เล่ห์รัก ลวงใจ
" ฉันจะไม่มีวันแต่งงานกับคนไม่รู้จักพออย่างนายเด็ดขาด นายคิดว่าตัวเองดีพอจะเป็นพ่อหรือสามีใครได้อย่างนั้นเหรอ ผู้ชายที่วันๆ คิดแต่เรื่องอย่างว่า มั่วไม่เลือก นายคิดว่าฉันจะรักนายลงหรือไง " ธารธาราตะโกนใส่หน้าชายหนุ่มอย่างเหลืออด
" มันจะมากไปแล้วนะธารา " คามินทร์ มองหน้าหญิงสาวอย่างเอาเรื่อง พร้อมทั้งบีบข้อมือบางอย่างโกรธจัด
" อีกอย่างที่นายต้องรู้ไว้นะคามินทร์ ฉันไม่ใช่ตัวแทนของใคร นายอย่าเอาฉันไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ฉันก็คือฉัน ไม่มีวันเป็นผู้หญิงที่อยู่ในใจนายได้ ถ้านายรักเขามากขนาดนั้นทำไมไม่ไปตามเขากลับมาล่ะ แค่แย่งเมียชาวบ้านคนอย่างนายคามินทร์คงจะทำสำเร็จได้ไม่ยากหรอก" หญิงสาวเอ่ยกับชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
" ธารา !!!!"
" ทำไม ฉันแนะนำให้ไม่ดีหรือไง จะให้ฉันช่วยหรือเปล่าล่ะ เอาวิธีไหนดี เอาเงินไปล่อดีไหม เงินนายมีเป็นพันล้านเอาไปกองไว้ตรงหน้าเดี๋ยวทิชาก็วิ่งกลับมาหานายเอง ง่ายจะตาย นายก็รู้แล้วนิที่เขาทิ้งนายไปเพราะครอบครัวเขาเป็นหนี้ ถ้านายเสนอเงินให้ขี้คร้านจะกลับมาหานายแทบไม่ทัน "
" ธารา ฉันขอเตือนอย่าดูถูกทิชา " คามินทร์พูดเสียงรอดไรฟันอย่างโกรธจัด ที่หญิงสาวพูดจากระทบถึงทิชากร
" พี่คามน์ พอแล้วค่ะพี่ธาราเจ็บ " คริมา พยายามเข้ามาดึงมือพี่ชายที่บีบข้อมือเล็กทั้งสองข้าง จนแทบจะแหลกคามือ
" อย่ามายุ่งครีม จำเอาไว้นะธาราอย่าดูถูกทิชาอีก และไม่ว่าจะยังไงเธอก็ต้องแต่งงานกับฉัน"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับดึงร่างบางเข้ามาหาตัว
" ไม่ ฉันจะไม่มีวันแต่งงานกับนายเด็ดขาด ฉันขยะแขยง "ธารธารา ตะโกนใส่หน้าชายหนุ่มอย่างไม่เกรงกลัว
" ขยะแขยงเลยเหรอธารา น่าสมเพชจริงๆ ที่เธอต้องอยู่กับผู้ชายที่น่าขยะแขยงอย่างฉันไม่จนตาย " คามินทร์ พูดเสียงเย็นระคนเจ็บปวดที่ได้ฟังคำพูดจากปากของหญิงสาว
" ฉันเกลียดนาย เกลียด!!! "
สวัสดีค่ะ เล่ห์รัก ลวงใจ เป็นนิยายเรื่องแรกของไรเตอร์ค่ะ เนื้อเรื่องทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นจินตนาการทั้งสิ้น หากบังเอิญมีข้อผิดพลาด หรือ พาดพิงบุคคล หรือ พาดพิงเหตุการณ์ใดๆ ก็ต้องกราบขออภัย และสามารถแจ้งเตือนให้แก้ไขได้ค่ะ
ยังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ฝากนักอ่านทุกท่านช่วยคอมเม้นท์ ติ ชม หรือข้อแนะนำ ด้วยนะคะ เพื่อที่ไรเตอร์จะได้นำไปแก้ไขและปรับปรุงในเรื่องต่อ ๆ ไป ขอบคุณค่ะ
Nachan
" มันจะมากไปแล้วนะธารา " คามินทร์ มองหน้าหญิงสาวอย่างเอาเรื่อง พร้อมทั้งบีบข้อมือบางอย่างโกรธจัด
" อีกอย่างที่นายต้องรู้ไว้นะคามินทร์ ฉันไม่ใช่ตัวแทนของใคร นายอย่าเอาฉันไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ฉันก็คือฉัน ไม่มีวันเป็นผู้หญิงที่อยู่ในใจนายได้ ถ้านายรักเขามากขนาดนั้นทำไมไม่ไปตามเขากลับมาล่ะ แค่แย่งเมียชาวบ้านคนอย่างนายคามินทร์คงจะทำสำเร็จได้ไม่ยากหรอก" หญิงสาวเอ่ยกับชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
" ธารา !!!!"
" ทำไม ฉันแนะนำให้ไม่ดีหรือไง จะให้ฉันช่วยหรือเปล่าล่ะ เอาวิธีไหนดี เอาเงินไปล่อดีไหม เงินนายมีเป็นพันล้านเอาไปกองไว้ตรงหน้าเดี๋ยวทิชาก็วิ่งกลับมาหานายเอง ง่ายจะตาย นายก็รู้แล้วนิที่เขาทิ้งนายไปเพราะครอบครัวเขาเป็นหนี้ ถ้านายเสนอเงินให้ขี้คร้านจะกลับมาหานายแทบไม่ทัน "
" ธารา ฉันขอเตือนอย่าดูถูกทิชา " คามินทร์พูดเสียงรอดไรฟันอย่างโกรธจัด ที่หญิงสาวพูดจากระทบถึงทิชากร
" พี่คามน์ พอแล้วค่ะพี่ธาราเจ็บ " คริมา พยายามเข้ามาดึงมือพี่ชายที่บีบข้อมือเล็กทั้งสองข้าง จนแทบจะแหลกคามือ
" อย่ามายุ่งครีม จำเอาไว้นะธาราอย่าดูถูกทิชาอีก และไม่ว่าจะยังไงเธอก็ต้องแต่งงานกับฉัน"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับดึงร่างบางเข้ามาหาตัว
" ไม่ ฉันจะไม่มีวันแต่งงานกับนายเด็ดขาด ฉันขยะแขยง "ธารธารา ตะโกนใส่หน้าชายหนุ่มอย่างไม่เกรงกลัว
" ขยะแขยงเลยเหรอธารา น่าสมเพชจริงๆ ที่เธอต้องอยู่กับผู้ชายที่น่าขยะแขยงอย่างฉันไม่จนตาย " คามินทร์ พูดเสียงเย็นระคนเจ็บปวดที่ได้ฟังคำพูดจากปากของหญิงสาว
" ฉันเกลียดนาย เกลียด!!! "
สวัสดีค่ะ เล่ห์รัก ลวงใจ เป็นนิยายเรื่องแรกของไรเตอร์ค่ะ เนื้อเรื่องทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นจินตนาการทั้งสิ้น หากบังเอิญมีข้อผิดพลาด หรือ พาดพิงบุคคล หรือ พาดพิงเหตุการณ์ใดๆ ก็ต้องกราบขออภัย และสามารถแจ้งเตือนให้แก้ไขได้ค่ะ
ยังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ฝากนักอ่านทุกท่านช่วยคอมเม้นท์ ติ ชม หรือข้อแนะนำ ด้วยนะคะ เพื่อที่ไรเตอร์จะได้นำไปแก้ไขและปรับปรุงในเรื่องต่อ ๆ ไป ขอบคุณค่ะ
Nachan
Tags: Nachan
ตอน: อดีตที่แสนเจ็บปวด
“ ทิชา แต่งงานกับคามน์นะ”
การขอแต่งงานท่ามกลางบรรยากาศสุดโรแมนติค ที่ถูกจัดขึ้นเพื่อเซอร์ไพรหญิงสาวตรงหน้า ทิชากร ธาราธำรงเวช บุตรสาวคนเดียวของนายธนาคารใหญ่ หญิงสาวอยู่ในชุดเดรสสีชมพู ที่ดูก็รู้ว่าผ้าที่นำมาตัดเป็นชุดของเธอนั้นถูกคัดเลือกมาอย่างดี เนื้อผ้าพลิ้วบางที่ปลิวไสวไปตามสายลมนั้น ยิ่งทำให้เธอดูสวย อ่อนหวาน ราวกับหลุดออกมาจากภาพวาด
“ คามน์!! ” ทิชากรอุทานออกมาด้วยความตกใจกับคำขอแต่งงานของชายหนุ่ม จริงอยู่ที่เธอกับเขาคบกันมานาน แต่ความสัมพันธ์นั้น ยากเกินกว่าที่เธอจะบอกออกมาได้ว่ามันคืออะไร แต่ก็ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่เคยรู้ตัวเลยกับการกระทำที่แสดงออกตลอดเวลาสี่ปีที่คบ
กัน
“คามน์รู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา ทิชาไม่ตลกด้วยหรอกนะ เลิกแกล้งกันได้แล้ว” สีหน้าของหญิงสาวที่ไม่สู้ดีนัก ทำให้ชายหนุ่มชักไม่แน่ใจว่าเธอมีเรื่องอะไรปิดบังเขาหรือเปล่าเพราะท่าทางของเธอราวกับถูกบังคับให้กินยาขม
“ แน่ใจสิ ทำไมถามแบบนั้นล่ะครับ มีอะไรรึเปล่า สีหน้าคุณดูไม่ดีเลยนะ คนสวย ” คามินทร์มองหน้าหญิงสาวด้วยความสงสัย ‘เธอรักเขาแล้วเขาเองก็รักเธอ ในเมื่อเขาขอเธอแต่งงานทำไมถึงต้องทำหน้าแบบนั้น’
“ แล้วธาราล่ะคะ คามน์เคยบอกว่า …. ”
“ มันก็แค่สัญญาสมัยเด็ก ๆ ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่ทิชา อย่าคิดมากเลยนะ” คามินทร์บอกปัดเรื่องที่เขาเคยสัญญาว่าจะแต่งงานกับธารธารา ลูกสาวของลุงวายุกับป้าทิพย์ที่เขาทั้งรักและเคารพ
“ ทิชา ขอบคุณความรักที่คุณมีให้ทิชานะคะคามน์ แต่…ทิชาคงแต่งงานกับคุณไม่ได้”หญิงสาวหยุดพูดเพียงเท่านั้น ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าไปให้เต็มปอด อย่างน้อยมันก็ช่วยให้เธอกล้าที่จะพูดประโยคต่อมาให้จบได้ โดยไม่ให้อีกฝ่ายเห็นพิรุธ
“ เพราะ…เพราะทิชา มีคนรักแล้ว และเรากำลังจะแต่งงานกันในอีกไม่ช้านี้ค่ะ แล้วทิชาก็จะย้ายตามเขาไปอยู่ที่ลาสเวกัส ” ทิชากร เบือนหน้าเพื่อหนีสีหน้าและแววตาผิดหวังที่ปรากฏให้เห็น
หญิงสาวรู้สึกผิดที่ทำให้ชายหนุ่มเสียใจเพราะเธอรับรู้มาตลอดว่าชายหนุ่มคิดอย่างไร แต่เธอจำเป็นต้องโกหกออกไปเพื่อให้คามินทร์ตัดใจ เธอรู้นิสัยเขาดี ถ้าไม่ได้คำตอบที่ต้องการ คามินทร์จะไม่มีวันลามือจากเธอง่าย ๆ แน่นอน
ตอนนี้ครอบครัวของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย ทางเดียวที่เธอและครอบครอบครัวจะรอดนั้น ‘ เธอต้องเป็นของเขา ’ ผู้ชายที่กุมชะตาชีวิตครอบครัวของเธอไว้
“ทำไมคุณไม่บอกผม ” คามินทร์ เอ่ยด้วยน้ำเสียงตัดพ้อไปยังหญิงสาวที่ตนรัก ตอนนี้เขาเหมือนคนสับสน ไร้เรี่ยวแรง ไร้ความรู้สึก ผู้หญิงที่เขาคิดจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตกลับทรยศหักหลังเขาได้อย่างเลือดเย็น
“ ทิชา ขอโทษค่ะคามน์ เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหมคะ ”ทิชากร เอ่ยกับชายหนุ่มเพื่อร้องขอให้เขายอมให้อภัยเธอ แต่ก็ไม่มีวี่แววที่คามินทร์จะยอมเอ่ยอะไรกับเธอเลย
“ ผมขอตัว ” คามินทร์ รีบเดินออกจากริมระเบียงดาดฟ้าของร้านอาหารสุดหรูทันทีที่รู้สึกตัว เขาต้องการไปจากเธอ เขาไม่สามารถทนเห็นหน้าหญิงสาวได้อีกต่อไป ‘เธอทรยศเขา’
“ คามน์ ทิชารู้ว่าคุณคงจะไม่ให้อภัยทิชา แต่ทิชาขออะไรคุณซักอย่างได้ไหมคะ “
ชายหนุ่มหยุดยืนนิ่งราวกับถูกสาปเป็นครั้งที่สองเมื่อประโยคสุดท้ายที่ทิชากรตะโกนไล่หลังเขาดังออกมา
“ทิชาอยากให้คุณลองกลับไปคิดให้ดี ว่าจริง ๆ แล้วในหัวใจของคุณต้องการใครกันแน่ ระหว่างทิชากับธารา คุณอาจจะไม่เห็น อาจจะไม่รู้ใจตัวเอง แต่ทิชาเห็นค่ะ ตลอดเวลาสี่ปีที่เรารู้จักกันมา คุณไม่ได้มองธารธาราอย่างเพื่อนเลยสักครั้ง คุณรักเขา…และคุณรักเขามากกว่าฉัน ”
คามินทร์ เดินออกมาจนถึงรถคันหรูด้วยความรู้สึกหลากหลาย ผิดหวัง เสียใจ สับสน จนไม่รู้ว่าตัวเองควรจัดการอย่างไรกับความรู้สึกเหล่านี้ คำพูดของทิชากรยังคงดังอยู่ในหัวเขาทุกถ้อยคำ แต่มีเพียงประโยคเดียวที่ทำให้เขารู้สึกราวกับขาดอากาศหายใจ “คุณไม่ได้มองธารธาราอย่างเพื่อนเลยสักครั้ง คุณรักเขา…และคุณรักเขามากกว่าฉัน ”
การขอแต่งงานท่ามกลางบรรยากาศสุดโรแมนติค ที่ถูกจัดขึ้นเพื่อเซอร์ไพรหญิงสาวตรงหน้า ทิชากร ธาราธำรงเวช บุตรสาวคนเดียวของนายธนาคารใหญ่ หญิงสาวอยู่ในชุดเดรสสีชมพู ที่ดูก็รู้ว่าผ้าที่นำมาตัดเป็นชุดของเธอนั้นถูกคัดเลือกมาอย่างดี เนื้อผ้าพลิ้วบางที่ปลิวไสวไปตามสายลมนั้น ยิ่งทำให้เธอดูสวย อ่อนหวาน ราวกับหลุดออกมาจากภาพวาด
“ คามน์!! ” ทิชากรอุทานออกมาด้วยความตกใจกับคำขอแต่งงานของชายหนุ่ม จริงอยู่ที่เธอกับเขาคบกันมานาน แต่ความสัมพันธ์นั้น ยากเกินกว่าที่เธอจะบอกออกมาได้ว่ามันคืออะไร แต่ก็ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่เคยรู้ตัวเลยกับการกระทำที่แสดงออกตลอดเวลาสี่ปีที่คบ
กัน
“คามน์รู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา ทิชาไม่ตลกด้วยหรอกนะ เลิกแกล้งกันได้แล้ว” สีหน้าของหญิงสาวที่ไม่สู้ดีนัก ทำให้ชายหนุ่มชักไม่แน่ใจว่าเธอมีเรื่องอะไรปิดบังเขาหรือเปล่าเพราะท่าทางของเธอราวกับถูกบังคับให้กินยาขม
“ แน่ใจสิ ทำไมถามแบบนั้นล่ะครับ มีอะไรรึเปล่า สีหน้าคุณดูไม่ดีเลยนะ คนสวย ” คามินทร์มองหน้าหญิงสาวด้วยความสงสัย ‘เธอรักเขาแล้วเขาเองก็รักเธอ ในเมื่อเขาขอเธอแต่งงานทำไมถึงต้องทำหน้าแบบนั้น’
“ แล้วธาราล่ะคะ คามน์เคยบอกว่า …. ”
“ มันก็แค่สัญญาสมัยเด็ก ๆ ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่ทิชา อย่าคิดมากเลยนะ” คามินทร์บอกปัดเรื่องที่เขาเคยสัญญาว่าจะแต่งงานกับธารธารา ลูกสาวของลุงวายุกับป้าทิพย์ที่เขาทั้งรักและเคารพ
“ ทิชา ขอบคุณความรักที่คุณมีให้ทิชานะคะคามน์ แต่…ทิชาคงแต่งงานกับคุณไม่ได้”หญิงสาวหยุดพูดเพียงเท่านั้น ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าไปให้เต็มปอด อย่างน้อยมันก็ช่วยให้เธอกล้าที่จะพูดประโยคต่อมาให้จบได้ โดยไม่ให้อีกฝ่ายเห็นพิรุธ
“ เพราะ…เพราะทิชา มีคนรักแล้ว และเรากำลังจะแต่งงานกันในอีกไม่ช้านี้ค่ะ แล้วทิชาก็จะย้ายตามเขาไปอยู่ที่ลาสเวกัส ” ทิชากร เบือนหน้าเพื่อหนีสีหน้าและแววตาผิดหวังที่ปรากฏให้เห็น
หญิงสาวรู้สึกผิดที่ทำให้ชายหนุ่มเสียใจเพราะเธอรับรู้มาตลอดว่าชายหนุ่มคิดอย่างไร แต่เธอจำเป็นต้องโกหกออกไปเพื่อให้คามินทร์ตัดใจ เธอรู้นิสัยเขาดี ถ้าไม่ได้คำตอบที่ต้องการ คามินทร์จะไม่มีวันลามือจากเธอง่าย ๆ แน่นอน
ตอนนี้ครอบครัวของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย ทางเดียวที่เธอและครอบครอบครัวจะรอดนั้น ‘ เธอต้องเป็นของเขา ’ ผู้ชายที่กุมชะตาชีวิตครอบครัวของเธอไว้
“ทำไมคุณไม่บอกผม ” คามินทร์ เอ่ยด้วยน้ำเสียงตัดพ้อไปยังหญิงสาวที่ตนรัก ตอนนี้เขาเหมือนคนสับสน ไร้เรี่ยวแรง ไร้ความรู้สึก ผู้หญิงที่เขาคิดจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตกลับทรยศหักหลังเขาได้อย่างเลือดเย็น
“ ทิชา ขอโทษค่ะคามน์ เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหมคะ ”ทิชากร เอ่ยกับชายหนุ่มเพื่อร้องขอให้เขายอมให้อภัยเธอ แต่ก็ไม่มีวี่แววที่คามินทร์จะยอมเอ่ยอะไรกับเธอเลย
“ ผมขอตัว ” คามินทร์ รีบเดินออกจากริมระเบียงดาดฟ้าของร้านอาหารสุดหรูทันทีที่รู้สึกตัว เขาต้องการไปจากเธอ เขาไม่สามารถทนเห็นหน้าหญิงสาวได้อีกต่อไป ‘เธอทรยศเขา’
“ คามน์ ทิชารู้ว่าคุณคงจะไม่ให้อภัยทิชา แต่ทิชาขออะไรคุณซักอย่างได้ไหมคะ “
ชายหนุ่มหยุดยืนนิ่งราวกับถูกสาปเป็นครั้งที่สองเมื่อประโยคสุดท้ายที่ทิชากรตะโกนไล่หลังเขาดังออกมา
“ทิชาอยากให้คุณลองกลับไปคิดให้ดี ว่าจริง ๆ แล้วในหัวใจของคุณต้องการใครกันแน่ ระหว่างทิชากับธารา คุณอาจจะไม่เห็น อาจจะไม่รู้ใจตัวเอง แต่ทิชาเห็นค่ะ ตลอดเวลาสี่ปีที่เรารู้จักกันมา คุณไม่ได้มองธารธาราอย่างเพื่อนเลยสักครั้ง คุณรักเขา…และคุณรักเขามากกว่าฉัน ”
คามินทร์ เดินออกมาจนถึงรถคันหรูด้วยความรู้สึกหลากหลาย ผิดหวัง เสียใจ สับสน จนไม่รู้ว่าตัวเองควรจัดการอย่างไรกับความรู้สึกเหล่านี้ คำพูดของทิชากรยังคงดังอยู่ในหัวเขาทุกถ้อยคำ แต่มีเพียงประโยคเดียวที่ทำให้เขารู้สึกราวกับขาดอากาศหายใจ “คุณไม่ได้มองธารธาราอย่างเพื่อนเลยสักครั้ง คุณรักเขา…และคุณรักเขามากกว่าฉัน ”
Nachan
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 ม.ค. 2557, 22:24:23 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 ม.ค. 2557, 22:24:23 น.
จำนวนการเข้าชม : 938
<< บทนำ | เธอคือเจ้าสาวของฉัน 20% >> |
รรวโรจน์ 9 ม.ค. 2557, 00:25:57 น.
อิตานี่จะกลับมาจับปลาสองมือไหมเนี่ย
อิตานี่จะกลับมาจับปลาสองมือไหมเนี่ย