หลงยุคหัวใจนายเจ้าชายพ่อมด
ริวซอน ทายาทพ่อมดถูกตามฆ่าในขณะต่อสู้เวทมนต์เกิดผิดพลาดทำให้เขาหลุดมาเมืองมนุษย์ที่เดินช้ากว่าเมืองเวทมนต์ถึง200ปีเขาและแมววิเศษอย่างพิซซ่าจึงต้องเสกให้ตัวเองเป็นเศรษฐีและเข้าเรียนที่กรุงโซลความหล่อของเขาทำให้สาวๆต่างหลงรักเขาได้พบกับ มินฮา ผู้หญิงที่เขาไม่ค่อยชอบหน้าแต่ไปๆมาๆเขากลับรักเธอแล้วเขาจะรู้หรือไม่ว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่จะมาไขปริศนาให้เขาติดตามลุ้นกันนะคะ
Tags: คู่กัด พลังวิเศษ ย้อนเวลา
ตอน: ตลอดไป(ตอนจบ)
"องค์ชายจะเสด็จไปไหนพะยะค่ะ" จงมึนเดินมาหาริวซอน
"ไปที่บ้านของยองเฮ" ริวซอนตอบจงมึนจะถามต่อแต่ริวซอนเดินไปแล้ว
"ที่นี่สินะ!!" ริวซอนพูดก่อนจะเปิดประตูที่นี่ยังเหมือนเดิมเพียงแต่ฝุ่นจับเป็นจำนวนมากจนเหมือนบ้านร้างข้าวของยังตั้งอยู่เหมือนเดิมริวซอนมองรอบๆก่อนเหลือบไปเห็นกระดาษสีขาววางอยู่ตรงโต๊ะเครื่องแป้งริวซอนเดินเข้าไปหยิบมาเปิดก็เห็นเป็นรูปเขากับนินเฮตอนที่หมั้นกันเขาดูรูปอยู่นานก็เห็นว่าตรงแท่นพิธีด้านหน้ามีเด็กผู้หญิงคนนึงยืนมองเขาอยู่พอพลิกดูด้านหลังก็เห็นข้อความว่า:อยู่ตรงนี้...ตลอดไป:
ริวซอนยิ้มก่อนที่กระดาษจะปลิวไปด้านหลังเขาวิ่งไปเก็บพอเงยหน้าเขาก็เห็นต้นไม้ใหญ่ต้นนึงอยู่ข้างหลังบ้าน
"ต้นไม้ของเรา" ริวซอนพูดพร้อมเอามือจับต้นไม้สายลมต่างพัดมาเขาน้ำตาไหลกำกระดาษแน่น
"ขอบคุณนะสำหรับความทรงจำที่แสนหวานที่มีเพียงฉันกับเธอที่รู้" ริวซอนนึกถึงมินฮาเขาเอามือจับต้นไม้ก่อนจะยิ้มให้กับสายลมที่พัดมา
3 เดือนต่อมา
"เย้ๆๆๆองค์ชายเก่งจังเลย" เหล่าสาวๆกริ๊ดที่องค์ชายชนะการแข่งขันยิงธนูริวซอนขอบคุณทุกคนก่อนจะมองไปบนท้องฟ้า
"ฉันคิดถึงเธอนะ....ยัยบ๋อง" ริวซอนยิ้มอย่างมีความสุขในโลกของมนุษย์มินฮากำลังฉลองกับพนักงานที่ร้านของเธอติด1ใน5ร้านอาหารชื่อดังในโซล
"เก่งมากทุกคนสิ้นปีนี้รับโบนัสไปเลย" มินฮาพูดพนักงานต่างดีใจพากันฮิ้ว!!ยกใหญ่
"สร้อยคุณมินฮาสวยดีนะคะแฟนให้หรอ" พนักงานคนหนึ่งถามเพราะไม่เคยเห็นมินฮาถอดเลยเธอยิ้มแทนคำตอบ
"นี่ก็เย็นแล้วพี่มีธุระอะกลับก่อนนะ" มินฮาลาลูกน้องก่อนจะขับรถมาจอดที่ตรงไม้ใหญ่ซึ่งตอนนี้เป็นที่ที่หนุ่มสาวมาออกเดตซะแล้วเธอเดินมาจับที่ต้นไม้สายลมพัดมาพร้อมเสียงทักของใครคนนึง
"คุณนี่เองที่ไปแอบดูผมวันนั้น" มินฮาหันมาทางต้นเสียงเห็นริวซอนหรือลีมินในชาตินี้ยิ้มให้เธอ
"คุณชอบที่นี่หรอ" ลีมินถาม
"ฉัน...อยู่ตรงนี้ตลอดแหละ" มินฮาตอบลีมินทำหน้างงเล็กน้อยก่อนจะยืนมือมา
"งั้น..สวัสดีครับ" ลีมินพูดพร้อมมองมินฮาเธอยื่นมือมาจับมือเขาสายลมวูบใหญ่ที่พัดมามินฮาน้ำตาแทบไหลเธอมองหน้าเขาอีกครั้งในหัวใจของเธอเห็นเขาคือริวซอนผู้ชายที่เคยบอกเธอว่า"เพราะฉัน...อยู่ข้างเธอตลอด" และตอนนี้เขาก็ทำตามสัญญาแล้ว
"สวัสดี....อีกครั้ง" มินฮาตอบ ทั้งสองสบตากันไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ร้อยปีหัวใจของเธอและเขาก็ยัง
"เหมือนเดิม" ตลอดไป.....★☆★
- จบบริบูรณ์ -
"ไปที่บ้านของยองเฮ" ริวซอนตอบจงมึนจะถามต่อแต่ริวซอนเดินไปแล้ว
"ที่นี่สินะ!!" ริวซอนพูดก่อนจะเปิดประตูที่นี่ยังเหมือนเดิมเพียงแต่ฝุ่นจับเป็นจำนวนมากจนเหมือนบ้านร้างข้าวของยังตั้งอยู่เหมือนเดิมริวซอนมองรอบๆก่อนเหลือบไปเห็นกระดาษสีขาววางอยู่ตรงโต๊ะเครื่องแป้งริวซอนเดินเข้าไปหยิบมาเปิดก็เห็นเป็นรูปเขากับนินเฮตอนที่หมั้นกันเขาดูรูปอยู่นานก็เห็นว่าตรงแท่นพิธีด้านหน้ามีเด็กผู้หญิงคนนึงยืนมองเขาอยู่พอพลิกดูด้านหลังก็เห็นข้อความว่า:อยู่ตรงนี้...ตลอดไป:
ริวซอนยิ้มก่อนที่กระดาษจะปลิวไปด้านหลังเขาวิ่งไปเก็บพอเงยหน้าเขาก็เห็นต้นไม้ใหญ่ต้นนึงอยู่ข้างหลังบ้าน
"ต้นไม้ของเรา" ริวซอนพูดพร้อมเอามือจับต้นไม้สายลมต่างพัดมาเขาน้ำตาไหลกำกระดาษแน่น
"ขอบคุณนะสำหรับความทรงจำที่แสนหวานที่มีเพียงฉันกับเธอที่รู้" ริวซอนนึกถึงมินฮาเขาเอามือจับต้นไม้ก่อนจะยิ้มให้กับสายลมที่พัดมา
3 เดือนต่อมา
"เย้ๆๆๆองค์ชายเก่งจังเลย" เหล่าสาวๆกริ๊ดที่องค์ชายชนะการแข่งขันยิงธนูริวซอนขอบคุณทุกคนก่อนจะมองไปบนท้องฟ้า
"ฉันคิดถึงเธอนะ....ยัยบ๋อง" ริวซอนยิ้มอย่างมีความสุขในโลกของมนุษย์มินฮากำลังฉลองกับพนักงานที่ร้านของเธอติด1ใน5ร้านอาหารชื่อดังในโซล
"เก่งมากทุกคนสิ้นปีนี้รับโบนัสไปเลย" มินฮาพูดพนักงานต่างดีใจพากันฮิ้ว!!ยกใหญ่
"สร้อยคุณมินฮาสวยดีนะคะแฟนให้หรอ" พนักงานคนหนึ่งถามเพราะไม่เคยเห็นมินฮาถอดเลยเธอยิ้มแทนคำตอบ
"นี่ก็เย็นแล้วพี่มีธุระอะกลับก่อนนะ" มินฮาลาลูกน้องก่อนจะขับรถมาจอดที่ตรงไม้ใหญ่ซึ่งตอนนี้เป็นที่ที่หนุ่มสาวมาออกเดตซะแล้วเธอเดินมาจับที่ต้นไม้สายลมพัดมาพร้อมเสียงทักของใครคนนึง
"คุณนี่เองที่ไปแอบดูผมวันนั้น" มินฮาหันมาทางต้นเสียงเห็นริวซอนหรือลีมินในชาตินี้ยิ้มให้เธอ
"คุณชอบที่นี่หรอ" ลีมินถาม
"ฉัน...อยู่ตรงนี้ตลอดแหละ" มินฮาตอบลีมินทำหน้างงเล็กน้อยก่อนจะยืนมือมา
"งั้น..สวัสดีครับ" ลีมินพูดพร้อมมองมินฮาเธอยื่นมือมาจับมือเขาสายลมวูบใหญ่ที่พัดมามินฮาน้ำตาแทบไหลเธอมองหน้าเขาอีกครั้งในหัวใจของเธอเห็นเขาคือริวซอนผู้ชายที่เคยบอกเธอว่า"เพราะฉัน...อยู่ข้างเธอตลอด" และตอนนี้เขาก็ทำตามสัญญาแล้ว
"สวัสดี....อีกครั้ง" มินฮาตอบ ทั้งสองสบตากันไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ร้อยปีหัวใจของเธอและเขาก็ยัง
"เหมือนเดิม" ตลอดไป.....★☆★
- จบบริบูรณ์ -
สายลมที่พัดวน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 ก.ย. 2557, 16:41:23 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 ก.ย. 2557, 16:45:35 น.
จำนวนการเข้าชม : 1015
| << มนต์บทสุดท้าย |