คาสโนว่า(คุณผี)ที่รัก
ในฐานะที่เธอเป็นผู้มีพรสวรรค์พิเศษที่ทางสวรรค์ส่งมาให้ติดตัวตั้งแต่เกิด ญาณทิพย์ จึงมีหน้าที่ช่วยคนเธอเห็นผีตั้งแต่เด็กจนชิน เลยกลายเป็นเรื่องที่ปกติสำหรับเธอ

แต่เค้า พลิกดิน ชายหนุ่มสุดหล่อจอมกะหล่อนเจ้าชู้ผู้ที่ไม่เชื่อเรื่องผีและสิ่งลี้ลับชายหนุ่มร่างใหญ่กล้ามเยอะที่คิดว่า ญาณทิพย์บ้ามาโดยตลอดแต่เมื่อเจอกับตัวเองถึงกลับพูดไม่ออกแทบฉี่ราด

ทั้งเค้าและเธอถูกกำหนดมาให้คู่กันแต่ฉไหนเมื่อทั้งผีทั้งคนเป็นอุปสรรค์ขวางกลั้นพลิกดินและญาณทิพย์จะฝ่าฟันอุปสรรค์รักครั้งนี้ได้ใหมติดตามได้ใน ''คาสโนว่า(คุณผี)ที่รัก''

(สวัสดีค่ะเด็กใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ)
Tags: แฟนตาซี

ตอน: ผีแบบนี้ก็มีด้วย

ในเวลาค่ำคืนที่อาการเย็นยะเยือกทุกบ้านปิดไฟนอนหมดแต่บ้านหลังสีม่วงอ่อนๆที่มีดอกไม้นานาชนิดปลูกเต็มหน้าบ้านกลับเปิดไปสว่างจ้า
ราวกับมีคนทำอะไรอยู่ข้างใน ญาณทิพย์ สาวน้อยร่างบางผมยาวตัวขาวนั่งพิมพ์อะไรบางอย่างอยู่ แต่บางสิ่งบางอย่างกลับทำให้เธอไม่มีสมาธิในการพิมพ์นั้นก็คือ

''พี่เจ้าที่นีเหง้าเหงาคืนนี้น้องนีขอนอนที่ศาลพี่เจ้าที่ด้วยได้ใหมค่ะ ''
''แหมไม่มีปัญหาเลยจะน้องตานีคนฉวย ''
''พี่เจ้าที่อะปากหวาน ''
''ก็น้องตานีเล่นสวยแบบนี้จะให้พี่ปากขมได้ไงจะ ''
''บ้าๆ บ้าที่สุดอะ ''
''โอ๊ย หยุดซะทีเถอะค่ะทั้งคุณพี่เจ้าที่และคุณน้องตานีเลยค่ะทิพย์ไม่มีสมาธิเขียนงานแล้วเนี่ย ''

ญาณทิพย์สาวน้อยที่กำลังนั่งพิพม์หนังสือเกี่ยวกับวิญาญาณและสิ่งลี้ลับถึงกับบ่นออกมาด้วยความอึดอัดที่เห็นผีเจ้าที่ในบ้านและผีตานีในสวนนั่งจีบกันอยู่ราวกับเป็นคน

''โธ่หนูทิพย์ขัดขวางความรักเราสองคนไม่ดีนะเตง ''
''นั้นนะสิจะหนูทิพย์พี่นีก็เขินบ้างไรบ้าง ''
''นี้จีบกันจนลืมไปแล้วสิค่ะว่าตายกันไปเกือบคนละร้อยปีแล้วมั้ง ''
''แหมพี่นีขอนิดนึงไม่ได้เหรอค่ะ ''
''ได้สิ่ค่ะแต่ไม่ใช่ที่นี้ทิพย์ได้ยนแล้วจะอวกเป็นผีนะค่ะเรื่องแบบนี้เค้าละหมดแล้ว ''

หลังจากที่ถูกญาณทิพย์เป็นก้างขวางคอเจ้าที่และผีนางตานีต่างหายตัวไปในศาลเพื่อไปจีบกันต่อโดยที่ไม่มีใครขัดขอ ทันทีที่เจ้าที่และนางตานีหายไปญาณทิพย์ก็นั่งทำงานต่อด้วยความสบายหูสบายตา

''เฮอผีอะไรเนี่ยไม่ละกันจริงๆฉันอยู่บ้านกับผีหรือกับเด็กละเนี่ย อุ๊ยนี้ก็ดึกแล้วไปหาไรกินดีกว่า พี่นีท่านเจ้าที่เดี่ยวทิพย์ไปหาไรกินก่อนนะเดี่ยวซื้อมาฝาก ''

ญาณทิพย์ขับรถออกไปนั่งกินหมูกระทะตามถนน ในตอนที่เธอกำลังกินอยู่นั้นเธอก็ได้ยินเสียงวิญญาณกำลังร้องด้วยความหิวโหยสองตาเธอมองไปด้านหลังแลบริเวรรอบๆร้านอาหาร และเธอก็ต้องร้อง เฮอ เมื่อสิ่งที่เธอคิดเป็นจริงญาณทิพย์พยายามทำตัวให้ปกติทำหูทวนลมแต่ก็อดสงสารไม่ได้จึงเอาอาหารปักธูปไปวางไว้ที่ข้างทางให้ผีทุกตนในบริเวรนั้นได้กิน เวลาผ่านไปเธอเดินไปที่รถเพื่อกลับบ้านก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งมากอดเธอ

''เฮ๊ยไอบ้าไอลามกชีกอมากอดฉันทำไมเนี่ย ปล่อย ''
''อยู่นิ่งๆช่วยฉันก่อน ''
''ช่วยอะไรของนาย ''
''เออหน่า ''

สิ้นสุดคำพูดสาวเปรี้ยวสองคนก็วิ่งตรงมาที่ที่ญาณทิพย์กำลังยืนอยู่พร้องกับผู้ชายที่ไหนไม่รู้

''อร๊ายยยยยดินค่ะดินไปกอดมันทำไมค่ะดินเคสไม่ยอมนะค่ะ ''
''ใช่ค่ะเชอรีนก็ไม่ยอมนะค่ะดินต้องเลือกมาเดี่ยวนี้ว่าจะไปกินข้าวกับใคร ''
''เลือกมาสิค่ะ ''
''ผมจะไปกินข้าวกับผู้หญิงคนนี้ ''
''ไม่ไปฉันอิ่มแล้ว''
''แหมที่รักอิ่มอะไรกันคุณนัดผมมาที่นี้เองนะ ''
''ที่รักฉันที่รักนาย ''
''อร๊ายยยยยยยยยยยยนี้เธอ เธอเป็นกิ๊กคนที่เท่าไหร่ของดิน ''
''ใช่ฉันเชอรีนกิ๊กคนที่5 ''
''กิ๊กฉันเนี่ยนะกิ๊กไอบ้านี้ ''
''แหมที่รักก็บอกไปสิคุณนะที่1ไม่ใช่กิ๊กแต่เป็นแฟน ''
''แฟน แฟนเหรอค่ะดินอร๊ายยเคสไม่ยอมอร๊ายยยย ''
''เชอรีนก็ไม่ยอมอร๊ายยยยยยย ''
''อร๊ายยยยยยย หยุด หยุดทั้งคู่แหละแหมเป็นสาวเป็นนางวิ่งไล่จับผู้ชายแบบนี้สงสารพ่อแม่ใหมยะ ''

ในเมื่อถึงขีดสุดญาณทิพย์็ปล่อยออกมาเต็มแรงตะหวานบรรดากิ๊กของพลิกดินซะเต็มเหนี่ยว ด่าด้วยคำที่สุภาพ(มั้ง)จนเคสและเชอรีนไม่ยอมจะเข้ามาตบญาณิทิพย์ ญาณทิพย์หง้างหมัดเอาไว้กิ๊กของพลิกดินวิ่งออกไปด้วยอาการเจ็บจุงเบย สถานการณ์คลี่คลายทุกอย่างเงียบเป็นปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นก่อนที่พลิกดินจะพูดกับญาณทิพย์ว่า

''ขอบคุณนะคุณที่ช่วยผม ''
''ขอบคุณเหรอได้สิ '' ญาณทิพย์ไม่รอช้าต่อยเป้าตาของพลิกดินทันที ''
''นี้เธอมาต่อยหน้าฉันทำไมเนี่ย ''
''ก็เพราะว่านายมันปลาไหลไงละทำผู้หญิงเสียใจพร้อมกันทีเดียวสองคนแบบนี้น้อยไปจำไว้ที่หลังอย่าทำแบบนี้กับใครอีก ''พูดจบญาณทิพย์็ขับรถกลับบ้านไป
''ผู้หญิงบ้าอะไรวะมือหนักปากก็หนักแต่สวย ''

ญาณทิพย์ขับรถกลับบ้านด้วยอาการโมโหเธอขับรถด้วยความเร็วจนเบรกไม่อยู่เธอขับรถชนใครบางคนอย่างจังๆ ญาณิทิพย์ตกใจมากรีบลงไปดูเมื่อเธอลงไปเห็นเด็กผู้หญิงนอนแน่นิ่งอยู่เธอพยายามปลุกเด็กคนนั้น แต่เธอถึงกับสดุงเมื่อพลิกตัวเด็กคนนั้นหันมาหน้าตาดูไม่ได้หน้าด้านขวาอาบเลือแผลถลอกเป็นหนองไหลย้อยออกมาตาโบ๋ออกมาหน้าขาวซีดขาไม่ถึงพื้น

''นี้เธอเป็นผีแต่โดนรถชนเนี่ยนะ ''
''พี่ชนฉันแล้วพี่ต้องชดใช้ด้วยการถวายอาหารและเสื้อผ้าให้หนู ''
''อะไรนะถวายอาหารกับเสื้อผ้าบ้าไปแล้ว ''
''พี่ชนหนูพี่ต้องรับผิดชอบ ไม่งั้นหนูจะโดน้ำตาย ''
''ตลกไปและเธอตายไปแล้วโดไปก็ลอยขึ้นมาอยู่ดี ''
''หนูหิวพี่ช่วยหนูด้วยนะหนูไปหาใครไม่ได้นอกจากพี่ ''
''ก็เลยแก้งโดนรถชนให้พี่ลงมาดูเจริญ ''
''ใช่ค่ะพี่หนูเห็นมนุษย์เค้าทำกันเยอะแยะ ''
''ผีแบบนี้ก็มีด้วย ''

ญาณทิพย์รับปากว่าจะทำบุญไปให้ผีทุกตนที่อยู่บริเวรนี้ก่อนที่วิญญาณจะหายไป ญาณทิพย์ขับรถกลับบ้านจอดรถเพื่อจะขึ้นไปทำงานต่อเธอก็โดดเทียนปาหน้าเต็มๆเธอจับหน้าตัวเองและมองหาต้นตอก่อนจะพบว่าผีนางตานีเป็นคนซัดมา

''พี่นีพี่นีซัดเทียนมาทำไมค่ะแล้วทำไมศาลรกแบบนี้ละค่ะ ''
''หนูทิพย์ช่วยข้าด้วย น้องนีใจเย็นๆนะ ''
''ไอแก่หนอยฉันแค่เผลอแปปเดียวริอาจหนีไปคลุกกับนางตะเคียนในสวนเลยเหรอ ''
''ห๊ะ เจ้าที่มีกิ๊ก อะไรกันละเนี่ย ''
''ไอแก่แกตาย ''
''หนูทิพย์ช่วยข้าด้วย ''
''ใจเย็นๆนะค่ะพี่นีเป็นผีคุยกันดีๆสิค่ะ ศาลพังหมดแล้วเนี่ย ''
''เพื่อน้องทิพย์นะพี่ถึงยอมไม่งั้นแกตายไอแก่ ''
''จร้าๆกลัวแล้วเมียจร้า ''

ทุกอย่างปกติเหมือนเดิมญาณทิพย์ขึ้นห้องอาบน้ำและเข้านอนตามปกติ เธอนอนคิดเรื่องของไอบ้ากามหรือนายพลิกดินคนนั้นในห้องคนเดียวเพราะคิดว่าคนที่จะทำแบบนี้ได้ต้องกะล่อนมากขั้นเทพ

''ไอบ้าดินนายนี้มันเจ้าชู้ได้โล่เลยไม่รู้ผู้หญิงติดได้ไง ''

บ้าน พลิกดิน

''ผู้หญิงบ้าอะไรสวยแต่ดุชมัด ดุยิ่งกว่า...แถวบ้านฉันอีก ดุๆแบบนี้แหละฉันชอบฉันต้องรู้จักเธอให้ได้ไม่ว่าเธอเป็นใครก็ตาม








หนึ่งเดียวที่หัวใจ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 ก.พ. 2557, 22:04:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 ก.พ. 2557, 22:07:37 น.

จำนวนการเข้าชม : 707





   คาสิโนโผล่รัก >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account