♥ ♥ ♥ หัวใจร้อยดาว [ชุด ทางลัดสลัดโสด สนพ.อรุณ] ♥ ♥ ♥
อะไรนะ! ถ้าไม่แต่งงานภายในเก้าสิบวัน

เธอต้องขึ้นคานไปตลอดชีวิตเหรอ บ้าไปแล้ว!



ดอกเตอร์ โมนา วิมาลิน อยากอุทานเป็นภาษาต่างดาวชะมัด

แม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไม่เชื่อเรื่องงมงาย

แต่รุ่นพี่ที่เจออาถรรพ์ก็ขึ้นคานกันไปแล้วถ้วนหน้า

เธอจะเสี่ยงเป็นคนต่อไปจริงเหรอ...



นับว่าพระเจ้ายังไม่ใจร้ายจนเกินไป

เพราะท่านส่ง ชัชวิน มาจีบเธออย่างออกนอกหน้า

ตามมาด้วย เมอร์ซิเออร์ โนแอล เดอแบร์มองต์ สุดหล่อ

แถมยังมี เอกชัย เทรนเนอร์หล่อล่ำ

กับ กฤต นักดนตรี อารมณ์ศิลป์มาให้เลือกพร้อมเพรียง



โมนาไม่ได้โชคดีขนาดนั้น

เพราะระหว่างหาทางลงจากคาน

เธอกลับต้องเผชิญปัญหาเรื่องการงานหนักหน่วง



ในท่ามกลางมรสุมที่พัดจนเธอซวนเซ

โมนาจึงได้เห็นความรักของใครบางคน...ชัดเจนขึ้นในหัวใจ

อยากรู้ก็แต่ว่า...อีกฝ่ายจะรักเธอมากพอ

และชวนเธอลงจากคานทันเวลาไหมหนอ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

เตรียมยิ้มและหัวเราะไปกับ ดอกเตอร์สาวตัวกลม ที่จะทำให้คุณเข้าใจนิยามของความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง

หัวใจร้อยดาว - เจ้าสาวร้อยชั่ง ในชุดทางลัดสลัดโสด


เขียนโดย สิริณ - ดวงมาลย์

จ่อคิววางแผงต่อจาก ใต้ปีกรักสีเพลิง เลยค่ะ

เชิญติชมกันได้เต็มที่เช่นเคย



ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย

ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ

(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )

ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

www.facebook.com/SirinFC
Tags: โนแอล โมนา ขิมคราม รอยตะวัน สลัดโสด

ตอน: ตอนที่ ๑๕ (จบตอน)

วสันต์กำลังหาข้อมูลที่เจ้านายสั่งเพื่อนำมารวบรวมเป็นหมวดหมู่และนำเสนอกลับเข้าไปให้โนแอลด้วยสีหน้าเคร่งเครียด โทรศัพท์บนโต๊ะก็ดังขึ้น เขารีบรับสายทันที

“คุณวสันต์ ช่วยเข้ามานี่หน่อย ผมมีเรื่องจะถามคุณสองสามข้อ”

หนุ่มใหญ่วางมือจากทุกสิ่งที่กำลังกระทำ ลุกเข้าไปในห้องเจ้านายทันที โนแอลไม่มีแฟ้มใดในมือ แต่เขาหมุนหน้าจอคอมพิวเตอร์ให้ผู้มาใหม่ได้เห็นชัดๆแทน

“นี่บัญชีเจ้าหนี้ของบริษัทในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา คุณสังเกตเห็นความผิดปกติไหม”

วสันต์โน้มตัวเข้าไปดูรายละเอียดบนหน้าจอ แล้วส่ายหน้า “ไม่มีนี่ครับ”

“นี่ไง คอลเซ็นเตอร์เรียกใช้ช่างจากอู่เบสต์เซอร์วิสไปซ่อมรถให้ลูกค้าบ่อยมาก ทั้งที่อู่นี้เพิ่งเซ็นสัญญาเป็นคู่ค้ากับเราแค่ไม่กี่เดือนเอง”

“เวลาลูกค้าโทร.เข้ามา พนักงานต้องระบุจุดรถเสียในแผนที่ แล้วระบบจะเลือกอู่ที่อยู่ใกล้ที่สุดขึ้นมาให้เองอัตโนมัติ ผมว่ามันคงเป็นเรื่องของความบังเอิญมากกว่าที่รถไปเสียอยู่ใกล้กับอู่เบสต์เซอร์วิสน่ะครับ”

“ผมคงจะคิดมากไปเอง ขอบคุณมากนะคุณสันต์ ขอโทษด้วยที่รบกวน”

“ไม่รบกวนหรอกครับ เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว” หนุ่มใหญ่ค้อมศีรษะเล็กน้อย แล้วหมุนตัวออกจากห้องไป

โนแอลใคร่ครวญข้อเท็จจริงช้าๆ เป็นไปได้ไหมว่าระบบมีปัญหา มันอาจไม่ได้เลือกอู่ใกล้ที่สุดอย่างที่ควรทำ แต่โมนาใช้ใครสักคนในแผนกไอทีเขียนโปรแกรมพิเศษ ทุกครั้งที่มีรถเสียในรัศมีของอู่เบสต์เซอร์วิส ก็ให้ ‘ระบบ’ โกงเรียกใช้เฉพาะอู่แห่งนี้ แม้ว่ามันจะไม่ใช่อู่ที่อยู่ใกล้ที่สุดก็ตามที ด้วยวิธีนี้ โมนาสามารถเรียกขอส่วนแบ่งจากเจ้าของอู่เบสต์เซอร์วิสได้ง่ายๆเลย นี่กระมังวิธีที่เธอใช้ยักยอกเงินของบริษัท

ชายหนุ่มส่ายหน้าไม่แน่ใจ เพราะถ้าโมนาใช้วิธีตามที่เขาคิดจริง เธอก็ไม่ได้ยักยอก ก็แค่พลิกแพลงให้ตัวเองได้ผลประโยชน์จากการเล่นกลกับระบบนิดหน่อยเท่านั้นเอง แม้จะยังไม่มั่นใจว่าข้อสันนิษฐานของตนเองถูกต้องหรือไม่ แต่ซีอีโอหนุ่มก็ไม่รอช้า เขาต้องประชุมกับทีมไอทีเพื่อเค้นความจริงในเรื่องนี้ให้ได้

โนแอลเปิดตารางนัดของบริษัท ตั้งใจจะเรียกประชุมพนักงานฝ่ายไอที โดยจงใจเลือกให้ชนกับเวลาที่โมนาไม่ว่าง เธอจะได้ไม่สามารถโผล่เข้ามาขัดขวางการค้นหาความจริงของเขา

แต่แล้วตารางนัดหมายเวลาบ่ายสิบโมงของวันนี้ก็ทำให้เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ โนแอลเหลือบดูเวลาที่ข้อมือซึ่งชี้ไปที่สิบเอ็ดนาฬิกาด้วยความผิดหวัง

เขาช้าเกินไป โมนานัดกับฝ่ายไอทีตัดหน้าเขาไปแล้ว!



บรรยากาศในห้องประชุมเคร่งเครียดอึมครึมอย่างหนัก ห้องที่เล็กอยู่แล้วทำให้หญิงสาวสองคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับผู้อำนวยการฝ่ายการเงินยิ่งรู้สึกอึดอัดราวกับจะหายใจไม่ออก

“เธอสองคนรับสินบนจากอู่เบสต์เซอร์วิสเขียนโปรแกรมซ่อนอู่อื่นๆ และให้ระบบเลือกอู่ของเขาขึ้นมาเป็นอันดับแรกใช่ไหม” ไม่ใช่แค่น้ำเสียง แต่แววตาคมกริบของโมนายังช่วยทำหน้าที่คาดคั้นผู้ต้องหาทั้งสองอีกด้วย

“ฉันให้หัวหน้าของพวกเธอตรวจโปรแกรมเลือกอู่ซ่อมรถแล้ว ทำให้รู้ว่าโปรแกรมเมอร์ที่เข้าไปแก้ไขโค้ดก็คือเธอสองคน จะยอมรับผิดแต่โดยดี หรือจะให้ฉันแจ้งความจับด้วยข้อหาฉ้อโกงดีล่ะ เลือกเอา”

“เราถูกจ้างมาอีกทีค่ะ” เมื่อถูกกดดันจนถึงที่สุด หนึ่งในสองก็รับสารภาพ

“ใครจ้างเธอมา” ถึงจะพอเดาได้อยู่แล้วว่าคำตอบต้องเป็นชัชวิน แต่โมนาก็ซ้อมค้างอีกที เผื่อจะได้หลักฐานที่แน่นหนา หรืออาจเจอเรื่องประหลาดใจซ่อนอยู่เบื้องหลัง

“คุณโมนาเห็นใจพวกเราเถอะนะคะ ต่อให้คุณไล่เราออก เราก็บอกไม่ได้จริงๆ”

“แค่ไล่ออกมันง่ายไป ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะแจ้งความดำเนินคดีกับเธอสองคน คิดดูดีๆนะว่ามันคุ้มเหรอที่จะปกป้องคนว่าจ้างพวกเธอ โดยการเอาอนาคตของตัวเองไปฝากไว้กับคนแบบนั้นน่ะ”

“พวกเราก็ไม่อยากหมดอนาคตด้านการงานหรอกนะคะ แต่ถ้าซัดทอดถึงเขา พวกเราตายแน่”

“ฉันรู้นะว่าคนที่จ้างพวกเธออยู่ในบริษัทนี่แหละ แล้วการที่เราประชุมกันแบบนี้ คนที่บงการพวกเธออยู่ก็น่าจะเดาได้ว่าเราคุยกันเรื่องอะไร เธอคิดว่าเขาจะเชื่อเหรอ ถ้าเธอยืนยันว่าไม่ได้ซัดทอดถึงเขาน่ะ”

เมื่อจำเลยทั้งสองยังเงียบ โมนาจึงใช้เวลาไตร่ตรองอยู่ชั่วขณะ สุดท้ายก็ตัดสินใจ “พวกเธอรู้ใช่ไหมว่าฉ้อโกงเป็นคดีอาญา โทษมีทั้งจำทั้งปรับเลยนะ”

“คุณโมนา” หนึ่งในสองเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะพนมมือไว้ปลกๆ น้ำตาไหลพรากเป็นทาง ทั้งยังสะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสาร “อย่าบังคับพวกเราเลยนะคะ ขอร้องละค่ะ เราบอกไม่ได้จริงๆ”

หญิงสาวหนักใจกับสถานการณ์ตรงหน้า การจับปลาซิวปลาสร้อยบูชายัญไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเลย สองคนนี้เป็นแค่ฟันเฟืองเล็กๆมีหน้าที่ทำงานตามคำสั่งซึ่งถ่ายทอดกันมาเป็นต่อๆ เธอไม่ต้องการมดงาน แต่อยากได้ตัวนางพญามดต่างหาก และต้องจับให้มั่นคั้นให้ตายพร้อมหลักฐานคาหนังคาเขาด้วย ครั้นจะปล่อยสองคนนี้ลอยนวลไปก็ไม่ถูกต้อง หากมีบุคคลที่สามรู้เข้า เธอต้องโดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแน่นอน

ส่วนเรื่องใช้สองคนนี้เป็นสายลับสองหน้า ส่งต่อข้อมูลจากทางขบวนการนั้นตัดทิ้งได้เลย ขนาดให้ซัดทอดผู้บงการยังไม่กล้าเอ่ยปากพูด เรื่องอื่น...ยิ่งหมดหวัง

เสียงเคาะกระจกดังขึ้นขัดจังหวะ พร้อมกับที่ผู้มาใหม่ผลักประตูก้าวเข้ามาด้านในอย่างถือวิสาสะ

“ฮัลโหล ประชุมกันอยู่หรือครับ น่าสนใจจัง มีอะไรให้ผมรับใช้ด้วยหรือเปล่า” เพียงสิ้นประโยคพนักงานทั้งสองคนก็มีสีหน้ายินดีอย่างเห็นได้ชัด

โมนารู้โดยไม่ต้องหันไปมอง ว่าคนที่เข้ามาขัดจังหวะคือใคร

“เธอสองคนออกไปได้แล้ว” ผู้มาใหม่ออกคำสั่ง และสองสาวก็ลนลานปฏิบัติตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว

หญิงสาวกำมือแน่นพยายามกดความโกรธเอาไว้อย่างยากเย็น เธอผุดลุกขึ้นหันขวับไปทางชัชวินด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว “คุณไม่มีสิทธิ์สอดมือเข้ามาในงานของฉัน”

“เรารู้เท่าๆกันน่าโม ว่านี่ไม่ใช่เรื่องของคุณคนเดียว นับตั้งแต่คุณยก ‘แฟ้มนั้น’ ให้ผม มันก็กลายเป็นเรื่องของเราสองคนไปในพริบตา” อุ้งมือแข็งแรงเชยคางหญิงสาวขึ้นสบตาเขา “เรามาหาวิธีประนีประนอมเพื่อจะได้อยู่ร่วมกันอย่างสันติดีกว่า”

“คุณจะซื้อฉันให้ทุจริตบริษัทอีกคนงั้นเหรอ ไม่มีทาง!”

“ที่รัก ทำไมใจร้าย ตัดรอนกันรุนแรงอย่างนี้ล่ะ ฟังแล้วใจเสียจังเลย”

โมนาปัดมือเขาออก ดวงตาวาวโรจน์ด้วยความรู้สึกทั้งรักและแค้นปนกัน “คุณต้องการอะไรกันแน่”

“ลาออกจากบริษัทนี้ซะโม แล้วทุกอย่างก็จบ คุณก็ไม่ต้องมาเปลืองชื่อเสียงที่ปล่อยให้เกิดการทุจริตขึ้นด้วย”

“คิดว่าฉันโง่หรือไง ถ้าฉันยอมออกง่ายๆก็เข้าทางคุณเลยสิ จากนี้ไปก็จะไม่มีใครอยู่ขวางทาง คุณคงจะยิ่งยักยอกโกงกินกันสะดวกสบายเลย”

“ไม่หรอกโม ถ้าคุณยอมลาออก ผมก็จะวางมือจากเรื่องนี้เหมือนกัน เป็นไง ข้อเสนอของผมยุติธรรมไหม”

หญิงสาวเงยขึ้นสบตาเขานิ่งๆ มองลึกลงไปในดวงตาสีน้ำตาลเข้มคล้ายกำลังค้นหาความจริงใจ “รู้ไหมว่าอะไรที่ฉันเสียใจที่สุด” เธอเปลี่ยนเรื่องดื้อๆ มือเลื่อนขึ้นมาแตะใบหน้าชายหนุ่ม “ตรงที่ฉัน...มองคนผิดไปขนาดนี้ได้ยังไง แค่คุณไม่เคยรักฉันเลย มันก็เจ็บพอแล้ว นี่ยังกลับกลายเป็นว่าคุณมีวัตถุประสงค์แอบแฝงถึงได้เข้ามาคบหากับฉัน คุณคงแอบหัวเราะเยาะฉันลับหลังสนุกไปเลยสินะ”

ชัชวินยกมือขึ้นมากุมมือเธอที่ยังแตะค้างอยู่ที่แก้มเขา รั้งมือของโมนาไว้ที่เดิม “ผมรักคุณจริงๆนะโม ไม่เคยคิดจะใช้ประโยชน์จากคุณเลย ทั้งหมดที่ผมทำก็เพื่อเราสองคนทั้งนั้น”

โมนาหัวเราะหึๆละม้ายเพิ่งได้ฟังเรื่องชวนหัวที่สุดจบลง “เก็บคำพูดนี้ไว้บอกแฟนคุณเถอะค่ะ อย่ามาเสียเวลาหลอกฉันอีกเลย” เธอดึงมือออกจากการเกาะกุม และมุ่งหน้าไปที่ประตู แต่ชัชวินก็คว้าแขนรั้งเธอไว้

ผู้อำนวยการสาวยังไม่ทันสะบัดมือออก ประตูก็เปิดออกอีกครั้ง โนแอลก้าวเข้ามาภายในแล้วงับประตูปิดตามหลังทันที แค่แวบเดียวที่สังเกตเห็นสีหน้าเย็นชานั้น หญิงสาวก็รู้ว่าเขากำลังไม่พอใจ

“มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า” เขาถามเป็นภาษาอังกฤษเช่นเคย

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เราเพิ่งประชุมเสร็จ กำลังจะแยกย้ายกันอยู่พอดี”

“ผมเห็นในตารางนัดว่าผู้อำนวยการฝ่ายบัญชีมีประชุมกับแผนกไอที เลยว่าจะมาสมทบสักหน่อย ทำไมผู้ร่วมประชุมถึงกลายเป็นผู้อำนวยการศูนย์ปฏิบัติการโครงข่ายไปได้ล่ะ” โนแอลถาม

“เป็นเรื่องปกติที่ผมกับโมต้องประชุมสรุปงานกันเป็นระยะ เพราะหากอู่ไหนเรียกเก็บค่าบริการมาไม่ตรงกับที่ตกลง การเงินก็ต้องแจ้งให้ทราบ ผมจะได้เจรจากับเครือข่ายให้ถูกต้องไงครับ” ชัชวินอธิบายด้วยน้ำเสียงสบายๆ

“ผมแปลกใจว่าทำไมตารางนัดไม่ตรงกับความเป็นจริง” โนแอลยังคงคาดคั้น

“ฉันประชุมกับฝ่ายไอทีเสร็จแล้ว พอดีคุณชัชผ่านมา แล้วฉันมีเรื่องจะถาม ก็เลยเชิญมาสอบถามกันให้จบๆไปก็แค่นั้นเอง ฉันยังมีงานค้าง ขอตัวก่อนนะคะ” โมนาตัดบทแล้วรีบหลบฉากออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

โนแอลประเมินสถานการณ์แล้วก้าวยาวๆตามโมนาไปกระชั้นชิด เขายัดเยียดตัวเองเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัวของเธอเช่นเคย แล้วงับประตูเข้าด้วยกัน โดยไม่เสียเวลารูดม่านปิด

“คุณเพิ่งคุยกับฝ่ายไอที งั้นผมอนุมานว่าคุณน่าจะสังเกตเห็นเหมือนกัน ว่าลียองมียอดการเรียกใช้บริการจากบริษัทเบสต์เซอร์วิสที่เพิ่งมาเป็นคู่ค้ารายใหม่สูงมาก คุณพอจะสันนิษฐานสาเหตุได้ไหม”

โมนาผงะไปเสี้ยววินาที และเขาซึ่งจับตามองอยู่แล้วก็สังเกตเห็นทันที

“คุณรู้เรื่องนี้ แล้วก็รู้ดีด้วย! คุณปิดบังอะไรผมอยู่ใช่ไหมลิซ่า” นับจากวันที่เล่นบทจีบโมนา เขาใช้สรรพนามเรียกเธอด้วยภาษาฝรั่งเศสทั้งต่อหน้าและลับหลังเสมอ เพิ่งจะมาวันนี้ที่ชายหนุ่มเปลี่ยนกลับไปเรียกชื่อเธอเหมือนช่วงแรกที่รู้จักกัน ไม่เพียงเท่านั้นเขายังเท้ามือบนโต๊ะ โน้มตัวลงมาตรงหน้าโมนาคาดคั้นด้วยน้ำเสียงจริงจังอีกด้วย

“ไม่มีนี่คะ คุณคิดมากไปแล้วละค่ะเจ้านาย” โมนาหลบตาเขา เสหันไปทางคอมพิวเตอร์ ทำทีลากเมาส์เพื่อคลิกเปิดอีเมลแทน

“อย่าคิดว่าคุณฉลาดอยู่คนเดียวนะลิซ่า หยุดมันซะก่อนที่จะถลำตัวลึกไปกว่านี้ และสายเกินกว่าจะกลับตัวกลับใจ ไม่ช้าก็เร็วจะต้องมีคนระแคะระคายแน่นอน ถึงคุณจะมีความหมายกับผมมากแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าคุณมีส่วนรู้เห็นกับเรื่องนั้น ผมก็จะไม่ยอมปล่อยให้ลอยนวลอย่างแน่นอน”

โมนาวางมือจากการคลิกเมาส์อย่างไร้จุดหมาย เธอเงยขึ้นสบตาเขานิ่งๆ ตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “ฉันไม่มีอะไรจะพูดค่ะโนแอล ฉันไม่รู้ด้วยว่าคุณกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่ ขอโทษนะคะ แต่นี่เป็นห้องทำงานส่วนตัวของฉัน เชิญคุณออกไปได้แล้วค่ะ”

ดวงตาสองคู่ประสานกันอย่างท้าทาย แตกต่างกับบรรยากาศอบอุ่นอ่อนหวานเมื่อเช้าราวไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน โนแอลเป่าลมพรูด้วยความผิดหวัง “คุณรักผู้ชายคนนั้นถึงขนาดยอมร่วมมือกับเขาเพื่อทุจริตบริษัทเลยเหรอ”

“ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะไม่ด่วนสรุปไปเองมั่วๆแบบนั้นค่ะ”

ชายหนุ่มส่ายศีรษะแล้วหมุนตัวไปเปิดประตูก้าวช้าๆออกไปด้วยความทดท้อในใจ

ผู้อำนวยการฝ่ายบัญชีและการเงินไม่ทันได้ปล่อยให้ตัวเองรู้สึกรู้สากับเรื่องนี้ พนักงานฝ่ายบัญชีคนหนึ่งก็ก้าวเข้ามาพร้อมแฟ้มเอกสารและรายงาน

“เมื่อวันศุกร์คุณโมเซ็นเช็คไม่ครบค่ะ มีใบนึงที่เซ็นแต่เอกสารอนุมัติ แต่ไม่ได้ลงชื่อสั่งจ่ายในเช็คค่ะ”

โมนาเหลือบมองยอดเงินในเช็คเทียบกับในเอกสารอนุมัติลวกๆ แล้วตวัดปากกาลงนามอย่างรวดเร็ว “โทษทีนะนิสา วันนั้นฉันวุ่นๆเรื่องประชุมหลายอย่าง ทำให้เธอต้องทำงานสองรอบเลย คราวหน้าฉันจะระวังมากกว่านี้ ขอบใจมากที่ตรวจเอกสารทุกฉบับซ้ำอีกครั้ง รอบคอบจริงๆ” แม้จะเป็นเจ้านาย แต่โมนาก็กล้ารับผิดหากทำผิด ทั้งยังชื่นชมเมื่อพนักงานทำงานเรียบร้อยอีกด้วย

นิสาละล่ำละลักปฏิเสธคำชม เมื่อโมนาเซ็นชื่อเรียบร้อย หญิงสาวก็รับแฟ้ม หมุนตัวออกจากห้อง ครั้นผ่านโต๊ะพิชญา นิสาปรายตามองผ่านอีกฝ่ายพร้อมกับผงกศีรษะนิดเดียว เป็นเครื่องหมายอันรู้กันที่บอกว่า...ไม่มีปัญหา!

(จบตอน)



สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 พ.ย. 2556, 00:56:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 พ.ย. 2556, 00:56:34 น.

จำนวนการเข้าชม : 1711





<< ตอนที่ ๑๕ (ครึ่งแรก)   ตอนที่ ๑๖ >>
alecigor 19 พ.ย. 2556, 03:38:11 น.
โห...ขบวนการใหญ่เลยนะนี่ ดูๆไปแล้วคนที่ไม่มีส่วนร่วมในการโกงจะเป็นชนกลุ่มน้อยนะ


alecigor 19 พ.ย. 2556, 03:38:48 น.
โห...ขบวนการใหญ่เลยนะนี่ ดูๆไปแล้วคนที่ไม่มีส่วนร่วมในการโกงจะเป็นชนกลุ่มน้อยนะ


นักอ่านเหนียวหนึบ 19 พ.ย. 2556, 03:51:48 น.
เหยยยย โกงกันขนาดนี้เลยเหรอออ
คือแบบ มันทำได้จริงๆ อะเหรอ
เหยยยย บริษัทแม่ อ่อนแอ หรือบริษัทแข็งอกร่งเกินไปนะเหยยยย
ลิซ่า เทอพลาดอะไรเยอะเกินไปนะ มันเป็นไปได้จิงอ้ะ!!! (เริ่มไม่อินบทพระนาง เริ่มอินเรื่องงานเรื่องบริษัทแทนละ 555)


ree 19 พ.ย. 2556, 04:13:58 น.
คิดว่าโมนาคงจะต้องเจ็บตัวมั่งล่ะ งานนี้ ฐานที่เลินเล่อให้คนของตัวเองหลอกได้


konhin 19 พ.ย. 2556, 04:15:12 น.
โหยยยยย เยอะอ่ะ ทำไมโมนาไม่อัดเสียง อย่างน้อยก็พ้นภัย เฮ้อ


sumitt 19 พ.ย. 2556, 06:24:22 น.
ติดตามว่าโม..คนเดียวจะทำสำเร็จมั้ย


Pat 19 พ.ย. 2556, 06:47:53 น.
โอ๊ะโอ มันจะโกงกันทั้งบริษัทเลยหรือไงนี่ โมนาคนเดียวเอาไม่อยู่แน่ ปรึกษาโนแอลเถอะ ถึงตัวเองไม่ได้ทำก็เหมือนรู้เห็นเป็นใจนะ ยิ่งตกเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งอยู่


Zephyr 19 พ.ย. 2556, 11:41:30 น.
จบเห่ นางมั่นใจในตัวเองเกินไป
คิดจะทำคนเดียวโดยไม่ให้ใครรู้
ไปไม่รอดหรอกโมนา
ในเมื่ออีกฝ่ายทำกันเป็นระบบขนาดนี้


goldensun 19 พ.ย. 2556, 16:02:05 น.
แทนที่จะเล่าความจริงแสดงความบริสุทธิ์ และร่วมมือช่วยกันเปิดโปง โมนากลับมั่นจัดจนจะลุยเดี่ยวแก้ความผิดพลาดของตัวเอง ท้ายสุดภาพก็ออกมาในฐานร่วมมือทุจริตแน่
แต่อย่างว่า ถ้าโมนายอมบอกโนแอลดีๆ ที่ถูกดักฟัง ก็ทำให้ขบวนการขี้โกงรู้ตัวอยู่ดี
งานนี้โมนาจะแพะอยู่คนเดียว หรือเปิดโปงได้กัน แต่ก็ไม่คิดว่าโมนาคนเดียวจะชนะขบวนการนี้ได้


wind 19 พ.ย. 2556, 16:53:59 น.
แทนที่จะบอกสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ดันปิดบังซะงั้น


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account