ซ่อนหัวใจ
เมื่อความรักเกิดขึ้นสนิทใจจนไม่รู้ตัว
Tags: รักไม่รู้ตัว
ตอน: ตอนที่ 3 "ความรู้สึกช้า หรือไม่รู้ใจตัวเอง"
อ้นถึงกับงง เมื่อเข้ามาเรียนในคาบบ่าย แล้วปรากฎว่าตุ้ยย้ายที่นั่งเรียนมานั่งคู่กับเขา
"กูก็ไม่รู้เหมือนกัน โบว์บอกแต่ว่า อยากให้เพื่อนรักสองคนได้นั่งเรียนใกล้กัน"
อ้นมองไปตรงที่นั่งด้านหน้า โบว์นั่งคู่กับเนยแทนที่ตุ้ย
"กูก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนะ แต่รีบเคลียร์ ๆ กันเลยนะโว้ย แฟนกัน โกรธกันนาน ๆ มันไม่ดี" ตุ้ยแนะนำ
"แฟนกันที่ไหน กูไม่ได้เป็นแฟนกัน"
"ห๊า..." ตุ้ยหันหน้ามาคุยกับอ้น "มึงจะบอกว่า ไอ้ที่มึงทำตัวเป็นองค์รักษ์พิทักษ์เจ้าหญิง ตัวติดกันติ๊งหนืด กูและคนในห้องเรียนคิดและจิ้นกันไปเองเหรอว่ะ"
อ้นเพิ่งรู้ว่าคนรอบข้างเข้าใจผิดคิดว่า เขากับโบว์เป็นแฟนกัน
"กูว่าล่ะ มิน่า มึงถึงได้คิดจะช่วยไอ้ดิ่งจีบโบว์"
อ้นมองโบว์ที่นั่งเรียนอยู่แถวหน้าห่างจากเขาที่นั่งอยู่ท้ายห้อง
"กูถามมึงจริง ๆ เหอะว่าอ้น" อ้นหันหน้ามาฟังคำถามของตุ้ย "นี่มึง...ความรู้สึกช้า หรือว่าไม่รู้ใจตัวเองกันแน่ว่ะ"
อ้นนึกทบทวนคำพูดของตุ้ย ตลอดเวลาที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่ ม.1 จนถึง ม.6 เขากับโบว์สนิทกันมาก เรียนห้องเดียวกัน มาโรงเรียนและกลับบ้านพร้อมกัน
แม้แต่ในวิชาพละ ถ้าต้องแข่งบาสเกตบอลทีมผสม ชาย-หญิง อ้นกับโบว์็จะอยู่ทีมเดียวกัน โบว์จะเป็นคู่หูคอยขึ้นบุกทำแต้มคู่กับเขา
"โบว์" อ้นเรียกโบว์พร้อมกับส่งลูกให้
โบว์รับลูกทำหน้างง ๆ ก่อนจะวิ่งกลับไปฝั่งตรงข้าม และชู้ตลูกลงห่วงทำคะแนนชนะไป
ปรี๊ดด...เสียงนกหวีดหมดเวลาการแข่งขัน
"ไอ้อ้น มึงทำอะไรของมึงว่ะ" ตุ้ยตะโกนด่า "มึงส่งลูกให้โบว์ทำไมว่ะ"
อ้นงงกับคำพูดของตุ้ย เขาเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังอยู่ในเกมการแข่งขันเก็บคะแนนวิชาพละ และลืมไปว่าโบว์ไม่ได้อยู่ทีมเดียวกับเขา
"แพ้เลย ไอ้....ไอ้อ้น"
ตั้งแต่ทะเลาะกันวันนั้นจนถึงวันนี้เกือบหนึ่งอาทิตย์แล้ว อ้นกับโบว์ไม่ได้คุยกันเลย โบว์พยายามหลบหน้าอ้น ส่วนอ้นก็นิ่งเงียบไม่กล้าพูดง้ออะไรโบว์
"กูถามจริง ๆ เถอะ เมื่อไหร่มึงกับโบว์จะดีกันซักทีว่ะ" ตุ้ยหันมาถามอ้นที่นั่งเรียนอยู่คู่กัน
"กูก็ไม่รู้เหมือนกัน โบว์บอกแต่ว่า อยากให้เพื่อนรักสองคนได้นั่งเรียนใกล้กัน"
อ้นมองไปตรงที่นั่งด้านหน้า โบว์นั่งคู่กับเนยแทนที่ตุ้ย
"กูก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนะ แต่รีบเคลียร์ ๆ กันเลยนะโว้ย แฟนกัน โกรธกันนาน ๆ มันไม่ดี" ตุ้ยแนะนำ
"แฟนกันที่ไหน กูไม่ได้เป็นแฟนกัน"
"ห๊า..." ตุ้ยหันหน้ามาคุยกับอ้น "มึงจะบอกว่า ไอ้ที่มึงทำตัวเป็นองค์รักษ์พิทักษ์เจ้าหญิง ตัวติดกันติ๊งหนืด กูและคนในห้องเรียนคิดและจิ้นกันไปเองเหรอว่ะ"
อ้นเพิ่งรู้ว่าคนรอบข้างเข้าใจผิดคิดว่า เขากับโบว์เป็นแฟนกัน
"กูว่าล่ะ มิน่า มึงถึงได้คิดจะช่วยไอ้ดิ่งจีบโบว์"
อ้นมองโบว์ที่นั่งเรียนอยู่แถวหน้าห่างจากเขาที่นั่งอยู่ท้ายห้อง
"กูถามมึงจริง ๆ เหอะว่าอ้น" อ้นหันหน้ามาฟังคำถามของตุ้ย "นี่มึง...ความรู้สึกช้า หรือว่าไม่รู้ใจตัวเองกันแน่ว่ะ"
อ้นนึกทบทวนคำพูดของตุ้ย ตลอดเวลาที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่ ม.1 จนถึง ม.6 เขากับโบว์สนิทกันมาก เรียนห้องเดียวกัน มาโรงเรียนและกลับบ้านพร้อมกัน
แม้แต่ในวิชาพละ ถ้าต้องแข่งบาสเกตบอลทีมผสม ชาย-หญิง อ้นกับโบว์็จะอยู่ทีมเดียวกัน โบว์จะเป็นคู่หูคอยขึ้นบุกทำแต้มคู่กับเขา
"โบว์" อ้นเรียกโบว์พร้อมกับส่งลูกให้
โบว์รับลูกทำหน้างง ๆ ก่อนจะวิ่งกลับไปฝั่งตรงข้าม และชู้ตลูกลงห่วงทำคะแนนชนะไป
ปรี๊ดด...เสียงนกหวีดหมดเวลาการแข่งขัน
"ไอ้อ้น มึงทำอะไรของมึงว่ะ" ตุ้ยตะโกนด่า "มึงส่งลูกให้โบว์ทำไมว่ะ"
อ้นงงกับคำพูดของตุ้ย เขาเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังอยู่ในเกมการแข่งขันเก็บคะแนนวิชาพละ และลืมไปว่าโบว์ไม่ได้อยู่ทีมเดียวกับเขา
"แพ้เลย ไอ้....ไอ้อ้น"
ตั้งแต่ทะเลาะกันวันนั้นจนถึงวันนี้เกือบหนึ่งอาทิตย์แล้ว อ้นกับโบว์ไม่ได้คุยกันเลย โบว์พยายามหลบหน้าอ้น ส่วนอ้นก็นิ่งเงียบไม่กล้าพูดง้ออะไรโบว์
"กูถามจริง ๆ เถอะ เมื่อไหร่มึงกับโบว์จะดีกันซักทีว่ะ" ตุ้ยหันมาถามอ้นที่นั่งเรียนอยู่คู่กัน
พับดาว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 ก.ย. 2556, 21:56:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 ก.ย. 2556, 21:56:05 น.
จำนวนการเข้าชม : 1092
| << ตอนที่ 2 "ไม่ต้องมาพูดเรื่องนี้" | ตอนที่ 4 "พูดอะไรล่ะ" >> |
