ต้องฤทธิ์เสน่หา โดย ธิดาดิน
ต้องฤทธิ์เสน่หา
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
โดย ธิดาดิน
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ ปกด้านล่างนี้เลยจ้า
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้นิยายเรื่องต้องฤทธิ์เสน่หา (ฉบับเต็มไม่ตัดแม้แต่ฉากเดียว) วางจำหน่ายแล้วในราคา 279 บาท วางที่ร้านนายอินทร์ ร้ายซีเอ็ด ร้านบีทูเอส ทุกสาขา ช่องทางการสั่งซื้อด้านล่างนี้เลยจ้า ปกอยู่ด้านบนจ้า
ตีพิมพ์กับ สนพ. อินเลิฟ
ช่องทางการสั่งซื้อ
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ ราคาเล่มละ 279 บาท
1. จำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ ร้านนายอินทร์ ร้านซีเอ็ด ร้าน b2s
2.โทรสั่งซื้อกับสำนักพิมพ์ส่งตรงถึงบ้าน ที่เบอร์ โทร. 02-930-3119 และ 02-930-3120
(วัน จ.-ศ. เวลา 9.00-18.00 น.) ยกเว้นวันหยุดทำการ
3.ที่เว็บไซด์อินเลิฟ ใครเป็นสมาชิกลด 20% สั่งซื้อได้ที่ http://www.inlove-book.com/book/1246
4. สั่งซื้อผ่าน facebook >>คลิกที่นี่<<
เป็นแพทย์มาก็หลายปี แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาตบะแตกเพียงเพราะได้ตรวจภายในของผู้หญิงคนนั้น…เธอผู้ทำให้คุณหมอผู้วางตัวเหมาะสมกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างไม่น่าเชื่อ
แนะนำตัวละคร
คริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน
แพทย์สูติ-นรีเวช จอมทะเล้น ผู้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หล่อ รวย ระดับมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนเบอร์หนึ่งในสหรัฐอเมริกา แถมยังมีสาขาในต่างประเทศอีกมากมาย
ปิ่นมุก วิเศษวัฒนากุล
สาวไทยวัย 28 ปี ผู้มีต้นทุนชีวิตต่ำ บินข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงอเมริกาเพื่อตามหาความฝัน แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่เข้าข้างหรือเทวดากลั่นแกล้ง เธอกำลังจะกลายเป็นนางเอกหนังโป๊ในอีกไม่ช้านี้
.........................................................................................
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวรักโรแมนติก คอมเมดี้ เน้น หื่นๆ ฮาๆ รั่วๆ ฟินจิกหมอน แอบงอนและง้อ มีดรามาผสมเล็กน้อยที่สำคัญมีกลิ่นอายของโรมานต์รวมอยู่ด้วยจ้า
Tags: รัก,โรแมนติก,รักเพื่อน,เข้มข้น,หวาน,แรง,นิยาย,ซึ้ง,แอบรัก,ซึ้ง
ตอน: ตอนที่ 2 เพียงได้สัมผัส ดั่งต้องฤทธิ์เสน่หา
ตอนที่ 2 เพียงได้สัมผัส ดั่งต้องฤทธิ์เสน่หา
ปิ่นมุกหันขวับมองหน้าแพทย์หนุ่มด้วยสายตาแข็งๆ “อะไรนะคะ”
คริสโตเฟอร์หัวเราะเมื่อรู้ว่าเผลอใช้คำพูดที่ไม่เหมาะสมนัก “ขอโทษทีครับ ผมใช้คำพูดผิดไปหน่อย คำว่าแก้ผ้าแล้วขึ้นเตียงน่าจะเหมาะกับชายหญิงที่กำลังจะมีเพศสัมพันธ์กันมากกว่า ผมต้องใช้คำว่าให้คุณถอดกางเกงในแล้วขึ้นไปนอนบนเตียงเลยครับ อย่างอื่นไม่ต้องถอด” แต่ใจจริงเขาก็อยากให้เธอถอดออกหมดนั่นแหละ หึหึ
“ไม่ถอดไม่ได้เหรอคะ” แม้จะตัดสินใจไปแล้วว่าจะตรวจภายในที่นี่ แต่พอเอาเข้าจริงก็อายจนกว่าจะกล้าถอดกางเกงในแล้วเปิดส่วนลับให้เขาดู แม้จะรู้ดีว่าเขาเป็นหมอก็ตาม
“ถ้าไม่ถอดกางเกงในแล้วหมอจะตรวจยังไงล่ะครับ”
แม้จะอายมากแค่ไหน แต่สุดท้ายปิ่นมุกก็จำต้องยอมถอดกางเกงในออก ก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียงโดยลักษณะนอนคว่ำหน้า ฝ่ายนายแพทย์หนุ่มชำเลืองมองกางเกงในของหญิงสาวแล้วอมยิ้ม เกิดอาการคันปากอยากจะแซวขึ้นมาจนอดไม่ได้
“กางเกงในคุณสีสวยจังเลยนะครับ สีสดใสเชียว”
ปิ่นมุกหน้าแดงก่ำแต่ไม่โต้เถียงใดๆ เพราะความกระดากอายมันแล่นมาจุกที่อกได้แต่เพียงแอบนึกในใจว่าแพทย์หนุ่มคนนี้ดูจะชีกอไม่ใช่น้อย เธอเริ่มไม่ใจแล้วล่ะว่าตัดสินใจผิดหรือถูกที่ยอมตรวจภายในกับเขา
“อ้าวคุณ จะตรวจภายในแล้วนอนคว่ำหน้าแบบนี้ แล้วผมจะตรวจยังไงล่ะครับ” กลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางนอนคว่ำหน้าแถมยังหนีบขาไว้แน่น “นอนหงายสิครับ ผมถึงจะตรวจได้”
ปิ่นมุกยอมทำตามคำสั่งแต่โดยดี แต่กระนั้นก็ไม่ใช่ทั้งหมดแม้ว่าจะยอมนอนหงายแต่ก็ยังนอนตรงแด๋ว หนีบขาไว้ชิดกัน ด้วยกลัวว่าของลับของเธอที่ตอนนี้ไม่มีกางเกงในปกปิดจะเล็ดลอดออกมาสู่สายตาของแพทย์หนุ่ม โดยลืมนึกไปว่าต่อให้ตอนนี้เธอพยายามปิดแค่ไหน ถึงยังไงอีกไม่นานเขาก็ต้องเห็นความลับของเธอทุกซอกทุกมุมอยู่ดี
“ชันเข่าสูงขึ้น นอนอ้าขากว้างๆ แล้วก็ถลกกระโปรงขึ้นครับ” เขาแจงละเอียดยิบ เพราะดูท่าทางเธอน่าจะไม่เคยตรวจภายในมาก่อนถึงไม่รู้วิธีการอะไรเลย
ปิ่นมุกทำหน้าเหมือนกำลังจะร้องไห้ ย้ำถามตัวเองว่านี่เธอต้องมาเปิดของลับที่เธอรักษาเป็นความลับมายาวนานให้เขาดูจริงๆหรือนี่ ถ้าเป็นแพทย์ที่เป็นเพศเดียวกันหรือมีอายุมากหน่อยเธอก็จะไม่รู้สึกอายขนาดนี้ นี่ก็วัยไล่เลี่ยกันมิหนำซ้ำยังดูเป็นหมอกะล่อนอีกต่างหากยิ่งเพิ่มความกดดันให้เธอมากขึ้นหลายเท่า
คริสโตเฟอร์อมยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าของเธอ หัวใจของแพทย์หนุ่มจู่ๆก็เต้นสั่นรัวขึ้นมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เขาตื่นเต้นและรอที่จะตรวจภายในให้กับเธอเร็วๆ แต่ดูท่าว่าปิ่นมุกจะขับไล่ความอายให้พ้นไปไม่ได้จึงไม่ยอมชันเข่าสูงอย่างที่เขาแนะนำเสียที คริสโตเฟอร์ตัดสินใจเอื้อมมือไปจับที่ขาทั้งสองข้างของหญิงสาวเพื่อจะยกขึ้นให้ชันสูงขึ้น แต่เพียงมือแตะลงที่ขาเรียวเท่านั้น ร่างของหมอหนุ่มก็ถอยกรูก่อนเซลงไปนอนแอ้งแม้งกองอยู่ที่พื้น จากการถูกเธอถีบสุดกำลัง
“อะไรของคุณเนี่ย มาถีบผมทำไม” แพทย์หนุ่มโอดครวญ
ปิ่นมุกตกใจถึงกับหน้าเสียดีดตัวขึ้นนั่งแล้วรีบกระโดดไปพยุงแพทย์หนุ่มที่นอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้น พลางเอ่ยขอโทษขอโพย
“ฉันขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่คือเมื่อกี้ขาฉันกระตุก” ที่จริงจะโทษเธอฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ จะจับขาเธอก็ทำไมไม่บอกให้เธอรู้ก่อน จู่ๆมาจับเธอก็ต้องตกใจเป็นธรรมดา
“ขากระตุกแรงไปนะครับ ผมปลิวซะไกลเลย”
“ขอโทษจริงๆค่ะ คุณหมอเจ็บมากไหมคะ”
“ก็นิดหน่อยครับ แต่ไม่เป็นไรมากหรอก คุณรีบขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วทำตามที่ผมแนะนำดีกว่า ขืนอยู่นานกว่านี้ผมอาจจะถูกถีบอีกก็ได้” ชายหนุ่มแซวด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม
ปิ่นมุกเอ่ยขอโทษเขาอีกครั้ง ก่อนกลับขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วยกชันเข่าสูง อ้ากว้างตามที่เขาแนะนำ บอกกับตัวเองว่าเธอต้องให้ความร่วมมือกับเขาจะได้รีบตรวจรีบเสร็จ จะได้กลับเสียที
“หวังว่าคงไม่ถีบผมอีกนะครับ”
คริสโตเฟอร์พึมพำก่อนเดินกลับไปยืนที่ปลายเท้าของเธอ ดวงตาคมจ้องมองเข้าไปในกระโปรงที่ตอนนี้ไม่มีกางเกงในปกปิด แล้วมันก็ทำให้หัวใจของแพทย์หนุ่มเต้นแรงขึ้นมาผิดปกติ ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ก่อนจะกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก มือไม้ทั้งสองข้างสั่นเทาขึ้นเสียดื้อๆ เขากล้าสาบานเลยว่าตั้งแต่เป็นแพทย์มาก็นานหลายปี ตรวจภายในคนไข้ก็มากมายนับไม่ถ้วน แต่ไม่มีครั้งไหนที่เขาเกิดอารมณ์แบบนี้มาก่อน
ปิ่นมุกหลับตาสนิท แต่กระนั้นเธอก็รู้สึกว่าตอนนี้จุดสำคัญของเธอกำลังถูกแทะเล็มด้วยสายตาพราวระยับจากแพทย์หนุ่มวัยไล่เลี่ยกัน ความอายเพิ่มทวีคูณจนอยากจะหุบขาแล้ววิ่งหนีออกไปให้ไกลๆ แต่ก็ไม่สามารถทำตามที่ใจคิดได้เพราะเธอมีความจำเป็นต้องการใบรับรองผลการตรวจจากโรงพยาบาลไปใช้ประโยชน์จริงๆ
“ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะใช้แค่นิ้วมือเท่านั้น แน่นอนว่าคุณจะรู้สึกแปลกๆ และอาจสะดุ้งนิดหน่อย แต่รับรองว่าไม่ใช่เพราะความเจ็บ”
แพทย์หนุ่มอธิบายก่อนจะยื่นมือไปแตะลงที่เนินเนื้อสัมผัสลูบไล้ไปมา เพียงเท่านั้นกลับทำให้หญิงสาวกระตุกวูบขึ้นมาทันที และเธอถึงกับเกร็งไปทั้งเนื้อทั้งตัวเมื่อรู้สึกว่ามีสิ่งแปลกปลอมค่อยๆเคลื่อนผ่านเข้าไปในซอกลืบลึกเข้าๆ สร้างความรู้สึกแปลกๆที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลยในชีวิต ริมฝีปากของเธอเริ่มเผยอขึ้นย่างควบคุมไม่ได้ไม่ต่างจากขาทั้งสองที่เริ่มขยับไปมา
ไม่ใช่แค่เพียงฝ่ายหญิงเท่านั้นที่ทรมาน แต่เจ้าของนิ้วที่กำลังสำรวจตรวจสอบหาสิ่งผิดปกติภายในก็ทรมานไม่ต่างกัน เขาต้องกลั้นใจและห้ามใจตัวเองอย่างหนักเมื่อสวรรค์ที่สวยงามตระการอยู่เบื้องหน้า ทั้งๆที่เขารู้ตัวว่าตอนนี้มีบางอย่างที่ไม่ปกติในร่างกายของเขากำลังเกิดขึ้น
ยิ่งนิ้วมือของเขาขยับไปตามหลืบเร้นมันก็ยิ่งทำให้ปิ่นมุกรู้สึกแปลกๆขึ้นมาในความรู้สึก ความตื่นเต้นบังเกิดขึ้นทุกครั้งที่นิ้วมือของเขาขยับไปมา และเธอก็สัมผัสได้ว่าร่างกายของเธอกำลังตอบสนองเขาด้วยการขมิบรัดนิ้วมือของเขาเอาไว้ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าอายยิ่งนัก
นิ้วเรียวถอนออกมาจากภายในสัมผัสลงที่เนินเนื้อซึ่งมีไรขนบางๆปกคลุมอยู่เพียงเล็กน้อย ลากผ่านไปอย่างช้าๆบางครั้งก็กดลงเบาบ้างหนักบ้าง นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวกระตุกแล้วกระตุกอีก
ในใจของแพทย์หนุ่มอยากจะถอนนิ้วออกมาแล้วสอดใส่อย่างอื่นเข้าไปแทน แต่เขาก็ไม่สามารถทำอย่างนั้นได้เพราะมันเป็นการผิดจรรยาบรรณอย่างร้ายแรง ลำพังสิ่งที่เขาทำอยู่ในเวลานี้มันก็เข้าข่ายผิดจรรยาบรรณอยู่ไม่ใช่น้อย เพราะอันที่จริงการตรวจภายในไม่จำเป็นต้องใช้นิ้วมือสำรวจตรวจสอบอย่างที่เขาทำอยู่ ใช้แค่เพียงเครื่องมือเล็กๆสอดใส่เข้าไปสัมผัสกับปากมดลูกเพื่อนำเซลล์ไปตรวจในห้องทดลอง ซึ่งขั้นตอนนี้ใช้เวลาไม่กี่นาทีก็เป็นอันเสร็จสิ้นไม่ได้กินเวลานานหลายนาทีอย่างที่เขาทำอยู่ในเวลานี้
“เรียบร้อยครับ คุณใส่กางเกงใน เดี๋ยวหมอออกไปรอข้างนอก”
แม้จะยังอยากตรวจต่อไป แต่ก็พยายามหักห้ามใจเพราะกลัวว่าอารมณ์มันจะเลยเถิดจนเผลอทำในสิ่งที่ไม่สมควรทำออกไป คริสโตเฟอร์รีบถอดถุงมือก่อนเดินออกไปจากห้องตรวจพร้อมถอนหายใจอย่างโล่งอกหลังจากก้าวพ้นประตูห้องตรวจออกมา
“นี่เราเป็นบ้าอะไรเนี่ยคริส” สบถถามตัวเองอย่างไม่เข้าใจอารมณ์ที่กำลังประทุรุนแรงด้วยความตัณหาที่ก่อเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในชีวิตของการเป็นแพทย์สูติฯ “หรือว่าเราไม่ได้ตรวจนานเกินไปก็เลยเป็นแบบนี้”
หลังจากสวมกางเกงในเสร็จ ปิ่นมุกก็เดินออกมาจากห้องตรวจไปนั่งลงที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเจ้าแพทย์หนุ่ม เธออายเกินกว่าจะสบตาหรือมองหน้าเขาจึงได้เพียงก้มหน้าก้มตาอยู่อย่างนั้น
“เท่าที่ตรวจดูไม่มีอะไรผิดปกตินะครับ แต่คงต้องตรวจเลือดประกอบไปด้วยเพื่อความมั่นใจ”
“แล้วอีกนานไหมคะถึงจะรู้ผลตรวจ”
“ปกติแล้วก็ใช้เวลาประมาณอาทิตย์ครับ แต่สำหรับคุณปิ่นมุกผมจะเร่งตรวจให้ ทราบผลไม่เกินสามวัน ยังไงก็รบกวนคุณปิ่นมุกทิ้งเบอร์โทรศัพท์เอาไว้ให้ผม ถ้าผลตรวจออกผมจะได้โทรตามให้มาฟังผลการตรวจและรับใบรับรองผลตรวจครับ”
“ได้ค่ะ” ปิ่นมุกจดหมายเลขโทรศัพท์ลงในกระดาษแล้วยื่นให้แพทย์หนุ่ม “นี่ค่ะ”
“ส่วนนี่นามบัตรผม มีอะไรโทรปรึกษาผมได้เลยนะครับ คุยได้ทุกเรื่อง”
“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”
“ถ้างั้นเดี๋ยวผมขออนุญาตเจาะเลือดนะครับ”
เมื่อหญิงสาวพยักหน้า คริสโตเฟอร์ก็ต่อสายไปหาผู้ช่วยพยาบาลให้เตรียมอุปกรณ์สำหรับเจาะเลือดไว้ให้ ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีการเจาะเลือดก็เสร็จสิ้น ปิ่นมุกกล่าวขอบคุณแพทย์หนุ่มก่อนจะขอตัวกลับ
แม้ว่าหญิงสาวจะกลับไปแล้ว แต่คริสโตเฟอร์ยังคงนั่งอมยิ้มมอย่างมีความสุข ความสวยความน่ารักของเธอนั้นถูกตาต้องใจเขาเข้าอย่างจัง เรียกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆถึงสามารถทำให้แพทย์หนุ่มผู้ไม่เคยศรัทธาในความรักรู้สึกดีได้ตั้งแต่แรกพบ อยากรู้จักขนาดกล้าเอ่ยปากขอหมอโจเซฟตรวจให้กับผู้หญิงคนนี้เอง
“มีอะไรหรือเปล่าครับคุณคริส” หมอโจเซฟหันมองตามสายตาของคริสโตเฟอร์ก็รู้ถึงต้นเหตุที่ทำให้หมอหนุ่มคอเอียงแบบนั้น
“ผู้หญิงคนนั้นมาทำอะไรเหรอครับ”
“อ๋อ พยาบาลบอกว่าเธอมารอตรวจภายในครับ”
คริสโตเฟอร์เงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ผมได้ยินหมอบอกว่าช่วงบ่ายคุณโจจะต้องออกไปซื้อของขวัญวันเกิดให้ภรรยา ไปเลยก็ได้นะครับเดี๋ยวคนไข้รายนี้ผมเป็นดูแลให้”
“จะดีเหรอครับ มันจะรบกวนคุณคริสหรือเปล่า”
“ไม่รบกวนหรอกครับ ผมเต็มใจ”
นี่เองที่ทำให้คริสโตเฟอร์ได้ไปนั่งในห้องตรวจแทนโจเซฟ
รถคันหรูแล่นเข้าสู่คฤหาสน์คอลเวลล์สัน บ้านของมหาเศรษฐีหมื่นล้านอย่างคริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน นายแพทย์หนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกัน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังของสหรัฐอเมริกา อีกทั้งยังมีสาขาแทบจะทุกประเทศในยุโรป และบางประเทศในแถบเอเชียอีกด้วย
ก่อนที่คริสโตเฟอร์จะก้าวขึ้นมาเป็นนายแพทย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง เขาเคยเป็นนักออกแบบอัญมณีมาพักหนึ่งก่อนจะจบความฝันของตัวเองเพื่อมาเรียนต่อแพทย์ตามความปรารถนาของบิดาที่อยากให้เขาเดินตามรอยของตน อีกทั้งจะได้บริหารโรงพยาบาลต่อจากบิดาเมื่อท่านวางมือ ซึ่งตอนนั้นวงการอัญมณีต่างเสียดายฝีมือการออกแบบของคริสโตเฟอร์กันทั้งนั้น เพราะแม้เขาจะรับออกแบบอัญมณีได้เพียงสองปีหากผลงานกลับโดดเด่นและเป็นที่ต้องการของตลาดเป็นอย่าง
มาก
คริสโตเฟอร์เดินเข้าไปภายในคฤหาสน์ผ่านห้องนักเล่นก็ต้องชะงักฝีเท้าหลังจากเห็นแอนดริวนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ตรงนั้น ฝ่ายน้องชายละสายตาจากหนังสือพิมพ์หันมองผู้มาใหม่เพียงแวบเดียวก็ก้มหน้าอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไปโดยไม่สนใจเอ่ยทักทายพี่ชายแต่อย่างใด
คริสโตเฟอร์ไม่แปลกใจกับอาการมึนตึงของแอนดริวที่มีต่อเขาอย่างนี้ทุกครั้งที่เจอหน้า ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องทั้งสองไม่สู้จะดีนัก ด้วยแอนดริวสร้างกำแพงกั้นขวางเอาไว้ ด้วยเหตุผลที่ว่าเขาเป็นลูกที่เกิดจากภรรยานอกกฎหมาย ส่วนคริสโตเฟอร์เกิดจากภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย จึงดูเหมือนว่าคริสโตเฟอร์จะป็นลูกรักของบิดาและได้รับไว้วางใจให้ดูแลธุรกิจต่างๆของวงศ์ตระกูลมากกว่าเขา ที่ส่วนใหญ่ได้รับมอบหมายให้ดูแลบริษัทหรือธุรกิจเล็กๆเสียมากกว่า
“วันนี้ไม่ออกไปไหนเหรอดริว” คริสโตเฟอร์เอ่ยทักน้องชายเสียงเรียบ
“ไม่ครับ” แอนดริวตอบสั้นๆ แต่ไม่ได้หันมองหน้าพี่ชายยังคงก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือพิมพ์อยู่อย่างนั้น
“พี่ขอตัวไปพักก่อนนะ”
คริสโตเฟอร์บอกก่อนเดินตรงไปยังลิฟต์ขึ้นไปชั้นบน มุ่งหน้าไปที่ห้องนอนขนาดใหญ่ที่แบ่งสัดส่วนออกเป็นพื้นที่ใช้สอยหลายส่วน ไม่ว่าจะเป็นห้องนอน ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น ห้องทำงาน หรือแม้แต่ด้านหลังก็มีสระว่ายน้ำส่วนตัว ถัดไปก็เป็นห้องออกกำลังกาย เรียกว่ามีทุกอย่างครบครันภายในห้องนี้ห้องเดียว
แพทย์หนุ่มทิ้งตัวนั่งลงปลายเตียง พร้อมๆกับรอยยิ้มที่พายผุดขึ้นเปื้อนใบหน้าเมื่อสมองจินตนาการไปยังเหตุการณ์ของช่วงบ่ายวันนี้ ผู้หญิงคนนั้นคนที่มีอิทธิพลทำให้เขาแทบคลั่งขณะที่ตรวจภายใน ทำไมนะเธอถึงสามารถดึงดูดเขาได้มากขนาดนี้
แบบนี้เขาเรียกว่ารักแรกพบได้หรือเปล่านะ
..................จบตอน แล้ว เป็นไงกันบ้างน้อ คอมเม๊นติชมให้กำลังใจไรเตอร์ได้จ้า เจอกันตอนที่ 2 เร็วๆนี้.......................
ปิ่นมุกหันขวับมองหน้าแพทย์หนุ่มด้วยสายตาแข็งๆ “อะไรนะคะ”
คริสโตเฟอร์หัวเราะเมื่อรู้ว่าเผลอใช้คำพูดที่ไม่เหมาะสมนัก “ขอโทษทีครับ ผมใช้คำพูดผิดไปหน่อย คำว่าแก้ผ้าแล้วขึ้นเตียงน่าจะเหมาะกับชายหญิงที่กำลังจะมีเพศสัมพันธ์กันมากกว่า ผมต้องใช้คำว่าให้คุณถอดกางเกงในแล้วขึ้นไปนอนบนเตียงเลยครับ อย่างอื่นไม่ต้องถอด” แต่ใจจริงเขาก็อยากให้เธอถอดออกหมดนั่นแหละ หึหึ
“ไม่ถอดไม่ได้เหรอคะ” แม้จะตัดสินใจไปแล้วว่าจะตรวจภายในที่นี่ แต่พอเอาเข้าจริงก็อายจนกว่าจะกล้าถอดกางเกงในแล้วเปิดส่วนลับให้เขาดู แม้จะรู้ดีว่าเขาเป็นหมอก็ตาม
“ถ้าไม่ถอดกางเกงในแล้วหมอจะตรวจยังไงล่ะครับ”
แม้จะอายมากแค่ไหน แต่สุดท้ายปิ่นมุกก็จำต้องยอมถอดกางเกงในออก ก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียงโดยลักษณะนอนคว่ำหน้า ฝ่ายนายแพทย์หนุ่มชำเลืองมองกางเกงในของหญิงสาวแล้วอมยิ้ม เกิดอาการคันปากอยากจะแซวขึ้นมาจนอดไม่ได้
“กางเกงในคุณสีสวยจังเลยนะครับ สีสดใสเชียว”
ปิ่นมุกหน้าแดงก่ำแต่ไม่โต้เถียงใดๆ เพราะความกระดากอายมันแล่นมาจุกที่อกได้แต่เพียงแอบนึกในใจว่าแพทย์หนุ่มคนนี้ดูจะชีกอไม่ใช่น้อย เธอเริ่มไม่ใจแล้วล่ะว่าตัดสินใจผิดหรือถูกที่ยอมตรวจภายในกับเขา
“อ้าวคุณ จะตรวจภายในแล้วนอนคว่ำหน้าแบบนี้ แล้วผมจะตรวจยังไงล่ะครับ” กลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางนอนคว่ำหน้าแถมยังหนีบขาไว้แน่น “นอนหงายสิครับ ผมถึงจะตรวจได้”
ปิ่นมุกยอมทำตามคำสั่งแต่โดยดี แต่กระนั้นก็ไม่ใช่ทั้งหมดแม้ว่าจะยอมนอนหงายแต่ก็ยังนอนตรงแด๋ว หนีบขาไว้ชิดกัน ด้วยกลัวว่าของลับของเธอที่ตอนนี้ไม่มีกางเกงในปกปิดจะเล็ดลอดออกมาสู่สายตาของแพทย์หนุ่ม โดยลืมนึกไปว่าต่อให้ตอนนี้เธอพยายามปิดแค่ไหน ถึงยังไงอีกไม่นานเขาก็ต้องเห็นความลับของเธอทุกซอกทุกมุมอยู่ดี
“ชันเข่าสูงขึ้น นอนอ้าขากว้างๆ แล้วก็ถลกกระโปรงขึ้นครับ” เขาแจงละเอียดยิบ เพราะดูท่าทางเธอน่าจะไม่เคยตรวจภายในมาก่อนถึงไม่รู้วิธีการอะไรเลย
ปิ่นมุกทำหน้าเหมือนกำลังจะร้องไห้ ย้ำถามตัวเองว่านี่เธอต้องมาเปิดของลับที่เธอรักษาเป็นความลับมายาวนานให้เขาดูจริงๆหรือนี่ ถ้าเป็นแพทย์ที่เป็นเพศเดียวกันหรือมีอายุมากหน่อยเธอก็จะไม่รู้สึกอายขนาดนี้ นี่ก็วัยไล่เลี่ยกันมิหนำซ้ำยังดูเป็นหมอกะล่อนอีกต่างหากยิ่งเพิ่มความกดดันให้เธอมากขึ้นหลายเท่า
คริสโตเฟอร์อมยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าของเธอ หัวใจของแพทย์หนุ่มจู่ๆก็เต้นสั่นรัวขึ้นมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เขาตื่นเต้นและรอที่จะตรวจภายในให้กับเธอเร็วๆ แต่ดูท่าว่าปิ่นมุกจะขับไล่ความอายให้พ้นไปไม่ได้จึงไม่ยอมชันเข่าสูงอย่างที่เขาแนะนำเสียที คริสโตเฟอร์ตัดสินใจเอื้อมมือไปจับที่ขาทั้งสองข้างของหญิงสาวเพื่อจะยกขึ้นให้ชันสูงขึ้น แต่เพียงมือแตะลงที่ขาเรียวเท่านั้น ร่างของหมอหนุ่มก็ถอยกรูก่อนเซลงไปนอนแอ้งแม้งกองอยู่ที่พื้น จากการถูกเธอถีบสุดกำลัง
“อะไรของคุณเนี่ย มาถีบผมทำไม” แพทย์หนุ่มโอดครวญ
ปิ่นมุกตกใจถึงกับหน้าเสียดีดตัวขึ้นนั่งแล้วรีบกระโดดไปพยุงแพทย์หนุ่มที่นอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้น พลางเอ่ยขอโทษขอโพย
“ฉันขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่คือเมื่อกี้ขาฉันกระตุก” ที่จริงจะโทษเธอฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ จะจับขาเธอก็ทำไมไม่บอกให้เธอรู้ก่อน จู่ๆมาจับเธอก็ต้องตกใจเป็นธรรมดา
“ขากระตุกแรงไปนะครับ ผมปลิวซะไกลเลย”
“ขอโทษจริงๆค่ะ คุณหมอเจ็บมากไหมคะ”
“ก็นิดหน่อยครับ แต่ไม่เป็นไรมากหรอก คุณรีบขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วทำตามที่ผมแนะนำดีกว่า ขืนอยู่นานกว่านี้ผมอาจจะถูกถีบอีกก็ได้” ชายหนุ่มแซวด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม
ปิ่นมุกเอ่ยขอโทษเขาอีกครั้ง ก่อนกลับขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วยกชันเข่าสูง อ้ากว้างตามที่เขาแนะนำ บอกกับตัวเองว่าเธอต้องให้ความร่วมมือกับเขาจะได้รีบตรวจรีบเสร็จ จะได้กลับเสียที
“หวังว่าคงไม่ถีบผมอีกนะครับ”
คริสโตเฟอร์พึมพำก่อนเดินกลับไปยืนที่ปลายเท้าของเธอ ดวงตาคมจ้องมองเข้าไปในกระโปรงที่ตอนนี้ไม่มีกางเกงในปกปิด แล้วมันก็ทำให้หัวใจของแพทย์หนุ่มเต้นแรงขึ้นมาผิดปกติ ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ก่อนจะกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก มือไม้ทั้งสองข้างสั่นเทาขึ้นเสียดื้อๆ เขากล้าสาบานเลยว่าตั้งแต่เป็นแพทย์มาก็นานหลายปี ตรวจภายในคนไข้ก็มากมายนับไม่ถ้วน แต่ไม่มีครั้งไหนที่เขาเกิดอารมณ์แบบนี้มาก่อน
ปิ่นมุกหลับตาสนิท แต่กระนั้นเธอก็รู้สึกว่าตอนนี้จุดสำคัญของเธอกำลังถูกแทะเล็มด้วยสายตาพราวระยับจากแพทย์หนุ่มวัยไล่เลี่ยกัน ความอายเพิ่มทวีคูณจนอยากจะหุบขาแล้ววิ่งหนีออกไปให้ไกลๆ แต่ก็ไม่สามารถทำตามที่ใจคิดได้เพราะเธอมีความจำเป็นต้องการใบรับรองผลการตรวจจากโรงพยาบาลไปใช้ประโยชน์จริงๆ
“ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะใช้แค่นิ้วมือเท่านั้น แน่นอนว่าคุณจะรู้สึกแปลกๆ และอาจสะดุ้งนิดหน่อย แต่รับรองว่าไม่ใช่เพราะความเจ็บ”
แพทย์หนุ่มอธิบายก่อนจะยื่นมือไปแตะลงที่เนินเนื้อสัมผัสลูบไล้ไปมา เพียงเท่านั้นกลับทำให้หญิงสาวกระตุกวูบขึ้นมาทันที และเธอถึงกับเกร็งไปทั้งเนื้อทั้งตัวเมื่อรู้สึกว่ามีสิ่งแปลกปลอมค่อยๆเคลื่อนผ่านเข้าไปในซอกลืบลึกเข้าๆ สร้างความรู้สึกแปลกๆที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลยในชีวิต ริมฝีปากของเธอเริ่มเผยอขึ้นย่างควบคุมไม่ได้ไม่ต่างจากขาทั้งสองที่เริ่มขยับไปมา
ไม่ใช่แค่เพียงฝ่ายหญิงเท่านั้นที่ทรมาน แต่เจ้าของนิ้วที่กำลังสำรวจตรวจสอบหาสิ่งผิดปกติภายในก็ทรมานไม่ต่างกัน เขาต้องกลั้นใจและห้ามใจตัวเองอย่างหนักเมื่อสวรรค์ที่สวยงามตระการอยู่เบื้องหน้า ทั้งๆที่เขารู้ตัวว่าตอนนี้มีบางอย่างที่ไม่ปกติในร่างกายของเขากำลังเกิดขึ้น
ยิ่งนิ้วมือของเขาขยับไปตามหลืบเร้นมันก็ยิ่งทำให้ปิ่นมุกรู้สึกแปลกๆขึ้นมาในความรู้สึก ความตื่นเต้นบังเกิดขึ้นทุกครั้งที่นิ้วมือของเขาขยับไปมา และเธอก็สัมผัสได้ว่าร่างกายของเธอกำลังตอบสนองเขาด้วยการขมิบรัดนิ้วมือของเขาเอาไว้ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าอายยิ่งนัก
นิ้วเรียวถอนออกมาจากภายในสัมผัสลงที่เนินเนื้อซึ่งมีไรขนบางๆปกคลุมอยู่เพียงเล็กน้อย ลากผ่านไปอย่างช้าๆบางครั้งก็กดลงเบาบ้างหนักบ้าง นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวกระตุกแล้วกระตุกอีก
ในใจของแพทย์หนุ่มอยากจะถอนนิ้วออกมาแล้วสอดใส่อย่างอื่นเข้าไปแทน แต่เขาก็ไม่สามารถทำอย่างนั้นได้เพราะมันเป็นการผิดจรรยาบรรณอย่างร้ายแรง ลำพังสิ่งที่เขาทำอยู่ในเวลานี้มันก็เข้าข่ายผิดจรรยาบรรณอยู่ไม่ใช่น้อย เพราะอันที่จริงการตรวจภายในไม่จำเป็นต้องใช้นิ้วมือสำรวจตรวจสอบอย่างที่เขาทำอยู่ ใช้แค่เพียงเครื่องมือเล็กๆสอดใส่เข้าไปสัมผัสกับปากมดลูกเพื่อนำเซลล์ไปตรวจในห้องทดลอง ซึ่งขั้นตอนนี้ใช้เวลาไม่กี่นาทีก็เป็นอันเสร็จสิ้นไม่ได้กินเวลานานหลายนาทีอย่างที่เขาทำอยู่ในเวลานี้
“เรียบร้อยครับ คุณใส่กางเกงใน เดี๋ยวหมอออกไปรอข้างนอก”
แม้จะยังอยากตรวจต่อไป แต่ก็พยายามหักห้ามใจเพราะกลัวว่าอารมณ์มันจะเลยเถิดจนเผลอทำในสิ่งที่ไม่สมควรทำออกไป คริสโตเฟอร์รีบถอดถุงมือก่อนเดินออกไปจากห้องตรวจพร้อมถอนหายใจอย่างโล่งอกหลังจากก้าวพ้นประตูห้องตรวจออกมา
“นี่เราเป็นบ้าอะไรเนี่ยคริส” สบถถามตัวเองอย่างไม่เข้าใจอารมณ์ที่กำลังประทุรุนแรงด้วยความตัณหาที่ก่อเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในชีวิตของการเป็นแพทย์สูติฯ “หรือว่าเราไม่ได้ตรวจนานเกินไปก็เลยเป็นแบบนี้”
หลังจากสวมกางเกงในเสร็จ ปิ่นมุกก็เดินออกมาจากห้องตรวจไปนั่งลงที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเจ้าแพทย์หนุ่ม เธออายเกินกว่าจะสบตาหรือมองหน้าเขาจึงได้เพียงก้มหน้าก้มตาอยู่อย่างนั้น
“เท่าที่ตรวจดูไม่มีอะไรผิดปกตินะครับ แต่คงต้องตรวจเลือดประกอบไปด้วยเพื่อความมั่นใจ”
“แล้วอีกนานไหมคะถึงจะรู้ผลตรวจ”
“ปกติแล้วก็ใช้เวลาประมาณอาทิตย์ครับ แต่สำหรับคุณปิ่นมุกผมจะเร่งตรวจให้ ทราบผลไม่เกินสามวัน ยังไงก็รบกวนคุณปิ่นมุกทิ้งเบอร์โทรศัพท์เอาไว้ให้ผม ถ้าผลตรวจออกผมจะได้โทรตามให้มาฟังผลการตรวจและรับใบรับรองผลตรวจครับ”
“ได้ค่ะ” ปิ่นมุกจดหมายเลขโทรศัพท์ลงในกระดาษแล้วยื่นให้แพทย์หนุ่ม “นี่ค่ะ”
“ส่วนนี่นามบัตรผม มีอะไรโทรปรึกษาผมได้เลยนะครับ คุยได้ทุกเรื่อง”
“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”
“ถ้างั้นเดี๋ยวผมขออนุญาตเจาะเลือดนะครับ”
เมื่อหญิงสาวพยักหน้า คริสโตเฟอร์ก็ต่อสายไปหาผู้ช่วยพยาบาลให้เตรียมอุปกรณ์สำหรับเจาะเลือดไว้ให้ ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีการเจาะเลือดก็เสร็จสิ้น ปิ่นมุกกล่าวขอบคุณแพทย์หนุ่มก่อนจะขอตัวกลับ
แม้ว่าหญิงสาวจะกลับไปแล้ว แต่คริสโตเฟอร์ยังคงนั่งอมยิ้มมอย่างมีความสุข ความสวยความน่ารักของเธอนั้นถูกตาต้องใจเขาเข้าอย่างจัง เรียกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆถึงสามารถทำให้แพทย์หนุ่มผู้ไม่เคยศรัทธาในความรักรู้สึกดีได้ตั้งแต่แรกพบ อยากรู้จักขนาดกล้าเอ่ยปากขอหมอโจเซฟตรวจให้กับผู้หญิงคนนี้เอง
“มีอะไรหรือเปล่าครับคุณคริส” หมอโจเซฟหันมองตามสายตาของคริสโตเฟอร์ก็รู้ถึงต้นเหตุที่ทำให้หมอหนุ่มคอเอียงแบบนั้น
“ผู้หญิงคนนั้นมาทำอะไรเหรอครับ”
“อ๋อ พยาบาลบอกว่าเธอมารอตรวจภายในครับ”
คริสโตเฟอร์เงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ผมได้ยินหมอบอกว่าช่วงบ่ายคุณโจจะต้องออกไปซื้อของขวัญวันเกิดให้ภรรยา ไปเลยก็ได้นะครับเดี๋ยวคนไข้รายนี้ผมเป็นดูแลให้”
“จะดีเหรอครับ มันจะรบกวนคุณคริสหรือเปล่า”
“ไม่รบกวนหรอกครับ ผมเต็มใจ”
นี่เองที่ทำให้คริสโตเฟอร์ได้ไปนั่งในห้องตรวจแทนโจเซฟ
รถคันหรูแล่นเข้าสู่คฤหาสน์คอลเวลล์สัน บ้านของมหาเศรษฐีหมื่นล้านอย่างคริสโตเฟอร์ คอลเวลล์สัน นายแพทย์หนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกัน เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังของสหรัฐอเมริกา อีกทั้งยังมีสาขาแทบจะทุกประเทศในยุโรป และบางประเทศในแถบเอเชียอีกด้วย
ก่อนที่คริสโตเฟอร์จะก้าวขึ้นมาเป็นนายแพทย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง เขาเคยเป็นนักออกแบบอัญมณีมาพักหนึ่งก่อนจะจบความฝันของตัวเองเพื่อมาเรียนต่อแพทย์ตามความปรารถนาของบิดาที่อยากให้เขาเดินตามรอยของตน อีกทั้งจะได้บริหารโรงพยาบาลต่อจากบิดาเมื่อท่านวางมือ ซึ่งตอนนั้นวงการอัญมณีต่างเสียดายฝีมือการออกแบบของคริสโตเฟอร์กันทั้งนั้น เพราะแม้เขาจะรับออกแบบอัญมณีได้เพียงสองปีหากผลงานกลับโดดเด่นและเป็นที่ต้องการของตลาดเป็นอย่าง
มาก
คริสโตเฟอร์เดินเข้าไปภายในคฤหาสน์ผ่านห้องนักเล่นก็ต้องชะงักฝีเท้าหลังจากเห็นแอนดริวนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ตรงนั้น ฝ่ายน้องชายละสายตาจากหนังสือพิมพ์หันมองผู้มาใหม่เพียงแวบเดียวก็ก้มหน้าอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไปโดยไม่สนใจเอ่ยทักทายพี่ชายแต่อย่างใด
คริสโตเฟอร์ไม่แปลกใจกับอาการมึนตึงของแอนดริวที่มีต่อเขาอย่างนี้ทุกครั้งที่เจอหน้า ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องทั้งสองไม่สู้จะดีนัก ด้วยแอนดริวสร้างกำแพงกั้นขวางเอาไว้ ด้วยเหตุผลที่ว่าเขาเป็นลูกที่เกิดจากภรรยานอกกฎหมาย ส่วนคริสโตเฟอร์เกิดจากภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย จึงดูเหมือนว่าคริสโตเฟอร์จะป็นลูกรักของบิดาและได้รับไว้วางใจให้ดูแลธุรกิจต่างๆของวงศ์ตระกูลมากกว่าเขา ที่ส่วนใหญ่ได้รับมอบหมายให้ดูแลบริษัทหรือธุรกิจเล็กๆเสียมากกว่า
“วันนี้ไม่ออกไปไหนเหรอดริว” คริสโตเฟอร์เอ่ยทักน้องชายเสียงเรียบ
“ไม่ครับ” แอนดริวตอบสั้นๆ แต่ไม่ได้หันมองหน้าพี่ชายยังคงก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือพิมพ์อยู่อย่างนั้น
“พี่ขอตัวไปพักก่อนนะ”
คริสโตเฟอร์บอกก่อนเดินตรงไปยังลิฟต์ขึ้นไปชั้นบน มุ่งหน้าไปที่ห้องนอนขนาดใหญ่ที่แบ่งสัดส่วนออกเป็นพื้นที่ใช้สอยหลายส่วน ไม่ว่าจะเป็นห้องนอน ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น ห้องทำงาน หรือแม้แต่ด้านหลังก็มีสระว่ายน้ำส่วนตัว ถัดไปก็เป็นห้องออกกำลังกาย เรียกว่ามีทุกอย่างครบครันภายในห้องนี้ห้องเดียว
แพทย์หนุ่มทิ้งตัวนั่งลงปลายเตียง พร้อมๆกับรอยยิ้มที่พายผุดขึ้นเปื้อนใบหน้าเมื่อสมองจินตนาการไปยังเหตุการณ์ของช่วงบ่ายวันนี้ ผู้หญิงคนนั้นคนที่มีอิทธิพลทำให้เขาแทบคลั่งขณะที่ตรวจภายใน ทำไมนะเธอถึงสามารถดึงดูดเขาได้มากขนาดนี้
แบบนี้เขาเรียกว่ารักแรกพบได้หรือเปล่านะ
..................จบตอน แล้ว เป็นไงกันบ้างน้อ คอมเม๊นติชมให้กำลังใจไรเตอร์ได้จ้า เจอกันตอนที่ 2 เร็วๆนี้.......................
ธิดาดิน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 ส.ค. 2558, 10:48:32 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 ส.ค. 2558, 10:48:32 น.
จำนวนการเข้าชม : 20473
| << ตอนที่ 1 เพียงสายตามอง ดั่งต้องฤทธิ์เสน่หา | ตอนที่ 3 ปมปัญหา 50% >> |
kraten 8 ส.ค. 2558, 15:12:09 น.
น่ากลัวไปมั๊ย? หมออย่างนี้
น่ากลัวไปมั๊ย? หมออย่างนี้
