เจ้าสาวหมาป่า
ฟ้าพราว เด็กสาวที่โตขึ้นมามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบจนใครๆก็อิจฉาแต่กลับต้องมาเป็นเจ้าสาวของวายปราณผู้นำโลกปีศาจที่เป็นมนุษย์หมาป่าที่มีอายุถึงมากกว่าเธอถึง100ปีรักบนความต่างของเขาและเธอจะเป็นอย่างไรโปรดติดตาม
Tags: มนุษย์ หมาป่า โลกปีศาจ

ตอน: จะอยู่ตรงนี้จนวันสุดท้าย

"โธ่เว้ย!!!" พิษณุตะโกนเสียงดังในห้องแต่งตัว
"พี่เป็นอะไรไป" โอเวอร์มองพี่ชาย
"ก็ไอ้วายปราณกับไอ้องค์รักษ์สามตัวนั้นน่ะสิ..หึฉันเกือบจะขย้ำผู้หญิงคนหนึ่งอยู่แล้วถ้าพวกมันไม่มาขวาง" พิษณุบ่นอย่างหัวเสีย
"แล้วทำไมไม่จัดการมันไปล่ะ" โอเวอร์มองหน้าพี่ชาย
"จะบ้าหรอพวกมันมีตั้งสี่ตัว...ว่าแต่แกเหอะหายหัวไปไหนมา"พิษณุมองมาที่น้องชาย
"ว่าแล้วก็อารมณ์เสียไอ้ธารามันมาเต้นแย่งซีนหมดเลย"โอเวอร์พูด
"เดี๋ยวก่อนนะผู้หญิงที่พี่บอกใช่ผู้หญิงขาวๆผมยาวหรือเปล่า" โอเวอร์ถามพิษณุ
"ใช่!!ทำไมวะ" พิษณุทำหน้างงๆ
"ก็ผู้หญิงคนนั้นเต้นกับไอ้ธาราแถมไอ้สี่ตัวนั้นยังรุมพี่ช่วยเธออีก....หรือว่าผู้หญิงคนนั้นจะมีอะไรพิเศษ"โอเวอร์มองพี่ชาย
"คนรักงั้นหรอ" พิษณุยิ้มโอเวอร์มองพี่ชายอย่างรู้ทัน
วายุกับธาราเปลี่ยนเสื้อผ้ามาที่ห้องพยาบาลก็เจอพสุยืนอยู่คนเดียว
"ฟ้าพราวละ" วายุพูดขึ้นเมื่อเจอพสุ
"เห็นว่าไปเข้าห้องน้ำ"พสุตอบ
"ทำไมถึงปล่อยให้เธอไปคนเดียวล่ะ"ธาราชักสีหน้าไม่พอใจ
"ฉันยื้อแล้วแต่ฟ้าพราวจะไปคนเดียว"พสุพูดพร้อมเก็บของวายุกับธารามองหน้ากันก่อนจะนั่งลง
ฟ้าพราวเดินออกจากห้องน้ำก็เห็นวายปราณเดินออกมาจากห้องน้ำฝั่งตรงข้ามเหมือนกัน
"ขอบคุณนะ" ฟ้าพราวพูดขึ้นวายปราณมองเธอด้วยหางตา
"ไม่จำเป็น" เขาตอบก่อนจะเดินหนี
"อะไรของนายเนี่ยฉันขอบคุณดีๆก็รับดีๆหน่อยสิ"ฟ้าพราวดักหน้าเขา
"ก็ไม่ได้ใช้ให้มาขอบคุณ" วายปราณมองตอบ
"เรื่องกลับโลกมนุษย์ฉันล่ะ" ฟ้าพราวถาม
"ไม่รู้ใครพามาก็พากลับสิ" วายปราณยักไหล่
"นายก็อนุญาตสิ" ฟ้าพราวมองเขา
"ไม่!!!" วายปราณตอบ
"ตามใจ!!!ฉันจะทำใจอยู่ที่นี่รอเนื้อคู่มาขอฉันแต่งงานถึงเวลานั้นอย่ามาขอฉันแต่งงานล่ะกันคนสวยๆแบบฉันรอไม่นานอยู่แล้ว"ฟ้าพราวพูดก่อนจะเดินชนเขา
"กระจกหายหรอ" วายปราณตอบฟ้าพราวชะงัก
"ไอ้บ้า!!!"ฟ้าพราวตะโกนไล่หลังเขาก่อนเดินมาที่ห้องพยาบาล
"ฟ้าพราว!!!"ทั้งสามพูดพร้อมกันฟ้าพราวมองพวกเขา
"แหม่ๆๆฉันฮิตขนาดนั้นเลย" ฟ้าพราวทำหน้ากวน
"ฟ้าพราวบอกพวกเราหน่อยสิใครเป็นคนผลักเธอลงมา"ธาราพูดขึ้น
"ฉัน......สะดุ้ดขาตัวเอง" ฟ้าพราวตอบ
"ไม่เชื่อ!!!!"ทั้งสามพูดพร้อมกันอีกครั้ง
"จริงๆ"ฟ้าพราวพูด
"จะไม่บอกพวกเราจริงๆใช่ไหม" วายุถามฟ้าพราวเธอเงียบทั้งสามมองหน้่ากัน
"ตามใจพวกเราจะไม่บังคับละกันนะ" พสุพูดอย่างอ่อนโยน
"ป่ะ!!ไว้ค่อยมาเรียนพรุ่งนี้ผมไปส่งเอง"วายุตัดบทพาฟ้าพราวออกมาธารากับพสุมองหน้ากันก่อนจะก้มหน้าลงเพราะรู้ว่าวายุต้องชอบฟ้าพราวแน่ๆ
"จะซิ่งอีกแล้วหรอ" ฟ้าพราวมองวายุ
"อื้ม..ผมชอบความเร็วน่ะ..หรือคุณไม่ชอบ" วายุมองฟ้าพราวเธอจับมือเขาก่อนดันให้หันไปข้างหน้า
"ก็มัวแต่ชอบความเร็วแบบนี้แล้วเคยเดินช้าๆเพื่อรอคนข้างหลังบ้างไหม" ฟ้าพราวพูดขึ้นวายุหันมามองเธอ
"ถ้าเป็นคุณที่เดินข้างกันก็ได้อยู่แล้ว"วายุพูดอย่างอ่อนโยนก่อนจะจับมือฟ้าพราวเดินไปเรื่อยๆ
"นายมีเจ้าสาวหรือยัง" ฟ้าพราวถามขึ้น
"ยังและไม่คิดจะมีด้วย...แต่ว่าตอนนี้มีแล้ว"วายุตอบก่อนมองมาที่เธอ
"อยากรู้ไหมล่ะ"วายุจับมือเธอ
"ก็......" ฟ้าพราวมองตาเขา
"จำไว้นะว่าผมจะดูแลคุณปกป้องคุณและจะอยู่ตรงนี้จนวันสุดท้าย"วายุพูดด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่นทั้งสองสบตากันก่อนเสียงๆหนึ่งจะดังขึ้น
"เฮ้ย!!น้องจะจีบกันก็ที่อื่นสิกลางถนนเลยหรอ"ชายคนหนึ่งพูด
"ขอโทษครับ" วายุพูดก่อนจับมือฟ้าพราวเดินมาข้างถนนทั้งสองยิ้มให้กันปนหัวเราะ



สายลมที่พัดวน
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 ธ.ค. 2557, 22:06:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 ธ.ค. 2557, 14:32:27 น.

จำนวนการเข้าชม : 958





<< รักนอกหัวใจ   ตรงนี้...หัวใจ >>
สายลมที่พัดวน 4 ธ.ค. 2557, 20:34:02 น.



เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account