Lost memories ความทรงจำที่หายไป
พระเจ้า! พระเจ้า! มือของผมเต็มไปด้วยเลือด นี่ผมอาลัยอาวรให้เด็กสองคนนี้หรือนี่ ผมช่วยพวกเขาไม่ได้ แม้แต่หญิงชราคนนั้นเอง ผมก็ช่วยไม่ได้ นี่ผมเป็นใคร?! นี่ผมกำลังทำอะไร?!
เฮือก! นี่เป็นแค่ฝันนิ ทำไมมันเหมือนจริงนักล่ะ เอาเป็นว่า ผมชื่อว่า เดวิท แอตนิสัน ผมเป็นชาวยิว และอาศัยอยู่ที่ เมืองเล็กๆในประเทศอังกฤษ ภรรยาของผมตายไปแล้ว แล้วผมก็จะไปพักร้อนที่ เยอรมันเพียงคนเดียว ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง สถานที่ที่เป็นปราสาทเก่าแก่และโบราณ มันเงียบสงบ แต่น่าขนลุกยังไงไม่รู้ แต่เหมือนว่ามันมีแรงจูงใจอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมอยากไป แล้วสถานที่นี่ทำให้ผมรู้อะไรบางอย่างที่ไม่ใช่ผม...

Tags: สืบสวน,สยองขวัญ,ดราม่า

ตอน: Lost memories ep.3 : Who is the old lady เธอคือใคร

ดูโรงแรมนี่สิน่ากลัวจริงๆเลย เหมือนบ้านเคาร์แดร๊กคูล่ายังไงไม่รู้ ดูจากรู้ทรงภายนอกก็ไม่เก่าสักนิด แต่รอบนอกนี่เต็มไปด้วยน้ำสีดำทมิฬมีสะพานข้ามแม่น้ำสีดำเพื่อไปถึงยังตัวปราสาทเคาร์แดร๊กคูล่า ถ้าอ้างอิงจากหนังผีในสมัยก่อนแล้ว คงมีจระเข้ว่ายวนเวียนอยู่ในนั้น คอยจะทำการเขมือบเหยื่อผู้หน้าสงสาร แต่ปราสาทนี่ให้อารมณ์แบบแฟรงเคนสไตร์แต่ผมไม่มีเวลายืนบรรยายให้คุณฟังหรอก ฝนตกอย่างหนักเลย คาดว่าคงมีพายุเข้า เลยรีบเข้าไปข้างในดีกว่า พอเดินเข้าไปข้างใน ความรู้สึกเหมือนได้ก้าวเข้ามาในบ้านเคาร์แดรกคูล่ายังไงยังงั้นแหละ ดูพนังสิตกแต่งด้วยของโบราณน่ากลัว และนั้นก็มีอาวุธสงครามเก่าโบราณวางติดพนังอยู่ ไม่ว่าจะเป็นมีด ดาบ ขวาน ลูกทุ้มมีหนาม ฯลฯ ซึ่งของพวกนั้นทำให้ผมขนลุกเลยที่เดียว พอรู้ข่าวว่ามีการฆาตกรรมก็เริ่มจะกลัวมากขึ้น เรียกได้ว่าถ้าไม่เห็นว่ามีสาวสวยอย่างมาเรียอยู่ ผมไม่สนหรอกคงวิ่งแจ้นกลับบ้านกลับเมืองไปอยู่ที่คอนโด ยังสบายใจกว่า แล้วระหว่างทางที่จะเดินไปโต๊ะเช็ค-อินเข้าโรงแรม ผมก็เจอหญิงชรานั่งขัดพื้นอยู่ มาเรียเดินข้ามโดยไม่สนใจอะไร ก่อนที่ผมจะมองเธอ ในสายตาแบบว่า นี้เหรอผู้หญิงอย่างมาเรีย แต่เธอก็เหมือนลูกคุณหนูน่ะ ผมก็เลยตัดสินใจเดินอ้อมตัวคุณยายที่น่าสงสารต้องมานั่งขัดพื้น แต่เธอก็ไม่สนใจกลับมองผมแปลกๆ ซึ่งทำให้ผมรู้สึกสงสัยว่า โรงแรมออกจะใหญ่และกว้างขนาดนี้ ทำไมไม่จ้างแม่บ้านมาให้เยอะกว่านี้ หรืออาจจะเป็นตามข่าวที่ในหนังสือพิมพ์ก็ เลยทำให้คนพากันลาออก แต่ผมก้ไม่ได้สนใจอะไร และเมื่อมาถึงโต๊ะเช็ค-อิน ก็เจอกับพนักงานต้อนรับที่ชื่อว่าสจ๊วด มาเรียกำลังเช็ค-อิน เข้าพักโรงแรม ขณะนั้นผมได้ยินเสียงคุณยายที่นั่งขัดพื้นพึมพัมว่า ''ยัยแม่มด แกหลอกให้ลูกชายฉันรักแก ยัยแม่มด ยัยแม่มด" เธอนั่งขัดพื้นอยู่ตั้งไกลแต่ ทำไม เสียงมันดังมากเลย เสียงมันก้องในหูว่า "ยัยแม่มด!! ยัยแม่มด!! ยัยแม่มด!! ยัยแม่มด!! ยัยแม่มด!! แกหลอกให้ลูกชายฉันรักแก ยัยแม่มด!! ยัยแม่มด!!" ผมตะโกนออกมาสุดเสียงว่า "พอได้แล้ว!!!!" ทำให้มาเรียกับพนักงานโรงแรมตกใจมากและหันมามอง พนักงานโรงแรมจึงถามว่า "เป็นอะไรหรือปล่าวครับคุณผู้ชาย" “เป็นสิ มะกี้มีแม่บ้านคนนึงพูดว่า....” ผมพูดพลางหันไปมองทางที่คุณยายผู้หน้าสงสาร ด้วยอาการปากอ้าค้าง และกลายเป็นว่าไม่มีใครอยู่ตรงนั้น มันไม่เคยมีหญิงชราอยู่ตรงนั้น!!! ผมน่าซีดเผือก ผมกลืนน้ำลายตัวเองไปหลายหล จนกระทั้งเป็นหมดสติไป



TheDARKprincess
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ต.ค. 2556, 20:50:06 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 ต.ค. 2556, 20:50:06 น.

จำนวนการเข้าชม : 955





<< Lost memories ep.2 : Someone like you ใครบางคนที่เหมือนคุณ   
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account