รักอมตะของนางพญางูขาว
"เซฮัน" นางพญางูขาวอาศัยอยู่กับแม่และยายในป่ามรกตเซฮันแอบหนีมาเที่ยวงานฉลองครบรอบ20ปีของซูยอนองค์ชายรัชทยาทที่จะขึ้นครองอาณาจักรต่อไปเมื่อเขาและเธอพบกันก็เกิดความรักจนเมื่อมีกลุ่มนักฆ่ามาบุกฆ่าแม่และยายของเธอเซฮันที่เกือบโดนฆ่าก็ถูกส่งมายังกรุงโซลในปี2014เรื่องราวของนางพญางูขาวจะเป็นยังไงติดตามชมนะจ๊ะ
Tags: ปีศาจงู องค์ชาย ความรัก ข้ามเวลา

ตอน: บทอมตะที่3

"แม่คะ" เซฮันเรียกชื่อแม่แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
"เซฮัน!!!!" เสียงยายเรียกเธอก่อนจะพุ่งเข้ามา
"ยาย!!!!" เซฮันพยุงยายขึ้น
"ช่วยแม่เร็ว!!"ยายเธอพูดเซฮันวิ่งมาทางด้านหลังก็เห็นกลุ่มคนชุดดำสู้กับแม่เธออยู่
"ปล่อยแม่นะ!!!!" เซฮันเปลี่ยนร่่างเป็นงูขาวก่อนจะพุ่งเข้ากัดคนชุดดำจนล้มตายไปกว่าครึ่งก่อนจะมีคนนึงพุ่งมาแทงเธอจากด้านหลังจนเธอคืนร่างล้มลง
"เซฮัน!!!!"แม่เธอจะเข้ามาช่วยแต่ก็ถูกดาบอาคมแท่งที่หัวใจ
"แม่!!!!" เซฮันร้องไห้แม่เธอนิ่งไป
ชายคนที่ฆ่าแม่เธอหันมาเขามีผ้าปิดปากอยู่เซ
ฮันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร
"เจ้าต้องการอะไร" เซฮันพูดเขามองมาที่เธอก่อนจะมีทีท่าตกใจเล็กน้อย
"ไม่จริง" ชายคนนั้นอุทานออกมาเซฮันพยายามฟังเพราะเขาเสียงคุ้นมากก่อนจะมีคนชุดดำออกมาเพิ่ม
"ฆ่ามัน!!!!" ชายคนนึงพุ่งมาเซฮันหลับตา
"หลานยาย!!!" ยายเซฮันพุ่งเข้ามาก่อนจะโดนแทงที่หัวใจยายมองเธอ
"เซฮัน!!!เปิดนี้ซะ" ยายยื่นขวดบางอย่างให้เธอ
"เร็ว!!!" ยายสั่งเซฮันเปิดขวดพลันแสงสว่างก็บังเกิดก่อนเซฮันจะวูบไป
♧♧♧♧♧
"เฮ้อ!!!หนาวๆๆ" ปาร์ค ยูซอนชายหนุ่มเจ้าของกิจการร้านกาแฟบิดขี้เกียจก่อนจะลุกไปอาบน้ำแล้วแต่งตัวอย่างหล่อก่อนจะเปิดประตูออกจากคอนโดก็ชนอะไรบางอย่าง
"ชนอะไร" ยูซอนค่อยๆย่องมาดูก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่เซฮันลืมตาขึ้นก่อนจะลุก
"ที่นี่ที่ไหน?"
"อ่าว!นี่คุณเมาหรือเปล่าเนี่ยไปไงมาไงมานอนหน้าห้องผมเนี่ย" ยูซอนบ่น
"เจ้ากล้าดียังไงมาว่าข้า" เซฮันคิ้วขมวด
"น้อยๆหน่อยแม่คุณแล้วนี่นึกยังไงใส่ชุดนี้เนี่ยประหลาด" ยูซอนทำปากเบ้
"ชุดเจ้านั้นแหละประหลาด" เซฮันเถียง
"อะไนเนี่ยมาห้องเขายังจะมาด่าอีกละเมอแล้วแม่คุณฉันไปละเสียเวลา!!" ยูซอนเดินออกไปเซฮันยืนงงๆก่อนจะเดินมาหยุดที่หน้าลิฟต์
"เฮ้ย!!!นี่พวกเจ้ามีเวทมนต์หรอมันถึงเปิดเองได้" เซฮันพูดคนในลิฟต์ต่างงงกับคำพูดของเธอ
"หน้าตาก็สวยไม่น่าบ้าเลย" ชายคนหนึ่งพูดก่อนจะกดลิฟต์ขึ้นเซฮันยืนงงๆก่อนจะเดินลงบันได
"นี่มันอะไรกันป่าหายไปไหนหมด" เซฮันมองตึกที่ตั้งเรียงรายตรงหน้า
"แล้วฉันจะกลับยังไงเนี่ย" เซฮันบ่นก่อนจะทรุดเพราะบาดแผล



สายลมที่พัดวน
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 23 ธ.ค. 2557, 19:26:12 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 ธ.ค. 2557, 12:44:58 น.

จำนวนการเข้าชม : 710





<< บทอมตะที่2   
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account