Diary Love Vampirism รักนี้ที่เวนิส
“ถ้าไพรเวทแล้วมันทำให้เอลเซ่อารมณ์ดีฉันก็ยินดีที่จะทำ เพราะอะไรที่ทำให้เอลเซ่มีความสุขฉันทำให้เธอได้หมดไม่ว่ามันจะเป็นอะไร ฉันสัญญาเอล อะไรที่คือความสุขของเธอฉันยินดีที่จะทำให้เธอทุกอย่าง”
โอ๊ยย อยู่ๆ ก็มาพูดบอกกันแบบนี้ก็เขินสิเจ้าคะ แต่ทำไงได้ล่ะ ก็รักเขาไปแล้วนิน่า...
(อัพช้าขออภัย อยู่ในช่วงสอบ)
โอ๊ยย อยู่ๆ ก็มาพูดบอกกันแบบนี้ก็เขินสิเจ้าคะ แต่ทำไงได้ล่ะ ก็รักเขาไปแล้วนิน่า...
(อัพช้าขออภัย อยู่ในช่วงสอบ)
Tags: Vampirism cosplay
ตอน: 5
ณ โรงเรียน หลังวันงานจบการศึกษา 2 อาทิตย์
และแล้ววันนี้ก็เป็นวันประกาศผลสอบของพวกฉัน ในช่วงที่ปิดไปประมาณ 2 อาทิตย์ เพื่อนๆส่วนใหญ่ก็จะไปสอบเพื่อที่จะเขามหาวิทยาลัยทั้งในประเทศและได้ทุนไปเรียนเมืองนอกตั้ง 8 ปี ส่วนฉันนะเหรอนอนอยู่บ้านดูทีวีและอ่านหนังสือ (นิยาย) ไม่ต้องไปสอบให้ปวดหัวเพราะว่าราวๆเดือนที่แล้วมีคนจากมหาวิทยาลัย “National g” จากประเทศอิตาลีมาติดต่อฉันกับเซต้าไปเรียน พวกเขาก็เดินมาหาฉันกับเซต้าที่กำลังติววิชาประวัติศาสตร์ ให้เพื่อนๆในห้องอยู่และถามว่า
“ขออนุญาติครับ ขอพบคุณมาโรเวลเซต้า วินเนร่าลาฟาเอล และคุณเอลเซ่ราเวลต้า เอ-โวนาร่ามีน่าครับ”
“ค่ะมีอะไรเหรอคะ”
“คุณคือคุณเอสเซ่ราเวลต้า เอ-โวนาร่ามีน่าใช่ไมครับ” (ชื่อเรียกอยากชะมัด-ผู้อ่านที่น่าฮักทุกท่าน)
“ใช่ค่ะฉันเอง”
“ส่วนคุณก็คงเป็นคุณมาโรเวลเซต้า วินเนร่าลาฟาเอล” (มาโรเวลเซต้า วินเนร่าลาฟาเอล เป็นชื่อของเซต้า อ่าน่ะ)
“ใช่ครับ”
“เชิญคุณสองคนทางนี้ครับ”
พวกคนแปลกหน้าพาฉันและเซต้ออกมานอกห้องและเริ่มพูดอย่างเป็นทางการว่า..
“ผมชื่อ ปีเตอร์ คายาบาร่า และนี้ เอ็ดมัน อาดูมีร่า เราสองคนเป็นต้วแทนมาจากมหาวิทยาลัย National g มาจาเมืองเวนิส ประเทศอิตาลีครับ” คนที่ชื่อปีเตอร์พูดแนะนำตัวกับพวกเรา และคนที่ชื่อเอ็ดมันก็เริ่มพูดเรื่องธุระที่มาหาฉันกับเซต้าในวันนี้
“คือว่า...ทางเราจะเสนอเงินทุนการศึดษาให้คุณสองคน คนละ 1 ล้านยูโรต่อปี (มากไมมั๊ย) เรียนสาขาบริหารธุรกิจและโบราณคดี ที่มหาวิทยาลัย National g และทางเรามีทุกอย่างพร้อมสำหรับพวกคุณทั้งสอง เช่น มีบ้านพักขนาด 7.5 ไร่ สามชั้น ห้องนอน ห้องทำงาน ห้องหนังสือ ห้องน้ำ ห้องอาหาร สระว่ายน้ำส่วนตัว สวนรอบๆ และคนรับใช้ คนขับรถรับส่งอำนวยความสะดวกสบาย ไม่ว่าพวกคุณจะไปไหน” พูดมาอย่างกับจะขายบ้านเลยนะเออ (นี้ เช่น แล้วเหรอเหมือจะพูดมาหมดเลยนะ)
เซต้าสกิดฉันให้หันหลังแล้วถามว่า
“ข้อเสนอหน้าสนใจดีว่าป่ะเอลเซ่” เซต้าหันมาถามฉัน
“อื้ม” ฉันครางตอบเขาไป แล้วก็พูดขึ้นมาพอให้ได้ยินกันสองคนว่า
“มันก็แน่ล่ะเรียนฟรี 8 ปี เงินอีกคนละ 1 ล้านยูโรต่อปีอีกใครล่ะจะไม่สนใจ แถมมหาวิทยาลัยนี้ยังขึ้นชื่อในด้านของ กฎหมาย วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ แล้วก็การบริหารธุรกิจ แล้วเท่าที่ฉันได้ยินมานะมหาวิทยาลัยนี้ยังติดผลสำรวจ 1 ใน 10 ของมหวิทยาลัยที่ดีที่สุดในโลกอีกด้วย ถ้าใครไม่ตกลงก็นับว่า stupid มากๆ”
เซต้าพยัคหน้ากับความคิดเห็นของฉัน แล้วเขาก็พูดต่อออกมาว่า
“แต่เขามาติดต่อเราแบบนี้จะตกลงไปเลยมันก็ดูเหมือนจะง่ายไป แต่ถ้าบอกปฏิเสธไปมันก็น่าเสียดาย มหาวิทยาลัยดีซะขนาดนี้”
“มันก็ใช่ แต่ทำไมต้องเป็นพวกเรา” ฉันตอบเขาแล้วตั้งคำถามกลับไป และก็ได้คำตอบที่สุดแสนจะน่าถีบคนตอบกลับมาว่า
“เราจะไปตรัสรู้ได้ไง เอลเซ่อยากรู้ก็ถามพวกเขาสิ” และก่อนที่ฉันจะลงไม้ลงมือฆ่าเซต้าหมกถังขยะ (หรือยัดหัวใจตัวเองกันแน่) ที่แถวๆนั่น คนที่ชื่อปีเตอร์ก็ถามขึ้นมาว่า
“สรุปแล้วพวกคุณตกลงหรือไม่ครับ”
“ฉันขอถามคำถามหนึ่งได้ไหมค่ะ”
“เชิญครับ”
“ทำไมถึงเลือกพวกเราไปเรียนค่ะ” ฉันถามออกไป
“อันนี้ทางเราก็ไม่ทราบ (แล้วจะมาหาปะป๋าทำไม) เพราะเป็นคำสั่งของท่านอธิการฯ” คนที่ชื่อ ปีเตอร์เป็นคนตอบ
“อือ..ค่ะ”
“แล้วผมกับเอลเซ่ ต้องอยู่บ้านหลังเดียวกันใช่ไหมครับ” เซต้าถามมาบ้างหลังเงียบไปนาน
“ใช่ครับ”
“แล้วตกลงหรือ......”
ก่อนที่พวกเขาจะพูดจบฉันกับเซต้าก็พูดขึ้มมาพร้อมกันว่า
“ตกลงครับ/ค่ะ”
“งันวันที่ 29 มีนาคม ทางเราจะมารับนะครับ และก่อนอื่นคุณทั้งสองจะต้องเซ็นสัญญาฉบับนี้ก่อนนะครับ”
และเราสองคนก็ลงชื่อในสัญญาฉบับนั้น
กลับมาสู่ปัจจุปัน
ฉันเดินไปดูผลสอบที่อยู่หน้าห้องวิชาการและมันก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้
ผลสอบนักเรียน เรียนดีเยียม
อันดับที่ 1. นางสาวเอสเซ่ราเวลต้า เอ-โวนาร่ามีน่า(4.00)
อันดับที่ 2. นายมาโรเวลเซต้า วินเนร่าลาฟาเอล (3.95)
อันดับที่ 3. นางสาวธนาชล พิมาพาชัย (3.91)
อันดับที่ 4. นาย@#$%^&*(*&^%$
@YEI@$#%$^&*(**&^%&*%^^*
หมายเหตุ รับสมุดพกได้ที่อาจารย์ที่ปรึกษา ที่ห้องประจำของนักเรียน
และแล้ววันนี้ก็เป็นวันประกาศผลสอบของพวกฉัน ในช่วงที่ปิดไปประมาณ 2 อาทิตย์ เพื่อนๆส่วนใหญ่ก็จะไปสอบเพื่อที่จะเขามหาวิทยาลัยทั้งในประเทศและได้ทุนไปเรียนเมืองนอกตั้ง 8 ปี ส่วนฉันนะเหรอนอนอยู่บ้านดูทีวีและอ่านหนังสือ (นิยาย) ไม่ต้องไปสอบให้ปวดหัวเพราะว่าราวๆเดือนที่แล้วมีคนจากมหาวิทยาลัย “National g” จากประเทศอิตาลีมาติดต่อฉันกับเซต้าไปเรียน พวกเขาก็เดินมาหาฉันกับเซต้าที่กำลังติววิชาประวัติศาสตร์ ให้เพื่อนๆในห้องอยู่และถามว่า
“ขออนุญาติครับ ขอพบคุณมาโรเวลเซต้า วินเนร่าลาฟาเอล และคุณเอลเซ่ราเวลต้า เอ-โวนาร่ามีน่าครับ”
“ค่ะมีอะไรเหรอคะ”
“คุณคือคุณเอสเซ่ราเวลต้า เอ-โวนาร่ามีน่าใช่ไมครับ” (ชื่อเรียกอยากชะมัด-ผู้อ่านที่น่าฮักทุกท่าน)
“ใช่ค่ะฉันเอง”
“ส่วนคุณก็คงเป็นคุณมาโรเวลเซต้า วินเนร่าลาฟาเอล” (มาโรเวลเซต้า วินเนร่าลาฟาเอล เป็นชื่อของเซต้า อ่าน่ะ)
“ใช่ครับ”
“เชิญคุณสองคนทางนี้ครับ”
พวกคนแปลกหน้าพาฉันและเซต้ออกมานอกห้องและเริ่มพูดอย่างเป็นทางการว่า..
“ผมชื่อ ปีเตอร์ คายาบาร่า และนี้ เอ็ดมัน อาดูมีร่า เราสองคนเป็นต้วแทนมาจากมหาวิทยาลัย National g มาจาเมืองเวนิส ประเทศอิตาลีครับ” คนที่ชื่อปีเตอร์พูดแนะนำตัวกับพวกเรา และคนที่ชื่อเอ็ดมันก็เริ่มพูดเรื่องธุระที่มาหาฉันกับเซต้าในวันนี้
“คือว่า...ทางเราจะเสนอเงินทุนการศึดษาให้คุณสองคน คนละ 1 ล้านยูโรต่อปี (มากไมมั๊ย) เรียนสาขาบริหารธุรกิจและโบราณคดี ที่มหาวิทยาลัย National g และทางเรามีทุกอย่างพร้อมสำหรับพวกคุณทั้งสอง เช่น มีบ้านพักขนาด 7.5 ไร่ สามชั้น ห้องนอน ห้องทำงาน ห้องหนังสือ ห้องน้ำ ห้องอาหาร สระว่ายน้ำส่วนตัว สวนรอบๆ และคนรับใช้ คนขับรถรับส่งอำนวยความสะดวกสบาย ไม่ว่าพวกคุณจะไปไหน” พูดมาอย่างกับจะขายบ้านเลยนะเออ (นี้ เช่น แล้วเหรอเหมือจะพูดมาหมดเลยนะ)
เซต้าสกิดฉันให้หันหลังแล้วถามว่า
“ข้อเสนอหน้าสนใจดีว่าป่ะเอลเซ่” เซต้าหันมาถามฉัน
“อื้ม” ฉันครางตอบเขาไป แล้วก็พูดขึ้นมาพอให้ได้ยินกันสองคนว่า
“มันก็แน่ล่ะเรียนฟรี 8 ปี เงินอีกคนละ 1 ล้านยูโรต่อปีอีกใครล่ะจะไม่สนใจ แถมมหาวิทยาลัยนี้ยังขึ้นชื่อในด้านของ กฎหมาย วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ แล้วก็การบริหารธุรกิจ แล้วเท่าที่ฉันได้ยินมานะมหาวิทยาลัยนี้ยังติดผลสำรวจ 1 ใน 10 ของมหวิทยาลัยที่ดีที่สุดในโลกอีกด้วย ถ้าใครไม่ตกลงก็นับว่า stupid มากๆ”
เซต้าพยัคหน้ากับความคิดเห็นของฉัน แล้วเขาก็พูดต่อออกมาว่า
“แต่เขามาติดต่อเราแบบนี้จะตกลงไปเลยมันก็ดูเหมือนจะง่ายไป แต่ถ้าบอกปฏิเสธไปมันก็น่าเสียดาย มหาวิทยาลัยดีซะขนาดนี้”
“มันก็ใช่ แต่ทำไมต้องเป็นพวกเรา” ฉันตอบเขาแล้วตั้งคำถามกลับไป และก็ได้คำตอบที่สุดแสนจะน่าถีบคนตอบกลับมาว่า
“เราจะไปตรัสรู้ได้ไง เอลเซ่อยากรู้ก็ถามพวกเขาสิ” และก่อนที่ฉันจะลงไม้ลงมือฆ่าเซต้าหมกถังขยะ (หรือยัดหัวใจตัวเองกันแน่) ที่แถวๆนั่น คนที่ชื่อปีเตอร์ก็ถามขึ้นมาว่า
“สรุปแล้วพวกคุณตกลงหรือไม่ครับ”
“ฉันขอถามคำถามหนึ่งได้ไหมค่ะ”
“เชิญครับ”
“ทำไมถึงเลือกพวกเราไปเรียนค่ะ” ฉันถามออกไป
“อันนี้ทางเราก็ไม่ทราบ (แล้วจะมาหาปะป๋าทำไม) เพราะเป็นคำสั่งของท่านอธิการฯ” คนที่ชื่อ ปีเตอร์เป็นคนตอบ
“อือ..ค่ะ”
“แล้วผมกับเอลเซ่ ต้องอยู่บ้านหลังเดียวกันใช่ไหมครับ” เซต้าถามมาบ้างหลังเงียบไปนาน
“ใช่ครับ”
“แล้วตกลงหรือ......”
ก่อนที่พวกเขาจะพูดจบฉันกับเซต้าก็พูดขึ้มมาพร้อมกันว่า
“ตกลงครับ/ค่ะ”
“งันวันที่ 29 มีนาคม ทางเราจะมารับนะครับ และก่อนอื่นคุณทั้งสองจะต้องเซ็นสัญญาฉบับนี้ก่อนนะครับ”
และเราสองคนก็ลงชื่อในสัญญาฉบับนั้น
กลับมาสู่ปัจจุปัน
ฉันเดินไปดูผลสอบที่อยู่หน้าห้องวิชาการและมันก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้
ผลสอบนักเรียน เรียนดีเยียม
อันดับที่ 1. นางสาวเอสเซ่ราเวลต้า เอ-โวนาร่ามีน่า(4.00)
อันดับที่ 2. นายมาโรเวลเซต้า วินเนร่าลาฟาเอล (3.95)
อันดับที่ 3. นางสาวธนาชล พิมาพาชัย (3.91)
อันดับที่ 4. นาย@#$%^&*(*&^%$
@YEI@$#%$^&*(**&^%&*%^^*
หมายเหตุ รับสมุดพกได้ที่อาจารย์ที่ปรึกษา ที่ห้องประจำของนักเรียน
elice เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 ต.ค. 2556, 16:34:51 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 ต.ค. 2556, 16:34:51 น.
จำนวนการเข้าชม : 920
| << 4 | ุ6 >> |