นิทรา.....สาวน้อยร้อยผี
.....เค้า.....
ในฐานะที่เค้าเป็นหนุ่มสุดหล่อที่สาวๆหมายตา แถมยังเป็นหนุ่มเจ้าชู่ที่จับไม่ได้ไล่ไม่ทันแถมยังเป็นประธานบริษัทชื่อดัง ดังนั้นเรื่องการรักษาชื่อเสียงและหน้าตาของบริษัทสำคัญกับเค้ามาก
เค้าจึงต้องเตรียมพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าตาการศึกษาและการเงินพร้อมหัวที่ฉลาด เพอร์เฟคไปทุกๆเรื่อง ไม่มีใครรู้ว่าทุกค่ำคืนของวันพระชายหนุ่มผู้นี้ต้องนอนในห้องพระทุกคืนเพื่อความอุ่นใจเพราะพลังงานที่มองไม่เห็นจะมาคลุกครามเค้านี้แหละเหตุผลที่เค้าต้องนอนห้องพระ *เค้ากลัวผี*
.....แต่เธอ.....
สาวสวยยิ้มหวานเรียบร้อย ปากเก่ง มี อคติกับหนุ่มเจ้าชู้ ใจกล้า พนักงานประจำบริษัทมีบุกคลิกที่ไม่เหมือนใครกลับไม่กลัวแม้แต่ผีและยังคุยได้เป็นเรื่องที่ปกติเพราะเธอสามารถมองเห็นผีและสื่อสารได้
.....เค้าและเธอ.....
ต้องมาเจอกันฐิติต้องการเอาชนะนิทราเพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีสาวคนใหนประฎิเสธ นิทราสาวสวยใจแข็งเป็นคนแรกที่ประฎิเสธเค้า แต่เมือความเกลียดกับลังจะกลายเป็นความรัก
คราวนี้ทั้งภาระกิจรบและภารกิจรักกำลังจะเริ่มต้นขึ้นฐิติทรจะสามารถเอาชนะใจนิทราได้หรือไม่ต้องติดตาม
ในฐานะที่เค้าเป็นหนุ่มสุดหล่อที่สาวๆหมายตา แถมยังเป็นหนุ่มเจ้าชู่ที่จับไม่ได้ไล่ไม่ทันแถมยังเป็นประธานบริษัทชื่อดัง ดังนั้นเรื่องการรักษาชื่อเสียงและหน้าตาของบริษัทสำคัญกับเค้ามาก
เค้าจึงต้องเตรียมพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าตาการศึกษาและการเงินพร้อมหัวที่ฉลาด เพอร์เฟคไปทุกๆเรื่อง ไม่มีใครรู้ว่าทุกค่ำคืนของวันพระชายหนุ่มผู้นี้ต้องนอนในห้องพระทุกคืนเพื่อความอุ่นใจเพราะพลังงานที่มองไม่เห็นจะมาคลุกครามเค้านี้แหละเหตุผลที่เค้าต้องนอนห้องพระ *เค้ากลัวผี*
.....แต่เธอ.....
สาวสวยยิ้มหวานเรียบร้อย ปากเก่ง มี อคติกับหนุ่มเจ้าชู้ ใจกล้า พนักงานประจำบริษัทมีบุกคลิกที่ไม่เหมือนใครกลับไม่กลัวแม้แต่ผีและยังคุยได้เป็นเรื่องที่ปกติเพราะเธอสามารถมองเห็นผีและสื่อสารได้
.....เค้าและเธอ.....
ต้องมาเจอกันฐิติต้องการเอาชนะนิทราเพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีสาวคนใหนประฎิเสธ นิทราสาวสวยใจแข็งเป็นคนแรกที่ประฎิเสธเค้า แต่เมือความเกลียดกับลังจะกลายเป็นความรัก
คราวนี้ทั้งภาระกิจรบและภารกิจรักกำลังจะเริ่มต้นขึ้นฐิติทรจะสามารถเอาชนะใจนิทราได้หรือไม่ต้องติดตาม
Tags: ผีๆแฟนตาซี
ตอน: คืนสยอง.....ปรองดองหัวใจ
ทั้งๆที่บรรยากาศของค่ำคืนนี้เป็นใจบวกกับเพลงที่แสนไพเราะแถมผ้าห่มยังนุ่มและมีกลิ่นหอมมีดวงไฟเล็กๆจากโคมไฟเปิดทิ้งไว้และที่สำคัญบนหัวเตียงมีทั้งยันต์พระพุทธรูปตั้งไว้ให้อุ่นใจ แต่มันก็ยังช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดี เสียงเพลงขับกล่อมที่เคยไพเราะตอนนี้กลายเป็นเสียงที่หลอนไปแล้ว นะโมตัสสะ พระคาวะโต เสียงสวดมนต์อย่างเร่งรีบปนกับความกลัวก็ยังไม่ได้ช่วยให้ใจอุ่นขึ้นเค้าพยายามกดตาตัวเองให้หลับแต่ในเมื่อใจคิดฟุ้งซ่านไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วเค้าจะผ่านคืนนี้ไปได้ยังไง เค้ายกมือสวดมนต์ตลอดทั้ง2ชม.แต่มันก็ยังทำให้เค้าอุ่นใจไม่ได้อยู่ที่เพราะคืนนี้เป็นวันพระ ใช่แล้ว.....วันพระใหญ่ซะด้วย
ขืนให้เค้านั่งยกมือไหว้ตลอดทั้งคืนก็ไม่ต้องนอนกันพอดีเพราะใจของเค้าตอนนี้ไม่ได้อู่กับเนื้อกลับตัวเค้าอาจจะสติแตกไปเลยก็ได้ถ้าหากยังไม่ได้ไปห้องพระแต่วันนี้เค้าคิดว่าจะไม่ไปห้องพระแล้วแต่จะไปห้องนิทราแทนเพราะมันทำให้เค้าอุ่นใจกว่าเยอะ ทันทีที่เค้าเอาผ้าห่มออกจากตัวแสงสว่างในห้องก็ดับลงไป
"เฮ๊ย นิทราช่วยฉันด้วยนิทรา"ฐิติตะโกนออกไปสุดเสียงเพราะถ้าเค้าจะเดินออกไปหานิทราเองคงได้พิการก็งานนี้แหละเพราะห้องทั้งห้องได้มืดมองไม่เห็นแม้แต่พื้น เค้าไม่รู้จะทำยังไงจึงตะโกนเรียกนิทราสาวปากร้ายใจเด็ดคนนั้น
ในห้องของนิทราที่มีบรรยากาศที่ดีเหมาะแก่การพักผ่อนนิทรากำลังนอนหลับอยู่บนเตียงสีขาวอย่างมีความสุข แต่ก็ต้องสดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงไออัฐฐิเอ๊ยคุณฐิติตะโกนเรียกนิทราลืมตาขึ้นมาก่อนจะรีบเปิดไฟในห้องก่อนจะคว้าไฟฉายและเดินออกไปหาฐิติที่ห้องนอน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูทำเอาหัวใจฐิติลงไปอยู่กับตาตุ่มหัวใจเต้นแรงผิดปกติเพราะความกลัวนั้นเอง
"ใคร ใครที่อยู่ข้างนอก"
"ฉันเองนิทรา"
"นิทรา"ฐิติรีบวิ่งไปเปิดประตูถึงแม้มันจะมองไม่เห็นก็ตามทีแต่เค้าคงดีใจที่คืนนี้ไม่ต้องเจอผีคนเดียว
"ตะโกนเรียกฉันมาทำไมไม่ทราบดึกแบบนี้" นิทราเปิดไฟฉายส่องหาฐิติ
"วันนี้เป็นวันพระฉันกลัวผีหลอก"
"ผีหลอก เฮ๊ย ตกลงนายกลัวผีจริงๆ"
"ใช่ฉันกลัวจริงๆ"
"แล้วคุณเรียกฉันมาทำไมฉันช่วยอะไรได้"
"คืนนี้ขอนอนด้วยคน"
ฐิติเอ่ยขอนิทรานอนในห้องด้วยแต่มันคงจะยากถ้าเค้าจะได้ไปนอนห้องของนิทรา นิทราคงไม่ยอมแน่ๆเพราะเธอเกรียดผู้ชายโดยเฉพาะผู้ชายที่เจ้าชู้ตั้งแต่โตมาเธอไม่เคยน้องห้องเดียวกับผู้ชายเลยสักคน
"ได้ไงฉันเป็นผู้หญิงนะจะให้ผู้ชายมานอนด้วยได้ไงละ"
"ฉันขอร้องละขอนอนด้วยคนนะ"
"ไม่ได้"
"ถ้าเธอไม่ให้ฉันนอนด้วยฉันจะไหว้เธอ"
พูดจบฐิติกำลังจะยกมือไหว้นิทรา เธอเห็นดังนั้นจึงรีบจับมือไว้และอนุญาตให้เค้านอนกับเธอในห้องได้ ฐิติโล่งใจมากที่คืนนี้ไม่ต้องนอนผวาคนเดียวจนถึงเช้าเพราะไม่งั้นพรุ่งนี้เค้าคงไปทำงานไม่รอดแน่ๆหรือถ้าไปคงทำงานไม่รู้เรื่องเพราะอดหลับอดนอน ฐิตินอนบนเตียงของนิราแต่ก่อนที่นิทราจะปริปากด่าฐิติเค้าได้พูดขัดไว้ก่อนว่า
"เตียงออกจะใหญ่ฉันนอนฝั่งซ้ายเดี่ยวเอาหมอนมากลั้นเอาไว้ตกลงตามนี้"
นิทราเถียงอะไรไม่ออกได้แต่ปล่อยให้มันเลยตามเลยไปในขณะที่ทั้งสองกำลังเค้าสู่ห้วงผวงกับการหลับใหลเสียงของตกกระแทกพื้นอย่างแรงดังขึ้นมาทั้งเค้าและเธอต่างผลุดขึ้นมาจากเตียงและตามปกฏิอย่างที่เคยทำฐิติคว้ามือนิทรามาจับไว้แน่นก่อนจะพูดถามนิทราว่า
"เสียงอะไร"
"คงจะเป็นคนขับรถมาดูไฟมั้งคุณแล้วก็ทำเครื่องมือตกคงไม่มีอะไรหรอก"
"แล้วถ้านั้นไม่ใช่คนละ!!!"
ทันทีที่เค้าคิดแบบนั้นเค้าก็ขนลุกสู้หัวใจสั่นระรัวรู้สึกสะพรึงกลัว เค้ารีบยกมือไหว้และหาเหตุผลต่างๆมาเรียกสติตัวเองก่อนที่มันจะเตลิดไปที่อื่นแต่เหมือนว่ามันยังช่วยไม่ได้มันกลับทำให้เค้ารู้สึกกลัวมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ในเมื่อดึกแบบนี้แถมไฟยังดับอีกใครจะมาซ่อมไฟเอาดึกขนาดนี้ตอนนี้เค้าเริ่มมีอากาศตัวสั่นแขนสั่น
"ไม่เอานะเว๊ยอย่ามาเล่นแบบนี้"เข้าพูดกับตัวเองในใจแล้วก็ต้องสะดุ้งเพราะเสียงเท้าคนกำลังเดินตรงมาที่หน้าห้องของนิทราเค้าตกใจสุดขีดแถบฉี่ราดสองตาเค้าหันไปหานิทรา
"เดี่ยวออกไปดูให้แล้วกัน" นิทรารวบรวมความกล้าทั้งหมดเดินออกไปเปิดประตูเพื่อดูว่าเสียงเดินนั้นเป็นเสียงเดินของใคร แต่เมื่อเธอเปิดประตูออกไปก็พบแต่ความว่างเปล่าไม่มีแม้แต่มดซักตัว
นิทราเดินถอยออกห่างจากประตูทีละก้าวฐิติรีบคว้าสร้อยพระที่อยู่ในคอมากำเอาไว้ขณะที่เสียงคนเดินก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆทำไงดีละเพราะขนาดนิทราสาวห้าวปากเก่งที่ไม่กลัวแม้แต่ผีและพูดคุยได้ย่างกะเรื่องปกติยังต้องปิดประตูและถอยห่างออกมาทีละก้าวแบบนั้นแสดงว่าเสียงนั้นต้องเป็นเสียงของใครบางคนที่เดินสำรวจบ้านหรือพลังงานบางอย่างก็ได้
"ตาหนูของย่า"
เสียงหนึ่งดังขึ้นเป็นเสียงผู้หญิงแก่อายุประมาณ60ปีเรยกหาใครบางอย่างหน้าห้องของนิทรา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเสียงนั้นกำลังเรียกใครและตาหนูคือใคร จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากฐิติชายหนุ่มรูปหล่อไฟแรง ฐิติหันซ้ายหันขว้าไม่มีทางรอดอื่นนอกจาก หลบหลังนิทราเหมือนที่เคยทำทุกครั้งที่กลัวมากๆ
"อ้าวนิคุณ ฉันเป็นลูกจ้างนะคุณต้องปกป้องฉันสิให้ฉันปกป้องคุณแบบนี้แมนปะเนี่ย"
"ฉันแมนร้อยเปอร์เซ็นแต่ถ้าเรื่องผีไม่เอาด้วยหรอกสยอง"
"ไม่ต้องเลยขืนคุณหลบฉันฉันแบบนี้ทุกครั้งคุณก็จะกลัวผีไปตลอดเลยนะเพื่อขจัดความกลัวคุณออกไปเปิดประตูซิ"
"เธอจะบ้ารึไงไม่เอาไม่ไป"
"อย่ามาเรื่องมากเร็วๆ"
พูดจบนิทราก็ดันหลังของฐิติไปที่ประตูห้องเพื่อจะดูว่าเสียงนั้นมาจากไหนกันแน่ ฐิติมาถึงประตูก็หยุดชงักไม่กล้าที่จะเปิดประตูออกไป ทำให้นิทราทนไม่ไหวขู่ว่าถ้าฐิติไม่ยอมเปิดประตูเธอจะย้ายออกไปจากที่นี้และจะลาออกจากที่ทำงาน คำขาดของนิทราทำเอาฐิติต้องใจกล้ายอมเจอผีครั้งเดียวสองคนดีกว่าเจอผีคนเดียว ฐิติเปิดประตูออกไปก็พบกับความว่างเปล่าเหมือนกัน
"ไม่มีอะไรเลยว่างเปล่า"ฐิติหันหลังมาคุยกับนิทราอย่างภูมิใจที่มันไม่มีอะไร
"งั้นก็ไปนอนต่อเถอะดึกมากแล้วปิดประตู"คำพูดของฐิติก็ทำให้นิทราอุ่นใจเหมือนกัน
แต่แล้วเมื่อฐิติหันกลับไปจะปิดประตูอยู่ๆร่างของหญิงแก่อายุราว60ปีที่มีใบหน้าที่สยองโผล่เข้ามาใกล้ๆหน้าของฐิติ เมื่อทั้งสองคนเห็นดังนั้นก็ตกใจสุดขีดนิทรากรี๊ดลั่นฐิติก็โวยเสียงดังก่อนฐิติจะรีบปิดประตูและคว้ามือของนิทราขึ้นไปบนเตียง คุณพระแต่เมื่อพรมลิขิตบันดาลให้เค้าและเธอคู่กันทั้งสองคนสะดุดขาตัวเองล้มทับกันและทำให้ทั้งคู่เสียจูบครั้งแรกให้แก่กัน นิทราล้มทับร่างของฐิติและปากของเธอนั้นก็ดันไปโดนปากของฐิติก่อนที่ทั้งคู่จะสตั้นไปเกือบ60วิ ทั้งสองจ้องตากันอย่างที่ไม่เคยทำกันมาก่อนบรรยากาศกำลังเป็นใจจะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า
ขืนให้เค้านั่งยกมือไหว้ตลอดทั้งคืนก็ไม่ต้องนอนกันพอดีเพราะใจของเค้าตอนนี้ไม่ได้อู่กับเนื้อกลับตัวเค้าอาจจะสติแตกไปเลยก็ได้ถ้าหากยังไม่ได้ไปห้องพระแต่วันนี้เค้าคิดว่าจะไม่ไปห้องพระแล้วแต่จะไปห้องนิทราแทนเพราะมันทำให้เค้าอุ่นใจกว่าเยอะ ทันทีที่เค้าเอาผ้าห่มออกจากตัวแสงสว่างในห้องก็ดับลงไป
"เฮ๊ย นิทราช่วยฉันด้วยนิทรา"ฐิติตะโกนออกไปสุดเสียงเพราะถ้าเค้าจะเดินออกไปหานิทราเองคงได้พิการก็งานนี้แหละเพราะห้องทั้งห้องได้มืดมองไม่เห็นแม้แต่พื้น เค้าไม่รู้จะทำยังไงจึงตะโกนเรียกนิทราสาวปากร้ายใจเด็ดคนนั้น
ในห้องของนิทราที่มีบรรยากาศที่ดีเหมาะแก่การพักผ่อนนิทรากำลังนอนหลับอยู่บนเตียงสีขาวอย่างมีความสุข แต่ก็ต้องสดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงไออัฐฐิเอ๊ยคุณฐิติตะโกนเรียกนิทราลืมตาขึ้นมาก่อนจะรีบเปิดไฟในห้องก่อนจะคว้าไฟฉายและเดินออกไปหาฐิติที่ห้องนอน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูทำเอาหัวใจฐิติลงไปอยู่กับตาตุ่มหัวใจเต้นแรงผิดปกติเพราะความกลัวนั้นเอง
"ใคร ใครที่อยู่ข้างนอก"
"ฉันเองนิทรา"
"นิทรา"ฐิติรีบวิ่งไปเปิดประตูถึงแม้มันจะมองไม่เห็นก็ตามทีแต่เค้าคงดีใจที่คืนนี้ไม่ต้องเจอผีคนเดียว
"ตะโกนเรียกฉันมาทำไมไม่ทราบดึกแบบนี้" นิทราเปิดไฟฉายส่องหาฐิติ
"วันนี้เป็นวันพระฉันกลัวผีหลอก"
"ผีหลอก เฮ๊ย ตกลงนายกลัวผีจริงๆ"
"ใช่ฉันกลัวจริงๆ"
"แล้วคุณเรียกฉันมาทำไมฉันช่วยอะไรได้"
"คืนนี้ขอนอนด้วยคน"
ฐิติเอ่ยขอนิทรานอนในห้องด้วยแต่มันคงจะยากถ้าเค้าจะได้ไปนอนห้องของนิทรา นิทราคงไม่ยอมแน่ๆเพราะเธอเกรียดผู้ชายโดยเฉพาะผู้ชายที่เจ้าชู้ตั้งแต่โตมาเธอไม่เคยน้องห้องเดียวกับผู้ชายเลยสักคน
"ได้ไงฉันเป็นผู้หญิงนะจะให้ผู้ชายมานอนด้วยได้ไงละ"
"ฉันขอร้องละขอนอนด้วยคนนะ"
"ไม่ได้"
"ถ้าเธอไม่ให้ฉันนอนด้วยฉันจะไหว้เธอ"
พูดจบฐิติกำลังจะยกมือไหว้นิทรา เธอเห็นดังนั้นจึงรีบจับมือไว้และอนุญาตให้เค้านอนกับเธอในห้องได้ ฐิติโล่งใจมากที่คืนนี้ไม่ต้องนอนผวาคนเดียวจนถึงเช้าเพราะไม่งั้นพรุ่งนี้เค้าคงไปทำงานไม่รอดแน่ๆหรือถ้าไปคงทำงานไม่รู้เรื่องเพราะอดหลับอดนอน ฐิตินอนบนเตียงของนิราแต่ก่อนที่นิทราจะปริปากด่าฐิติเค้าได้พูดขัดไว้ก่อนว่า
"เตียงออกจะใหญ่ฉันนอนฝั่งซ้ายเดี่ยวเอาหมอนมากลั้นเอาไว้ตกลงตามนี้"
นิทราเถียงอะไรไม่ออกได้แต่ปล่อยให้มันเลยตามเลยไปในขณะที่ทั้งสองกำลังเค้าสู่ห้วงผวงกับการหลับใหลเสียงของตกกระแทกพื้นอย่างแรงดังขึ้นมาทั้งเค้าและเธอต่างผลุดขึ้นมาจากเตียงและตามปกฏิอย่างที่เคยทำฐิติคว้ามือนิทรามาจับไว้แน่นก่อนจะพูดถามนิทราว่า
"เสียงอะไร"
"คงจะเป็นคนขับรถมาดูไฟมั้งคุณแล้วก็ทำเครื่องมือตกคงไม่มีอะไรหรอก"
"แล้วถ้านั้นไม่ใช่คนละ!!!"
ทันทีที่เค้าคิดแบบนั้นเค้าก็ขนลุกสู้หัวใจสั่นระรัวรู้สึกสะพรึงกลัว เค้ารีบยกมือไหว้และหาเหตุผลต่างๆมาเรียกสติตัวเองก่อนที่มันจะเตลิดไปที่อื่นแต่เหมือนว่ามันยังช่วยไม่ได้มันกลับทำให้เค้ารู้สึกกลัวมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ในเมื่อดึกแบบนี้แถมไฟยังดับอีกใครจะมาซ่อมไฟเอาดึกขนาดนี้ตอนนี้เค้าเริ่มมีอากาศตัวสั่นแขนสั่น
"ไม่เอานะเว๊ยอย่ามาเล่นแบบนี้"เข้าพูดกับตัวเองในใจแล้วก็ต้องสะดุ้งเพราะเสียงเท้าคนกำลังเดินตรงมาที่หน้าห้องของนิทราเค้าตกใจสุดขีดแถบฉี่ราดสองตาเค้าหันไปหานิทรา
"เดี่ยวออกไปดูให้แล้วกัน" นิทรารวบรวมความกล้าทั้งหมดเดินออกไปเปิดประตูเพื่อดูว่าเสียงเดินนั้นเป็นเสียงเดินของใคร แต่เมื่อเธอเปิดประตูออกไปก็พบแต่ความว่างเปล่าไม่มีแม้แต่มดซักตัว
นิทราเดินถอยออกห่างจากประตูทีละก้าวฐิติรีบคว้าสร้อยพระที่อยู่ในคอมากำเอาไว้ขณะที่เสียงคนเดินก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆทำไงดีละเพราะขนาดนิทราสาวห้าวปากเก่งที่ไม่กลัวแม้แต่ผีและพูดคุยได้ย่างกะเรื่องปกติยังต้องปิดประตูและถอยห่างออกมาทีละก้าวแบบนั้นแสดงว่าเสียงนั้นต้องเป็นเสียงของใครบางคนที่เดินสำรวจบ้านหรือพลังงานบางอย่างก็ได้
"ตาหนูของย่า"
เสียงหนึ่งดังขึ้นเป็นเสียงผู้หญิงแก่อายุประมาณ60ปีเรยกหาใครบางอย่างหน้าห้องของนิทรา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเสียงนั้นกำลังเรียกใครและตาหนูคือใคร จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากฐิติชายหนุ่มรูปหล่อไฟแรง ฐิติหันซ้ายหันขว้าไม่มีทางรอดอื่นนอกจาก หลบหลังนิทราเหมือนที่เคยทำทุกครั้งที่กลัวมากๆ
"อ้าวนิคุณ ฉันเป็นลูกจ้างนะคุณต้องปกป้องฉันสิให้ฉันปกป้องคุณแบบนี้แมนปะเนี่ย"
"ฉันแมนร้อยเปอร์เซ็นแต่ถ้าเรื่องผีไม่เอาด้วยหรอกสยอง"
"ไม่ต้องเลยขืนคุณหลบฉันฉันแบบนี้ทุกครั้งคุณก็จะกลัวผีไปตลอดเลยนะเพื่อขจัดความกลัวคุณออกไปเปิดประตูซิ"
"เธอจะบ้ารึไงไม่เอาไม่ไป"
"อย่ามาเรื่องมากเร็วๆ"
พูดจบนิทราก็ดันหลังของฐิติไปที่ประตูห้องเพื่อจะดูว่าเสียงนั้นมาจากไหนกันแน่ ฐิติมาถึงประตูก็หยุดชงักไม่กล้าที่จะเปิดประตูออกไป ทำให้นิทราทนไม่ไหวขู่ว่าถ้าฐิติไม่ยอมเปิดประตูเธอจะย้ายออกไปจากที่นี้และจะลาออกจากที่ทำงาน คำขาดของนิทราทำเอาฐิติต้องใจกล้ายอมเจอผีครั้งเดียวสองคนดีกว่าเจอผีคนเดียว ฐิติเปิดประตูออกไปก็พบกับความว่างเปล่าเหมือนกัน
"ไม่มีอะไรเลยว่างเปล่า"ฐิติหันหลังมาคุยกับนิทราอย่างภูมิใจที่มันไม่มีอะไร
"งั้นก็ไปนอนต่อเถอะดึกมากแล้วปิดประตู"คำพูดของฐิติก็ทำให้นิทราอุ่นใจเหมือนกัน
แต่แล้วเมื่อฐิติหันกลับไปจะปิดประตูอยู่ๆร่างของหญิงแก่อายุราว60ปีที่มีใบหน้าที่สยองโผล่เข้ามาใกล้ๆหน้าของฐิติ เมื่อทั้งสองคนเห็นดังนั้นก็ตกใจสุดขีดนิทรากรี๊ดลั่นฐิติก็โวยเสียงดังก่อนฐิติจะรีบปิดประตูและคว้ามือของนิทราขึ้นไปบนเตียง คุณพระแต่เมื่อพรมลิขิตบันดาลให้เค้าและเธอคู่กันทั้งสองคนสะดุดขาตัวเองล้มทับกันและทำให้ทั้งคู่เสียจูบครั้งแรกให้แก่กัน นิทราล้มทับร่างของฐิติและปากของเธอนั้นก็ดันไปโดนปากของฐิติก่อนที่ทั้งคู่จะสตั้นไปเกือบ60วิ ทั้งสองจ้องตากันอย่างที่ไม่เคยทำกันมาก่อนบรรยากาศกำลังเป็นใจจะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า
ที่รักของฉันคนเดียว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ม.ค. 2557, 00:07:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 ม.ค. 2557, 00:11:37 น.
จำนวนการเข้าชม : 785
| << นิทรา.....ช่วยทีผีหลอก | ลิขิตฟ้า.....ชะตาหัวใจ >> |