดีกว่า”เชอะ...ฉันเลือกเองดีซะกว่า
ว้าว!อันนั้นสวยจังเท่ห์เหมาะทั้งผู้ชาย ผู้หญิง...ฉันจะเอาอันนั้น^^ตอนนี้ฝีเท้าของฉันกำลังเดินไปทางตู้โชว์ VIP ที่เอาไว้สำหรับของที่มีราคาแพงและเด่นที่สุดในร้าน...
พลั๊ก!!!...
“โอ๊ย!!!...นายมาเดินตัดหน้าฉันทำไมเนี่ยะ”ไอบ้า...ใครก็ไม่รู้อยู่ดีๆก็มาหยิบแว่นที่ฉันจะเอาไปต่อหน้าต่อตา แถมยังทำให้ฉันเจ็บตัวอีก
“ฮ้าๆๆๆ...เฮ้ยพวกมึงดูดิ สาวน้อยที่ไหนวะกล้าเดินมาชนไอคูเปอร์ของเรา”แล้วก็มี 1 เสียงพูดออกมา...
“แล้วนายไม่รู้รึไงว่าฉันเป็นใคร!...พวกนายก็คงเป็นพวกกุ๊ยข้างถนนพอรู้สึกร้อนขึ้นมาก็มาทำเป็นเดินห้างเพื่อตากแอร์สินะ! ”ศึกสงครามโลกครั้งที่ 1 กำลังจะเกิด...
“เธอ จิตตก แน่ถ้ารู้ว่าพวกเราเป็นใคร!”
“แว่น...ฉันเจอมันก่อน”
“แล้วไง?...แต่ฉันหยิบก่อน อ่ะ...เอาไปเถอะฉันก็อยากได้หรอกนะ เสียสละให้ผู้หญิงตาดำๆที่มาขอแว่นคืนดีกว่าว่ามั้ย”แล้วนายคนที่ชื่อ เปอร์ๆ อไรนี้แหละก็หันมา โอ๊ย...ฉันอยากจะบ้า หน้าตานายนี้คุ้นมาก...แต่จำไม่ได้=0=จริงๆนะแววตาของนายนั้นเหมือนเคยเจอ...เจอ...
“นี่!! เธอจะยืนค้างอีกนานมั้ย?”
“เคยเจอ...”
“เคยเจอ...อะไรของเธอ พวกฉันไม่เคยรู้จักเธอซะด้วยซ้ำไป!”แล้วพวกนั้นก็เดินออกจากนอกร้านไปต่อหน้าต่อตาโดยทิ้งแว่นเอาไว้..
ยูซ่า เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 มิ.ย. 2554, 22:25:39 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 มิ.ย. 2554, 22:25:39 น.
จำนวนการเข้าชม : 1336
| อิมเมจ >> |