เล่ห์กามา
บทนำ
เจ้าของใบหน้าสวยเด่นรับกับเรือนร่างแบบบางที่นอนสลบไสลอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยว่ากำลังนอนอยู่ในห้องของใครและภัยกำลังมาถึงตัวเธอในอีกไม่ช้าเสียงปิดประตูเบาๆพร้อมรอยยิ้มหยักแกมสะใจ ยินดี หรือสมน้ำหน้าปนเปกันหลากหลายอารมณ์ บนใบหน้าหล่อเข้มแต่ผิวขาวสดใสและเนียนเกินชายทั่วไปเรียกว่าหล่อแบบมีออร่าน่าจะเหมาะ ยิ่งริมฝีปากได้รูปสีออกชมพูทำให้หญิงสาวเดินเหลียวหลังกันมานักต่อนัก กานต์นทียอมลงทุนเอาเงินหลายล้านไปทำหน้ามาใหม่ เปลี่ยนแปลงรูปหน้า ทำคิ้วให้หนา ทำตาให้ตี่ลงนิดให้หน้าเกาหลีโดนใจเท่านั้นยังไม่พอเขายังไปฉีดเมโสหน้าใสให้หล่อบาดใจจนคุณหนูวายร้ายอย่างอลิชาที่กำลังบ้าหนุ่มเกาหลีตกหลุมพรางแล้วมานอนสลบเป็นผักอยู่บนเตียงของเขา
มือขาวสะอาดต่างกับจิตใจที่มีเงาดำมาครอบคลุมจนไม่ห็นผิดชอบชั่วดีนึกถึงแต่ไฟรักไฟแค้นที่มันสุมในอกของเขา
“ในเมื่อคุณเคยดูถูกว่าผมมองสูงไม่เจียมกะลาหัวตัวเอง คืนนี้ผมขอมองต่ำๆบ้างก็แล้วกันอลิชา” มือของเขาช้อนเข้าไปที่ใต้กระโปรงตัวสั้นแล้วออกแรงดึงรั้งจนเห็นกางเกงชั้นในสีชมพูหวานซึ่งขัดยังกับการแต่งตัวสุดชีคและเปรี้ยวจี๊ดของอลิชา
“ตื่นขึ้นมาจะได้รู้ว่าตกนรกทั้งเป็นมันรู้สึกอย่างไร” กานต์นทีหัวเราะอย่างสะใจนัยน์ตาไม่มีแววสงสารเจือปนเลยแม้แต่น้อยมีแต่แววสมเพช ต่ออลิชา ผู้หญิงวายร้ายที่ทำให้เขาอับอาบและเคยสร้างบาดแผลให้กับใบหน้าของเขาจนหมอแทบไม่รับเย็บแต่คงเพราะเงิน เงินบันดาลให้เขาศัลยกรรมเสร็จและมีใบหน้าหล่อใสกลับมาและมาคราวนี้เขามาในแบบหล่อมีออร่าเสปคชายในฝันของอลิชา หรืออีกนัยหนึ่งจะพูดว่าหล่อกว่าหน้าเดิมของเขาก็ได้ด้วยฝีมือหมอศัลยกรรมขั้นเทพที่ประเทศเกาหลี กานต์นทีหัวเราะกับชัยชนะของตนอีกครั้งจากนั้นไม่ถึงหนึ่งนาทีกระโปรงตัวสั้นสีแสบสันแนวชีคของอลิชาก็หล่นตามลงไปกองกับเสื้อที่กองรออยู่ที่พื้น
“มองด้านล่างแล้วมันก็ต้องอยากมองด้านบน แต่จะให้ดีก็มองมันทั้งบนทั้งล่างแบบนี้ เห็นไหมยิ่งกว่าขาอ่อนของคุณอีกที่ผมจะได้เห็น” เขายังจำไม่ลืมกับคำดูถูกของคุณหนูหน้าสวย แต่ปากร้าย นิสัยเสียสุดๆอย่างอลิชาฝามือหนาของเขาลูบไล้ไปตามผิวบางเปือย และไล้ไปตามความโค้งเว้าของสัดส่วนคนที่ไม่ได้สติ
“เพราคุณทำให้หน้าผมเคยมีรอยบากอัปลักษณ์จนหมอแทบไม่รับทำเพราะคุณทำให้ความเป็นคนในตัวของผมแทบจะเลือนหาย เพราะคุณทำให้ผมแทบเป็นบ้า เป็นที่สังเวช น่าเวทนา กับทุกคนที่พบเห็น เพราะฉะนั้นคุณจงรับมันไปอลิชา”
กานต์นทีถอดเสื้อผ้าอย่างรีบเร่งไม่ต้องการให้ใครมาขัดจังหวะทั้งนั้น เพราะเขาไม่ได้สั่งเครื่องดื่มหรืออาหารขึ้นมาประเดี๋ยวจะมีคนมาเคาะห้องให้รำคาญ เขาปิดโทรศัพท์ทั้งของตนเองและของเธอที่หยิบออกมาจากกระเป๋าถือใบเล็กเพราะกลัวมีเสียงโทรศัพท์มาขัดจังหวะ
“รับรองว่าไม่มีใครมาขัดขวางระหว่างที่ผมกับคุณกำลัง...กับคุณแน่.”เขาหยุดพูดมีเพียงเสียงหัวเราะที่ค่อยๆกลืนหายไปในลำคอแววตาสมเพช ริมฝีปากยิ้มหยัน
ร่างขาวผ่องผิวสีนมสดไร้ซึ่งเสื้อผ้าติดตัวกานต์นทีแทรกกายเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับอลิชา มือของเขาจับใบหน้าสวยที่หลับไหลไม่ได้สติเงยขึ้นก่อนจะก้มหน้าลงไปมองใกล้ๆ จนริมฝีปากแทบจะประกบกันอยู่แล้ว
“ที่จริงผมอยากให้คุณตื่นและมองว่าที่สามีของคุณให้เต็มตา สามีที่คุณเคยดูถูกและรังเกียจคราวนี้แหละคุณจะได้เกลียดผมไปทั้งชาติคุณหนูอลิชา”
เขาบีบคางเธอเล็กน้อยที่จริงอยากจะบีบแรงๆหากจิตใจเขามันเลวร้ายได้มากกว่านี้ ภาพที่เขาเคยเห็นจากมือถือของอนาคินทร์เลวร้ายและรุนแรงกว่านี้ตั้งหลายเท่าภาพที่น้องสาวของเขาถูกนายอนาคินทร์กำลังย่ำยีและคนที่ส่งมาเย้ยหยันก็คือคุณหนูอลิชาตัวดี นี่เขาทำกับหลานของมันไม่ได้เศษเสี้ยวเลยสักนิด ริมฝีปากเรียวร้อนซุกไซร้บดขยี้อย่างไม่ปรานีปราศียคนที่หลับไม่ได้สติ เขาเลื่อนสัมผัสไปที่เรียวคอระหงและเขาก็พบว่ากลิ่นหอมจากน้ำหอมแบรนด์ดังจางๆปนเหงื่อนั้นทำให้เขาเพลิดเพิลนแทบจะลืมไปเลยว่าต้องถ่ายมันเก็บไว้ให้เธอดูยามเธอตื่นขึ้นมาด้วยจะได้ร้องไห้ โวยวาย ให้เสียจนแทบขาดใจตาย และเขาจะนั่งดูด้วยความพอใจและรอยยิ้ม
อนาคินทร์กลับมาที่บ้านหรือจะเรียกว่าคฤหาสน์ของตระกูลนาคินทร์เพื่อดูว่าหลานสาวคนสวยสุดแสบของเขาอยู่บ้านหรือไม่เพราะได้รับการบอกเล่าจากเพื่อนสนิทว่าเห็นหลานของเขาตระเวรร่องราตรีในผับดังแห่งหนึ่งกับชายหนุ่มหล่อสองต่อสองจากนั้นก็เห็นคนทั้งคู่หายเข้ากลีบเมฆไปเขาต้องโกรธแน่เพราะอลิชาเป็นหลานที่เปรียบเสมือนลูกของเขาเป็นแก้วตาดวงใจทำให้เขาต้องร้อนใจแม้ว่าคืนนี้กำลังหวานมันอยู่กับรังรักที่เขาแอบไปสร้างไว้นอกเมืองก็ตามแต่เพราะข่าวของหลานทำให้ต้องปลีกตัวออกมา
“ยัยอลิชาหายไปไหน คนหายไปทั้งคนไม่มีใครรู้ใครเห็นบ้างเลยเหรอ” อนาคินทร์ระเบิดอารมณ์ออกมาใส่คนงานในบ้านที่ตอบว่าไม่รู้เพียงอย่างเดียว
“นายแจ้ ทำไมนายไม่ขับรถให้คุณอลิชาทำไมปล่อยให้ไปตามลำพัง”
“คุณอนาคินทร์ครับผมบอกคุณอลิชาไปแล้วว่าจะขับรถให้แต่เธอไม่ยอมท่าเดียวครับ”นั่นเป็นการตัดสินใจผิดพลาดครั้งใหญ่ของอลิชา
“แล้วเธอไม่ได้บอกหรอกเหรอว่าจะไปไหน”น้ำเสียงเข้มสะกดอารมณ์ความห่วงใย หากอลิชาเป็นอะไรไปวิญญาณพี่ชายกับพี่สะใภ้คงจะไม่เป็นสุขเขาเลี้ยงอลิชามาตั้งแต่เธอสามขวบไม่ใช่ลูกก็เหมือนลูก
“คุณอลิชาไม่ได้บอกค่ะ บอกเพียงว่าจะออกไปกับเพื่อน”
“ให้มันได้อย่างนี้สิ” อนาคินทร์โมโหตัวเองที่ไม่มีเวลามาเฝ้าหลานสาวเพราะมัวแต่ไปเฝ้าดาริกาอยู่ เขาโทรตามบ้านเพื่อนเธอทุกคนก็ไม่มีใครรู้ว่าอลิชาหายไปกับใคร โดยปกติอลิชาก็ไม่ใช่คนเหลวไหลจะไปไหนมาไหนก็ต้องบอกก่อน แต่ครั้งนี้เขารู้สึกหวั่นใจอย่างไรชอบกล
++++++++++++++++++++++++
“ไม่นะปล่อยฉัน ฉันบอกให้ปล่อยไอ้คนบ้านี่คุณกำลังจะทำอะไรกับฉัน”เมื่อลืมตาสลึมสลือขึ้นมาได้เธอก็ร้องโวยวาย
“ไม่ได้จะทำแต่ทำไปตั้งหลายรอบแล้วแต่ตอนนั้นคุณยังไม่รู้ตัวน่ะ ผมเลยปลุกคุณให้ตื่นเพราะผมชอบแบบดิ้นไปดิ้นมามีชีวิตชีวาไม่ใช่นอนหลับเป็นผักเหี่ยว” เขาเค่นเสียงหัวเราะทำให้หญิงสาวหนาวไปถึงหัวใจ “คุณมันเลวฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ คุณทำกับฉันได้ยังไง”
“เพราะเห็นกับความหล่อโดนใจ มันก็เป็นแบบนี้แหละน้องสาว คราวนี้ล่ะคงจะได้สมใจ” เขาผลักเธอลงไปที่นอนศีรษะกระแทกหมอน
“ไอ้เลว!” เธอพยายามลุกขึ้นแต่ถูกร่างใหญ่กว่ากดทับเอาไว้
“ก็เหมือนคนอย่างคุณยังไงล่ะหน้าสวยแต่ทำให้ผมแสบไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ เขาแสยะยิ้มหน้าตาดุจเทพบุตรแต่ตอนนี้เขากำลังจะทำให้เธอกลายเป็นนางบำเรอส่วนตัวของเขาจนกว่าเขาจะหายเบื่อจากนั้นเขาก็จะทิ้งขว้างเธอออกไปจากชีวิตให้สาสมกับการดูถูกดูแคลนความร้ายที่เธอเคยทำเอาไว้กับเขา
เธอตวัดฝ่ามือเข้าไปที่ใบหน้าเขาแต่ชายหนุ่มหลบได้ทันอย่างหวุดหวิดก่อนจะจับข้อมือเธอหมุนพลิกกลับหลังหันในท่านอนคว่ำทั้งที่เนื้อตัวเปล่าเปือย
“โอ้ย! ปล่อยฉันนะไอ้คนชั่ว ไอ้สารเลว”
ผมเชื่อว่าคุณยังร้ายได้อีก คราวนี้ถึงทีของผมบ้างนะที่รักเขากระซิบที่ข้างหูหญิงสาว” ทำเอาเธอคนลุกเกรียวไปกับคำขู่อันแสนน่ากลัวเพราะสายตาของเขาจดจ้องเธออย่างเปิดเผยเริ่มจากแผ่นหลังเปล่าเปลื่อยเรื่อยลงไปตามทางของมัน
“แบบนี้สิมันถึงจะมีชีวิตชีวา แสดงๆดีเพราะคุณกำลังเป็นนางเอกหนังโป๊เรื่องนี้” น้ำเสียงน่ากลัวเหมือนกับว่าสะสมความแค้นมานานแสนนานเขากำลังทรมานเชลยสาวตัวร้ายที่ทำให้เขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด
“ไม่!” อลิชากรีดร้อง
“ผมจะรักคุณทั้งคืนให้สมกับความร้ายของคุณเลยอลิชาเสื้อผ้ามันจะไม่มีโอกาสอยู่ติดกับกายของคุณตลอดคืนนี้ แต่ถ้าหนาวผมจะห่มให้ด้วยผิวของผมแนบชิดสนิทกายให้คุณเอง”
เจ้าของใบหน้าสวยเด่นรับกับเรือนร่างแบบบางที่นอนสลบไสลอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยว่ากำลังนอนอยู่ในห้องของใครและภัยกำลังมาถึงตัวเธอในอีกไม่ช้าเสียงปิดประตูเบาๆพร้อมรอยยิ้มหยักแกมสะใจ ยินดี หรือสมน้ำหน้าปนเปกันหลากหลายอารมณ์ บนใบหน้าหล่อเข้มแต่ผิวขาวสดใสและเนียนเกินชายทั่วไปเรียกว่าหล่อแบบมีออร่าน่าจะเหมาะ ยิ่งริมฝีปากได้รูปสีออกชมพูทำให้หญิงสาวเดินเหลียวหลังกันมานักต่อนัก กานต์นทียอมลงทุนเอาเงินหลายล้านไปทำหน้ามาใหม่ เปลี่ยนแปลงรูปหน้า ทำคิ้วให้หนา ทำตาให้ตี่ลงนิดให้หน้าเกาหลีโดนใจเท่านั้นยังไม่พอเขายังไปฉีดเมโสหน้าใสให้หล่อบาดใจจนคุณหนูวายร้ายอย่างอลิชาที่กำลังบ้าหนุ่มเกาหลีตกหลุมพรางแล้วมานอนสลบเป็นผักอยู่บนเตียงของเขา
มือขาวสะอาดต่างกับจิตใจที่มีเงาดำมาครอบคลุมจนไม่ห็นผิดชอบชั่วดีนึกถึงแต่ไฟรักไฟแค้นที่มันสุมในอกของเขา
“ในเมื่อคุณเคยดูถูกว่าผมมองสูงไม่เจียมกะลาหัวตัวเอง คืนนี้ผมขอมองต่ำๆบ้างก็แล้วกันอลิชา” มือของเขาช้อนเข้าไปที่ใต้กระโปรงตัวสั้นแล้วออกแรงดึงรั้งจนเห็นกางเกงชั้นในสีชมพูหวานซึ่งขัดยังกับการแต่งตัวสุดชีคและเปรี้ยวจี๊ดของอลิชา
“ตื่นขึ้นมาจะได้รู้ว่าตกนรกทั้งเป็นมันรู้สึกอย่างไร” กานต์นทีหัวเราะอย่างสะใจนัยน์ตาไม่มีแววสงสารเจือปนเลยแม้แต่น้อยมีแต่แววสมเพช ต่ออลิชา ผู้หญิงวายร้ายที่ทำให้เขาอับอาบและเคยสร้างบาดแผลให้กับใบหน้าของเขาจนหมอแทบไม่รับเย็บแต่คงเพราะเงิน เงินบันดาลให้เขาศัลยกรรมเสร็จและมีใบหน้าหล่อใสกลับมาและมาคราวนี้เขามาในแบบหล่อมีออร่าเสปคชายในฝันของอลิชา หรืออีกนัยหนึ่งจะพูดว่าหล่อกว่าหน้าเดิมของเขาก็ได้ด้วยฝีมือหมอศัลยกรรมขั้นเทพที่ประเทศเกาหลี กานต์นทีหัวเราะกับชัยชนะของตนอีกครั้งจากนั้นไม่ถึงหนึ่งนาทีกระโปรงตัวสั้นสีแสบสันแนวชีคของอลิชาก็หล่นตามลงไปกองกับเสื้อที่กองรออยู่ที่พื้น
“มองด้านล่างแล้วมันก็ต้องอยากมองด้านบน แต่จะให้ดีก็มองมันทั้งบนทั้งล่างแบบนี้ เห็นไหมยิ่งกว่าขาอ่อนของคุณอีกที่ผมจะได้เห็น” เขายังจำไม่ลืมกับคำดูถูกของคุณหนูหน้าสวย แต่ปากร้าย นิสัยเสียสุดๆอย่างอลิชาฝามือหนาของเขาลูบไล้ไปตามผิวบางเปือย และไล้ไปตามความโค้งเว้าของสัดส่วนคนที่ไม่ได้สติ
“เพราคุณทำให้หน้าผมเคยมีรอยบากอัปลักษณ์จนหมอแทบไม่รับทำเพราะคุณทำให้ความเป็นคนในตัวของผมแทบจะเลือนหาย เพราะคุณทำให้ผมแทบเป็นบ้า เป็นที่สังเวช น่าเวทนา กับทุกคนที่พบเห็น เพราะฉะนั้นคุณจงรับมันไปอลิชา”
กานต์นทีถอดเสื้อผ้าอย่างรีบเร่งไม่ต้องการให้ใครมาขัดจังหวะทั้งนั้น เพราะเขาไม่ได้สั่งเครื่องดื่มหรืออาหารขึ้นมาประเดี๋ยวจะมีคนมาเคาะห้องให้รำคาญ เขาปิดโทรศัพท์ทั้งของตนเองและของเธอที่หยิบออกมาจากกระเป๋าถือใบเล็กเพราะกลัวมีเสียงโทรศัพท์มาขัดจังหวะ
“รับรองว่าไม่มีใครมาขัดขวางระหว่างที่ผมกับคุณกำลัง...กับคุณแน่.”เขาหยุดพูดมีเพียงเสียงหัวเราะที่ค่อยๆกลืนหายไปในลำคอแววตาสมเพช ริมฝีปากยิ้มหยัน
ร่างขาวผ่องผิวสีนมสดไร้ซึ่งเสื้อผ้าติดตัวกานต์นทีแทรกกายเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับอลิชา มือของเขาจับใบหน้าสวยที่หลับไหลไม่ได้สติเงยขึ้นก่อนจะก้มหน้าลงไปมองใกล้ๆ จนริมฝีปากแทบจะประกบกันอยู่แล้ว
“ที่จริงผมอยากให้คุณตื่นและมองว่าที่สามีของคุณให้เต็มตา สามีที่คุณเคยดูถูกและรังเกียจคราวนี้แหละคุณจะได้เกลียดผมไปทั้งชาติคุณหนูอลิชา”
เขาบีบคางเธอเล็กน้อยที่จริงอยากจะบีบแรงๆหากจิตใจเขามันเลวร้ายได้มากกว่านี้ ภาพที่เขาเคยเห็นจากมือถือของอนาคินทร์เลวร้ายและรุนแรงกว่านี้ตั้งหลายเท่าภาพที่น้องสาวของเขาถูกนายอนาคินทร์กำลังย่ำยีและคนที่ส่งมาเย้ยหยันก็คือคุณหนูอลิชาตัวดี นี่เขาทำกับหลานของมันไม่ได้เศษเสี้ยวเลยสักนิด ริมฝีปากเรียวร้อนซุกไซร้บดขยี้อย่างไม่ปรานีปราศียคนที่หลับไม่ได้สติ เขาเลื่อนสัมผัสไปที่เรียวคอระหงและเขาก็พบว่ากลิ่นหอมจากน้ำหอมแบรนด์ดังจางๆปนเหงื่อนั้นทำให้เขาเพลิดเพิลนแทบจะลืมไปเลยว่าต้องถ่ายมันเก็บไว้ให้เธอดูยามเธอตื่นขึ้นมาด้วยจะได้ร้องไห้ โวยวาย ให้เสียจนแทบขาดใจตาย และเขาจะนั่งดูด้วยความพอใจและรอยยิ้ม
อนาคินทร์กลับมาที่บ้านหรือจะเรียกว่าคฤหาสน์ของตระกูลนาคินทร์เพื่อดูว่าหลานสาวคนสวยสุดแสบของเขาอยู่บ้านหรือไม่เพราะได้รับการบอกเล่าจากเพื่อนสนิทว่าเห็นหลานของเขาตระเวรร่องราตรีในผับดังแห่งหนึ่งกับชายหนุ่มหล่อสองต่อสองจากนั้นก็เห็นคนทั้งคู่หายเข้ากลีบเมฆไปเขาต้องโกรธแน่เพราะอลิชาเป็นหลานที่เปรียบเสมือนลูกของเขาเป็นแก้วตาดวงใจทำให้เขาต้องร้อนใจแม้ว่าคืนนี้กำลังหวานมันอยู่กับรังรักที่เขาแอบไปสร้างไว้นอกเมืองก็ตามแต่เพราะข่าวของหลานทำให้ต้องปลีกตัวออกมา
“ยัยอลิชาหายไปไหน คนหายไปทั้งคนไม่มีใครรู้ใครเห็นบ้างเลยเหรอ” อนาคินทร์ระเบิดอารมณ์ออกมาใส่คนงานในบ้านที่ตอบว่าไม่รู้เพียงอย่างเดียว
“นายแจ้ ทำไมนายไม่ขับรถให้คุณอลิชาทำไมปล่อยให้ไปตามลำพัง”
“คุณอนาคินทร์ครับผมบอกคุณอลิชาไปแล้วว่าจะขับรถให้แต่เธอไม่ยอมท่าเดียวครับ”นั่นเป็นการตัดสินใจผิดพลาดครั้งใหญ่ของอลิชา
“แล้วเธอไม่ได้บอกหรอกเหรอว่าจะไปไหน”น้ำเสียงเข้มสะกดอารมณ์ความห่วงใย หากอลิชาเป็นอะไรไปวิญญาณพี่ชายกับพี่สะใภ้คงจะไม่เป็นสุขเขาเลี้ยงอลิชามาตั้งแต่เธอสามขวบไม่ใช่ลูกก็เหมือนลูก
“คุณอลิชาไม่ได้บอกค่ะ บอกเพียงว่าจะออกไปกับเพื่อน”
“ให้มันได้อย่างนี้สิ” อนาคินทร์โมโหตัวเองที่ไม่มีเวลามาเฝ้าหลานสาวเพราะมัวแต่ไปเฝ้าดาริกาอยู่ เขาโทรตามบ้านเพื่อนเธอทุกคนก็ไม่มีใครรู้ว่าอลิชาหายไปกับใคร โดยปกติอลิชาก็ไม่ใช่คนเหลวไหลจะไปไหนมาไหนก็ต้องบอกก่อน แต่ครั้งนี้เขารู้สึกหวั่นใจอย่างไรชอบกล
++++++++++++++++++++++++
“ไม่นะปล่อยฉัน ฉันบอกให้ปล่อยไอ้คนบ้านี่คุณกำลังจะทำอะไรกับฉัน”เมื่อลืมตาสลึมสลือขึ้นมาได้เธอก็ร้องโวยวาย
“ไม่ได้จะทำแต่ทำไปตั้งหลายรอบแล้วแต่ตอนนั้นคุณยังไม่รู้ตัวน่ะ ผมเลยปลุกคุณให้ตื่นเพราะผมชอบแบบดิ้นไปดิ้นมามีชีวิตชีวาไม่ใช่นอนหลับเป็นผักเหี่ยว” เขาเค่นเสียงหัวเราะทำให้หญิงสาวหนาวไปถึงหัวใจ “คุณมันเลวฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ คุณทำกับฉันได้ยังไง”
“เพราะเห็นกับความหล่อโดนใจ มันก็เป็นแบบนี้แหละน้องสาว คราวนี้ล่ะคงจะได้สมใจ” เขาผลักเธอลงไปที่นอนศีรษะกระแทกหมอน
“ไอ้เลว!” เธอพยายามลุกขึ้นแต่ถูกร่างใหญ่กว่ากดทับเอาไว้
“ก็เหมือนคนอย่างคุณยังไงล่ะหน้าสวยแต่ทำให้ผมแสบไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ เขาแสยะยิ้มหน้าตาดุจเทพบุตรแต่ตอนนี้เขากำลังจะทำให้เธอกลายเป็นนางบำเรอส่วนตัวของเขาจนกว่าเขาจะหายเบื่อจากนั้นเขาก็จะทิ้งขว้างเธอออกไปจากชีวิตให้สาสมกับการดูถูกดูแคลนความร้ายที่เธอเคยทำเอาไว้กับเขา
เธอตวัดฝ่ามือเข้าไปที่ใบหน้าเขาแต่ชายหนุ่มหลบได้ทันอย่างหวุดหวิดก่อนจะจับข้อมือเธอหมุนพลิกกลับหลังหันในท่านอนคว่ำทั้งที่เนื้อตัวเปล่าเปือย
“โอ้ย! ปล่อยฉันนะไอ้คนชั่ว ไอ้สารเลว”
ผมเชื่อว่าคุณยังร้ายได้อีก คราวนี้ถึงทีของผมบ้างนะที่รักเขากระซิบที่ข้างหูหญิงสาว” ทำเอาเธอคนลุกเกรียวไปกับคำขู่อันแสนน่ากลัวเพราะสายตาของเขาจดจ้องเธออย่างเปิดเผยเริ่มจากแผ่นหลังเปล่าเปลื่อยเรื่อยลงไปตามทางของมัน
“แบบนี้สิมันถึงจะมีชีวิตชีวา แสดงๆดีเพราะคุณกำลังเป็นนางเอกหนังโป๊เรื่องนี้” น้ำเสียงน่ากลัวเหมือนกับว่าสะสมความแค้นมานานแสนนานเขากำลังทรมานเชลยสาวตัวร้ายที่ทำให้เขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด
“ไม่!” อลิชากรีดร้อง
“ผมจะรักคุณทั้งคืนให้สมกับความร้ายของคุณเลยอลิชาเสื้อผ้ามันจะไม่มีโอกาสอยู่ติดกับกายของคุณตลอดคืนนี้ แต่ถ้าหนาวผมจะห่มให้ด้วยผิวของผมแนบชิดสนิทกายให้คุณเอง”
Tags: กานต์นที อลิชา ปางช้าง ปางเคียงดาว
ตอน: บทนำ
ไม่ได้ลงที่นี่เสียนานเพิ่งลงได้เพราะลงเบราเซอร์ใหม่แล้ว ลืมกันหรือยังจะ
บทนำ
เจ้าของใบหน้าสวยเด่นรับกับเรือนร่างแบบบางที่นอนสลบไสลอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยว่ากำลังนอนอยู่ในห้องของใครและภัยกำลังมาถึงตัวเธอในอีกไม่ช้าเสียงปิดประตูเบาๆพร้อมรอยยิ้มหยักแกมสะใจ ยินดี หรือสมน้ำหน้าปนเปกันหลากหลายอารมณ์ บนใบหน้าหล่อเข้มแต่ผิวขาวสดใสและเนียนเกินชายทั่วไปเรียกว่าหล่อแบบมีออร่าน่าจะเหมาะ ยิ่งริมฝีปากได้รูปสีออกชมพูทำให้หญิงสาวเดินเหลียวหลังกันมานักต่อนัก กานต์นทียอมลงทุนเอาเงินหลายล้านไปทำหน้ามาใหม่ เปลี่ยนแปลงรูปหน้า ทำคิ้วให้หนา ทำตาให้ตี่ลงนิดให้หน้าเกาหลีโดนใจเท่านั้นยังไม่พอเขายังไปฉีดเมโสหน้าใสให้หล่อบาดใจจนคุณหนูวายร้ายอย่างอลิชาที่กำลังบ้าหนุ่มเกาหลีตกหลุมพรางแล้วมานอนสลบเป็นผักอยู่บนเตียงของเขา
มือขาวสะอาดต่างกับจิตใจที่มีเงาดำมาครอบคลุมจนไม่ห็นผิดชอบชั่วดีนึกถึงแต่ไฟรักไฟแค้นที่มันสุมในอกของเขา
“ในเมื่อคุณเคยดูถูกว่าผมมองสูงไม่เจียมกะลาหัวตัวเอง คืนนี้ผมขอมองต่ำๆบ้างก็แล้วกันอลิชา” มือของเขาช้อนเข้าไปที่ใต้กระโปรงตัวสั้นแล้วออกแรงดึงรั้งจนเห็นกางเกงชั้นในสีชมพูหวานซึ่งขัดยังกับการแต่งตัวสุดชีคและเปรี้ยวจี๊ดของอลิชา
“ตื่นขึ้นมาจะได้รู้ว่าตกนรกทั้งเป็นมันรู้สึกอย่างไร” กานต์นทีหัวเราะอย่างสะใจนัยน์ตาไม่มีแววสงสารเจือปนเลยแม้แต่น้อยมีแต่แววสมเพช ต่ออลิชา ผู้หญิงวายร้ายที่ทำให้เขาอับอาบและเคยสร้างบาดแผลให้กับใบหน้าของเขาจนหมอแทบไม่รับเย็บแต่คงเพราะเงิน เงินบันดาลให้เขาศัลยกรรมเสร็จและมีใบหน้าหล่อใสกลับมาและมาคราวนี้เขามาในแบบหล่อมีออร่าเสปคชายในฝันของอลิชา หรืออีกนัยหนึ่งจะพูดว่าหล่อกว่าหน้าเดิมของเขาก็ได้ด้วยฝีมือหมอศัลยกรรมขั้นเทพที่ประเทศเกาหลี กานต์นทีหัวเราะกับชัยชนะของตนอีกครั้งจากนั้นไม่ถึงหนึ่งนาทีกระโปรงตัวสั้นสีแสบสันแนวชีคของอลิชาก็หล่นตามลงไปกองกับเสื้อที่กองรออยู่ที่พื้น
“มองด้านล่างแล้วมันก็ต้องอยากมองด้านบน แต่จะให้ดีก็มองมันทั้งบนทั้งล่างแบบนี้ เห็นไหมยิ่งกว่าขาอ่อนของคุณอีกที่ผมจะได้เห็น” เขายังจำไม่ลืมกับคำดูถูกของคุณหนูหน้าสวย แต่ปากร้าย นิสัยเสียสุดๆอย่างอลิชาฝามือหนาของเขาลูบไล้ไปตามผิวบางเปือย และไล้ไปตามความโค้งเว้าของสัดส่วนคนที่ไม่ได้สติ
“เพราคุณทำให้หน้าผมเคยมีรอยบากอัปลักษณ์จนหมอแทบไม่รับทำเพราะคุณทำให้ความเป็นคนในตัวของผมแทบจะเลือนหาย เพราะคุณทำให้ผมแทบเป็นบ้า เป็นที่สังเวช น่าเวทนา กับทุกคนที่พบเห็น เพราะฉะนั้นคุณจงรับมันไปอลิชา”
กานต์นทีถอดเสื้อผ้าอย่างรีบเร่งไม่ต้องการให้ใครมาขัดจังหวะทั้งนั้น เพราะเขาไม่ได้สั่งเครื่องดื่มหรืออาหารขึ้นมาประเดี๋ยวจะมีคนมาเคาะห้องให้รำคาญ เขาปิดโทรศัพท์ทั้งของตนเองและของเธอที่หยิบออกมาจากกระเป๋าถือใบเล็กเพราะกลัวมีเสียงโทรศัพท์มาขัดจังหวะ
“รับรองว่าไม่มีใครมาขัดขวางระหว่างที่ผมกับคุณกำลัง...กับคุณแน่.”เขาหยุดพูดมีเพียงเสียงหัวเราะที่ค่อยๆกลืนหายไปในลำคอแววตาสมเพช ริมฝีปากยิ้มหยัน
ร่างขาวผ่องผิวสีนมสดไร้ซึ่งเสื้อผ้าติดตัวกานต์นทีแทรกกายเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับอลิชา มือของเขาจับใบหน้าสวยที่หลับไหลไม่ได้สติเงยขึ้นก่อนจะก้มหน้าลงไปมองใกล้ๆ จนริมฝีปากแทบจะประกบกันอยู่แล้ว
“ที่จริงผมอยากให้คุณตื่นและมองว่าที่สามีของคุณให้เต็มตา สามีที่คุณเคยดูถูกและรังเกียจคราวนี้แหละคุณจะได้เกลียดผมไปทั้งชาติคุณหนูอลิชา”
เขาบีบคางเธอเล็กน้อยที่จริงอยากจะบีบแรงๆหากจิตใจเขามันเลวร้ายได้มากกว่านี้ ภาพที่เขาเคยเห็นจากมือถือของอนาคินทร์เลวร้ายและรุนแรงกว่านี้ตั้งหลายเท่าภาพที่น้องสาวของเขาถูกนายอนาคินทร์กำลังย่ำยีและคนที่ส่งมาเย้ยหยันก็คือคุณหนูอลิชาตัวดี นี่เขาทำกับหลานของมันไม่ได้เศษเสี้ยวเลยสักนิด ริมฝีปากเรียวร้อนซุกไซร้บดขยี้อย่างไม่ปรานีปราศียคนที่หลับไม่ได้สติ เขาเลื่อนสัมผัสไปที่เรียวคอระหงและเขาก็พบว่ากลิ่นหอมจากน้ำหอมแบรนด์ดังจางๆปนเหงื่อนั้นทำให้เขาเพลิดเพิลนแทบจะลืมไปเลยว่าต้องถ่ายมันเก็บไว้ให้เธอดูยามเธอตื่นขึ้นมาด้วยจะได้ร้องไห้ โวยวาย ให้เสียจนแทบขาดใจตาย และเขาจะนั่งดูด้วยความพอใจและรอยยิ้ม
อนาคินทร์กลับมาที่บ้านหรือจะเรียกว่าคฤหาสน์ของตระกูลนาคินทร์เพื่อดูว่าหลานสาวคนสวยสุดแสบของเขาอยู่บ้านหรือไม่เพราะได้รับการบอกเล่าจากเพื่อนสนิทว่าเห็นหลานของเขาตระเวรร่องราตรีในผับดังแห่งหนึ่งกับชายหนุ่มหล่อสองต่อสองจากนั้นก็เห็นคนทั้งคู่หายเข้ากลีบเมฆไปเขาต้องโกรธแน่เพราะอลิชาเป็นหลานที่เปรียบเสมือนลูกของเขาเป็นแก้วตาดวงใจทำให้เขาต้องร้อนใจแม้ว่าคืนนี้กำลังหวานมันอยู่กับรังรักที่เขาแอบไปสร้างไว้นอกเมืองก็ตามแต่เพราะข่าวของหลานทำให้ต้องปลีกตัวออกมา
“ยัยอลิชาหายไปไหน คนหายไปทั้งคนไม่มีใครรู้ใครเห็นบ้างเลยเหรอ” อนาคินทร์ระเบิดอารมณ์ออกมาใส่คนงานในบ้านที่ตอบว่าไม่รู้เพียงอย่างเดียว
“นายแจ้ ทำไมนายไม่ขับรถให้คุณอลิชาทำไมปล่อยให้ไปตามลำพัง”
“คุณอนาคินทร์ครับผมบอกคุณอลิชาไปแล้วว่าจะขับรถให้แต่เธอไม่ยอมท่าเดียวครับ”นั่นเป็นการตัดสินใจผิดพลาดครั้งใหญ่ของอลิชา
“แล้วเธอไม่ได้บอกหรอกเหรอว่าจะไปไหน”น้ำเสียงเข้มสะกดอารมณ์ความห่วงใย หากอลิชาเป็นอะไรไปวิญญาณพี่ชายกับพี่สะใภ้คงจะไม่เป็นสุขเขาเลี้ยงอลิชามาตั้งแต่เธอสามขวบไม่ใช่ลูกก็เหมือนลูก
“คุณอลิชาไม่ได้บอกค่ะ บอกเพียงว่าจะออกไปกับเพื่อน”
“ให้มันได้อย่างนี้สิ” อนาคินทร์โมโหตัวเองที่ไม่มีเวลามาเฝ้าหลานสาวเพราะมัวแต่ไปเฝ้าดาริกาอยู่ เขาโทรตามบ้านเพื่อนเธอทุกคนก็ไม่มีใครรู้ว่าอลิชาหายไปกับใคร โดยปกติอลิชาก็ไม่ใช่คนเหลวไหลจะไปไหนมาไหนก็ต้องบอกก่อน แต่ครั้งนี้เขารู้สึกหวั่นใจอย่างไรชอบกล
++++++++++++++++++++++++
“ไม่นะปล่อยฉัน ฉันบอกให้ปล่อยไอ้คนบ้านี่คุณกำลังจะทำอะไรกับฉัน”เมื่อลืมตาสลึมสลือขึ้นมาได้เธอก็ร้องโวยวาย
“ไม่ได้จะทำแต่ทำไปตั้งหลายรอบแล้วแต่ตอนนั้นคุณยังไม่รู้ตัวน่ะ ผมเลยปลุกคุณให้ตื่นเพราะผมชอบแบบดิ้นไปดิ้นมามีชีวิตชีวาไม่ใช่นอนหลับเป็นผักเหี่ยว” เขาเค่นเสียงหัวเราะทำให้หญิงสาวหนาวไปถึงหัวใจ “คุณมันเลวฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ คุณทำกับฉันได้ยังไง”
“เพราะเห็นกับความหล่อโดนใจ มันก็เป็นแบบนี้แหละน้องสาว คราวนี้ล่ะคงจะได้สมใจ” เขาผลักเธอลงไปที่นอนศีรษะกระแทกหมอน
“ไอ้เลว!” เธอพยายามลุกขึ้นแต่ถูกร่างใหญ่กว่ากดทับเอาไว้
“ก็เหมือนคนอย่างคุณยังไงล่ะหน้าสวยแต่ทำให้ผมแสบไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ เขาแสยะยิ้มหน้าตาดุจเทพบุตรแต่ตอนนี้เขากำลังจะทำให้เธอกลายเป็นนางบำเรอส่วนตัวของเขาจนกว่าเขาจะหายเบื่อจากนั้นเขาก็จะทิ้งขว้างเธอออกไปจากชีวิตให้สาสมกับการดูถูกดูแคลนความร้ายที่เธอเคยทำเอาไว้กับเขา
เธอตวัดฝ่ามือเข้าไปที่ใบหน้าเขาแต่ชายหนุ่มหลบได้ทันอย่างหวุดหวิดก่อนจะจับข้อมือเธอหมุนพลิกกลับหลังหันในท่านอนคว่ำทั้งที่เนื้อตัวเปล่าเปือย
“โอ้ย! ปล่อยฉันนะไอ้คนชั่ว ไอ้สารเลว”
ผมเชื่อว่าคุณยังร้ายได้อีก คราวนี้ถึงทีของผมบ้างนะที่รักเขากระซิบที่ข้างหูหญิงสาว” ทำเอาเธอคนลุกเกรียวไปกับคำขู่อันแสนน่ากลัวเพราะสายตาของเขาจดจ้องเธออย่างเปิดเผยเริ่มจากแผ่นหลังเปล่าเปลื่อยเรื่อยลงไปตามทางของมัน
“แบบนี้สิมันถึงจะมีชีวิตชีวา แสดงๆดีเพราะคุณกำลังเป็นนางเอกหนังโป๊เรื่องนี้” น้ำเสียงน่ากลัวเหมือนกับว่าสะสมความแค้นมานานแสนนานเขากำลังทรมานเชลยสาวตัวร้ายที่ทำให้เขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด
“ไม่!” อลิชากรีดร้อง
“ผมจะรักคุณทั้งคืนให้สมกับความร้ายของคุณเลยอลิชาเสื้อผ้ามันจะไม่มีโอกาสอยู่ติดกับกายของคุณตลอดคืนนี้ แต่ถ้าหนาวผมจะห่มให้ด้วยผิวของผมแนบชิดสนิทกายให้คุณเอง”
บทนำ
เจ้าของใบหน้าสวยเด่นรับกับเรือนร่างแบบบางที่นอนสลบไสลอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยว่ากำลังนอนอยู่ในห้องของใครและภัยกำลังมาถึงตัวเธอในอีกไม่ช้าเสียงปิดประตูเบาๆพร้อมรอยยิ้มหยักแกมสะใจ ยินดี หรือสมน้ำหน้าปนเปกันหลากหลายอารมณ์ บนใบหน้าหล่อเข้มแต่ผิวขาวสดใสและเนียนเกินชายทั่วไปเรียกว่าหล่อแบบมีออร่าน่าจะเหมาะ ยิ่งริมฝีปากได้รูปสีออกชมพูทำให้หญิงสาวเดินเหลียวหลังกันมานักต่อนัก กานต์นทียอมลงทุนเอาเงินหลายล้านไปทำหน้ามาใหม่ เปลี่ยนแปลงรูปหน้า ทำคิ้วให้หนา ทำตาให้ตี่ลงนิดให้หน้าเกาหลีโดนใจเท่านั้นยังไม่พอเขายังไปฉีดเมโสหน้าใสให้หล่อบาดใจจนคุณหนูวายร้ายอย่างอลิชาที่กำลังบ้าหนุ่มเกาหลีตกหลุมพรางแล้วมานอนสลบเป็นผักอยู่บนเตียงของเขา
มือขาวสะอาดต่างกับจิตใจที่มีเงาดำมาครอบคลุมจนไม่ห็นผิดชอบชั่วดีนึกถึงแต่ไฟรักไฟแค้นที่มันสุมในอกของเขา
“ในเมื่อคุณเคยดูถูกว่าผมมองสูงไม่เจียมกะลาหัวตัวเอง คืนนี้ผมขอมองต่ำๆบ้างก็แล้วกันอลิชา” มือของเขาช้อนเข้าไปที่ใต้กระโปรงตัวสั้นแล้วออกแรงดึงรั้งจนเห็นกางเกงชั้นในสีชมพูหวานซึ่งขัดยังกับการแต่งตัวสุดชีคและเปรี้ยวจี๊ดของอลิชา
“ตื่นขึ้นมาจะได้รู้ว่าตกนรกทั้งเป็นมันรู้สึกอย่างไร” กานต์นทีหัวเราะอย่างสะใจนัยน์ตาไม่มีแววสงสารเจือปนเลยแม้แต่น้อยมีแต่แววสมเพช ต่ออลิชา ผู้หญิงวายร้ายที่ทำให้เขาอับอาบและเคยสร้างบาดแผลให้กับใบหน้าของเขาจนหมอแทบไม่รับเย็บแต่คงเพราะเงิน เงินบันดาลให้เขาศัลยกรรมเสร็จและมีใบหน้าหล่อใสกลับมาและมาคราวนี้เขามาในแบบหล่อมีออร่าเสปคชายในฝันของอลิชา หรืออีกนัยหนึ่งจะพูดว่าหล่อกว่าหน้าเดิมของเขาก็ได้ด้วยฝีมือหมอศัลยกรรมขั้นเทพที่ประเทศเกาหลี กานต์นทีหัวเราะกับชัยชนะของตนอีกครั้งจากนั้นไม่ถึงหนึ่งนาทีกระโปรงตัวสั้นสีแสบสันแนวชีคของอลิชาก็หล่นตามลงไปกองกับเสื้อที่กองรออยู่ที่พื้น
“มองด้านล่างแล้วมันก็ต้องอยากมองด้านบน แต่จะให้ดีก็มองมันทั้งบนทั้งล่างแบบนี้ เห็นไหมยิ่งกว่าขาอ่อนของคุณอีกที่ผมจะได้เห็น” เขายังจำไม่ลืมกับคำดูถูกของคุณหนูหน้าสวย แต่ปากร้าย นิสัยเสียสุดๆอย่างอลิชาฝามือหนาของเขาลูบไล้ไปตามผิวบางเปือย และไล้ไปตามความโค้งเว้าของสัดส่วนคนที่ไม่ได้สติ
“เพราคุณทำให้หน้าผมเคยมีรอยบากอัปลักษณ์จนหมอแทบไม่รับทำเพราะคุณทำให้ความเป็นคนในตัวของผมแทบจะเลือนหาย เพราะคุณทำให้ผมแทบเป็นบ้า เป็นที่สังเวช น่าเวทนา กับทุกคนที่พบเห็น เพราะฉะนั้นคุณจงรับมันไปอลิชา”
กานต์นทีถอดเสื้อผ้าอย่างรีบเร่งไม่ต้องการให้ใครมาขัดจังหวะทั้งนั้น เพราะเขาไม่ได้สั่งเครื่องดื่มหรืออาหารขึ้นมาประเดี๋ยวจะมีคนมาเคาะห้องให้รำคาญ เขาปิดโทรศัพท์ทั้งของตนเองและของเธอที่หยิบออกมาจากกระเป๋าถือใบเล็กเพราะกลัวมีเสียงโทรศัพท์มาขัดจังหวะ
“รับรองว่าไม่มีใครมาขัดขวางระหว่างที่ผมกับคุณกำลัง...กับคุณแน่.”เขาหยุดพูดมีเพียงเสียงหัวเราะที่ค่อยๆกลืนหายไปในลำคอแววตาสมเพช ริมฝีปากยิ้มหยัน
ร่างขาวผ่องผิวสีนมสดไร้ซึ่งเสื้อผ้าติดตัวกานต์นทีแทรกกายเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับอลิชา มือของเขาจับใบหน้าสวยที่หลับไหลไม่ได้สติเงยขึ้นก่อนจะก้มหน้าลงไปมองใกล้ๆ จนริมฝีปากแทบจะประกบกันอยู่แล้ว
“ที่จริงผมอยากให้คุณตื่นและมองว่าที่สามีของคุณให้เต็มตา สามีที่คุณเคยดูถูกและรังเกียจคราวนี้แหละคุณจะได้เกลียดผมไปทั้งชาติคุณหนูอลิชา”
เขาบีบคางเธอเล็กน้อยที่จริงอยากจะบีบแรงๆหากจิตใจเขามันเลวร้ายได้มากกว่านี้ ภาพที่เขาเคยเห็นจากมือถือของอนาคินทร์เลวร้ายและรุนแรงกว่านี้ตั้งหลายเท่าภาพที่น้องสาวของเขาถูกนายอนาคินทร์กำลังย่ำยีและคนที่ส่งมาเย้ยหยันก็คือคุณหนูอลิชาตัวดี นี่เขาทำกับหลานของมันไม่ได้เศษเสี้ยวเลยสักนิด ริมฝีปากเรียวร้อนซุกไซร้บดขยี้อย่างไม่ปรานีปราศียคนที่หลับไม่ได้สติ เขาเลื่อนสัมผัสไปที่เรียวคอระหงและเขาก็พบว่ากลิ่นหอมจากน้ำหอมแบรนด์ดังจางๆปนเหงื่อนั้นทำให้เขาเพลิดเพิลนแทบจะลืมไปเลยว่าต้องถ่ายมันเก็บไว้ให้เธอดูยามเธอตื่นขึ้นมาด้วยจะได้ร้องไห้ โวยวาย ให้เสียจนแทบขาดใจตาย และเขาจะนั่งดูด้วยความพอใจและรอยยิ้ม
อนาคินทร์กลับมาที่บ้านหรือจะเรียกว่าคฤหาสน์ของตระกูลนาคินทร์เพื่อดูว่าหลานสาวคนสวยสุดแสบของเขาอยู่บ้านหรือไม่เพราะได้รับการบอกเล่าจากเพื่อนสนิทว่าเห็นหลานของเขาตระเวรร่องราตรีในผับดังแห่งหนึ่งกับชายหนุ่มหล่อสองต่อสองจากนั้นก็เห็นคนทั้งคู่หายเข้ากลีบเมฆไปเขาต้องโกรธแน่เพราะอลิชาเป็นหลานที่เปรียบเสมือนลูกของเขาเป็นแก้วตาดวงใจทำให้เขาต้องร้อนใจแม้ว่าคืนนี้กำลังหวานมันอยู่กับรังรักที่เขาแอบไปสร้างไว้นอกเมืองก็ตามแต่เพราะข่าวของหลานทำให้ต้องปลีกตัวออกมา
“ยัยอลิชาหายไปไหน คนหายไปทั้งคนไม่มีใครรู้ใครเห็นบ้างเลยเหรอ” อนาคินทร์ระเบิดอารมณ์ออกมาใส่คนงานในบ้านที่ตอบว่าไม่รู้เพียงอย่างเดียว
“นายแจ้ ทำไมนายไม่ขับรถให้คุณอลิชาทำไมปล่อยให้ไปตามลำพัง”
“คุณอนาคินทร์ครับผมบอกคุณอลิชาไปแล้วว่าจะขับรถให้แต่เธอไม่ยอมท่าเดียวครับ”นั่นเป็นการตัดสินใจผิดพลาดครั้งใหญ่ของอลิชา
“แล้วเธอไม่ได้บอกหรอกเหรอว่าจะไปไหน”น้ำเสียงเข้มสะกดอารมณ์ความห่วงใย หากอลิชาเป็นอะไรไปวิญญาณพี่ชายกับพี่สะใภ้คงจะไม่เป็นสุขเขาเลี้ยงอลิชามาตั้งแต่เธอสามขวบไม่ใช่ลูกก็เหมือนลูก
“คุณอลิชาไม่ได้บอกค่ะ บอกเพียงว่าจะออกไปกับเพื่อน”
“ให้มันได้อย่างนี้สิ” อนาคินทร์โมโหตัวเองที่ไม่มีเวลามาเฝ้าหลานสาวเพราะมัวแต่ไปเฝ้าดาริกาอยู่ เขาโทรตามบ้านเพื่อนเธอทุกคนก็ไม่มีใครรู้ว่าอลิชาหายไปกับใคร โดยปกติอลิชาก็ไม่ใช่คนเหลวไหลจะไปไหนมาไหนก็ต้องบอกก่อน แต่ครั้งนี้เขารู้สึกหวั่นใจอย่างไรชอบกล
++++++++++++++++++++++++
“ไม่นะปล่อยฉัน ฉันบอกให้ปล่อยไอ้คนบ้านี่คุณกำลังจะทำอะไรกับฉัน”เมื่อลืมตาสลึมสลือขึ้นมาได้เธอก็ร้องโวยวาย
“ไม่ได้จะทำแต่ทำไปตั้งหลายรอบแล้วแต่ตอนนั้นคุณยังไม่รู้ตัวน่ะ ผมเลยปลุกคุณให้ตื่นเพราะผมชอบแบบดิ้นไปดิ้นมามีชีวิตชีวาไม่ใช่นอนหลับเป็นผักเหี่ยว” เขาเค่นเสียงหัวเราะทำให้หญิงสาวหนาวไปถึงหัวใจ “คุณมันเลวฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ คุณทำกับฉันได้ยังไง”
“เพราะเห็นกับความหล่อโดนใจ มันก็เป็นแบบนี้แหละน้องสาว คราวนี้ล่ะคงจะได้สมใจ” เขาผลักเธอลงไปที่นอนศีรษะกระแทกหมอน
“ไอ้เลว!” เธอพยายามลุกขึ้นแต่ถูกร่างใหญ่กว่ากดทับเอาไว้
“ก็เหมือนคนอย่างคุณยังไงล่ะหน้าสวยแต่ทำให้ผมแสบไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ เขาแสยะยิ้มหน้าตาดุจเทพบุตรแต่ตอนนี้เขากำลังจะทำให้เธอกลายเป็นนางบำเรอส่วนตัวของเขาจนกว่าเขาจะหายเบื่อจากนั้นเขาก็จะทิ้งขว้างเธอออกไปจากชีวิตให้สาสมกับการดูถูกดูแคลนความร้ายที่เธอเคยทำเอาไว้กับเขา
เธอตวัดฝ่ามือเข้าไปที่ใบหน้าเขาแต่ชายหนุ่มหลบได้ทันอย่างหวุดหวิดก่อนจะจับข้อมือเธอหมุนพลิกกลับหลังหันในท่านอนคว่ำทั้งที่เนื้อตัวเปล่าเปือย
“โอ้ย! ปล่อยฉันนะไอ้คนชั่ว ไอ้สารเลว”
ผมเชื่อว่าคุณยังร้ายได้อีก คราวนี้ถึงทีของผมบ้างนะที่รักเขากระซิบที่ข้างหูหญิงสาว” ทำเอาเธอคนลุกเกรียวไปกับคำขู่อันแสนน่ากลัวเพราะสายตาของเขาจดจ้องเธออย่างเปิดเผยเริ่มจากแผ่นหลังเปล่าเปลื่อยเรื่อยลงไปตามทางของมัน
“แบบนี้สิมันถึงจะมีชีวิตชีวา แสดงๆดีเพราะคุณกำลังเป็นนางเอกหนังโป๊เรื่องนี้” น้ำเสียงน่ากลัวเหมือนกับว่าสะสมความแค้นมานานแสนนานเขากำลังทรมานเชลยสาวตัวร้ายที่ทำให้เขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด
“ไม่!” อลิชากรีดร้อง
“ผมจะรักคุณทั้งคืนให้สมกับความร้ายของคุณเลยอลิชาเสื้อผ้ามันจะไม่มีโอกาสอยู่ติดกับกายของคุณตลอดคืนนี้ แต่ถ้าหนาวผมจะห่มให้ด้วยผิวของผมแนบชิดสนิทกายให้คุณเอง”
อัปสรา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ต.ค. 2556, 19:34:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ต.ค. 2556, 19:34:04 น.
จำนวนการเข้าชม : 1074
นปารมี 23 ต.ค. 2556, 22:08:46 น.
จะบอกว่า น้องลงแยะจริงๆ พี่ตามอ่านไม่ทัน ว่ากันไปทีละเรื่องละกันนะ ปล. หนังสือ เอาไปฝากที่น้องนุ่น อินเลิฟแล้วนะจ๊ะ
จะบอกว่า น้องลงแยะจริงๆ พี่ตามอ่านไม่ทัน ว่ากันไปทีละเรื่องละกันนะ ปล. หนังสือ เอาไปฝากที่น้องนุ่น อินเลิฟแล้วนะจ๊ะ