กรงพสุธา [---ชุด ๕ ปรารถนา---]
ความดีและเลวก็มีแค่เส้นแบ่งบางๆขวางกั้น
หากก้าวผ่านมันไปแล้วคงไม่มีวันย้อนกลับ
คดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่ควรจะจบลงเมื่อสิบแปดปีที่แล้วกำลังย้อนรอยกลับมาอีกครั้ง!
เมื่อโชคชะตาพัดพาให้ เหมือนฝัน หลงเข้าไปในห้องแห่งดินของ บ้านปรารถนา ฝันร้ายของเธอก็กลับคืนมา หญิงสาวฝันถึงเหตุฆาตกรรมฝังดิน ซึ่งมีรูปแบบคล้ายคลึงกับคดีเมื่อสิบแปดปีก่อน จึงตัดสินใจออกค้นหาความจริง จนได้รู้จักกับ ปัถวี ชายหนุ่มผู้มีอำนาจจิตในการควบคุมธาตุดิน ทั้งสองพยายามตามหาตัวฆาตกรพร้อมๆกับการเกิดเหตุฆาตกรรมคดีแล้วคดีเล่า และดูเหมือนแต่ละคดีจะโยงใยถึงกัน ที่สุดแล้ว พวกเขาจะตามหาฆาตกรตัวจริงพบหรือไม่ แล้วมันเกี่ยวข้องอย่างไรกับฆาตกรรมต่อเนื่องเมื่อสิบแปดปีก่อน!
หากก้าวผ่านมันไปแล้วคงไม่มีวันย้อนกลับ
คดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่ควรจะจบลงเมื่อสิบแปดปีที่แล้วกำลังย้อนรอยกลับมาอีกครั้ง!
เมื่อโชคชะตาพัดพาให้ เหมือนฝัน หลงเข้าไปในห้องแห่งดินของ บ้านปรารถนา ฝันร้ายของเธอก็กลับคืนมา หญิงสาวฝันถึงเหตุฆาตกรรมฝังดิน ซึ่งมีรูปแบบคล้ายคลึงกับคดีเมื่อสิบแปดปีก่อน จึงตัดสินใจออกค้นหาความจริง จนได้รู้จักกับ ปัถวี ชายหนุ่มผู้มีอำนาจจิตในการควบคุมธาตุดิน ทั้งสองพยายามตามหาตัวฆาตกรพร้อมๆกับการเกิดเหตุฆาตกรรมคดีแล้วคดีเล่า และดูเหมือนแต่ละคดีจะโยงใยถึงกัน ที่สุดแล้ว พวกเขาจะตามหาฆาตกรตัวจริงพบหรือไม่ แล้วมันเกี่ยวข้องอย่างไรกับฆาตกรรมต่อเนื่องเมื่อสิบแปดปีก่อน!
Tags: ๕ปรารถนา เหมือนฝัน ปัถวี วังวนวารี ทองพญามาร
ตอน: บทที่ ๔ ผู้ชายอันตราย (๑)
๔
ภาพผู้คนยืนจับกลุ่มคุยกันด้วยท่าทีขนลุกขนพองกลายเป็นสิ่งแปลกใหม่ในเช้าวันนี้ เมื่อมองไปทางไหน ล้วนแต่มีชาวบ้านออกมายืนออมุงดูอะไรกันอยู่ตลอดทาง รถตำรวจจอดนิ่งสนิทอยู่ริมถนนใหญ่ ยิ่งให้ความรู้สึกแปลกตา บ่งชัดว่าน่าจะมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับท้องทุ่งแห่งนี้
“ป้าครับ แถวนี้เกิดอะไรขึ้นเหรอ” เสียงชายหนุ่มตะโกนลงมาจากรถกระบะ ถามหญิงวัยกลางคนซึ่งจับกลุ่มคุยกันอย่างเมามัน
“เมื่อเช้ามีคนพบศพน่ะสิ ถูกทิ้งไว้กลางทุ่งธูปฤๅษี น่ากลัวชะมัด โดนมัดมือมัดเท้าแบบนั้น คงทรมานมาก”
“ทิ้งไว้กลางทุ่งงั้นเหรอ” น้ำเสียงคนถามพึมพำเบาๆคล้ายแปลกใจในสิ่งที่ได้ฟัง
“ใช่ สภาพศพขึ้นอืดสยดสยอง แต่ก็น่าแปลกนะ ทำไมเนื้อตัวศพถึงมีแต่รอยดินเปื้อนไปทั้งตัว อย่างกับเพิ่งขุดขึ้นมาจากหลุมงั้นแหละ” หญิงวัยกลางคนที่เผอิญมีโอกาสเห็นสภาพศพก่อนตำรวจเข้ามาล้อมพื้นที่ เปรยให้เพื่อนข้างๆฟัง
พลอยให้เจ้าของร่างสูงกำยำซึ่งนั่งอยู่ในรถกระบะและเปิดกระจกไว้ได้ยินไปด้วย ชายหนุ่มสตาร์ตเครื่อง ขับวนไปถึงบริเวณจุดเกิดเหตุ เขาจอดรถทิ้งไว้ข้างทางแล้วเดินตัดทุ่งเข้าไปยังจุดเกิดเหตุ ซึ่งยามนี้มีแถบสีเหลืองกั้นล้อมรอบบริเวณ จากสายตา เขามองไม่เห็นอะไรนอกจากเจ้าหน้าที่หลายคนกำลังเดินสวนกันไปมาขวักไขว่ ศพน่าจะถูกนำขึ้นรถออกจากที่เกิดเหตุไปแล้ว
ดวงตาภายใต้แว่นกันแดดขนาดใหญ่กวาดมองทุ่งธูปฤๅษีสูงเอนลิ่วตามสายลมแรงแล้วได้แต่ฉงนฉงาย กลิ่นดินหญ้าลอยกรุ่นแตะปลายจมูกชวนให้นึกถึงเหตุการณ์เมื่อหลายวันก่อน ตอนเขานำร่างของหญิงสาวคนหนึ่งมาฝัง!
แล้วทำไมศพเธอถึงโผล่ขึ้นมาจากหลุมดินลึก ในเมื่อเขาเป็นคนลงมือฝังเธอเสียลึกอยู่ในห้องใต้ดินของบ้านปรารถนาแท้ๆ
ฝ่ามือหนากำแน่นจนท่อนแขนเปี่ยมไปด้วยมัดกล้ามโป่งนูน ชายหนุ่มมองความวุ่นวายตรงหน้าอีกนานครู่ใหญ่ จนได้ยินเสียงไล่จากตำรวจว่าไม่ให้เขยิบเข้าใกล้ที่เกิดเหตุมากกว่านี้ นั่นแหละเขาจึงเดินกลับมายังรถของตนเอง ขณะกำลังสตาร์ตเครื่องยนต์ ในหัวของเขายังครุ่นคิด
บ้านหลังนั้นหายไปไหน ใครกันเป็นคนขุดศพผู้หญิงคนนี้ขึ้นมา!
ภาพข่าวจากโทรทัศน์ฉายภาพทุ่งธูปฤๅษีหลังสวนสนุกดรีมแลนด์แดนหรรษาผ่านหน้าจอเพียงแค่แวบเดียว คนที่เดินเข้ามาในห้องอาหารก็รีบคว้ารีโมตขึ้นกดปิด
“อ้าว ปิดทำไมล่ะฝัน พ่อกำลังฟังข่าวอยู่เลย”
“มาทานข้าวเถอะค่ะ ข่าวฆาตกรรมแบบนี้ เปิดไปทานไปไม่ไหวหรอก” เหมือนฝันเปรยคล้ายไม่ใส่ใจในเนื้อข่าวนัก
โชคดีอยู่หน่อยตรงผู้ประกาศข่าวยังไม่ทันรายงานสภาพศพออกสื่อ เธอจึงเห็นเพียงสีหน้าประหลาดใจของพิชญ์ที่จ้องมองมาเท่านั้น
ถ้าพ่อได้ยินว่าเป็นศพผู้หญิงถูกมัดมือมัดเท้าละก็ ท่านคงกลับไปทุกข์ตรมถึงมารดาแน่ๆ
พิชญ์ไม่ได้ติดใจกับท่าทีของบุตรสาว เขาลุกจากเก้าอี้มาช่วยยกกับข้าวออกจากครัว หลังสองพ่อลูกรับประทานอาหารค่ำร่วมกันเสร็จ เหมือนฝันก็ขอตัวขึ้นห้องนอนทันที ไม่ได้อยู่ดูโทรทัศน์ตอนหัวค่ำร่วมกับบิดาเหมือนทุกครั้ง
หญิงสาวเปิดไฟเพดานห้องนอน จัดแจงล็อกประตูแล้วตรงดิ่งมายังโน้ตบุกส่วนตัว หลังทำการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตไม่นาน เธอก็เสิร์ชหาข่าวอาชญากรรมจากเว็บไซต์แห่งหนึ่งขึ้นมาได้ สภาพศพในรูปถูกตัดแต่งภาพจนเบลอ แต่เธอยังจำได้ชัดถึงใบหน้าบวมอืด ไม่หลงเหลือเค้าโครงรูปหน้าเดิมให้จดจำ เหมือนฝันยกมือขึ้นปิดปากขณะพยายามอ่านข่าว
...คาดว่าผู้ตายน่าจะเป็นหญิงสาววัย ๒๐-๓๐ ปี สภาพศพสวมใส่เสื้อยืดสีดำ กางเกงสีดำ ถูกมัดข้อมือข้อเท้าและปิดปาก มีคราบดินเลอะอยู่เต็มเนื้อตัว ผลจากการชันสูตรเบื้องต้นไม่พบบาดแผลตามร่างกาย สันนิษฐานว่าผู้ตายอาจเสียชีวิตมาแล้วไม่ต่ำกว่า ๓ วัน ทางเจ้าหน้าที่มุ่งประเด็นไปเรื่องการฆ่าชิงทรัพย์ ซึ่งจะมีสืบสวนหาเท็จจริงและติดตามตัวคนร้ายมาดำเนินคดีต่อไป...
หญิงสาวหลับตาลง ภาพดวงตาถลนออกมานอกเบ้าแจ่มชัด ทุกลักษณะของสภาพศพล้วนชี้ชวนเธอให้หวนนึกถึงการตายของมารดา เธอจดจ่ออยู่กับข่าวในอินเทอร์เน็ตจนกระทั่งได้ยินเสียงโทรศัพท์
“ค่ะ ลุงพัทธ์”
“หนูฝันเห็นข่าวแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ หนูกำลังอ่านข่าวอยู่พอดี” เธอตอบโดยไม่จำเป็นต้องจั่วหัวด้วยซ้ำว่าข่าวในหัวข้อสนทนานี้คือข่าวอะไร
“หนูฝันเห็นผู้หญิงคนนี้ใช่ไหม” น้ำเสียงของพัทธ์มีร่องรอยความไม่แน่ใจปะปน
เหมือนฝันชั่งใจคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงตัดสินใจตอบคำถามผู้เป็นลุง
“ใช่ค่ะ เธอเป็นคนที่หนูเห็นในฝัน และความจริง...ศพนั่นหนูเป็นคนไปเจอมาเองค่ะ”
“อะไรนะ นี่หนูกลับไปที่นั่นมาอีกเหรอ” พัทธ์ถามอย่างตกใจ
“ขอโทษค่ะ แต่เรื่องของเธอรบกวนหนูมาก หนูเลยอยากจบเรื่องนี้เร็วๆ” หญิงสาวตอบพร้อมกับเล่าเรื่องราวทุกฉากทุกตอนอันแสนเหลือเชื่อให้ผู้เป็นลุงฟัง
“ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน ฟังดูไม่น่าไว้ใจเลย” พัทธ์ออกความเห็นเมื่อฟังเรื่องราวเหลือเชื่อทั้งหมดจบ
“คุณลุงคงไม่คิดว่าเขาเป็นคนร้ายใช่ไหมคะ” หญิงสาวถามอย่างหวั่นใจ
“ลุงไม่รู้หรอก แต่หนูไม่ควรเข้าใกล้ผู้ชายคนนี้อีก เขาดูอันตรายเกินไป”
อันตราย ใช่ คำนี้แหละคือนิยามที่มีต่อผู้ชายชื่อปัถวี เหมือนฝันกำโทรศัพท์ในมือแน่น นึกถึงอำนาจเหลือเชื่อหลายอย่างในตัวชายหนุ่ม ทั้งพลังอำนาจในการควบคุมธาตุดินและเรื่องราวที่เขาได้ยินเสียงร้องเรียกจากศพให้ออกตามหา
“หนูทราบค่ะ แล้วหนูจะระวังตัวให้มากขึ้น”
พัทธ์ฟังคำพูดของหลานสาวอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง การที่เธอแอบออกไปตามหาศพหญิงสาวนิรนามเพียงลำพังทำให้เขารู้สึกเป็นห่วง นายตำรวจวัยกลางคนวางโทรศัพท์จากหลานด้วยความไม่สบายใจ จริงๆเขาไม่สบายใจนับตั้งแต่รู้เรื่องราวความฝันของหลานสาวแล้ว
ใบหน้าคล้ำแดดมีร่อยรองปรากฏให้เห็นตามวัย กวาดตามองกรอบข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์ของเช้าวันนี้ เขาทราบข่าวการฆาตกรรมหญิงสาวนิรนามจากหน้าหนังสือพิมพ์ แรกทีเดียวพัทธ์คิดว่าไม่น่าเป็นเรื่องเดียวกับความฝันของหลาน แต่สถานที่เกิดเหตุในข่าวก็ใกล้เคียงกับตำแหน่งที่เหมือนฝันระบุ
พัทธ์ถอนหายใจอย่างกลัดกลุ้ม รู้สึกคล้ายเรื่องราวในอดีตกำลังย้อนกลับมาให้หวนนึกถึง เมื่อวันนี้เขาลองเลียบๆเคียงๆถามเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมจากเพื่อนซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบคดีนี้อยู่ พบว่าสาเหตุการตายของเหยื่อรายนี้ช่างเหมือนกับเหตุการณ์ในอดีตนัก
‘กูคิดว่าผู้หญิงคนนี้อาจถูกฝังดินทั้งเป็น’
‘แต่พวกมึงพบศพกลางทุ่งร้างไม่ใช่เหรอ’
‘อืม ใช่ แปลกมาก เพราะจากสภาพศพมีคราบดินเกาะอยู่เต็มตัว แล้วผลชันสูตรยังพบหลอดลมของเหยื่อมีดินติดอยู่เต็มไปหมด สันนิษฐานได้ว่าเหยื่อรายนี้น่าจะถูกฝังขณะมีชีวิตอยู่ เลยหายใจเอาดินเข้าไปในหลอดลมจนขาดอากาศหายใจตาย’
คำตอบของเพื่อนตำรวจด้วยกันพาหัวใจคนฟังร้าวระบม ช่วยไม่ได้เลยที่พัทธ์จะยิ่งรู้สึกคล้ายมองเห็นอดีตในวันวานย้อนกลับมาหา
เสียงปืนดังระงมขึ้นหลายนัดภายในสวนป่าขนาดใหญ่ ด้านหลังบ้านของนายกษิดิ์ ก่อนฆาตกรจะตัดสินใจหนีตายกระโดดลงไปในสายน้ำเชี่ยวกรากด้านหลังสวนป่า พัทธ์มองสายน้ำตรงหน้าอย่างฉุนเฉียว มีแต่ความเคียดแค้นอัดแน่นเต็มหัวใจ เมื่อเหยื่อรายล่าสุดของฆาตกรรายนี้คือกรัณฑา หญิงสาวที่เขารักสุดหัวใจ
เธอผู้เป็นรักแรก...หญิงสาวที่เขาปรารถนาให้ชีวิตมีแต่ความสุขสดใส ถึงขนาดยอมทิ้งหัวใจครึ่งหนึ่ง ปล่อยมือจากมา เพื่อให้ชีวิตเธอมีแต่รอยยิ้ม แม้รอยยิ้มนั้นจะไม่ได้มีเพื่อเขาอีกก็ตาม ทว่าตอนนี้...รอยยิ้มที่เคยเฝ้าทะนุถนอมกลับเลือนหาย ไม่ว่ารอยยิ้มนั้นจะเพื่อเขาหรือเพื่อน้องชาย เขาไม่มีวันได้เห็นอีกแล้ว
‘มันไม่น่ารีบกระโดดน้ำตายเลย’ น้ำเสียงของพัทธ์บ่งบอกความเคียดแค้นชิงชัง
ความตายของกษิดิ์เป็นเรื่องไม่อาจทำใจยอมรับ...มันตายง่ายเกินไป ไม่สมกับความอำมหิตที่มันก่อสักนิด!
คนนอนนิ่งอยู่บนพื้นลืมตามองเขานิ่ง ‘อย่าเอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนกับงานเลย ถ้ามันไม่ตาย กูก็คงตายแทนมันไปแล้ว’ น้ำเสียงคนพูดหอบน้อยๆเนื่องจากเจ้าตัวได้รับบาดเจ็บสาหัส
พัทธ์เลยไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาช่วยตำรวจคนอื่นปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับคนถูกยิง ก่อนนำตัวธรณ์เทพส่งโรงพยาบาล
เมื่อครู่นี้เกิดการปะทะกันอย่างรุนแรง เมื่อกษิดิ์ไม่ยอมมอบตัว ซ้ำร้ายยังยิงโต้ตอบอย่างบ้าคลั่งจนธรณ์เทพได้รับบาดเจ็บ กระสุนสองนัดเจาะเข้าลำตัวและโคนขาขวา เป็นเหตุให้ตำรวจที่เหลือตัดสินใจจะวิสามัญ แต่ฆาตกรดันชิ่งหนีกระโดดลงไปในสายน้ำเสียก่อน
เหตุฆาตกรรมสยดสยองจบลงด้วยการหายสาบสูญของคนร้ายกับเหยื่ออีกยี่สิบชีวิตถูกขุดขึ้นมาจากหลุมลึก สภาพศพของเหยื่อมีลักษณะตั้งแต่หลงเหลือเพียงโครงกระดูกหลุดออกจากกันเป็นชิ้นๆ บ่งบอกวันเวลาเสียชีวิตมานานแรมปี เลยมาจนถึงศพมีเนื้อเยื่อติดอยู่เต็ม กำลังขึ้นอืด บวม และส่งกลิ่นเน่าเหม็น เช่นศพของกรัณฑา ภาพหญิงสาวผู้เคยงดงาม อ่อนหวาน ถูกฉีกทึ้งกระจุยด้วยสภาพศพที่ยังติดตามาจนถึงทุกวันนี้
แม้วันเวลาจะผ่านมานานถึงเกือบยี่สิบปี ความเศร้าและรอยร้าวลึกในหัวใจของพัทธ์ไม่เคยจางหาย เมื่อหัวใจอีกครึ่งหนึ่งถูกฝังไปพร้อมกับกรัณฑา
สุดท้ายเธอก็ไม่โทร.มา แถมเบอร์โทรศัพท์ที่หญิงสาวกดให้เขาก็ไม่สามารถติดต่อได้ ทั้งๆที่คิดว่าพบคนมีอะไรเหมือนๆกันแล้วเสียอีก แต่ฝ่ายนั้นคงไม่คิดเหมือนเขากระมัง
เหมือนฝันคงไม่อยากข้องแวะกับผู้ชายประหลาดๆอย่างเขา
ปัถวีมองโทรศัพท์ในมือพลางทอดถอนใจ ร่างสูงกำยำนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาตัวยาว กดโทรศัพท์ในมือเล่นอย่างเรื่อยเปื่อย ตลอดสัปดาห์มานี้เขาติดโทรศัพท์แทบจะตลอดเวลา หลายครั้งยกมันขึ้นดูแล้วพบว่าไม่มีใครคิดถึงเขาเลย
กลิ่นแก้มนวลยังกรุ่นหอมอวลอยู่ในความรู้สึก สัมผัสนุ่มยามจรดปลายจมูกและริมฝีปากลงหา แม้จะเพียงแค่เสี้ยววินาทีเดียว แต่กลับติดตรึงอยู่ในใจไม่คลาย อยากจะสัมผัสความหอมนั้นอีกสักครั้ง
ภาพผู้คนยืนจับกลุ่มคุยกันด้วยท่าทีขนลุกขนพองกลายเป็นสิ่งแปลกใหม่ในเช้าวันนี้ เมื่อมองไปทางไหน ล้วนแต่มีชาวบ้านออกมายืนออมุงดูอะไรกันอยู่ตลอดทาง รถตำรวจจอดนิ่งสนิทอยู่ริมถนนใหญ่ ยิ่งให้ความรู้สึกแปลกตา บ่งชัดว่าน่าจะมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับท้องทุ่งแห่งนี้
“ป้าครับ แถวนี้เกิดอะไรขึ้นเหรอ” เสียงชายหนุ่มตะโกนลงมาจากรถกระบะ ถามหญิงวัยกลางคนซึ่งจับกลุ่มคุยกันอย่างเมามัน
“เมื่อเช้ามีคนพบศพน่ะสิ ถูกทิ้งไว้กลางทุ่งธูปฤๅษี น่ากลัวชะมัด โดนมัดมือมัดเท้าแบบนั้น คงทรมานมาก”
“ทิ้งไว้กลางทุ่งงั้นเหรอ” น้ำเสียงคนถามพึมพำเบาๆคล้ายแปลกใจในสิ่งที่ได้ฟัง
“ใช่ สภาพศพขึ้นอืดสยดสยอง แต่ก็น่าแปลกนะ ทำไมเนื้อตัวศพถึงมีแต่รอยดินเปื้อนไปทั้งตัว อย่างกับเพิ่งขุดขึ้นมาจากหลุมงั้นแหละ” หญิงวัยกลางคนที่เผอิญมีโอกาสเห็นสภาพศพก่อนตำรวจเข้ามาล้อมพื้นที่ เปรยให้เพื่อนข้างๆฟัง
พลอยให้เจ้าของร่างสูงกำยำซึ่งนั่งอยู่ในรถกระบะและเปิดกระจกไว้ได้ยินไปด้วย ชายหนุ่มสตาร์ตเครื่อง ขับวนไปถึงบริเวณจุดเกิดเหตุ เขาจอดรถทิ้งไว้ข้างทางแล้วเดินตัดทุ่งเข้าไปยังจุดเกิดเหตุ ซึ่งยามนี้มีแถบสีเหลืองกั้นล้อมรอบบริเวณ จากสายตา เขามองไม่เห็นอะไรนอกจากเจ้าหน้าที่หลายคนกำลังเดินสวนกันไปมาขวักไขว่ ศพน่าจะถูกนำขึ้นรถออกจากที่เกิดเหตุไปแล้ว
ดวงตาภายใต้แว่นกันแดดขนาดใหญ่กวาดมองทุ่งธูปฤๅษีสูงเอนลิ่วตามสายลมแรงแล้วได้แต่ฉงนฉงาย กลิ่นดินหญ้าลอยกรุ่นแตะปลายจมูกชวนให้นึกถึงเหตุการณ์เมื่อหลายวันก่อน ตอนเขานำร่างของหญิงสาวคนหนึ่งมาฝัง!
แล้วทำไมศพเธอถึงโผล่ขึ้นมาจากหลุมดินลึก ในเมื่อเขาเป็นคนลงมือฝังเธอเสียลึกอยู่ในห้องใต้ดินของบ้านปรารถนาแท้ๆ
ฝ่ามือหนากำแน่นจนท่อนแขนเปี่ยมไปด้วยมัดกล้ามโป่งนูน ชายหนุ่มมองความวุ่นวายตรงหน้าอีกนานครู่ใหญ่ จนได้ยินเสียงไล่จากตำรวจว่าไม่ให้เขยิบเข้าใกล้ที่เกิดเหตุมากกว่านี้ นั่นแหละเขาจึงเดินกลับมายังรถของตนเอง ขณะกำลังสตาร์ตเครื่องยนต์ ในหัวของเขายังครุ่นคิด
บ้านหลังนั้นหายไปไหน ใครกันเป็นคนขุดศพผู้หญิงคนนี้ขึ้นมา!
ภาพข่าวจากโทรทัศน์ฉายภาพทุ่งธูปฤๅษีหลังสวนสนุกดรีมแลนด์แดนหรรษาผ่านหน้าจอเพียงแค่แวบเดียว คนที่เดินเข้ามาในห้องอาหารก็รีบคว้ารีโมตขึ้นกดปิด
“อ้าว ปิดทำไมล่ะฝัน พ่อกำลังฟังข่าวอยู่เลย”
“มาทานข้าวเถอะค่ะ ข่าวฆาตกรรมแบบนี้ เปิดไปทานไปไม่ไหวหรอก” เหมือนฝันเปรยคล้ายไม่ใส่ใจในเนื้อข่าวนัก
โชคดีอยู่หน่อยตรงผู้ประกาศข่าวยังไม่ทันรายงานสภาพศพออกสื่อ เธอจึงเห็นเพียงสีหน้าประหลาดใจของพิชญ์ที่จ้องมองมาเท่านั้น
ถ้าพ่อได้ยินว่าเป็นศพผู้หญิงถูกมัดมือมัดเท้าละก็ ท่านคงกลับไปทุกข์ตรมถึงมารดาแน่ๆ
พิชญ์ไม่ได้ติดใจกับท่าทีของบุตรสาว เขาลุกจากเก้าอี้มาช่วยยกกับข้าวออกจากครัว หลังสองพ่อลูกรับประทานอาหารค่ำร่วมกันเสร็จ เหมือนฝันก็ขอตัวขึ้นห้องนอนทันที ไม่ได้อยู่ดูโทรทัศน์ตอนหัวค่ำร่วมกับบิดาเหมือนทุกครั้ง
หญิงสาวเปิดไฟเพดานห้องนอน จัดแจงล็อกประตูแล้วตรงดิ่งมายังโน้ตบุกส่วนตัว หลังทำการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตไม่นาน เธอก็เสิร์ชหาข่าวอาชญากรรมจากเว็บไซต์แห่งหนึ่งขึ้นมาได้ สภาพศพในรูปถูกตัดแต่งภาพจนเบลอ แต่เธอยังจำได้ชัดถึงใบหน้าบวมอืด ไม่หลงเหลือเค้าโครงรูปหน้าเดิมให้จดจำ เหมือนฝันยกมือขึ้นปิดปากขณะพยายามอ่านข่าว
...คาดว่าผู้ตายน่าจะเป็นหญิงสาววัย ๒๐-๓๐ ปี สภาพศพสวมใส่เสื้อยืดสีดำ กางเกงสีดำ ถูกมัดข้อมือข้อเท้าและปิดปาก มีคราบดินเลอะอยู่เต็มเนื้อตัว ผลจากการชันสูตรเบื้องต้นไม่พบบาดแผลตามร่างกาย สันนิษฐานว่าผู้ตายอาจเสียชีวิตมาแล้วไม่ต่ำกว่า ๓ วัน ทางเจ้าหน้าที่มุ่งประเด็นไปเรื่องการฆ่าชิงทรัพย์ ซึ่งจะมีสืบสวนหาเท็จจริงและติดตามตัวคนร้ายมาดำเนินคดีต่อไป...
หญิงสาวหลับตาลง ภาพดวงตาถลนออกมานอกเบ้าแจ่มชัด ทุกลักษณะของสภาพศพล้วนชี้ชวนเธอให้หวนนึกถึงการตายของมารดา เธอจดจ่ออยู่กับข่าวในอินเทอร์เน็ตจนกระทั่งได้ยินเสียงโทรศัพท์
“ค่ะ ลุงพัทธ์”
“หนูฝันเห็นข่าวแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ หนูกำลังอ่านข่าวอยู่พอดี” เธอตอบโดยไม่จำเป็นต้องจั่วหัวด้วยซ้ำว่าข่าวในหัวข้อสนทนานี้คือข่าวอะไร
“หนูฝันเห็นผู้หญิงคนนี้ใช่ไหม” น้ำเสียงของพัทธ์มีร่องรอยความไม่แน่ใจปะปน
เหมือนฝันชั่งใจคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงตัดสินใจตอบคำถามผู้เป็นลุง
“ใช่ค่ะ เธอเป็นคนที่หนูเห็นในฝัน และความจริง...ศพนั่นหนูเป็นคนไปเจอมาเองค่ะ”
“อะไรนะ นี่หนูกลับไปที่นั่นมาอีกเหรอ” พัทธ์ถามอย่างตกใจ
“ขอโทษค่ะ แต่เรื่องของเธอรบกวนหนูมาก หนูเลยอยากจบเรื่องนี้เร็วๆ” หญิงสาวตอบพร้อมกับเล่าเรื่องราวทุกฉากทุกตอนอันแสนเหลือเชื่อให้ผู้เป็นลุงฟัง
“ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน ฟังดูไม่น่าไว้ใจเลย” พัทธ์ออกความเห็นเมื่อฟังเรื่องราวเหลือเชื่อทั้งหมดจบ
“คุณลุงคงไม่คิดว่าเขาเป็นคนร้ายใช่ไหมคะ” หญิงสาวถามอย่างหวั่นใจ
“ลุงไม่รู้หรอก แต่หนูไม่ควรเข้าใกล้ผู้ชายคนนี้อีก เขาดูอันตรายเกินไป”
อันตราย ใช่ คำนี้แหละคือนิยามที่มีต่อผู้ชายชื่อปัถวี เหมือนฝันกำโทรศัพท์ในมือแน่น นึกถึงอำนาจเหลือเชื่อหลายอย่างในตัวชายหนุ่ม ทั้งพลังอำนาจในการควบคุมธาตุดินและเรื่องราวที่เขาได้ยินเสียงร้องเรียกจากศพให้ออกตามหา
“หนูทราบค่ะ แล้วหนูจะระวังตัวให้มากขึ้น”
พัทธ์ฟังคำพูดของหลานสาวอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง การที่เธอแอบออกไปตามหาศพหญิงสาวนิรนามเพียงลำพังทำให้เขารู้สึกเป็นห่วง นายตำรวจวัยกลางคนวางโทรศัพท์จากหลานด้วยความไม่สบายใจ จริงๆเขาไม่สบายใจนับตั้งแต่รู้เรื่องราวความฝันของหลานสาวแล้ว
ใบหน้าคล้ำแดดมีร่อยรองปรากฏให้เห็นตามวัย กวาดตามองกรอบข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์ของเช้าวันนี้ เขาทราบข่าวการฆาตกรรมหญิงสาวนิรนามจากหน้าหนังสือพิมพ์ แรกทีเดียวพัทธ์คิดว่าไม่น่าเป็นเรื่องเดียวกับความฝันของหลาน แต่สถานที่เกิดเหตุในข่าวก็ใกล้เคียงกับตำแหน่งที่เหมือนฝันระบุ
พัทธ์ถอนหายใจอย่างกลัดกลุ้ม รู้สึกคล้ายเรื่องราวในอดีตกำลังย้อนกลับมาให้หวนนึกถึง เมื่อวันนี้เขาลองเลียบๆเคียงๆถามเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมจากเพื่อนซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบคดีนี้อยู่ พบว่าสาเหตุการตายของเหยื่อรายนี้ช่างเหมือนกับเหตุการณ์ในอดีตนัก
‘กูคิดว่าผู้หญิงคนนี้อาจถูกฝังดินทั้งเป็น’
‘แต่พวกมึงพบศพกลางทุ่งร้างไม่ใช่เหรอ’
‘อืม ใช่ แปลกมาก เพราะจากสภาพศพมีคราบดินเกาะอยู่เต็มตัว แล้วผลชันสูตรยังพบหลอดลมของเหยื่อมีดินติดอยู่เต็มไปหมด สันนิษฐานได้ว่าเหยื่อรายนี้น่าจะถูกฝังขณะมีชีวิตอยู่ เลยหายใจเอาดินเข้าไปในหลอดลมจนขาดอากาศหายใจตาย’
คำตอบของเพื่อนตำรวจด้วยกันพาหัวใจคนฟังร้าวระบม ช่วยไม่ได้เลยที่พัทธ์จะยิ่งรู้สึกคล้ายมองเห็นอดีตในวันวานย้อนกลับมาหา
เสียงปืนดังระงมขึ้นหลายนัดภายในสวนป่าขนาดใหญ่ ด้านหลังบ้านของนายกษิดิ์ ก่อนฆาตกรจะตัดสินใจหนีตายกระโดดลงไปในสายน้ำเชี่ยวกรากด้านหลังสวนป่า พัทธ์มองสายน้ำตรงหน้าอย่างฉุนเฉียว มีแต่ความเคียดแค้นอัดแน่นเต็มหัวใจ เมื่อเหยื่อรายล่าสุดของฆาตกรรายนี้คือกรัณฑา หญิงสาวที่เขารักสุดหัวใจ
เธอผู้เป็นรักแรก...หญิงสาวที่เขาปรารถนาให้ชีวิตมีแต่ความสุขสดใส ถึงขนาดยอมทิ้งหัวใจครึ่งหนึ่ง ปล่อยมือจากมา เพื่อให้ชีวิตเธอมีแต่รอยยิ้ม แม้รอยยิ้มนั้นจะไม่ได้มีเพื่อเขาอีกก็ตาม ทว่าตอนนี้...รอยยิ้มที่เคยเฝ้าทะนุถนอมกลับเลือนหาย ไม่ว่ารอยยิ้มนั้นจะเพื่อเขาหรือเพื่อน้องชาย เขาไม่มีวันได้เห็นอีกแล้ว
‘มันไม่น่ารีบกระโดดน้ำตายเลย’ น้ำเสียงของพัทธ์บ่งบอกความเคียดแค้นชิงชัง
ความตายของกษิดิ์เป็นเรื่องไม่อาจทำใจยอมรับ...มันตายง่ายเกินไป ไม่สมกับความอำมหิตที่มันก่อสักนิด!
คนนอนนิ่งอยู่บนพื้นลืมตามองเขานิ่ง ‘อย่าเอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนกับงานเลย ถ้ามันไม่ตาย กูก็คงตายแทนมันไปแล้ว’ น้ำเสียงคนพูดหอบน้อยๆเนื่องจากเจ้าตัวได้รับบาดเจ็บสาหัส
พัทธ์เลยไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาช่วยตำรวจคนอื่นปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับคนถูกยิง ก่อนนำตัวธรณ์เทพส่งโรงพยาบาล
เมื่อครู่นี้เกิดการปะทะกันอย่างรุนแรง เมื่อกษิดิ์ไม่ยอมมอบตัว ซ้ำร้ายยังยิงโต้ตอบอย่างบ้าคลั่งจนธรณ์เทพได้รับบาดเจ็บ กระสุนสองนัดเจาะเข้าลำตัวและโคนขาขวา เป็นเหตุให้ตำรวจที่เหลือตัดสินใจจะวิสามัญ แต่ฆาตกรดันชิ่งหนีกระโดดลงไปในสายน้ำเสียก่อน
เหตุฆาตกรรมสยดสยองจบลงด้วยการหายสาบสูญของคนร้ายกับเหยื่ออีกยี่สิบชีวิตถูกขุดขึ้นมาจากหลุมลึก สภาพศพของเหยื่อมีลักษณะตั้งแต่หลงเหลือเพียงโครงกระดูกหลุดออกจากกันเป็นชิ้นๆ บ่งบอกวันเวลาเสียชีวิตมานานแรมปี เลยมาจนถึงศพมีเนื้อเยื่อติดอยู่เต็ม กำลังขึ้นอืด บวม และส่งกลิ่นเน่าเหม็น เช่นศพของกรัณฑา ภาพหญิงสาวผู้เคยงดงาม อ่อนหวาน ถูกฉีกทึ้งกระจุยด้วยสภาพศพที่ยังติดตามาจนถึงทุกวันนี้
แม้วันเวลาจะผ่านมานานถึงเกือบยี่สิบปี ความเศร้าและรอยร้าวลึกในหัวใจของพัทธ์ไม่เคยจางหาย เมื่อหัวใจอีกครึ่งหนึ่งถูกฝังไปพร้อมกับกรัณฑา
สุดท้ายเธอก็ไม่โทร.มา แถมเบอร์โทรศัพท์ที่หญิงสาวกดให้เขาก็ไม่สามารถติดต่อได้ ทั้งๆที่คิดว่าพบคนมีอะไรเหมือนๆกันแล้วเสียอีก แต่ฝ่ายนั้นคงไม่คิดเหมือนเขากระมัง
เหมือนฝันคงไม่อยากข้องแวะกับผู้ชายประหลาดๆอย่างเขา
ปัถวีมองโทรศัพท์ในมือพลางทอดถอนใจ ร่างสูงกำยำนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาตัวยาว กดโทรศัพท์ในมือเล่นอย่างเรื่อยเปื่อย ตลอดสัปดาห์มานี้เขาติดโทรศัพท์แทบจะตลอดเวลา หลายครั้งยกมันขึ้นดูแล้วพบว่าไม่มีใครคิดถึงเขาเลย
กลิ่นแก้มนวลยังกรุ่นหอมอวลอยู่ในความรู้สึก สัมผัสนุ่มยามจรดปลายจมูกและริมฝีปากลงหา แม้จะเพียงแค่เสี้ยววินาทีเดียว แต่กลับติดตรึงอยู่ในใจไม่คลาย อยากจะสัมผัสความหอมนั้นอีกสักครั้ง
ริญจน์ธร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 14 ก.ย. 2557, 10:17:10 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 14 ก.ย. 2557, 10:17:10 น.
จำนวนการเข้าชม : 1230
| << บทที่ ๓ ดรีมแลนด์แดนหรรษา (ครึ่งหลัง) | บทที่ ๔ ผู้ชายอันตราย (๒) >> |
ริญจน์ธร 14 ก.ย. 2557, 10:49:25 น.
ตอบคอมเมนต์ค่ะ
คุณ Ketza มาวิน แต่ไม่ได้เมนต์แรกนะ
นานๆเค้าจะตอบเมนต์เสร็จเร็วกว่าเกดซ่าแปะ 
คุณวีมาแล้วน้า จากนี้จะเริ่มมีบทบาทมากขึ้น ว่าแต่เมื่อตอนก่อนคุณวีหอมแก้มใครนะ ห๊ะ ไม่ใช่เหมือนฝัน เป็นเกดซ่าเองเหรอ
คุณ อัศวินนภา คุณวีเป็นผู้ชายใจร้อนค่า แต่เจอกันแบบไม่ปรกติอย่างนี้ ไม่รู้เหมือนฝันจะคิดยังไง ต้องติดตามกันต่อไปน้า
คุณ น้ำหนึ่ง 55555 ทำไมทำไปทำมามันเริ่มวายขึ้นเรื่อยๆ
คุณ lovemuay เลือกคนนี้เป็นพระเอกแล้วใช่ม้าาา ผิดรึถูกดีน้าาา
คุณ yimyum เรื่องนี้จะทั้งหลอนทั้งหวานน้าน้องยิ้มๆ
คุณ นักอ่านเหนียวหนึบ 555 ใช่เลยค่ะ แล้วเรื่องนี้หลากอารมณ์จริง ขนาดคนเขียนเองยังตอบไม่ถูกเหมือนกันค่ะว่ามันจะเป็นแนวไหนดี เอาเป็นว่าน่าจะทั้งหวานและหลอนกระมัง
คุณ บุลินทร ไม่ได้ๆ เดี๋ยวคนอ่านหนีหมด มีความสยองแล้วก็ต้องตบท้ายด้วยน้ำตาลบ้าง
คุณ nako มาแล้วค่า บทที่ ๔ นี่คุณวีจะเริ่มมาเต็มๆแล้ว ว่าแต่เริ่มหลงรักหนุ่มบิกไบค์คนนี้รึยังคร้า
คุณ ใบบัวน่ารัก คุณวีก็อยากแอดไลน์เหมือนกันค่า แต่เหมือนฝันแอบปิดโทรศัพท์แบบนี้ จะทำยังไงดีน้อ
คุณ พันธุ์แตงกวา 555555555 คุณวีไม่ไปไหนหรอกค่า แต่เหมือนฝันนี่สิ เริ่มกลัวๆ ไม่ค่อยแน่ใจในตัวหนุ่มบิกไบค์คนนี้เท่าไร
คุณ Pat เรื่องนี้ของฉีกแนวหน่อยน้า น่าจะเป็นเรื่องที่โหดและสยองสุดที่เคยเขียนมาค่ะ แต่เรื่องความหวานของพระนางก็จะยังไม่ทิ้งไปไหนแน่นอนค่า
ตอบคอมเมนต์ค่ะ
คุณ Ketza มาวิน แต่ไม่ได้เมนต์แรกนะ
นานๆเค้าจะตอบเมนต์เสร็จเร็วกว่าเกดซ่าแปะ คุณวีมาแล้วน้า จากนี้จะเริ่มมีบทบาทมากขึ้น ว่าแต่เมื่อตอนก่อนคุณวีหอมแก้มใครนะ ห๊ะ ไม่ใช่เหมือนฝัน เป็นเกดซ่าเองเหรอ คุณ อัศวินนภา คุณวีเป็นผู้ชายใจร้อนค่า แต่เจอกันแบบไม่ปรกติอย่างนี้ ไม่รู้เหมือนฝันจะคิดยังไง ต้องติดตามกันต่อไปน้า
คุณ น้ำหนึ่ง 55555 ทำไมทำไปทำมามันเริ่มวายขึ้นเรื่อยๆ
คุณ lovemuay เลือกคนนี้เป็นพระเอกแล้วใช่ม้าาา ผิดรึถูกดีน้าาา
คุณ yimyum เรื่องนี้จะทั้งหลอนทั้งหวานน้าน้องยิ้มๆ
คุณ นักอ่านเหนียวหนึบ 555 ใช่เลยค่ะ แล้วเรื่องนี้หลากอารมณ์จริง ขนาดคนเขียนเองยังตอบไม่ถูกเหมือนกันค่ะว่ามันจะเป็นแนวไหนดี เอาเป็นว่าน่าจะทั้งหวานและหลอนกระมัง
คุณ บุลินทร ไม่ได้ๆ เดี๋ยวคนอ่านหนีหมด มีความสยองแล้วก็ต้องตบท้ายด้วยน้ำตาลบ้าง
คุณ nako มาแล้วค่า บทที่ ๔ นี่คุณวีจะเริ่มมาเต็มๆแล้ว ว่าแต่เริ่มหลงรักหนุ่มบิกไบค์คนนี้รึยังคร้า
คุณ ใบบัวน่ารัก คุณวีก็อยากแอดไลน์เหมือนกันค่า แต่เหมือนฝันแอบปิดโทรศัพท์แบบนี้ จะทำยังไงดีน้อ
คุณ พันธุ์แตงกวา 555555555 คุณวีไม่ไปไหนหรอกค่า แต่เหมือนฝันนี่สิ เริ่มกลัวๆ ไม่ค่อยแน่ใจในตัวหนุ่มบิกไบค์คนนี้เท่าไร
คุณ Pat เรื่องนี้ของฉีกแนวหน่อยน้า น่าจะเป็นเรื่องที่โหดและสยองสุดที่เคยเขียนมาค่ะ แต่เรื่องความหวานของพระนางก็จะยังไม่ทิ้งไปไหนแน่นอนค่า
yimyum 14 ก.ย. 2557, 11:03:08 น.
ปัถวีมานิดเดียวเองอ่ะ โอยยยย >< มานิดเเต่ก็ฟิน~
ปัถวีมานิดเดียวเองอ่ะ โอยยยย >< มานิดเเต่ก็ฟิน~
บุลินทร 14 ก.ย. 2557, 12:12:08 น.
แบบนี้ละครบรสเลย น่าติดตามสุดๆ รออ่านแบบเต็มในงานหนังสือ
แบบนี้ละครบรสเลย น่าติดตามสุดๆ รออ่านแบบเต็มในงานหนังสือ
ketza 14 ก.ย. 2557, 13:00:42 น.
โถๆๆๆ คุงวีขาาา น่าฉงฉานจุงงง สาวเจ้าเฉยเมยยย มามะ มามะ มาทางนี้เร้ววว กอดๆๆๆๆๆๆ 0;0
โถๆๆๆ คุงวีขาาา น่าฉงฉานจุงงง สาวเจ้าเฉยเมยยย มามะ มามะ มาทางนี้เร้ววว กอดๆๆๆๆๆๆ 0;0
lovemuay 14 ก.ย. 2557, 13:41:59 น.
ให้สาวโทรมาหาก่อนก็ไม่งามสิคะ อิอิ
ให้สาวโทรมาหาก่อนก็ไม่งามสิคะ อิอิ
นักอ่านเหนียวหนึบ 14 ก.ย. 2557, 19:21:28 น.
เออ นั่นสิ ตกลงวาริที่ฟื้นคืนชีพ กะ นายจิ๊กโก๋มอไซต์ ใครเป็นพระเอกกันแน่
เออ นั่นสิ ตกลงวาริที่ฟื้นคืนชีพ กะ นายจิ๊กโก๋มอไซต์ ใครเป็นพระเอกกันแน่
พันธุ์แตงกวา 14 ก.ย. 2557, 19:25:59 น.
ทำไมวันนี้สั้นจัง กำลังฟินๆตัดฉับซะงั้น55555
ยังดีที่คุณวีโผล่มานิดนึง
ผู้ชายฉากแรกนั่นใคร ท่าทางน่าสนใจอยู่นะ หืม หืม
ทำไมวันนี้สั้นจัง กำลังฟินๆตัดฉับซะงั้น55555
ยังดีที่คุณวีโผล่มานิดนึง
ผู้ชายฉากแรกนั่นใคร ท่าทางน่าสนใจอยู่นะ หืม หืม