ไฟรักรัญจวน โดย ภคพร (วางแผงแล้ว)
ซีรีย์นี้ชื่อว่า 5 อสูรคอนเนอร์ค่ะ พระนางเป็นคนธรรมดานะคะ
แต่ฉายาอสูรนี่ได้มาเพราะบุคลิกเฉพาะตัว
สำหรับเรื่องแรกที่จะเปิดตัวคือ
“รัตติกาลรัญจวน”’ เป็นภาคของแวมไพร์นะคะ เรื่องนี้เขียนจบแล้วค่ะ อยู่ในขั้นตอนรีไรท์
ยังไม่ได้ส่งที่ไหน ดังนั้นเลยจะเอามาลงให้อ่าน 70% ก่อนนะคะ
สำหรับ 5 อสูร มีฉายาอะไรบ้าง ขอแนะนำก่อนให้เป็นน้ำจิ้มดังนี้ค่ะ
แวมไพร์
บรุษลึกลับที่ไม่เคยปรากฏโฉมต่อหน้าสื่อ
ชายหนุ่มคือจักรพรรติเงาผู้กุมอำนาจอยู่เบื้องหลังอาณาจักรคอนเนอร์อย่างเงียบๆ
ปมในอดีตทำให้เขาปิดตัวเองและไม่เคยเปิดหัวใจให้ใครเลย
ฟินิกซ์
เพลย์บอยเจ้าเสน่ห์ ผู้สดใสเจิดจ้าราวกับเทพอพอลโล่ เขารักอิสระ เกลียดพันธะ สาวสวยสำหรับเขาคือคนที่เอาไว้ควงเล่น ส่วนคนขี้เหร่แต่มีสมองเอาไว้ช่วยทำงาน แล้วถ้าทั้งสวยและมีสมองล่ะทำยังไง? อย่าหวังเลยว่าจะชายตามอง นั่นน่ะตัวอันตรายชัดๆ
มังกรน้ำแข็ง
ชายหนุ่มผู้งามสง่าราวประติมากรรม เขาเงียบขรึมเย็นชาจนดูเหมือนไร้หัวใจ
แต่เพื่อความรักแล้วผู้ชายคนนี้พร้อมจะเปลี่ยนเป็นเพลิงกัลป์
เพื่อแผดเผาอุปสรรคตรงหน้าให้มอดไหม้
ไลแคนท์
สายเลือดนอกคอกของตระกูลคอนเนอร์ เจ้าของคาสิโนและธุรกิจด้านมืดหลากหลาย
คนว่าเขาเป็นอสูรร้าย แต่ภายในใจอสูรตนี้กลับเต็มไปด้วยความอ้างว้าง
ที่หยั่งรากลึกสุดจะหยั่ง
คราเครน
หญิงสาวหนึ่งเดียวในห้าอสูร เจ้าหล่อนงดงาม เก่งกาจ ฉลาดเฉลียว
สิ่งที่คำนึงถึงมีเพียงอำนาจและเงินตราเท่านั้น
ความรักน่ะหรือ? อารมณ์ไร้ประโยชน์แบบนั้นโยนทิ้งมันไปได้เลย
คำโปรย รัตติกาลรัญจวน
สิ่งที่ “น้ำงาม” รู้เกี่ยวกับเจ้านายคนใหม่คือเขาชื่อ “เควิน โคฮาคุ คอนเนอร์”
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกันญี่ปุ่นคนนี้เป็นนักธุรกิจมากความสามารถ
แต่กลับเก็บตัวอยู่ในคฤหาสน์ตลอดเวลา
เขาไม่เคยเปิดเผยโฉมหน้าต่อหน้าสาธารณชนเลย
จนสื่อพากันขนานนามว่า “แวมไพร์”
ใครๆ ก็ว่าปีศาจร้ายตนนี้ไร้หัวใจ
แต่สิ่งที่ปรากฏเบื้องหน้าน้ำงามกลับกลายเป็นชายหนุ่มรูปงามนัยน์ตาโศก
ดวงตาสีอำพันของเขาดูดกลืนจิตวิญญาณของเธอเข้าไปตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น
น้ำงามหลงรักเควินหมดหัวใจ โดยไม่รู้เลยว่าสำหรับเขาแล้วนี่เป็นเพียงแค่เกม
เธอคือของขวัญที่ญาติตัวแสบส่งมาให้เล่นฆ่าเวลาเท่านั้น
“ถ้าเควินรักน้ำงาม เขาจะแพ้”
ชายหนุ่มเกลียดความพ่ายแพ้
แต่สิ่งที่ชิงชังยิ่งกว่าคือการถูกทรยศ
เขาจะทำเช่นไรเมื่อรู้ว่าคนที่กำลังเผลอมอบใจให้เป็นสปาย
อ่านแล้วถูกใจรบกวนกดไลค์แฟนเพจให้ด้วยนะคะ https://www.facebook.com/nomekaa
แต่ฉายาอสูรนี่ได้มาเพราะบุคลิกเฉพาะตัว
สำหรับเรื่องแรกที่จะเปิดตัวคือ
“รัตติกาลรัญจวน”’ เป็นภาคของแวมไพร์นะคะ เรื่องนี้เขียนจบแล้วค่ะ อยู่ในขั้นตอนรีไรท์
ยังไม่ได้ส่งที่ไหน ดังนั้นเลยจะเอามาลงให้อ่าน 70% ก่อนนะคะ
สำหรับ 5 อสูร มีฉายาอะไรบ้าง ขอแนะนำก่อนให้เป็นน้ำจิ้มดังนี้ค่ะ
แวมไพร์
บรุษลึกลับที่ไม่เคยปรากฏโฉมต่อหน้าสื่อ
ชายหนุ่มคือจักรพรรติเงาผู้กุมอำนาจอยู่เบื้องหลังอาณาจักรคอนเนอร์อย่างเงียบๆ
ปมในอดีตทำให้เขาปิดตัวเองและไม่เคยเปิดหัวใจให้ใครเลย
ฟินิกซ์
เพลย์บอยเจ้าเสน่ห์ ผู้สดใสเจิดจ้าราวกับเทพอพอลโล่ เขารักอิสระ เกลียดพันธะ สาวสวยสำหรับเขาคือคนที่เอาไว้ควงเล่น ส่วนคนขี้เหร่แต่มีสมองเอาไว้ช่วยทำงาน แล้วถ้าทั้งสวยและมีสมองล่ะทำยังไง? อย่าหวังเลยว่าจะชายตามอง นั่นน่ะตัวอันตรายชัดๆ
มังกรน้ำแข็ง
ชายหนุ่มผู้งามสง่าราวประติมากรรม เขาเงียบขรึมเย็นชาจนดูเหมือนไร้หัวใจ
แต่เพื่อความรักแล้วผู้ชายคนนี้พร้อมจะเปลี่ยนเป็นเพลิงกัลป์
เพื่อแผดเผาอุปสรรคตรงหน้าให้มอดไหม้
ไลแคนท์
สายเลือดนอกคอกของตระกูลคอนเนอร์ เจ้าของคาสิโนและธุรกิจด้านมืดหลากหลาย
คนว่าเขาเป็นอสูรร้าย แต่ภายในใจอสูรตนี้กลับเต็มไปด้วยความอ้างว้าง
ที่หยั่งรากลึกสุดจะหยั่ง
คราเครน
หญิงสาวหนึ่งเดียวในห้าอสูร เจ้าหล่อนงดงาม เก่งกาจ ฉลาดเฉลียว
สิ่งที่คำนึงถึงมีเพียงอำนาจและเงินตราเท่านั้น
ความรักน่ะหรือ? อารมณ์ไร้ประโยชน์แบบนั้นโยนทิ้งมันไปได้เลย
คำโปรย รัตติกาลรัญจวน
สิ่งที่ “น้ำงาม” รู้เกี่ยวกับเจ้านายคนใหม่คือเขาชื่อ “เควิน โคฮาคุ คอนเนอร์”
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกันญี่ปุ่นคนนี้เป็นนักธุรกิจมากความสามารถ
แต่กลับเก็บตัวอยู่ในคฤหาสน์ตลอดเวลา
เขาไม่เคยเปิดเผยโฉมหน้าต่อหน้าสาธารณชนเลย
จนสื่อพากันขนานนามว่า “แวมไพร์”
ใครๆ ก็ว่าปีศาจร้ายตนนี้ไร้หัวใจ
แต่สิ่งที่ปรากฏเบื้องหน้าน้ำงามกลับกลายเป็นชายหนุ่มรูปงามนัยน์ตาโศก
ดวงตาสีอำพันของเขาดูดกลืนจิตวิญญาณของเธอเข้าไปตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น
น้ำงามหลงรักเควินหมดหัวใจ โดยไม่รู้เลยว่าสำหรับเขาแล้วนี่เป็นเพียงแค่เกม
เธอคือของขวัญที่ญาติตัวแสบส่งมาให้เล่นฆ่าเวลาเท่านั้น
“ถ้าเควินรักน้ำงาม เขาจะแพ้”
ชายหนุ่มเกลียดความพ่ายแพ้
แต่สิ่งที่ชิงชังยิ่งกว่าคือการถูกทรยศ
เขาจะทำเช่นไรเมื่อรู้ว่าคนที่กำลังเผลอมอบใจให้เป็นสปาย
อ่านแล้วถูกใจรบกวนกดไลค์แฟนเพจให้ด้วยนะคะ https://www.facebook.com/nomekaa
Tags: โรแมนติก ดราม่าเบาๆ โรมานซ์นิดๆ พยาบาลสาว นักธุรกิจหนุ่ม แวมไพร์ โรคแพ้แดด
ตอน: บทที่ 6 อย่าโกรธนะ
บทที่ 6 อย่าโกรธนะ
จูบของแวมไพร์ตัวร้ายอ่อนโยนละมุนละไมอย่างไม่น่าเชื่อ ฤทธิ์ของมันไม่เพียงแต่ทำให้หูอื้อตาลาย ยังสั่งผลให้เหยื่อสาวในอ้อมอ่อนระทวยไปทั้งร่าง ทั้งที่มีอคติอยู่เต็มหัวใจน้ำงามยังอดยอมรับไม่ได้เลยว่ามันเป็นจูบแรกที่น่าประทับใจ
เควินถอนริมฝีปากออกเมื่อมีเสียงเตือนจากนาฬิกาว่าหมดเวลาเล่นเกม ชายหนุ่มประกาศชัยชนะด้วยขบเม้มที่ติ่งหูของคนในอ้อมแขน
“ผมชนะแล้ว มาให้ลงโทษซะดีๆ”
น้ำเสียงแหบพร่าชั่วร้ายทำให้น้ำงามดีดตัวหนี ชายหนุ่มไม่รั้งเธอไว้ ทำเพียงลุกขึ้นมานอนเท้าแขนแล้วมองมาด้วยดวงตาพราวระยับ
“ไม่มีทางเด็ดขาดเพราะคุณมันขี้โกง”
“โกงตรงไหน ผมทำตามกติกาทุกอย่าง ขยับตัวหนีคุณสักนิดยังไม่มีเลย”
คนเจ้าเล่ห์พูดเอาความดีเข้าตัวได้อย่างน่าโมโห ถูกที่เขาไม่หนีเธอ แต่ผิดตรงที่กระชากตัวเธอไปจูบแบบไม่เต็มใจ
“คุณบังคับให้ฉันเล่นเกมทั้งที่ยังไม่ได้อยากเล่น แล้วยังบังคับขืนใจฉันด้วย” หญิงสาวแหวใส่
ถึงจะอายเรื่องจูบแต่เธอจะไม่ยอมให้เขามาเอาเปรียบกันง่ายๆ อย่างนี้เด็ดขาด หญิงสาวบอกตัวเองให้ท่องจำเอาไว้ให้จงหนักว่าต่อให้เขาหล่อเหลาเย้ายวนปานใด ปีศาจก็คือปีศาจ
“ใช่คำแรงไปหรือเปล่า ผมเห็นคุณออกจะให้ความร่วมมือ” ชายหนุ่มแตะนิ้วโป้งที่ริมฝีปากของตัวเองแล้วก็แสยะยิ้ม
“อย่าคิดไปเองค่ะ ความจริงก็คือคุณบังคับฉัน ถ้ายังไม่หยุดเล่นบ้าๆ ฉันฟ้องคุณแน่”
ที่อเมริกาการฟ้องร้องกันเป็นเรื่องปกติ ถึงอย่างนั้นคนอย่างน้ำงามก็ไม่เคยคิดจะใช้ข้อกฎหมายมาจัดการกับใครถ้าไม่เหลืออดจริงๆ
เควินลุกขึ้นมานั่งกอดอกเมื่อได้ยินคำขู่ คิดว่าตัวเองเป็นใครกันถึงได้กล้าพูดอย่างนี้ในสถานที่ของเขา อารมณ์สนุกเริ่มเหือดไปจากแววตาของคนเอาแต่ใจ แม้จะชอบความรั้นของเธอแต่บางอย่างที่มากเกินไปก็ทำให้หงุดหงิด
“ผมไม่ได้เล่นบ้าๆ ผมแค่ชอบคุณเลยอยากเล่นกับคุณเท่านั้นเอง”
น้ำงามกระพริบตาปริบๆ เมื่อแวมไพร์เจ้าเสน่ห์กลายร่างเป็นเด็กเอาแต่ใจแบบไม่ทันได้ตั้งตัว หญิงสาวเกือบจะแย้งไปว่าคนปกติทั่วไปไม่มีใครเขาเล่นกันแบบนี้ แต่ก็ต้องเงียบเพราะคนที่อยู่ตรงหน้าใช่คนธรรมดาเสียเมื่อไร
เธอพยายามเก็บปากเก็บคำ แล้วสูบหายใจเข้าปอดเพื่อระงับอารมณ์ น่ากลุ้มที่ความเงียบทำให้เควินยิ่งโมโห ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนกำลังถูกเมินเฉย เลยประชดเข้าให้
“เลิกเงียบสักที ถ้าคุณไม่พอใจผมจะชดเชยให้ก็ได้”
“ชดเชยยังไงคะ”
“ผมจะจ่ายค่าเสียหายที่บังคับคุณมาเล่นเกม อ้อ! แถมเงินชดเชยไอ้จูบห่วยๆ นั่นด้วย”
คำว่า ‘จูบห่วยๆ’ ดังก้องอยู่ในหัวน้ำงามซ้ำไปซ้ำมา เขาขโมยจูบแรกเธอไปไม่พอยังกล้ามาวิจารณ์ หญิงสาวโกรธจนตัวสั่นเลยตะโกนใส่หน้าเขาเสียงดัง
“ฉันไม่ต้องการเงินของคุณ แค่เลิกยุ่งกับฉันก็พอ อีกอย่างไอ้ที่ปากเรากระแทกกันนั่นเขาไม่เรียกว่าจูบสักนิด ก็แค่อุบัติเหตุที่ไม่น่าประทับใจ”
เควินหน้าตึงเมื่อถูกปรามาสแต่น้ำงามก็หาได้ใส่ใจ หญิงสาวหมุนตัวเดินหนีออกมาอย่างไม่ไยดี
“ผมให้คุณหนึ่งล้านดอลล์ ค่ากลับมายอมรับความจริง”
ให้ตายเควินก็ไม่มีวันยอมรับหรอกว่าจูบของตัวเองไม่น่าประทับใจ
ความมั่นใจของเขากับความคิดที่ว่าเงินสามารถซื้อคนได้ทำให้น้ำงามควบคุมความโกรธเอาไว้ไม่ได้ เธอหมุนตัวกลับไปเผชิญหน้ากับเขา
“ฉันจะนับหนึ่งถึงสาม ถ้าคุณไม่ขอโทษที่ดูถูกฉัน คุณเจอดีแน่”
“จะฉีดยาหรือตีก้นผมล่ะ” ชายหนุ่มถามแล้วมองกลับมาอย่างท้าทาย
น้ำงามจึงก้มลงเก็บปืนที่พื้นขึ้นมาปลดล็อกแล้วชี้ปลายกระบอกปืนไปทางเควิน ถึงจะถูกขู่อย่างนั้นชายหนุ่มก็ไม่ยอมขอโทษ หญิงสาวเลยนับถอยหลังเพื่อยืนยันว่าเธอเอาจริง
“ห้า...สี่...สาม...”
แม้เวลาจะหมดลงทุกขณะแต่ท่าทีของเควินก็ไม่อ่อนลงเลยแม้แต่น้อย พยาบาลสาวผู้แสนใจดีเลยต้องกลายร่างเป็นนางมารเพื่อลงโทษเด็กดื้อ
“สอง...หนึ่ง...ศูนย์”
ขาดคำเสียงรัวปืนก็ดังสนั่น ผลคือแวมไพร์นิสัยเสียถูกกระสุนสีสาดใส่จนหมดแม็กกาซีน
น้ำงามยอมรับว่าเธอทำเกินกว่าเหตุ โดนยิงระยะเผาขนแบบนั้นป่านนี้คงช้ำไปทั้งตัว หญิงสาวรู้สึกผิดแต่ก็คิดว่ามันเป็นบทลงโทษที่สมควรกับคนนิสัยเสีย เควินเกิดมารวยล้นฟ้าทั้งยังถูกตามใจจนไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด มีคนกล้าแข็งด้วยบ้างจะได้คิดได้ว่าไม่ควรปฏิบัติต่อคนอื่นอย่าดูถูก หรือต่อให้คิดไม่ได้น้ำงามก็จะไม่เสียใจในสิ่งที่ทำ
หญิงสาวกลับห้องมานอนพักเงียบๆ เพื่อขจัดอารมณ์ขุ่นมัวให้หมดไป พลิกตัวไปมาได้สักพักสายตาก็เหลือบไปเห็นวันที่บนปฏิทิน เธอลืมไปได้อย่างไรกันหนอว่าวันนี้เป็นวันหยุด
น้ำงามมีแผนว่าจะออกไปเที่ยวในเมือง หญิงสาวไม่อยากขับรถเองก็เลยติดต่อไปหาเพื่อนที่ทำงานบริษัทท่องเที่ยว แล้วซื้อทัวร์รายการหนึ่งเอาไว้โดยไม่สนใจว่ามันเป็นทริปสำหรับคนแก่ หญิงสาวต้องไปที่จุดนัดพบตอนเที่ยงวันนี้ก็เลยลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่ตัว
โชคดีที่น้ำงามจัดกระเป๋าเอาไว้เรียบร้อยแล้ว รถที่จะใช้เดินทางไปยังจุดนัดพบก็จองเอาไว้แล้วด้วยเลยไม่ฉุกละหุกนัก ทว่ายังไม่ทันที่คนขับจะได้ออกรถ กระจกหน้าต่างตรงฝั่งที่เธอนั่งอยู่ก็ถูกลดลงมาตามคำสั่งของเกลิค สีหน้าเรียบเฉยของพ่อบ้านจอมโหดทำให้น้ำงามอดคิดไม่ได้ว่างานเข้า
“คุณจะไปไหนครับ”
“ไปเที่ยวกับทัวร์ค่ะ ฉันจองแพ็กเกจพาชมเมืองเอาไว้” น้ำงามบอกไปตามตรง
ถ้าเควินพาลขนาดให้พ่อบ้านมาขัดขวางไม่ให้เธอออกไป หนนี้น้ำงามจะแจ้งกรมแรงงานแล้วเอาเรื่องเขาให้ดู
“แล้วจะกลับมาไหมครับ”
น้ำงามไม่แปลกใจเท่าไรที่คุณพ่อบ้านถามอย่างนี้ เธอเพิ่งทำร้ายนายจ้างผู้ทรงอิทธิพลไปหมาดๆ นี่นา เป็นใครก็ต้องอยากเผ่นหนีกันทั้งนั้น
“กลับสิคะ ฉันยังมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบอยู่” หญิงสาวยืนยันหนักแน่น
เควินคิดว่าตัวเองไม่ผิด เธอก็คิดว่าตัวเองไม่ผิดเหมือนกัน ที่สำคัญน้ำงามไม่มีทางเปิดช่องให้เขาฟ้องกลับว่าเธอปิดสัญญาว่าจ้างเด็ดขาด
“ดีครับ ผมจะได้ไม่ต้องเหนื่อยตามล่าคุณ” เกลิคส่งยิ้มชวนขนลุกให้ ก่อนจะอวยพรให้เดินทางปลอดภัย
พ่อบ้านหนุ่มไม่ได้มีเจตนาจะขู่ให้พยาบาลสาว เขาแค่มองออกว่ามาสเตอร์เคชอบเธอมากและคงจะไม่พอใจมาก ถ้าหญิงสาวหนีหายไปดื้อๆ ก็เลยแอบมาดูลาดเลาเอาไว้ ผลคือนอกจากจะมั่นใจว่าน้ำงามไม่โกหกแล้ว เขายังสัมผัสได้ว่าต่อไปคฤหาสน์รัตติกาลอันแสนเงียบเหงา จะต้องมีเรื่องบันเทิงเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
น้ำงามมาถึงจุดนัดพบในเมืองทันเวลาพอดี เธอเป็นผู้โดยสารคนสุดท้ายทัวร์นี้เริ่มต้นที่รัฐอื่น หญิงสาวได้ที่นั่งทางฝั่งซ้ายตอนกลางรถติดกับทางเดิน แต่จะนั่งตรงไหนบรรยากาศก็เหมือนกันหมดเพราะในรถมีแต่ผู้สูงอายุทั้งนั้น การได้อยู่กับกลุ่มคนวัยเกษียณทำให้น้ำงามรู้สึกสบายใจอย่างประหลาด คนวัยนี้ส่วนใหญ่ต่างก็ใช้ชีวิตด้วยเงินบำนาญ มีเวลาก็จับกลุ่มกันท่องเที่ยวแสวงหาความสุขใส่ตัว เมื่อไม่ต้องดิ้นรนแก่งแย่ง ความเห็นแก่ตัวก็น้อยลงตามไปด้วย
น้ำงามโชคดีที่ได้ร่วมเดินทางไปกับพวกคุณตาคุณยายใจดี ถึงรถบัสจะแวะจอดพักบ่อยและเสียเวลาเที่ยวชมในแต่ละสถานที่นาน แต่ก็ไม่น่าเบื่อเลยเพราะมีเกร็ดชีวิตกับเรื่องราวน่าสนใจของคนที่ผ่านโลกมามากให้ได้ฟังตลอด
คณะเดินทางนี้ส่วนใหญ่มาจากเทกซัส แวะเที่ยวและแวะรับคนที่อยากร่วมแจมแบบระยะสั้นไปเรื่อยๆ ขากลับน้ำงามเลยบอกให้แวะส่งเธอที่เมืองทางผ่าน หญิงสาวตั้งใจว่าจะหาทางไปแฟร์แฟกซ์เอง แต่พวกคุณตาคุณยายไม่ยอม ทุกคนสั่งกึ่งบังคับคนขับว่าต้องไปส่งเธอถึงคฤหาสน์ไวท์คิงให้ได้
น้ำงามรีบปฏิเสธด้วยความเกรงใจเพราะไม่อยากทำให้ตารางการท่องเที่ยวรวน แต่พวกคุณตาคุณยายก็ไม่สนใจฟัง ช่วยกันกดดันทั้งไกด์ทัวร์แล้วก็คนขับ สุดท้ายไกด์หนุ่มก็ต้องมาขอร้องเธอให้ช่วยตามใจพวกคุณตาคุณยายหน่อย ไม่อย่างนั้นคงมีม็อบประท้วงไม่ให้ออกรถ
ด้วยเหตุนี้น้ำงามเลยมีรถบัสคันใหญ่มาส่งถึงหน้าคฤหาสน์ ก่อนจะลงรถเธอกอดลาทุกคน รวมถึงขอบคุณไกด์กับคนขับด้วย
“กลับไปแล้วก็รีบคืนดีกับแฟนซะนะแม่หนู” คุณตาเอ็ดเวิร์ดขาซ่าประจำกลุ่มเอ่ย
“หนูบอกหลายครั้งแล้วนะคะว่ายังไม่มีแฟน”
ทุกคนก็ปักป้ายตรงกลางศีรษะกลางศีรษะน้ำงามว่าเธอเป็นสาวช้ำรัก อธิบายอย่างไรก็ไม่มีใครยอมเชื่อเสียที
“สาวสวยซื้อทัวร์มาเที่ยวคนเดียวในวันหยุด ไม่ทะเลาะกับแฟนก็ต้องหนีใครมา” คู่สนทนาว่า
สายตาคนแก่มองไม่พลาดเลย พวกคนอื่นก็พลอยรับคำเป็นลูกคู่ด้วย น้ำงามโดนกระแซะมากเข้าก็เลยเผลอหลุดปากพูดไป
“เราจำเป็นต้องคืนดีกับคนที่ดูถูกเราด้วยหรือคะ”
“ถ้าเจ้าหนุ่มนั่นห่วยนัก หนูก็รีบทิ้งมันซะ หลานชายตายังว่างอยู่นะ” คุณตาเอ็ดเวิร์ดขยิบตาให้แล้วเอานามบัตรมายัดใส่มือ
คนอื่นเห็นแบบนั้นก็ทำตามบ้าง แถมยังพร้อมใจกันย้ำว่าเพื่อความยุติธรรมให้เอานามบัตรใส่โหล จับได้ของใครก็ให้ลองเดตกับหลานคนนั้นดู
น้ำงามฟังแล้วก็หัวเราะร่วน เธอโบกมือลาคุณตาคุณยายอารมณ์ดีทั้งหลายด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางกลับเข้าสู่คฤหาสน์คอนเนอร์ เพื่อเผชิญหน้ากับแวมไพร์เจ้าอารมณ์
เรื่องที่น้ำงามลากกระเป๋าออกนอกจาคฤหาสน์รัตติกาลไปรู้ถึงหูของเควินในตอนเที่ยงคืนหลังจากทะเลาะกัน ชายหนุ่มรู้แค่ว่าเธอออกไปข้างนอกแต่ไม่รู้ว่าจะกลับมาหรือเปล่าก็หัวเสียมาก เขาสั่งให้เกลิคไปตามตัวเธอกลับมาตามความคาดหมาย โดยใช้ข้ออ้างที่ไม่น่ารักเลยอย่างไม่อยากแพ้พนัน
เกลิคฟังแล้วก็แอบยิ้มขัน คนอย่างเควินมีหรือจะไม่รู้วิธีการรับมือกับผู้หญิง ที่เผลอทำให้เธอโกรธขนาดนั้นเพราะเหตุผลเดียวคือเป็นตัวของตัวเองมากไป พ่อบ้านหนุ่มวิจารณ์แบบไม่เกรงใจเลยว่าเวลาที่มาสเตอร์อยู่กับคุณพยาบาลจะอ่อนไหวเป็นพิเศษ
เควินฟังแล้วแสลงหูเลยให้ให้เกลิครีบไปพาตัวน้ำงามกลับมา แต่พ่อบ้านหนุ่มก็ยังไม่ยอมขยับ ชายหนุ่มบอกเจ้านายอย่างมั่นอกมั่นใจว่าถ้าไม่อยากให้เธอโมโหมากขึ้นก็อยู่ๆ แล้วรอให้หญิงสาวกลับมาเองในอีกสองวันข้างหน้า
หนนี้คนดื้ออย่างเควินยอมทำตามคำแนะนำ แม้จะออกอการไม่เป็นสุขเหมือนเด็กที่ไม่มั่นใจว่าจะได้ของเล่นชิ้นโปรดคืนมาหรือเปล่า เขาให้คนเฝ้าทั้งวันทั้งคืนเพื่อจะได้รายงานให้รู้ตอนที่หญิงสาวกลับมา
ในที่สุดน้ำงามก็กลับมาจริงๆ เขาเห็นภาพจากในกล่องว่าเธอลากกระเป๋าเข้ามาในคฤหาสน์ พอถึงเวลาก็แต่งตัวในชุดเครื่องแบบออกมาทำหน้าที
ถึงจะเป็นแค่การมองจากกล้องแต่เควินก็รู้สึกได้ว่า เธอไม่มีวันยอมยกโทษให้ง่ายๆ ทางออกของปัญหาคือการขอโทษ แต่นั่นไม่ใช่นิสัยของเควิน ชายหนุ่มก็เลยเริ่มต้นโดยการส่งข้อความไปหาก่อน
‘ไปเที่ยวมาสนุกไหม’
น้ำงามอ่านข้อความนี้แล้วก็ถอนใจ เธอไม่รู้จริงๆ ว่ามันดีหรือแย่ที่เขาทำเหมือนกับว่าไม่ไม่เคยทะเลาะกันอย่างนี้ หญิงสาวคร้านจะรับมือเลยทำเป็นมองไม่เห็นเสีย วินาทีต่อมาจอภาพก็ขึ้นข้อความใหม่
‘ผมรู้นะว่าคุณเห็นข้อความ’
แม้จะประท้วงไปอย่างนั้นน้ำงามก็ยังเมินเฉย เคยวินรัวนิ้วบนแป้นให้คลิปวีดีโอมาอยู่หน้าจอแทน น้ำงามอดใจแอบมองไม่ได้เลยเห็นว่าเป็นภาพของโลกิกับครูฝึก
วีดีโอที่เห็นนี้มีคำบรรยายด้วยว่ามันกำลังทำอะไรอยู่ อย่างบอกว่าโลกิอ้อน ก็จะเป็นภาพเจ้าตัวโตเอาหน้ามาถูกับขาแล้วล้มแผละลงกับพื้น มีขอมือ กระโดด ตลอดไปจนถึงทำหน้าน่ารัก คนรักสัตว์อย่างน้ำงามเลยเผลอมองเพลิน
เมื่อเห็นว่าน้ำงามเริ่มติดกับเควินก็เปลี่ยนวิธีการสื่อสารจากพิมพ์ข้อความเป็นถามผ่านลำโพง
“คุณอยากเล่นกับโลกิไหม”
ไม่รู้เธอคิดไปเองหรือเปล่าแต่เสียงเขาฟังดูนุ่มกว่าที่เคย
‘นี่คือการง้อหรือเปล่านะ’
น้ำงามคิดเข้าข้างตัวเองอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจปฏิเสธคำชวนเพราะกวนว่ามันอาจจะเป็นกลลวง
“ทำไมล่ะ คุณเคยบอกว่ารักสัตว์นี่”
“นี่เป็นเวลางานฉันค่ะ ฉันต้องทำหน้าที่ของฉัน”
“อย่าเคร่งนักเลย คุณเล่นกับโลกิไปทำงานไปก็ได้นี่ ยังไงการเฝ้าผมก็เป็นงานของคุณอยู่แล้ว มาเฝ้าใกล้หน่อยจะเป็นไรไป”
ชายหนุ่มไม่ได้แสดงตัวว่าเป็นใจนายหรือออกคำสั่งด้วย หญิงสาวก็เลยเริ่มหวั่นไหว
พอเห็นน้ำงามเงียบไป เควินก็โจมตีต่อด้วยการเปิดภาพเจ้าเสือดำกำลังออดอ้อนทำตัวน่ารักให้ดูแบบรัวๆ กระตุ้นให้เกิดอาการมันเขี้ยวอยากกระโจนเข้าไปฟัดเจ้าเสืออ้วน
น้ำงามใกล้ตบะแตกเต็มทน แต่ก็ฝืนใจตัวเองเอาไว้ได้จนกระทั่งจอมวายร้ายเอ่ยประโยคหนึ่งออกมา
“มาเถอะนะ ผมอยากให้คุณมา ผมหมายถึงโลกิมันอยากรู้จักคุณ”
ลูกอ้อนสไตล์ปากไม่ตรงกับใจใช้ได้ผลกับน้ำงามอย่างประหลาด หญิงสาวหลุดยิ้มออกมาในที่สุด แล้วก็ต้องมานั่งเกลียดตัวเองตอนที่ยอมเดินออกจากห้องไปหาเขา
ในขณะที่น้ำงามพ่ายให้ความใจอ่อนของตัวเอง เควินก็พ่ายให้กับความหวั่นไหวเช่นกัน ชายหนุ่มง้อใครไม่เป็นและไม่อยากจะง้อ ก็เลยทำเป็นเมินเฉย ทว่าพอเธอหายไปจากสายตาเขากลับอยู่ไม่เป็นสุข ทั้งที่รู้ว่าความสัมพันธ์นี้อันตรายแต่ชายหนุ่มก็ยังดันทุรังหลอกตัวเองว่านี่เป็นแค่เกม
‘ใช่แล้วมันคือเกม ที่ยอมเธอก็เพราะอยากเอาชนะเท่านั้น’
คนปากแข็งบอกอย่างนั้นแต่กลับยิ้มเสียตาหยีเมื่อเห็นพยาบาลสาว ถ้าโลกิไม่ตั้งท่าว่าจะกระโจนใส่ผู้บุกรุก เควินคงเป็นฝ่ายกระโจนเข้าหาเธอแทน
“นั่งลงโลกิ นี่เป็นแขก”
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ สั่งเพียงเท่านี้เจ้าเสือดำตัวโตก็ยอมกลับไปนั่งที่เดิมอย่างง่ายดาย
ตอนนี้เควินไม่ได้อยู่ในห้องทำงาน แต่นั่งอยู่บนฟูกกลมในห้องที่อยู่ติดกัน เขาวางมือลงบนตัวโลกิแล้วลูบมันเบาๆ ก่อนจะส่งสายตาเชื้อเชิญให้หญิงสาวเดินเข้ามา
น้ำงามแทบลืมหายใจเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า สัตว์ร้ายกับผู้ชายคนนี้ดูส่งเสริมกันอย่างประหลาด ต่างฝ่ายต่างก็มีเสน่ห์ลึกลับที่เมื่อมาประสานกันแล้วก่อให้เกิดความเย้ายวนที่ชวนให้ใจเต้น
เควินบอกให้เธอเดินข้างๆ มานั่งข้างเขา เพื่อที่จะได้เอาตัวเองคั่นกลางระหว่างโลกิกับแขกเอาไว้
“ลองเอามือให้มันดมสิ” ชายหนุ่มแนะ
น้ำงามยื่นมือไปตรงหน้าอย่างกล้าๆ กลัวๆ สักพักโลกิก็เอาจมูกมาดุด มันดมมือเธออยู่พักหนึ่งก่อนจะทิ้งตัวลงกับเบาะด้วยท่าทีระวังภัยน้อยลง
“อยากจับมันไหม”
“อยากค่ะ” ถึงเขาไม่ถามเธอก็จะขออยู่แล้ว
“เริ่มจากวางมือลงบนมือผมก่อนแล้วค่อยๆ ขยับทีละนิด โลกิจะได้ไม่ตกใจ แล้วก็ระวังอย่าไปลูบหัวมันเด็ดขาด มันไม่ชอบให้คนอื่นทำอย่างนี้ด้วย” อธิบายเสร็จเควินก็เป็นฝ่ายดึงมือน้ำงามมาวางมือมือเขาเสียเอง
ชายหนุ่มรู้สึกว่าเธอตื่นเต้นมากแต่ไม่ใช่เพราะได้จับมือกัน หัวใจของน้ำงามกำลังเต้นแรงเมื่อได้สัมผัสกับขนสีดำของเสือตัวโต มันไม่นุ่มอย่างที่คิดแต่ก็ให้ความรู้สึกดีอย่างประหลาด หญิงสาวมองสัตว์ร้ายด้วยดวงตาเป็นประกาย เควินเลยออกคำสั่งกับโลกิอีกครั้ง
“ผู้หญิงคนนี้เป็นคนพิเศษ แกต้องทำตัวดีๆ รู้ไหม”
ดูเหมือนว่าเจ้าแมวยักษ์จะเข้าใจสิ่งที่พูดเพราะมันเพียงแต่ยอมให้น้ำงามลูบตัวแต่โดยดี ยังเดินข้ามตัวเควินมานอนคั่นกลางแล้วเอาตัวอิงหญิงสาวด้วย น้ำงามยิ้มออกมาได้ในที่สุด แม้จะไม่ได้ยินคำขอโทษจากเขาแต่น้ำงามก็เลือกที่จะให้อภัย แค่เขารู้ตัวสักนิดว่าทำผิดเธอก็พอใจแล้ว
ต่างฝ่ายต่างก็รู้ว่าคืนดีกันแล้ว กระนั้นเควินก็ไม่ค่อยพอใจนักเมื่อถูกเสืออ้วนแย่งความสนใจไปจนเกือบหมด ชายหนุ่มเลยงัดเอาอุปกรณ์เสริมมาแย่งซีนเสือ
“ทายาให้ผมหน่อยได้ไหม”
“คุณมีแผลหรือคะ ตรงไหนบ้าง” น้ำงามหันมาสำรวจชายหนุ่มในทันที
“แผลฟกช้ำนิดหน่อย”
เควินถอดเสื้อยืดแขนยาวที่สวมออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นรูปร่างสมส่วนกับผิวเนียนเรียบจนน่าริษยา เควินมีกล้ามเนื้อมากกว่าที่น้ำงามคิดมาก เคล็ดลับอยู่ที่การออกกำลังกายและเครื่องดื่มผสมโปรตีนที่ดื่มเป็นประจำ
น้ำงามเผลอกลืนน้ำลายอย่างไม่รู้ตัว ขนาดว่ามีรอยช้ำที่แผงอกเป็นจ้ำๆ ก็ยังไม่ทำให้เขาดูน่ามองน้อยลงเลย
“คุณมองผมอย่างกับเป็นของกิน” ชายหนุ่มหยอก
หญิงสาวค้อนใส่ แล้วก้มหน้าก้มตาเปิดประปุกยามาทาให้แก้เขิน เธอไม่ได้ถามว่าเขาไปได้แผลพวกนี้มาจากไหน เพราะมันเป็นฝีมือเธอเอง
น้ำงามทายาไปบนรอยช้ำอย่างเบามือ แต่จอมมารยาก็ยังทำหน้าเบ้ว่าเจ็บ ส่งผลให้พยาบาลสาวรู้สึกผิดมากขึ้น แผลของเควินเหมือนคนถูกยิงโดยไม่มีอะไรป้องกัน แต่ที่จริงแล้วชายหนุ่มใส่เกราะอ่อนติดตัวไว้ คนปกติถ้าเจอแบบเดียวกันคงแทบไม่เห็นรอย แต่เควินผิวขาวเกินไปทั้งยัง ถึงไม่รู้สึกเจ็บก็มีรอยปรากฏให้เห็น กลายเป็นข้อได้เปรียบเอาไว้ใช้อ้อนสาวไป
“คุณทายาให้แล้วดีขึ้นเยอะเลย พรุ่งนี้มาอีกนะ”
น้ำงามตอบรับคำขอของชายหนุ่มแต่โดนดี เธอบอกตัวเองว่าทำตามหน้าที่ ทั้งที่ไม่เคยคิดว่ามันเป็นงาน กว่าจะรู้ตัวว่าก้าวมาไกลเกินกว่าจะย้อนกลับ ทั้งร่างกายและหัวใจก็ไม่ปลอดภัยเสียแล้ว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีท้ายตอนค่ะ ขออภัยที่หายไปนานนะคะ ยังไม่ลืมเรื่องนี้ แต่ว่าอยากจะปิดข้ามกาลให้เสร็จก่อน ซึ่งก็ ไม่เสร็จสักทีค่ะ T^T ก็เลยแวบมาเขียนสักหน่อย เดี๋ยวจะคิดถึงกัน ขออภัยสำหรับการรอคอยและความปากร้ายของตาเควินนะคะ ฮีคุ้มดีคุ้มร้ายนิสสสสนึง อิฉันก็เพลีย แต่ทำไงได้ ปั้นมาเป็นอย่างนี้ ก็ทรเมากันไปเนอะ
ตอนนี้โน้มเปิดให้เล่นเกมชิงหนังสือที่เรื่อง “ปมรักภูตเสน่หา” ที่แฟนเพจนะคะ กติกาง่ายๆ ค่ะ แค่บอกเหตุผลว่าทำไมถึงอยากได้หนังสือเท่านั้น หมดเขตวันที่ 26 เที่ยงคืนนะคะ ประกาศผลวันที่ 27 เลยค่ะ
นี่แฟนเพจค่ะ https://www.facebook.com/nomekaa ไปเล่นเกมกันเยอะๆ นะคะ
จูบของแวมไพร์ตัวร้ายอ่อนโยนละมุนละไมอย่างไม่น่าเชื่อ ฤทธิ์ของมันไม่เพียงแต่ทำให้หูอื้อตาลาย ยังสั่งผลให้เหยื่อสาวในอ้อมอ่อนระทวยไปทั้งร่าง ทั้งที่มีอคติอยู่เต็มหัวใจน้ำงามยังอดยอมรับไม่ได้เลยว่ามันเป็นจูบแรกที่น่าประทับใจ
เควินถอนริมฝีปากออกเมื่อมีเสียงเตือนจากนาฬิกาว่าหมดเวลาเล่นเกม ชายหนุ่มประกาศชัยชนะด้วยขบเม้มที่ติ่งหูของคนในอ้อมแขน
“ผมชนะแล้ว มาให้ลงโทษซะดีๆ”
น้ำเสียงแหบพร่าชั่วร้ายทำให้น้ำงามดีดตัวหนี ชายหนุ่มไม่รั้งเธอไว้ ทำเพียงลุกขึ้นมานอนเท้าแขนแล้วมองมาด้วยดวงตาพราวระยับ
“ไม่มีทางเด็ดขาดเพราะคุณมันขี้โกง”
“โกงตรงไหน ผมทำตามกติกาทุกอย่าง ขยับตัวหนีคุณสักนิดยังไม่มีเลย”
คนเจ้าเล่ห์พูดเอาความดีเข้าตัวได้อย่างน่าโมโห ถูกที่เขาไม่หนีเธอ แต่ผิดตรงที่กระชากตัวเธอไปจูบแบบไม่เต็มใจ
“คุณบังคับให้ฉันเล่นเกมทั้งที่ยังไม่ได้อยากเล่น แล้วยังบังคับขืนใจฉันด้วย” หญิงสาวแหวใส่
ถึงจะอายเรื่องจูบแต่เธอจะไม่ยอมให้เขามาเอาเปรียบกันง่ายๆ อย่างนี้เด็ดขาด หญิงสาวบอกตัวเองให้ท่องจำเอาไว้ให้จงหนักว่าต่อให้เขาหล่อเหลาเย้ายวนปานใด ปีศาจก็คือปีศาจ
“ใช่คำแรงไปหรือเปล่า ผมเห็นคุณออกจะให้ความร่วมมือ” ชายหนุ่มแตะนิ้วโป้งที่ริมฝีปากของตัวเองแล้วก็แสยะยิ้ม
“อย่าคิดไปเองค่ะ ความจริงก็คือคุณบังคับฉัน ถ้ายังไม่หยุดเล่นบ้าๆ ฉันฟ้องคุณแน่”
ที่อเมริกาการฟ้องร้องกันเป็นเรื่องปกติ ถึงอย่างนั้นคนอย่างน้ำงามก็ไม่เคยคิดจะใช้ข้อกฎหมายมาจัดการกับใครถ้าไม่เหลืออดจริงๆ
เควินลุกขึ้นมานั่งกอดอกเมื่อได้ยินคำขู่ คิดว่าตัวเองเป็นใครกันถึงได้กล้าพูดอย่างนี้ในสถานที่ของเขา อารมณ์สนุกเริ่มเหือดไปจากแววตาของคนเอาแต่ใจ แม้จะชอบความรั้นของเธอแต่บางอย่างที่มากเกินไปก็ทำให้หงุดหงิด
“ผมไม่ได้เล่นบ้าๆ ผมแค่ชอบคุณเลยอยากเล่นกับคุณเท่านั้นเอง”
น้ำงามกระพริบตาปริบๆ เมื่อแวมไพร์เจ้าเสน่ห์กลายร่างเป็นเด็กเอาแต่ใจแบบไม่ทันได้ตั้งตัว หญิงสาวเกือบจะแย้งไปว่าคนปกติทั่วไปไม่มีใครเขาเล่นกันแบบนี้ แต่ก็ต้องเงียบเพราะคนที่อยู่ตรงหน้าใช่คนธรรมดาเสียเมื่อไร
เธอพยายามเก็บปากเก็บคำ แล้วสูบหายใจเข้าปอดเพื่อระงับอารมณ์ น่ากลุ้มที่ความเงียบทำให้เควินยิ่งโมโห ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนกำลังถูกเมินเฉย เลยประชดเข้าให้
“เลิกเงียบสักที ถ้าคุณไม่พอใจผมจะชดเชยให้ก็ได้”
“ชดเชยยังไงคะ”
“ผมจะจ่ายค่าเสียหายที่บังคับคุณมาเล่นเกม อ้อ! แถมเงินชดเชยไอ้จูบห่วยๆ นั่นด้วย”
คำว่า ‘จูบห่วยๆ’ ดังก้องอยู่ในหัวน้ำงามซ้ำไปซ้ำมา เขาขโมยจูบแรกเธอไปไม่พอยังกล้ามาวิจารณ์ หญิงสาวโกรธจนตัวสั่นเลยตะโกนใส่หน้าเขาเสียงดัง
“ฉันไม่ต้องการเงินของคุณ แค่เลิกยุ่งกับฉันก็พอ อีกอย่างไอ้ที่ปากเรากระแทกกันนั่นเขาไม่เรียกว่าจูบสักนิด ก็แค่อุบัติเหตุที่ไม่น่าประทับใจ”
เควินหน้าตึงเมื่อถูกปรามาสแต่น้ำงามก็หาได้ใส่ใจ หญิงสาวหมุนตัวเดินหนีออกมาอย่างไม่ไยดี
“ผมให้คุณหนึ่งล้านดอลล์ ค่ากลับมายอมรับความจริง”
ให้ตายเควินก็ไม่มีวันยอมรับหรอกว่าจูบของตัวเองไม่น่าประทับใจ
ความมั่นใจของเขากับความคิดที่ว่าเงินสามารถซื้อคนได้ทำให้น้ำงามควบคุมความโกรธเอาไว้ไม่ได้ เธอหมุนตัวกลับไปเผชิญหน้ากับเขา
“ฉันจะนับหนึ่งถึงสาม ถ้าคุณไม่ขอโทษที่ดูถูกฉัน คุณเจอดีแน่”
“จะฉีดยาหรือตีก้นผมล่ะ” ชายหนุ่มถามแล้วมองกลับมาอย่างท้าทาย
น้ำงามจึงก้มลงเก็บปืนที่พื้นขึ้นมาปลดล็อกแล้วชี้ปลายกระบอกปืนไปทางเควิน ถึงจะถูกขู่อย่างนั้นชายหนุ่มก็ไม่ยอมขอโทษ หญิงสาวเลยนับถอยหลังเพื่อยืนยันว่าเธอเอาจริง
“ห้า...สี่...สาม...”
แม้เวลาจะหมดลงทุกขณะแต่ท่าทีของเควินก็ไม่อ่อนลงเลยแม้แต่น้อย พยาบาลสาวผู้แสนใจดีเลยต้องกลายร่างเป็นนางมารเพื่อลงโทษเด็กดื้อ
“สอง...หนึ่ง...ศูนย์”
ขาดคำเสียงรัวปืนก็ดังสนั่น ผลคือแวมไพร์นิสัยเสียถูกกระสุนสีสาดใส่จนหมดแม็กกาซีน
น้ำงามยอมรับว่าเธอทำเกินกว่าเหตุ โดนยิงระยะเผาขนแบบนั้นป่านนี้คงช้ำไปทั้งตัว หญิงสาวรู้สึกผิดแต่ก็คิดว่ามันเป็นบทลงโทษที่สมควรกับคนนิสัยเสีย เควินเกิดมารวยล้นฟ้าทั้งยังถูกตามใจจนไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด มีคนกล้าแข็งด้วยบ้างจะได้คิดได้ว่าไม่ควรปฏิบัติต่อคนอื่นอย่าดูถูก หรือต่อให้คิดไม่ได้น้ำงามก็จะไม่เสียใจในสิ่งที่ทำ
หญิงสาวกลับห้องมานอนพักเงียบๆ เพื่อขจัดอารมณ์ขุ่นมัวให้หมดไป พลิกตัวไปมาได้สักพักสายตาก็เหลือบไปเห็นวันที่บนปฏิทิน เธอลืมไปได้อย่างไรกันหนอว่าวันนี้เป็นวันหยุด
น้ำงามมีแผนว่าจะออกไปเที่ยวในเมือง หญิงสาวไม่อยากขับรถเองก็เลยติดต่อไปหาเพื่อนที่ทำงานบริษัทท่องเที่ยว แล้วซื้อทัวร์รายการหนึ่งเอาไว้โดยไม่สนใจว่ามันเป็นทริปสำหรับคนแก่ หญิงสาวต้องไปที่จุดนัดพบตอนเที่ยงวันนี้ก็เลยลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่ตัว
โชคดีที่น้ำงามจัดกระเป๋าเอาไว้เรียบร้อยแล้ว รถที่จะใช้เดินทางไปยังจุดนัดพบก็จองเอาไว้แล้วด้วยเลยไม่ฉุกละหุกนัก ทว่ายังไม่ทันที่คนขับจะได้ออกรถ กระจกหน้าต่างตรงฝั่งที่เธอนั่งอยู่ก็ถูกลดลงมาตามคำสั่งของเกลิค สีหน้าเรียบเฉยของพ่อบ้านจอมโหดทำให้น้ำงามอดคิดไม่ได้ว่างานเข้า
“คุณจะไปไหนครับ”
“ไปเที่ยวกับทัวร์ค่ะ ฉันจองแพ็กเกจพาชมเมืองเอาไว้” น้ำงามบอกไปตามตรง
ถ้าเควินพาลขนาดให้พ่อบ้านมาขัดขวางไม่ให้เธอออกไป หนนี้น้ำงามจะแจ้งกรมแรงงานแล้วเอาเรื่องเขาให้ดู
“แล้วจะกลับมาไหมครับ”
น้ำงามไม่แปลกใจเท่าไรที่คุณพ่อบ้านถามอย่างนี้ เธอเพิ่งทำร้ายนายจ้างผู้ทรงอิทธิพลไปหมาดๆ นี่นา เป็นใครก็ต้องอยากเผ่นหนีกันทั้งนั้น
“กลับสิคะ ฉันยังมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบอยู่” หญิงสาวยืนยันหนักแน่น
เควินคิดว่าตัวเองไม่ผิด เธอก็คิดว่าตัวเองไม่ผิดเหมือนกัน ที่สำคัญน้ำงามไม่มีทางเปิดช่องให้เขาฟ้องกลับว่าเธอปิดสัญญาว่าจ้างเด็ดขาด
“ดีครับ ผมจะได้ไม่ต้องเหนื่อยตามล่าคุณ” เกลิคส่งยิ้มชวนขนลุกให้ ก่อนจะอวยพรให้เดินทางปลอดภัย
พ่อบ้านหนุ่มไม่ได้มีเจตนาจะขู่ให้พยาบาลสาว เขาแค่มองออกว่ามาสเตอร์เคชอบเธอมากและคงจะไม่พอใจมาก ถ้าหญิงสาวหนีหายไปดื้อๆ ก็เลยแอบมาดูลาดเลาเอาไว้ ผลคือนอกจากจะมั่นใจว่าน้ำงามไม่โกหกแล้ว เขายังสัมผัสได้ว่าต่อไปคฤหาสน์รัตติกาลอันแสนเงียบเหงา จะต้องมีเรื่องบันเทิงเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
น้ำงามมาถึงจุดนัดพบในเมืองทันเวลาพอดี เธอเป็นผู้โดยสารคนสุดท้ายทัวร์นี้เริ่มต้นที่รัฐอื่น หญิงสาวได้ที่นั่งทางฝั่งซ้ายตอนกลางรถติดกับทางเดิน แต่จะนั่งตรงไหนบรรยากาศก็เหมือนกันหมดเพราะในรถมีแต่ผู้สูงอายุทั้งนั้น การได้อยู่กับกลุ่มคนวัยเกษียณทำให้น้ำงามรู้สึกสบายใจอย่างประหลาด คนวัยนี้ส่วนใหญ่ต่างก็ใช้ชีวิตด้วยเงินบำนาญ มีเวลาก็จับกลุ่มกันท่องเที่ยวแสวงหาความสุขใส่ตัว เมื่อไม่ต้องดิ้นรนแก่งแย่ง ความเห็นแก่ตัวก็น้อยลงตามไปด้วย
น้ำงามโชคดีที่ได้ร่วมเดินทางไปกับพวกคุณตาคุณยายใจดี ถึงรถบัสจะแวะจอดพักบ่อยและเสียเวลาเที่ยวชมในแต่ละสถานที่นาน แต่ก็ไม่น่าเบื่อเลยเพราะมีเกร็ดชีวิตกับเรื่องราวน่าสนใจของคนที่ผ่านโลกมามากให้ได้ฟังตลอด
คณะเดินทางนี้ส่วนใหญ่มาจากเทกซัส แวะเที่ยวและแวะรับคนที่อยากร่วมแจมแบบระยะสั้นไปเรื่อยๆ ขากลับน้ำงามเลยบอกให้แวะส่งเธอที่เมืองทางผ่าน หญิงสาวตั้งใจว่าจะหาทางไปแฟร์แฟกซ์เอง แต่พวกคุณตาคุณยายไม่ยอม ทุกคนสั่งกึ่งบังคับคนขับว่าต้องไปส่งเธอถึงคฤหาสน์ไวท์คิงให้ได้
น้ำงามรีบปฏิเสธด้วยความเกรงใจเพราะไม่อยากทำให้ตารางการท่องเที่ยวรวน แต่พวกคุณตาคุณยายก็ไม่สนใจฟัง ช่วยกันกดดันทั้งไกด์ทัวร์แล้วก็คนขับ สุดท้ายไกด์หนุ่มก็ต้องมาขอร้องเธอให้ช่วยตามใจพวกคุณตาคุณยายหน่อย ไม่อย่างนั้นคงมีม็อบประท้วงไม่ให้ออกรถ
ด้วยเหตุนี้น้ำงามเลยมีรถบัสคันใหญ่มาส่งถึงหน้าคฤหาสน์ ก่อนจะลงรถเธอกอดลาทุกคน รวมถึงขอบคุณไกด์กับคนขับด้วย
“กลับไปแล้วก็รีบคืนดีกับแฟนซะนะแม่หนู” คุณตาเอ็ดเวิร์ดขาซ่าประจำกลุ่มเอ่ย
“หนูบอกหลายครั้งแล้วนะคะว่ายังไม่มีแฟน”
ทุกคนก็ปักป้ายตรงกลางศีรษะกลางศีรษะน้ำงามว่าเธอเป็นสาวช้ำรัก อธิบายอย่างไรก็ไม่มีใครยอมเชื่อเสียที
“สาวสวยซื้อทัวร์มาเที่ยวคนเดียวในวันหยุด ไม่ทะเลาะกับแฟนก็ต้องหนีใครมา” คู่สนทนาว่า
สายตาคนแก่มองไม่พลาดเลย พวกคนอื่นก็พลอยรับคำเป็นลูกคู่ด้วย น้ำงามโดนกระแซะมากเข้าก็เลยเผลอหลุดปากพูดไป
“เราจำเป็นต้องคืนดีกับคนที่ดูถูกเราด้วยหรือคะ”
“ถ้าเจ้าหนุ่มนั่นห่วยนัก หนูก็รีบทิ้งมันซะ หลานชายตายังว่างอยู่นะ” คุณตาเอ็ดเวิร์ดขยิบตาให้แล้วเอานามบัตรมายัดใส่มือ
คนอื่นเห็นแบบนั้นก็ทำตามบ้าง แถมยังพร้อมใจกันย้ำว่าเพื่อความยุติธรรมให้เอานามบัตรใส่โหล จับได้ของใครก็ให้ลองเดตกับหลานคนนั้นดู
น้ำงามฟังแล้วก็หัวเราะร่วน เธอโบกมือลาคุณตาคุณยายอารมณ์ดีทั้งหลายด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางกลับเข้าสู่คฤหาสน์คอนเนอร์ เพื่อเผชิญหน้ากับแวมไพร์เจ้าอารมณ์
เรื่องที่น้ำงามลากกระเป๋าออกนอกจาคฤหาสน์รัตติกาลไปรู้ถึงหูของเควินในตอนเที่ยงคืนหลังจากทะเลาะกัน ชายหนุ่มรู้แค่ว่าเธอออกไปข้างนอกแต่ไม่รู้ว่าจะกลับมาหรือเปล่าก็หัวเสียมาก เขาสั่งให้เกลิคไปตามตัวเธอกลับมาตามความคาดหมาย โดยใช้ข้ออ้างที่ไม่น่ารักเลยอย่างไม่อยากแพ้พนัน
เกลิคฟังแล้วก็แอบยิ้มขัน คนอย่างเควินมีหรือจะไม่รู้วิธีการรับมือกับผู้หญิง ที่เผลอทำให้เธอโกรธขนาดนั้นเพราะเหตุผลเดียวคือเป็นตัวของตัวเองมากไป พ่อบ้านหนุ่มวิจารณ์แบบไม่เกรงใจเลยว่าเวลาที่มาสเตอร์อยู่กับคุณพยาบาลจะอ่อนไหวเป็นพิเศษ
เควินฟังแล้วแสลงหูเลยให้ให้เกลิครีบไปพาตัวน้ำงามกลับมา แต่พ่อบ้านหนุ่มก็ยังไม่ยอมขยับ ชายหนุ่มบอกเจ้านายอย่างมั่นอกมั่นใจว่าถ้าไม่อยากให้เธอโมโหมากขึ้นก็อยู่ๆ แล้วรอให้หญิงสาวกลับมาเองในอีกสองวันข้างหน้า
หนนี้คนดื้ออย่างเควินยอมทำตามคำแนะนำ แม้จะออกอการไม่เป็นสุขเหมือนเด็กที่ไม่มั่นใจว่าจะได้ของเล่นชิ้นโปรดคืนมาหรือเปล่า เขาให้คนเฝ้าทั้งวันทั้งคืนเพื่อจะได้รายงานให้รู้ตอนที่หญิงสาวกลับมา
ในที่สุดน้ำงามก็กลับมาจริงๆ เขาเห็นภาพจากในกล่องว่าเธอลากกระเป๋าเข้ามาในคฤหาสน์ พอถึงเวลาก็แต่งตัวในชุดเครื่องแบบออกมาทำหน้าที
ถึงจะเป็นแค่การมองจากกล้องแต่เควินก็รู้สึกได้ว่า เธอไม่มีวันยอมยกโทษให้ง่ายๆ ทางออกของปัญหาคือการขอโทษ แต่นั่นไม่ใช่นิสัยของเควิน ชายหนุ่มก็เลยเริ่มต้นโดยการส่งข้อความไปหาก่อน
‘ไปเที่ยวมาสนุกไหม’
น้ำงามอ่านข้อความนี้แล้วก็ถอนใจ เธอไม่รู้จริงๆ ว่ามันดีหรือแย่ที่เขาทำเหมือนกับว่าไม่ไม่เคยทะเลาะกันอย่างนี้ หญิงสาวคร้านจะรับมือเลยทำเป็นมองไม่เห็นเสีย วินาทีต่อมาจอภาพก็ขึ้นข้อความใหม่
‘ผมรู้นะว่าคุณเห็นข้อความ’
แม้จะประท้วงไปอย่างนั้นน้ำงามก็ยังเมินเฉย เคยวินรัวนิ้วบนแป้นให้คลิปวีดีโอมาอยู่หน้าจอแทน น้ำงามอดใจแอบมองไม่ได้เลยเห็นว่าเป็นภาพของโลกิกับครูฝึก
วีดีโอที่เห็นนี้มีคำบรรยายด้วยว่ามันกำลังทำอะไรอยู่ อย่างบอกว่าโลกิอ้อน ก็จะเป็นภาพเจ้าตัวโตเอาหน้ามาถูกับขาแล้วล้มแผละลงกับพื้น มีขอมือ กระโดด ตลอดไปจนถึงทำหน้าน่ารัก คนรักสัตว์อย่างน้ำงามเลยเผลอมองเพลิน
เมื่อเห็นว่าน้ำงามเริ่มติดกับเควินก็เปลี่ยนวิธีการสื่อสารจากพิมพ์ข้อความเป็นถามผ่านลำโพง
“คุณอยากเล่นกับโลกิไหม”
ไม่รู้เธอคิดไปเองหรือเปล่าแต่เสียงเขาฟังดูนุ่มกว่าที่เคย
‘นี่คือการง้อหรือเปล่านะ’
น้ำงามคิดเข้าข้างตัวเองอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจปฏิเสธคำชวนเพราะกวนว่ามันอาจจะเป็นกลลวง
“ทำไมล่ะ คุณเคยบอกว่ารักสัตว์นี่”
“นี่เป็นเวลางานฉันค่ะ ฉันต้องทำหน้าที่ของฉัน”
“อย่าเคร่งนักเลย คุณเล่นกับโลกิไปทำงานไปก็ได้นี่ ยังไงการเฝ้าผมก็เป็นงานของคุณอยู่แล้ว มาเฝ้าใกล้หน่อยจะเป็นไรไป”
ชายหนุ่มไม่ได้แสดงตัวว่าเป็นใจนายหรือออกคำสั่งด้วย หญิงสาวก็เลยเริ่มหวั่นไหว
พอเห็นน้ำงามเงียบไป เควินก็โจมตีต่อด้วยการเปิดภาพเจ้าเสือดำกำลังออดอ้อนทำตัวน่ารักให้ดูแบบรัวๆ กระตุ้นให้เกิดอาการมันเขี้ยวอยากกระโจนเข้าไปฟัดเจ้าเสืออ้วน
น้ำงามใกล้ตบะแตกเต็มทน แต่ก็ฝืนใจตัวเองเอาไว้ได้จนกระทั่งจอมวายร้ายเอ่ยประโยคหนึ่งออกมา
“มาเถอะนะ ผมอยากให้คุณมา ผมหมายถึงโลกิมันอยากรู้จักคุณ”
ลูกอ้อนสไตล์ปากไม่ตรงกับใจใช้ได้ผลกับน้ำงามอย่างประหลาด หญิงสาวหลุดยิ้มออกมาในที่สุด แล้วก็ต้องมานั่งเกลียดตัวเองตอนที่ยอมเดินออกจากห้องไปหาเขา
ในขณะที่น้ำงามพ่ายให้ความใจอ่อนของตัวเอง เควินก็พ่ายให้กับความหวั่นไหวเช่นกัน ชายหนุ่มง้อใครไม่เป็นและไม่อยากจะง้อ ก็เลยทำเป็นเมินเฉย ทว่าพอเธอหายไปจากสายตาเขากลับอยู่ไม่เป็นสุข ทั้งที่รู้ว่าความสัมพันธ์นี้อันตรายแต่ชายหนุ่มก็ยังดันทุรังหลอกตัวเองว่านี่เป็นแค่เกม
‘ใช่แล้วมันคือเกม ที่ยอมเธอก็เพราะอยากเอาชนะเท่านั้น’
คนปากแข็งบอกอย่างนั้นแต่กลับยิ้มเสียตาหยีเมื่อเห็นพยาบาลสาว ถ้าโลกิไม่ตั้งท่าว่าจะกระโจนใส่ผู้บุกรุก เควินคงเป็นฝ่ายกระโจนเข้าหาเธอแทน
“นั่งลงโลกิ นี่เป็นแขก”
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ สั่งเพียงเท่านี้เจ้าเสือดำตัวโตก็ยอมกลับไปนั่งที่เดิมอย่างง่ายดาย
ตอนนี้เควินไม่ได้อยู่ในห้องทำงาน แต่นั่งอยู่บนฟูกกลมในห้องที่อยู่ติดกัน เขาวางมือลงบนตัวโลกิแล้วลูบมันเบาๆ ก่อนจะส่งสายตาเชื้อเชิญให้หญิงสาวเดินเข้ามา
น้ำงามแทบลืมหายใจเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า สัตว์ร้ายกับผู้ชายคนนี้ดูส่งเสริมกันอย่างประหลาด ต่างฝ่ายต่างก็มีเสน่ห์ลึกลับที่เมื่อมาประสานกันแล้วก่อให้เกิดความเย้ายวนที่ชวนให้ใจเต้น
เควินบอกให้เธอเดินข้างๆ มานั่งข้างเขา เพื่อที่จะได้เอาตัวเองคั่นกลางระหว่างโลกิกับแขกเอาไว้
“ลองเอามือให้มันดมสิ” ชายหนุ่มแนะ
น้ำงามยื่นมือไปตรงหน้าอย่างกล้าๆ กลัวๆ สักพักโลกิก็เอาจมูกมาดุด มันดมมือเธออยู่พักหนึ่งก่อนจะทิ้งตัวลงกับเบาะด้วยท่าทีระวังภัยน้อยลง
“อยากจับมันไหม”
“อยากค่ะ” ถึงเขาไม่ถามเธอก็จะขออยู่แล้ว
“เริ่มจากวางมือลงบนมือผมก่อนแล้วค่อยๆ ขยับทีละนิด โลกิจะได้ไม่ตกใจ แล้วก็ระวังอย่าไปลูบหัวมันเด็ดขาด มันไม่ชอบให้คนอื่นทำอย่างนี้ด้วย” อธิบายเสร็จเควินก็เป็นฝ่ายดึงมือน้ำงามมาวางมือมือเขาเสียเอง
ชายหนุ่มรู้สึกว่าเธอตื่นเต้นมากแต่ไม่ใช่เพราะได้จับมือกัน หัวใจของน้ำงามกำลังเต้นแรงเมื่อได้สัมผัสกับขนสีดำของเสือตัวโต มันไม่นุ่มอย่างที่คิดแต่ก็ให้ความรู้สึกดีอย่างประหลาด หญิงสาวมองสัตว์ร้ายด้วยดวงตาเป็นประกาย เควินเลยออกคำสั่งกับโลกิอีกครั้ง
“ผู้หญิงคนนี้เป็นคนพิเศษ แกต้องทำตัวดีๆ รู้ไหม”
ดูเหมือนว่าเจ้าแมวยักษ์จะเข้าใจสิ่งที่พูดเพราะมันเพียงแต่ยอมให้น้ำงามลูบตัวแต่โดยดี ยังเดินข้ามตัวเควินมานอนคั่นกลางแล้วเอาตัวอิงหญิงสาวด้วย น้ำงามยิ้มออกมาได้ในที่สุด แม้จะไม่ได้ยินคำขอโทษจากเขาแต่น้ำงามก็เลือกที่จะให้อภัย แค่เขารู้ตัวสักนิดว่าทำผิดเธอก็พอใจแล้ว
ต่างฝ่ายต่างก็รู้ว่าคืนดีกันแล้ว กระนั้นเควินก็ไม่ค่อยพอใจนักเมื่อถูกเสืออ้วนแย่งความสนใจไปจนเกือบหมด ชายหนุ่มเลยงัดเอาอุปกรณ์เสริมมาแย่งซีนเสือ
“ทายาให้ผมหน่อยได้ไหม”
“คุณมีแผลหรือคะ ตรงไหนบ้าง” น้ำงามหันมาสำรวจชายหนุ่มในทันที
“แผลฟกช้ำนิดหน่อย”
เควินถอดเสื้อยืดแขนยาวที่สวมออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นรูปร่างสมส่วนกับผิวเนียนเรียบจนน่าริษยา เควินมีกล้ามเนื้อมากกว่าที่น้ำงามคิดมาก เคล็ดลับอยู่ที่การออกกำลังกายและเครื่องดื่มผสมโปรตีนที่ดื่มเป็นประจำ
น้ำงามเผลอกลืนน้ำลายอย่างไม่รู้ตัว ขนาดว่ามีรอยช้ำที่แผงอกเป็นจ้ำๆ ก็ยังไม่ทำให้เขาดูน่ามองน้อยลงเลย
“คุณมองผมอย่างกับเป็นของกิน” ชายหนุ่มหยอก
หญิงสาวค้อนใส่ แล้วก้มหน้าก้มตาเปิดประปุกยามาทาให้แก้เขิน เธอไม่ได้ถามว่าเขาไปได้แผลพวกนี้มาจากไหน เพราะมันเป็นฝีมือเธอเอง
น้ำงามทายาไปบนรอยช้ำอย่างเบามือ แต่จอมมารยาก็ยังทำหน้าเบ้ว่าเจ็บ ส่งผลให้พยาบาลสาวรู้สึกผิดมากขึ้น แผลของเควินเหมือนคนถูกยิงโดยไม่มีอะไรป้องกัน แต่ที่จริงแล้วชายหนุ่มใส่เกราะอ่อนติดตัวไว้ คนปกติถ้าเจอแบบเดียวกันคงแทบไม่เห็นรอย แต่เควินผิวขาวเกินไปทั้งยัง ถึงไม่รู้สึกเจ็บก็มีรอยปรากฏให้เห็น กลายเป็นข้อได้เปรียบเอาไว้ใช้อ้อนสาวไป
“คุณทายาให้แล้วดีขึ้นเยอะเลย พรุ่งนี้มาอีกนะ”
น้ำงามตอบรับคำขอของชายหนุ่มแต่โดนดี เธอบอกตัวเองว่าทำตามหน้าที่ ทั้งที่ไม่เคยคิดว่ามันเป็นงาน กว่าจะรู้ตัวว่าก้าวมาไกลเกินกว่าจะย้อนกลับ ทั้งร่างกายและหัวใจก็ไม่ปลอดภัยเสียแล้ว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีท้ายตอนค่ะ ขออภัยที่หายไปนานนะคะ ยังไม่ลืมเรื่องนี้ แต่ว่าอยากจะปิดข้ามกาลให้เสร็จก่อน ซึ่งก็ ไม่เสร็จสักทีค่ะ T^T ก็เลยแวบมาเขียนสักหน่อย เดี๋ยวจะคิดถึงกัน ขออภัยสำหรับการรอคอยและความปากร้ายของตาเควินนะคะ ฮีคุ้มดีคุ้มร้ายนิสสสสนึง อิฉันก็เพลีย แต่ทำไงได้ ปั้นมาเป็นอย่างนี้ ก็ทรเมากันไปเนอะ
ตอนนี้โน้มเปิดให้เล่นเกมชิงหนังสือที่เรื่อง “ปมรักภูตเสน่หา” ที่แฟนเพจนะคะ กติกาง่ายๆ ค่ะ แค่บอกเหตุผลว่าทำไมถึงอยากได้หนังสือเท่านั้น หมดเขตวันที่ 26 เที่ยงคืนนะคะ ประกาศผลวันที่ 27 เลยค่ะ
นี่แฟนเพจค่ะ https://www.facebook.com/nomekaa ไปเล่นเกมกันเยอะๆ นะคะ
นิชาภา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 มี.ค. 2557, 01:24:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 มี.ค. 2557, 01:24:34 น.
จำนวนการเข้าชม : 2070
| << บทที่ 5 มาเล่นกัน | บทที่ 7 ไม่ได้รัก >> |
Sukhumvit66 24 มี.ค. 2557, 02:31:54 น.
ฮั่นแน่...หลงกลอีกตามเคยนะ น้ำงาม..
ฮั่นแน่...หลงกลอีกตามเคยนะ น้ำงาม..
คิมหันตุ์ 24 มี.ค. 2557, 09:09:28 น.
แผนการ เจ้าเล่ห์มากค่ะ แต่น่ารักยอมติดกับละกัน ฮิฮิ
แผนการ เจ้าเล่ห์มากค่ะ แต่น่ารักยอมติดกับละกัน ฮิฮิ
นักอ่านเหนียวหนึบ 24 มี.ค. 2557, 14:07:15 น.
น่าร๊อกอะ อั้ยๆๆๆ
น่าร๊อกอะ อั้ยๆๆๆ
goldensun 24 มี.ค. 2557, 18:30:18 น.
หนุ่มเจ้าเล่ห์ ขี้โกง ปากไม่ตรงกับใจ ไม่ยอมรับความจริง ไม่ยอมขอโทษ แต่มีลูกง้อน่ารักจริงๆ เข้าใจจับจุดอ่อนของน้ำงาม ทำเอาใจอ่อนเลย กลุ่มคนชราที่น้ำงามไปทัวร์ด้วยก็น่ารักค่ะ
คำผิดเพียบเลยนะคะ ตอนนี้
หนุ่มเจ้าเล่ห์ ขี้โกง ปากไม่ตรงกับใจ ไม่ยอมรับความจริง ไม่ยอมขอโทษ แต่มีลูกง้อน่ารักจริงๆ เข้าใจจับจุดอ่อนของน้ำงาม ทำเอาใจอ่อนเลย กลุ่มคนชราที่น้ำงามไปทัวร์ด้วยก็น่ารักค่ะ
คำผิดเพียบเลยนะคะ ตอนนี้
yimyum 24 มี.ค. 2557, 22:01:46 น.
เพิ่งตามมาอ่านค่ะ อ่านแล้วสนุกดีตลกด้วย
ตอนหน้ามาเร็วๆนะคะ
ป.ล.น้ำงามใจอ่อนตลอด
เพิ่งตามมาอ่านค่ะ อ่านแล้วสนุกดีตลกด้วย
ตอนหน้ามาเร็วๆนะคะ
ป.ล.น้ำงามใจอ่อนตลอด
