: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 10 (50%)
ธนา ปรเมศวร์ ก้าวช้าๆไปบนสนามหญ้าสีเขียวขจี พลางแกว่งแขนเบาๆตามที่แพทย์แนะนำให้กระทำหลังรับประทานอาหาร ข้างกายเขาคือสาวิตรี จุดหมายของทั้งคู่คือเรือนหลังเล็กซึ่งอยู่ทางด้านหลังของบ้าน
“พักนี้ทำไมดูเศร้าๆ” ธนาถามอย่างคนที่สังเกตสังกาสตรีข้างกายมาตลอด
“สงสารพี่จันทร์น่ะค่ะ ลูกสาวหายไปสองวันแล้ว ติดต่อไม่ได้เลย”
“ไปแจ้งความหรือยัง”
สาวิตรีส่ายศีรษะ “คนเขาลือกันทั้งซอยว่าศศิหนีตามผู้ชายไป พี่จันทร์แกอาย เลยไม่ได้ไปแจ้งความค่ะ”
“เห็นกันมาตั้งแต่เล็กๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเด็กใจแตกอย่างนี้” ธนาพึมพำด้วยความเสียดาย และเปลี่ยนเรื่องเพื่อให้อีกฝ่ายคลายกังวล “สาวัชไปทำงานที่บริษัทอาทิตย์นึงแล้ว อีบ่นอะไรให้สาฟังบ้างหรือเปล่า” ธนาใช้ภาษาที่ตนคุ้นเคย
“ไม่ได้เล่าอะไรนี่คะเจ้าสัว ท่าทางวัชก็ดูปกติดี เขาคงมีความสุขที่ได้ไปช่วยงานพ่อกับพี่สาวพี่ชาย เพราะเห็นตั้งใจแล้วก็ทุ่มเทกับงานมาก เอางานกลับมาทำที่บ้านจนถึงดึกๆดื่นๆบ่อยๆ”” ได้ผล เพราะสาวิตรีเปลี่ยนจากสีหน้ากังวล มาเป็นกระตือรือร้นทั้งยังตอบพลางลูบแขนเขาอย่างเอาใจ “นี่คุณหยงไว้ใจให้ไปสะสางปัญหาที่โคราช เห็นแล้วสาก็เบาใจ ว่าคุณหยงไม่ได้รังเกียจน้อง
ธนาหัวเราะหึๆ ขันที่คนเป็นแม่พูดราวกับไม่รู้จักลูกชายตัวเองเลย “อีน่าจะโกรธที่เฮียบังคับให้ลาออกจากมหาวิทยาลัยมากกว่าจะมีความสุขนะ”
“ทำไมเจ้าสัวหมิ่นน้ำใจลูกอย่างนี้ ฟังแล้วสาน้อยใจแทนลูกนะเนี่ย” สาวิตรีพ้ออย่างมีจริต
ธนาตบมืออีกฝ่ายที่เกาะอยู่บนแขนเขาเบาๆ ประนีประนอมด้วยน้ำเสียงปะเหลาะเอาใจ “เอาเถอะๆ สาว่ายังไงก็อย่างนั้น เฮียคงเข้าใจผิดไปเอง อย่าน้อยใจไปเลยนะ”
สาวิตรีกอดแขนสามี ซบศีรษะกับบ่าเขาอย่างอ่อนหวาน ฝากเนื้อฝากตัว “แค่ที่เจ้าสัวเมตตาสากับลูกตลอดมา แค่นี้สาก็ซาบซึ้งมากแล้ว ไม่กล้าน้อยใจเจ้าสัวหรอกค่ะ”
คนฟังยิ้มหน้าบ้าน “สาน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ เมื่อก่อนเคยเป็นยังไง เดี๋ยวนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น ไม่เหมือน...”
สาวิตรีวางนิ้วชี้ปิดริมฝีปากบุรุษชรา “อย่าเอาเขามาเปรียบกับสาเลย เดี๋ยวใครได้ยินเข้า จะเอาไปพูดต่อว่าสาพยายามเทียบรัศมีคุณนายใหญ่”
“ใครได้ยินก็ช่างมันปะไร ทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าเฮียไม่เคยรักใครมากกว่าสา ไม่ว่าเมื่อก่อน เดี๋ยวนี้ หรือวันหน้าก็ตาม”
สาวใหญ่เงยขึ้นสบตาเขาด้วยสายตาจงรักภักดี “ลูกโตขนาดนี้แล้ว เจ้าสัวยังไม่เบื่อสาหรือคะ”
“ไม่เบื่อหรอก สาน่ารักอย่างนี้ ใครจะเบื่อลงคอ” ธนาชะงักเหมือนเพิ่งนึกได้ “เออ! พรุ่งนี้สาโทร.เรียกทนายให้เฮียหน่อย เฮียว่าจะทำพินัยกรรมให้เสร็จเสียที”
“พินัยกรรมอะไรกันคะ” เธออุทานเสียงสั่น
“อ้าว! เฮียแก่แล้ว จะตายวันตายพรุ่งก็ยังไม่รู้ เฮียอยากจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย”
“ไม่เอาค่ะ อย่าพูดเรื่องตายเตยอะไรนี่เลย สาไม่อยากฟัง” เธอเกาะท่อนแขนเขาแน่น “พินัยกรรมก็ไม่ต้องทำนะคะ มันเป็นลาง สาไม่ชอบเลย”
“ลื้อไม่ห่วงตัวเองเลยเหรอ เกิดเฮียปุบปับตายไป สาจะลำบากนะ”
“เจ้าสัวก็อย่าตาย อยู่กับสาไปอีกนานๆสิคะ” นางท้วงราวกับตนสามารถประกาศิตความตายได้ดังปากว่า
ธนาหัวเราะ ดึงเธอเข้ามากอดแน่นขึ้น “สานี่น้า หัวโบราณจริงๆ”
“จะว่าสาเชยหรือโบราณยังไงก็ยอม แต่ห้ามเจ้าสัวพูดเรื่องนี้อีกนะคะ ถ้าไม่เชื่อกัน สาจะงอนให้ดูเลย”
“ตกลงๆ สาว่ายังไง เฮียก็ว่ายังงั้นละ” ธนาหัวเราะเอิ้กอ้ากเมื่อเอ่ยประโยคนั้นจบ พลันทั้งคู่ก็เดินมาถึงเรือนของสาวิตรีพอดี จันทร์รีบมาเปิดประตูคอยท่าให้เจ้านายทั้งสองก้าวเข้าไปนั่งยังโซฟาภายใน เครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำทำให้คนมีอายุที่เดินมาไกลพอควรรู้สึกสดชื่นขึ้น สาวิตรีกุลีกุจอไปรินน้ำสีเขียวเข้มข้นใส่จอกเล็กๆมาให้สามีพร้อมกับอธิบาย
“สาไปตรวจสุขภาพประจำปีมา คุณหมอแนะนำว่าให้ดื่มน้ำขึ้นฉ่ายคั้นแยกกาก จะช่วยลดความดันโลหิตได้ สาเลยหัดทำบ้าง เจ้าสัวลองชิมดูสิคะ ว่าฝีมือสาพอจะกินได้ไหม”
“สาจะต้องทำเองให้ลำบากทำไม” ปากบ่นอย่างนั้น แต่รอยยิ้มปลื้มเปรมเต็มหน้า และมือที่ยื่นมารับจอกอย่างเต็มใจ กลับบอกให้รู้ว่าคนชราพึงใจกับการเอาอกเอาใจนี้มากเพียงใด ธนาจิบน้ำสีเขียวเข้มมีกลิ่นเขียวและรสขมฝาดรวดเดียวหมดแก้ว แล้วออกปากด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ชื่นใจ”
“เหม็นเขียวไหมคะ สาผสมทั้งสาลี่กับแอปเปิ้ลแล้วก็น้ำผึ้งลงไปด้วยแล้ว แต่ก็ดูเหมือนจะช่วยได้นิดเดียว”
“ชอบมาก ขออีกแก้วได้ไหม” เขาส่งแก้วเปล่าคืน เอ่ยเอาใจ ทั้งที่รู้สึกตรงข้าม
“ไม่ได้ค่ะ ขึ้นฉ่ายมีสรรพคุณลดความดัน แต่ดื่มมากไป เดี๋ยววูบ หมอย้ำว่าต้องระวังเรื่องปริมาณนะคะ”
“โอเคๆ เข้าใจละ เอาเป็นว่าเฮียจะเป็นคนไข้ที่ดี ทำตามคำสั่งของสาอย่างเคร่งครัดเลยดีไหม” บุรุษชราวาดแขนไปวางบนพนักโซฟา
“ดีค่ะ เจ้าสัวจะต้องดูแลตัวเองดีๆนะคะ จะได้อยู่กับสากับลูกไปอีกนานๆ” สาวิตรีนั่งลงเคียงข้างแล้วเอนกายลงในอ้อมแขนอีกฝ่าย ซบศีรษะกับบ่าแข็งแรง ทำให้ไม่ทันสังเกตเห็นว่าสีหน้าของคู่สนทนาแปรเป็นเคร่งขรึมกว่าเคย
: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :
งานหนังสือเหลืออีกแค่ 4 วันเท่านั้น
เพื่อนนักอ่านท่านไหนยังไม่ได้ไปเลือกซื้อหนังสือ
ต้องรีบกันหน่อยแล้วนะคะ
สิริณไปงานเมื่อวาน
หนังสือหลายเล่มก็หมดแล้ว ไม่เอามาเติมแล้วด้วย
โชคดีหน่อย...สำนักพิมพ์ นำผลงานของสิริณไปวางขายครบทุกเล่มเลย
ทั้งภาพรักในฝัน รอยตะวัน แผนก่อการรัก สนิมดอกรัก ใต้ปีกรักสีเพลิง และหัวใจร้อยดาว
ใครยังขาดเล่มไหน ตามไปสอยที่บูธร้านนายอินทร์ Q26 โซน C ชั้น สอง ได้เลยนะคะ
“พักนี้ทำไมดูเศร้าๆ” ธนาถามอย่างคนที่สังเกตสังกาสตรีข้างกายมาตลอด
“สงสารพี่จันทร์น่ะค่ะ ลูกสาวหายไปสองวันแล้ว ติดต่อไม่ได้เลย”
“ไปแจ้งความหรือยัง”
สาวิตรีส่ายศีรษะ “คนเขาลือกันทั้งซอยว่าศศิหนีตามผู้ชายไป พี่จันทร์แกอาย เลยไม่ได้ไปแจ้งความค่ะ”
“เห็นกันมาตั้งแต่เล็กๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเด็กใจแตกอย่างนี้” ธนาพึมพำด้วยความเสียดาย และเปลี่ยนเรื่องเพื่อให้อีกฝ่ายคลายกังวล “สาวัชไปทำงานที่บริษัทอาทิตย์นึงแล้ว อีบ่นอะไรให้สาฟังบ้างหรือเปล่า” ธนาใช้ภาษาที่ตนคุ้นเคย
“ไม่ได้เล่าอะไรนี่คะเจ้าสัว ท่าทางวัชก็ดูปกติดี เขาคงมีความสุขที่ได้ไปช่วยงานพ่อกับพี่สาวพี่ชาย เพราะเห็นตั้งใจแล้วก็ทุ่มเทกับงานมาก เอางานกลับมาทำที่บ้านจนถึงดึกๆดื่นๆบ่อยๆ”” ได้ผล เพราะสาวิตรีเปลี่ยนจากสีหน้ากังวล มาเป็นกระตือรือร้นทั้งยังตอบพลางลูบแขนเขาอย่างเอาใจ “นี่คุณหยงไว้ใจให้ไปสะสางปัญหาที่โคราช เห็นแล้วสาก็เบาใจ ว่าคุณหยงไม่ได้รังเกียจน้อง
ธนาหัวเราะหึๆ ขันที่คนเป็นแม่พูดราวกับไม่รู้จักลูกชายตัวเองเลย “อีน่าจะโกรธที่เฮียบังคับให้ลาออกจากมหาวิทยาลัยมากกว่าจะมีความสุขนะ”
“ทำไมเจ้าสัวหมิ่นน้ำใจลูกอย่างนี้ ฟังแล้วสาน้อยใจแทนลูกนะเนี่ย” สาวิตรีพ้ออย่างมีจริต
ธนาตบมืออีกฝ่ายที่เกาะอยู่บนแขนเขาเบาๆ ประนีประนอมด้วยน้ำเสียงปะเหลาะเอาใจ “เอาเถอะๆ สาว่ายังไงก็อย่างนั้น เฮียคงเข้าใจผิดไปเอง อย่าน้อยใจไปเลยนะ”
สาวิตรีกอดแขนสามี ซบศีรษะกับบ่าเขาอย่างอ่อนหวาน ฝากเนื้อฝากตัว “แค่ที่เจ้าสัวเมตตาสากับลูกตลอดมา แค่นี้สาก็ซาบซึ้งมากแล้ว ไม่กล้าน้อยใจเจ้าสัวหรอกค่ะ”
คนฟังยิ้มหน้าบ้าน “สาน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ เมื่อก่อนเคยเป็นยังไง เดี๋ยวนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น ไม่เหมือน...”
สาวิตรีวางนิ้วชี้ปิดริมฝีปากบุรุษชรา “อย่าเอาเขามาเปรียบกับสาเลย เดี๋ยวใครได้ยินเข้า จะเอาไปพูดต่อว่าสาพยายามเทียบรัศมีคุณนายใหญ่”
“ใครได้ยินก็ช่างมันปะไร ทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าเฮียไม่เคยรักใครมากกว่าสา ไม่ว่าเมื่อก่อน เดี๋ยวนี้ หรือวันหน้าก็ตาม”
สาวใหญ่เงยขึ้นสบตาเขาด้วยสายตาจงรักภักดี “ลูกโตขนาดนี้แล้ว เจ้าสัวยังไม่เบื่อสาหรือคะ”
“ไม่เบื่อหรอก สาน่ารักอย่างนี้ ใครจะเบื่อลงคอ” ธนาชะงักเหมือนเพิ่งนึกได้ “เออ! พรุ่งนี้สาโทร.เรียกทนายให้เฮียหน่อย เฮียว่าจะทำพินัยกรรมให้เสร็จเสียที”
“พินัยกรรมอะไรกันคะ” เธออุทานเสียงสั่น
“อ้าว! เฮียแก่แล้ว จะตายวันตายพรุ่งก็ยังไม่รู้ เฮียอยากจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย”
“ไม่เอาค่ะ อย่าพูดเรื่องตายเตยอะไรนี่เลย สาไม่อยากฟัง” เธอเกาะท่อนแขนเขาแน่น “พินัยกรรมก็ไม่ต้องทำนะคะ มันเป็นลาง สาไม่ชอบเลย”
“ลื้อไม่ห่วงตัวเองเลยเหรอ เกิดเฮียปุบปับตายไป สาจะลำบากนะ”
“เจ้าสัวก็อย่าตาย อยู่กับสาไปอีกนานๆสิคะ” นางท้วงราวกับตนสามารถประกาศิตความตายได้ดังปากว่า
ธนาหัวเราะ ดึงเธอเข้ามากอดแน่นขึ้น “สานี่น้า หัวโบราณจริงๆ”
“จะว่าสาเชยหรือโบราณยังไงก็ยอม แต่ห้ามเจ้าสัวพูดเรื่องนี้อีกนะคะ ถ้าไม่เชื่อกัน สาจะงอนให้ดูเลย”
“ตกลงๆ สาว่ายังไง เฮียก็ว่ายังงั้นละ” ธนาหัวเราะเอิ้กอ้ากเมื่อเอ่ยประโยคนั้นจบ พลันทั้งคู่ก็เดินมาถึงเรือนของสาวิตรีพอดี จันทร์รีบมาเปิดประตูคอยท่าให้เจ้านายทั้งสองก้าวเข้าไปนั่งยังโซฟาภายใน เครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำทำให้คนมีอายุที่เดินมาไกลพอควรรู้สึกสดชื่นขึ้น สาวิตรีกุลีกุจอไปรินน้ำสีเขียวเข้มข้นใส่จอกเล็กๆมาให้สามีพร้อมกับอธิบาย
“สาไปตรวจสุขภาพประจำปีมา คุณหมอแนะนำว่าให้ดื่มน้ำขึ้นฉ่ายคั้นแยกกาก จะช่วยลดความดันโลหิตได้ สาเลยหัดทำบ้าง เจ้าสัวลองชิมดูสิคะ ว่าฝีมือสาพอจะกินได้ไหม”
“สาจะต้องทำเองให้ลำบากทำไม” ปากบ่นอย่างนั้น แต่รอยยิ้มปลื้มเปรมเต็มหน้า และมือที่ยื่นมารับจอกอย่างเต็มใจ กลับบอกให้รู้ว่าคนชราพึงใจกับการเอาอกเอาใจนี้มากเพียงใด ธนาจิบน้ำสีเขียวเข้มมีกลิ่นเขียวและรสขมฝาดรวดเดียวหมดแก้ว แล้วออกปากด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ชื่นใจ”
“เหม็นเขียวไหมคะ สาผสมทั้งสาลี่กับแอปเปิ้ลแล้วก็น้ำผึ้งลงไปด้วยแล้ว แต่ก็ดูเหมือนจะช่วยได้นิดเดียว”
“ชอบมาก ขออีกแก้วได้ไหม” เขาส่งแก้วเปล่าคืน เอ่ยเอาใจ ทั้งที่รู้สึกตรงข้าม
“ไม่ได้ค่ะ ขึ้นฉ่ายมีสรรพคุณลดความดัน แต่ดื่มมากไป เดี๋ยววูบ หมอย้ำว่าต้องระวังเรื่องปริมาณนะคะ”
“โอเคๆ เข้าใจละ เอาเป็นว่าเฮียจะเป็นคนไข้ที่ดี ทำตามคำสั่งของสาอย่างเคร่งครัดเลยดีไหม” บุรุษชราวาดแขนไปวางบนพนักโซฟา
“ดีค่ะ เจ้าสัวจะต้องดูแลตัวเองดีๆนะคะ จะได้อยู่กับสากับลูกไปอีกนานๆ” สาวิตรีนั่งลงเคียงข้างแล้วเอนกายลงในอ้อมแขนอีกฝ่าย ซบศีรษะกับบ่าแข็งแรง ทำให้ไม่ทันสังเกตเห็นว่าสีหน้าของคู่สนทนาแปรเป็นเคร่งขรึมกว่าเคย
: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :
งานหนังสือเหลืออีกแค่ 4 วันเท่านั้น
เพื่อนนักอ่านท่านไหนยังไม่ได้ไปเลือกซื้อหนังสือ
ต้องรีบกันหน่อยแล้วนะคะ
สิริณไปงานเมื่อวาน
หนังสือหลายเล่มก็หมดแล้ว ไม่เอามาเติมแล้วด้วย
โชคดีหน่อย...สำนักพิมพ์ นำผลงานของสิริณไปวางขายครบทุกเล่มเลย
ทั้งภาพรักในฝัน รอยตะวัน แผนก่อการรัก สนิมดอกรัก ใต้ปีกรักสีเพลิง และหัวใจร้อยดาว
ใครยังขาดเล่มไหน ตามไปสอยที่บูธร้านนายอินทร์ Q26 โซน C ชั้น สอง ได้เลยนะคะ
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 เม.ย. 2559, 09:18:52 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 เม.ย. 2559, 09:18:52 น.
จำนวนการเข้าชม : 1204
| << ตอนที่ 9 (100%) | ตอนที่ 10 (100%) >> |
พอใจ 9 เม.ย. 2559, 19:09:52 น.
ทำไมเจ้าสัวถึงรักเมียมากกว่าลูกชายตัวเองนะ ทั้งๆที่เมียที่รักมากก็เป็นแม่ของลูกชาย
ทำไมเจ้าสัวถึงรักเมียมากกว่าลูกชายตัวเองนะ ทั้งๆที่เมียที่รักมากก็เป็นแม่ของลูกชาย
konhin 10 เม.ย. 2559, 01:18:35 น.
เอาเด็กสาวไปเลี้ยงไว้นอกบ้านแน่ๆ
เอาเด็กสาวไปเลี้ยงไว้นอกบ้านแน่ๆ
wane 17 เม.ย. 2559, 10:58:48 น.
แม่พระเอกเหมือนนางร้ายเลยอ่ะ
ปล. ได้รับที่คั่นหนังสือแล้วนะคะ ขอบคุณมากค๊าาาา
แม่พระเอกเหมือนนางร้ายเลยอ่ะ
ปล. ได้รับที่คั่นหนังสือแล้วนะคะ ขอบคุณมากค๊าาาา