เล่ห์รักสาวนักพิสูจน์อักษร (ใช้ชื่อนี้ไปก่อนค่ะ)
เล่ห์รัก สาวนักพิสูจน์อักษร
พีระดาสาวน้อยแสนสวยวัยยี่สิบสี่ที่ไม่ได้สวมแว่นตาหนาเตอะ แต่เธอใส่คอนแทคเลนส์แฟชั่นและสวมรองเท้าส้นสูงปรี๊ดแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดมาทำงานเป็นหัวหน้าทีมพิสูจน์อักษรให้กับสำนักพิมพ์นิยายชื่อดังซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัวเพราะเรียนจบมาทางด้านนี้โดยตรง เธอเกิดตกหลุมรักนักเขียนหนุ่มเจ้าของนามปากกาเมาคลี ที่เธอได้รับมอบหมายพิสูจน์อักษรให้เขาอยู่บ่อยครั้งจนหลงคิดไปว่าเขาคงเป็นชายหนุ่มใจดีสุดแสนโรแมนติกเหมือนดั่งนิยายรักอันแสนหวานที่เขาเป็นผู้ประพันธ์ผ่านปลายปากกาเอาล่ะถ้าเธอจะเลือกใครมาเป็นแฟนตัวจริงสักทีขอให้ได้เขาคนนี้เถิดสาธุ…
แต่แล้วความเป็นจริงมันกลับไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อภาคินัยเป็นผู้ชายโมโหร้าย เอาแต่ใจ และมือไวเป็นที่หนึ่งเขารู้มาจากเพื่อนซี้ที่ทำงานวาดภาพปกนิยายว่ามีหญิงสาวแอบคลั่งไคล้เขาเอามากๆ ชายหนุ่มจินตนาการไปถึงใบหน้าแสนเฉิ่มและยิ้มหยันประกาศสียงดังว่าแม่สาวนักพิสูจน์อักษรแสนเฉิ่มแบบนั้นเขาไม่มีวันสนใจและเธอคงไม่มีวันได้แอ่มเขาอย่างแน่นอนแม้แต่ขาอ่อนขาวๆ ของเขาเธอก็คงไม่มีวันได้เห็น
แต่คำพูดทั้งหมดนั้นมันบังเอิญไปเข้าสองหูของพีระดา หญิงสาวควันออกหูภาพพระเอกในใจของเขาถูกลดเกรดให้เป็นเพียงตัวร้ายในทันที ให้ตายเถอะชาตินี้เธอสาบานเลยว่าจะต้องพาเขาขึ้นเตียงกับเธอให้ได้จากนั้นก็จะเขี่ยเขาลงจากเตียงน้ำตาของนายภาคินัยจะต้องเช็ดหัวเข่า
ภาคินัยเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ เขามันเป็นคาสโนว่าตัวร้ายที่ไม่ค่อยจะมีใครรู้นักว่าอีกด้านหนึ่งเขาเป็นนักเขียนชื่อดัง เขาใช้ประสบการณ์ในการร่วมรักกับสาวๆ หลายคนซึ่งพวกหล่อนเต็มใจ แล้วนำประสบการณ์มาบรรยายในบทเลิฟซีนที่เขาเขียนจนนักอ่านบางคนนั้นติดอกติดใจเคลิบเคลิ้มไปกับแต่ละฉากแต่ละตอนและที่สำคัญมันแทบจะไม่เคยซ้ำกันเลย
แต่แล้วเมื่อวันหนึ่งหัวใจของเขามันแทบจะหยุดเต้นเมื่อเพื่อนสนิทชวนไปดูงานแฟชั่นโชว์ซึ่งเขาไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ เขาพบนางแบบสาวคนสวยดาวดวงใหม่ประดับวงการเธอช่างน่ารักถูกใจเขาจนคิดอยากจะจีบเธอเอามาเป็นคู่ชีวิตจริงๆ ให้ตายถ้าทำได้เขาอยากจะอุ้มเธอลงมาจากแคตวอล์กและไปขึ้นเตียงของเขาเสียเดี๋ยวนี้เลย( ที่สำคัญเธอคงไม่รู้หรอกว่าเขาเคยเห็นเธอครั้งหนึ่งแล้วเมื่อสองปีก่อนที่ขายร้านขายรองเท้าแบรนด์ดังถึงกับเอาเธอมาจินตนาการเป็นนางเอกในนิยายเล่มแรกของเขา)
ชายหนุ่มดีใจจนเนื้อเต้นเมื่อจู่ๆหญิงสาวที่แอบหมายปองก็พาตัวมาสนิทกับเขาจนภาคินัยเห็นสวรรค์รอยู่รำไรข้างหน้า แต่แล้วเขาก็ต้องเจ็บปวดและเสียหน้าอย่างแรง เมื่อพีระดาบอกว่าเธอสนใจเพื่อนเขาต่างหากนั่นคื่อเวหา เพื่อนที่สนิทที่สุดของภาคินัย
ส่วนเขานั่นเหรอมันก็เป็นแค่สะพานให้เธอเดินข้ามไปเท่านั้น และแล้วเธอก็ไปคบกับเพื่อนของเขาอย่างเปิดเผยทำให้ภาคินัยรู้สึกเจ็บแปลบไปถึงขั้วหัวใจ แต่ว่าทำไมเธอถึงแอบส่งสายตามายั่วยวนเขาอยู่บ่อยๆเวลาเพื่อนเขาเผลอ มันยังไงกันแน่หรือแม่นางแบบสาวผู้เร่าร้อนคนนี้คิดจะจับปลาสองมือ ได้สิในเมื่อหล่อนอยากจะทำตัวเป็นแม่ปลาไหลเขาก็จะเป็นใบข่อย เขาจะจัดการรีดเมือกให้หล่อนหมดโอกาสลื่นไหลไปหาใครต่อใครได้อีก เพราะหล่อนต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น
+++++++++++++++++++++++++++++
พีระดาสาวน้อยแสนสวยวัยยี่สิบสี่ที่ไม่ได้สวมแว่นตาหนาเตอะ แต่เธอใส่คอนแทคเลนส์แฟชั่นและสวมรองเท้าส้นสูงปรี๊ดแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดมาทำงานเป็นหัวหน้าทีมพิสูจน์อักษรให้กับสำนักพิมพ์นิยายชื่อดังซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัวเพราะเรียนจบมาทางด้านนี้โดยตรง เธอเกิดตกหลุมรักนักเขียนหนุ่มเจ้าของนามปากกาเมาคลี ที่เธอได้รับมอบหมายพิสูจน์อักษรให้เขาอยู่บ่อยครั้งจนหลงคิดไปว่าเขาคงเป็นชายหนุ่มใจดีสุดแสนโรแมนติกเหมือนดั่งนิยายรักอันแสนหวานที่เขาเป็นผู้ประพันธ์ผ่านปลายปากกาเอาล่ะถ้าเธอจะเลือกใครมาเป็นแฟนตัวจริงสักทีขอให้ได้เขาคนนี้เถิดสาธุ…
แต่แล้วความเป็นจริงมันกลับไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อภาคินัยเป็นผู้ชายโมโหร้าย เอาแต่ใจ และมือไวเป็นที่หนึ่งเขารู้มาจากเพื่อนซี้ที่ทำงานวาดภาพปกนิยายว่ามีหญิงสาวแอบคลั่งไคล้เขาเอามากๆ ชายหนุ่มจินตนาการไปถึงใบหน้าแสนเฉิ่มและยิ้มหยันประกาศสียงดังว่าแม่สาวนักพิสูจน์อักษรแสนเฉิ่มแบบนั้นเขาไม่มีวันสนใจและเธอคงไม่มีวันได้แอ่มเขาอย่างแน่นอนแม้แต่ขาอ่อนขาวๆ ของเขาเธอก็คงไม่มีวันได้เห็น
แต่คำพูดทั้งหมดนั้นมันบังเอิญไปเข้าสองหูของพีระดา หญิงสาวควันออกหูภาพพระเอกในใจของเขาถูกลดเกรดให้เป็นเพียงตัวร้ายในทันที ให้ตายเถอะชาตินี้เธอสาบานเลยว่าจะต้องพาเขาขึ้นเตียงกับเธอให้ได้จากนั้นก็จะเขี่ยเขาลงจากเตียงน้ำตาของนายภาคินัยจะต้องเช็ดหัวเข่า
ภาคินัยเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยๆ เขามันเป็นคาสโนว่าตัวร้ายที่ไม่ค่อยจะมีใครรู้นักว่าอีกด้านหนึ่งเขาเป็นนักเขียนชื่อดัง เขาใช้ประสบการณ์ในการร่วมรักกับสาวๆ หลายคนซึ่งพวกหล่อนเต็มใจ แล้วนำประสบการณ์มาบรรยายในบทเลิฟซีนที่เขาเขียนจนนักอ่านบางคนนั้นติดอกติดใจเคลิบเคลิ้มไปกับแต่ละฉากแต่ละตอนและที่สำคัญมันแทบจะไม่เคยซ้ำกันเลย
แต่แล้วเมื่อวันหนึ่งหัวใจของเขามันแทบจะหยุดเต้นเมื่อเพื่อนสนิทชวนไปดูงานแฟชั่นโชว์ซึ่งเขาไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ เขาพบนางแบบสาวคนสวยดาวดวงใหม่ประดับวงการเธอช่างน่ารักถูกใจเขาจนคิดอยากจะจีบเธอเอามาเป็นคู่ชีวิตจริงๆ ให้ตายถ้าทำได้เขาอยากจะอุ้มเธอลงมาจากแคตวอล์กและไปขึ้นเตียงของเขาเสียเดี๋ยวนี้เลย( ที่สำคัญเธอคงไม่รู้หรอกว่าเขาเคยเห็นเธอครั้งหนึ่งแล้วเมื่อสองปีก่อนที่ขายร้านขายรองเท้าแบรนด์ดังถึงกับเอาเธอมาจินตนาการเป็นนางเอกในนิยายเล่มแรกของเขา)
ชายหนุ่มดีใจจนเนื้อเต้นเมื่อจู่ๆหญิงสาวที่แอบหมายปองก็พาตัวมาสนิทกับเขาจนภาคินัยเห็นสวรรค์รอยู่รำไรข้างหน้า แต่แล้วเขาก็ต้องเจ็บปวดและเสียหน้าอย่างแรง เมื่อพีระดาบอกว่าเธอสนใจเพื่อนเขาต่างหากนั่นคื่อเวหา เพื่อนที่สนิทที่สุดของภาคินัย
ส่วนเขานั่นเหรอมันก็เป็นแค่สะพานให้เธอเดินข้ามไปเท่านั้น และแล้วเธอก็ไปคบกับเพื่อนของเขาอย่างเปิดเผยทำให้ภาคินัยรู้สึกเจ็บแปลบไปถึงขั้วหัวใจ แต่ว่าทำไมเธอถึงแอบส่งสายตามายั่วยวนเขาอยู่บ่อยๆเวลาเพื่อนเขาเผลอ มันยังไงกันแน่หรือแม่นางแบบสาวผู้เร่าร้อนคนนี้คิดจะจับปลาสองมือ ได้สิในเมื่อหล่อนอยากจะทำตัวเป็นแม่ปลาไหลเขาก็จะเป็นใบข่อย เขาจะจัดการรีดเมือกให้หล่อนหมดโอกาสลื่นไหลไปหาใครต่อใครได้อีก เพราะหล่อนต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น
+++++++++++++++++++++++++++++
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 1
เรื่องนี้เป็นนิยายผู้ใหญ่ค่ะ น้องๆเยาวชนกรุณาข้ามไปอ่านเรื่องอื่นก่อนนะคะเพราะเนื้อหา
จะร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ค่ะไม่เหมาะกับเยาวชน
ด้วยรักและปรารถนาดี
อัปสรา
เล่ห์รักสาวนักพิสูจน์อักษร
ตอนที่ 1
ใบหน้าคมจัดคล้ายจะมีเชื้ออาหรับรับกับคิ้วดำดกหนา นัยน์ตาสีชาเข้มคมกริบ และจมูกโด่งราวกับมีเชื้อฝรั่ง ริมฝีปากหยักสีชมพูทั้งหมดนี้รวมเป็นภาคินัย นักเขียนิยายโรมานซ์หน้าหยก เจ้าของนามปากกาเมาคลี ผู้มีเชื้ออาหรับผสมฝรั่งเศษจากบิดา และผสมเชื้อไทยแท้จากมารดาอยู่อีกครึ่งหนึ่ง แต่ภาคินัยไม่มีโอกาสจะได้เห็นหรือสัมผัสอุ่นไอรักของบิดาและมารดาเพราะท่านเสียชีวิตไปตั้งแต่เขามีอายุได้แค่สามเดือน ภาคินัยจึงถูกเลี้ยงมาด้วยสองมือของยายจวบจนเขาอายุได้ยี่สิบญาติคนเดียวอันเป็นที่รักยิ่งเปรียบเสมือนพ่อและแม่ของเขาก็มาจากไปด้วยโรคชรา แต่ความเป็นอยู่ของเขาไม่ได้ลำบากนักเพราะได้รับมรดกจากยายเป็นที่ดินกว่าห้าร้อยไร่ในจังหวัดชลบุรี อีกทั้งเงินสดที่ยายเก็บไว้ในธนาคารอีกเกือบสิบล้านทำให้ภาคินัยอยู่อย่างสบาย แต่เขาก็มีอาชีพที่สร้างรายได้ในแต่ละปีไม่น้อยมันเป็นเหตุบังเอิญที่วันหนึ่งเขาพบผู้หญิงที่ต้องตาและหยิบปากกาขึ้นมาเขียนเรื่องราวของเธอปั้นเสริมเติมแต่งจนออกมาเป็นนิยายโรมานซ์อันแสนโรแมนติกเขาลองส่งไปที่สนพ.ดังแห่งหนึ่งอย่างไม่ได้คาดหวัง
นับแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ภาคินัยในนามปากกาของเมาคลีมีนิยายออกสู่สายตาสาธรณะชนไม่น้อยกว่าห้าสิบเล่ม แต่ละเล่มตีพิมพ์ไม่น้อยกว่าสองครั้ง ในห้าปีที่ผ่านมานามปากกาของเขาเป็นที่นิยมของนักอ่านนิยายโรมานซ์อย่างกว้างขวาง เนื่องจากมีนักเขียนน้อยรายที่เป็นผู้ชาย และการเขียนบรรยายในบทเลิฟซีนแต่ละฉากแต่ละตอนเขาบรรยายได้อย่างถึงพริกถึงขิง แต่อ่อนหวานไม่ได้รุนแรงหยาบโลน มันทำให้คนอ่านเคลิ้มราวกับว่าได้เป็นพระเอกนางเอกในเรื่องเสียเอง
นิยายโรมานซ์บางคนอาจจะมองว่าเป็นงานประพันธ์ด้านมืดหรือแอบแฝง แต่สำหรับเขามันไม่ใช่มันเป็นศิลปะแบบหนึ่งที่ผู้เขียนมีหน้าที่ถ่ายทอดอารมณ์ให้ผู้อ่านคล้อยตามอย่างมีศิลปะไม่แพ้นิยายประเภทอื่นๆ มันอยู่ที่มุมมองของแต่ละคนมากกว่า
ภาคินัยหยุดมือจากการเคาะแป้นพิมพ์บนโน๊ตบุ๊คคู่ใจ เมื่อเสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้นคอนโดชานเมืองห้องนี้เขาซื้อเอาไว้ทำงานโดยเฉพาะ ที่นี่อยู่ติดทะเลเงียบสงบเหมาะแก่การใช้จินตนาการในการเขียนนิยายนอกจากนี้ยังเป็นรังรักสำหรับบรรดาสาวๆที่เต็มใจและยินยอมแลกความสุขกับเขา
ชายหนุ่มเดินไปเปิดประตูและต้องถอยหลังก้าวหนึ่งเมื่อร่างบางโถมเข้าใส่ชนิดที่นายคลี หรือภาคินัยตั้งตัวแทบไม่ติด
“คุณคลีขา เขมคิดถึงคุณมากค่ะคิดว่าคุณต้องอยู่ที่นี่พอดีเขมมาถ่ายแบบแถวนี้เลยแวะมาหาค่ะ”
“เชิญข้างในก่อนสิครับ”
น้ำเสียงนุ่มสุภาพ บวกกับหน้าตาหล่อเหลาขั้นเทพมัดกล้ามกับรูปร่างขยี้ใจสาว เขม หรือเขมมิกานางแบบสาวที่หนุ่มทั้งในและนอกวงการหมายปอง ยอมตกเป็นของเขาโดยที่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นในแบบแลกความสุขแต่ไม่ผูกมัด
“คุณไม่เชิญ เขมก็ต้องเข้าไปอยู่แล้วค่ะ ว่าแต่วันนี้เขมหวังว่าคุณคงไม่ทำให้รถไฟชนกันอีกนะคะ” หญิงสาวสบตาอย่างมีเลศนัย
คลียิ้มน้อยๆก่อนจะรวบเอวบางด้วยอ้อมแขนแข็งแรงเข้ามาจุมพิตหนักหน่วงลงไปที่ริมฝีปากอิ่มซึ่งเคลือบด้วยลิปติกชั้นดีราคาหลักหมื่น
จะช้าไปไยในเมื่อคลีรู้อยู่เต็มอกว่าหญิงสาวมาหาเขาด้วยเรื่องอะไร สายตาคู่คมจ้องมองไปที่สายตายั่วยวนคู่นั้นมันเปิดเผยจนชัดเจน
“คุณมีเวลาไม่มากใช่ไหมถ้าอย่างนั้นเราก็มาแลกความสุขกันเลยละกัน”
“แล้วแต่คลีสิคะ เขมยังไงก็ได้” ใบหน้าสวยทันสมัยเขินอายเล็กน้อย เธอสามารถจะหาใครก็ได้มาบำเรออารมณ์รักให้กับเธอแต่ไม่มีใครที่ทำให้ถูกใจได้เท่าเขา นางแบบสาวไม่ใช่ผู้หญิงร่านสวาทแต่จะผิดไหมถ้าเธอไม่ต้องการผูกมัดกับใครเธอต้องการมีความสุขแต่ไม่อยากผูกมัดยึดติดกับใครแต่ใช่ว่าเขมมิกาจะยินยอมพลีกายให้ใครก็ได้ เธอถูกนักการเมืองทาบทามด้วยตัวเลขหกหลักหญิงสาวยังปฏิเสธอย่างไม่ไยดี
ฝ่ามือแกร่งปลดชุดนางแบบของเขมให้หล่นไปกองที่พื้นอย่างง่ายดายไม่นานก็เหลือเพียงหุ่นงดงามราวกับรูปภาพของเทพีชายหนุ่มดันร่างเธอไปที่เตียงนอนเขานั่งลงบนเตียงหนานุ่มและสบตากับหญิงสาวราวกับรู้ความต้องการของกันและกันเป็นอย่างดี ใบหน้างามกับร่างระหงคร่อมลงไปบนหน้าขากำยำของชายหนุ่มอย่างช้าๆค่อยๆทาบทับลงไปบนแก่นกายที่แข็งร้อนและขยายใหญ่ขึ้นจนหญิงสาวต้องหน้าแดงจัด
“คุณนี่ร้อนแรงได้ตลอดเวลาจริงๆ เขมเชื่อเลย”
ร่างบางและร่างหนาหันมาประชิดแนบสนิทราวกับเป็นคนๆเดียวกันได้ยินเพียงเสียงครางอยู่ในลำคอของนางแบบสาวอยู่เบาๆ เธอยังคงหลับตาพริ้มรอรับความสุขที่กำลังจะเกิดขึ้น ชายหนุ่มช่วยขยับบั้นท้ายงอนงามให้เข้าที่ฝ่ามือของเขาลูบไล้คลึงเคล้าอยู่กับสะโพกงอนงามและช่วยดันมันขึ้นลงตามจังหวะ ทุกครั้งที่ร่างบางกดทาบทับแก่นความเป็นชายอันร้อนระอุเสียงลมหายใจดังฟืดฟาดของคนทั้งคู่บ่งบอกให้รู้ว่าอยู่ในอารมณ์เช่นใดเสียงเตียงดังเป็นจังหวะตามแรงที่กดทาบทับลงมา เหงื่อเม็ดเล็กๆเริ่มผุดขึ้นที่หน้าผากมนของหญิงสาวชายหนุ่มจุมพิตเบาๆเป็นการตอบแทนและไล้จุมพิตไล่ลงมาที่ริมฝีปากอิ่มตวัดลิ้นอุ่นๆเข้าไปชิมความหอมหวานซึ่งหญิงสาวก็ตอบรับเป็นอย่างดีเช่นกัน ตาคู่คมก้มมองต่ำที่ทรวงอกขยายใหญ่ฝ่ามือหนาเคล้าคลึงมันเบาบ้างหนักบ้างจากนั้นยกยอดอกอิ่มขึ้นมาจนปลายถันสีชมพูที่ชูชันชี้เด่นชวนให้เขาสัมผัส ใบหน้าหล่อคมก้มต่ำลงริมฝีปากอุ่นเข้าครอบครองปลายถันงามก่อนจะดูดดึงขบมันเล่นจนเม็ดสีชมพูแข็งขึ้นพร้อมกับเสียงครวญครางบ่งบอกให้รู้ว่าเธอเสียวซ่านมากเพียงไหน
“คลีอย่าแกล้งเขมสิคะ แบบนี้เดี๋ยวเขมคงหัวใจวายคาอกคุณจะทำยังไงคะ” หญิงสาวกระซิบกระซาบและส่งสายตาหวานเยิ้ม
ชายหนุ่มหัวเราะเพียงเบาๆ จากนั้นโน้มกายลงมาทาบทับใบหน้าหล่อเหลาซุกไปตามหน้าท้องแบนเรียบของนางแบบมืออาชีพก่อนจะเลื่อนไล้ต่ำลงตามเนินเนื้อสาว ฝ่ามือหนาแยกขาเรียวอย่างง่ายดายริมฝีปากและลิ้นอันสากร้อนกดไปตามรอยแยกแห่งดอกไม้ความเป็นหญิง เขาทรมานเธอด้วยการแทรกซึมไปชิมน้ำหวานที่ชุ่มฉ่ำอยากดูดดื่ม
“อึย...โอย...คลีคะอย่าทรมานเขมแบบนี้สิคะ” มือน้อยๆขยุ้มไปบนศรีษะได้รูปที่เส้นผมดกดำเป็นเงาของชายหนุ่มเพื่อระบายความรู้สึกเสียวซ่านอันวาบหวามที่ทั้งทรมานและสุขสม น้ำผึ้งหวานไหลแทรกซึมออกมาอย่างไม่ขาดสายจากกลีบดอกไม้ชายหนุ่มไล้เลียเรื่อยไปราวกับแมลงภู่ที่ดูดดื่มน้ำหวานอย่างโหยหา หญิงสาวส่งเสียงกระเส่าและจิกปลายเล็บไปที่บ่าแข็งแรง
“เขมไม่ไหวแล้วค่ะคุณคลี”
เขายิ้มไม่พูดไม่ตอบแต่พาร่างแข็งแกร่งขึ้นคร่อมอยู่บนร่างบาง แก่นเนื้อแข็งแรงแสดงตัวว่าพร้อมแล้วสำหรับศึกรักชายหนุ่มมองดอกไม้งามมันชุ่มฉ่ำรอเพียงเขาเข้าไปทักทาย แก่นเนื้อร้อนๆแทรกเข้าไประหว่างเรียวขาเพลิงราคะร้อนแรงลุกโชนขึ้นเมื่อความแข็งแรงบดเบียดขยี้เข้าออกลงไปบนเนินเนื้อและขยับไปมาตามจังหวะจากช้าและเร็วแรงขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวหอบถี่ เมื่อเขาโยกตัวกดลงมาหา และไคว่ขว้าร่างของเขายามชายหนุ่มโยกกายออกห่างภายในดอกไม้งามเต้นตุบๆ รู้สึกวาบหวามไปทั่วสรรพางค์เขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่ทำให้เธอสุขสมได้ทุกครั้งที่ร่วมรักกัน
ภาคินัยสบสายตากับหญิงสาวเป็นเชิงว่าเขาอยากจะเปลี่ยนท่าทางฝ่ามือหนาค่อยกดร่างบางให้นอนหงายบนที่นอนสปริงชั้นดีจากนั้นไล้จุมพิตไปทั่วเรื่อนราง จนหญิงสาวบิดร่างกายเต็มไปด้วยความเสียวซ่านยามถูกคางสากๆไล้ไปตามเนื้อนวล ฝ่ามือใหญ่แยกเรียวขาสวยให้ออกห่างอย่างง่ายดาย ริมฝีปากร้อนผ่าวไล้ไปตามเนินเนื้อสีชมพูและกดลิ้นร้อนไปตามรอยแยกแห่งดอกไม้งามประจำกายหญิงเล่นสักพัก
จากนั้นเขาจึงแยกเรียวขาให้กางออกมามากขึ้นกว่าเดิมหัวใจของหญิงสาวเต้นระส่ำเมื่อรู้แล้วว่าความสุขอยู่แค่เอื้อมความเป็นชายแสดงความพร้อมจนชัดเจนจากนั้นร่างหนากว่าก็ถาโถมเข้าหาดอกไม้งามอย่างหนักหน่วงเสียงเนื้อแนบเนื้อยิ่งสร้างอารมณ์พิศวาสให้ร้อนแรง หญิงสาวยกสะโพกตอบรับการมาเยือนทุกครั้งอย่างเป็นจังหวะเช่นกัน ทุกครั้งที่เขาบดขยี้หญิงสาวบิดกายรับอารมณ์พิศวาสร้อนแรงฝ่ามือของเขากอบกุมที่โนมเนื้ออวบใหญ่และเคล้นคลึงในขณะที่ส่วนร่างกดทับร่างลงมาอย่างต่อเนื่อง
คลีมองหญิงสาวที่นอนตาปรือเขารู้ว่าเธอกำลังมีความสุขมากแค่ไหน เธอหน้าสวย หุ่นดี นิสัยไม่งี่เง่า และเธอไม่เคยเอาแต่ใจ เพราะฉะนั้นเขาจะบำเรอรักให้เธอมีความสุขที่สุดชายหนุ่มพลิกร่างบางให้นอนคว่ำหน้าซึ่งหญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย เขากดศรีษะทุยของเธอให้ต่ำลงและดันสะโพกงอนงามให้สูงขึ้นจนลอยเด่นเห็นเส้นทางสวรรค์ ความแข็งแกร่งแทรกไปที่หว่างขาเรียวเข้าไปภายในถ้ำอันชุ่มชื้น จากนั้นกายเนื้อแห่งความเป็นชายก็แสดงบทรักของมันอย่างเต็มที่จนร่างบางกระเพิ่มไปทั้งตัวตามแรงที่ถาโถมเข้าใส่จากด้านหลัง หญิงสาวครางจนแทบฟังไม่ได้ศัพท์จนสักพักเมื่อเอนโดรฟีนของหญิงชายทั้งคู่โลดแล่นไปทั่วกาย ชายหนุ่มกดสะโพกงามเอาไว้ไม่ให้ขยับหนีไปไหนก่อนจะส่งความแข็งแกร่งผ่านเข้าไปแรงๆอยู่หลายครั้งจนน้ำรักอันชุ่มฉ่ำไหลผ่านช่องทางกายทั้งสองกระตุกพร้อมกันก่อนจะหายใจหอบถี่ชายหนุ่มล้มตัวทิ้งน้ำหนักนอนเคียงข้างหญิงสาวและรั้งร่างบางมาโอบกอดเอาไว้
“เขมมีความสุขที่สุดเลยค่ะคลี” หญิงสาวจุมพิตให้รางวัลเขาหนึ่งครั้งก่อนจะขอตัวไปอาบน้ำเพราะมีนัดถ่ายแบบที่ชายหาดดัง
“ครับ จะให้ผมไปส่งไหม”
“ไม่ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวเขมกับเองได้เขมขับรถมา” หญิงสาวหันมายิ้มหวานก่อนจะพาร่างเปล่าเปลือยไปที่ห้องอาบน้ำชำระร่างกาย ++++++++++++++++++
บรรณาธิการสาวสวยขยับแว่นตาอันเก๋ไก๋ และมองลอดแว่นไปที่ประตู เสื้อผ้า หน้า ผม นี่มันนางแบบแคทวอกล์ไหนวะ อินทิราสั่นศีรษะ
ไม่ใช่ใครที่ไหนที่แท้ก็น้องสาวร่วมสายเลือด พีระดา ซึ่งเข้ามาช่วยทำงานเป็นหัวหน้าทีมพิสูจน์อักษรเธอจบคณะอักษรศาสตร์เอกภาษาไทย จากมหาวิทยาลัยรัฐชื่อดัง แม้จะมีหน้าตาที่ทันสมัย และแต่งตัวราวกับนางแบบมาทำงานทุกวัน แต่มีความรับผิดชอบในหน้าที่สูง ใครก็รู้ว่าเธอทำงานได้ดีมากขนาดไหนจนคนเป็นพี่สาวไม่สามารถเอาข้ออ้างเรื่องการแต่งกายมาหักล้างได้
“ยัยพีระดา แหม...นี่แต่งตัวยังกับจะไปเดินแบบที่ไหน” บก. สาวสวยแห่งสำนักพิมพ์ดังมองหญิงสาววัยยี่สิบเศษและยิ้มบางๆ
“ไม่เคยได้ยินเหรอคะพี่ ที่เขาบอกว่าผู้หญิงอย่าหยุดสวย บางทีคนเราก็ต้องนอกกรอบบ้างถ้ากรอบมันคับแคบและอึดอัดจนเกินไป ไม่เข้าใจทำไมคนทั่วไปต้องคิดว่าพวกที่ทำงานพิสูจน์อักษรจะต้องเป็นคุณป้าสวมแว่นตาหนาเตอะ ผมยุ่งเหยิงทั้งวัน” หญิงสาวไหวไหล่
“ฉันยังไม่ทันจะว่าอะไรแกเลยยัยดา แกก็แก้ตัวมาเป็นชุดๆ”
“แหม...ปากไม่ว่าแต่พี่อินด่าด้วยสายตา ตั้งแต่ดาก้าวขาเข้ามาที่บริษัทแล้วนะคะ”
บรรณาธิการสาวสวยมองกระโปรงตัวสั้นจู๋สีดำโชว์ขาขาวเนียนของน้องสาว กับแบบเสื้อทันสมัยรัดรูป “ตัวนี้สั้นที่สุดหรือยัง”
“ยังได้อีกค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้กะจะให้สั้นกว่านี้” พีระดายิ้มหวานเธอหยอกพี่สาวเล่นถึงจะชอบแต่งตัวล้ำสมัยแต่เธอก็ไม่คิดจะแต่งตัวแหกกฏไปมากกว่านี้อีกแล้ว
“ว่าแต่ต้นฉบับของคุณเมาคลีทีจะออกต้นเดือนสิงหาคม แผนกพิสูจน์อักษรของเธอเรียบร้อยดีแล้วเหรอ”
พีระดายิ้มหวาน“เรียบร้อยแล้วค่ะ เดี๋ยวดาจะให้น้องขิงส่งเมลล์มาให้ หลังจากส่งงานไปให้คุณเมาคลีตรวจต้นฉบับดีแล้ วจะได้ส่งไปให้เขาฉีดเพลทและส่งเข้าโรงพิมพ์”
“ครั้งนี้จะตีพิมพ์กี่เล่มคะพี่อย่างคุณเมาคลีคงต้องสั่งโรงพิมพ์ให้พิมพ์ไว้ไม่ต่ำกว่าหมื่นเล่ม”
“มันก็แน่นอนอยู่แล้วย่ะ พี่ว่าเล่มใหม่ที่จะวางนี้นะคงต้องพิมพ์อย่างน้อยสามรอบ คุณเมาคลีนี่แฟนคลับเขาเยอะ งานสัปาดาห์หนังสือที่ผ่านมานะ หนังสือหมดเกลี้ยงไปตั้งแต่วันแรกคิวขอลายเซ็นยาวไปถึงสถานีรถไฟฟ้า”
“เวอร์ไปไหมพี่ แต่คนอะไรก็ไม่รู้นะคะ หน้าตาก็หล่อเป็นเลิศ ฝีมือการเขียนก็ขั้นเทพ” พีระดายิ้มแก้มแดงเธอเคยเห็นเขาครั้งหนึ่งตอนที่เขามาที่สำนักพิมพ์ โดยปกตินักเขียนก็จะไม่ได้เข้ามาที่สำนักพิมพ์บ่อยนักไม่เหมือนสมัยก่อนซึ่งบางครั้งจะมาเสนอต้นฉบับด้วยตัวเอง เดี๋ยวนี้แค่มีอินเตอร์เน็ตเท่านั้นทุกอย่างก็ง่ายดายแค่ปลายนิ้วสัมผัส
“แกแอบปลื้มเขาละสิยัยดา”
พีระดายิ้มน้อยๆ “แล้วถ้าดาชอบเขาจริงๆ พี่อินจะว่ายังไงพี่อินคิดว่าเขาจะสนใจดาบ้างไหม”
ที่จริงพีระดาหน้าเหมือนดารา หุ่นเหมือนนางแบบใครๆเห็นก็ต้องมองจนเหลียวหลัง แต่สำหรับนักเขียนหนุ่มหล่อไฟแรง มือทองคนนี้อินทิราก็ไม่กล้าตอบเหมือนกัน ที่จริงเมาคลี ค่อนข้างเก็บตัวไม่บ่อยนักที่เขาจะออกงานสักครั้ง
“เผื่อใจไว้บ้างก็ดี อย่าคิดว่าเรามันสวยเลือกได้อยู่ฝ่ายเดียว”
“คำตอบพี่อินบั่นทอนจิตใจดาหมด เอาล่ะค่ะไม่อยากคุยกับพี่อินแล้วดาไปทำงานก่อนละกัน”
จากนั้นพีระดาก็เชิดหน้าพาร่างระหงเดินเข้าไปที่แผนกพิสูจน์อักษรของเธอ
+++++++++++++++++++
หญิงสาวไล่มองตัวอักษรทุกตัวและอ่านมันอย่างตั้งใจใบหน้าหวานเผลอแดงซ่านยามอ่านไปถึงบทนั้นเธออยากรู้นักว่านักเขียนเก่งๆ ที่ร้อยเรียงเรื่องราวออกมา จริงๆแล้วเขาเอาพล็อตเรื่องมาจากไหนกันแล้วบทอย่างนั้นล่ะแอบเอามาจากชีวิตจริงด้วยหรือเปล่า
“ไม่นะ เมาคลีของดา ดาแอบจองคุณเอาไว้แล้วค่ะห้ามไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหนนะ”
“พี่ดาคะ” น้องเอิงเจ้าหน้าที่พิสูจน์อักษรหน้าใสเรียก
“มีอะไร น้องเอิง”
“เอิงเห็นพี่ดาอ่านไปยิ้มไป พูดเองเออเองเลยจะถามว่าเป็นอะไร หรืออินจัดจินตนาการว่าเป็นนางเอกเองเสียแล้ว”
พีระดายิ้มหวาน “มันก็แน่ล่ะก็นางเอกที่คุณเมาคลีเขียน มันน่าอิจฉาน้อยเสียเมื่อไหร่ อ่านแล้วมันก็เคลิบเคลิ้มเป็นธรรมดา”
“พี่ดาแล้วเรื่อง สยบรักซาตานตัวร้าย ของคุณเมาคลีเขาวาดปกเสร็จหรือยัง”
“ไม่แน่ใจนะ แล้วปกนี้ใครวาดล่ะ” พีระดาถาม
“พี่เอิ๊กไงคะ ที่เป็นเพื่อนกับเจ้าของนามปากกาไง”
“เออ...พี่ว่าจะถามว่าจริงหรือเปล่าที่เขาบอกว่าเอิ้กเป็นเพื่อนกับคุณเมาคลี”
“คงจริงนะคะพี่ ทำไมเหรอ” สาวน้อยทำหน้าสงสัย
“ไม่มีอะไรหรอก แต่ว่าเอิงมีมือถือพี่เอิ๊กไหม”
“มีค่ะ แต่โทรไปที่โต๊ะก็ได้นี่คะวันนี้พี่เขาก็มาทำงาน พี่ดามีอะไรหรือเปล่า”
“บางอย่างก็ต้องคุยนอกเวลางานจ้ะ มันเป็นเรื่องส่วนตัว” พีระดายิ้ม เธออยากให้เขาเป็นพ่อสื่อให้ ไม่รู้ว่าเขาจะมองเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนแต่เธอชอบเพื่อนของเขาจริงๆ อยากรู้จัก อย่างใกล้ชิด อยากรู้ว่าหนุ่มในฝันคนนั้นที่เธอพิสูจน์อักษรให้บ่อยๆ เขาจะเป็นผู้ชายโรแมนติกหรือเปล่า
พนักงานสาวแผนกข้างๆ รับสายจ้าระหวั่นหลายสายที่ดังพร้อมๆกัน
“เป็นอะไรน้องเพลิน ทำไมหน้านิ่วแบบนั้น”พีระดาหยุดถามขณะเธอกำลังเดินไปชงกาแฟ
“ก็มีแต่แฟนคลับของคุณเมาคลี วันๆก็โทรมาถามเกี่ยวกับชีวิตของเขา ว่ามีแฟนหรือยัง บ้านอยู่ที่ไหนอายุเท่าไหร่ จะไปพบได้ที่ไหน ทั้งวันเลยค่ะ แฟนคลับพี่แกเยอะจริงๆ ตั้งแต่คราวที่แล้วที่ไปแจกลายเซ็นที่งานสัปดาห์หนังสือเหมือนว่าแฟนคลับจะมีมากขึ้นอีกเท่าตัว วันๆหนูแทบไม่ต้องทำอะไรนอกจากตอบคำถามพวกนี้
“ถ้าวันหลังเขาถามว่าคุณเมาคลีมีแฟนหรือยัง ก็ตอบไปเลยสิจ้ะว่ามีแล้วชื่อพีระดา” หญิงสาวพูดเล่นๆแต่นึกให้เป็นจริงจากนั้นหัวเราะเบาๆ
“พี่ดานี่อารมณ์ขันนะคะ อันแน่....หรือแอบปลื้มคุณเมาคลีด้วยอีกคน”
“บ้าน่า” จากนั้นหญิงสาวก็ยิ้มแบบเขินๆ หน้าแดงขึ้นทันที และขอตัวไปกดกาแฟมาทาน
++++++++++++++++++++++++++++++++++
จะร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ค่ะไม่เหมาะกับเยาวชน
ด้วยรักและปรารถนาดี
อัปสรา
เล่ห์รักสาวนักพิสูจน์อักษร
ตอนที่ 1
ใบหน้าคมจัดคล้ายจะมีเชื้ออาหรับรับกับคิ้วดำดกหนา นัยน์ตาสีชาเข้มคมกริบ และจมูกโด่งราวกับมีเชื้อฝรั่ง ริมฝีปากหยักสีชมพูทั้งหมดนี้รวมเป็นภาคินัย นักเขียนิยายโรมานซ์หน้าหยก เจ้าของนามปากกาเมาคลี ผู้มีเชื้ออาหรับผสมฝรั่งเศษจากบิดา และผสมเชื้อไทยแท้จากมารดาอยู่อีกครึ่งหนึ่ง แต่ภาคินัยไม่มีโอกาสจะได้เห็นหรือสัมผัสอุ่นไอรักของบิดาและมารดาเพราะท่านเสียชีวิตไปตั้งแต่เขามีอายุได้แค่สามเดือน ภาคินัยจึงถูกเลี้ยงมาด้วยสองมือของยายจวบจนเขาอายุได้ยี่สิบญาติคนเดียวอันเป็นที่รักยิ่งเปรียบเสมือนพ่อและแม่ของเขาก็มาจากไปด้วยโรคชรา แต่ความเป็นอยู่ของเขาไม่ได้ลำบากนักเพราะได้รับมรดกจากยายเป็นที่ดินกว่าห้าร้อยไร่ในจังหวัดชลบุรี อีกทั้งเงินสดที่ยายเก็บไว้ในธนาคารอีกเกือบสิบล้านทำให้ภาคินัยอยู่อย่างสบาย แต่เขาก็มีอาชีพที่สร้างรายได้ในแต่ละปีไม่น้อยมันเป็นเหตุบังเอิญที่วันหนึ่งเขาพบผู้หญิงที่ต้องตาและหยิบปากกาขึ้นมาเขียนเรื่องราวของเธอปั้นเสริมเติมแต่งจนออกมาเป็นนิยายโรมานซ์อันแสนโรแมนติกเขาลองส่งไปที่สนพ.ดังแห่งหนึ่งอย่างไม่ได้คาดหวัง
นับแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ภาคินัยในนามปากกาของเมาคลีมีนิยายออกสู่สายตาสาธรณะชนไม่น้อยกว่าห้าสิบเล่ม แต่ละเล่มตีพิมพ์ไม่น้อยกว่าสองครั้ง ในห้าปีที่ผ่านมานามปากกาของเขาเป็นที่นิยมของนักอ่านนิยายโรมานซ์อย่างกว้างขวาง เนื่องจากมีนักเขียนน้อยรายที่เป็นผู้ชาย และการเขียนบรรยายในบทเลิฟซีนแต่ละฉากแต่ละตอนเขาบรรยายได้อย่างถึงพริกถึงขิง แต่อ่อนหวานไม่ได้รุนแรงหยาบโลน มันทำให้คนอ่านเคลิ้มราวกับว่าได้เป็นพระเอกนางเอกในเรื่องเสียเอง
นิยายโรมานซ์บางคนอาจจะมองว่าเป็นงานประพันธ์ด้านมืดหรือแอบแฝง แต่สำหรับเขามันไม่ใช่มันเป็นศิลปะแบบหนึ่งที่ผู้เขียนมีหน้าที่ถ่ายทอดอารมณ์ให้ผู้อ่านคล้อยตามอย่างมีศิลปะไม่แพ้นิยายประเภทอื่นๆ มันอยู่ที่มุมมองของแต่ละคนมากกว่า
ภาคินัยหยุดมือจากการเคาะแป้นพิมพ์บนโน๊ตบุ๊คคู่ใจ เมื่อเสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้นคอนโดชานเมืองห้องนี้เขาซื้อเอาไว้ทำงานโดยเฉพาะ ที่นี่อยู่ติดทะเลเงียบสงบเหมาะแก่การใช้จินตนาการในการเขียนนิยายนอกจากนี้ยังเป็นรังรักสำหรับบรรดาสาวๆที่เต็มใจและยินยอมแลกความสุขกับเขา
ชายหนุ่มเดินไปเปิดประตูและต้องถอยหลังก้าวหนึ่งเมื่อร่างบางโถมเข้าใส่ชนิดที่นายคลี หรือภาคินัยตั้งตัวแทบไม่ติด
“คุณคลีขา เขมคิดถึงคุณมากค่ะคิดว่าคุณต้องอยู่ที่นี่พอดีเขมมาถ่ายแบบแถวนี้เลยแวะมาหาค่ะ”
“เชิญข้างในก่อนสิครับ”
น้ำเสียงนุ่มสุภาพ บวกกับหน้าตาหล่อเหลาขั้นเทพมัดกล้ามกับรูปร่างขยี้ใจสาว เขม หรือเขมมิกานางแบบสาวที่หนุ่มทั้งในและนอกวงการหมายปอง ยอมตกเป็นของเขาโดยที่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นในแบบแลกความสุขแต่ไม่ผูกมัด
“คุณไม่เชิญ เขมก็ต้องเข้าไปอยู่แล้วค่ะ ว่าแต่วันนี้เขมหวังว่าคุณคงไม่ทำให้รถไฟชนกันอีกนะคะ” หญิงสาวสบตาอย่างมีเลศนัย
คลียิ้มน้อยๆก่อนจะรวบเอวบางด้วยอ้อมแขนแข็งแรงเข้ามาจุมพิตหนักหน่วงลงไปที่ริมฝีปากอิ่มซึ่งเคลือบด้วยลิปติกชั้นดีราคาหลักหมื่น
จะช้าไปไยในเมื่อคลีรู้อยู่เต็มอกว่าหญิงสาวมาหาเขาด้วยเรื่องอะไร สายตาคู่คมจ้องมองไปที่สายตายั่วยวนคู่นั้นมันเปิดเผยจนชัดเจน
“คุณมีเวลาไม่มากใช่ไหมถ้าอย่างนั้นเราก็มาแลกความสุขกันเลยละกัน”
“แล้วแต่คลีสิคะ เขมยังไงก็ได้” ใบหน้าสวยทันสมัยเขินอายเล็กน้อย เธอสามารถจะหาใครก็ได้มาบำเรออารมณ์รักให้กับเธอแต่ไม่มีใครที่ทำให้ถูกใจได้เท่าเขา นางแบบสาวไม่ใช่ผู้หญิงร่านสวาทแต่จะผิดไหมถ้าเธอไม่ต้องการผูกมัดกับใครเธอต้องการมีความสุขแต่ไม่อยากผูกมัดยึดติดกับใครแต่ใช่ว่าเขมมิกาจะยินยอมพลีกายให้ใครก็ได้ เธอถูกนักการเมืองทาบทามด้วยตัวเลขหกหลักหญิงสาวยังปฏิเสธอย่างไม่ไยดี
ฝ่ามือแกร่งปลดชุดนางแบบของเขมให้หล่นไปกองที่พื้นอย่างง่ายดายไม่นานก็เหลือเพียงหุ่นงดงามราวกับรูปภาพของเทพีชายหนุ่มดันร่างเธอไปที่เตียงนอนเขานั่งลงบนเตียงหนานุ่มและสบตากับหญิงสาวราวกับรู้ความต้องการของกันและกันเป็นอย่างดี ใบหน้างามกับร่างระหงคร่อมลงไปบนหน้าขากำยำของชายหนุ่มอย่างช้าๆค่อยๆทาบทับลงไปบนแก่นกายที่แข็งร้อนและขยายใหญ่ขึ้นจนหญิงสาวต้องหน้าแดงจัด
“คุณนี่ร้อนแรงได้ตลอดเวลาจริงๆ เขมเชื่อเลย”
ร่างบางและร่างหนาหันมาประชิดแนบสนิทราวกับเป็นคนๆเดียวกันได้ยินเพียงเสียงครางอยู่ในลำคอของนางแบบสาวอยู่เบาๆ เธอยังคงหลับตาพริ้มรอรับความสุขที่กำลังจะเกิดขึ้น ชายหนุ่มช่วยขยับบั้นท้ายงอนงามให้เข้าที่ฝ่ามือของเขาลูบไล้คลึงเคล้าอยู่กับสะโพกงอนงามและช่วยดันมันขึ้นลงตามจังหวะ ทุกครั้งที่ร่างบางกดทาบทับแก่นความเป็นชายอันร้อนระอุเสียงลมหายใจดังฟืดฟาดของคนทั้งคู่บ่งบอกให้รู้ว่าอยู่ในอารมณ์เช่นใดเสียงเตียงดังเป็นจังหวะตามแรงที่กดทาบทับลงมา เหงื่อเม็ดเล็กๆเริ่มผุดขึ้นที่หน้าผากมนของหญิงสาวชายหนุ่มจุมพิตเบาๆเป็นการตอบแทนและไล้จุมพิตไล่ลงมาที่ริมฝีปากอิ่มตวัดลิ้นอุ่นๆเข้าไปชิมความหอมหวานซึ่งหญิงสาวก็ตอบรับเป็นอย่างดีเช่นกัน ตาคู่คมก้มมองต่ำที่ทรวงอกขยายใหญ่ฝ่ามือหนาเคล้าคลึงมันเบาบ้างหนักบ้างจากนั้นยกยอดอกอิ่มขึ้นมาจนปลายถันสีชมพูที่ชูชันชี้เด่นชวนให้เขาสัมผัส ใบหน้าหล่อคมก้มต่ำลงริมฝีปากอุ่นเข้าครอบครองปลายถันงามก่อนจะดูดดึงขบมันเล่นจนเม็ดสีชมพูแข็งขึ้นพร้อมกับเสียงครวญครางบ่งบอกให้รู้ว่าเธอเสียวซ่านมากเพียงไหน
“คลีอย่าแกล้งเขมสิคะ แบบนี้เดี๋ยวเขมคงหัวใจวายคาอกคุณจะทำยังไงคะ” หญิงสาวกระซิบกระซาบและส่งสายตาหวานเยิ้ม
ชายหนุ่มหัวเราะเพียงเบาๆ จากนั้นโน้มกายลงมาทาบทับใบหน้าหล่อเหลาซุกไปตามหน้าท้องแบนเรียบของนางแบบมืออาชีพก่อนจะเลื่อนไล้ต่ำลงตามเนินเนื้อสาว ฝ่ามือหนาแยกขาเรียวอย่างง่ายดายริมฝีปากและลิ้นอันสากร้อนกดไปตามรอยแยกแห่งดอกไม้ความเป็นหญิง เขาทรมานเธอด้วยการแทรกซึมไปชิมน้ำหวานที่ชุ่มฉ่ำอยากดูดดื่ม
“อึย...โอย...คลีคะอย่าทรมานเขมแบบนี้สิคะ” มือน้อยๆขยุ้มไปบนศรีษะได้รูปที่เส้นผมดกดำเป็นเงาของชายหนุ่มเพื่อระบายความรู้สึกเสียวซ่านอันวาบหวามที่ทั้งทรมานและสุขสม น้ำผึ้งหวานไหลแทรกซึมออกมาอย่างไม่ขาดสายจากกลีบดอกไม้ชายหนุ่มไล้เลียเรื่อยไปราวกับแมลงภู่ที่ดูดดื่มน้ำหวานอย่างโหยหา หญิงสาวส่งเสียงกระเส่าและจิกปลายเล็บไปที่บ่าแข็งแรง
“เขมไม่ไหวแล้วค่ะคุณคลี”
เขายิ้มไม่พูดไม่ตอบแต่พาร่างแข็งแกร่งขึ้นคร่อมอยู่บนร่างบาง แก่นเนื้อแข็งแรงแสดงตัวว่าพร้อมแล้วสำหรับศึกรักชายหนุ่มมองดอกไม้งามมันชุ่มฉ่ำรอเพียงเขาเข้าไปทักทาย แก่นเนื้อร้อนๆแทรกเข้าไประหว่างเรียวขาเพลิงราคะร้อนแรงลุกโชนขึ้นเมื่อความแข็งแรงบดเบียดขยี้เข้าออกลงไปบนเนินเนื้อและขยับไปมาตามจังหวะจากช้าและเร็วแรงขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวหอบถี่ เมื่อเขาโยกตัวกดลงมาหา และไคว่ขว้าร่างของเขายามชายหนุ่มโยกกายออกห่างภายในดอกไม้งามเต้นตุบๆ รู้สึกวาบหวามไปทั่วสรรพางค์เขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่ทำให้เธอสุขสมได้ทุกครั้งที่ร่วมรักกัน
ภาคินัยสบสายตากับหญิงสาวเป็นเชิงว่าเขาอยากจะเปลี่ยนท่าทางฝ่ามือหนาค่อยกดร่างบางให้นอนหงายบนที่นอนสปริงชั้นดีจากนั้นไล้จุมพิตไปทั่วเรื่อนราง จนหญิงสาวบิดร่างกายเต็มไปด้วยความเสียวซ่านยามถูกคางสากๆไล้ไปตามเนื้อนวล ฝ่ามือใหญ่แยกเรียวขาสวยให้ออกห่างอย่างง่ายดาย ริมฝีปากร้อนผ่าวไล้ไปตามเนินเนื้อสีชมพูและกดลิ้นร้อนไปตามรอยแยกแห่งดอกไม้งามประจำกายหญิงเล่นสักพัก
จากนั้นเขาจึงแยกเรียวขาให้กางออกมามากขึ้นกว่าเดิมหัวใจของหญิงสาวเต้นระส่ำเมื่อรู้แล้วว่าความสุขอยู่แค่เอื้อมความเป็นชายแสดงความพร้อมจนชัดเจนจากนั้นร่างหนากว่าก็ถาโถมเข้าหาดอกไม้งามอย่างหนักหน่วงเสียงเนื้อแนบเนื้อยิ่งสร้างอารมณ์พิศวาสให้ร้อนแรง หญิงสาวยกสะโพกตอบรับการมาเยือนทุกครั้งอย่างเป็นจังหวะเช่นกัน ทุกครั้งที่เขาบดขยี้หญิงสาวบิดกายรับอารมณ์พิศวาสร้อนแรงฝ่ามือของเขากอบกุมที่โนมเนื้ออวบใหญ่และเคล้นคลึงในขณะที่ส่วนร่างกดทับร่างลงมาอย่างต่อเนื่อง
คลีมองหญิงสาวที่นอนตาปรือเขารู้ว่าเธอกำลังมีความสุขมากแค่ไหน เธอหน้าสวย หุ่นดี นิสัยไม่งี่เง่า และเธอไม่เคยเอาแต่ใจ เพราะฉะนั้นเขาจะบำเรอรักให้เธอมีความสุขที่สุดชายหนุ่มพลิกร่างบางให้นอนคว่ำหน้าซึ่งหญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย เขากดศรีษะทุยของเธอให้ต่ำลงและดันสะโพกงอนงามให้สูงขึ้นจนลอยเด่นเห็นเส้นทางสวรรค์ ความแข็งแกร่งแทรกไปที่หว่างขาเรียวเข้าไปภายในถ้ำอันชุ่มชื้น จากนั้นกายเนื้อแห่งความเป็นชายก็แสดงบทรักของมันอย่างเต็มที่จนร่างบางกระเพิ่มไปทั้งตัวตามแรงที่ถาโถมเข้าใส่จากด้านหลัง หญิงสาวครางจนแทบฟังไม่ได้ศัพท์จนสักพักเมื่อเอนโดรฟีนของหญิงชายทั้งคู่โลดแล่นไปทั่วกาย ชายหนุ่มกดสะโพกงามเอาไว้ไม่ให้ขยับหนีไปไหนก่อนจะส่งความแข็งแกร่งผ่านเข้าไปแรงๆอยู่หลายครั้งจนน้ำรักอันชุ่มฉ่ำไหลผ่านช่องทางกายทั้งสองกระตุกพร้อมกันก่อนจะหายใจหอบถี่ชายหนุ่มล้มตัวทิ้งน้ำหนักนอนเคียงข้างหญิงสาวและรั้งร่างบางมาโอบกอดเอาไว้
“เขมมีความสุขที่สุดเลยค่ะคลี” หญิงสาวจุมพิตให้รางวัลเขาหนึ่งครั้งก่อนจะขอตัวไปอาบน้ำเพราะมีนัดถ่ายแบบที่ชายหาดดัง
“ครับ จะให้ผมไปส่งไหม”
“ไม่ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวเขมกับเองได้เขมขับรถมา” หญิงสาวหันมายิ้มหวานก่อนจะพาร่างเปล่าเปลือยไปที่ห้องอาบน้ำชำระร่างกาย ++++++++++++++++++
บรรณาธิการสาวสวยขยับแว่นตาอันเก๋ไก๋ และมองลอดแว่นไปที่ประตู เสื้อผ้า หน้า ผม นี่มันนางแบบแคทวอกล์ไหนวะ อินทิราสั่นศีรษะ
ไม่ใช่ใครที่ไหนที่แท้ก็น้องสาวร่วมสายเลือด พีระดา ซึ่งเข้ามาช่วยทำงานเป็นหัวหน้าทีมพิสูจน์อักษรเธอจบคณะอักษรศาสตร์เอกภาษาไทย จากมหาวิทยาลัยรัฐชื่อดัง แม้จะมีหน้าตาที่ทันสมัย และแต่งตัวราวกับนางแบบมาทำงานทุกวัน แต่มีความรับผิดชอบในหน้าที่สูง ใครก็รู้ว่าเธอทำงานได้ดีมากขนาดไหนจนคนเป็นพี่สาวไม่สามารถเอาข้ออ้างเรื่องการแต่งกายมาหักล้างได้
“ยัยพีระดา แหม...นี่แต่งตัวยังกับจะไปเดินแบบที่ไหน” บก. สาวสวยแห่งสำนักพิมพ์ดังมองหญิงสาววัยยี่สิบเศษและยิ้มบางๆ
“ไม่เคยได้ยินเหรอคะพี่ ที่เขาบอกว่าผู้หญิงอย่าหยุดสวย บางทีคนเราก็ต้องนอกกรอบบ้างถ้ากรอบมันคับแคบและอึดอัดจนเกินไป ไม่เข้าใจทำไมคนทั่วไปต้องคิดว่าพวกที่ทำงานพิสูจน์อักษรจะต้องเป็นคุณป้าสวมแว่นตาหนาเตอะ ผมยุ่งเหยิงทั้งวัน” หญิงสาวไหวไหล่
“ฉันยังไม่ทันจะว่าอะไรแกเลยยัยดา แกก็แก้ตัวมาเป็นชุดๆ”
“แหม...ปากไม่ว่าแต่พี่อินด่าด้วยสายตา ตั้งแต่ดาก้าวขาเข้ามาที่บริษัทแล้วนะคะ”
บรรณาธิการสาวสวยมองกระโปรงตัวสั้นจู๋สีดำโชว์ขาขาวเนียนของน้องสาว กับแบบเสื้อทันสมัยรัดรูป “ตัวนี้สั้นที่สุดหรือยัง”
“ยังได้อีกค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้กะจะให้สั้นกว่านี้” พีระดายิ้มหวานเธอหยอกพี่สาวเล่นถึงจะชอบแต่งตัวล้ำสมัยแต่เธอก็ไม่คิดจะแต่งตัวแหกกฏไปมากกว่านี้อีกแล้ว
“ว่าแต่ต้นฉบับของคุณเมาคลีทีจะออกต้นเดือนสิงหาคม แผนกพิสูจน์อักษรของเธอเรียบร้อยดีแล้วเหรอ”
พีระดายิ้มหวาน“เรียบร้อยแล้วค่ะ เดี๋ยวดาจะให้น้องขิงส่งเมลล์มาให้ หลังจากส่งงานไปให้คุณเมาคลีตรวจต้นฉบับดีแล้ วจะได้ส่งไปให้เขาฉีดเพลทและส่งเข้าโรงพิมพ์”
“ครั้งนี้จะตีพิมพ์กี่เล่มคะพี่อย่างคุณเมาคลีคงต้องสั่งโรงพิมพ์ให้พิมพ์ไว้ไม่ต่ำกว่าหมื่นเล่ม”
“มันก็แน่นอนอยู่แล้วย่ะ พี่ว่าเล่มใหม่ที่จะวางนี้นะคงต้องพิมพ์อย่างน้อยสามรอบ คุณเมาคลีนี่แฟนคลับเขาเยอะ งานสัปาดาห์หนังสือที่ผ่านมานะ หนังสือหมดเกลี้ยงไปตั้งแต่วันแรกคิวขอลายเซ็นยาวไปถึงสถานีรถไฟฟ้า”
“เวอร์ไปไหมพี่ แต่คนอะไรก็ไม่รู้นะคะ หน้าตาก็หล่อเป็นเลิศ ฝีมือการเขียนก็ขั้นเทพ” พีระดายิ้มแก้มแดงเธอเคยเห็นเขาครั้งหนึ่งตอนที่เขามาที่สำนักพิมพ์ โดยปกตินักเขียนก็จะไม่ได้เข้ามาที่สำนักพิมพ์บ่อยนักไม่เหมือนสมัยก่อนซึ่งบางครั้งจะมาเสนอต้นฉบับด้วยตัวเอง เดี๋ยวนี้แค่มีอินเตอร์เน็ตเท่านั้นทุกอย่างก็ง่ายดายแค่ปลายนิ้วสัมผัส
“แกแอบปลื้มเขาละสิยัยดา”
พีระดายิ้มน้อยๆ “แล้วถ้าดาชอบเขาจริงๆ พี่อินจะว่ายังไงพี่อินคิดว่าเขาจะสนใจดาบ้างไหม”
ที่จริงพีระดาหน้าเหมือนดารา หุ่นเหมือนนางแบบใครๆเห็นก็ต้องมองจนเหลียวหลัง แต่สำหรับนักเขียนหนุ่มหล่อไฟแรง มือทองคนนี้อินทิราก็ไม่กล้าตอบเหมือนกัน ที่จริงเมาคลี ค่อนข้างเก็บตัวไม่บ่อยนักที่เขาจะออกงานสักครั้ง
“เผื่อใจไว้บ้างก็ดี อย่าคิดว่าเรามันสวยเลือกได้อยู่ฝ่ายเดียว”
“คำตอบพี่อินบั่นทอนจิตใจดาหมด เอาล่ะค่ะไม่อยากคุยกับพี่อินแล้วดาไปทำงานก่อนละกัน”
จากนั้นพีระดาก็เชิดหน้าพาร่างระหงเดินเข้าไปที่แผนกพิสูจน์อักษรของเธอ
+++++++++++++++++++
หญิงสาวไล่มองตัวอักษรทุกตัวและอ่านมันอย่างตั้งใจใบหน้าหวานเผลอแดงซ่านยามอ่านไปถึงบทนั้นเธออยากรู้นักว่านักเขียนเก่งๆ ที่ร้อยเรียงเรื่องราวออกมา จริงๆแล้วเขาเอาพล็อตเรื่องมาจากไหนกันแล้วบทอย่างนั้นล่ะแอบเอามาจากชีวิตจริงด้วยหรือเปล่า
“ไม่นะ เมาคลีของดา ดาแอบจองคุณเอาไว้แล้วค่ะห้ามไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหนนะ”
“พี่ดาคะ” น้องเอิงเจ้าหน้าที่พิสูจน์อักษรหน้าใสเรียก
“มีอะไร น้องเอิง”
“เอิงเห็นพี่ดาอ่านไปยิ้มไป พูดเองเออเองเลยจะถามว่าเป็นอะไร หรืออินจัดจินตนาการว่าเป็นนางเอกเองเสียแล้ว”
พีระดายิ้มหวาน “มันก็แน่ล่ะก็นางเอกที่คุณเมาคลีเขียน มันน่าอิจฉาน้อยเสียเมื่อไหร่ อ่านแล้วมันก็เคลิบเคลิ้มเป็นธรรมดา”
“พี่ดาแล้วเรื่อง สยบรักซาตานตัวร้าย ของคุณเมาคลีเขาวาดปกเสร็จหรือยัง”
“ไม่แน่ใจนะ แล้วปกนี้ใครวาดล่ะ” พีระดาถาม
“พี่เอิ๊กไงคะ ที่เป็นเพื่อนกับเจ้าของนามปากกาไง”
“เออ...พี่ว่าจะถามว่าจริงหรือเปล่าที่เขาบอกว่าเอิ้กเป็นเพื่อนกับคุณเมาคลี”
“คงจริงนะคะพี่ ทำไมเหรอ” สาวน้อยทำหน้าสงสัย
“ไม่มีอะไรหรอก แต่ว่าเอิงมีมือถือพี่เอิ๊กไหม”
“มีค่ะ แต่โทรไปที่โต๊ะก็ได้นี่คะวันนี้พี่เขาก็มาทำงาน พี่ดามีอะไรหรือเปล่า”
“บางอย่างก็ต้องคุยนอกเวลางานจ้ะ มันเป็นเรื่องส่วนตัว” พีระดายิ้ม เธออยากให้เขาเป็นพ่อสื่อให้ ไม่รู้ว่าเขาจะมองเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนแต่เธอชอบเพื่อนของเขาจริงๆ อยากรู้จัก อย่างใกล้ชิด อยากรู้ว่าหนุ่มในฝันคนนั้นที่เธอพิสูจน์อักษรให้บ่อยๆ เขาจะเป็นผู้ชายโรแมนติกหรือเปล่า
พนักงานสาวแผนกข้างๆ รับสายจ้าระหวั่นหลายสายที่ดังพร้อมๆกัน
“เป็นอะไรน้องเพลิน ทำไมหน้านิ่วแบบนั้น”พีระดาหยุดถามขณะเธอกำลังเดินไปชงกาแฟ
“ก็มีแต่แฟนคลับของคุณเมาคลี วันๆก็โทรมาถามเกี่ยวกับชีวิตของเขา ว่ามีแฟนหรือยัง บ้านอยู่ที่ไหนอายุเท่าไหร่ จะไปพบได้ที่ไหน ทั้งวันเลยค่ะ แฟนคลับพี่แกเยอะจริงๆ ตั้งแต่คราวที่แล้วที่ไปแจกลายเซ็นที่งานสัปดาห์หนังสือเหมือนว่าแฟนคลับจะมีมากขึ้นอีกเท่าตัว วันๆหนูแทบไม่ต้องทำอะไรนอกจากตอบคำถามพวกนี้
“ถ้าวันหลังเขาถามว่าคุณเมาคลีมีแฟนหรือยัง ก็ตอบไปเลยสิจ้ะว่ามีแล้วชื่อพีระดา” หญิงสาวพูดเล่นๆแต่นึกให้เป็นจริงจากนั้นหัวเราะเบาๆ
“พี่ดานี่อารมณ์ขันนะคะ อันแน่....หรือแอบปลื้มคุณเมาคลีด้วยอีกคน”
“บ้าน่า” จากนั้นหญิงสาวก็ยิ้มแบบเขินๆ หน้าแดงขึ้นทันที และขอตัวไปกดกาแฟมาทาน
++++++++++++++++++++++++++++++++++
อัปสรา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ก.ค. 2554, 15:28:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ก.ค. 2554, 07:56:26 น.
จำนวนการเข้าชม : 11253
| ตอนที่ 2 >> |
kaero 19 ก.ค. 2554, 15:35:38 น.
อึ๋ย ชอบๆๆๆๆ
อึ๋ย ชอบๆๆๆๆ
อัปสรา 19 ก.ค. 2554, 15:48:52 น.
ขอบคุณค่ะมาเป็นคนแรกเลยนะจ้ะ คุณกบ
ขอบคุณค่ะมาเป็นคนแรกเลยนะจ้ะ คุณกบ
maplezaa 19 ก.ค. 2554, 17:01:00 น.
กี๊ซซซซ มาแร้วพล็อตที่โหวต
กี๊ซซซซ มาแร้วพล็อตที่โหวต
Pat 19 ก.ค. 2554, 19:27:57 น.
ขอเม้นท์ก่อนอ่าน เป็น "พี่" แล้ว อ่านได้เนอะ แสดงว่าพล็อตนี้ได้Vote เยอะใช่ไหมคะถึงได้ลงก่อน ^_^
ขอเม้นท์ก่อนอ่าน เป็น "พี่" แล้ว อ่านได้เนอะ แสดงว่าพล็อตนี้ได้Vote เยอะใช่ไหมคะถึงได้ลงก่อน ^_^
lovemuay 19 ก.ค. 2554, 20:17:03 น.
ก้น่าสนุกดีนะคะ แต่แอบแรงอ่ะ /////////
19 นิ ถือว่ายังเป็นเยาวชนมั๊ยคะ?
ก้น่าสนุกดีนะคะ แต่แอบแรงอ่ะ /////////
19 นิ ถือว่ายังเป็นเยาวชนมั๊ยคะ?
แพม 19 ก.ค. 2554, 23:56:18 น.
อ่ะ ลองพิสูจนมอักษรดู "ชานเมือง" "คร่อม" "ส่วนล่าง" แล้วก็ (-///-) "แยกขาให้กางออก" นะคะ จำได้แค่นี้ค่ะคำที่ถูกต้อง
แต่สงสัยอย่าง แยกขากว้างกว่า 180 องศานี่เล่นท่ายากไปหรือเปล่าคะ เป็นนักยิมนาสติกเหรอคะ 55++
อ่ะ ลองพิสูจนมอักษรดู "ชานเมือง" "คร่อม" "ส่วนล่าง" แล้วก็ (-///-) "แยกขาให้กางออก" นะคะ จำได้แค่นี้ค่ะคำที่ถูกต้อง
แต่สงสัยอย่าง แยกขากว้างกว่า 180 องศานี่เล่นท่ายากไปหรือเปล่าคะ เป็นนักยิมนาสติกเหรอคะ 55++
กาซะลองพลัดถิ่น 20 ก.ค. 2554, 00:14:35 น.
โอ๊ะ ไม่ป้องกันเลยเหรอ นิดหนึ่งก็ดีนะคะ ....เดี๋ยวเสียชื่อพระเอกหมด ...
นอกนั้นไม่มีความคิดเห็นแค่ตั้งหน้าตั้งตารอตอนต่อไปอย่างเดียว..^_^!
โอ๊ะ ไม่ป้องกันเลยเหรอ นิดหนึ่งก็ดีนะคะ ....เดี๋ยวเสียชื่อพระเอกหมด ...
นอกนั้นไม่มีความคิดเห็นแค่ตั้งหน้าตั้งตารอตอนต่อไปอย่างเดียว..^_^!
pseudolife 20 ก.ค. 2554, 00:18:41 น.
หุหุ ไม่ค่อยเลยนะหนูพีระดา รออ่านตอนต่อไปค่า
มัดก้าม--->มัดกล้าม
หุหุ ไม่ค่อยเลยนะหนูพีระดา รออ่านตอนต่อไปค่า
มัดก้าม--->มัดกล้าม
ling 20 ก.ค. 2554, 11:39:23 น.
แหมๆคุณกบ มาคนแรกเลยนะสงสัยวันๆเฝ้าแต่คุณอัปสรา อิอิ
แหมๆคุณกบ มาคนแรกเลยนะสงสัยวันๆเฝ้าแต่คุณอัปสรา อิอิ
kaero 20 ก.ค. 2554, 11:53:43 น.
กบเป็น แฟนคลับ คุณอัปสรา จ้า ยัยคุง ling
กบเป็น แฟนคลับ คุณอัปสรา จ้า ยัยคุง ling
อัปสรา 20 ก.ค. 2554, 12:26:24 น.
ขอบคุณค่ะที่เป็นแฟนคลับอัปสรา ว่าแต่คุณ ling กับ คุณ kaero นี่
โต๊ะทำงานติดกันด้วยเปล่านี่
ขอบคุณค่ะที่เป็นแฟนคลับอัปสรา ว่าแต่คุณ ling กับ คุณ kaero นี่
โต๊ะทำงานติดกันด้วยเปล่านี่
kaero 20 ก.ค. 2554, 15:54:21 น.
ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบบบบ
ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบบบบ
ling 20 ก.ค. 2554, 16:05:52 น.
ว้า คุณอัปสราเลยรู้เลย มะยอมวันหลังต้องรีบมาเป็นคนแรก อิอิ
ว้า คุณอัปสราเลยรู้เลย มะยอมวันหลังต้องรีบมาเป็นคนแรก อิอิ
หนอนฮับ 20 ก.ค. 2554, 17:13:38 น.
มากรี๊ดดดดดดดดด...เรื่องนี้ด้วยคน อิอิ
มากรี๊ดดดดดดดดด...เรื่องนี้ด้วยคน อิอิ
อัปสรา 20 ก.ค. 2554, 19:15:15 น.
ขอบคุณที่มากรี๊ดค่ะ
ขอบคุณที่มากรี๊ดค่ะ
ปูสีน้ำเงิน 21 ก.ค. 2554, 01:07:48 น.
เรื่องใหม่มาเร็วทันใจดี
เรื่องใหม่มาเร็วทันใจดี
xeve 22 ก.ค. 2554, 22:51:01 น.
ติดตามอย่างรวดเร็ว
ติดตามอย่างรวดเร็ว
อมลลดาOWOอมรรัตน์ 16 ก.ย. 2555, 14:57:40 น.
สนุกมาก ๆ ค่า
สนุกมาก ๆ ค่า
