นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ

อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้

เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้

สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์

ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!

เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!



♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)

เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ

ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥


ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

ข่าวซูเปอร์โคลาหมายตาเข้าฮุบบริษัททำให้เหล่าผู้บริหารอยู่แทบไม่เป็นสุข เพียงกลับไปตั้งหลักไม่นาน ก็เรียกร้องขอนัดประชุมด่วนในบ่ายวันศุกร์สัปดาห์เดียวกันอีกครั้ง

“ผมไม่เห็นด้วย การตั้งกองทุนอสังหาฯที่คุณริสาเสนอไม่ใช่ทางออกของเรื่องนี้” เจริญมองกราดไปรอบห้อง สบตาบอร์ดบริหารทีละคน “ใครที่คิดแบบเดียวกับผม ยกมือด้วยครับ”

สมาชิกอาวุโสยกมือขึ้นพร้อมเพรียง เจริญได้ทีจึงเอ่ยต่ออย่างมีชัย “ถ้าแก้ปัญหาเรื่องนี้ไม่ได้ คุณริสาน่าจะพิจารณาตัวเองในฐานะรองซีอีโอได้แล้วนะครับ”

ริสาหน้าถอดสี เม้มปากแน่นด้วยความโกรธเกรี้ยว

ผู้บริหารส่วนใหญ่เป็นเพื่อนกับสกุลปรเมศวร์มาตั้งแต่รุ่นพ่อ ขาดเหลือเงินทองก็ได้คนกลุ่มนี้ช่วยกันคนละไม้ละมือเพื่อพยุงให้ปรเมศวร์เทรดดิ้งเติบโตมาจนถึงทุกวันนี้ โดยบิดาของธนามอบหุ้นให้เป็นการตอบแทน รุ่นลูกจึงคบหากันต่อเนื่อง ทว่าในรุ่นที่สามยามธนาส่งเธอคนโตลงมารับช่วงแทน นักบริหารกลุ่มนี้กลับยังกอดเก้าอี้ของตัวเองเหนียวแน่น ไม่ส่งต่อให้ทายาท ริสารู้ดีว่าคนรุ่นเก่าไม่ชอบวิธีการบางอย่างที่เธอตัดสินใจและกระทำ แต่ไม่เคยมีใครปริปากบ่น

วันนี้เองหญิงสาวเพิ่งเห็นรอยร้าวที่เคยเพียรมองผ่านเสมอมา รอยร้าวที่ซูเปอร์โคลาใช้ลิ่มสะกิดลงตรงกลาง เพื่อบิแยกให้ความสัมพันธ์ซึ่งส่งต่อกันมาถึงสามรุ่นก้าวไปสู่จุดวิกฤตใกล้แตกรานลงทุกที ลิ่มเล็กๆที่เรียกว่า...เงิน!

“คุณเจริญจะบีบให้ดิฉันลาออก เพื่อขายหุ้นให้ซูเปอร์โคลาได้โดยไม่ต้องรู้สึกตะขิดตะขวงใจใช่ไหมคะ” ริสายิ้มเยาะ “กลิ่นเงินนี่มันหอมดีจริงๆ ซื้อมิตรภาพของเพื่อนเก่าแก่ก็ได้ นี่ถ้าอากงของดิฉันกับเตี่ยของคุณเจริญและทุกท่านในที่นี้ยังมีชีวิตอยู่ พวกท่านคงปลื้มใจมากที่ลูกหลานรัก ‘ความก้าวหน้า’ กันขนาดนี้”

“อย่าพูดจาก้าวร้าวผู้ใหญ่อย่างนั้นสิคุณริสา” เจริญยิ้มเป็นต่อ

“ผู้ใหญ่ที่ทำตัวไม่น่าเคารพ ใช้คำว่าก้าวร้าวไม่ได้หรอกค่ะ เรียกว่าอ่านสันดานมนุษย์ออกน่าจะดีกว่า”

“ริสา!” คนอาวุโสกว่าตวาด

“การทำเสียงดังไม่ใช่การแสดงอำนาจหรอกนะ” หญิงสาวยกมุมปากขึ้นนิดๆจงใจยั่วอารมณ์อีกฝ่าย

“ในเมื่อคุณริสาไม่มี ‘ปัญญา’ แก้ปัญหานี้ แล้วจะกอดเก้าอี้ไว้ ลากพวกเราจมน้ำไปด้วยงั้นเหรอ” เห็นได้ชัดว่าผู้บริหารทั้งกลุ่มพูดคุยกันนอกรอบ และมีเป้าหมายว่าจะขับเธอลงจากเก้าอี้ แต่งตั้งใครสักคนในกลุ่มแทน และรวมหัวกันขายหุ้นให้ซูเปอร์โคลา ไปเอาความชอบใส่ตัวกับบริษัทที่สเปน เผื่อทางนั้นเมตตาให้นั่งเก้าอี้บริหารต่อไป

ริสากวาดตาไปรอบห้อง ประเมินสถานการณ์อย่างรอบคอบ ผู้บริหารในห้องนี้มีหุ้นรวมกันราว ๘% หากรวมกับที่กลุ่มปรเมศวร์มีอีก ๙% ก็ยังได้แค่ ๑๗% เทียบกับซูเปอร์โคลาที่มีหุ้นอยู่แล้วถึง ๔๑.๕๕% มองยังไงเธอก็ไม่เห็นทางชนะ ยิ่งถ้าผู้บริหารในห้องนี้ขายหุ้นให้ซูเปอร์โคลา บริษัทแม่ที่สเปนต้องการหุ้นอีกไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็สามารถยึดอำนาจบริหารไปเป็นของตัวเองได้แล้ว

“ดิฉันอาจไม่มีปัญญาแก้ปัญหานี้ แต่ปรเมศวร์ไม่ได้มีแค่ดิฉันคนเดียวนะคะ” ริสาเดินหมากตาสำคัญ เธอหันไปทางสาวัชซึ่งนั่งหลบมุมอยู่ปลายโต๊ะ ให้หน้าด้วยมาดนางพญา “สาวัช อธิบายการคาดเดาของเธอให้ฉันฟังอีกทีสิ”

ทุกสายตาจับจ้องไปยังสาวัชเป็นตาเดียว นับจากวันแรกที่เข้ามาทำงานในบริษัท ชายหนุ่มไม่เคยแสดงความคิดเห็น ไม่มีปากเสียงใดๆทั้งสิ้น เขาเป็นลูกไล่ เป็นตัวตลกที่ริสามีไว้โขกสับ วางอำนาจข่มต่อหน้าคนอื่นเท่านั้น

น้องชายต่างมารดามีสีหน้าตื่นตะลึงแวบหนึ่ง ก่อนควบคุมไว้รวดเร็ว เขาเปิดไมโครโฟน “จากสถานการณ์ปัจจุบัน แม้โอกาสที่นักลงทุนจะขายหุ้นให้ซูเปอร์โคลาในการเทนเดอร์ครั้งนี้มีสูงก็จริง แต่ทุกท่านต้องไม่ลืมว่ามันก็มีปัจจัยบางอย่างที่นักลงทุนจะตัดสินใจไม่ขายหุ้น”

“ปัจจัยอะไร ราคาตลาดซื้อขายกันที่ ๑๕-๑๖ บาท มีคนมาขอซื้อ ๒๙ บาท ทุกคนก็ต้องแห่ขายอยู่แล้ว” เจริญกรรโชกเสียง

“โดยเฉพาะคนที่วันนี้รีบวิ่งเก็บหุ้นในตลาดเพื่อรอไว้เก็งกำไรตอน ๒๙ บาทใช่ไหมคะ” ริสาเหน็บ เธอมีเส้นสายในบริษัทหลักทรัพย์มากพอจะรู้ความเคลื่อนไหวของหุ้น และข่าวที่ผู้บริหาร ‘แทบทุกคน’ ในห้องนี้มีคำสั่งซื้อหุ้นพีอาร์เอ็มจำนวนมหาศาลตั้งแต่ตลาดหลักทรัพย์เปิดทำการตอนสิบนาฬิกาก็ยิ่งตอกย้ำให้แน่ใจว่าการคาดการณ์ที่สาวัชรายงานเธอกำลังจะเป็นจริงแล้ว ผู้บริหารทุกคนหักหลังกลุ่มปรเมศวร์ด้วยการกว้านซื้อหุ้นไว้ขายต่อให้ซูเปอร์โคลา!

“ณ วันนี้ซูเปอร์โคลามีหุ้นพีอาร์เอ็มอยู่ ๔๑.๕๕% ความจริงทางนั้นต้องการหุ้นอีกแค่ ๘.๕๕% ก็สามารถถือหุ้นเกินาครึ่งของบริษัทได้แล้ว ซึ่งถ้าจุดหมายของซูเปอร์โคลาคือยึดอำนาจเพื่อขับผู้บริหารชุดเดิม ทางโน้นก็ไม่จำเป็นต้องตั้งโต๊ะขอซื้อหุ้นขั้นต่ำถึง ๒๖% เพราะฉะนั้นเหตุผลที่ซูเปอร์โคลาทำเทนเดอร์ขอเสนอซื้อหุ้นครั้งนี้ก็น่าจะเป็นไปเพื่อถอนหุ้นออกจากตลาดหลักทรัพย์ครับ”

“ข่าวลือทั้งนั้น!” เจริญมีสีหน้าตระหนก การที่บริษัทอยู่ในตลาดหลักทรัพย์ หุ้นจะมีสภาพคล่องสูง สามารถซื้อขายบนกระดานผ่านบริษัทหลักทรัพย์ง่ายๆเพียงโทรศัพท์กริ๊งเดียว แต่หากบริษัทถูกถอดถอนออกนอกตลาด ผู้ถือหุ้นจะได้รับเอกสารแสดงจำนวนหุ้นที่มีอยู่ การซื้อขายเปลี่ยนมือย่อมทำได้ยากกว่าเพราะต้องติดต่อหาผู้ซื้อหรือผู้ขาย และทำการลงนามแลกเปลี่ยนใบหุ้นกันตามกฎหมาย ไม่มีใครอยากได้ยินข่าวบริษัทถูกถอดออกจากตลาดหลักทรัพย์แน่นอน

“ถ้านักลงทุนในตลาดหลักทรัพย์รู้ว่าซูเปอร์โคลาซื้อหุ้นปรเมศวร์เทรดดิ้งเพื่อถอนจากตลาด พวกเขาจะทำได้แค่กอดใบหุ้นและรอรับปันผลรายปี ซึ่งถ้าข่าวนี้หลุดไป นักลงทุนในตลาดคงไม่ยอมขายหุ้นให้ซูเปอร์โคลาในการทำเทนเดอร์แน่นอน”

“มีข่าวอย่างนั้นราคาหุ้นก็ตกสิ” เจริญซึ่งคร่ำหวอดในวงการอ่านเกมออกราวกับทำโจทย์คณิตศาสตร์ชั้นประถมหนึ่ง

“ครับ ถ้าข่าวนี้หลุดไป ราคงคงดิ่งลงเหวแน่ๆ วันนี้ราคาฟลอร์* อยู่ที่ ๑๑ บาท เราอาจต้องทำใจกันบ้างนะครับ ถ้าพีอาร์เอ็มอาจตกลงถึงฟลอร์ นอกจากนี้ผมว่าการเทนเดอร์ครั้งนี้ก็จะล้มด้วย” สาวัชบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย

มาดที่น่าเชื่อถือของเขา ทำให้เจริญหน้าซีดเผือด เขาและกลุ่มเพื่อนใช้ชื่อตัวแทนหรือที่เรียกว่านอมินีกว้านซื้อหุ้นจากตลาดไว้ตลอดช่วงเช้า โดยไล่ราคาตั้งแต่ ๑๕.๗๐ ขึ้นไปถึง ๑๗.๙๐ บาทแล้ว หากราคาหุ้นตกลงฟลอร์ดังสาวัชคาด พวกเขาคงขาดทุนกันไม่ต่ำกว่าหุ้นละหกถึงเจ็ดบาท! ยิ่งถ้าการทำเทนเดอร์ล้มเหลว ไม่มีใครมารับหุ้นไปที่ราคา ๒๙ บาท ฝันที่วาดไว้ว่าจะขายทำกำไรหุ้นละสิบกว่าบาท อาจกลายเป็นขาดทุนจนหมดเนื้อหมดตัวเลยก็ได้!

“นี่มั้งคะ เหตุผลที่พระท่านสอนว่า ‘อย่าโลภ’ ให้มันมากนัก” ริสาเน้นเสียงบางคำ “ลงเงินกันไปคนละไม่น้อย แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะใช้ประโยชน์จากข่าววงในได้ถูกทางกันไปซะหมดหรอกนะคะ”

“คุณริสาหมายความว่ายังไง” เจริญชักสีหน้าสะกดกลั้นความไม่พอใจ

ริสากดปุ่มเปิดลำโพงโทรศัพท์เรียกเลขาฯ ซึ่งอีกฝ่ายก็รีบรายงาน “มาร์ของคุณริสาอยู่ในสายแล้วค่ะ”

เพียงไม่ถึงอึดใจ ปลายทางอีกด้านก็ทักทายมา ริสาสบตาผู้บริหารทุกคนในห้อง ยิ้มเหรี้ยมเกรียมเมื่อเอ่ย “ขายหุ้นพีอาร์เอ็มของกลุ่มปรเมศวร์ให้หมดที่ราคาตลาดเดี๋ยวนี้เลย!”

ประโยคนั้นของหญิงสาวแทบไม่ต่างจากคำสั่งประหาร เพราะกลุ่มปรเมศวร์ถือหุ้นรวม ๙% คิดเป็น ๒๓.๘๕ ล้านหุ้น หากปล่อยขายพร้อมกัน อุปทานคงท่วมทะลักมากกว่าอุปสงค์นับร้อยเท่า ราคาหุ้นดิ่งลงเหวในเสี้ยววินาทีแน่นอน

“ได้ครับ ผมเคาะขายให้เดี๋ยวนี้เลย” หากใครสังเกตให้ดีจะรู้ว่าปลายสายรับคำสั่งด้วยน้ำเสียงราบเรียบผิดปกติ แต่บังเอิญว่าไม่มีใครสนใจ เพราะบรรยากาศในห้องกลายเป็นโกลาหลในบัดดล เจริญคว้าโทรศัพท์ลุกพรวดออกจากห้อง ผู้อาวุโสคนอื่นๆวิ่งตามจ้าละหวั่น

เมื่อควันหลงจากความวุ่นวายจางไป ในห้องเหลือเพียงริสากับน้องชายทั้งสองคน บุตรสาวคนโตของธนาโน้มตัวไปที่โทรศัพท์ซึ่งปลายสายอีกด้านยังคงถือสายอยู่ ถามด้วยน้ำเสียงสบายใจ “ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยเล่นละครกับฉันเมื่อกี้นี้”

“ผมยอมรับว่าแปลกใจ ที่คุณริสาไม่ขาย แต่ก็ไม่ซื้อเพิ่มเหมือนกัน”

“ฉันกำลังคิดว่าอาจจะซื้อเพิ่ม แต่ต้องดูสถานการณ์ของบริษัทก่อน วันนี้ราคาหุ้นขึ้นไปสูงสุดที่เท่าไหร่คะ”

“๑๘.๑๐ บาทครับ ตั้งแต่เช้ามีกลุ่มทุนลึกลับสั่งซื้อพีอาร์เอ็มไปเกือบสามล้านหุ้น ราคาเลยพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว”

ริสายิ้มสะใจ แสดงว่าผู้บริหารมักมากกลุ่มนั้นซื้อหุ้นในราคาสูงสุดของวันเลยสินะ

“วันจันทร์เก็บหุ้นพีอาร์เอ็มให้ฉันห้าล้านหกแสนหุ้นที่ราคาตอนเปิด” หลังจากออกคำสั่งเรียบร้อย ริสาก็ตัดการติดต่อ หญิงสาวเอนพิงพนัก สบตาน้องชายต่างมารดาที่อยู่ปลายโต๊ะอีกด้านนิ่งๆก่อน “เธอคาดการณ์ถูกจริงๆ”

สาวัชก้มศีรษะนิดๆ “ผมเสียใจด้วยครับ”

“ฉันควรจะดีใจมากกว่าที่รู้เช่นเห็นชาติกันตั้งแต่ตอนนี้จะได้ไม่หลงไว้วางใจคนผิด” หญิงสาวหัวเราะเบาๆ คิ้วขมวดนิดๆเมื่อหันไปเห็นน้องชายแท้ๆกำลังเอ่ยบางอย่าง “ฮกว่ายังไงนะ”

“ฮก! เธอพูดอะไร เจ้ไม่ได้ยิน” ริสาเอ็ดเสียงเข้มกว่าปกติ เป็นผลให้เจ้าของชื่อสะดุ้ง ปากที่พร่ำพูดอยู่หุบฉับ ดวงตาที่มองมามีรอยตื่นๆแวบหนึ่ง

“โทษที เจ้เสียงดังไปหน่อย” หญิงสาวลดเสียงอ่อนลง “เธอมีอะไรจะพูดหรือเปล่า”

วัชระส่ายหน้ายิก จากนั้นเหลียวซ้ายแลขวาเลิ่กลั่ก

“ไม่มีอะไรจะพูดก็แล้วไป” ริสาอมยิ้ม ไม่ว่าจะเติบโตขึ้นแค่ไหนหรืออายุมากขึ้นเท่าไหร่ วัชระคงคิดว่าเธอดุและน่าเกรงขามเสมอต้นเสมอปลาย แค่เสียงเข้มขึ้นนิดเดียว ก็ทำให้เขาลนลานตกใจได้ไม่ต่างจากตอนยังเด็กและถูกเธอเอ็ดเลย

“คุณริสาจะทำยังไงต่อครับ”

“ฉันจะนัดสื่อมาให้ข่าวว่าซูเปอร์โคลาไม่ต่อสัญญา เราอาจไม่ได้เป็นผู้ผลิตและจัดจำหน่ายซูเปอร์โคลาอีกต่อไป” ริสาใช้น้ำเสียงราบเรียบ แต้มยิ้มเยือกเย็นทั้งที่ดวงตาฉายแววเหี้ยมเกรียม

“คุณจะทุบราคาหุ้นงั้นเหรอ” สาวัชตกใจ แต่เธอเห็นชัดว่าสายตาเขามีแววนับถือ แสดงว่าเขาก็เข้าใจกลเกมการเงินไม่ต่างกัน การให้ข่าวทางลบเพื่อกดราคาหุ้นแล้วรอช้อนซื้อตอนราคาลงต่ำ ยิงกระสุนนัดเดียวได้นกตกลงมาเป็นฝูง!

“แทนที่จะปิดบังและหาทางแก้ปัญหากันเองเงียบๆ เราก็แค่เปิดเผยความจริงให้นักลงทุนรู้เท่านั้นเอง จะเรียกว่ากดราคาได้ไง พวกที่เพิ่งวิ่งออกจากห้องไปเมื่อกี้คงรีบไปปล่อยหุ้นกันมือเป็นระวิง เย็นนี้รายละเอียดคงโชว์หราบนแบบ ๕๙-๒** รวมกับข่าวซูเปอร์โคลาไม่ต่อสัญญา นักลงทุนคงคาดเดากันสนุกว่าผู้บริหารรู้ข่าววงใน เลยรีบเทขายหุ้นหนีเอาตัวรอดก่อน วันจันทร์ราคาตอนเปิดคงดิ่งลงเหวจนกู่ไม่กลับ ดีไม่ดีอาจจะฟลอร์อย่างที่เธอคาด ปีกแมงเม่าคงปลิวเกลื่อนตลาดหลักทรัพย์” ริสายิ้มมุมปากด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ เพราะโดยมากข้อมูลจากแบบ ๕๙-๒ ส่งผลกระทบในทางเดียวกันต่อตลาด เช่นหากผู้บริหารซื้อหุ้น ราคาหุ้นจะขึ้น หากผู้บริหารขาย นักลงทุนมักเทขายหุ้นเช่นกัน

กระสุนนัดนี้นอกจากจะดัดหลังผู้บริหารมักมากกลุ่มนั้นแล้ว เธอยังสบโอกาสซื้อหุ้นเพิ่มในราคาที่ถูกลงอีกด้วย เป็นก้าวสำคัญที่จะช่วยให้เธอชนะในศึกการแย่งชิงบริษัทกับซูเปอร์โคลาง่ายขึ้น

“ผมขอเป็นคนให้ข่าวนี้แทนคุณริสาได้ไหมครับ” สาวัชเสนอตัวลุ่นๆโดยไม่อารัมภบทล่วงหน้า

พี่สาวต่างมารดาหลากใจเหลือบตาขึ้นมองเขา

“ผู้จัดการฝึกหัดที่เผลอให้ข้อมูลสื่อโดยไม่ตั้งใจ เพราะรู้ไม่เท่าทันนักข่าว น่าจะแนบเนียนกว่ารองซีอีโอจงใจให้ข่าวเองนะครับ”

“เธอยินดีทิ้งชื่อเสียงของตัวเองเหรอ” หากคนนอกปะติดปะต่อได้ว่าผู้จัดการฝึกหัดที่ทำข่าวหลุดจนราคาหุ้นของบริษัทตกฮวบคือบุตรชายของธนา วันหน้ายามสาวัชรับตำแหน่งใดก็ตาม มันคงยากมากที่เขาจะได้รับความนับถือจากเพื่อนร่วมงาน เขาคงถูกมองว่าไร้ความสามารถทางธุรกิจ อ่านเกมการเงินไม่ได้เรื่อง และมีดีไม่มากพอสำหรับเป็นผู้นำของใคร!

“ถ้า ก.ล.ต.*** จับได้ว่าคุณริสาจงใจทุบหุ้น ผมว่ามันจะได้ไม่คุ้มเสียยิ่งกว่าครับ”

แววตาของหญิงสาวโรยแสงลงเล็กน้อย มุมปากบางยกขึ้นนิดๆจนเกือบเป็นรอยยิ้ม “ฉันไม่บังอาจให้ลูกชายคนโปรดของเตี่ยต้องลดตัวลงมาเสียสละขนาดนั้นหรอก” กระนั้นน้ำคำของเธอยังคงประชดประชันไม่เปลี่ยน

“ถ้าคุณริสาจะกรุณา แค่สั่งพนักงานไอทีตัดคลิปเสียงตอนคอนเฟอร์เรนซ์กับสเปนคราวก่อนให้ผมก็พอครับ เอาเฉพาะตอนที่ซูเปอร์โคลายืนกรานไม่ต่อสัญญานั่นละดีที่สุด”

หญิงสาวเดาได้ปรุโปร่งว่าอีกฝ่ายคิดอะไร เธอชั่งใจไม่นานจึงสั่งพนักงานจัดการตามความประสงค์ของสาวัช

“ผมขอตัวกลับไปทำงานนะครับ” สาวัชค้อมศีรษะ เหลียวมองวัชระซึ่งนั่งกุมศีรษะอยู่อีกด้านของโต๊ะและก้มหัวให้พี่ชายเล็กน้อย สุดท้ายเขาหมุนตัวเดินไปยังประตู

ทว่าเพียงมือจับคันเปิด ชายหนุ่มก็ชะงักเมื่อได้ยินเสียงเปรยดังมาจากเบื้องหลัง “ขอบใจนะ วันนี้เธอทำได้ดีมาก”

ชายหนุ่มกำคันโลหะในมือแน่น รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าโดยไม่ทันควบคุม เขาผงกศีรษะ แล้วเปิดประตูก้าวออกจากห้องประชุม และนั่นน่าจะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขา...มีความสุข!

ครั้นกลับมาถึงห้องทำงาน สาวัชกวาดตามองรอบๆจนไปหยุดสายตายังกระถางกล้วยไม้ตรงมุมโต๊ะ ที่ปลายก้านของฟาแลนดอปซิสดอกหนึ่งเกี่ยวไว้ด้วยสร้อยสีเงินวาววับรูปก้านและใบไม้จิ๋วๆร้อยสลับกับอัญมณีแฟนซีหลากสีแทนช่อดอกต่อกันไปตลอดเส้น เห็นได้ชัดว่าห่วงข้อหนึ่งง้างจากกัน ทำให้สร้อยขาดกลาง

สาวัชบรรจงหยิบสร้อยลงมาวางบนฝ่ามือด้วยความพึงใจ บทสนทนากับอิงอรุณว่าด้วยนาฬิกาที่ไม่มีใครอยากซื้อทำให้เขาต่อยอดเป็นไอเดียไปเสนอริสา จนได้รับความดีความชอบขนาดนี้ เห็นทีเขาต้องหาโอกาสไปขอบคุณหญิงสาวสักหน่อย รอจนเลิกงานให้เขาจัดการ ‘ธุระ’ ที่บอกกับริสาไว้เรียบร้อยก่อนเถอะ!

ชายหนุ่มไม่รู้ตัวสักนิดว่าเขามิได้ต้องการ ‘โอกาส’ สิ่งที่เขากำลังมองหาคือ ‘ข้ออ้าง’ ต่างหาก!




----------------------------------------------------------


* ฟลอร์ (Floor) และซิลลิ่ง (Ceiling) ราคาสูงและต่ำสุดของหุ้นที่สามารถซื้อขายได้ในแต่ละวัน โดยลงและขึ้นไม่เกิน ๓๐% จากราคาปิดตลาดของเมื่อวาน เช่นราคาหุ้นปิดตลาดเมื่อวานที่ ๑ บาท ราคาฟลอร์ของวันนี้คือ ๐.๗๐ บาท ส่วนซิลลิ่งคือ ๑.๓๐ บาท

** แบบ ๕๙-๒ คือข้อมูลแบบรายงานการเปลี่ยนแปลงการถือหลักทรัพย์ของผู้บริหาร ซึ่งตลาดหลักทรัพย์จะจัดทำและนำออกแสดงต่อสาธารณะทุกวัน เพื่อให้นักลงทุนมีข้อมูลในการตัดสินใจในการลงทุน

*** สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์




: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :


@พอใจ : ได้ดูแลบริษัทเอง
รับรองว่ามีเรื่องสนุกรอหนูอิงอยู่แน่ๆค่ะพอใจ
เราไม่ให้เสียของ 5555

ส่วนคนหลังห้อง ก็ใบ้ไว้ให้แล้วงายยยย
ว่าเป็นคนหน้าขรึม
ในเรื่องก็มีคนเดียวแหละหน้าตาเงี้ย อิอิ



@Zephyr : สารภาพตอนเขียนลืมคิดถึงพันเทพไปเลย
เพราะฉากก่อนหน้า พี่แกอยู่กับสุพจน์ 5555

ป.ล. ในเรื่องนี้เรือนที่ถูกที่สุดคือ Panerai รุ่น PAM 49 ค่ะ
ทั้งที่หน้าปัดใหญ่มาก
แต่ที่รุ่นนี้ฮิตสำหรับสาวๆ เพราะเปลี่ยนสายได้
แล้วมีสายแบรนด์เก๋ๆออกมาเยอะแยะ
ทั้งสายหนัง สายสี ลายการ์ตูน ลายพิมพ์ เพียบค่ะ

คือพอมาถึงนาฬิกาสะสม
คนสะสมจะไม่เล่นพวก Rolex กันเลย
จะไปรุ่น Limited มากกว่าน่ะค่ะ

สิริณไม่มีกับเขาสักเรือนหรอกนะ
แต่คุณพ่อสิริณชอบนาฬิกา
เลยอาศัยว่าอ่านไปด้วย ดูไปด้วย
ท่านพาไปเกาะเคาน์เตอร์ดูบ้าง เลยชอบไปด้วยเลย


@konhin : เค้าก็เริ่มรู้ตัวกันแล้วล่ะค่ะ
แต่แบบว่านิ่งนอนใจ 55555
ตอนนี้เค้ายังไม่กล้าเปิดเผย
รอให้ทั้งสองคนเริ่มมั่นใจก่อนนะคะ
แล้วเราค่อยไปให้เขารู้ความจริงกันตอนนั้น
จะได้ดราม่ากันบ้าง อิอิ
(หล่อนชักจะเหมือนคนโรคจิตแล้วนะสิริณ แหะแหะ)



@sumitt777 : รักเลย คอมเม้นต์แบบนี้
ใจจริงอยากให้เป็นเล่มเร็วๆ
แอบรู้สึกผิดกับคนอ่านเหมือนกัน
ที่ทยอยลงแบบนี้ บางทีหงุดหงิดอยากรู้ตอนจบ 5555


@นักอ่านเหนียวหนึบ : ปะล่า...
สิริณเขียนเอง อยากเปิดบริษัทแบบนี้เองเลยนะ
อยากให้คนสองคนได้มาเจอกันอะ
ตอนหาข้อมูลเขียนนิยาย
ต้องไปเซอร์เวย์บริษัทจับคู่
บอกเลย แทบจะปิดหน้าร้องไห้วิ่งออกจากบริษัท
คนโสดอยากมีแฟน ต้องจ่ายกันเป็นแสนนะคะ! T_T
แถมไม่รับรองผลด้วย
รู้งี้โสดต่อดีกว่า 5555


@Kim : ต้องมาจริงๆสิค้า
เดี๋ยวคนอ่านฟินเก้อ อิอิ

เค้าเริ่มคุ้นเคยกันแล้ว เคยชินที่จะต้องเห็นอีกคน
แหม...สัญญาณดีเนอะ
(แล้วหล่อนพิมพ์ไปยิ้มไปทำไมยะ ยายสิริณ! เป็นเอามากนะเนี่ย)

สิริณ

จำนวนการเข้าชม : 1254

---

---

---

---

---

เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account

Copyright (c) 2012 love-stories.net. All Rights Reserved. Designed by @windygallery