: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 15 (100%)
อิงอรุณกำลังเดินไปยังห้องเก็บเอกสารเพื่อหาหนังสือสัญญานำมาตรวจเทียบกับเงื่อนไขการให้บริการ ทว่าขณะผ่านห้องประชุมได้ยินเสียงดังเบาๆมาจากภายในก็แปลกใจ ครั้นถามเด็กที่โต๊ะประชาสัมพันธ์คำตอบที่ได้รับก็ทำให้ยิ่งงงหนัก
“พี่เพชรประชุมกับผู้ช่วยกามเทพอยู่ค่ะ”
ตั้งแต่เปิดบริษัท เธอและแพรวเพชรกำหนดวันจันทร์ไว้สำหรับพูดคุยกับพนักงาน เพื่อให้บรรดาผู้ช่วยกามเทพรายงานผลงานของตัวเองทีละคน พร้อมทั้งช่วยกันวิเคราะห์พฤติกรรมของลูกค้าที่นัดไปเดตกันว่ามีทิศทางและแนวโน้มไปทางใด แต่ปกติการประชุมจะมีขึ้นในตอนบ่าย มิใช่ช่วงสายเช่นนี้
หญิงสาวกลอกตา แต่มิได้ติดใจสงสัยอะไรมากไปกว่าคิดเอาเองว่าคงมีใครในทีมติดธุระช่วงบ่าย จึงส่งอีเมลเลื่อนการประชุมมาเป็นตอนเช้าแทน เธอก็ยังไม่ได้อ่านอีเมลของวันนี้ด้วย นั่นคงเป็นเหตุผลที่เธอตกข่าวการประชุมครั้งนี้
อิงอรุณเคาะประตูเบาๆแล้วผลักเข้าไปทันที
“สวัสดีจ้าทุกคน ประเมินลูกค้าอยู่ใช่ไหม ขอโทษทีที่พี่มาช้าไปหน่อย” อิงอรุณเดินไปนั่งยังเก้าอี้ว่างตรงหลังห้อง แปลกใจนิดๆที่ทุกคนชะงักงันแข็งค้างกันไปหมด “ว่าต่อได้เลยจ้ะ”
แพรวเพชรขึงตาทำหน้าแปลกๆกับลูกน้องคนสนิท แล้วค่อยหันมาทางเธอ “ว่างเหรอ นึกว่าตรวจสัญญาอยู่ซะอีก”
“ก็ตรวจอยู่แหละ พอดีออกมาหาเอกสารเลยเห็นว่าทุกคนประชุมอยู่ อิงยังไม่ได้เช็กเมลน่ะ เลยไม่รู้ว่าเลื่อนเวลามาประชุมอตนเช้ากัน ขอโทษอีกทีนะ”
“ไม่เป็นไร ไม่มีอะไรสำคัญเท่าไหร่หรอก นี่ก็ประชุมใกล้เสร็จแล้วละ ว่าแต่คุณหนูเถอะ พรุ่งนี้ต้องไปเป็นนางแบบกิตติมศักดิ์ที่งานว็อตช์เฟสติวัลแล้ว พร้อมหรือยังจ๊ะ”
“ยิ่งกว่าพร้อมซะอีก ซ้อมทุกวันจนจะหลับตาเดินได้แล้ว ทีแรกยังนึกว่าต้องซ้อมกันจนหยดสุดท้าย โชคดีที่วันนี้คณะผู้จัดงานเขาให้พัก เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับวันจริง”
“เราละแทบอดใจรอดูอิงขึ้นเวทีไม่ไหวแล้วจริงๆ” แพรวเพชรเปรยปนยิ้ม แล้วหันกลับไปทางพนักงาน “เอ้า! กลับมาเข้าเรื่องเคส ‘เอสพี’ กันต่อ มีใครคิดอะไรออกบ้างไหม”
อิงอรุณยกมือ “เอสพีนี่อะไรเหรอ”
“ลูกค้าใหม่น่ะ ขอความช่วยเหลือพิเศษ” แพรวเพชรตอบ
“เอสพีนี่ย่อมาจากสเปเชียลเหรอ เก๋นะ” อิงอรุณหัวเราะเบาๆอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่
“กุ้งว่าให้เวลาทุกคนไปคิดสักครึ่งวัน แล้วบ่ายๆมาประชุมเคสนี้กันใหม่ดีไหมคะ ตอนนี้เค้นไอเดียไปก็คงคิดไม่ออก สมองล้ากันหมดแล้ว” กัญญาซึ่งเป็นผู้ช่วยกามเทพมือดีของบริษัทเสนอ ทั้งยังสบตากับแพรวเพชรนิ่งๆ
“ดีเหมือนกัน งั้นบ่ายสองโมงมาอัพเดทเรื่องนี้กันใหม่ ขอเวลาสักยี่สิบนาทีก็พอ ต้องจบก่อนพี่ไปรับลูกนะ” แพรวเพชรรวบรัด เสก้มลงดูนาฬิกา “วันนี้ประชุมนาน เกือบสองชั่วโมงแน่ะ”
“ประชุมนานแปลว่ามีเคสลูกค้าให้วิเคราะห์เยอะ ดีกว่าประชุมแป๊บเดียว” อิงอรุณมองพนักงานที่ส่งเอกสารให้กัน เอนศีรษะพึมพำปรึกษากันด้วยสีหน้าจริงจัง แล้วเพิ่งนึกได้ “เออ เพชร...ปรเมศวร์เทรดดิ้งเขาเปลี่ยนใจแหละ อาทิตย์ก่อนยังยักท่าเรื่องสัญญาอยู่เลย อยู่ดีๆเมื่อเช้าก็โทร.มาเร่งขอให้เข้าไปทำสัญญากันให้เร็วที่สุด รู้ไหมว่าทำไม”
“อิงติดต่อคู่ค้า ยังไม่รู้เลย แล้วเราจะรู้ได้ยังไง” แพรวเพชรหัวเราะขันๆ “พูดถึงบริษัทปรเมศวร์เทรดดิ้ง เราเพิ่งสังเกตเห็นว่าอีตาคนไม่รักษาคำพูดจนเราต้องวุ่นวายเปลี่ยนวิทยากร คุณสาวัชอะไรนั่น ก็นามสกุลปรเมศวร์นะ”
“ไม่ใช่แค่นามสกุลปรเมศวร์หรอก ตอนนี้เขาเป็นผู้บริหารของปรเมศวร์เทรดดิ้งอยู่ด้วย”
“เป็นคนระดับผู้บริหาร แต่พูดจากลับกลอกไปมาอย่างนั้น ใช้ไม่ได้เลย” แพรวเพชรเปรยลอยๆ
อิงอรุณร้อนใจ รีบอธิบายแทนคนถูกกล่าวหา “ไม่ใช่นะ เขาไม่ได้กลับกลอก ทั้งหมดเป็นความเลินเล่อของอิงเอง ที่เห็นเขาไม่แย้งก็เลยเหมาว่าเขาโอเค ความจริงเขาปฏิเสธแล้ว แต่อิงนึกว่าเขาจะโก่งค่าตัวไง เลยยัดเยียดใส่ชื่อไปเลย กะจะมัดมือชก แต่เขาดันไม่เล่นตามเกม เรื่องก็เลยเอวังด้วยประการฉะนี้แล” อิงอรุณลากเสียงยาวลงท้าย เพื่อคลายบรรยากาศ
“ถามจริง เขาเป็นคนแบบไหนเหรอ”
“เขาเป็นคนไม่ชอบแสดงออกน่ะ คนนอกดูเผินๆก็เลยคิดว่าเขาเย่อหยิ่ง จองหอง” อิงอรุณมัวแต่กระตือรือร้นที่จะแก้ตัวแทนสาวัช จนลืมสังเกตว่าไฉนหุ้นส่วนจึงสนใจเรื่องของชายหนุ่มมากกว่าปกติ
“สงสัยเพราะเป็นไฮโซมากกว่ามั้ง ถือว่าครอบครัวมีเงิน เลยไม่เห็นหัวคนอื่น” แพรวเพชรกวาดตามองรอบห้องสบตากับพนักงานด้วยสายตามีเลศนัย
“ไม่จริงเลย เขาไม่ได้อวดรวยหรือทำตัวแย่ๆแบบนั้นนะ คุณสาวัชน่ะสมถะจะตาย ออฟฟิศที่มหาวิทยาลัยมีแต่หนังสือกับกองเอกสาร ไม่มีข้าวของส่วนตัวเลย กรอบรูป นาฬิกาตั้งโต๊ะ หรือแม้แต่กล่องใส่ปากกา ก็ยังดูออกว่าเป็นของที่เบิกจากส่วนกลาง ออฟฟิศที่ปรเมศวร์เทรดดิ้งก็เป็นแค่ห้องเล็กๆ ไม่มีอะไรพิเศษเลย”
“งกกับประหยัดมันห่างกันแค่เส้นบางๆเองนะ”
“โน...เอ๊ย! ไม่ใช่นะ คุณสาวัชไม่ใช่คนงกแบบนั้น อิงรับประกันได้เลย”
แพรวเพชรยิ้มขัน “นึกยังไงถึงไปรับประกันคนอื่นแบบนั้น”
“ก็แหม...คนงกที่ไหนจะสวมนาฬิกาแพงๆ อิงว่าเขาน่าจะเป็นนักสะสมนาฬิกาด้วยซ้ำ เขาสวมโอเดอร์มา เพียเจต์ รุ่นเดียวกับพี่นราเชียวนะ”
“อิงดูจะรู้เรื่องเกี่ยวกับวิทยากรคนนี้เยอะจัง”
ข้อสังเกตของแพรวเพชรทำให้เธอสะดุ้ง รีบปฏิเสธเป็นพัลวัน “เปล่าซะหน่อย อิงก็แค่...เจอกันหลายหน มันก็ต้องเห็นอยู่แล้ว ไม่ได้ตั้งใจจดจำอะไรเลยนะ”
“ฟังๆดูกุ้งว่าวิทยากรของพี่อิงคนนี้ ไม่น่าคบเลย ขี้เก๊ก ยโส เย็นชา บ้าของแพง มีข้อดีบ้างไหมเนี่ย”
อิงอรุณสะดุดใจ ข้อสังเกตของกัญญายิ่งตอกย้ำให้มั่นใจว่าเธอไม่ได้คิดไปเองคนเดียวเรื่องสาวัช ขนาดอีกฝ่ายฟังแค่คำบอกเล่ายังพูดถึงนิสัยของสาวัชได้ราวกับเคยเจอกันมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน!
“พี่คิดว่าเขาอาจจะเอาความเย็นชาพวกนั้นมาปิดบังอะไรบางอย่างก็ได้นะ” อะไรบางอย่าง...เช่น...การเกิดมาเป็นลูกบ้านเล็ก ที่ถูกคนบ้านใหญ่กดขี่ รังเกียจ!
“กุ้งไม่เคยเจอผู้ชายคนนี้ อย่าวิจารณ์เลย ไม่ดีหรอก” แพรวเพชรปราม แล้วหันกลับมาที่เธอ “อิงทำงานค้างอยู่หรือเปล่า ถ้ามีจะกลับไปทำต่อก็ได้นะ เดี๋ยวตรงนี้เรายังมีเรื่องต้องวางแผนกันอีกหน่อย”
“โอเค งั้นอิงไม่กวนละ ไปนะ” อิงอรุณโบกมือให้ทีมผู้ช่วยกามเทพอย่างร่าเริงแล้วจึงออกจากห้องไป
แพรวเพชรคอยจนประตูงับสนิทอีกครั้ง แล้วจึงกวาดตามองรอบห้อง สบตาพนักงานทีมจับคู่ช้าๆพลางตั้งคำถาม “ทุกคนคงได้ยินแล้วนะว่า ‘เอสพี’ ของเราเป็นยังไง ลองวิเคราะห์คร่าวๆหน่อยสิ”
“กุ้งว่าที่เขาไม่วางข้าวของไว้ในห้องทำงานที่มหาวิทยาลัยเลย น่าจะเป็นเพราะไม่เชื่อมั่นเรื่องของความสัมพันธ์ไม่ว่ารูปแบบไหนก็ตาม เขาไม่ยึดติด ไม่แสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของห้องนั้น ที่สำคัญก็คือไม่รู้สึกว่ามหาวิทยาลัยเป็นที่ทางของเขา การไม่วางของส่วนตัวเลย มันเหมือนว่าเขาพร้อมจากไปได้ทุกเมื่อ”
“ที่เมื่อกี้แย้งพี่อิงเป็นฉากๆ ตั้งใจแหย่ให้พี่เขาพูดข้อมูลมาเยอะๆใช่ไหมเนี่ย” แพรวเพชรแซวลูกน้อง
“ว่าแต่กุ้ง พี่เพชรก็เหมือนกันนั่นแหละ”
ลูกพี่อมยิ้มยอมรับโดยดุษณี “เท่าที่พี่ค้นกูเกิ้ล นอกจากปริญญานิพนธ์และบทความภาษาอังกฤษที่เขาเขียนแล้ว ไม่มีชื่อดอกเตอร์สาวัชในสื่อไหนเลย เขาไม่ใช้โซเชียลเน็ตเวิร์ค เฟซบุ๊ค อินสตราแกรม ทวิตเตอร์ ไม่มีอะไรสักอย่าง ข่าวสังคมเป็นศูนย์ ข่าวธุรกิจก็ว่างเปล่า ยิ่งข่าวซุบซิบยิ่งไม่ต้องคิด บอกตามตรงว่าคุณสาวัชคนนี้ทำตัวโลว์โปรไฟล์มาก ถ้าเทียบกับฐานะและประวัติส่วนตัวของเขา”
“เกี่ยวกับฐานะแม่ของเขาหรือเปล่าคะ” กุ้งเปิดประเด็น
“อาจเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวก็ได้ พี่ยังไม่อยากฟันธง เอาละทุกคนมาช่วยกันลองคิดฉากการพบกันแบบบังเอิญๆที่เป็นไปได้ไว้คนละหลายๆอย่างดูสิ”
หนุ่มสาวนักจับคู่ปรึกษากันพลางจดข้อมูลใส่กระดาษด้วยความตั้งใจ ขณะที่กุ้งตั้งคำถาม “พี่เพชรนึกออกแล้วเหรอคะว่าจะจัดฉากที่ไหน เมื่อไหร่ และยังไง”
“ถ้าดูจากที่พี่อิงพูด เทียบกับตารางนัดหมายที่ทั้งหม่อมดวงกมลและคุณสาวิตรีแอบส่งให้เรา ถึงคุณสาวัชจะไม่ลงตารางงานว่าจะไปงานว็อตช์เฟสติวัลไหม แต่พี่ว่าเขาน่าจะไป ส่วนคุณหญิงอินทุอรวี ดูจากตารางนัดเห็นว่าไปแน่นอน เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราต้องทำก็คือ เขียนเส้นทางเดินให้เขาไปเจอกับคุณหญิงอินทุอรวีตรงจุดที่เราต้องการ ดีเดย์ของเราคือพรุ่งนี้!” แพรวเพชรยิ้มมุมปาก ดวงตาเป็นประกาย
“เอาละ มาแบ่งงานกัน ก่อนอื่นเราควรหายี่ห้อนาฬิกาที่เอสพีและเป้าหมายน่าจะชอบเหมือนกันก่อน โดยดูจากความสนใจทั่วๆไป เอสพีใช้นาฬิการุ่นเดียวกับคุณนราธิป งั้นก็เป็นโอเดอร์มา เพียเจต์ รุ่นโรยัลโอ๊ค เท่านี้เราก็จะพอรู้คร่าวๆเกี่ยวกับนาฬิกาที่เอสพีน่าจะสนใจแล้ว ทีนี้เรื่องยากขึ้นมาหน่อยก็คือค้นอินเตอร์เน็ต หารูปคุณหญิงอินทุอรวี ดูนาฬิกาที่เธอสวม แล้วหารายละเอียดมาให้ให้ได้มากที่สุด บ่ายนี้มาคุยกันอีกที จำไว้นะ สิ่งสำคัญของงานนี้คือห้ามให้พี่อิงรู้เด็ดขาด”
“แล้วถ้าพี่อิงเจอเราที่งานพรุ่งนี้ละคะ”
“ง่ายมาก ก็บอกไปสิ ว่าเราไปเชียร์พี่อิงเดินแบบไง” แพรวเพชรสรุปด้วยรอยยิ้ม
เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบาๆ ตามด้วยคำรายงานที่ทำให้เจ้าของห้องขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“มีผู้หญิงชื่อพิมพ์สนิทมาขอพบท่านครับ เธอบอกว่ามีเรื่องคุณพันเทพต้องเรียนให้ท่านทราบ ท่านจะอนุญาตให้เข้าพบไหมครับ”
“พาไปห้องรับรองแขก เดี๋ยวฉันไป” บุรุษอาวุโสผลักแฟ้มเอกสารตรงหน้าออกห่าง เบือนหน้าไปยังรูปที่ใส่กรอบไม้วางอยู่บนชั้นข้างผนังอย่างครุ่นคิด รอยยิ้มนิดๆแต้มขึ้นบนใบหน้า เมื่อพอเดาเจตนาของผู้มาเยือนได้ไม่ยาก
สตรีที่คอยเขาอยู่ในห้องรับรองเป็นผู้หญิงหน้าตาสะสวย ผมยาวม้วนเป็นลอนตามสมัยนิยม เจ้าหล่อนแต่งกายเฉี่ยวเฉิดฉายด้วยเชิ้ตชีฟองเข้ารูปสีขาวแขนกุดกับกระโปรงสั้นแนบเนื้อ เพียงเห็นเขา เธอก็ลุกขึ้นยืนอวดรูปร่างสูงโปร่ง และทำความเคารพเขาอย่างนอบน้อม
เจ้าถิ่นผงกศีรษะรับไหว้เคร่งขรึม แล้วผายมือไปทางเก้าอี้โซฟาโดยไม่เอ่ยอะไร
“กราบขอบพระคุณท่านที่กรุณาให้พิมพ์เข้าพบค่ะ ที่พิมพ์มารบกวนท่านวันนี้ก็เพราะพิมพ์อยากให้ท่านทบทวนเรื่องงานแต่งงานของพันเทพกับอิงอรุณอีกครั้งค่ะ”
คนฟังขมวดคิ้วแทนการตั้งคำถาม และหญิงสาวก็เลื่อนหน้าจอเครื่องแท็บเล็ตมาตรงหน้าเขา “พิมพ์เป็นคนรักของเทพค่ะ เราคบกันตั้งแต่สมัยเรียนอยู่อเมริกาแล้ว”
ชายสูงวัยเหลือบตามองรูปถ่ายจำนวนมากที่ผลัดกันแสดงบนหน้าจออย่างไม่ไยดีนัก ทุกรูปล้วนเป็นภาพที่แสดงความสนิทชิดเชื้อของพันเทพและผู้หญิงตรงหน้าชัดเจน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งที่เธอพูดมีเค้าความจริงแน่นอน
“เรื่องเก่าๆ ฉันไม่สนใจหรอก”
“แต่ว่า... การอนุญาตให้สองคนนั้นแต่งงานกัน มันจะทำให้ทั้งอิงอรุณแล้วก็พันเทพเป็นทุกข์นะคะ พิมพ์ขอร้องละ คืนพันเทพให้พิมพ์เถอะค่ะ”
“ผู้หญิงสมัยนี้นี่หากินกันแปลกๆนะ” เขาโต้ด้วยน้ำเสียงเย็นชา “กลับไปเถอะ อย่าเสียเวลาเลย เรื่องที่เธอมาบอกฉันวันนี้ ฉันจะถือว่าไม่เคยได้ยินนะ”
“แต่...ท่านคะ”
“ส่งแขกด้วย” เขาตัดบทเสียงเข้ม พลันคนสนิทซึ่งคุมเชิงอยู่ด้านหลังไม่ห่างก็ผวาเข้ามายืนคุกคามข้างโซฟาที่พิมพ์สนิทนั่งอยู่ทันที
หญิงสาวไม่ลุกขึ้นยืน แต่หยิบโทรศัพท์มากดข้อความบางอย่าง แล้วเลื่อนมาตรงหน้าผู้อาวุโส
บุรุษชราตวัดตามองด้วยสายตาเยือกเย็น ทั้งที่ใจร้อนรุ่มเต็มที! พิมพ์สนิทเพิ่งส่งรูปนี้ให้ใครบางคน!
มือเรียวคว่ำโทรศัพท์รวดเร็ว ไม่เปิดโอกาสให้เขาได้อ่านชื่อว่าผู้รับเป็นใคร ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังเอื้อมตัวมาวางของสิ่งหนึ่งบนโต๊ะ “พิมพ์ทำสำเนารูปที่มีมาด้วย ฝากเจ้านี่ไว้กับท่านละกันค่ะ เผื่อมันอาจทำให้ท่านเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจได้ง่ายขึ้น”
เจ้าของสถานที่ลุกขึ้นยืนโดยไม่แยแสตัวเก็บข้อมูลอันเท่าหัวแม่มือซึ่งหญิงสาววางไว้บนโต๊ะแม้แต่น้อย “อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ไม่งั้น...ฉันไม่รับรองความปลอดภัยของเธอหรอกนะ”
เขาหมุนตัวเดินออกจากห้อง ขณะสมองหมุนจี๋ด้วยความกังวล พิธีหมั้นของอิงอรุณและพันเทพถูกกำหนดไว้แล้ว แต่จู่ๆผู้หญิงคนนี้กลับโผล่มาพร้อมรูปถ่ายบ้าๆพวกนั้น เขายอมให้งานหมั้นล้มเหลวไม่ได้ ชื่อเสียงของทั้งสองบ้านคงป่นปี้กันหมดก็คราวนี้ เพราะฉะนั้นเขาต้องเก็บรูปพวกนี้ให้พ้นตาอิงอรุณ จนกว่าพิธีหมั้นหมายจะผ่านไป!
“เช็กให้ได้ว่าข้อความนั่นส่งไปถึงใคร แล้วจัดการให้ด้วย อ้อ...อย่าให้รูปพวกนี้มารบกวนฉันอีก” เขาสั่งคนสนิทที่เดินประกบตามหลังในฐานะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่วนตัว
“ครับผม” ฝ่ายนั้นรับคำสั่งสั้นง่าย แต่ไว้ใจได้ว่า ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม ทุกสิ่งที่เขาประสงค์ต้องเป็นไปตามต้องการแน่นอน!
: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :
คุณพอใจ : ตอนหน้าค่ะตอนหน้า
มีเรื่องลุ้นมาให้ฟรุ้งฟริ้งกิ่งก่องแก้วอีกแล้ว อิอิ
ขอบคุณค่ะ คุณพอใจให้กำลังใจมา
สิริณก็รับกำลังใจมาหอบใหญ่
ตอนนี้รีไรท์ให้กระชับและเข้มข้นยิ่งขึ้น
เดี๋ยวอีกไม่นาน ได้เห็นกันเป็นเล่มแน่นอนค่ะ
คุณ Zephyr : พ่อร้ายมาทั้งชีวิต
ลูกก็รู้ตัวมาทั้งชีวิต
จะมากลับตัวปรับใจ กอดคอรักกันง่ายๆ
มันก็แปลกไปน้าาาาา อิอิ
รออ่านตอนต่อๆๆๆไปค่ะ
มีอะไรมาให้ตะลึงกันอีกแน่ สิริณรับประกัน แฮ่...
คุณ นักอ่านเหนียวหนึบ : ตะเองน่ารักอะ
ล็อกอินมาตอบ มาโหวตให้สิริณด้วยยยยย
เรื่องพ่อลูกนี่เค้าเลี้ยงกันมาอย่างนี้ค่า
ก็ต้องทำใจเนอะ
ส่วนสาวิตรี บอกเลยว่าเดี๋ยวเฉลยออกมาเรื่อยๆนะคะ
แล้วจะรู้เองว่าทำไมเสี่ยถึงไม่เห็นธาตุแท้นางสักที วะฮะฮ่า...
คุณ konhin : เห็นคำถามแล้ว
ขอสปอยล์ให้คนอ่านช็อกเล่นๆละกัน
พันเทพเป็นลูกแท้ๆของศักดิ์สิทธิ์ค่ะ
ไม่มีพลิกล็อกแน่นอน 5555555
คุณ wane : มีประโยคนึงในเรื่อง
(ตอนท้ายๆแล้วแหละ อ่านกันไปให้ถึงด้วยนะเคอะ อิอิ)
สาวัชพูดไว้ว่า "ใครหลายคนเลือกอำนาจ บางคนเลือกเงินตรา
แต่สำหรับผมแล้ว ผมเลือกด้วยเหตุผลเดียว ก็คือความรัก
ผมรักคุณนะ อิงอรุณ"
ฮิ้ววววววววววว
ที่จะบอกก็คือ ตัวละครในเรื่องมีจุดหมายในชีวิตต่างกัน
เราก็เลยใช้เหตุผลของคนนึง ไปตัดสินอีกคนนึงไม่ได้
เดี๋ยวเหตุผลของแต่ละตัวละคร
จะค่อยๆถูกเฉลยออกมาค่ะ
หวังว่าถึงตอนนั้น นักอ่านจะยังไม่เบื่อสิริณกันไปก่อนนะ 55555
จริงๆเมื่อวานโพสต์นิยายแล้วก็ออกไปวิ่ง
กลับมาก็มัวแต่ทำงานจนเกือบเช้า
พอเปิดมาดูคอมเม้นต์
บอกเลยว่ายิ้มแก้มปริจนต้องนวดแก้มไปแล้วสามหน
ขอบคุณทุกๆคนจริงๆนะคะ
ความเห็นคนละนิดละหน่อย
แต่มันเป็นยาชูกำลังสำหรับคนเขียนจริงๆ
อยากให้อยู่ใกล้ๆทุกคนเลย
จะขอกอดแล้วกอดอีกให้แน่นๆเลยอะ
“พี่เพชรประชุมกับผู้ช่วยกามเทพอยู่ค่ะ”
ตั้งแต่เปิดบริษัท เธอและแพรวเพชรกำหนดวันจันทร์ไว้สำหรับพูดคุยกับพนักงาน เพื่อให้บรรดาผู้ช่วยกามเทพรายงานผลงานของตัวเองทีละคน พร้อมทั้งช่วยกันวิเคราะห์พฤติกรรมของลูกค้าที่นัดไปเดตกันว่ามีทิศทางและแนวโน้มไปทางใด แต่ปกติการประชุมจะมีขึ้นในตอนบ่าย มิใช่ช่วงสายเช่นนี้
หญิงสาวกลอกตา แต่มิได้ติดใจสงสัยอะไรมากไปกว่าคิดเอาเองว่าคงมีใครในทีมติดธุระช่วงบ่าย จึงส่งอีเมลเลื่อนการประชุมมาเป็นตอนเช้าแทน เธอก็ยังไม่ได้อ่านอีเมลของวันนี้ด้วย นั่นคงเป็นเหตุผลที่เธอตกข่าวการประชุมครั้งนี้
อิงอรุณเคาะประตูเบาๆแล้วผลักเข้าไปทันที
“สวัสดีจ้าทุกคน ประเมินลูกค้าอยู่ใช่ไหม ขอโทษทีที่พี่มาช้าไปหน่อย” อิงอรุณเดินไปนั่งยังเก้าอี้ว่างตรงหลังห้อง แปลกใจนิดๆที่ทุกคนชะงักงันแข็งค้างกันไปหมด “ว่าต่อได้เลยจ้ะ”
แพรวเพชรขึงตาทำหน้าแปลกๆกับลูกน้องคนสนิท แล้วค่อยหันมาทางเธอ “ว่างเหรอ นึกว่าตรวจสัญญาอยู่ซะอีก”
“ก็ตรวจอยู่แหละ พอดีออกมาหาเอกสารเลยเห็นว่าทุกคนประชุมอยู่ อิงยังไม่ได้เช็กเมลน่ะ เลยไม่รู้ว่าเลื่อนเวลามาประชุมอตนเช้ากัน ขอโทษอีกทีนะ”
“ไม่เป็นไร ไม่มีอะไรสำคัญเท่าไหร่หรอก นี่ก็ประชุมใกล้เสร็จแล้วละ ว่าแต่คุณหนูเถอะ พรุ่งนี้ต้องไปเป็นนางแบบกิตติมศักดิ์ที่งานว็อตช์เฟสติวัลแล้ว พร้อมหรือยังจ๊ะ”
“ยิ่งกว่าพร้อมซะอีก ซ้อมทุกวันจนจะหลับตาเดินได้แล้ว ทีแรกยังนึกว่าต้องซ้อมกันจนหยดสุดท้าย โชคดีที่วันนี้คณะผู้จัดงานเขาให้พัก เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับวันจริง”
“เราละแทบอดใจรอดูอิงขึ้นเวทีไม่ไหวแล้วจริงๆ” แพรวเพชรเปรยปนยิ้ม แล้วหันกลับไปทางพนักงาน “เอ้า! กลับมาเข้าเรื่องเคส ‘เอสพี’ กันต่อ มีใครคิดอะไรออกบ้างไหม”
อิงอรุณยกมือ “เอสพีนี่อะไรเหรอ”
“ลูกค้าใหม่น่ะ ขอความช่วยเหลือพิเศษ” แพรวเพชรตอบ
“เอสพีนี่ย่อมาจากสเปเชียลเหรอ เก๋นะ” อิงอรุณหัวเราะเบาๆอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่
“กุ้งว่าให้เวลาทุกคนไปคิดสักครึ่งวัน แล้วบ่ายๆมาประชุมเคสนี้กันใหม่ดีไหมคะ ตอนนี้เค้นไอเดียไปก็คงคิดไม่ออก สมองล้ากันหมดแล้ว” กัญญาซึ่งเป็นผู้ช่วยกามเทพมือดีของบริษัทเสนอ ทั้งยังสบตากับแพรวเพชรนิ่งๆ
“ดีเหมือนกัน งั้นบ่ายสองโมงมาอัพเดทเรื่องนี้กันใหม่ ขอเวลาสักยี่สิบนาทีก็พอ ต้องจบก่อนพี่ไปรับลูกนะ” แพรวเพชรรวบรัด เสก้มลงดูนาฬิกา “วันนี้ประชุมนาน เกือบสองชั่วโมงแน่ะ”
“ประชุมนานแปลว่ามีเคสลูกค้าให้วิเคราะห์เยอะ ดีกว่าประชุมแป๊บเดียว” อิงอรุณมองพนักงานที่ส่งเอกสารให้กัน เอนศีรษะพึมพำปรึกษากันด้วยสีหน้าจริงจัง แล้วเพิ่งนึกได้ “เออ เพชร...ปรเมศวร์เทรดดิ้งเขาเปลี่ยนใจแหละ อาทิตย์ก่อนยังยักท่าเรื่องสัญญาอยู่เลย อยู่ดีๆเมื่อเช้าก็โทร.มาเร่งขอให้เข้าไปทำสัญญากันให้เร็วที่สุด รู้ไหมว่าทำไม”
“อิงติดต่อคู่ค้า ยังไม่รู้เลย แล้วเราจะรู้ได้ยังไง” แพรวเพชรหัวเราะขันๆ “พูดถึงบริษัทปรเมศวร์เทรดดิ้ง เราเพิ่งสังเกตเห็นว่าอีตาคนไม่รักษาคำพูดจนเราต้องวุ่นวายเปลี่ยนวิทยากร คุณสาวัชอะไรนั่น ก็นามสกุลปรเมศวร์นะ”
“ไม่ใช่แค่นามสกุลปรเมศวร์หรอก ตอนนี้เขาเป็นผู้บริหารของปรเมศวร์เทรดดิ้งอยู่ด้วย”
“เป็นคนระดับผู้บริหาร แต่พูดจากลับกลอกไปมาอย่างนั้น ใช้ไม่ได้เลย” แพรวเพชรเปรยลอยๆ
อิงอรุณร้อนใจ รีบอธิบายแทนคนถูกกล่าวหา “ไม่ใช่นะ เขาไม่ได้กลับกลอก ทั้งหมดเป็นความเลินเล่อของอิงเอง ที่เห็นเขาไม่แย้งก็เลยเหมาว่าเขาโอเค ความจริงเขาปฏิเสธแล้ว แต่อิงนึกว่าเขาจะโก่งค่าตัวไง เลยยัดเยียดใส่ชื่อไปเลย กะจะมัดมือชก แต่เขาดันไม่เล่นตามเกม เรื่องก็เลยเอวังด้วยประการฉะนี้แล” อิงอรุณลากเสียงยาวลงท้าย เพื่อคลายบรรยากาศ
“ถามจริง เขาเป็นคนแบบไหนเหรอ”
“เขาเป็นคนไม่ชอบแสดงออกน่ะ คนนอกดูเผินๆก็เลยคิดว่าเขาเย่อหยิ่ง จองหอง” อิงอรุณมัวแต่กระตือรือร้นที่จะแก้ตัวแทนสาวัช จนลืมสังเกตว่าไฉนหุ้นส่วนจึงสนใจเรื่องของชายหนุ่มมากกว่าปกติ
“สงสัยเพราะเป็นไฮโซมากกว่ามั้ง ถือว่าครอบครัวมีเงิน เลยไม่เห็นหัวคนอื่น” แพรวเพชรกวาดตามองรอบห้องสบตากับพนักงานด้วยสายตามีเลศนัย
“ไม่จริงเลย เขาไม่ได้อวดรวยหรือทำตัวแย่ๆแบบนั้นนะ คุณสาวัชน่ะสมถะจะตาย ออฟฟิศที่มหาวิทยาลัยมีแต่หนังสือกับกองเอกสาร ไม่มีข้าวของส่วนตัวเลย กรอบรูป นาฬิกาตั้งโต๊ะ หรือแม้แต่กล่องใส่ปากกา ก็ยังดูออกว่าเป็นของที่เบิกจากส่วนกลาง ออฟฟิศที่ปรเมศวร์เทรดดิ้งก็เป็นแค่ห้องเล็กๆ ไม่มีอะไรพิเศษเลย”
“งกกับประหยัดมันห่างกันแค่เส้นบางๆเองนะ”
“โน...เอ๊ย! ไม่ใช่นะ คุณสาวัชไม่ใช่คนงกแบบนั้น อิงรับประกันได้เลย”
แพรวเพชรยิ้มขัน “นึกยังไงถึงไปรับประกันคนอื่นแบบนั้น”
“ก็แหม...คนงกที่ไหนจะสวมนาฬิกาแพงๆ อิงว่าเขาน่าจะเป็นนักสะสมนาฬิกาด้วยซ้ำ เขาสวมโอเดอร์มา เพียเจต์ รุ่นเดียวกับพี่นราเชียวนะ”
“อิงดูจะรู้เรื่องเกี่ยวกับวิทยากรคนนี้เยอะจัง”
ข้อสังเกตของแพรวเพชรทำให้เธอสะดุ้ง รีบปฏิเสธเป็นพัลวัน “เปล่าซะหน่อย อิงก็แค่...เจอกันหลายหน มันก็ต้องเห็นอยู่แล้ว ไม่ได้ตั้งใจจดจำอะไรเลยนะ”
“ฟังๆดูกุ้งว่าวิทยากรของพี่อิงคนนี้ ไม่น่าคบเลย ขี้เก๊ก ยโส เย็นชา บ้าของแพง มีข้อดีบ้างไหมเนี่ย”
อิงอรุณสะดุดใจ ข้อสังเกตของกัญญายิ่งตอกย้ำให้มั่นใจว่าเธอไม่ได้คิดไปเองคนเดียวเรื่องสาวัช ขนาดอีกฝ่ายฟังแค่คำบอกเล่ายังพูดถึงนิสัยของสาวัชได้ราวกับเคยเจอกันมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน!
“พี่คิดว่าเขาอาจจะเอาความเย็นชาพวกนั้นมาปิดบังอะไรบางอย่างก็ได้นะ” อะไรบางอย่าง...เช่น...การเกิดมาเป็นลูกบ้านเล็ก ที่ถูกคนบ้านใหญ่กดขี่ รังเกียจ!
“กุ้งไม่เคยเจอผู้ชายคนนี้ อย่าวิจารณ์เลย ไม่ดีหรอก” แพรวเพชรปราม แล้วหันกลับมาที่เธอ “อิงทำงานค้างอยู่หรือเปล่า ถ้ามีจะกลับไปทำต่อก็ได้นะ เดี๋ยวตรงนี้เรายังมีเรื่องต้องวางแผนกันอีกหน่อย”
“โอเค งั้นอิงไม่กวนละ ไปนะ” อิงอรุณโบกมือให้ทีมผู้ช่วยกามเทพอย่างร่าเริงแล้วจึงออกจากห้องไป
แพรวเพชรคอยจนประตูงับสนิทอีกครั้ง แล้วจึงกวาดตามองรอบห้อง สบตาพนักงานทีมจับคู่ช้าๆพลางตั้งคำถาม “ทุกคนคงได้ยินแล้วนะว่า ‘เอสพี’ ของเราเป็นยังไง ลองวิเคราะห์คร่าวๆหน่อยสิ”
“กุ้งว่าที่เขาไม่วางข้าวของไว้ในห้องทำงานที่มหาวิทยาลัยเลย น่าจะเป็นเพราะไม่เชื่อมั่นเรื่องของความสัมพันธ์ไม่ว่ารูปแบบไหนก็ตาม เขาไม่ยึดติด ไม่แสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของห้องนั้น ที่สำคัญก็คือไม่รู้สึกว่ามหาวิทยาลัยเป็นที่ทางของเขา การไม่วางของส่วนตัวเลย มันเหมือนว่าเขาพร้อมจากไปได้ทุกเมื่อ”
“ที่เมื่อกี้แย้งพี่อิงเป็นฉากๆ ตั้งใจแหย่ให้พี่เขาพูดข้อมูลมาเยอะๆใช่ไหมเนี่ย” แพรวเพชรแซวลูกน้อง
“ว่าแต่กุ้ง พี่เพชรก็เหมือนกันนั่นแหละ”
ลูกพี่อมยิ้มยอมรับโดยดุษณี “เท่าที่พี่ค้นกูเกิ้ล นอกจากปริญญานิพนธ์และบทความภาษาอังกฤษที่เขาเขียนแล้ว ไม่มีชื่อดอกเตอร์สาวัชในสื่อไหนเลย เขาไม่ใช้โซเชียลเน็ตเวิร์ค เฟซบุ๊ค อินสตราแกรม ทวิตเตอร์ ไม่มีอะไรสักอย่าง ข่าวสังคมเป็นศูนย์ ข่าวธุรกิจก็ว่างเปล่า ยิ่งข่าวซุบซิบยิ่งไม่ต้องคิด บอกตามตรงว่าคุณสาวัชคนนี้ทำตัวโลว์โปรไฟล์มาก ถ้าเทียบกับฐานะและประวัติส่วนตัวของเขา”
“เกี่ยวกับฐานะแม่ของเขาหรือเปล่าคะ” กุ้งเปิดประเด็น
“อาจเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวก็ได้ พี่ยังไม่อยากฟันธง เอาละทุกคนมาช่วยกันลองคิดฉากการพบกันแบบบังเอิญๆที่เป็นไปได้ไว้คนละหลายๆอย่างดูสิ”
หนุ่มสาวนักจับคู่ปรึกษากันพลางจดข้อมูลใส่กระดาษด้วยความตั้งใจ ขณะที่กุ้งตั้งคำถาม “พี่เพชรนึกออกแล้วเหรอคะว่าจะจัดฉากที่ไหน เมื่อไหร่ และยังไง”
“ถ้าดูจากที่พี่อิงพูด เทียบกับตารางนัดหมายที่ทั้งหม่อมดวงกมลและคุณสาวิตรีแอบส่งให้เรา ถึงคุณสาวัชจะไม่ลงตารางงานว่าจะไปงานว็อตช์เฟสติวัลไหม แต่พี่ว่าเขาน่าจะไป ส่วนคุณหญิงอินทุอรวี ดูจากตารางนัดเห็นว่าไปแน่นอน เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราต้องทำก็คือ เขียนเส้นทางเดินให้เขาไปเจอกับคุณหญิงอินทุอรวีตรงจุดที่เราต้องการ ดีเดย์ของเราคือพรุ่งนี้!” แพรวเพชรยิ้มมุมปาก ดวงตาเป็นประกาย
“เอาละ มาแบ่งงานกัน ก่อนอื่นเราควรหายี่ห้อนาฬิกาที่เอสพีและเป้าหมายน่าจะชอบเหมือนกันก่อน โดยดูจากความสนใจทั่วๆไป เอสพีใช้นาฬิการุ่นเดียวกับคุณนราธิป งั้นก็เป็นโอเดอร์มา เพียเจต์ รุ่นโรยัลโอ๊ค เท่านี้เราก็จะพอรู้คร่าวๆเกี่ยวกับนาฬิกาที่เอสพีน่าจะสนใจแล้ว ทีนี้เรื่องยากขึ้นมาหน่อยก็คือค้นอินเตอร์เน็ต หารูปคุณหญิงอินทุอรวี ดูนาฬิกาที่เธอสวม แล้วหารายละเอียดมาให้ให้ได้มากที่สุด บ่ายนี้มาคุยกันอีกที จำไว้นะ สิ่งสำคัญของงานนี้คือห้ามให้พี่อิงรู้เด็ดขาด”
“แล้วถ้าพี่อิงเจอเราที่งานพรุ่งนี้ละคะ”
“ง่ายมาก ก็บอกไปสิ ว่าเราไปเชียร์พี่อิงเดินแบบไง” แพรวเพชรสรุปด้วยรอยยิ้ม
เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบาๆ ตามด้วยคำรายงานที่ทำให้เจ้าของห้องขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“มีผู้หญิงชื่อพิมพ์สนิทมาขอพบท่านครับ เธอบอกว่ามีเรื่องคุณพันเทพต้องเรียนให้ท่านทราบ ท่านจะอนุญาตให้เข้าพบไหมครับ”
“พาไปห้องรับรองแขก เดี๋ยวฉันไป” บุรุษอาวุโสผลักแฟ้มเอกสารตรงหน้าออกห่าง เบือนหน้าไปยังรูปที่ใส่กรอบไม้วางอยู่บนชั้นข้างผนังอย่างครุ่นคิด รอยยิ้มนิดๆแต้มขึ้นบนใบหน้า เมื่อพอเดาเจตนาของผู้มาเยือนได้ไม่ยาก
สตรีที่คอยเขาอยู่ในห้องรับรองเป็นผู้หญิงหน้าตาสะสวย ผมยาวม้วนเป็นลอนตามสมัยนิยม เจ้าหล่อนแต่งกายเฉี่ยวเฉิดฉายด้วยเชิ้ตชีฟองเข้ารูปสีขาวแขนกุดกับกระโปรงสั้นแนบเนื้อ เพียงเห็นเขา เธอก็ลุกขึ้นยืนอวดรูปร่างสูงโปร่ง และทำความเคารพเขาอย่างนอบน้อม
เจ้าถิ่นผงกศีรษะรับไหว้เคร่งขรึม แล้วผายมือไปทางเก้าอี้โซฟาโดยไม่เอ่ยอะไร
“กราบขอบพระคุณท่านที่กรุณาให้พิมพ์เข้าพบค่ะ ที่พิมพ์มารบกวนท่านวันนี้ก็เพราะพิมพ์อยากให้ท่านทบทวนเรื่องงานแต่งงานของพันเทพกับอิงอรุณอีกครั้งค่ะ”
คนฟังขมวดคิ้วแทนการตั้งคำถาม และหญิงสาวก็เลื่อนหน้าจอเครื่องแท็บเล็ตมาตรงหน้าเขา “พิมพ์เป็นคนรักของเทพค่ะ เราคบกันตั้งแต่สมัยเรียนอยู่อเมริกาแล้ว”
ชายสูงวัยเหลือบตามองรูปถ่ายจำนวนมากที่ผลัดกันแสดงบนหน้าจออย่างไม่ไยดีนัก ทุกรูปล้วนเป็นภาพที่แสดงความสนิทชิดเชื้อของพันเทพและผู้หญิงตรงหน้าชัดเจน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งที่เธอพูดมีเค้าความจริงแน่นอน
“เรื่องเก่าๆ ฉันไม่สนใจหรอก”
“แต่ว่า... การอนุญาตให้สองคนนั้นแต่งงานกัน มันจะทำให้ทั้งอิงอรุณแล้วก็พันเทพเป็นทุกข์นะคะ พิมพ์ขอร้องละ คืนพันเทพให้พิมพ์เถอะค่ะ”
“ผู้หญิงสมัยนี้นี่หากินกันแปลกๆนะ” เขาโต้ด้วยน้ำเสียงเย็นชา “กลับไปเถอะ อย่าเสียเวลาเลย เรื่องที่เธอมาบอกฉันวันนี้ ฉันจะถือว่าไม่เคยได้ยินนะ”
“แต่...ท่านคะ”
“ส่งแขกด้วย” เขาตัดบทเสียงเข้ม พลันคนสนิทซึ่งคุมเชิงอยู่ด้านหลังไม่ห่างก็ผวาเข้ามายืนคุกคามข้างโซฟาที่พิมพ์สนิทนั่งอยู่ทันที
หญิงสาวไม่ลุกขึ้นยืน แต่หยิบโทรศัพท์มากดข้อความบางอย่าง แล้วเลื่อนมาตรงหน้าผู้อาวุโส
บุรุษชราตวัดตามองด้วยสายตาเยือกเย็น ทั้งที่ใจร้อนรุ่มเต็มที! พิมพ์สนิทเพิ่งส่งรูปนี้ให้ใครบางคน!
มือเรียวคว่ำโทรศัพท์รวดเร็ว ไม่เปิดโอกาสให้เขาได้อ่านชื่อว่าผู้รับเป็นใคร ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังเอื้อมตัวมาวางของสิ่งหนึ่งบนโต๊ะ “พิมพ์ทำสำเนารูปที่มีมาด้วย ฝากเจ้านี่ไว้กับท่านละกันค่ะ เผื่อมันอาจทำให้ท่านเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจได้ง่ายขึ้น”
เจ้าของสถานที่ลุกขึ้นยืนโดยไม่แยแสตัวเก็บข้อมูลอันเท่าหัวแม่มือซึ่งหญิงสาววางไว้บนโต๊ะแม้แต่น้อย “อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ไม่งั้น...ฉันไม่รับรองความปลอดภัยของเธอหรอกนะ”
เขาหมุนตัวเดินออกจากห้อง ขณะสมองหมุนจี๋ด้วยความกังวล พิธีหมั้นของอิงอรุณและพันเทพถูกกำหนดไว้แล้ว แต่จู่ๆผู้หญิงคนนี้กลับโผล่มาพร้อมรูปถ่ายบ้าๆพวกนั้น เขายอมให้งานหมั้นล้มเหลวไม่ได้ ชื่อเสียงของทั้งสองบ้านคงป่นปี้กันหมดก็คราวนี้ เพราะฉะนั้นเขาต้องเก็บรูปพวกนี้ให้พ้นตาอิงอรุณ จนกว่าพิธีหมั้นหมายจะผ่านไป!
“เช็กให้ได้ว่าข้อความนั่นส่งไปถึงใคร แล้วจัดการให้ด้วย อ้อ...อย่าให้รูปพวกนี้มารบกวนฉันอีก” เขาสั่งคนสนิทที่เดินประกบตามหลังในฐานะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่วนตัว
“ครับผม” ฝ่ายนั้นรับคำสั่งสั้นง่าย แต่ไว้ใจได้ว่า ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม ทุกสิ่งที่เขาประสงค์ต้องเป็นไปตามต้องการแน่นอน!
: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :
คุณพอใจ : ตอนหน้าค่ะตอนหน้า
มีเรื่องลุ้นมาให้ฟรุ้งฟริ้งกิ่งก่องแก้วอีกแล้ว อิอิ
ขอบคุณค่ะ คุณพอใจให้กำลังใจมา
สิริณก็รับกำลังใจมาหอบใหญ่
ตอนนี้รีไรท์ให้กระชับและเข้มข้นยิ่งขึ้น
เดี๋ยวอีกไม่นาน ได้เห็นกันเป็นเล่มแน่นอนค่ะ
คุณ Zephyr : พ่อร้ายมาทั้งชีวิต
ลูกก็รู้ตัวมาทั้งชีวิต
จะมากลับตัวปรับใจ กอดคอรักกันง่ายๆ
มันก็แปลกไปน้าาาาา อิอิ
รออ่านตอนต่อๆๆๆไปค่ะ
มีอะไรมาให้ตะลึงกันอีกแน่ สิริณรับประกัน แฮ่...
คุณ นักอ่านเหนียวหนึบ : ตะเองน่ารักอะ
ล็อกอินมาตอบ มาโหวตให้สิริณด้วยยยยย
เรื่องพ่อลูกนี่เค้าเลี้ยงกันมาอย่างนี้ค่า
ก็ต้องทำใจเนอะ
ส่วนสาวิตรี บอกเลยว่าเดี๋ยวเฉลยออกมาเรื่อยๆนะคะ
แล้วจะรู้เองว่าทำไมเสี่ยถึงไม่เห็นธาตุแท้นางสักที วะฮะฮ่า...
คุณ konhin : เห็นคำถามแล้ว
ขอสปอยล์ให้คนอ่านช็อกเล่นๆละกัน
พันเทพเป็นลูกแท้ๆของศักดิ์สิทธิ์ค่ะ
ไม่มีพลิกล็อกแน่นอน 5555555
คุณ wane : มีประโยคนึงในเรื่อง
(ตอนท้ายๆแล้วแหละ อ่านกันไปให้ถึงด้วยนะเคอะ อิอิ)
สาวัชพูดไว้ว่า "ใครหลายคนเลือกอำนาจ บางคนเลือกเงินตรา
แต่สำหรับผมแล้ว ผมเลือกด้วยเหตุผลเดียว ก็คือความรัก
ผมรักคุณนะ อิงอรุณ"
ฮิ้ววววววววววว
ที่จะบอกก็คือ ตัวละครในเรื่องมีจุดหมายในชีวิตต่างกัน
เราก็เลยใช้เหตุผลของคนนึง ไปตัดสินอีกคนนึงไม่ได้
เดี๋ยวเหตุผลของแต่ละตัวละคร
จะค่อยๆถูกเฉลยออกมาค่ะ
หวังว่าถึงตอนนั้น นักอ่านจะยังไม่เบื่อสิริณกันไปก่อนนะ 55555
จริงๆเมื่อวานโพสต์นิยายแล้วก็ออกไปวิ่ง
กลับมาก็มัวแต่ทำงานจนเกือบเช้า
พอเปิดมาดูคอมเม้นต์
บอกเลยว่ายิ้มแก้มปริจนต้องนวดแก้มไปแล้วสามหน
ขอบคุณทุกๆคนจริงๆนะคะ
ความเห็นคนละนิดละหน่อย
แต่มันเป็นยาชูกำลังสำหรับคนเขียนจริงๆ
อยากให้อยู่ใกล้ๆทุกคนเลย
จะขอกอดแล้วกอดอีกให้แน่นๆเลยอะ
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 พ.ค. 2559, 17:02:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 พ.ค. 2559, 17:02:36 น.
จำนวนการเข้าชม : 1217
| << ตอนที่ 15 (33%) | ตอนที่ 16 (50%) >> |
พอใจ 10 พ.ค. 2559, 21:57:06 น.
คุณพิมพ์มาจากไหนล่ะนี่ จะช่วยให้เรื่องราวดีในชีวิตพันเทพกับอิงอรุณดีขึ้นรึป่าวนะ ลุ้นให้พิมพ์เป็นคนดี อิอิ แล้วก็รอฉากกุ๊กกิ๊กๆ จู๋จี๋ๆ อยู่นะคะ 5555
คุณพิมพ์มาจากไหนล่ะนี่ จะช่วยให้เรื่องราวดีในชีวิตพันเทพกับอิงอรุณดีขึ้นรึป่าวนะ ลุ้นให้พิมพ์เป็นคนดี อิอิ แล้วก็รอฉากกุ๊กกิ๊กๆ จู๋จี๋ๆ อยู่นะคะ 5555
konhin 11 พ.ค. 2559, 04:46:35 น.
อิงจะรู้มั้ยเนี่ยว่าทางที่เลือกทำให้เกิดอะไรตามมาบ้าง
อิงจะรู้มั้ยเนี่ยว่าทางที่เลือกทำให้เกิดอะไรตามมาบ้าง
นักอ่านเหนียวหนึบ 11 พ.ค. 2559, 14:47:27 น.
เหยยยย เจ้สนิท เจ้เป็นนางร้ายนะ!!! เจ้จะมาแพ้พ่อเพื่อนนางเอกได้ไงอ้ะ แล้วเจ้ก็มาแค่แป้บๆ มาเยอะๆ เดะ มารองมือรองเท้าอิตาพ่อโหดนี่หน่อย
แต่พี่เพชรคะ พี่นี่ ลูกเล่นเยอะนะคะ ล้วงลับตับแตกได้เยี่ยมยอดมากกกก หญิงอิงนี่ดูไม่น่าเป็นกามเทพได้เล้ยยย โดนล้วงข้อมูลไปขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ตัว รู้ใจตัวเองอีก ฮิ้วววว
เหยยยย เจ้สนิท เจ้เป็นนางร้ายนะ!!! เจ้จะมาแพ้พ่อเพื่อนนางเอกได้ไงอ้ะ แล้วเจ้ก็มาแค่แป้บๆ มาเยอะๆ เดะ มารองมือรองเท้าอิตาพ่อโหดนี่หน่อย
แต่พี่เพชรคะ พี่นี่ ลูกเล่นเยอะนะคะ ล้วงลับตับแตกได้เยี่ยมยอดมากกกก หญิงอิงนี่ดูไม่น่าเป็นกามเทพได้เล้ยยย โดนล้วงข้อมูลไปขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ตัว รู้ใจตัวเองอีก ฮิ้วววว
Zephyr 12 พ.ค. 2559, 23:47:03 น.
พิมพ์มาหาใครกัน
พิมพ์มาหาใครกัน