{ เจ้าบ่าวจอมเถื่อน }
เจ้าบ่าวจอมเถื่อน
Tags: เจ้าบ่าวจอมเถื่อน, เขม, ขวัญกมล, เกษม, ขจีพรรณ, บุลินทร, นักเลง, สาวแว่น, หื่น, เถื่อน, ตบจูบ, คอมเมดี้

ตอน: บทที่ 4 เพียงแรกเห็นก็ปั่นป่วน (จบตอน)

ขวัญกมลพลิกนาฬิกาข้อมือดูเป็นรอบที่สิบ ตอนนี้ตัวเลขบอกเวลาแปดโมงตรง แต่ยังไม่เห็นแม้แต่เงาคนนัดสัมภาษณ์

“คิดแล้วเชียวว่าต้องสาย” หญิงสาวพึมพำด้วยความอ่อนใจ ไม่รู้ว่าเขมอยากแกล้งเธอเหมือนสมัยเด็กๆหรือเปล่า เพราะเท่าที่เจอกันเมื่อวาน ถึงเขาจะโตขึ้นแค่ไหน แต่ดูเหมือนนิสัยห่ามๆกวนๆไม่ได้หายไปเลย

ขวัญกมลอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนและกระโปรงยาวคลุมเข่าสีดำ ผมสีน้ำตาลมัดรวบไว้เช่นเคย เธอออกจากบ้านตั้งแต่หกโมงเศษ และมาถึงไร่ชาเกษมตอนหกโมงครึ่ง สุดท้ายต้องมานั่งรอแกร่วเป็นชั่วโมง เพราะคนไม่มีวินัยคนนั้นคนเดียว หญิงสาวถอนหายใจพร้อมทำหน้าเซ็ง แต่ไม่มีทางเลือกนอกจากรอต่อไป

“อ้าว หนูขวัญ ยังไม่เข้าไปสัมภาษณ์อีกเหรอ” พ่อเลี้ยงเกษมที่มาถึงเรือนอำนวยการเอ่ยทักหญิงสาวซึ่งนั่งอยู่มุมรับรองหน้าห้องทำงานของตน

“คุณเขมยังมาไม่ถึงเลยค่ะ” ขวัญกมลตอบตามจริง

“ว่าไงนะ?” ชายวัยกลางคนเอ่ยเสียงไม่พอใจ เขานึกอยู่แล้วว่าการนัดหมายวันนี้อาจมีปัญหาจึงแวะเข้ามาดูสักหน่อย แล้วก็เป็นตามคาดเสียด้วย “ไอ้เขมนี่มันแย่จริงๆ”

“อาจติดธุระหรือเปล่าคะ” เธอพูดไปอย่างนั้น แม้ใจคิดตรงข้าม คนอย่างเขมจะมีธุระอะไรได้นอกจากเรื่องผู้หญิง ถึงเธอไม่ค่อยได้อยู่เมืองไทยก็ใช่จะไม่รู้

“มันไม่มีธุระที่ไหนหรอก นอนตื่นสายต่างหาก” พ่อเลี้ยงเกษมบอกอย่างเหนื่อยหน่าย “รอเดี๋ยวนะ ลุงจะโทร.ไปตามมันให้” พร้อมกับพูด เขาหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาต่อสายหาลูกชายจอมเกรียนทันที รอไม่นานก็ได้ยินเสียงงัวเงียเกียจคร้าน

“โทร.มาทำไมแต่เช้าพ่อ ผมยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย”

“รีบไปอาบน้ำเลยนะ เอ็งนัดหนูขวัญสัมภาษณ์งานเจ็ดโมงไม่ใช่เหรอ เขามารอเป็นชั่วโมงแล้ว ไม่ไหวจริงๆไอ้ลูกคนนี้” ผู้เป็นพ่อบ่นอย่างไม่รอช้า

“วันนี้ผมนัดยายขวัญสัมภาษณ์ด้วยเหรอ” ปลายสายทำเสียงเหมือนไม่รู้มาก่อน

“เออสิวะ ไม่ใช่เอ็งแล้วจะเป็นหมาตัวไหน ไอ้ด่าง ไอ้แดงงั้นรึ” เขาเอ่ยประชด

“เอาผมไปเทียบกับหมาในไร่อีก”

“ข้าให้เวลาสิบนาที ถ้ายังไม่มาถึงเรือนอำนวยการ ข้าจะกักบริเวณเอ็งในไร่สิบวัน” ชายวัยกลางคนขู่เสียงเข้ม เวลาลูกชายเหลวไหล เขามักงัดมาตรการนี้มาขู่เสมอ และได้ผลตลอด เพราะไอ้เขมมันรู้ว่าเขากล้าทำจริง

คำขู่ได้ผลชะงัดเมื่อเขมรีบตอบกลับ “ครับๆ ผมจะรีบไป”

“ถ้าวันนี้คุณเขมไม่พร้อม ขวัญมาวันหลังก็ได้นะคะ” ขวัญกมลบอก หลังผู้อาวุโสวัยกว่าวางสาย

“วันนี้ละ ไหนๆได้นั่งรอมาแล้ว สัมภาษณ์ให้เสร็จไปเลยดีกว่า ลุงบอกให้มันมาภายในสิบนาที ป่านนี้คงตาเหลือก” พ่อเลี้ยงเกษมหัวเราะเสียงดัง ก่อนจะถามด้วยความห่วงใย “แล้วนี่หนูขวัญกินข้าวมาหรือยัง ไปกินที่ร้านของไร่กับลุงไหม”

“ถ้าขวัญไปกินข้าวต้องเกินสิบนาทีแน่ค่ะ” เธอเอ่ยอย่างเกรงใจ

“จะเป็นไรไป ไอ้เขมมันให้เรารอเป็นชั่วโมง เราก็ให้มันรอบ้างไง จะได้หายกัน!” ปล่อยให้มันรอคนอื่นบ้าง จะได้รู้ว่าการรอน่าเบื่อขนาดไหน






เขมมาถึงเรือนอำนวยการช้ากว่าสิบนาทีนิดหน่อย แต่เขาก็พยายามมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว เพราะไม่อยากถูกกักบริเวณ

ร่างสูงใหญ่อยู่ในชุดเสื้อยืดคอกลมสีขาวคลุมทับด้วยเสื้อเชิ้ตลายสก็อตพับแขนขึ้นลวกๆ และกางเกงยีนสีน้ำเงินเข้ม ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง เพราะไม่มีเวลาจัดทรง

“ไหนว่ายายขวัญมารอสัมภาษณ์ พ่อโกหกหรือเปล่าวะ” ชายหนุ่มมองซ้ายมองขวา แต่ไม่เห็นใครอยู่บริเวณมุมรับรองแขกเลย ขณะนั้นป้าแม่บ้านเดินผ่านมาพอดี เขมจึงสอบถาม “ป้าน้อยครับ เมื่อเช้ามีผู้หญิงใส่แว่น แต่งตัวเชยๆมารอผมที่นี่ไหมครับ”

“อ๋อ มีค่ะ คุณขวัญกมลที่มาสัมภาษณ์งานใช่ไหมคะ” เธอได้ถามไถ่หญิงสาวนิดหน่อยตอนเข้ามาทำความสะอาดเรือน

“ใช่ครับ” เขมพยักหน้า

“ตอนเธอบอกว่านัดคุณเขมไว้เจ็ดโมง ป้ายังแปลกใจเลยค่ะว่าจำผิดหรือเปล่า เพราะปกติคุณเขมไม่เคยสัมภาษณ์งานใคร และไม่ตื่นเจ็ดโมงแน่ ส่วนคุณนภาพร คุณศุภฤกษ์ คุณภัทรเขาก็มาทำงานเก้าโมงตามเวลา” ป้าน้อยเอ่ยถึงเจ้าหน้าที่อีกสามคนที่อาจจะเป็นคนนัดขวัญกมล “ตกลงเธอนัดสัมภาษณ์กับคุณเขมจริงๆเหรอคะ”

“จริงครับ ว่าแต่ตอนนี้เธอไปไหนล่ะครับ” หรือว่ายายนั่นรอไม่ไหวเลยหนีกลับไปแล้วนะ เขมคาดเดา

เขาก็แค่อยากทดสอบความอดทนของขวัญกมลเลยแกล้งมาช้า เพราะงานการตลาดไม่ใช่จะนั่งอยู่แต่ในออฟฟิศ ต้องออกไปทำกิจกรรมข้างนอกด้วยซึ่งต้องอึด ถึก ทนพอสมควร ถ้าแค่นี้เธอทนไม่ได้ก็คงไม่เหมาะจะทำงานกับไร่ชาเกษม

“พ่อเลี้ยงพาไปทานข้าวที่ร้านอาหารของไร่น่ะค่ะ” ป้าแม่บ้านรู้ เพราะก่อนจะไป พ่อเลี้ยงวัยกลางคนบอกไว้

“โธ่ แล้วบอกให้เรารีบ” ชายหนุ่มพึมพำ

“อะไรนะคะ” ป้าน้อยนิ่วหน้า

“เปล่าครับ ป้าไปทำงานต่อเถอะ” เขมขี่บิ๊กไบค์คู่ใจไปยังร้านอาหารซึ่งอยู่บริเวณพื้นที่หน้าไร่ทันที เมื่อมาถึงเป็นตามที่คิด เมื่อพ่อเขาและขวัญกมลกำลังนั่งทานอาหารกันอยู่ตรงมุมหนึ่งของร้าน

“อ้าว ไอ้เขม” ผู้เป็นพ่อหันมาทักยิ้มๆเมื่อเห็นลูกชายตัวดี

“ผมอุตส่าห์รีบมา พ่อดันพาว่าที่พนักงานมากินข้าวเฉยเลย” เขาเหลือบมองหญิงสาวและนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเธอนั่นเอง

“เอ็งก็รอไปสิวะ หนูขวัญกินเสร็จเมื่อไหร่เดี๋ยวก็ไปสัมภาษณ์เองนั่นละ” พ่อเลี้ยงเกษมยักไหล่

“รู้งี้นอนต่อก่อนดีกว่า” เขมยกมือขึ้นปิดปากหาวหวอดใหญ่อย่างไม่เกรงใจใคร ขณะขวัญกมลแอบส่ายหน้าเบาๆ

“นอนต่อก็ได้ แต่ไม่ต้องออกนอกไร่สิบวัน”

“พูดเล่นพ่อ เอาละ ไหนๆมาแล้ว ผมขอกินข้าวด้วยนะ คุณขวัญกมล” ชายหนุ่มหันไปมองหญิงสาวพลางทำตาวับๆยั่วเย้า แม้เธอจะบอกให้เรียกแค่ชื่อเล่น แต่เขาจะเรียกเต็มยศแบบนี้ละ

“ตามสบายค่ะ” ขวัญกมลเอ่ยตามมารยาทและยิ้มพอเป็นพิธี

เขมเรียกพนักงานมารับออร์เดอร์ เสร็จแล้วก็หันมาหาหญิงสาว “เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา…”

กริ๊ง-ง-ง-ง!

เสียงโทรศัพท์มือถือของพ่อเลี้ยงเกษมดังขึ้นขัดจังหวะพอดี ชายวัยกลางคนยกขึ้นกดรับและกรอกเสียงลงไป

“ว่าไงไอ้ทอง” เขาถามตามชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอ “อ้าว เอ็งอยู่ไร่ข้าเหรอวะ มาตอนไหนไม่เห็นบอก ได้ๆ เดี๋ยวอีกสิบนาทีไปหานะเว้ย”

สองหนุ่มสาวเงียบชั่วคราวเพื่อให้พ่อเลี้ยงใช้โทรศัพท์ แต่ขณะนั้นเขมแอบตวัดสายตาไปมองขวัญกมลบ่อยๆ ส่วนหญิงสาวไม่รู้ตัว เอาแต่ก้มหน้ามองจานข้าวที่ไม่รู้ว่าน่ามองกว่าหน้าหล่อๆของเขาตรงไหน

“เฮ้ย เขม เดี๋ยวพ่อต้องไปหาเพื่อนแล้วว่ะ เอ็งกินข้าวเสร็จก็สัมภาษณ์หนูขวัญเลยนะ” พ่อเลี้ยงเกษมพูดจบจึงหันไปหาหลานสาวของขจีพรรณ “ไม่ต้องตื่นเต้นนะหนูขวัญ ถือว่าสัมภาษณ์เพื่อทำความรู้จักกันให้มากขึ้นเฉยๆ เพราะยังไงลุงก็รับหนูเข้าทำงานแน่นอน อำนาจการตัดสินใจทุกอย่างอยู่ที่ลุง”

“ขอบคุณมากนะคะ” หญิงสาวยกมือไหว้อ่อนน้อม ยิ่งได้รับความเอื้อเอ็นดูจากเจ้าของไร่แบบนี้ เธอยิ่งต้องทำงานตอบแทนให้เต็มที่ เพื่อไม่ให้คนอื่นครหาว่าเป็นเด็กเส้น

“ลุงไปแล้ว” ชายวัยกลางคนลุกขึ้นพลางโบกมือลา ก่อนจะออกจากร้านอาหารไป

เมื่อเหลือเพียงสองคนในโต๊ะ เขมก็เอ่ยต่อทันที “เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เรากินไปสัมภาษณ์ไปดีไหม”

“แล้วแต่คุณเลยค่ะ ฉันยังไงก็ได้” แม้จะเป็นการสัมภาษณ์งานที่แปลกสักหน่อย แต่ขวัญกมลไม่ท้วงติงอะไร เพราะรู้ว่าเขมพยายามก่อกวนอยู่ ถ้าเป็นเดือดเป็นร้อน เขาจะยิ่งได้ใจ

“โอเค งั้นคำถามแรกเลย มีแฟนยัง?” เขมทำตาพราวอยากรู้อยากเห็นจนน่าหมั่นไส้



บุลินทร
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 พ.ค. 2558, 11:59:58 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 พ.ค. 2558, 11:59:58 น.

จำนวนการเข้าชม : 2030





<< บทที่ 4 เพียงแรกเห็นก็ปั่นป่วน (ครึ่งแรก)   บทที่ 5 ถามทำไม (ครึ่งแรก) >>
บุลินทร 11 พ.ค. 2558, 12:06:51 น.
คุณ Zephyr
รอดูนะว่าขวัญจะปราบนายเขมจอมเกรียนอยู่หรือเปล่า ส่วนขวัญถึงตอนเด็กจะซื่อ แต่โตมาต่อปากต่อคำกะนายเขมทันกันอยู่น้า ฮ่าๆๆ

คุณ พันธุ์แตงกวา
ตอนแรกอ่านเป็นนายเขมตอนเด็กน่าคบ ที่แท้ ต เต่านี่เอง ส่วนคุณพ่อที่แอบรักคุณขจีก็เพราะพาลูกไปขอโทษเขาบ่อยๆนี่แหละครับ เจอบ่อยเข้าเลยตกหลุมรัก ฮ่าๆๆ ยายพีชไม่กัดน้องแน่นอน เพราะเดี๋ยวขวัญก็แต่งกะนายเขมแล้ว

คุณ ดังปัณณ์
แหม่ ด้านมืดอะไร ไม่มีในตัวคนเขียนเลยบุคลิกตัวละครทุกเรื่อง ฮ่าๆๆๆ แต่เมื่อก่อนนางเอกชอบเกรียน โวยวาย คราวนี้เปลี่ยนมาเป็นพระเอกบ้าง เดี๋ยวไอ้เขมมันก็ปรับปรุงตัวเองล่ะน่า ยายขวัญไม่ยอมให้กวนแบบนี้ไปตลอดหรอก รอดูพัฒนาการว่าจะเลิกเกรียนได้เมื่อไหร่

คุณ lovemuay
ความเกรียนมันอยู่ในดีเอ็นเอนายเขมแล้วครับ ฮ่าๆๆๆ ขวัญต้องรับศึกหนักหน่อย


ดังปัณณ์ 11 พ.ค. 2558, 17:54:27 น.
เรื่องอื่นไม่ใช่แกอ่ะ หมี้ริน พี่หนอนว่าเรื่องนี้มันแกชัดๆ ไอ้พระเอกนั่นแอ๊บว่ะ 555+ แต่เกรียนๆ กวนๆ นี่มันแกชัดๆๆๆๆๆ เจ้ฟันธง!!!

ว่าแต่อัลไลคือคำถาม มีแฟนยัง ตบมันเล้ยขวัญ เชิดใส่ไปเล้ย คนอย่างชั้นสวยเลือกได้ หมอหมายังอยู่นะขวัญนะ ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปล. หมอขา หมอหายยยยยยยยยย หมอมาาาาาาาาาาาาา รอหมอหมานะเอ้อ


lovemuay 11 พ.ค. 2558, 18:40:31 น.
ตอบเลย ยังโสดค่าาา จีบเลยๆ อิอิ


พันธุ์แตงกวา 11 พ.ค. 2558, 23:30:28 น.
ตาเขมร้ายกาจสุดๆ น่าไปตีกะละมังหลอกว่าไฟไหม้ๆตอนมันนอนนะเนี่ย
หนูขวัญเจ้ฝากตบอีกฉาดต่อจากดังปัณณ์ สำหรับคำถามแรก
เดี๋ยวจะคอยดูตอนเสือจะถูกปราบพยศ. คริคริ


Zephyr 12 พ.ค. 2558, 00:25:59 น.
นั่นคือคำถามสัมภาษณ์งาน ข้อแรก เอาหัวแม่โป้งคิดใช่มั้ยนายเขม
เกรียนเกินให้ขวัญตบสักที จะหายแมะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account