ปราบพยศนางร้ายจอมยั่ว
เมื่อหญิงสาวผู้จริงจังกับเรื่องทุกเรื่องในชีวิตต้องมาพลาดพลั้งเสียที และเสียความเปฌนตัวเองให้กับหนุ่มหล่อหน้าใสรุ่นน้องที่อายุน้อยกว่าเธอถึง 5 ปี! แถมเจ้านั่นยังมาบอกรักเธออีก .. เรื่องราวจะเป็นยังไง สนุกสนานบวกกับความแสบเข้าเส้นของพระเอกของเรามากแค่ไหน ลองติดตามกันดูนะคะ ^^
Tags: สนุก 20+
ตอน: ตอนที่ 1 เพื่อนห้องตรงข้าม
ณ ชั้นบนสุดของ Hilli Side คอนโดสุดหรูใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร
-- โถ่แม่คะ เก้าบอกแม่แล้วไงคะว่าแม่ไม่ต้องเป็นห่วงเก้า รับรองค่ะว่าได้เรื่องเมื่อไหร่เก้าจะโทรกลับหาแม่ทันทีนะคะ.. ค่าแม่ บ๊ายบายค่ะ --
"เฮ้อออ.." หญิงสาวทิ้งร่างงามลงบนโซฟาตัวยาวพร้อมถอนหายใจเสียงลากยาวด้วยความหน่ายใจ สาเหตุก็มาจากป็นมารดาที่โทรจิกเธอเพื่อเช็คความเรียบร้อยตั้งแต่เท้าเธอยังไม่เหยีบยพรมห้องนี้เลยด้วยซ้ำ จากนั้นหญิงสาวก็ก้าวเดินไปหน้ากระจกบานใหญ่ และมองร่างงามของตัวเองในกระจกอย่างพิจารณา
"ความจริง..เราก็สวยใช่เล่นนะเนี่ย ระวังเถอะถ้าคุณแม่ตามจิกมากๆ เข้าละก็ จะหาหนุ่มไทยหิ้วกลับไปฝากซะเลย" หญิงสาวเจ้าของชื่อ 'วาติกา' หรือ 'เก้า' สาวสวยเรียนจบจากอเมริกา แถมควบตำแหน่งนางแบบสาวสุดฮอตไปครองกล่าวพาดพิงมารดาตนเองพร้อมหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจ
กริ๊งงงงง..
"ฮัลโหล ต้อง115 ค่ะ วาติกาพูด" เสียงหวานกรอกลงไปสายโทรศัพท์
"เก้า แกมาถึงนานรึยัง วางแผนเที่ยวเมืองไทยบ้านกเิดรึยังยะ" เสียงรัตยา หรือเบน เพื่อสนิทดังมาตามสาย
"ยังจ้า วันนี้ขอเก้าพักก่อนได้มั้ยเบน เหนื่อยมากกกกกก นี่ก็เพิ่งจะวางสายจากคุณแม่ไป"
"แหม โทรมาเช็ดความเรียบร้อยของลูกสาวคนสวยล่ะซี้" เสียงกระเซ้ามาตามสาย
"ไม่ต้องมาแซวเลยนะ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าแม่จะห่วงอะไรนัก นี่เมืองไทยนะ บ้านเกิดของเก้า ห่วงยังกะว่าเก้าหนีไปนอกโลกงั้นแหละ"
"เอาเถอะน่ะ ว่าแต่คืนนี้ไปเที่ยวกันหน่อยมั้ยล่ะ"
"ไม่เอาน่ะเบน เก้าบอกแล้วไงว่าเหนื่อยมาก อยากพัก"
"ยัยบ้า คิดจะนอนกี่วันยะ นี่มันเพิ่งจะเที่ยง แกก็นอนพักไปสิ ไว้สัก3-4ทุ่มเบนไปรับที่คอนโดเอง"
"เฮ้อ เอางั้นก็ได้ งั้นบายจ้ะ"
ทันทีที่วางสายจากเพื่อนสาว ร่างงามก็ทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มคิงไซส์ทันที ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเพลีย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ณ โรงอาหารของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง
"ซอส เย็นนี้เราต้องไปดูร้านกันสองคนนะเว้ย ห้ามเบี้ยวเด็ดขาด เพราะบอมมันติดเรียน" เสียงดอส เพื่อนสนิทของชายหนุ่มกล่าวเตือน
"เออๆ เดี๋ยวเข้าไปด้วยก็ได้วะ 4ทุ่มเจอกันนะ"
"โอเค อย่าเบี้ยวนะเว้ย"
หลังจากรับคำเพื่อน วชิรหัตถุ์หรือซอส ก็ขึ้นขับรถคันหรูกลับคอนโดทันที
ติ๊งง.. (เสียงลิฟต์ดัง)
"อ้าว ห้องนี้มีคนมาอยู่แล้วหรอวะ" พูดอย่างสงสัยพลางมองไปที่ประตูห้อง 115 ที่อยู่ตรงข้ามกับห้องของเขา ไม่ต้่องสงสัยว่าทำไมเขาถึงรู้ว่าห้องนี้ไม่มีคนอยู่มานาน ก็เพราะชั้นพิเศษบนสุดชั้นนี้มีห้องพักอยู่เพียง 4 ห้อง ห้อง115 ก็คือห้องที่เขากำลังยืนงงอยู่ตอนนี้ ห้อง215 คือห้องของเขา และอีกฟากก็เป็นห้องของเสี่ยตัณหากลับที่ชอบพาอีหนูมากกบ่อยๆ และอีกห้องก็เป็นห้องของพี่สาวเชาซึ่งไม่ค่อยจะมาอยู่เท่าไหร่นัก จึงไม่แปลกเลยที่เขาจะรู้ว่าห้องไหนเป็นอย่างไร
ก๊อกๆๆๆ "คุณครับ สวัสดีครับ ผมอยู่ห้องตรงข้ามคุณนะครับ ชื่อซอส มีอะไรให้ช่วยก็บอกกันได้นะครับ"
"...." ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา ชายหนุ่มจึงได้แต่เดินเข้าห้องตัวเองพร้อมความหงุดหงิดว่าเจ้าของห้องตรงข้ามช่างไร้สัมพันธภาพสิ้นดี เขาอุตส่าห์อยากจะทักทายซะหน่อย ดันไม่ตอบรับซะนี่ ว่าแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำแล้วมานอนพักเอาแรงที่เตียงกว้างก่อนจะหลับไป
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
กริ๊งงงงงง
"ฮัลโหล ห้อง115ค่า" หญิงสาวรับฌทรศัพท์ด้วยเสียงงัวเงีย
"เก้า ตื่นได้แล้ว ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาเร็วๆ เบนรออยู่ข้างล่างแล้วนะ"
"ฮะ เออๆ โอเค โทษทีนะเบน เก้าจะรีบลงไปเดี๋ยวนี้ล่ะ" จากนั้นก็รีบสปริงตัวเองขึ้นจากเตียงกว้างไปเข้าห้องน้ำทันที
******ขอจบบทแรกไว้แค่นี้ก่อนนะคะ ชอบไม่ชอบอยากให้เสริมอะไรตรงไหนก็มาคอมเม้นมาบอกกันได้นะคะ ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะค้า สำหรับคนที่ชอบ NC ไม่ต้องห่วงค่ะ อีกสักพักจะมา NC กันให้เลือดพุ่งเลยค่า ^^
-- โถ่แม่คะ เก้าบอกแม่แล้วไงคะว่าแม่ไม่ต้องเป็นห่วงเก้า รับรองค่ะว่าได้เรื่องเมื่อไหร่เก้าจะโทรกลับหาแม่ทันทีนะคะ.. ค่าแม่ บ๊ายบายค่ะ --
"เฮ้อออ.." หญิงสาวทิ้งร่างงามลงบนโซฟาตัวยาวพร้อมถอนหายใจเสียงลากยาวด้วยความหน่ายใจ สาเหตุก็มาจากป็นมารดาที่โทรจิกเธอเพื่อเช็คความเรียบร้อยตั้งแต่เท้าเธอยังไม่เหยีบยพรมห้องนี้เลยด้วยซ้ำ จากนั้นหญิงสาวก็ก้าวเดินไปหน้ากระจกบานใหญ่ และมองร่างงามของตัวเองในกระจกอย่างพิจารณา
"ความจริง..เราก็สวยใช่เล่นนะเนี่ย ระวังเถอะถ้าคุณแม่ตามจิกมากๆ เข้าละก็ จะหาหนุ่มไทยหิ้วกลับไปฝากซะเลย" หญิงสาวเจ้าของชื่อ 'วาติกา' หรือ 'เก้า' สาวสวยเรียนจบจากอเมริกา แถมควบตำแหน่งนางแบบสาวสุดฮอตไปครองกล่าวพาดพิงมารดาตนเองพร้อมหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจ
กริ๊งงงงง..
"ฮัลโหล ต้อง115 ค่ะ วาติกาพูด" เสียงหวานกรอกลงไปสายโทรศัพท์
"เก้า แกมาถึงนานรึยัง วางแผนเที่ยวเมืองไทยบ้านกเิดรึยังยะ" เสียงรัตยา หรือเบน เพื่อสนิทดังมาตามสาย
"ยังจ้า วันนี้ขอเก้าพักก่อนได้มั้ยเบน เหนื่อยมากกกกกก นี่ก็เพิ่งจะวางสายจากคุณแม่ไป"
"แหม โทรมาเช็ดความเรียบร้อยของลูกสาวคนสวยล่ะซี้" เสียงกระเซ้ามาตามสาย
"ไม่ต้องมาแซวเลยนะ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าแม่จะห่วงอะไรนัก นี่เมืองไทยนะ บ้านเกิดของเก้า ห่วงยังกะว่าเก้าหนีไปนอกโลกงั้นแหละ"
"เอาเถอะน่ะ ว่าแต่คืนนี้ไปเที่ยวกันหน่อยมั้ยล่ะ"
"ไม่เอาน่ะเบน เก้าบอกแล้วไงว่าเหนื่อยมาก อยากพัก"
"ยัยบ้า คิดจะนอนกี่วันยะ นี่มันเพิ่งจะเที่ยง แกก็นอนพักไปสิ ไว้สัก3-4ทุ่มเบนไปรับที่คอนโดเอง"
"เฮ้อ เอางั้นก็ได้ งั้นบายจ้ะ"
ทันทีที่วางสายจากเพื่อนสาว ร่างงามก็ทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มคิงไซส์ทันที ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเพลีย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ณ โรงอาหารของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง
"ซอส เย็นนี้เราต้องไปดูร้านกันสองคนนะเว้ย ห้ามเบี้ยวเด็ดขาด เพราะบอมมันติดเรียน" เสียงดอส เพื่อนสนิทของชายหนุ่มกล่าวเตือน
"เออๆ เดี๋ยวเข้าไปด้วยก็ได้วะ 4ทุ่มเจอกันนะ"
"โอเค อย่าเบี้ยวนะเว้ย"
หลังจากรับคำเพื่อน วชิรหัตถุ์หรือซอส ก็ขึ้นขับรถคันหรูกลับคอนโดทันที
ติ๊งง.. (เสียงลิฟต์ดัง)
"อ้าว ห้องนี้มีคนมาอยู่แล้วหรอวะ" พูดอย่างสงสัยพลางมองไปที่ประตูห้อง 115 ที่อยู่ตรงข้ามกับห้องของเขา ไม่ต้่องสงสัยว่าทำไมเขาถึงรู้ว่าห้องนี้ไม่มีคนอยู่มานาน ก็เพราะชั้นพิเศษบนสุดชั้นนี้มีห้องพักอยู่เพียง 4 ห้อง ห้อง115 ก็คือห้องที่เขากำลังยืนงงอยู่ตอนนี้ ห้อง215 คือห้องของเขา และอีกฟากก็เป็นห้องของเสี่ยตัณหากลับที่ชอบพาอีหนูมากกบ่อยๆ และอีกห้องก็เป็นห้องของพี่สาวเชาซึ่งไม่ค่อยจะมาอยู่เท่าไหร่นัก จึงไม่แปลกเลยที่เขาจะรู้ว่าห้องไหนเป็นอย่างไร
ก๊อกๆๆๆ "คุณครับ สวัสดีครับ ผมอยู่ห้องตรงข้ามคุณนะครับ ชื่อซอส มีอะไรให้ช่วยก็บอกกันได้นะครับ"
"...." ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา ชายหนุ่มจึงได้แต่เดินเข้าห้องตัวเองพร้อมความหงุดหงิดว่าเจ้าของห้องตรงข้ามช่างไร้สัมพันธภาพสิ้นดี เขาอุตส่าห์อยากจะทักทายซะหน่อย ดันไม่ตอบรับซะนี่ ว่าแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำแล้วมานอนพักเอาแรงที่เตียงกว้างก่อนจะหลับไป
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
กริ๊งงงงงง
"ฮัลโหล ห้อง115ค่า" หญิงสาวรับฌทรศัพท์ด้วยเสียงงัวเงีย
"เก้า ตื่นได้แล้ว ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาเร็วๆ เบนรออยู่ข้างล่างแล้วนะ"
"ฮะ เออๆ โอเค โทษทีนะเบน เก้าจะรีบลงไปเดี๋ยวนี้ล่ะ" จากนั้นก็รีบสปริงตัวเองขึ้นจากเตียงกว้างไปเข้าห้องน้ำทันที
******ขอจบบทแรกไว้แค่นี้ก่อนนะคะ ชอบไม่ชอบอยากให้เสริมอะไรตรงไหนก็มาคอมเม้นมาบอกกันได้นะคะ ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะค้า สำหรับคนที่ชอบ NC ไม่ต้องห่วงค่ะ อีกสักพักจะมา NC กันให้เลือดพุ่งเลยค่า ^^
earin เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 ต.ค. 2556, 17:38:50 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 ต.ค. 2556, 17:38:50 น.
จำนวนการเข้าชม : 1039
| << บทนำ (แนะนำตัวละครค่า) | ตอนที่2 ช่วยชีวิต >> |