เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร
ตอน: ตอนที่ 11 สายลับจับผิด 100%
สิบเอ็ด
สายลับจับผิด (ต่อ)
“ผมกำลังนั่งคุยกับเจ้าหน้าที่สำรวจสำมะโนครัวหรือเปล่านี่” คนโดนถามชื่อถามด้วยเสียงกลั้วหัวเราะทั้งที่ไม่มีอะไรน่าขำ
“ฉันจริงจังนะคะ และอีกอย่างคุณก็บอกว่าถามได้” เธอแย้ง แต่ชายหนุ่มก็แย้งกลับถึงขอบเขตของการถาม
“เรื่องงาน”
“อ้อ! งั้นขอโทษที ที่แค่ชื่อคุณก็บอกลูกค้าไม่ได้ จริงใจสุดๆ” ปราณปริยาพูดพลางยิ้มเยาะ ส่งเสียงขึ้นจมูก นั่นทำให้สรัลถอนหายใจและยอมบอกชื่อตามบัตรประชาชนของตัวเอง ทั้งที่ก็ไม่ได้อยากปิดบังอะไร แต่งงและสงสัยมากกว่าว่าเธอจะอยากรู้ไปทำไม
“สรัล...”
“ไม่ใช่ ‘เพียงขวัญ’ หรือคะ”
เธอถามสวนขึ้นมาทันทีเมื่อชื่อที่ชายหนุ่มบอกนั้นคนละชื่อกับที่เธอทราบจากดารินทร์ ‘สรัล’ คือชื่อเก่า ส่วน ‘เพียงขวัญ’ คือชื่อใหม่ไม่ใช่หรือ ถ้าไม่มีอะไรปิดบังทำไมไม่บอกชื่อใหม่ล่ะ
“นี่คุณไปรู้ชื่อนี้มาจากไหนครับ” เจ้าของชื่อถามอย่างตกใจ แล้วหรี่ตามองหญิงสาวตรงหน้า นานมากแล้วที่ไม่มีใครเรียกเขาด้วยชื่อนี้...ตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยมั้ง
ปราณปริยานิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อรู้ตัวว่าพลาดแล้วที่พลั้งปากไปเอ่ยชื่อต้องห้ามนี้ ก่อนจะหาเหตุผลดีๆ ว่าเธอรู้ชื่อลับๆ นี้มาจากไหน ทว่าเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วเธอไม่บอกเสียอย่างใครจะทำไม และอีกอย่างการที่เธอรู้ชื่อลับๆ ของเขาก็ถือว่าเป็นตัวประกันไม่ให้เขาทำอะไรเธอได้ ก็ลองมาทำสิเธอจะแฉให้
“เอาเป็นว่าฉันรู้ก็แล้วกัน ซึ่งฉันคิดว่ามันก็เข้ากับหน้าสวยๆ ของคุณดีนะคะ” เธอบอกเสียงเยาะ
“ขอบคุณ” แต่สรัลก็ยอมรับอย่างไม่ยี่หระ ก็นั่นเป็นชื่อของเขาจริงๆ แต่ก็ยังไม่คลายสงสัยว่าหญิงสาวรู้ได้อย่างไร “แต่คุณจะไม่บอกผมหน่อยหรือว่ารู้ชื่อนี้ของผมจากใคร”
“ฉันจะรู้จากใครไม่สำคัญเท่ากับว่านั่นคือชื่อของคุณจริงๆ”
‘เรื่องอะไรจะบอก ถ้าบอกก็รู้น่ะสิว่าเพื่อนเธอเสียมารยาทแอบดูกระเป๋าสตางค์ของเขา’
“ไม่บอกก็ไม่บอก ผมไม่เดือดร้อนอยู่แล้ว”
เมื่อได้ยินอย่างนั้นปราณปริยาก็ปรายตามองคนที่มีใบหน้าสวยเหมาะกับชื่อ ‘เพียงขวัญ’ แล้วเหยียดยิ้มอีกครั้ง
‘เถียงไม่ออกละสิ’
“แต่อุตส่าห์ไปค้นหาชื่อของผมแบบนี้ คงไม่ใช่แค่อยากรู้หรอกมั้งจริงไหม” หนุ่มหน้าสวยถามเสียงเข้มพลางหรี่ตามมองหญิงสาวตรงหน้า
ปราณปริยาพยักหน้าน้อยๆ พร้อมกับลุกขึ้นเดินไปมา พยายามเรียบเรียงคำพูดในหัวให้ดูดีและสื่อให้คนตรงหน้าเข้าใจแบบไม่เคืองกัน
“คือฉันไม่รังเกียจผู้ชายที่เป็นเหมือนพวกคุณหรอกนะคะ...ยกเว้นคนเหล่านั้นจะทำร้ายจิตใจของผู้หญิงหรือใครสักคนเพื่อความสุขของตัวเอง ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้น ฉันบอกเลยว่าฉันเกลียดคนประเภทนี้เข้ากระดูกดำ”
“เดี๋ยวๆ” สรัลยกมือขึ้นห้ามเพื่อไม่ให้ปราณปริยาพูดต่อพลางขมวดคิ้ว “ผู้ชายที่เป็นเหมือนพวกคุณ นี่คุณหมายถึงผมใช่ไหมครับ”
“ฉันกำลังคุยกับคุณ” ปราณปริยาหมุนตัวมาบอกพลางยกมือขึ้นกอดอก
“นี่คุณกำลังคิดว่าผมเป็น...กะเทย!?” คนหน้าสวยเลิกคิ้วถามพลางชี้หน้าตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อระคนสงสัย
“เกย์ สำหรับคุณ ฉันว่าคำคำนี้เหมาะกว่านะคะ แต่ถ้าผ่าตัดแปลงเพศเป็นผู้หญิง ฉันว่าคุณต้องสวยจนผู้หญิงอย่างฉันอายแน่ๆ” หญิงสาวขยายความ เพราะสาวประเภทสองเดี๋ยวนี้ก็สวยอย่างที่ผู้หญิงแท้ๆ ยังอายเยอะแยะ
แต่คนถูกชมกลับไม่ได้ยินดีเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าสวยที่มีความสงสัยแปรเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงเพราะไม่พอใจเมื่อถูกอีกฝ่ายกล่าวหา
“คุณกำลังเข้าใจผิด เรื่องนี้ผมคิดว่าผมเคลียร์กับเพื่อนคุณไปแล้วนะ ว่าผมเป็นผู้ชายเต็มร้อย” ชายหนุ่มบอกเสียงเข้ม
“แต่การกระทำกับคำพูดคุณน่ะสวนทางกัน” ปราณปริยาแย้งขึ้นทันควัน ก็สิ่งที่ดารินทร์ไปเจอบวกกับชื่อเสียงเรียงนามที่ชายหนุ่มไปเปลี่ยนจนเหมือนผู้หญิง น่าจะเป็นเครื่องยืนยันได้เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าคนคนนี้ไม่แมน!
และก่อนที่สรัลจะทันได้พูดแก้ตัวหรือโต้ตอบอะไร คนที่ปลีกตัวไปคุยโทรศัพท์ก็กลับเข้ามา
“มาแล้ว” ความเงียบบวกกับบรรยากาศมาคุแปลกๆ ทำให้ดารินทร์หันไปมองคนนั้นทีคนนี้ทีแล้วยิ้มแหยๆ ก่อนจะถามออกไปอย่าสงสัยว่า
“กำลังคุยอะไรกันอยู่หรือคะ ดูเคร่งเครียดเชียว”
“ไม่มีอะไร ตกลงวันนี้คุยเสร็จแล้วใช่ไหมคะ” เพราะไม่อยากให้เพื่อนอึดอัดหรือมองหน้าเจ้าข้องร้านหน้าสวยไม่ติด ปราณปริยาจึงเลือกที่จะตัดบท
“ครับ วันนัดเดี๋ยวผมจะโทร. แจ้งคุณอ้อนอีกที” สรัลเองก็คงคิดไม่ต่างกัน ที่สำคัญ ถ้ามีโอกาสเมื่อไรเขาต้องคุยกับผู้หญิงคนนี้ให้รู้เรื่อง
‘รู้จักเขาดีแค่ไหนกันเชียว ถึงมาตัดสินว่าเขาเป็นเกย์จากหน้าตาและชื่อเก่าที่พ่อกับแม่...ไม่ใช่สิ ต้องพูดว่าแม่ตั้งให้จะถูกต้องกว่า’
“งั้นเรากลับกันเถอะ”
“ฉันลานะคะคุณขวัญ”
สรัลพยักหน้ารับพร้อมกับรอยยิ้มดั่งเคย เมื่อดารินทร์เดินนำออกไป ปราณปริยาก็ปรายตามองชายหนุ่มก่อนจะเดินตามหลังเพื่อนไป แต่โดนมือใหญ่ของคนหน้าสวยฉุดข้อมือไว้
“คราวหน้าเรามีเรื่องต้องคุยกันยาว”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รูปเล่มสามารถสั่งซื้อได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพร หรือร้านค้าร้านออนไลน์ ร้าหนังสือที่จตุจักร และร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ (หสหนัสือไม่เจอสอบถามพนักงานได้นะคะ)
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
สายลับจับผิด (ต่อ)
“ผมกำลังนั่งคุยกับเจ้าหน้าที่สำรวจสำมะโนครัวหรือเปล่านี่” คนโดนถามชื่อถามด้วยเสียงกลั้วหัวเราะทั้งที่ไม่มีอะไรน่าขำ
“ฉันจริงจังนะคะ และอีกอย่างคุณก็บอกว่าถามได้” เธอแย้ง แต่ชายหนุ่มก็แย้งกลับถึงขอบเขตของการถาม
“เรื่องงาน”
“อ้อ! งั้นขอโทษที ที่แค่ชื่อคุณก็บอกลูกค้าไม่ได้ จริงใจสุดๆ” ปราณปริยาพูดพลางยิ้มเยาะ ส่งเสียงขึ้นจมูก นั่นทำให้สรัลถอนหายใจและยอมบอกชื่อตามบัตรประชาชนของตัวเอง ทั้งที่ก็ไม่ได้อยากปิดบังอะไร แต่งงและสงสัยมากกว่าว่าเธอจะอยากรู้ไปทำไม
“สรัล...”
“ไม่ใช่ ‘เพียงขวัญ’ หรือคะ”
เธอถามสวนขึ้นมาทันทีเมื่อชื่อที่ชายหนุ่มบอกนั้นคนละชื่อกับที่เธอทราบจากดารินทร์ ‘สรัล’ คือชื่อเก่า ส่วน ‘เพียงขวัญ’ คือชื่อใหม่ไม่ใช่หรือ ถ้าไม่มีอะไรปิดบังทำไมไม่บอกชื่อใหม่ล่ะ
“นี่คุณไปรู้ชื่อนี้มาจากไหนครับ” เจ้าของชื่อถามอย่างตกใจ แล้วหรี่ตามองหญิงสาวตรงหน้า นานมากแล้วที่ไม่มีใครเรียกเขาด้วยชื่อนี้...ตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยมั้ง
ปราณปริยานิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อรู้ตัวว่าพลาดแล้วที่พลั้งปากไปเอ่ยชื่อต้องห้ามนี้ ก่อนจะหาเหตุผลดีๆ ว่าเธอรู้ชื่อลับๆ นี้มาจากไหน ทว่าเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วเธอไม่บอกเสียอย่างใครจะทำไม และอีกอย่างการที่เธอรู้ชื่อลับๆ ของเขาก็ถือว่าเป็นตัวประกันไม่ให้เขาทำอะไรเธอได้ ก็ลองมาทำสิเธอจะแฉให้
“เอาเป็นว่าฉันรู้ก็แล้วกัน ซึ่งฉันคิดว่ามันก็เข้ากับหน้าสวยๆ ของคุณดีนะคะ” เธอบอกเสียงเยาะ
“ขอบคุณ” แต่สรัลก็ยอมรับอย่างไม่ยี่หระ ก็นั่นเป็นชื่อของเขาจริงๆ แต่ก็ยังไม่คลายสงสัยว่าหญิงสาวรู้ได้อย่างไร “แต่คุณจะไม่บอกผมหน่อยหรือว่ารู้ชื่อนี้ของผมจากใคร”
“ฉันจะรู้จากใครไม่สำคัญเท่ากับว่านั่นคือชื่อของคุณจริงๆ”
‘เรื่องอะไรจะบอก ถ้าบอกก็รู้น่ะสิว่าเพื่อนเธอเสียมารยาทแอบดูกระเป๋าสตางค์ของเขา’
“ไม่บอกก็ไม่บอก ผมไม่เดือดร้อนอยู่แล้ว”
เมื่อได้ยินอย่างนั้นปราณปริยาก็ปรายตามองคนที่มีใบหน้าสวยเหมาะกับชื่อ ‘เพียงขวัญ’ แล้วเหยียดยิ้มอีกครั้ง
‘เถียงไม่ออกละสิ’
“แต่อุตส่าห์ไปค้นหาชื่อของผมแบบนี้ คงไม่ใช่แค่อยากรู้หรอกมั้งจริงไหม” หนุ่มหน้าสวยถามเสียงเข้มพลางหรี่ตามมองหญิงสาวตรงหน้า
ปราณปริยาพยักหน้าน้อยๆ พร้อมกับลุกขึ้นเดินไปมา พยายามเรียบเรียงคำพูดในหัวให้ดูดีและสื่อให้คนตรงหน้าเข้าใจแบบไม่เคืองกัน
“คือฉันไม่รังเกียจผู้ชายที่เป็นเหมือนพวกคุณหรอกนะคะ...ยกเว้นคนเหล่านั้นจะทำร้ายจิตใจของผู้หญิงหรือใครสักคนเพื่อความสุขของตัวเอง ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้น ฉันบอกเลยว่าฉันเกลียดคนประเภทนี้เข้ากระดูกดำ”
“เดี๋ยวๆ” สรัลยกมือขึ้นห้ามเพื่อไม่ให้ปราณปริยาพูดต่อพลางขมวดคิ้ว “ผู้ชายที่เป็นเหมือนพวกคุณ นี่คุณหมายถึงผมใช่ไหมครับ”
“ฉันกำลังคุยกับคุณ” ปราณปริยาหมุนตัวมาบอกพลางยกมือขึ้นกอดอก
“นี่คุณกำลังคิดว่าผมเป็น...กะเทย!?” คนหน้าสวยเลิกคิ้วถามพลางชี้หน้าตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อระคนสงสัย
“เกย์ สำหรับคุณ ฉันว่าคำคำนี้เหมาะกว่านะคะ แต่ถ้าผ่าตัดแปลงเพศเป็นผู้หญิง ฉันว่าคุณต้องสวยจนผู้หญิงอย่างฉันอายแน่ๆ” หญิงสาวขยายความ เพราะสาวประเภทสองเดี๋ยวนี้ก็สวยอย่างที่ผู้หญิงแท้ๆ ยังอายเยอะแยะ
แต่คนถูกชมกลับไม่ได้ยินดีเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าสวยที่มีความสงสัยแปรเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงเพราะไม่พอใจเมื่อถูกอีกฝ่ายกล่าวหา
“คุณกำลังเข้าใจผิด เรื่องนี้ผมคิดว่าผมเคลียร์กับเพื่อนคุณไปแล้วนะ ว่าผมเป็นผู้ชายเต็มร้อย” ชายหนุ่มบอกเสียงเข้ม
“แต่การกระทำกับคำพูดคุณน่ะสวนทางกัน” ปราณปริยาแย้งขึ้นทันควัน ก็สิ่งที่ดารินทร์ไปเจอบวกกับชื่อเสียงเรียงนามที่ชายหนุ่มไปเปลี่ยนจนเหมือนผู้หญิง น่าจะเป็นเครื่องยืนยันได้เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าคนคนนี้ไม่แมน!
และก่อนที่สรัลจะทันได้พูดแก้ตัวหรือโต้ตอบอะไร คนที่ปลีกตัวไปคุยโทรศัพท์ก็กลับเข้ามา
“มาแล้ว” ความเงียบบวกกับบรรยากาศมาคุแปลกๆ ทำให้ดารินทร์หันไปมองคนนั้นทีคนนี้ทีแล้วยิ้มแหยๆ ก่อนจะถามออกไปอย่าสงสัยว่า
“กำลังคุยอะไรกันอยู่หรือคะ ดูเคร่งเครียดเชียว”
“ไม่มีอะไร ตกลงวันนี้คุยเสร็จแล้วใช่ไหมคะ” เพราะไม่อยากให้เพื่อนอึดอัดหรือมองหน้าเจ้าข้องร้านหน้าสวยไม่ติด ปราณปริยาจึงเลือกที่จะตัดบท
“ครับ วันนัดเดี๋ยวผมจะโทร. แจ้งคุณอ้อนอีกที” สรัลเองก็คงคิดไม่ต่างกัน ที่สำคัญ ถ้ามีโอกาสเมื่อไรเขาต้องคุยกับผู้หญิงคนนี้ให้รู้เรื่อง
‘รู้จักเขาดีแค่ไหนกันเชียว ถึงมาตัดสินว่าเขาเป็นเกย์จากหน้าตาและชื่อเก่าที่พ่อกับแม่...ไม่ใช่สิ ต้องพูดว่าแม่ตั้งให้จะถูกต้องกว่า’
“งั้นเรากลับกันเถอะ”
“ฉันลานะคะคุณขวัญ”
สรัลพยักหน้ารับพร้อมกับรอยยิ้มดั่งเคย เมื่อดารินทร์เดินนำออกไป ปราณปริยาก็ปรายตามองชายหนุ่มก่อนจะเดินตามหลังเพื่อนไป แต่โดนมือใหญ่ของคนหน้าสวยฉุดข้อมือไว้
“คราวหน้าเรามีเรื่องต้องคุยกันยาว”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รูปเล่มสามารถสั่งซื้อได้ที่เวบสำนักพิมพ์สถาพร หรือร้านค้าร้านออนไลน์ ร้าหนังสือที่จตุจักร และร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ (หสหนัสือไม่เจอสอบถามพนักงานได้นะคะ)
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 มี.ค. 2559, 11:51:25 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 มี.ค. 2559, 11:51:25 น.
จำนวนการเข้าชม : 948
| << สายลับจับผิด 50% | ตอนที่ 12 เรื่องหนักใจของผู้ชาย (หน้า) ไม่แมน 50% >> |