♥ ♥ ♥ หัวใจร้อยดาว [ชุด ทางลัดสลัดโสด สนพ.อรุณ] ♥ ♥ ♥
อะไรนะ! ถ้าไม่แต่งงานภายในเก้าสิบวัน
เธอต้องขึ้นคานไปตลอดชีวิตเหรอ บ้าไปแล้ว!
ดอกเตอร์ โมนา วิมาลิน อยากอุทานเป็นภาษาต่างดาวชะมัด
แม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไม่เชื่อเรื่องงมงาย
แต่รุ่นพี่ที่เจออาถรรพ์ก็ขึ้นคานกันไปแล้วถ้วนหน้า
เธอจะเสี่ยงเป็นคนต่อไปจริงเหรอ...
นับว่าพระเจ้ายังไม่ใจร้ายจนเกินไป
เพราะท่านส่ง ชัชวิน มาจีบเธออย่างออกนอกหน้า
ตามมาด้วย เมอร์ซิเออร์ โนแอล เดอแบร์มองต์ สุดหล่อ
แถมยังมี เอกชัย เทรนเนอร์หล่อล่ำ
กับ กฤต นักดนตรี อารมณ์ศิลป์มาให้เลือกพร้อมเพรียง
โมนาไม่ได้โชคดีขนาดนั้น
เพราะระหว่างหาทางลงจากคาน
เธอกลับต้องเผชิญปัญหาเรื่องการงานหนักหน่วง
ในท่ามกลางมรสุมที่พัดจนเธอซวนเซ
โมนาจึงได้เห็นความรักของใครบางคน...ชัดเจนขึ้นในหัวใจ
อยากรู้ก็แต่ว่า...อีกฝ่ายจะรักเธอมากพอ
และชวนเธอลงจากคานทันเวลาไหมหนอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เตรียมยิ้มและหัวเราะไปกับ ดอกเตอร์สาวตัวกลม ที่จะทำให้คุณเข้าใจนิยามของความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง
หัวใจร้อยดาว - เจ้าสาวร้อยชั่ง ในชุดทางลัดสลัดโสด
เขียนโดย สิริณ - ดวงมาลย์
จ่อคิววางแผงต่อจาก ใต้ปีกรักสีเพลิง เลยค่ะ
เชิญติชมกันได้เต็มที่เช่นเคย
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
www.facebook.com/SirinFC
เธอต้องขึ้นคานไปตลอดชีวิตเหรอ บ้าไปแล้ว!
ดอกเตอร์ โมนา วิมาลิน อยากอุทานเป็นภาษาต่างดาวชะมัด
แม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไม่เชื่อเรื่องงมงาย
แต่รุ่นพี่ที่เจออาถรรพ์ก็ขึ้นคานกันไปแล้วถ้วนหน้า
เธอจะเสี่ยงเป็นคนต่อไปจริงเหรอ...
นับว่าพระเจ้ายังไม่ใจร้ายจนเกินไป
เพราะท่านส่ง ชัชวิน มาจีบเธออย่างออกนอกหน้า
ตามมาด้วย เมอร์ซิเออร์ โนแอล เดอแบร์มองต์ สุดหล่อ
แถมยังมี เอกชัย เทรนเนอร์หล่อล่ำ
กับ กฤต นักดนตรี อารมณ์ศิลป์มาให้เลือกพร้อมเพรียง
โมนาไม่ได้โชคดีขนาดนั้น
เพราะระหว่างหาทางลงจากคาน
เธอกลับต้องเผชิญปัญหาเรื่องการงานหนักหน่วง
ในท่ามกลางมรสุมที่พัดจนเธอซวนเซ
โมนาจึงได้เห็นความรักของใครบางคน...ชัดเจนขึ้นในหัวใจ
อยากรู้ก็แต่ว่า...อีกฝ่ายจะรักเธอมากพอ
และชวนเธอลงจากคานทันเวลาไหมหนอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เตรียมยิ้มและหัวเราะไปกับ ดอกเตอร์สาวตัวกลม ที่จะทำให้คุณเข้าใจนิยามของความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง
หัวใจร้อยดาว - เจ้าสาวร้อยชั่ง ในชุดทางลัดสลัดโสด
เขียนโดย สิริณ - ดวงมาลย์
จ่อคิววางแผงต่อจาก ใต้ปีกรักสีเพลิง เลยค่ะ
เชิญติชมกันได้เต็มที่เช่นเคย
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
www.facebook.com/SirinFC
Tags: โนแอล โมนา ขิมคราม รอยตะวัน สลัดโสด
ตอน: ตอนที่ ๒๓ (๓๕%)
“เจ็บหรือเปล่าน่ะเชรี” คนถามหน้าตาไม่ค่อยดี เมื่อแหวกคอเสื้อคลุมผ้าขนหนูเพื่อแต้มยาที่ลำคอให้หญิงสาว
“มันแค่เป็นรอยที่ดูน่ากลัวเองค่ะโนแอล จริงๆมันไม่เจ็บเลยนะ” หญิงสาวส่องกระจกพลางใช้กระดาษทิชชูวางตรงรอยแผลแล้วแตะเบาๆเพื่อซับยาส่วนเกินออก
โนแอลหยิบคอนซีลเลอร์มาหมุนหาแท่งที่ต้องการ เมื่อเจอสีใกล้เคียงกับผิวของหญิงสาวแล้วจึงป้ายที่คอให้โมนาเพื่อเกลื่อนร่องรอย ปากก็บ่นไปพลาง “คุณทำแต่เรื่องเสี่ยงๆแบบนี้ ผมไม่สบายใจเลยนะ”
“แต่มันคุ้มนะโนแอล อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็ได้ตัวคนที่ร่วมอยู่ในขบวนการทุจริตเพิ่มขึ้นอีกคน บอกตรงๆว่าฉันเริ่มสงสัยคุณแสงดาวด้วย มานึกๆดูเธอไม่ได้มีทีท่าคลั่งไคล้คุณเลย ทั้งที่เคยพยายามจะเข้าหา วางยาแล้วก็แบล็กเมล์คุณขนาดนั้น มันเหมือนกับว่าที่เธอทำไปนั่นเพราะมีเหตุผลอย่างอื่นซ่อนเร้นอยู่มากกว่า”
“ปล่อยให้ผมจัดการเรื่องทั้งหมดเองเถอะเชรี ผมกำลังคิดว่าพวกเขาไม่ได้ถ่ายเทเงินออกจากบริษัทด้วยการโกงเล็กผสมน้อยหรอก แต่น่าจะเป็นอะไรที่ใหญ่กว่านั้น”
เมื่อเห็นภาพสะท้อนของโมนาจากในกระจกมีสีหน้าฉงน เขาจึงอธิบายต่อ “เวลาลูกค้าโทร.มาขอความช่วยเหลือ เราต้องส่งช่างหรือไม่ก็รถยกลากออกไปหาลูกค้า จากการเขียนโปรแกรมและการทุจริตของชัชวินที่คุณจับได้ มันพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าระบบมีช่องโหว่สามารถเลือกส่งอู่บางแห่งไปหาลูกค้าได้ แทนที่จะเป็นอู่ใกล้ที่สุดอย่างที่ควรเป็น แล้วอู่พวกนั้นก็มาเรียกเก็บเงินจากเราไป ทำให้เขามีรายได้มากกว่าปกติ”
“ค่ะ แต่มันก็แค่เป็นการลำเอียงเลือกปฏิบัติ เราไม่สามารถสรุปว่าเป็นการโกงนี่คะ”
“คุณรู้ใช่ไหมว่าเรามีดีอาร์ไซต์[1]อยู่ที่ตึกตรงเพชรบุรีตัดใหม่” เมื่อเธอพยักศีรษะ เขาจึงเอ่ยต่อ “ผมส่งพนักงานคอลเซ็นเตอร์จำนวนนึงไปประจำที่นั่น เริ่มโทร.ตรวจสอบลูกค้าที่ติดต่อเข้ามาเรียกใช้บริการ และนั่นทำให้ผมได้เจอจุดรั่วที่ใหญ่ที่สุด ผมรู้แล้วว่าพวกมันถ่ายเงินออกจากบริษัทยังไง”
โมนากลอกตาไปมาอย่างครุ่นคิด แต่สุดท้ายก็ส่ายหน้า “สารภาพว่าฉันคิดไม่ออกจริงๆค่ะ”
“ลูกค้าปลอมไงเชรี!”
คนฟังอ้าปากค้าง “ลูกค้าปลอม! เป็นไปได้ยังไงคะ เราส่งความช่วยเหลือไปให้เฉพาะลูกค้าที่โทร.เข้ามาแล้วยืนยันตัวเองได้ว่าเป็นเจ้าของรถจริงๆ ใครจะปลอมเป็นลูกค้าได้คะ”
“ทุกเดือนค่ายรถต้องส่งรายชื่อลูกค้ากับหมายเลขตัวถังมาให้แสงดาวเพื่อส่งต่อไปฝ่ายไอทีนำข้อมูลใส่ลงระบบ ถ้าแสงดาวร่วมมือกับชัชวิน ก็แค่ส่งรายชื่อให้เขาด้วย แค่นี้เขาก็มีชื่อลูกค้า รุ่นรถที่ใช้ และหมายเลขโทรศัพท์ครบทุกอย่าง สิ่งที่เขาต้องการก็แค่อุปกรณ์ปลอมเบอร์โทรศัพท์ เลือกชื่อลูกค้าขึ้นมาสักคน ใช้เครื่องปลอมเป็นเบอร์ที่ต้องการ โทร.เข้าคอลเซ็นเตอร์ของเรา
“ระบบโดนแก้ให้เลือกอู่ของพวกมัน ก็จะส่งอู่ขี้โกงพวกนั้นไปหาลูกค้า เด็กคอลเซ็นเตอร์บันทึกว่าเรียกใช้บริการอู่พวกนั้นจริง มันเรียกเก็บเงินมาที่เรา บริษัทก็จ่าย แต่ความจริงลูกค้าก็ปลอม อู่ก็ปลอม การให้บริการก็ปลอม แต่...เรียกเก็บเงินจริง ทีนี้คุณเข้าใจหรือยังว่าพวกมันยักยอกถ่ายเทเงินออกไปได้มากมายทางไหน”
โมนาหลุบตาลง สมองเริ่มครุ่นคิดถึงวิธีการตามที่ชายหนุ่มสรุป ทุกอย่างดูลงล็อกกันไปหมด แต่ในเมื่อการโกงเกิดขึ้นจากระบบ เรียกได้ว่าพวกคนทุจริตสามารถโยกเงินออกจากบริษัทได้อย่าง ‘ถูกต้องตามกฎหมาย’ ตรวจเอกสารให้ตายก็ไม่มีวันเจอพิรุธ แล้วแฟ้มเอกสารของเธอล่ะ ชัชวินจะสับเปลี่ยนมันไปเพื่ออะไร
บางทีเธออาจต้องอ่านเอกสารปลอมหาว่ามีอะไรในนั้น พวกมันต้องการใส่ข้อมูลอะไรให้บริษัทกันแน่
หญิงสาวขมวดคิ้ว เก็บงำความสงสัยไว้กับตัวเอง “แล้วคุณจะทำยังไงต่อคะ”
โนแอลวางแท่งคอนซีลเลอร์ลงบนโต๊ะ สำรวจผลงานของตัวเองในกระจกด้วยความพอใจ เขาสบตาโมนาผ่านทางเงาสะท้อนนิ่งๆขณะเอ่ย “ผมจะเอาพวกมันทุกคนเข้าคุก”
โมนาสบตาเขาด้วยท่าทางไม่เห็นด้วย “มันอันตรายมากนะคะ คนที่ทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ได้ แสดงว่าเขาต้องมั่นใจในตัวเองไม่น้อย มันคุ้มที่คุณจะเสี่ยงเปิดโปงเหรอคะ”
“มันเป็นหน้าที่ของผมนะ ทางปารีสส่งผมมาหาตัวคนพวกนี้ ยังไงผมก็ต้องทำให้สำเร็จ อีกอย่างหลักฐานก็เกือบครบทุกอย่างแล้ว ผมจะแจ้งความให้ตำรวจจัดการที่เหลือต่อ คุณไม่ต้องห่วงหรอก"
“คุณต้องระวังตัวนะโนแอล ฉัน...เป็นห่วง”
รอยยิ้มคลี่ขึ้นบนใบหน้าเขา ขณะชายหนุ่มซึ่งยืนอยู่ด้านหลังโมนาโน้มตัวลงมาจนใบหน้าอยู่ระดับเดียวกับหญิงสาว เขามองเงาสะท้อนแล้วเย้า “ขอกำลังใจเป็นจุ๊บสักทีได้ไหม”
โมนาเอื้อมมืออ้อมผ่านตัวไปหยิกพุงคนข้างๆแก้เก้อทันที “เอานี่ไปก่อนเถอะย่ะ”
โนแอลหัวเราะผาสุก เขายืดตัวตรงหมุนกายไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบเชิ้ตชีฟองเนื้อบางแขนยาวออกมาพิศด้วยความพอใจ “ใส่ตัวนี้ละกัน คอเสื้อสูงนิดนึง มีลูกไม้ระบายตรงคอเบาๆพลิ้วๆซ่อนรอยช้ำ ผ้าเบาใส่แล้วไม่ร้อนด้วย”
“เมื่อวานชมพู วันนี้เขียวอ่อนเนี่ยนะ”
“ผมไม่มีไทหรือเชิ้ตสีนี้ แต่วันนี้ใส่โปโลไปทำงานแทนท่าจะดี”
“โนแอล คุณเป็นซีอีโอนะ ภาพลักษณ์ของคุณในฐานะผู้บริหารสำคัญกว่าการมาแต่งตัวสีเดียวกับฉันทุกวัน”
“ผมใส่อะไรก็ดูดีทั้งนั้นแหละ เชื่อเหอะ” เขาหยิบไม้แขวนส่งให้เธอแล้วฉวยจังหวะที่โมนาเผลอ ก้มลงมาปัดริมฝีปากผ่านหน้าผากอีกฝ่ายอย่างเร็วๆ เมื่อเห็นเธอขึงตาตั้งท่าเหวี่ยงจึงยกมือห้าม
“ฝึกไว้ให้ชิน อีกหน่อยค่อยอัพเกรดเป็นเฟรนช์คิสไง” จอมทะเล้นหยิกแก้มเธอทิ้งท้าย ก่อนจะเดินผิวปากออกจากห้องนอนของโมนาไปด้วยท่วงท่าสบายใจ
หญิงสาวแขวนเสื้อไว้ที่ตู้ ใช้สองมือบีบแก้มตัวเองที่กำลังกางเอาๆด้วยความสุข ขณะมองตามชายหนุ่มจนเขาก้าวพ้นมุมห้องไป “ตาบ้า! ก็รู้อยู่แล้วว่าฉันยังไม่เคย ขู่อยู่ได้! เชอะ!”
[1] Disaster Recovery Site หรือศูนย์กู้คืนระบบจากความเสียหาย เป็นสำนักงานสำรองซึ่งมีอุปกรณ์และพื้นที่ทำงานเตรียมพร้อม กรณีเกิดเหตุฉุกเฉิน เช่นแผ่นดินไหว สงครามกลางเมือง หรือไฟดับ อันอาจส่งผลกระทบกับการให้บริการ บริษัทจะสับสายโทรศัพท์และระบบคอมพิวเตอร์ไปยังศูนย์ดีอาร์ไซต์ และส่งพนักงานไปประจำเพื่อให้บริการต่อเนื่องโดยไม่มีสะดุด
(จบ ๓๕%)
หวานสลับฉากกันบ้างเนอะ
หนังสือใกล้วางแล้ว
ใครเห็นหนังสือวางขายที่ไหนแล้ว
มาอัพเดทให้ทราบกันบ้างนะค้า :D
“มันแค่เป็นรอยที่ดูน่ากลัวเองค่ะโนแอล จริงๆมันไม่เจ็บเลยนะ” หญิงสาวส่องกระจกพลางใช้กระดาษทิชชูวางตรงรอยแผลแล้วแตะเบาๆเพื่อซับยาส่วนเกินออก
โนแอลหยิบคอนซีลเลอร์มาหมุนหาแท่งที่ต้องการ เมื่อเจอสีใกล้เคียงกับผิวของหญิงสาวแล้วจึงป้ายที่คอให้โมนาเพื่อเกลื่อนร่องรอย ปากก็บ่นไปพลาง “คุณทำแต่เรื่องเสี่ยงๆแบบนี้ ผมไม่สบายใจเลยนะ”
“แต่มันคุ้มนะโนแอล อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็ได้ตัวคนที่ร่วมอยู่ในขบวนการทุจริตเพิ่มขึ้นอีกคน บอกตรงๆว่าฉันเริ่มสงสัยคุณแสงดาวด้วย มานึกๆดูเธอไม่ได้มีทีท่าคลั่งไคล้คุณเลย ทั้งที่เคยพยายามจะเข้าหา วางยาแล้วก็แบล็กเมล์คุณขนาดนั้น มันเหมือนกับว่าที่เธอทำไปนั่นเพราะมีเหตุผลอย่างอื่นซ่อนเร้นอยู่มากกว่า”
“ปล่อยให้ผมจัดการเรื่องทั้งหมดเองเถอะเชรี ผมกำลังคิดว่าพวกเขาไม่ได้ถ่ายเทเงินออกจากบริษัทด้วยการโกงเล็กผสมน้อยหรอก แต่น่าจะเป็นอะไรที่ใหญ่กว่านั้น”
เมื่อเห็นภาพสะท้อนของโมนาจากในกระจกมีสีหน้าฉงน เขาจึงอธิบายต่อ “เวลาลูกค้าโทร.มาขอความช่วยเหลือ เราต้องส่งช่างหรือไม่ก็รถยกลากออกไปหาลูกค้า จากการเขียนโปรแกรมและการทุจริตของชัชวินที่คุณจับได้ มันพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าระบบมีช่องโหว่สามารถเลือกส่งอู่บางแห่งไปหาลูกค้าได้ แทนที่จะเป็นอู่ใกล้ที่สุดอย่างที่ควรเป็น แล้วอู่พวกนั้นก็มาเรียกเก็บเงินจากเราไป ทำให้เขามีรายได้มากกว่าปกติ”
“ค่ะ แต่มันก็แค่เป็นการลำเอียงเลือกปฏิบัติ เราไม่สามารถสรุปว่าเป็นการโกงนี่คะ”
“คุณรู้ใช่ไหมว่าเรามีดีอาร์ไซต์[1]อยู่ที่ตึกตรงเพชรบุรีตัดใหม่” เมื่อเธอพยักศีรษะ เขาจึงเอ่ยต่อ “ผมส่งพนักงานคอลเซ็นเตอร์จำนวนนึงไปประจำที่นั่น เริ่มโทร.ตรวจสอบลูกค้าที่ติดต่อเข้ามาเรียกใช้บริการ และนั่นทำให้ผมได้เจอจุดรั่วที่ใหญ่ที่สุด ผมรู้แล้วว่าพวกมันถ่ายเงินออกจากบริษัทยังไง”
โมนากลอกตาไปมาอย่างครุ่นคิด แต่สุดท้ายก็ส่ายหน้า “สารภาพว่าฉันคิดไม่ออกจริงๆค่ะ”
“ลูกค้าปลอมไงเชรี!”
คนฟังอ้าปากค้าง “ลูกค้าปลอม! เป็นไปได้ยังไงคะ เราส่งความช่วยเหลือไปให้เฉพาะลูกค้าที่โทร.เข้ามาแล้วยืนยันตัวเองได้ว่าเป็นเจ้าของรถจริงๆ ใครจะปลอมเป็นลูกค้าได้คะ”
“ทุกเดือนค่ายรถต้องส่งรายชื่อลูกค้ากับหมายเลขตัวถังมาให้แสงดาวเพื่อส่งต่อไปฝ่ายไอทีนำข้อมูลใส่ลงระบบ ถ้าแสงดาวร่วมมือกับชัชวิน ก็แค่ส่งรายชื่อให้เขาด้วย แค่นี้เขาก็มีชื่อลูกค้า รุ่นรถที่ใช้ และหมายเลขโทรศัพท์ครบทุกอย่าง สิ่งที่เขาต้องการก็แค่อุปกรณ์ปลอมเบอร์โทรศัพท์ เลือกชื่อลูกค้าขึ้นมาสักคน ใช้เครื่องปลอมเป็นเบอร์ที่ต้องการ โทร.เข้าคอลเซ็นเตอร์ของเรา
“ระบบโดนแก้ให้เลือกอู่ของพวกมัน ก็จะส่งอู่ขี้โกงพวกนั้นไปหาลูกค้า เด็กคอลเซ็นเตอร์บันทึกว่าเรียกใช้บริการอู่พวกนั้นจริง มันเรียกเก็บเงินมาที่เรา บริษัทก็จ่าย แต่ความจริงลูกค้าก็ปลอม อู่ก็ปลอม การให้บริการก็ปลอม แต่...เรียกเก็บเงินจริง ทีนี้คุณเข้าใจหรือยังว่าพวกมันยักยอกถ่ายเทเงินออกไปได้มากมายทางไหน”
โมนาหลุบตาลง สมองเริ่มครุ่นคิดถึงวิธีการตามที่ชายหนุ่มสรุป ทุกอย่างดูลงล็อกกันไปหมด แต่ในเมื่อการโกงเกิดขึ้นจากระบบ เรียกได้ว่าพวกคนทุจริตสามารถโยกเงินออกจากบริษัทได้อย่าง ‘ถูกต้องตามกฎหมาย’ ตรวจเอกสารให้ตายก็ไม่มีวันเจอพิรุธ แล้วแฟ้มเอกสารของเธอล่ะ ชัชวินจะสับเปลี่ยนมันไปเพื่ออะไร
บางทีเธออาจต้องอ่านเอกสารปลอมหาว่ามีอะไรในนั้น พวกมันต้องการใส่ข้อมูลอะไรให้บริษัทกันแน่
หญิงสาวขมวดคิ้ว เก็บงำความสงสัยไว้กับตัวเอง “แล้วคุณจะทำยังไงต่อคะ”
โนแอลวางแท่งคอนซีลเลอร์ลงบนโต๊ะ สำรวจผลงานของตัวเองในกระจกด้วยความพอใจ เขาสบตาโมนาผ่านทางเงาสะท้อนนิ่งๆขณะเอ่ย “ผมจะเอาพวกมันทุกคนเข้าคุก”
โมนาสบตาเขาด้วยท่าทางไม่เห็นด้วย “มันอันตรายมากนะคะ คนที่ทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ได้ แสดงว่าเขาต้องมั่นใจในตัวเองไม่น้อย มันคุ้มที่คุณจะเสี่ยงเปิดโปงเหรอคะ”
“มันเป็นหน้าที่ของผมนะ ทางปารีสส่งผมมาหาตัวคนพวกนี้ ยังไงผมก็ต้องทำให้สำเร็จ อีกอย่างหลักฐานก็เกือบครบทุกอย่างแล้ว ผมจะแจ้งความให้ตำรวจจัดการที่เหลือต่อ คุณไม่ต้องห่วงหรอก"
“คุณต้องระวังตัวนะโนแอล ฉัน...เป็นห่วง”
รอยยิ้มคลี่ขึ้นบนใบหน้าเขา ขณะชายหนุ่มซึ่งยืนอยู่ด้านหลังโมนาโน้มตัวลงมาจนใบหน้าอยู่ระดับเดียวกับหญิงสาว เขามองเงาสะท้อนแล้วเย้า “ขอกำลังใจเป็นจุ๊บสักทีได้ไหม”
โมนาเอื้อมมืออ้อมผ่านตัวไปหยิกพุงคนข้างๆแก้เก้อทันที “เอานี่ไปก่อนเถอะย่ะ”
โนแอลหัวเราะผาสุก เขายืดตัวตรงหมุนกายไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบเชิ้ตชีฟองเนื้อบางแขนยาวออกมาพิศด้วยความพอใจ “ใส่ตัวนี้ละกัน คอเสื้อสูงนิดนึง มีลูกไม้ระบายตรงคอเบาๆพลิ้วๆซ่อนรอยช้ำ ผ้าเบาใส่แล้วไม่ร้อนด้วย”
“เมื่อวานชมพู วันนี้เขียวอ่อนเนี่ยนะ”
“ผมไม่มีไทหรือเชิ้ตสีนี้ แต่วันนี้ใส่โปโลไปทำงานแทนท่าจะดี”
“โนแอล คุณเป็นซีอีโอนะ ภาพลักษณ์ของคุณในฐานะผู้บริหารสำคัญกว่าการมาแต่งตัวสีเดียวกับฉันทุกวัน”
“ผมใส่อะไรก็ดูดีทั้งนั้นแหละ เชื่อเหอะ” เขาหยิบไม้แขวนส่งให้เธอแล้วฉวยจังหวะที่โมนาเผลอ ก้มลงมาปัดริมฝีปากผ่านหน้าผากอีกฝ่ายอย่างเร็วๆ เมื่อเห็นเธอขึงตาตั้งท่าเหวี่ยงจึงยกมือห้าม
“ฝึกไว้ให้ชิน อีกหน่อยค่อยอัพเกรดเป็นเฟรนช์คิสไง” จอมทะเล้นหยิกแก้มเธอทิ้งท้าย ก่อนจะเดินผิวปากออกจากห้องนอนของโมนาไปด้วยท่วงท่าสบายใจ
หญิงสาวแขวนเสื้อไว้ที่ตู้ ใช้สองมือบีบแก้มตัวเองที่กำลังกางเอาๆด้วยความสุข ขณะมองตามชายหนุ่มจนเขาก้าวพ้นมุมห้องไป “ตาบ้า! ก็รู้อยู่แล้วว่าฉันยังไม่เคย ขู่อยู่ได้! เชอะ!”
[1] Disaster Recovery Site หรือศูนย์กู้คืนระบบจากความเสียหาย เป็นสำนักงานสำรองซึ่งมีอุปกรณ์และพื้นที่ทำงานเตรียมพร้อม กรณีเกิดเหตุฉุกเฉิน เช่นแผ่นดินไหว สงครามกลางเมือง หรือไฟดับ อันอาจส่งผลกระทบกับการให้บริการ บริษัทจะสับสายโทรศัพท์และระบบคอมพิวเตอร์ไปยังศูนย์ดีอาร์ไซต์ และส่งพนักงานไปประจำเพื่อให้บริการต่อเนื่องโดยไม่มีสะดุด
(จบ ๓๕%)
หวานสลับฉากกันบ้างเนอะ
หนังสือใกล้วางแล้ว
ใครเห็นหนังสือวางขายที่ไหนแล้ว
มาอัพเดทให้ทราบกันบ้างนะค้า :D
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 ธ.ค. 2556, 00:00:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 ธ.ค. 2556, 00:00:17 น.
จำนวนการเข้าชม : 1648
| << ตอนที่ ๒๒ (จบตอน) | ตอนที่ ๒๓ (๗๐%) >> |
นักอ่านเหนียวหนึบ 11 ธ.ค. 2556, 00:24:52 น.
เค้าจิไปจ้องหน้าร้านนนนนนหนังสือ
แล้วแบบนี้ไรเตอร์ก็ต้องหยุดอัพที่นี่นะสิ
คิดถึงงงงงง อยากมาเม้นแบบ ตอนต่อตอน คิๆๆๆ
ตอนนี้ขอเม้นว่า หวานน้อยๆ แบบนี้ กลัวโมนาน้ำหนักขึ้นเหรอจ้ะ 55555
เค้าจิไปจ้องหน้าร้านนนนนนหนังสือ
แล้วแบบนี้ไรเตอร์ก็ต้องหยุดอัพที่นี่นะสิ
คิดถึงงงงงง อยากมาเม้นแบบ ตอนต่อตอน คิๆๆๆ
ตอนนี้ขอเม้นว่า หวานน้อยๆ แบบนี้ กลัวโมนาน้ำหนักขึ้นเหรอจ้ะ 55555
ree 11 ธ.ค. 2556, 03:31:14 น.
พระเอกนางเอกฉลาดอย่างงี้ คนอื่นก็เป็นปลื้ม
พระเอกนางเอกฉลาดอย่างงี้ คนอื่นก็เป็นปลื้ม
sai 11 ธ.ค. 2556, 06:50:32 น.
รออ่านเล่มมมม
รออ่านเล่มมมม
konhin 11 ธ.ค. 2556, 10:52:41 น.
หวานมาก กลบตอนที่แล้วได้มิดเลย ฮ่าๆๆ
หวานมาก กลบตอนที่แล้วได้มิดเลย ฮ่าๆๆ
goldensun 11 ธ.ค. 2556, 12:29:46 น.
ชอบค่ะ ถึงเรื่องที่คุยจะซีเรียส ซับซ้อนซ่อนเงื่อน ดูเป็นกระบวนการโกงมโหราฬ ฉลาดมาก โนแอล แถมยังใส่ใจโม้นาอย่างน่ารักดี
ชอบค่ะ ถึงเรื่องที่คุยจะซีเรียส ซับซ้อนซ่อนเงื่อน ดูเป็นกระบวนการโกงมโหราฬ ฉลาดมาก โนแอล แถมยังใส่ใจโม้นาอย่างน่ารักดี
