รักแบบไหน หัวใจฝากถาม
เขาและเธอ ผูกพันกันมานาน
เขามีรักที่ฝั่งใจ เธอพยายามจะรักเขาแบบพี่ชาย
เขาคิดว่ารักเธอแบบน้องสาว เธอรักเขาแบบรักผู้ชายคนหนึ่งหมดหัวใจ
ยัยตัวยุ่ง คิดว่าเขาจะรักเธองั้นเหรอ เธอมันก็เป็นได้แค่น้อง เข้าใจไหมน้องสาวน่ะ
เขาคือ พี่ชาย พี่ชายข้างบ้านเข้าใจไหม เลิกคิดเกินกว่านี้สักที!!!
เขามีรักที่ฝั่งใจ เธอพยายามจะรักเขาแบบพี่ชาย
เขาคิดว่ารักเธอแบบน้องสาว เธอรักเขาแบบรักผู้ชายคนหนึ่งหมดหัวใจ
ยัยตัวยุ่ง คิดว่าเขาจะรักเธองั้นเหรอ เธอมันก็เป็นได้แค่น้อง เข้าใจไหมน้องสาวน่ะ
เขาคือ พี่ชาย พี่ชายข้างบ้านเข้าใจไหม เลิกคิดเกินกว่านี้สักที!!!
Tags: หัวใจผูกพัน
ตอน: ตอนที่ 1
ตอนที่ 1
ภายในร้านกาแฟเล็กๆตกแต่งอย่างน่ารัก บรรยากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นกาแฟ และชาหอมกรุ่น ให้ความรู้สึกผ่อนคลาย อบอุ่น เหมาะสำหรับนั่งผักผ่อนย่อนใจเป็นอย่างยิ่ง เสียงกรุ่งกริ่งของกระดิ่งที่แขวนอยู่ที่ประตูบอกให้รู้ว่ามีลูกค้าเข้ามา เพียงแค่พนักงานหนุ่มน้อยเงยหน้าขึ้นมองก็ยิ้มรับให้กับสาวสวยหน้าคุ้นตาในชุดเดรสสีชมพูสดใส ผมยาวที่น้ำตาลเข้มสะบัดเล็กน้อยขณะกำลังเดินผ่านหน้าเคาเตอร์ไปที่โต๊ะหนึ่งของร้านอย่างคุ้นเคย
นั่งลงได้สักพักหนึ่งพนักงานหนุ่มน้อยคนเดิมก็นำชาร้อนหอมกรุ่นมาเสริฟทั้งที่เธอยังไม่ได้สั่งบอกให้รู้ว่าเธอมาที่นี่เป็นประจำจนพนักงานจำได้ สาวสวยยิ้มรับและเอ่ยขอบคุณเบาๆ
“เดี๋ยวผมไปตามพี่เจนให้นะครับ” พนักงานหนุ่มบอกเธอแล้วเดินหายเข้าไปหลังร้าน
“เกล”
เสียงเรียกที่ดังอยู่ใกล้ๆกับสัมผัสที่ไหล่มนทำให้กวิตาหันกลับไปมองก็เจอเข้ากับรุ่นพี่สาว เจ้าของร้านกาแฟนั่นเอง “อ่อ ค่ะ”
“พี่เจนยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ” กวิตาถามเมื่อเห็นว่ารุ่นพี่สาวคนสวยนั่งลงเรียบร้อยแล้ว
“ก็นิดหน่อยจ๊ะ ช่วงนี้พี่กำลังคิดสูตรเมนูใหม่ๆอยู่ นี่ก็เสร็จพอดี เกลลองชิมให้พี่หน่อยสิจ๊ะ ว่ารสชาติเป็นยังไง พอจะเอาใส่ในเมนูได้รึเปล่า”
“ได้เลยค่ะ ของฟรีเกลชอบอยู่แล้ว” เจนนิสรับแล้วหัวเราะน้อยๆกับคำตอบของรุ่นน้องสาวสวยพร้อมกับเลื่อนจานขนมที่เธอทำไปให้
“อร่อยค่ะ หวานกำลังดีเลย”
“พี่เจนคะ คือว่าอีกสองวันเกลว่าจะกลับไทยแล้วนะค่ะ ” กวิตามาเรียนที่ฝรั่งเศลตั้งแต่ขึ้นมหาวิทยาลัย หลังจากเรียนจบ ก็ทำงานออกแบบให้กับบริษัทเครื่องประดับรายใหญ่
“ถ้าพี่เจนมีอะไรก็โทรหาเกลได้ตลอดเลยนะคะ” กวิตาบอกรุ่นพี่สาว เพราะเจนนิส เป็นเหมือนผู้จัดการให้กับเธอ
ตอนนั้นเจนนิสเจอกับกวิตาโดยบังเอิญนางแบบของงานที่เธอรับกำลังขาดคน เธอเห็นว่ารุ่นน้องสาวคนนี้นิสัยดี ทั้งยังสวยน่ารัก จึงขอร้องให้มาช่วยเดินแบบให้ หลังจากนั้นก็กลายเป็นว่าจากครั้งเดียว กลายเป็นสองสามสี่ตามมาเรื่อยๆ
“งั้นเหรอ แต่ช่วงนี้ยังไม่มีอะไร ถ้ามีงานมาพี่จะติดต่อไปแล้วกันนะ” รุ่นพี่สาวยิ้มรับเข้าใจ แล้วถามต่ออย่างชวนคุย "แบบงานล่าสุด เป็นยังไงบ้าง แล้วพี่จิมเขายอมให้เธอไปงั้นเหรอ”
“ใกล้เสร็จแล้วค่ะ เหลือเก็บรายละเอียดอีกนิดหน่อย บอสให้เกลไปจัดการต่อได้ที่เมืองไทยค่ะ” จิมมี่เป็นพี่ชายของเจนนิส และยังเป็นเจ้าของบริษัทที่เธอกำลังทำงานอยู่ด้วย ทั้งสองคุยกันอีกนิดหน่อย เจนนิสก็ต้องขอตัวเพราะพนักงานเข้ามาตาม “งั้นก็เดินทางปลอยภัยนะจ๊ะ” เจนนิสอวยพร กอดรุ่นน้องสาวเบาๆ
สนามบิน...
ระหว่างที่กวิตากำลังรอขึ้นเครื่อง สาวสวยหยิบสมุดเล่มเล็กมาจดบันทึกลงไปสองสามบรรทัดแล้วก็เปิดค้างในหน้าที่มีรูปถ่ายใบหนึ่งคั่นอยู่ มองแล้วก็ชวนให้คิดถึงวีรกรรมของเธอกับคนในรูป จะได้เจอกันแล้วนะคะ เธอก็ได้แต่ยิ้มกับตัวเอง...
14 ปีก่อน >>>
สาวน้อยจอมซนในชุดแสกที่ชมพูยืนชะเง้อข้ามรั้วที่ขาวที่ขั้นระหว่างบ้านสองหลัง เมื่อเห็นว่ามีคนเดินผ่านก็ตะโกนเรียกเสียงดังลั่น
‘พี่ชายยยยยย’ คนถูกเรียกชะงัก หยุดเดินหันมองซ้ายขวา
‘พี่ชายนั่นแหละ ทางนี้ค่ะ ทางนี้’ สาวน้อยกวักมือเรียกยิกๆ ชายหนุ่มที่ถูกเรียกว่า พี่ชาย มองยิ้มๆแล้วเดินเขามาหาสาวน้อย
‘ว่าไง ยัยตัวเล็ก มีอะไรครับ’
‘พี่ชายอยู่บ้านนี้ใช่ป่ะคะ’ ยัยตัวเล็กเอ่ยถามเสียงเจื้อแจ้ว ชายหนุ่มเพียงพยักหน้ายิ้มๆ
‘หนูชื่อกวิตานะคะ เรียกว่าน้องเกลก็ได้ น้องเกลอยู่บ้านหลังนี้อ่ะค่ะ’ พูดแนะนำตัวเองพร้อมกับชี้ไม้ชี้มือไปด้วย
‘ครับ’ ชายหนุ่มรับยิ้มๆ
‘โธ่ น้องเกลอุตส่าแนะนำตัวเอง แล้วพี่ชายชื่ออะไรล่ะค่ะ’
‘อ่อ ครับ พี่ชื่อพิริยะครับ เรียกว่าพี่แพทก็ได้’ ชายหนุ่มตอบพร้อมกับเกาท้ายทอยแก้เก้อ
‘ว่าแต่พี่แพททำอะไรอยู่หรอค่ะ น้องเกลเล่นด้วยได้ป่าวรึเปล่า’ พูดอย่างอ้อนๆ ตาโตๆกระพริบปริบๆ
‘อะ...เอ่อ’ ชายหนุ่มอมยิ้มน้อยๆ ไม่รู้จะตอบอะไรสาวน้อยข้างบ้านที่เพิ่งจะรู้จักกัน
‘น้องเกล น้องเกลลูก อยู่ที่ไหนค่ะ’ ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้ตอบอะไรสาวน้อยตาโต เสียงเรียกชื่อเด็กน้อยก็ดังขึ้นเสียก่อน
‘อุ๊ย คุณแม่เรียกน้องเกลแล้วค่ะ ต้องไปแล้วนะคะ’ พูดพร้อมกับเดินกลับไป แต่ยังไม่วายหันกลับมาบอกชายหนุ่มอีกว่า ‘วันหลังค่อยมาเล่นกันนะคะพี่แพท ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ’
แล้วหลังจากวันนั้นสาวน้อยกวิตาก็มักจะตามติดพี่ชายข้างบ้านเสมอๆ พิริยะไปไหนกวิตาก็จะตามไปด้วย เรียกว่าเป็นเงาติดตามตัวกันเลยทีเดียว
นั่นเป็นครั้งแรกที่เธอได้รู้จักเขา...พี่ชายข้างบ้านที่แสนจะน่ารักของเธอ พี่แพทของน้องเกล ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ...
.............................................................................................................
ตอนแรกๆๆ เป็นไงบ้างเอ่ยยยยยยย
เพิ่งลองแต่งเรื่องแรกค่ะ
ตอนหน้ามาเจอพี่แพทกันนะคะ ><
ภายในร้านกาแฟเล็กๆตกแต่งอย่างน่ารัก บรรยากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นกาแฟ และชาหอมกรุ่น ให้ความรู้สึกผ่อนคลาย อบอุ่น เหมาะสำหรับนั่งผักผ่อนย่อนใจเป็นอย่างยิ่ง เสียงกรุ่งกริ่งของกระดิ่งที่แขวนอยู่ที่ประตูบอกให้รู้ว่ามีลูกค้าเข้ามา เพียงแค่พนักงานหนุ่มน้อยเงยหน้าขึ้นมองก็ยิ้มรับให้กับสาวสวยหน้าคุ้นตาในชุดเดรสสีชมพูสดใส ผมยาวที่น้ำตาลเข้มสะบัดเล็กน้อยขณะกำลังเดินผ่านหน้าเคาเตอร์ไปที่โต๊ะหนึ่งของร้านอย่างคุ้นเคย
นั่งลงได้สักพักหนึ่งพนักงานหนุ่มน้อยคนเดิมก็นำชาร้อนหอมกรุ่นมาเสริฟทั้งที่เธอยังไม่ได้สั่งบอกให้รู้ว่าเธอมาที่นี่เป็นประจำจนพนักงานจำได้ สาวสวยยิ้มรับและเอ่ยขอบคุณเบาๆ
“เดี๋ยวผมไปตามพี่เจนให้นะครับ” พนักงานหนุ่มบอกเธอแล้วเดินหายเข้าไปหลังร้าน
“เกล”
เสียงเรียกที่ดังอยู่ใกล้ๆกับสัมผัสที่ไหล่มนทำให้กวิตาหันกลับไปมองก็เจอเข้ากับรุ่นพี่สาว เจ้าของร้านกาแฟนั่นเอง “อ่อ ค่ะ”
“พี่เจนยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ” กวิตาถามเมื่อเห็นว่ารุ่นพี่สาวคนสวยนั่งลงเรียบร้อยแล้ว
“ก็นิดหน่อยจ๊ะ ช่วงนี้พี่กำลังคิดสูตรเมนูใหม่ๆอยู่ นี่ก็เสร็จพอดี เกลลองชิมให้พี่หน่อยสิจ๊ะ ว่ารสชาติเป็นยังไง พอจะเอาใส่ในเมนูได้รึเปล่า”
“ได้เลยค่ะ ของฟรีเกลชอบอยู่แล้ว” เจนนิสรับแล้วหัวเราะน้อยๆกับคำตอบของรุ่นน้องสาวสวยพร้อมกับเลื่อนจานขนมที่เธอทำไปให้
“อร่อยค่ะ หวานกำลังดีเลย”
“พี่เจนคะ คือว่าอีกสองวันเกลว่าจะกลับไทยแล้วนะค่ะ ” กวิตามาเรียนที่ฝรั่งเศลตั้งแต่ขึ้นมหาวิทยาลัย หลังจากเรียนจบ ก็ทำงานออกแบบให้กับบริษัทเครื่องประดับรายใหญ่
“ถ้าพี่เจนมีอะไรก็โทรหาเกลได้ตลอดเลยนะคะ” กวิตาบอกรุ่นพี่สาว เพราะเจนนิส เป็นเหมือนผู้จัดการให้กับเธอ
ตอนนั้นเจนนิสเจอกับกวิตาโดยบังเอิญนางแบบของงานที่เธอรับกำลังขาดคน เธอเห็นว่ารุ่นน้องสาวคนนี้นิสัยดี ทั้งยังสวยน่ารัก จึงขอร้องให้มาช่วยเดินแบบให้ หลังจากนั้นก็กลายเป็นว่าจากครั้งเดียว กลายเป็นสองสามสี่ตามมาเรื่อยๆ
“งั้นเหรอ แต่ช่วงนี้ยังไม่มีอะไร ถ้ามีงานมาพี่จะติดต่อไปแล้วกันนะ” รุ่นพี่สาวยิ้มรับเข้าใจ แล้วถามต่ออย่างชวนคุย "แบบงานล่าสุด เป็นยังไงบ้าง แล้วพี่จิมเขายอมให้เธอไปงั้นเหรอ”
“ใกล้เสร็จแล้วค่ะ เหลือเก็บรายละเอียดอีกนิดหน่อย บอสให้เกลไปจัดการต่อได้ที่เมืองไทยค่ะ” จิมมี่เป็นพี่ชายของเจนนิส และยังเป็นเจ้าของบริษัทที่เธอกำลังทำงานอยู่ด้วย ทั้งสองคุยกันอีกนิดหน่อย เจนนิสก็ต้องขอตัวเพราะพนักงานเข้ามาตาม “งั้นก็เดินทางปลอยภัยนะจ๊ะ” เจนนิสอวยพร กอดรุ่นน้องสาวเบาๆ
สนามบิน...
ระหว่างที่กวิตากำลังรอขึ้นเครื่อง สาวสวยหยิบสมุดเล่มเล็กมาจดบันทึกลงไปสองสามบรรทัดแล้วก็เปิดค้างในหน้าที่มีรูปถ่ายใบหนึ่งคั่นอยู่ มองแล้วก็ชวนให้คิดถึงวีรกรรมของเธอกับคนในรูป จะได้เจอกันแล้วนะคะ เธอก็ได้แต่ยิ้มกับตัวเอง...
14 ปีก่อน >>>
สาวน้อยจอมซนในชุดแสกที่ชมพูยืนชะเง้อข้ามรั้วที่ขาวที่ขั้นระหว่างบ้านสองหลัง เมื่อเห็นว่ามีคนเดินผ่านก็ตะโกนเรียกเสียงดังลั่น
‘พี่ชายยยยยย’ คนถูกเรียกชะงัก หยุดเดินหันมองซ้ายขวา
‘พี่ชายนั่นแหละ ทางนี้ค่ะ ทางนี้’ สาวน้อยกวักมือเรียกยิกๆ ชายหนุ่มที่ถูกเรียกว่า พี่ชาย มองยิ้มๆแล้วเดินเขามาหาสาวน้อย
‘ว่าไง ยัยตัวเล็ก มีอะไรครับ’
‘พี่ชายอยู่บ้านนี้ใช่ป่ะคะ’ ยัยตัวเล็กเอ่ยถามเสียงเจื้อแจ้ว ชายหนุ่มเพียงพยักหน้ายิ้มๆ
‘หนูชื่อกวิตานะคะ เรียกว่าน้องเกลก็ได้ น้องเกลอยู่บ้านหลังนี้อ่ะค่ะ’ พูดแนะนำตัวเองพร้อมกับชี้ไม้ชี้มือไปด้วย
‘ครับ’ ชายหนุ่มรับยิ้มๆ
‘โธ่ น้องเกลอุตส่าแนะนำตัวเอง แล้วพี่ชายชื่ออะไรล่ะค่ะ’
‘อ่อ ครับ พี่ชื่อพิริยะครับ เรียกว่าพี่แพทก็ได้’ ชายหนุ่มตอบพร้อมกับเกาท้ายทอยแก้เก้อ
‘ว่าแต่พี่แพททำอะไรอยู่หรอค่ะ น้องเกลเล่นด้วยได้ป่าวรึเปล่า’ พูดอย่างอ้อนๆ ตาโตๆกระพริบปริบๆ
‘อะ...เอ่อ’ ชายหนุ่มอมยิ้มน้อยๆ ไม่รู้จะตอบอะไรสาวน้อยข้างบ้านที่เพิ่งจะรู้จักกัน
‘น้องเกล น้องเกลลูก อยู่ที่ไหนค่ะ’ ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้ตอบอะไรสาวน้อยตาโต เสียงเรียกชื่อเด็กน้อยก็ดังขึ้นเสียก่อน
‘อุ๊ย คุณแม่เรียกน้องเกลแล้วค่ะ ต้องไปแล้วนะคะ’ พูดพร้อมกับเดินกลับไป แต่ยังไม่วายหันกลับมาบอกชายหนุ่มอีกว่า ‘วันหลังค่อยมาเล่นกันนะคะพี่แพท ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ’
แล้วหลังจากวันนั้นสาวน้อยกวิตาก็มักจะตามติดพี่ชายข้างบ้านเสมอๆ พิริยะไปไหนกวิตาก็จะตามไปด้วย เรียกว่าเป็นเงาติดตามตัวกันเลยทีเดียว
นั่นเป็นครั้งแรกที่เธอได้รู้จักเขา...พี่ชายข้างบ้านที่แสนจะน่ารักของเธอ พี่แพทของน้องเกล ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ...
.............................................................................................................
ตอนแรกๆๆ เป็นไงบ้างเอ่ยยยยยยย
เพิ่งลองแต่งเรื่องแรกค่ะ
ตอนหน้ามาเจอพี่แพทกันนะคะ ><
ไนติงเกล เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 มี.ค. 2557, 16:24:26 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 มี.ค. 2557, 16:24:26 น.
จำนวนการเข้าชม : 926
เดิมเดิม 2 เม.ย. 2557, 21:07:33 น.
เริ่มได้น่ารักดีค่ะ สู้นะ
เริ่มได้น่ารักดีค่ะ สู้นะ