พักตร์อสูร
ชีวิตปกติสุขของเธอต้องสิ้นสลาย เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองอยู่ในร่างของเด็กหญิงคนหนึ่ง โชคชะตาหรือเวรกรรม ทำให้มาโผล่ในสถานการณ์ผัว1เมีย6 แถมต้องสู้รบเพื่อเอาตัวให้รอดอีก “ขอชีวิตเก่าฉันคืนมาเถิด”
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทที่ 37 (3/3) --- [ลบแล้วจ้า]
[ลบแล้วจ้า]
- โปรดติดตามต่อในเล่มนะคะ -
สุชาคริยา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 ก.ย. 2556, 19:08:27 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 ต.ค. 2556, 17:58:00 น.
จำนวนการเข้าชม : 2074
| << บทที่ 37 (2/3) --- [ลบแล้วจ้า] | บทที่ 38 (1/3) --- [ลบแล้วจ้า] >> |
ณิณ 24 ก.ย. 2556, 19:34:46 น.
ขอบคุณสำหรับของขวัญปลอบใจนะค้า แค่นี้ก้ปลื้มที่สุดล่ะ
ขอบคุณสำหรับของขวัญปลอบใจนะค้า แค่นี้ก้ปลื้มที่สุดล่ะ
คิมหันตุ์ 24 ก.ย. 2556, 20:13:21 น.
ท่านครู..ยิ่งอายุเยอะอยู่ด้วย..เป็นห่่วง ๆ
ท่านครู..ยิ่งอายุเยอะอยู่ด้วย..เป็นห่่วง ๆ
phugan 24 ก.ย. 2556, 21:16:48 น.
ศีลาเหมือนคนทำผิดแล้วกำลังจะสารภาพเลย....
ศีลาเหมือนคนทำผิดแล้วกำลังจะสารภาพเลย....
ผักหวาน 25 ก.ย. 2556, 09:26:20 น.
กลัวใจพลัญจะสุดๆค่ะ เดาไม่ออกเลยว่า เค้าจะทำอะไร
กลัวใจพลัญจะสุดๆค่ะ เดาไม่ออกเลยว่า เค้าจะทำอะไร
เรือใบ 25 ก.ย. 2556, 09:34:44 น.
งงเล็กน้อย ตกลงว่าระพิส่งข่าว (แน่ๆหรอ?) แล้วพี่ศีลาล่ะคะ เหมือนมีพิรุธเหมือนกัน >____<
งงเล็กน้อย ตกลงว่าระพิส่งข่าว (แน่ๆหรอ?) แล้วพี่ศีลาล่ะคะ เหมือนมีพิรุธเหมือนกัน >____<
supayalak 25 ก.ย. 2556, 14:01:02 น.
เริ่มมึนละ ตกลงใครกันแน่ที่เป็นใส้ศึก แต่ที่แน่ๆ พระปิ่นหายไปไหน ทำไมไม่มาช่วยอุษาสักที
เริ่มมึนละ ตกลงใครกันแน่ที่เป็นใส้ศึก แต่ที่แน่ๆ พระปิ่นหายไปไหน ทำไมไม่มาช่วยอุษาสักที
nunoi 25 ก.ย. 2556, 16:43:36 น.
อุษารู้ได้ยังไงค่ะ ว่าพี่ศีลา ไม่ใช่คนที่หักหลังมนสิการ แต่เป็น พี่ระพิ อ่ะ
อุษารู้ได้ยังไงค่ะ ว่าพี่ศีลา ไม่ใช่คนที่หักหลังมนสิการ แต่เป็น พี่ระพิ อ่ะ
แพม 26 ก.ย. 2556, 12:42:43 น.
รับได้ไหมถ้าจะบอกว่าเดินเรื่องช้า เข้าใจว่าว่าช่วงแรกอยากให้เห็นพัฒนาการของอุษา แต่หลังจากเติบใหญ่แล้วหรือเข้าสู่ช่วงไคลแม็กซ์แล้ว ควรจะเดินเรื่องให้เร็วกว่านี้ ไม่ใช่ว่าเพราะซอยเป็นตอนย่อยๆหรอกนะคะ ถ้าหากย้อนกลับไปอ่านติดๆกันแล้ว ตั้งแต่เรือนแตก (ช่วงที่ต้องหนีกัน) หากเดินเรื่องเร็วขึ้นกว่านี้มันจะมันส์กว่า เหมือนเวลาดูหนังเราจะรู้ว่าช่วงไหนเป็นช่วงสำคัญก็จะเน้นหรือเดินเรื่องช้า ช่วงไหนเป็นองค์ประกอบก็เดินเรื่องเร็วหน่อย แบบว่าต้องให้น้ำหนัก หรือบาลานซโครงเรื่องให้ดี มีน้อยเรื่องค่ะที่จะเน้นทุกซีนแต่ก็ยังสนุกอยู่ อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ ขึ้นอยู่ผู้แต่งว่าจะทำอย่างไร ก็คิดว่าเนื้อเรื่องช่วงนี้สำคัญนะคะ แต่โดยภาพรวมมันเกือบเยิ่นเย้อ ควรทอนหรือเร่งเครื่องช่วงอื่นที่มีความสำคัญน้อยกว่าบ้าง จะได้มี...แบบว่า rhythm คือถ้าเป็นเพลงก็จะแบบมีช่วง intro. Content หรือ chorus น่ะค่ะ ทั้งนี้ขอย้ำว่าเป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ เราก็ไม่สามารถเขียนให้คนอ่านได้ขนาดนี้หรอกค่ะ แต่คิดว่าถ้าปรับนิดหน่อยมันจะสนุกกว่านี้น่ะค่ะ เพราะตอนอ่านก็จะจิ้นให้มันเป็นหนังเรื่องหนึ่งไปเลย ทีนี้ความรู้สึกเหมือนดูหนังอัตชีวประวัติ หรือพวกหนังสารคดีไปแล้วน่ะค่ะ. เอ๊ะ หรือว่าตั้งใจให้เป็นแบบนี้?
รับได้ไหมถ้าจะบอกว่าเดินเรื่องช้า เข้าใจว่าว่าช่วงแรกอยากให้เห็นพัฒนาการของอุษา แต่หลังจากเติบใหญ่แล้วหรือเข้าสู่ช่วงไคลแม็กซ์แล้ว ควรจะเดินเรื่องให้เร็วกว่านี้ ไม่ใช่ว่าเพราะซอยเป็นตอนย่อยๆหรอกนะคะ ถ้าหากย้อนกลับไปอ่านติดๆกันแล้ว ตั้งแต่เรือนแตก (ช่วงที่ต้องหนีกัน) หากเดินเรื่องเร็วขึ้นกว่านี้มันจะมันส์กว่า เหมือนเวลาดูหนังเราจะรู้ว่าช่วงไหนเป็นช่วงสำคัญก็จะเน้นหรือเดินเรื่องช้า ช่วงไหนเป็นองค์ประกอบก็เดินเรื่องเร็วหน่อย แบบว่าต้องให้น้ำหนัก หรือบาลานซโครงเรื่องให้ดี มีน้อยเรื่องค่ะที่จะเน้นทุกซีนแต่ก็ยังสนุกอยู่ อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ ขึ้นอยู่ผู้แต่งว่าจะทำอย่างไร ก็คิดว่าเนื้อเรื่องช่วงนี้สำคัญนะคะ แต่โดยภาพรวมมันเกือบเยิ่นเย้อ ควรทอนหรือเร่งเครื่องช่วงอื่นที่มีความสำคัญน้อยกว่าบ้าง จะได้มี...แบบว่า rhythm คือถ้าเป็นเพลงก็จะแบบมีช่วง intro. Content หรือ chorus น่ะค่ะ ทั้งนี้ขอย้ำว่าเป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ เราก็ไม่สามารถเขียนให้คนอ่านได้ขนาดนี้หรอกค่ะ แต่คิดว่าถ้าปรับนิดหน่อยมันจะสนุกกว่านี้น่ะค่ะ เพราะตอนอ่านก็จะจิ้นให้มันเป็นหนังเรื่องหนึ่งไปเลย ทีนี้ความรู้สึกเหมือนดูหนังอัตชีวประวัติ หรือพวกหนังสารคดีไปแล้วน่ะค่ะ. เอ๊ะ หรือว่าตั้งใจให้เป็นแบบนี้?