{ เจ้าบ่าวจอมเถื่อน }
เจ้าบ่าวจอมเถื่อน
Tags: เจ้าบ่าวจอมเถื่อน, เขม, ขวัญกมล, เกษม, ขจีพรรณ, บุลินทร, นักเลง, สาวแว่น, หื่น, เถื่อน, ตบจูบ, คอมเมดี้
ตอน: บทที่ 9 วิวาห์จำเป็น (ครึ่งแรก)
“ใช่ คนรุมด่าเราเต็มเลย ผมขอโทษด้วยนะที่ทำให้เดือดร้อน ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ สำหรับผมไม่เท่าไหร่หรอก เพราะเป็นผู้ชาย คุณเสียหายกว่ามาก” น้ำเสียงของเขมเคร่งขรึมและสำนึกผิดจากใจจริง ไม่มีแววยียวนเหมือนเคย “แต่ตอนนี้ผมกดรีพอร์ทรูปภาพไปแล้ว หวังว่าทางเฟซบุ๊กจะลบให้เร็วที่สุด”
“เออ จริงสิ ฉันลืมไปเลยค่ะว่าเรากดรีพอร์ทรูปได้ นั่งคิดอยู่ตั้งนานว่าจะทำไงดี เพราะมันกระจายเร็วมาก แค่สิบนาทีที่ผ่านมายอดแชร์ก็เพิ่มขึ้นเกือบร้อยแล้ว แต่ไม่ต้องขอโทษก็ได้ มันไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก ไม่มีใครอยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น มันเป็นความซวยมากกว่า” ขวัญกมลผ่อนคลายขึ้นนิดหนึ่งที่รู้ว่าเขมรีพอร์ทรูปไปแล้ว แต่ลบยังไงก็คงลบไม่หมดอยู่ดี เพราะบางคนเซฟภาพไปโพสต์ใหม่ ไม่ได้แชร์จากต้นตอ และที่สำคัญภาพลักษณ์ของเธอกับเขมป่นปี้ไปแล้ว คงต้องใช้เวลาหลายปีกว่าคนจะลืม
“แต่ผมก็ผิดอยู่ดี ขอโทษจริงๆ”
“ฉันไม่โกรธคุณเลย”
“ผมเตรียมตัวฟังคุณด่านะเนี่ย” น้ำเสียงเขาดีขึ้นเล็กน้อย
“ชอบโดนด่าหรือไง โรคจิต” ขวัญกมลขำออกมาเป็นครั้งแรก หลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดมาแต่เช้า “ตอนนี้เพื่อนฉันกำลังไปถามเพื่อนที่เป็นทนายอยู่ค่ะว่าจะใช้กฎหมายกับคนที่ลงรูปและแชร์ต่อได้ไหม”
“เท่าที่รู้ประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายห้ามถ่ายภาพคนในที่สาธารณะเป็นเรื่องเป็นราว แล้วการถูกถ่ายภาพในที่สาธารณะเป็นเรื่องห้ามไม่ได้อยู่แล้ว ถึงเราจะไม่ยินยอมให้ถ่ายก็เถอะ สมัยนี้ใครๆก็มีกล้อง ยกขึ้นมาถ่ายง่ายๆแชะเดียว แต่ไม่ใช่เราจะทำอะไรคนพวกนี้ไม่ได้เลย เพราะมีกฎหมายแพ่งและพาณิชย์รองรับอยู่ว่า ถ้าภาพนั้นทำให้เราเสียหายก็สามารถฟ้องร้องฐานหมิ่นประมาทได้ แล้วการแชร์รูปที่ทำให้คนอื่นเสียชื่อเสียงก็เข้าข่ายความผิดตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ด้วย” เขาอธิบายคล่องแคล่วราวกับเป็นทนายความ
“แต่ฉันว่า…ปัญหาอยู่ที่เราไม่ได้โดนแอบถ่ายตรงๆนี่สิคะ มันแค่บังเอิญติดเข้าไปในภาพ” ขวัญกมลไม่อยากเชื่อว่าคนที่คุยอยู่กับเธอคือเขม เพราะดูมีวุฒิภาวะกว่าที่ผ่านมามาก
“นั่นแหละ ผมเลยคิดว่าแค่ลบรูปก็น่าจะพอแล้ว”
“ถ้าคุณว่างั้น ฉันก็ว่าตาม ดูๆแล้วขึ้นศาลเราอาจแพ้ได้ ว่าแต่ทำไมคุณรู้กฎหมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ”
“นี่ คุณขวัญกมลครับ ถึงภายนอกผมจะดูไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ฉลาดนะครับ” ป่านนี้เจ้าตัวคงตาขวาง
“ฉันไม่ได้ว่าคุณโง่นะ”
“อุตส่าห์ไม่พูดแล้วเชียว เอาเถอะ ถึงผมจะลอยชายไปวันๆ แต่ผมมีเพื่อนอยู่ทุกวงการนั่นแหละ” เขมโอ่ ก่อนจะถาม “แล้วตอนนี้คุณเป็นไงบ้าง โอเคไหม”
“ไม่ค่อยค่ะ ถึงจะลบภาพ แต่คนที่เห็นแล้วคงไม่ลืมง่ายๆ แล้วนี่ไม่รู้ว่าถ้าน้าขจีเห็นจะเป็นไงบ้าง” ขวัญกมลรู้ดีว่าถึงจะปิดท่าน แต่ก็คงทำได้แค่ระยะหนึ่งเท่านั้น
“พ่อก็มาปลุกผมแต่เช้าเพราะเรื่องนี้เลย” ปลายสายเงียบไปพักหนึ่งจนขวัญกมลนึกว่าสัญญาณหาย แต่ขณะจะกดวาง เขาก็เอ่ยขึ้น “เรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว เราทำอะไรไม่ได้นอกจากพยายามปล่อยวาง ผมรู้ว่ามันยาก แต่ก็ต้องทำให้ได้”
เขมมาแปลกมาก แม้จะเจอปัญหาหนัก แต่ก็มั่นคงไม่ไหวติง แถมยังช่วยปลุกปลอบเธออีกต่างหาก เธอเพิ่งเคยเห็นอีกด้านของเขาก็วันนี้
ฟังสิ่งที่ชายหนุ่มพูดแล้ว ขวัญกมลก็คิดตามและค่อยๆตั้งสติ เขมพูดถูกทุกอย่าง ทุกคนเห็นภาพแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่จะลบความทรงจำของคนเหล่านั้น อะไรจะเกิดก็คงต้องปลง
“แล้วเราจะต้องโดนชาวบ้านมองด้วยสายตาดูถูกไปอีกนานแค่ไหน” เธอไม่วายคิดมาก
“อันนั้นผมก็ตอบไม่ได้ มันเหนือการควบคุมของเรา แล้วนี่อยากเจอกันไหม ไปหาได้นะ” เสียงของเขมดูเก้อกระดาก
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุยทางโทรศัพท์ก็ได้ ยังไงถ้าเฟซบุ๊กลบรูปแล้ว คุณโทร.มาอัพเดทอีกทีแล้วกัน” แค่รู้ว่าเขาเป็นห่วงความรู้สึก เธอก็ดีใจแล้ว เพราะไม่คิดว่าเขมจะละเอียดอ่อนขนาดนี้
“โอเค แต่วันนี้คุณยังไม่ต้องเข้ามาทำงานที่ไร่ตามตกลงกันหรอกนะ ผมคุยกับพ่อแล้ว พ่อก็เห็นด้วยว่าพักไปก่อน”
“ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวมีอะไรคืบหน้าคุยกันใหม่นะคะ พอดีมีสายเข้าน่ะค่ะ” ขวัญกมลบอกเมื่อรามิลโทร.ซ้อนเข้ามาพอดี
“โอเคๆ ยังไงก็ขอโทษอีกที ผมไม่น่าดึงคุณเข้ามาช่วยเป็นกันชนริสาเลย จะแก้ปัญหาของตัวเองแต่กลับทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปด้วย”
“ฉันเต็มใจจะช่วยคุณเอง บอกแต่คนอื่นอย่าคิดมาก คุณก็อย่าคิดมากเหมือนกันนะ” ต่างคนต่างให้กำลังใจกันเมื่อตกที่นั่งลำบากร่วมกัน
“วิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดก็คือ แกต้องแต่งงานกับหนูขวัญ!” พ่อเลี้ยงเกษมบอกเสียงเด็ดขาด แต่คนฟังถึงกับตาค้าง
“อะไรนะครับ พ่อจะให้ผมแต่งงาน?” เขมยังหวังว่าท่านจะพูดผิด แต่นอกจากพ่อจะไม่แก้ไขคำพูดแล้วยังย้ำชัดอีกครั้ง
“ใช่ แต่งงานกับหนูขวัญซะ! รับผิดชอบที่ทำให้เขาเสียหาย อีกอย่างปัญหาเรื่องผู้หญิงของเอ็งจะได้จบด้วย ทั้งเรื่องหนูธารใส หนูริสา หนูดอกฟ้าอีกคน ถ้าเอ็งแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝา สามคนนั้นคงไม่มายุ่งอีก แล้วพวกไอ้เจมส์ ไอ้รัฐที่หึงสาวๆของพวกมันจะได้เลิกจ้องเล่นงานเอ็งด้วย”
“พ่อรู้ได้ไงว่ามันจะได้ผล ขนาดริสาแต่งงานแล้ว ยังมายุ่งกับผมอยู่เลย” ไม่มีอะไรจะการันตีได้ว่าการแต่งงานคือทางออกของทุกอย่าง
“ไม่ลองแล้วจะรู้ไหมล่ะ” พ่อเลี้ยงแอบยิ้มกริ่มที่ทุกอย่างเข้าทางพอดี เขาคิดอยู่นานว่าจะทำให้เขมแต่งงานกับขวัญกมลได้ยังไง แต่สุดท้ายก็ไม่ต้องใช้แผนอะไรเลย “เอ็งกับหนูขวัญห่างกันไปหลายปี เจอกันวันก่อนยังทำเหมือนไม่สนิทกัน แต่ข้าเพิ่งรู้นี่ละว่าเอ็งกับเขาชอบพอกัน และไม่ช้าก็เร็วต้องแต่งงาน เพราะงั้นแต่งตอนนี้เลยก็ได้ ถ้าชาวบ้านเห็นว่าแต่งงานกันเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว คงค่อยๆเลิกพูดเรื่องที่เอ็งจูบหนูขวัญไปเอง เพราะถึงจะใจร้อนชิงสุกก่อนห่ามไปนิด แต่เราก็รีบจัดงานเพื่อแสดงความรับผิดชอบ”
“พ่อๆ เข้าใจผิดแล้วละครับ” เขมเพิ่งหาช่องแทรกได้
“เข้าใจอะไรผิดวะ”
“ก็ที่บอกว่าผมกับขวัญชอบกัน แล้วก็ชิงสุกก่อนห่ามอะไรนั่นมันไม่จริงเลย” พ่อคิดไปได้ไงเนี่ย
“อ้าว ถ้าไม่ได้ชอบกันจะจูบกันทำไมวะ”
“ผมเอาขวัญมาอ้างว่าเป็นแฟน เพราะไม่อยากให้ริสากลับมาตื๊อ แล้วริสาก็ท้าให้เราสองคนจูบกันเพื่อพิสูจน์ว่าเป็นแฟนกันจริงๆ ในภาพมันเหมือนจูบ แต่จริงๆปากเราไม่ได้แตะกันเลยสักนิด มันเป็นมุมกล้องเหมือนที่ดาราเขาทำในละครน่ะพ่อ” เขมชี้แจง
ชายวัยกลางคนชะงักไปนิดเมื่อเรื่องพลิก แต่ยังไม่ยอมเลิกล้มความคิดง่ายๆ “ไม่รู้ละ ยังไงเอ็งก็ต้องแต่งงานกับหนูขวัญ ทำให้เขาเสียหายขนาดนี้ จะไม่รับผิดชอบได้ไง อีกอย่างหนูขวัญเป็นหลานคุณขจี เอ็งทำแบบนี้ข้ากับคุณขจีคงมองหน้ากันไม่ติด”
“ผมพร้อมรับผิดชอบขวัญทุกอย่าง แต่การแต่งงานมันมากไปไหมพ่อ ผมคิดตามแล้วมันไม่เห็นจะช่วยแก้ปัญหาเรื่องชาวบ้านนินทาตรงไหนเลย อีกอย่างพ่อถามเขาหรือยังว่าอยากแต่งกับผมหรือเปล่า” มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลย และเขาก็ไม่อยากสูญเสียชีวิตอิสระตอนนี้ด้วย
คำถามของลูกชายทำให้ผู้เป็นพ่อฉุกคิด นั่นสินะ ตอนแรกเขานึกว่าขวัญกมลมีใจให้เขมเหมือนกัน เลยคิดว่าทุกอย่างจะราบรื่น แต่ตอนนี้เงื่อนไขเปลี่ยนไป แล้วหญิงสาวจะยอมแต่งหรือเปล่าเนี่ย
“เดี๋ยวเตรียมตัวไปบ้านหนูขวัญเลย!” พ่อเลี้ยงเกษมบอกเสียงเข้ม
“ได้ครับ ผมจะแต่ง ถ้าขวัญอยากให้รับผิดชอบ แต่ถ้าไม่ พ่อก็ต้องเลิกบังคับผมเหมือนกัน” เขมคิดว่ายังไงๆเธอก็ไม่ยอมแต่งแน่ ใครจะบ้าตกลงแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักล่ะ
“เออ จริงสิ ฉันลืมไปเลยค่ะว่าเรากดรีพอร์ทรูปได้ นั่งคิดอยู่ตั้งนานว่าจะทำไงดี เพราะมันกระจายเร็วมาก แค่สิบนาทีที่ผ่านมายอดแชร์ก็เพิ่มขึ้นเกือบร้อยแล้ว แต่ไม่ต้องขอโทษก็ได้ มันไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก ไม่มีใครอยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น มันเป็นความซวยมากกว่า” ขวัญกมลผ่อนคลายขึ้นนิดหนึ่งที่รู้ว่าเขมรีพอร์ทรูปไปแล้ว แต่ลบยังไงก็คงลบไม่หมดอยู่ดี เพราะบางคนเซฟภาพไปโพสต์ใหม่ ไม่ได้แชร์จากต้นตอ และที่สำคัญภาพลักษณ์ของเธอกับเขมป่นปี้ไปแล้ว คงต้องใช้เวลาหลายปีกว่าคนจะลืม
“แต่ผมก็ผิดอยู่ดี ขอโทษจริงๆ”
“ฉันไม่โกรธคุณเลย”
“ผมเตรียมตัวฟังคุณด่านะเนี่ย” น้ำเสียงเขาดีขึ้นเล็กน้อย
“ชอบโดนด่าหรือไง โรคจิต” ขวัญกมลขำออกมาเป็นครั้งแรก หลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดมาแต่เช้า “ตอนนี้เพื่อนฉันกำลังไปถามเพื่อนที่เป็นทนายอยู่ค่ะว่าจะใช้กฎหมายกับคนที่ลงรูปและแชร์ต่อได้ไหม”
“เท่าที่รู้ประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายห้ามถ่ายภาพคนในที่สาธารณะเป็นเรื่องเป็นราว แล้วการถูกถ่ายภาพในที่สาธารณะเป็นเรื่องห้ามไม่ได้อยู่แล้ว ถึงเราจะไม่ยินยอมให้ถ่ายก็เถอะ สมัยนี้ใครๆก็มีกล้อง ยกขึ้นมาถ่ายง่ายๆแชะเดียว แต่ไม่ใช่เราจะทำอะไรคนพวกนี้ไม่ได้เลย เพราะมีกฎหมายแพ่งและพาณิชย์รองรับอยู่ว่า ถ้าภาพนั้นทำให้เราเสียหายก็สามารถฟ้องร้องฐานหมิ่นประมาทได้ แล้วการแชร์รูปที่ทำให้คนอื่นเสียชื่อเสียงก็เข้าข่ายความผิดตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ด้วย” เขาอธิบายคล่องแคล่วราวกับเป็นทนายความ
“แต่ฉันว่า…ปัญหาอยู่ที่เราไม่ได้โดนแอบถ่ายตรงๆนี่สิคะ มันแค่บังเอิญติดเข้าไปในภาพ” ขวัญกมลไม่อยากเชื่อว่าคนที่คุยอยู่กับเธอคือเขม เพราะดูมีวุฒิภาวะกว่าที่ผ่านมามาก
“นั่นแหละ ผมเลยคิดว่าแค่ลบรูปก็น่าจะพอแล้ว”
“ถ้าคุณว่างั้น ฉันก็ว่าตาม ดูๆแล้วขึ้นศาลเราอาจแพ้ได้ ว่าแต่ทำไมคุณรู้กฎหมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ”
“นี่ คุณขวัญกมลครับ ถึงภายนอกผมจะดูไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ฉลาดนะครับ” ป่านนี้เจ้าตัวคงตาขวาง
“ฉันไม่ได้ว่าคุณโง่นะ”
“อุตส่าห์ไม่พูดแล้วเชียว เอาเถอะ ถึงผมจะลอยชายไปวันๆ แต่ผมมีเพื่อนอยู่ทุกวงการนั่นแหละ” เขมโอ่ ก่อนจะถาม “แล้วตอนนี้คุณเป็นไงบ้าง โอเคไหม”
“ไม่ค่อยค่ะ ถึงจะลบภาพ แต่คนที่เห็นแล้วคงไม่ลืมง่ายๆ แล้วนี่ไม่รู้ว่าถ้าน้าขจีเห็นจะเป็นไงบ้าง” ขวัญกมลรู้ดีว่าถึงจะปิดท่าน แต่ก็คงทำได้แค่ระยะหนึ่งเท่านั้น
“พ่อก็มาปลุกผมแต่เช้าเพราะเรื่องนี้เลย” ปลายสายเงียบไปพักหนึ่งจนขวัญกมลนึกว่าสัญญาณหาย แต่ขณะจะกดวาง เขาก็เอ่ยขึ้น “เรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว เราทำอะไรไม่ได้นอกจากพยายามปล่อยวาง ผมรู้ว่ามันยาก แต่ก็ต้องทำให้ได้”
เขมมาแปลกมาก แม้จะเจอปัญหาหนัก แต่ก็มั่นคงไม่ไหวติง แถมยังช่วยปลุกปลอบเธออีกต่างหาก เธอเพิ่งเคยเห็นอีกด้านของเขาก็วันนี้
ฟังสิ่งที่ชายหนุ่มพูดแล้ว ขวัญกมลก็คิดตามและค่อยๆตั้งสติ เขมพูดถูกทุกอย่าง ทุกคนเห็นภาพแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่จะลบความทรงจำของคนเหล่านั้น อะไรจะเกิดก็คงต้องปลง
“แล้วเราจะต้องโดนชาวบ้านมองด้วยสายตาดูถูกไปอีกนานแค่ไหน” เธอไม่วายคิดมาก
“อันนั้นผมก็ตอบไม่ได้ มันเหนือการควบคุมของเรา แล้วนี่อยากเจอกันไหม ไปหาได้นะ” เสียงของเขมดูเก้อกระดาก
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุยทางโทรศัพท์ก็ได้ ยังไงถ้าเฟซบุ๊กลบรูปแล้ว คุณโทร.มาอัพเดทอีกทีแล้วกัน” แค่รู้ว่าเขาเป็นห่วงความรู้สึก เธอก็ดีใจแล้ว เพราะไม่คิดว่าเขมจะละเอียดอ่อนขนาดนี้
“โอเค แต่วันนี้คุณยังไม่ต้องเข้ามาทำงานที่ไร่ตามตกลงกันหรอกนะ ผมคุยกับพ่อแล้ว พ่อก็เห็นด้วยว่าพักไปก่อน”
“ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวมีอะไรคืบหน้าคุยกันใหม่นะคะ พอดีมีสายเข้าน่ะค่ะ” ขวัญกมลบอกเมื่อรามิลโทร.ซ้อนเข้ามาพอดี
“โอเคๆ ยังไงก็ขอโทษอีกที ผมไม่น่าดึงคุณเข้ามาช่วยเป็นกันชนริสาเลย จะแก้ปัญหาของตัวเองแต่กลับทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปด้วย”
“ฉันเต็มใจจะช่วยคุณเอง บอกแต่คนอื่นอย่าคิดมาก คุณก็อย่าคิดมากเหมือนกันนะ” ต่างคนต่างให้กำลังใจกันเมื่อตกที่นั่งลำบากร่วมกัน
“วิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดก็คือ แกต้องแต่งงานกับหนูขวัญ!” พ่อเลี้ยงเกษมบอกเสียงเด็ดขาด แต่คนฟังถึงกับตาค้าง
“อะไรนะครับ พ่อจะให้ผมแต่งงาน?” เขมยังหวังว่าท่านจะพูดผิด แต่นอกจากพ่อจะไม่แก้ไขคำพูดแล้วยังย้ำชัดอีกครั้ง
“ใช่ แต่งงานกับหนูขวัญซะ! รับผิดชอบที่ทำให้เขาเสียหาย อีกอย่างปัญหาเรื่องผู้หญิงของเอ็งจะได้จบด้วย ทั้งเรื่องหนูธารใส หนูริสา หนูดอกฟ้าอีกคน ถ้าเอ็งแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝา สามคนนั้นคงไม่มายุ่งอีก แล้วพวกไอ้เจมส์ ไอ้รัฐที่หึงสาวๆของพวกมันจะได้เลิกจ้องเล่นงานเอ็งด้วย”
“พ่อรู้ได้ไงว่ามันจะได้ผล ขนาดริสาแต่งงานแล้ว ยังมายุ่งกับผมอยู่เลย” ไม่มีอะไรจะการันตีได้ว่าการแต่งงานคือทางออกของทุกอย่าง
“ไม่ลองแล้วจะรู้ไหมล่ะ” พ่อเลี้ยงแอบยิ้มกริ่มที่ทุกอย่างเข้าทางพอดี เขาคิดอยู่นานว่าจะทำให้เขมแต่งงานกับขวัญกมลได้ยังไง แต่สุดท้ายก็ไม่ต้องใช้แผนอะไรเลย “เอ็งกับหนูขวัญห่างกันไปหลายปี เจอกันวันก่อนยังทำเหมือนไม่สนิทกัน แต่ข้าเพิ่งรู้นี่ละว่าเอ็งกับเขาชอบพอกัน และไม่ช้าก็เร็วต้องแต่งงาน เพราะงั้นแต่งตอนนี้เลยก็ได้ ถ้าชาวบ้านเห็นว่าแต่งงานกันเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว คงค่อยๆเลิกพูดเรื่องที่เอ็งจูบหนูขวัญไปเอง เพราะถึงจะใจร้อนชิงสุกก่อนห่ามไปนิด แต่เราก็รีบจัดงานเพื่อแสดงความรับผิดชอบ”
“พ่อๆ เข้าใจผิดแล้วละครับ” เขมเพิ่งหาช่องแทรกได้
“เข้าใจอะไรผิดวะ”
“ก็ที่บอกว่าผมกับขวัญชอบกัน แล้วก็ชิงสุกก่อนห่ามอะไรนั่นมันไม่จริงเลย” พ่อคิดไปได้ไงเนี่ย
“อ้าว ถ้าไม่ได้ชอบกันจะจูบกันทำไมวะ”
“ผมเอาขวัญมาอ้างว่าเป็นแฟน เพราะไม่อยากให้ริสากลับมาตื๊อ แล้วริสาก็ท้าให้เราสองคนจูบกันเพื่อพิสูจน์ว่าเป็นแฟนกันจริงๆ ในภาพมันเหมือนจูบ แต่จริงๆปากเราไม่ได้แตะกันเลยสักนิด มันเป็นมุมกล้องเหมือนที่ดาราเขาทำในละครน่ะพ่อ” เขมชี้แจง
ชายวัยกลางคนชะงักไปนิดเมื่อเรื่องพลิก แต่ยังไม่ยอมเลิกล้มความคิดง่ายๆ “ไม่รู้ละ ยังไงเอ็งก็ต้องแต่งงานกับหนูขวัญ ทำให้เขาเสียหายขนาดนี้ จะไม่รับผิดชอบได้ไง อีกอย่างหนูขวัญเป็นหลานคุณขจี เอ็งทำแบบนี้ข้ากับคุณขจีคงมองหน้ากันไม่ติด”
“ผมพร้อมรับผิดชอบขวัญทุกอย่าง แต่การแต่งงานมันมากไปไหมพ่อ ผมคิดตามแล้วมันไม่เห็นจะช่วยแก้ปัญหาเรื่องชาวบ้านนินทาตรงไหนเลย อีกอย่างพ่อถามเขาหรือยังว่าอยากแต่งกับผมหรือเปล่า” มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลย และเขาก็ไม่อยากสูญเสียชีวิตอิสระตอนนี้ด้วย
คำถามของลูกชายทำให้ผู้เป็นพ่อฉุกคิด นั่นสินะ ตอนแรกเขานึกว่าขวัญกมลมีใจให้เขมเหมือนกัน เลยคิดว่าทุกอย่างจะราบรื่น แต่ตอนนี้เงื่อนไขเปลี่ยนไป แล้วหญิงสาวจะยอมแต่งหรือเปล่าเนี่ย
“เดี๋ยวเตรียมตัวไปบ้านหนูขวัญเลย!” พ่อเลี้ยงเกษมบอกเสียงเข้ม
“ได้ครับ ผมจะแต่ง ถ้าขวัญอยากให้รับผิดชอบ แต่ถ้าไม่ พ่อก็ต้องเลิกบังคับผมเหมือนกัน” เขมคิดว่ายังไงๆเธอก็ไม่ยอมแต่งแน่ ใครจะบ้าตกลงแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักล่ะ
บุลินทร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 พ.ค. 2558, 22:19:29 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 พ.ค. 2558, 22:19:29 น.
จำนวนการเข้าชม : 1678
| << บทที่ 8 จูบพิสูจน์ความเป็นแฟน (จบตอน) | บทที่ 9 วิวาห์จำเป็น (จบตอน) >> |
บุลินทร 29 พ.ค. 2558, 22:38:22 น.
คุณ ดังปัณณ์
ในความเครียดของพระนางยังมีความฮาไง จะได้ไม่เครียดมาก ฮ่าๆๆๆ ส่วนตาเขมมันจะรอดมั้ย ต้องรอดูตอนหน้า
คุณ Zephyr
อ้าว เฟอร์ก็เคยเจอประมาณนี้เหรอ จะว่าไปมันควบคุมยากจริงๆนะในเฟซบุ๊กเนี่ย เลยไม่ค่อยชอบแชร์อะไร ส่วนจะแต่งหรือไม่แต่ง ชื่อตอนเหมือนเฉลยแล้วเนอะ ฮ่าๆๆๆ
คุณ พันธุ์แตงกวา
คุณหมอมัวแต่ไปถามเพื่อน ตาเขมมาตัดหน้าตอบคำถามเลยครับ ฮ่าๆๆ แต่คราวนี้แต่งแน่ จะได้มีฉากฟินๆเต็มที่ เจ้แต่งตัวรอไปงานแต่งเขมขวัญกับหมอรามได้เลยยย
คุณ lovemuay
ทั้งพ่อเลี้ยงเกษมทั้งคนอ่านชงกันขนาดนี้ นายเขมคงไม่รอดต้องแต่งงานแล้วละครับ สมัยนี้แชร์แบบไม่ระวังกันเยอะมากจริงๆครับ รวมทั้งเรื่องถ่ายรูปคนอื่นมาลงเฟซประจานด้วย
คุณ ดังปัณณ์
ในความเครียดของพระนางยังมีความฮาไง จะได้ไม่เครียดมาก ฮ่าๆๆๆ ส่วนตาเขมมันจะรอดมั้ย ต้องรอดูตอนหน้า
คุณ Zephyr
อ้าว เฟอร์ก็เคยเจอประมาณนี้เหรอ จะว่าไปมันควบคุมยากจริงๆนะในเฟซบุ๊กเนี่ย เลยไม่ค่อยชอบแชร์อะไร ส่วนจะแต่งหรือไม่แต่ง ชื่อตอนเหมือนเฉลยแล้วเนอะ ฮ่าๆๆๆ
คุณ พันธุ์แตงกวา
คุณหมอมัวแต่ไปถามเพื่อน ตาเขมมาตัดหน้าตอบคำถามเลยครับ ฮ่าๆๆ แต่คราวนี้แต่งแน่ จะได้มีฉากฟินๆเต็มที่ เจ้แต่งตัวรอไปงานแต่งเขมขวัญกับหมอรามได้เลยยย
คุณ lovemuay
ทั้งพ่อเลี้ยงเกษมทั้งคนอ่านชงกันขนาดนี้ นายเขมคงไม่รอดต้องแต่งงานแล้วละครับ สมัยนี้แชร์แบบไม่ระวังกันเยอะมากจริงๆครับ รวมทั้งเรื่องถ่ายรูปคนอื่นมาลงเฟซประจานด้วย
lovemuay 29 พ.ค. 2558, 23:09:03 น.
ไม่รอดชัวร์ นายเขม รับรองว่าหนูขวัญต้องขัดคุณป้าไม่ได้ 555
ไม่รอดชัวร์ นายเขม รับรองว่าหนูขวัญต้องขัดคุณป้าไม่ได้ 555
พันธุ์แตงกวา 30 พ.ค. 2558, 20:37:26 น.
ฮั่นแน่ๆๆๆๆ แต่งเลยๆๆๆ งานเข้ายายขวัญจังๆ จูบก็ไม่โดน ตกลงควรดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย
ฮั่นแน่ๆๆๆๆ แต่งเลยๆๆๆ งานเข้ายายขวัญจังๆ จูบก็ไม่โดน ตกลงควรดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย
ดังปัณณ์ 31 พ.ค. 2558, 19:09:04 น.
อั๊ยย่ะ! งานเข้าจั่งๆๆๆเลยขวัญเอ๊ย งี้หมอหมาก็ช้ำตับปวดไตสะเทือนซางปวดม้ามอ่ะดี๊ โอ๋ๆๆๆ มาะๆๆๆหมอหมาเดี๋ยวเค้าปลอบให้
อั๊ยย่ะ! งานเข้าจั่งๆๆๆเลยขวัญเอ๊ย งี้หมอหมาก็ช้ำตับปวดไตสะเทือนซางปวดม้ามอ่ะดี๊ โอ๋ๆๆๆ มาะๆๆๆหมอหมาเดี๋ยวเค้าปลอบให้