อาญาซาตาน
ชาครีย์ หรือเสือ จากอดีตเคยเป็นคนจนๆ กลับกลายมาเป็นนักธุรกิจผู้ร่ำรวย เพราะได้เงินจากการขายที่ดินแถวหนองงูเห่าที่เมื่อก่อนราคาไร่ละไม่กี่แสน แต่พอสร้างสนามบินขึ้นมากลายเป็นราคาหลายสิบล้าน และเขาก็สร้างฐานะให้มั่นคงด้วยการจับธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ มีเพื่อนๆ ที่เป็นลูกคนรวยทั้งหมอ ทั้งนักการเมืองคอยช่วยเหลือด้วย ทำให้สร้างตัวได้ในเวลาแค่สิบกว่าปีเท่านั้น
เขาจึงตามมาแก้แค้นคอบครัวของยุพาพร ซึ่งเป็นแม่ของวิโรจน์เจ้านายเก่าของพ่อเขา และมีเคยมีคดีความกันมาตั้งแต่สมัยเขายังเรียนไม่จบ เพราะวีรดา (มิว) ในวัยแปดขวบซึ่งเป็นลูกสาวของวิโรจน์กับเสาวรส และเป็นเด็กสปอยมาก วันนั้นไปเล่นที่ท่าน้ำ น้องของเสือก็ไปเล่นด้วย เพราะพ่อแม่ของเขาอยู่ห้องแถวในโรงงานของวิโรจน์ เลยรู้จักมักคุ้นกับลูกเจ้านายดี
แต่เพราะความสปอยของมิว จึงผลักน้องสาวเสือตกน้ำต่อหน้าต่อตาเขา และเขากับพ่อแม่ก็แจ้งตำรวจเอาเรื่องพ่อแม่ของมิว ยุพาพรใช้เงินอุดให้เรื่องเงียบ เสือกับพ่อแม่เสียใจมากเลยออกจากงานย้ายกลับบ้านที่หนองงูเห่า ปีต่อมาพ่อของเสือมาหาเพื่อนที่โรงงานเลยถูกวิโรจน์ขับรถชน เสือเสียใจมากฟ้องตามเคย และแพ้คดีตามเคย เพราะยุพาพรใช้เงินอุด ทำให้เสือโกรธมาก
เลยกลับมาเล่นงานครอบครัวนี้ด้วยการช้อนซื้อบริษัทส่งออกอาหารกระป๋องของวิโรจน์ที่จะเจ้งแหล่ไม่เจ้งแหล่ รวมทั้งคฤหาสน์ราคาเป็นร้อยล้าน เสือก็ซื้อมาในราคาแค่เจ็ดสิบล้าน เพราะวิโรจน์ติดการพนัน ติดหญิง ไม่สนใจจะทำงานสานต่อกิจการครอบครัวเหมือนเมื่อก่อน ลูกชายก็ไม่ได้เรื่อง ลูกสาวคือมิวก็ถูกส่งไปเรียบต่อเมืองนอกตั้งแต่เกิดเรื่องครั้งก่อน
เสือยื่นข้อเสนอให้ยุพาพรกับวิโรจน์ว่าจะให้หุ้นในบริษัท 25% ถ้าวิโรจน์ยอมทำงานเป็นลูกจ้างในบริษัทต่อ และยกหนี้ให้ 25ล้านบาท ถ้าวิโรจน์ส่งมิวที่กำลังเรียนอยู่เมืองนอกให้มาเป็นนางบำเรอเขาสองปี วิโรจน์ยอมทำตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสไม่ยอม และให้วิโรจน์ไปหาลูกเมียน้อยที่วิโรจน์เคยมีอะไรด้วยมาแทนมิว
กัณหา(นิ่ม) ที่เป็นลูกของวิโรจน์ที่เกิดจากกันยาเด็กรับใช้ในบ้าน และถูกยุพาพรไล่ออกจากบ้านตั้งแต่รู้ว่าท้องแล้ว และวิโรจน์ก็ไม่เคยสนใจจะติดตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสคอยจับตามองเสมอๆ ว่ากันยาพาลูกไปอยู่ที่ไหนกับใคร และกันยาก็มีลูกชายกับผัวใหม่คือ ชาลี อีกคนแล้วทิ้งลูกทั้งสองให้แม่ (ยายจำปา) เลี้ยงดูตามลำพังจนโตเป็นสาว
และเป็นช่วงที่ยายจำปาเกิดป่วยหนัก หลานทั้งสองต้องหาเงินเป็นล้านไปจ่ายให้โรงพยาบาล กัณหาต้องยอมตามที่พ่อกับย่าขอร้องเพื่อแลกกับการรักษายายให้หาย และให้บ้านฟรีๆ อีกหนึ่งหลังจะได้ไม่ต้องเช่าห้องแถวในสลัมอยู่ และมีเงินเดือนให้สี่หมื่นตลอดสองปี กัณหาจึงได้เข้าไปอยู่กับเสือในคราบของมิว เด็กสปอยที่เสือเกลียดมาก และคิดจะเล่นงานกลับคืนให้สาสม
และเสือก็ทำอย่างนั้นจริงๆ แม้จะแปลกใจว่าทำไมเด็กนอกอย่างมิวถึงยังบริสุทธิ์อยู่ และทำไมถึงยอมอยู่บ้านหลังเล็กๆ ที่เขาเตรียมให้แทนตึกใหญ่ ทำไมถึงทำกับข้าวกินเองได้ งานบ้านก็ทำได้ เดินออกไปปากซอยไกลๆ ก็ทำได้ เขาสงสัยแต่ก็คิดว่าความยากจนทำให้คนเปลี่ยนไป เลยไม่คิดจะหาคำตอบจริงๆ จังๆ

Tags: พระเอกโหด เศร้า รัดทด

ตอน: เพราะคิดถึงคนึงหา

“โอ๊ย!!! เบื่อ!!! ไม่เห็นต้องมาโอดครวญขอความเห็นใจจากฉันเลย หล่อนไม่รู้เหรอว่าวันๆ ฉันจะต้องเจอกับเรื่องอะไรบ้าง เดือนๆ หนึ่งฉันต้องจ่ายอะไรบ้าง รายได้เข้าบ้านวันละสลึงยังไม่มี แล้วหล่อนจะให้ฉันเอาอะไรไปให้หล่อนยะ”
“เฮ้ย!!! อะไรวะโกงกันชัดๆ พี่นิ่มอย่าไปยอมนะ”
ชาลีอดทนฟังพี่สาวถูกด่าถูกว่ามานานจนฟิวล์ขาดเลยระเบิดใส่หน้าจนยุพาพรกับสะใภ้สะดุ้งสุดตัวเพราะความตกใจ ตั้งสติได้จึงกระซิบถามหาทนาย แต่สะใภ้ก็ส่ายหน้าบอกว่ายังมาไม่ถึง
“อย่ามาแสดงท่าทางสถุลๆ ในบ้านฉันนะ แม่นิ่มพาคนของหล่อนกลับไป แล้วอย่ามาเยียบที่นี่อีก ขอให้เรารู้จักกันเท่าที่ผ่านมาเท่านั้น ต่อไปก็ต่างคนต่างอยู่ไม่ข้องเกี่ยวกันอีกทุกกรณี” ความเห็นแก่ตัวของคนเป็นย่าผุดขึ้นมาเป็นคำพูดให้ได้ยิน จนคนเป็นหลานไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ว่าย่าแท้ๆ จะทำกับหลานได้ถึงเพียงนี้
“อ้าว!!! คุณพูดอย่างนี้ได้ยังไง ยัยนิ่มเป็นหลานคุณนะ แล้วยัยนิ่มอุตส่าห์ช่วยเอาตัวไปลดหนี้ให้พวกคุณได้ตั้งยี่สิบกว่าล้าน พอใช้งานเสร็จก็จะถีบหัวส่งอย่างนี้เหรอ พวกคุณทำไมใจร้ายอย่างนี้ รู้หรือเปล่าว่ากว่าหลานฉันจะทนอยู่กับไอ้บ้านั่นมาเกือบสองปีต้องเจอกับอะไรบ้าง แล้วพวกคุณรู้หรือเปล่าว่าไอ้บ้านั่นมันฝากอะไรมากับยัยนิ่มบ้าง”
ยายจำปาเป็นอีกคนที่อดรนทนไม่ได้ต่อไป จึงศีลขาดด้วยการด่าผู้ดีจอมสับปรับให้หายเจ็บใจไปหนึ่งยก แต่ก็ยังสยบยุพาพรไม่ได้
“ไม่ต้องปากดีทวงบุญคุณกับฉันนะ ถ้าไม่มีเงินล้านจากฉันป่านนี้เธอเป็นขี้เถ้าไปนานแล้ว สำนึกบุญคุณที่ฉันช่วยชีวิตไว้บ้างสิ ต่างคนก็ต่างได้ผลประโยชน์ด้วยกันทั้งนั้น เพราะถ้าไม่มีฉันป่านนี้แม่นิ่มได้ไปเป็นอีตัวนอนมั่วกับผู้ชายเป็นพันแล้วละมั้ง ถึงจะมีเงินมาจ่ายค่ารักษาเธอ ออกไปซะ!!! ก่อนที่ฉันจะเรียกตำรวจมาลากคอออกไปโทษฐานบุกรุกที่ส่วนบุคคล ออกไป!!!” ยายจำปาโกรธหนักขึ้นอีกเมื่อหลานถูกประนาม จนขึ้นคำหยาบทั้งๆ ที่ไม่ค่อยจะได้ใช้สักเท่าไหร่
“กูก็ไม่ได้อยากจะมาหรอกโว๊ย!!! อีบ้านเฮงซวยหลังนี้ เพราะมันทำให้ชีวิตหลานกูตกต่ำ กูไม่มี...” กัณหาเห็นว่าเรื่องจะลุกลามไปกันใหญ่ อีกทั้งรู้ดีว่าตัวเองเป็นรองย่าในทุกๆ ด้าน จึงยอมแพ้ง่ายๆ ด้วยการเข้าไปห้ามปรามยาย
“ยายจ๋า! เรากลับกันเถอะนะจ้ะ เขาไม่ให้ราก็ไม่ต้องเอา เดี๋ยวเราไปหาที่อยู่ใหม่ก็ได้ นะจ้ะยาย” และรั้งแขนยายให้ออกจากห้องรับแขก แต่ยายไม่ยอมง่ายๆ
“ยายไม่กลับจนกว่านังพวกผู้ดีจะทำตามสัญญา”
“แม่นิ่มพาคนของหล่อนกลับไปเดี๋ยวนี้ อย่ามาปากดีทวงนั่นทวงนี่กับฉัน เพราะฉันไม่มีอะไรจะให้”
“กูทวงแค่อย่างเดียวโว้ย!!! กูไม่เรียกค่าเลี้ยงดูเหลนที่อยู่ในท้องหลานกูก็บุญหัวพวกมึงเท่าไหร่แล้ว ยังจะมีหน้าว่าฉันทวงนั่นทวงนี่อีก พวกมึงจงรู้ไว้ซะด้วยว่าหลานกูจะต้องเจอกับอะไรอีกบ้างจากการช่วยพวกมึง อีกไม่กี่เดือนหลานกูจะต้องทนอุ้มท้องลูกไอ้บ้านั่นให้ใครต่อใครมองว่าท้องไม่มีพ่อ ต่อไปก็ต้องมาทนเลี้ยงลูกคนเดียว โดยที่ไอ้คนเป็นพ่อมันไม่สนใจจะเหลียวแล ไม่สนใจจะรับผิดชอบ ก็เพราะพวกมึงเป็นต้นเหตุทั้งนั้น”

และช่างบังเอิญเหลือเกินที่ผู้ชายที่ยายจำปาพาดพิงถึงนั้น ก็กำลังหักพวงมาลัยรถเลี้ยวเข้ามาในคฤหาสน์หลังงาม ด้วยอยากรู้ความเป็นไปของคู่อริ หรืออีกนัยก็คือมาติดตามผล กับระเบิดเวลาที่ตั้งใจวางไว้ให้วิริยะกิจจานนท์ได้เป็นทุกข์และร้อนรนจนไม่เป็นอันกินอันนอน ต่อจากข่าวการค้ายาเสพติดของวิโรจน์เมื่อหลายเดือนก่อนนั่นเอง
แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้เอาเสียเลยว่านั่นเป็นเพียงข้ออ้างที่เขาหามาให้ตัวเองเท่านั้น เพราะในความเป็นจริงแล้วหัวใจเฝ้าคิดถึงคนึงหาคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ของลูกในท้องต่างหาก ด้วยยากเหลือกำลังที่จะหันหลังให้ จนต้องแพ้ใจตัวเอง แล้วเบี้ยวงานและบึ่งรถมาหาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
ทันทีที่จอดรถหรูได้ เขาก็ไม่สนกับเด็กรับใช้ที่วิ่งมาต้อนรับและเชิญนั่งรอเจ้านายที่ศาลาในสนาม เพราะไม่อยากให้ได้ยินเสียงแขกอีกกลุ่มที่กำลังทะเลาะกันดังคับบ้าน แต่เขากลับเดินดุ่มๆ ตรงเข้าไปหน้าตาเฉย ยังไม่ถึงห้องรับแขกด้วยซ้ำ ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายดังเข้าหู
ไม่บอกก็รู้ว่าบ้านหลังนี้กำลังร้อนเป็นไฟ แต่ด้วยเรื่องอะไรหรือเพราะใครนั้นเขาไม่อยากจะคิด หรือถ้าจะให้เดาก็คงไม่พ้นเรื่องระเบิดเวลาที่ติดไว้ในตัวหลานสาวเจ้าของบ้านนั่นเอง อดชื่นชมในไหวพริบตัวเองไม่ได้จริงๆ ที่คิดแผนแก้ลำความปากดีของคุณนายใหญ่ได้อย่างแยบยล
“ออกไป!!! แม่นิ่มพาคนของหล่อนออกไปให้พ้นบ้านฉัน แล้วอย่ากลับมาเหยียบที่นี่อีก ออกไป!!!”
ยุพาพรสั่งเสียงแข็ง หน้าก็แดงจัดเพราะความโกรธ ดวงตาจ้องไปหาสามยายหลานเขม็ง มือก็ชี้หน้าด่าและชี้ไปหาประตู กัณหาจึงเข้าไปห้ามยาย และรั้งแขนยายให้ออกจากห้องไป ชาลีกับเจ้าของบ้านเช่าก็เข้าไปช่วยรั้งอีกแขน เพราะเห็นว่าฝ่ายตัวเสียเปรียบทุกทาง จึงยากถ้าจะบังคับให้อีกฝ่ายทำตามความต้องการของตัวได้
“ยายจ๋า! เรากลับกันเถอะนะจ้ะ ไม่มีประโยชน์หรอกจ้ะ”
“ยายไม่กลับจนกว่าจะด่ามันให้หนำใจ” แต่ยายจำปายังไม่อยากกลับและไม่อยากยอมแพ้
“พวกมึงคอยดูไว้เถอะ สักวันผลกรรมที่พวกมึงทำกับหลานกูมันจะตอบสนองพวกมึง กูขอสาบแช่งให้พวกมึงอย่าได้มีความสุขอีกตลอดไป ขอให้สิ่งที่พวกมึงทำกับหลานกู ย้อนกลับไปหาพวกมึงอีกล้านเท่า จำไว้ให้ดี อีกล้านเท่า!!!”
ยุพาพรถึงกับหน้ามืดจะเป็นลมให้ได้เมื่อถูกแช่งชักหักระดูกต่อหน้าต่อตา จนเสาวรสต้องรีบเข้าไปช่วยพยุง สายตาก็มองหาเด็กรับใช้เพราะอยากได้ยาดมมาให้แม่สามี ก็เห็นหนึ่งคนเดินหน้าเจื่อนเข้ามาด้วยท่าทีหวาดกลัวกับเสียงทะเลาะกันไม่น้อย แต่ก็ไม่อาจจะทำเมินเฉยไม่บอกเจ้านายได้ เพราะรู้ดีว่าชาครีย์เป็นคนสำคัญของบ้าน
“มึงไม่ต้องมาแช่งกู มาแช่งหลานกูให้เมื่อย คนอย่างพวกกูไม่มีทางจะเป็นแบบนั้นได้ ไปๆๆ กลับไปให้หมด เสนียดจรรไรจะได้หมดไปจากบ้านกูสักที เท่าที่กูยอมลดตัวลงไปพูดคุยกับพวกมึงชีวิตกูก็ตกต่ำพออยู่แล้ว รีบออกไปแล้วอย่ากลับมาให้กูเห็นหน้าอีก ออกไป!!!”
กัณหาที่น้ำตาไหลอาบสองแก้มเป็นทางมานานแล้ว จ้องมองใบหน้าและท่าทางอันชิงชังของย่าด้วยความผิดหวัง และเสียใจอย่างที่สุด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรั้งยายให้ยอมแพ้และหันหลังกลับเท่านั้น
“ยายจ๋า! พอเถอะนะจ้ะ กลับบ้านกันเถอะ นิ่มเหนื่อยเต็มทีแล้ว นะจ้ะยาย นิ่มขอร้อง อย่าให้นิ่มต้องเสียใจไปมากกว่านี้เลยนะจ้ะยาย กลับบ้านเรากันนะจ้ะ”

===========================================================================================

กันเกราฝากนิยายที่สนุกสนานอีกเรื่องของเพื่อนนักเขียนชื่อ อัปสรา ไว้ในอ้อมในด้วยคนนะคะ เล่ห์กามา(25+ ร้อน ร้าย)
http://www.hongsamut.com/readniyai.php?niyaiid=3995
http://writer.dek-d.com/apsara1982/story/view.php?id=1051124
คืนรักร้อนซ่อนเสน่หา
http://www.niyay.com/story-65533/
http://writer.dek-d.com/apsara1982/story/view.php?id=1036502
มายาทะเลทราย
http://www.niyay.com/story-66552/

ขอบคุณค่ะ



กันเกราธัญญรัตน์วรนัน
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 ธ.ค. 2556, 07:18:57 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ธ.ค. 2556, 07:18:57 น.

จำนวนการเข้าชม : 1760





<< พายุลูกใหม่   ตัวต้นเหตุที่แท้จริง >>
alecigor 4 ธ.ค. 2556, 11:39:24 น.
ทีนี้ก็คงจะได้รู้ความจริงซักทีล่ะ รอบทนี้มานาน มาอัพอีกไวๆนะคะ


มะเหมี่ยว 4 ธ.ค. 2556, 20:12:25 น.
อย่าให้รอนานนะจ๊ะ
มาอัพอีกไวๆๆๆนะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account