เรียงหัวใจฝัน:กิ่งหัวใจ...ใบรัก (เปิดจอง 31 เม.ย. 59- 31 กรกฎาคม 59)
ผู้หญิงห้าวปากร้ายใจแข็งมือหนัก กับ ผู้ชายปากจัดเจ้าชู้จัดมือไวเรื่องวุ่นวายชักเกิดเมื่อคนสองคนที่ถูกแยกด้วยวันเวลากลับมาเจอกันอีกครั้งในคราบของวิศวกรโรงงานกับทนายหนุ่ม และอาจเพราะสายสัมพันธ์ที่ดี(มั้ง)ตั้งแต่เด็กไอ้กุ้งหัวแหลมเลยชักอยากจะลองรักยัยรำพัดดูซักที
Tags: ไอ้กุ้งหัวแหลมกับยายรำพัด,กรี,ลลิตรภัทร,ดราม่า,วัยเด็ก,เรียงหัวใจฝัน,ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ตอน: บทที่ ๑ 150%
และกรรมของ ‘ไอ้ป๊อก’ ก็ยังไม่หมด เมื่อท่านผู้ทรงอำนาจของบ้านที่เล่นอยู่ดีๆ กับลูกชาวสวนแถวนั้น เกิดงอแงเหวี่ยงวีนไปทั่ว จนไม่มีใครเข้าหน้าติด
เด็กชายผู้พี่เลยต้องรักษาความสงบ ด้วยการพากลับบ้านปุลินอุ้มลลิตรภัทรขึ้นขี่คอ พาเดินจากบริเวณสวนส้มโอทางทิศเหนือที่ติดกับถนนลูกรัง ผ่านคูน้ำระหว่างสวนกล้วยเพื่อกลับไปยังบ้าน มีเด็กหญิงที่ได้ดังใจชวนคุยแจ้วๆ ตลอดทาง แต่คนพี่แค่อือออ เห็นด้วยบ้าง ขัดคอบ้าง
สองพี่น้องเดินพ้นแนวต้นส้มโอกับต้นกล้วย ออกมายังถนนดินลูกรังกว้างพอให้รถวิ่งเข้าออกได้สะดวก สองข้างทางปลูกดาวกระจายดอกสีส้มตลอดแนว ร่องน้ำแต่ละร่องที่เดินผ่านมีน้ำอยู่เกือบเต็ม มองเห็นดอกบัวบาน สลับกับฝักบัวสีเขียวแก่จัด ล่อให้เด็กชายต้องรีบเดินพาคนนั่งขี่คอที่กำลังเล่นหัวตนไปส่งไวๆ เพื่อจะได้มาเก็บฝักบัวไปนั่งแทะให้สบาย
ปุลินเร่งฝีเท้าเดินเร็วขึ้น และลลิตรภัทรก็ชอบใจร้องเชียร์ใหญ่ จนกระทั่งเหงื่อตกแรงก็ชักแผ่ว ม้าเริ่มต้องกลั้นใจก้าวขาเดินๆ ให้พ้นทิวต้นส้มโอต้นใหญ่ ที่เป็นเสมือนด่านชั้นสุดท้ายของสวนก่อนที่จะถึงตัวบ้าน
“เหนื่อยเนอะ”
เจ้าตัวเล็กที่เอามือเกาะคางบ้าง ยึดหูเด็กชายแล้วกางออกบอกเป็นหูช้างบ้าง ก้มลงมองพร้อมบอกด้วยรอยยิ้มน่าเอ็นดู ส่วนคนที่เหนื่อยจนหอบน้อยๆ ได้แต่เข่นเขี้ยวด้วยความหมั่นไส้ ปล่อยให้คุณหนูดึงหูกางออกเล่นต่อไป!
กระทั่งมาถึงจุดหมาย หลังพ้นพุ่มแก้วต้นใหญ่ออกดอกขาวพร่าง มีบ้านทรงไทยสองหลังตั้งอยู่เยื้องกัน
หลังแรกที่ใหญ่กว่าเป็นเรือนทรงปั้นหยาอายุร่วมร้อยปี ยกพื้นสูงราวหนึ่งเมตร มีระเบียงโปร่งแล่นรอบตัวเรือนชั้นใน หน้าต่างเปิดกว้างรับลม ซุ้มประตูไม้บานใหญ่ตรงบันไดทางขึ้นหน้าบ้านปิดสนิท และพอชะแง้มองขึ้นไป ผ่านลูกกรงไม้ริมระเบียงฉลุลายสวยงามสูงท่วมหัว ก็พบว่ามีแต่ความว่างเปล่าจึงน่าจะไม่มีใครอยู่
ส่วนอีกหลังเป็นเรือนไทยหลังคาแหลมสูงชั้นเดียวยกพื้นสูง ปลูกอยู่ในลักษณะเรือนคู่ สภาพดูแข็งแรง ปลูกห่างจากเรือนใหญ่พอสมควร
ที่ใต้ถุนมองเห็นอุปกรณ์การเกษตรทั้งหลายแหล่ วางเป็นระเบียบเรียบร้อย ใต้ชายคามองเห็นกองมะพร้าวแห้งบ้าง ส้มโอบ้าง ใกล้ๆ มีแคร่ไม้ไผ่ตั้งอยู่และห่างออกไปสิบกว่าก้าว เป็นคลองขุดสายหนึ่ง ซึ่งเป็นสาขาแยกย่อยของแม่น้ำแม่กลอง
เด็กชายค่อยทรุดลงนั่งปล่อยให้เด็กหญิงลงยืน เพื่อเปลี่ยนให้คุณหนูขี่หลังแทนเนื่องจากชักเมื่อย หากยังไม่ขยับเดินไปไหนเพราะได้ยินเสียงพูดคุยดังมาแว่วๆ จับทิศได้ว่ามาจากต้นมะขามหลังบ้านใหญ่
ด้วยกลัวโดนดุเพราะพาน้องหายไปเล่นมอมแมมมาตลอดช่วงเช้า เด็กชายปุลินเลยหันไปทำท่าจุปากบอกให้เด็กหญิงเงียบเข้าไว้ ยามค่อยๆย่องไปทางบ้านทรงไทยติดริมน้ำ ผ่านแผ่นกระเบื้องกันลื่นในช่วงหน้าฝนที่ปูไว้เป็นระยะ
“เงียบๆ นะคุณภัทร น่ากลัวจะอยู่ที่แคร่ใต้ต้นมะขามกันหมด”
ปุลินยิ้มย่องกับเจ้าตัวเล็ก เมื่อเดินผ่านสนามหญ้าหน้าบ้านเขียวสด มองเห็นรอยถากถางใหม่ๆ พอใกล้ถึงตัวบ้านหลังใหญ่ แผ่นกระเบื้องกันลื่นนั่นก็แยกออกเป็นสองทาง ทางหนึ่งเลาะเลียบไปด้านตะวันออกตามต้นปีป และต้นจำปีที่ปลูกสลับกัน อ้อมไปทางด้านหลังของตัวเรือนใหญ่ ส่วนทางเดินทางขวา ทอดยาวผ่านสนามหญ้าหน้าบ้านไปยังเรือนหลังเล็ก ที่เขาพักอาศัยอยู่กับแม่และน้าสาว แต่เมื่อไปถึงพอมองลอดใต้ถุนผ่านกองมะพร้าวก็ถึงกับอุทานเสียงหลง
ตรงต้นมะขามใหญ่ที่แผ่กิ่งใบให้ร่มเงาบนลานหลังบ้านนั้น มีแคร่ตัวนึงตั้งอยู่ ซึ่งตอนนี้มันมีคนนั่ง... และที่สำคัญไม่ใช่แค่คนสองคนซะด้วย!
“เป็นไลน่ะ หยุดไม ตัวเป็นม้าเดินต่อสิ ละพัดหิวแล้วนะ”
เจ้าตัวเล็กร้องสั่ง หากคนถูกเร่งไม่สนใจ เมื่อหนึ่งในนั้นคือตาเสริม ที่นั่งหลีแม่บังเกิดเกล้าของตนอยู่ใกล้ๆ และมีคนที่แม่ตัวดีนี่เพิ่งขว้างก้อนหินใส่!
“ตายห่า!” อุทานเสร็จกำลังจะเผ่นหนี แต่ก็ไม่ทัน แถมยังตกใจจนเกือบปล่อยมือเมื่อได้ยินเสียงวี้ดลั่น
“ไอ้ป๊อก! ไปไหนมา น้าเข้าไปหาในสวนในก็ไม่เจอ จนเกือบเที่ยงคุณภัทรหิวแย่ แล้วต๊ายนั่นคุณรภัทร!” เสียงอุทานแหลมสูงดังขึ้น เมื่อคนอุทานมองเห็นใบหน้ามอมมอกของคุณหนู
คนท้วงนั่นเป็นผู้หญิงอายุราวสามสิบห้า ผิวขาวเหลือง หน้าดุแต่ตาสวย ยืนยกมือขึ้นกุมหน้าอกท่าทางตกใจไม่หาย เธอสวมผ้าถุงสีหม่นยาวแค่เข่า กับเสื้อคอบัวผ่าหน้าติดกระดุมเข้ารูปสีหวาน ทับด้วยเสื้อแขนยาวสีทึบ บนศีรษะมีหมวกสานใบใหญ่สวมไว้กันแดด
“ไอ้ป๊อก-ก-ก!”
‘ม้า’ จำเป็นสะดุ้งอีกเฮือกและได้แต่ยิ้มแหย ยามน้าสาวก้าวพรวดเข้ามาใกล้ ยื่นมือยื่นไม้จะอุ้มคุณหนูเอง
“คุณภัทรคนดี... มานะคะ มาหาพี่หยาดนะคะคุณ นี่คุณพ่อคุณแม่ตามหาแน่ะค่ะ ป่านนี้เป็นห่วงแย่” คุณรภัทรยิ้มหวานจ๋อย โผเข้าหา ส่วน ‘พี่หยาด’ ยังรำพี้รำพัน “โธ่! ดูซิแม่คุณเปื้อนไปหมดแล้ว ไหนๆ ได้แผลอะไรมาบ้างหรือเปล่าคะคนดี” จากนั้นก็หันมาไล่เบี้ยหลานชายเสียงสูง “ไอ้ป๊อกพาคุณไปซนที่ไหนม้า!”
ปุลินยิ้มแห้งเหลือบมองคุณหนู และลลิตรภัทรก็ตาโตรีบพูด
“พี่ป๊อกพาละพัดไปเที่ยวมาน้า ซาหนุ้ก ซาหนุกละ พี่หยาด”
“ต๊ายงั้นเหรอค้า เที่ยวไหนมา ไหนเล่าให้พี่หยาดฟังหน่อยสิคนดี”
เจ้าตัวจ้อยจอมป่วนประจำบ้านยิ้มแต้ โอบรอบลำคออิงซบท่าทางออดอ้อนยามชวนคุย และหยาดหทัยน้าสาวคนที่สองของปุลิน ก็ลืมเรื่องดุหลานชายไปแล้ว
คราวนี้ไอ้ป๊อกเลยออกจะโล่งอกตั้งท่าจะเผ่นหนี หากผิดคาด หยาดหทัยคว้าเข้าที่คอเสื้อบอกย้ำฟังชัด ท่ามกลางเสียงหัวเราะเอิ้กอ้ากของเด็กหญิงที่ยังไม่รู้ตัวว่า
“จะไปไหนไอ้ป๊อก พาคุณรภัทรไปซนทั้งวัน มานี่เลย... พี่ย้อยกำลังตามหาตัวอยู่พอดี!”
===========================================================>>>>>
ดีค้า พายัยรำพัดกับไอ้กุ้งหัวแหลม มาส่งค้าาาาาาาาาาา ^O^
คุณZephyr เฟอร์รี่จัง ตอนนั้นคาดว่าพี่ป๊อกได้ซี่โครงหัก ไส้แตกค้าาาาาาา 555
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ
วันนี้ไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า ส่วนคืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่า ^O^
เด็กชายผู้พี่เลยต้องรักษาความสงบ ด้วยการพากลับบ้านปุลินอุ้มลลิตรภัทรขึ้นขี่คอ พาเดินจากบริเวณสวนส้มโอทางทิศเหนือที่ติดกับถนนลูกรัง ผ่านคูน้ำระหว่างสวนกล้วยเพื่อกลับไปยังบ้าน มีเด็กหญิงที่ได้ดังใจชวนคุยแจ้วๆ ตลอดทาง แต่คนพี่แค่อือออ เห็นด้วยบ้าง ขัดคอบ้าง
สองพี่น้องเดินพ้นแนวต้นส้มโอกับต้นกล้วย ออกมายังถนนดินลูกรังกว้างพอให้รถวิ่งเข้าออกได้สะดวก สองข้างทางปลูกดาวกระจายดอกสีส้มตลอดแนว ร่องน้ำแต่ละร่องที่เดินผ่านมีน้ำอยู่เกือบเต็ม มองเห็นดอกบัวบาน สลับกับฝักบัวสีเขียวแก่จัด ล่อให้เด็กชายต้องรีบเดินพาคนนั่งขี่คอที่กำลังเล่นหัวตนไปส่งไวๆ เพื่อจะได้มาเก็บฝักบัวไปนั่งแทะให้สบาย
ปุลินเร่งฝีเท้าเดินเร็วขึ้น และลลิตรภัทรก็ชอบใจร้องเชียร์ใหญ่ จนกระทั่งเหงื่อตกแรงก็ชักแผ่ว ม้าเริ่มต้องกลั้นใจก้าวขาเดินๆ ให้พ้นทิวต้นส้มโอต้นใหญ่ ที่เป็นเสมือนด่านชั้นสุดท้ายของสวนก่อนที่จะถึงตัวบ้าน
“เหนื่อยเนอะ”
เจ้าตัวเล็กที่เอามือเกาะคางบ้าง ยึดหูเด็กชายแล้วกางออกบอกเป็นหูช้างบ้าง ก้มลงมองพร้อมบอกด้วยรอยยิ้มน่าเอ็นดู ส่วนคนที่เหนื่อยจนหอบน้อยๆ ได้แต่เข่นเขี้ยวด้วยความหมั่นไส้ ปล่อยให้คุณหนูดึงหูกางออกเล่นต่อไป!
กระทั่งมาถึงจุดหมาย หลังพ้นพุ่มแก้วต้นใหญ่ออกดอกขาวพร่าง มีบ้านทรงไทยสองหลังตั้งอยู่เยื้องกัน
หลังแรกที่ใหญ่กว่าเป็นเรือนทรงปั้นหยาอายุร่วมร้อยปี ยกพื้นสูงราวหนึ่งเมตร มีระเบียงโปร่งแล่นรอบตัวเรือนชั้นใน หน้าต่างเปิดกว้างรับลม ซุ้มประตูไม้บานใหญ่ตรงบันไดทางขึ้นหน้าบ้านปิดสนิท และพอชะแง้มองขึ้นไป ผ่านลูกกรงไม้ริมระเบียงฉลุลายสวยงามสูงท่วมหัว ก็พบว่ามีแต่ความว่างเปล่าจึงน่าจะไม่มีใครอยู่
ส่วนอีกหลังเป็นเรือนไทยหลังคาแหลมสูงชั้นเดียวยกพื้นสูง ปลูกอยู่ในลักษณะเรือนคู่ สภาพดูแข็งแรง ปลูกห่างจากเรือนใหญ่พอสมควร
ที่ใต้ถุนมองเห็นอุปกรณ์การเกษตรทั้งหลายแหล่ วางเป็นระเบียบเรียบร้อย ใต้ชายคามองเห็นกองมะพร้าวแห้งบ้าง ส้มโอบ้าง ใกล้ๆ มีแคร่ไม้ไผ่ตั้งอยู่และห่างออกไปสิบกว่าก้าว เป็นคลองขุดสายหนึ่ง ซึ่งเป็นสาขาแยกย่อยของแม่น้ำแม่กลอง
เด็กชายค่อยทรุดลงนั่งปล่อยให้เด็กหญิงลงยืน เพื่อเปลี่ยนให้คุณหนูขี่หลังแทนเนื่องจากชักเมื่อย หากยังไม่ขยับเดินไปไหนเพราะได้ยินเสียงพูดคุยดังมาแว่วๆ จับทิศได้ว่ามาจากต้นมะขามหลังบ้านใหญ่
ด้วยกลัวโดนดุเพราะพาน้องหายไปเล่นมอมแมมมาตลอดช่วงเช้า เด็กชายปุลินเลยหันไปทำท่าจุปากบอกให้เด็กหญิงเงียบเข้าไว้ ยามค่อยๆย่องไปทางบ้านทรงไทยติดริมน้ำ ผ่านแผ่นกระเบื้องกันลื่นในช่วงหน้าฝนที่ปูไว้เป็นระยะ
“เงียบๆ นะคุณภัทร น่ากลัวจะอยู่ที่แคร่ใต้ต้นมะขามกันหมด”
ปุลินยิ้มย่องกับเจ้าตัวเล็ก เมื่อเดินผ่านสนามหญ้าหน้าบ้านเขียวสด มองเห็นรอยถากถางใหม่ๆ พอใกล้ถึงตัวบ้านหลังใหญ่ แผ่นกระเบื้องกันลื่นนั่นก็แยกออกเป็นสองทาง ทางหนึ่งเลาะเลียบไปด้านตะวันออกตามต้นปีป และต้นจำปีที่ปลูกสลับกัน อ้อมไปทางด้านหลังของตัวเรือนใหญ่ ส่วนทางเดินทางขวา ทอดยาวผ่านสนามหญ้าหน้าบ้านไปยังเรือนหลังเล็ก ที่เขาพักอาศัยอยู่กับแม่และน้าสาว แต่เมื่อไปถึงพอมองลอดใต้ถุนผ่านกองมะพร้าวก็ถึงกับอุทานเสียงหลง
ตรงต้นมะขามใหญ่ที่แผ่กิ่งใบให้ร่มเงาบนลานหลังบ้านนั้น มีแคร่ตัวนึงตั้งอยู่ ซึ่งตอนนี้มันมีคนนั่ง... และที่สำคัญไม่ใช่แค่คนสองคนซะด้วย!
“เป็นไลน่ะ หยุดไม ตัวเป็นม้าเดินต่อสิ ละพัดหิวแล้วนะ”
เจ้าตัวเล็กร้องสั่ง หากคนถูกเร่งไม่สนใจ เมื่อหนึ่งในนั้นคือตาเสริม ที่นั่งหลีแม่บังเกิดเกล้าของตนอยู่ใกล้ๆ และมีคนที่แม่ตัวดีนี่เพิ่งขว้างก้อนหินใส่!
“ตายห่า!” อุทานเสร็จกำลังจะเผ่นหนี แต่ก็ไม่ทัน แถมยังตกใจจนเกือบปล่อยมือเมื่อได้ยินเสียงวี้ดลั่น
“ไอ้ป๊อก! ไปไหนมา น้าเข้าไปหาในสวนในก็ไม่เจอ จนเกือบเที่ยงคุณภัทรหิวแย่ แล้วต๊ายนั่นคุณรภัทร!” เสียงอุทานแหลมสูงดังขึ้น เมื่อคนอุทานมองเห็นใบหน้ามอมมอกของคุณหนู
คนท้วงนั่นเป็นผู้หญิงอายุราวสามสิบห้า ผิวขาวเหลือง หน้าดุแต่ตาสวย ยืนยกมือขึ้นกุมหน้าอกท่าทางตกใจไม่หาย เธอสวมผ้าถุงสีหม่นยาวแค่เข่า กับเสื้อคอบัวผ่าหน้าติดกระดุมเข้ารูปสีหวาน ทับด้วยเสื้อแขนยาวสีทึบ บนศีรษะมีหมวกสานใบใหญ่สวมไว้กันแดด
“ไอ้ป๊อก-ก-ก!”
‘ม้า’ จำเป็นสะดุ้งอีกเฮือกและได้แต่ยิ้มแหย ยามน้าสาวก้าวพรวดเข้ามาใกล้ ยื่นมือยื่นไม้จะอุ้มคุณหนูเอง
“คุณภัทรคนดี... มานะคะ มาหาพี่หยาดนะคะคุณ นี่คุณพ่อคุณแม่ตามหาแน่ะค่ะ ป่านนี้เป็นห่วงแย่” คุณรภัทรยิ้มหวานจ๋อย โผเข้าหา ส่วน ‘พี่หยาด’ ยังรำพี้รำพัน “โธ่! ดูซิแม่คุณเปื้อนไปหมดแล้ว ไหนๆ ได้แผลอะไรมาบ้างหรือเปล่าคะคนดี” จากนั้นก็หันมาไล่เบี้ยหลานชายเสียงสูง “ไอ้ป๊อกพาคุณไปซนที่ไหนม้า!”
ปุลินยิ้มแห้งเหลือบมองคุณหนู และลลิตรภัทรก็ตาโตรีบพูด
“พี่ป๊อกพาละพัดไปเที่ยวมาน้า ซาหนุ้ก ซาหนุกละ พี่หยาด”
“ต๊ายงั้นเหรอค้า เที่ยวไหนมา ไหนเล่าให้พี่หยาดฟังหน่อยสิคนดี”
เจ้าตัวจ้อยจอมป่วนประจำบ้านยิ้มแต้ โอบรอบลำคออิงซบท่าทางออดอ้อนยามชวนคุย และหยาดหทัยน้าสาวคนที่สองของปุลิน ก็ลืมเรื่องดุหลานชายไปแล้ว
คราวนี้ไอ้ป๊อกเลยออกจะโล่งอกตั้งท่าจะเผ่นหนี หากผิดคาด หยาดหทัยคว้าเข้าที่คอเสื้อบอกย้ำฟังชัด ท่ามกลางเสียงหัวเราะเอิ้กอ้ากของเด็กหญิงที่ยังไม่รู้ตัวว่า
“จะไปไหนไอ้ป๊อก พาคุณรภัทรไปซนทั้งวัน มานี่เลย... พี่ย้อยกำลังตามหาตัวอยู่พอดี!”
===========================================================>>>>>
ดีค้า พายัยรำพัดกับไอ้กุ้งหัวแหลม มาส่งค้าาาาาาาาาาา ^O^
คุณZephyr เฟอร์รี่จัง ตอนนั้นคาดว่าพี่ป๊อกได้ซี่โครงหัก ไส้แตกค้าาาาาาา 555
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ
วันนี้ไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า ส่วนคืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่า ^O^
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 พ.ค. 2559, 19:32:08 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 พ.ค. 2559, 19:32:08 น.
จำนวนการเข้าชม : 1092
| << บทที่ ๑ 100% | บทที่ ๑ 180% -จบตอน- >> |
ดังปัณณ์ 27 พ.ค. 2559, 19:32:35 น.
ฝากไอ้กุ้งหัวแหลมกับยัยรำพัดด้วยนะคะ
เปิดจองแล้วค่า ^O^
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน BookToGoThailand ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/SI2L8N
ฝากเอ็นดูด้วยนะคะ
ฝากไอ้กุ้งหัวแหลมกับยัยรำพัดด้วยนะคะ
เปิดจองแล้วค่า ^O^
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน BookToGoThailand ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/SI2L8N
ฝากเอ็นดูด้วยนะคะ
Zephyr 27 พ.ค. 2559, 19:46:03 น.
สงสารพี่ป๊อกจริงจริ้งงงงงงงงงงงงงงงง
สงสารพี่ป๊อกจริงจริ้งงงงงงงงงงงงงงงง