: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 23 (100%)
รถญี่ปุ่นคันใหญ่เคลื่อนมาจอดหน้าบ้านเดี่ยวขนาดสองชั้นที่ปลูกบนพื้นที่เจ็ดสิบตารางวาอยู่ในซอยลึกย่านสุขุมวิท โครงสร้างของบ้านก่อกำแพงฉาบปูนเรียบร้อยแล้ว ติดตั้งหลังคา ประตู หน้าต่างครบถ้วน ลานดินแห้งผากด้านหน้ามีเศษปูนเศษไม้วางสุม มุมหนึ่งคือถังผสมซีเมนต์ กองกระเบื้องรอใช้และเหล็กเส้น คนงานก่อสร้างยึดมุมทำงานง่วน บางส่วนเดินท่อน้ำ บางส่วนอยู่ในบ้าน บ้างก็เดินสายไฟ
อิงอรุณลงจากรถ เงยมองตัวบ้านอย่างสำรวจตรวจตรา พันเทพผลักประตูรั้วสีขาวสูงระดับอกเปิดกว้างไว้รอท่า เธอจึงรีบก้าวเข้าไปภายใน เกาะแขนอีกฝ่ายไว้เป็นหลัก เพราะพื้นค่อนข้างขรุขระ
“เดี๋ยวบ้านเสร็จแล้วค่อยทำสนามหญ้า ช่วงนี้ทนมองมันแบบรกๆไปก่อน อ้อ...เดินระวังนะ ไม้บางท่อนมีตะปูอยู่”
อิงอรุณก้าวระมัดระวังตามชายหนุ่มไปช้าๆ เพราะเจ็บขากันอยู่ทั้งคู่ แทบจะทันทีที่มาถึงด้านหลัง ใครคนหนึ่งซึ่งกำลังควบคุมการมุงหลังคา ก็หันมาส่งยิ้มให้พันเทพโดยอัตโนมัติ
“พาว่าที่เจ้าสาวมาดูเรือนหอเหรอ” ผู้ชายรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวจัดมายืนเคียงข้างพันเทพ
“ให้อิงมาดูไว้ก่อน เผื่ออยากปรับเปลี่ยนอะไรจะได้บอกกันตั้งแต่ตอนนี้” พันเทพอธิบาย
“เปลี่ยนได้เต็มที่เลยครับ แต่ต้องขอให้โฟกัสเฉพาะภายในนะ โครงสร้างภายนอกเปลี่ยนไม่ได้แล้ว” อีกฝ่ายเสริมสีหน้ายินดี ก่อนขมวดคิ้ว “เอ...เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่าครับ”
อิงอรุณหัวเราะขันๆ แสร้งทำสีหน้ารู้ทัน “นี่ถ้าเจอคนทักแบบนี้ข้างนอก อิงจะคิดว่านี่เป็นมุกเข้ามาชวนคุยนะคะ”
พันเทพและเพื่อนจึงหัวเราะพร้อมเพรียง “เออ กี้ทักได้เชยจริงๆด้วย เอ้า! ได้ยินแต่ชื่อกันมานานแล้ว แนะนำให้รู้จักกันอย่างเป็นทางการก่อนนะ นี่อิงอรุณ แฟนพี่เอง ส่วนนี่ก็กีรติ เป็นสถาปนิกออกแบบบ้านหลังนี้ แถมยังช่วยประสานงานกับวิศวกรควบคุมเรื่องการก่อสร้างด้วย”
อิงอรุณก้มศีรษะทักทาย
“ยินดีครับ สำหรับคุณอิง เรียกกี้ก็ได้ ว่าแต่เราไม่เคยเจอกันมาก่อนจริงๆเหรอ”
“ก็จริงน่ะสิคะ” อิงอรุณยักคิ้วล้อเลียน เสเหลียวมองรอบตัวบ้านแทนเพื่อซ่อนพิรุธที่อาจปรากฎในหน้า “คุณกี้ออกแบบบ้านสวยจัง ตัวบ้านแลโปร่ง แต่ก็อบอุ่น โครงสร้างภายนอกเก๋สะดุดตามากเลยค่ะ”
“กี้เคยได้รางวัลจากการประกวดออกแบบบ้านอยู่อาศัยของญี่ปุ่นด้วยนะ เรื่องฝีมือรับรองหายห่วง” พันเทพโฆษณา
อิงอรุณตาโต “อย่าบอกนะคะว่าคุณกี้ เป็นคนเดียวกับ เควิน เชาว์ สถาปนิกคนไทยที่ไปดังที่อเมริกาน่ะ”
“เผอิญใช่ซะด้วยสิ” พันเทพตอบแทน “ตัวจริงเสียงจริงเลยแหละ”
“ไม่ได้ดังขนาดนั้นหรอก พี่เทพก็พูดเกินไป” กีรติก้มศีรษะถ่อมตัว “มะรืนนี้มัณฑนากรจะมาดูสถานที่เตรียมเข้าหน้างานแล้ว คุณอิงมาด้วยสิครับ จะได้มาดูแบบร่างสามมิติที่เตรียมมา”
“วันอาทิตย์อิงติดงานน่ะกี้” พันเทพบอกแทนหญิงสาว “กี้จัดการให้เลยได้ไหม”
“คุณกี้จัดการตามที่เห็นสมควรได้เลยค่ะ” อิงอรุณกำลังจะเอ่ยต่อ ทว่าเสียงดนตรีดังแว่วๆมาจากโทรศัพท์ขัดจังหวะก่อน เธอจึงขอตัวด้วยสีหน้าลุแก่โทษ พร้อมกับก้มศีรษะขอตัว เดินห่างออกมาสองสามก้าวมิให้เสียงพูดคุยรบกวนสองหนุ่ม “โอ๊ย! นี่บริษัทเราดวงตกหรือไงเนี่ย จู่ๆทำไมถึงมีเรื่องแบบนี้ โอเคๆ งั้นเดี๋ยวพี่รีบกลับไป”
หญิงสาววางสายแล้วบอกพันเทพ “โทษทีนะเทพ ที่บริษัทมีปัญหา อิงขอกลับไปสะสางที่ออฟฟิศก่อน”
“เดี๋ยวเราขับรถไปส่ง” เพราะอิงอรุณไม่ได้ขับรถมาเองทั้งยังบาดเจ็บอยู่ ย่อมต้องเป็นหน้าที่ของเขาต้องดูแลรับส่ง กระนั้นชายหนุ่มก็เหลือบไปทางกีรติอย่างลุแก่โทษที่จำต้องปลีกตัวกลับทั้งที่เพิ่งมาถึงไม่นาน
“รบกวนด้วยนะเทพ” อิงอรุณเอ่ยเสียงอ่อย เพราะบ้านอยู่ในซอยลึก ไม่มีรถแท็กซี่ผ่านไปมา ทางเลือกของเธอจึงเหลือน้อยมาก เธอหันไปทางบุคคลที่สามก้มศีรษะนิดๆพร้อมกับออกตัว “ขอโทษนะคะคุณกี้ ที่อยู่คุยด้วยแค่แป๊บเดียว ถ้ายังไงโอกาสหน้าไปทานข้าวด้วยกันบ้างนะคะ”
“พี่เทพไปเถอะ” กีรติใจกว้าง “แล้วถ้ามีอะไรกี้จะโทร.ไป”
ทั้งคู่กลับมาที่รถอีกครั้ง บรรยากาศเงียบไปกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัดทั้งที่ขับรถออกมาค่อนข้างไกลแล้ว พันเทพจึงปัดไล่ความอึดอัดด้วยการชวนคุย “เดี๋ยวเราให้กี้นัดมัณฑนากรมาวันธรรมดาช่วงเย็นแทนดีไหม อิงจะได้มาฟังรายละเอียดด้วย”
“นัดวันไหนก็ได้ที่เทพสะดวกแหละ แค่บอกล่วงหน้าก็พอ อิงปลีกตัวมาได้”
“ไม่มีปัญหาแน่นะ” เขาถามขณะเลี้ยวรถเข้าลานจอดของคิวปิดแอสซิสแทนซ์
“แน่สิ” คนพูดลากเสียงยาว มือแตะคันเปิดประตูไว้นิ่งๆ เมื่อถามทิ้งทวน “เออ...เทพได้ข่าวจากพิมพ์บ้างไหม”
“ตั้งแต่ลากตัวจากโรงพักกลับบ้านวันนั้นแล้วก็ไม่ได้เจอกันเลย มีอะไรหรือเปล่า”
“วันที่อิงเดินแบบ พิมพ์บุกไปตบอิงที่งานนะ แล้วหลังจากนั้นพิมพ์ก็หายตัวไปเลย มันแปลกๆยังไงบอกไม่ถูก อิงชักกังวล เพราะเขาว่าก่อนพายุมา ฟ้ามักสงบเสมอ”
พันเทพเก็บผมที่ตกปรกใบหน้าหญิงสาวไปทัดหู บีบจมูกเธอเบาๆอย่างล้อเลียน “เราว่าที่ผ่านมาก็ฝนฟ้าคะนองแทบทุกวันอยู่แล้วนะ อิงต้องขอบคุณตัวเองต่างหากที่มองโลกในแง่ดีได้เก่งสุดๆ ถึงเห็นทุกอย่างสดใสสวยงาม แล้วก็กลายเป็นเรื่องเล็กไปซะหมด ถ้าเป็นคนอื่นเจอเรื่องขนาดนี้ คงไปไม่เป็นตั้งนานแล้ว”
“ถึงจะรู้ว่าเทพปลอบใจ แต่ก็ขอรับคำชมไว้หมดนะ เทพอย่าเพิ่งกลับละ อยู่กินข้าวกันก่อน ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน”
“จ้า ไม่กลับหรอก อิงลงไปก่อนเลย เดี๋ยวเราล็อกรถแล้วจะตามไป” พันเทพชั่งใจ นับจากอิงอรุณและแพรวเพชรเปิดบริษัท เขาไม่เคยมาปรากฏตัวยังสำนักงานของคิวปิดฯช่วงเลิกงานเพื่อหลีกเลี่ยงการพบกับบรรดาลูกค้า เนื่องจากสมาชิกส่วนใหญ่ต้องการความเป็นส่วนตัว เขาเป็นคนนอกไปรับรู้รับเห็นว่าบุคคลเหล่านี้ใช้บริการบริษัทจับคู่ มันอาจทำให้หลายคนอึดอัด ทว่าวันนี้อิงอรุณเป็นฝ่ายชวนเอง เขาจึงไม่มีทางเลือก นอกจากตามไปสมทบกับหญิงสาวในอีกเกือบห้านาทีถัดมา
เสียงในสำนักงานดังเซ็งแซ่เนื่องจากสมาชิกส่วนใหญ่จับกลุ่มคุยกันอยู่ในโถงกลาง พันเทพมองหาอิงอรุณ ก็เห็นเธอผลุบเข้าไปในห้องประชุมใหญ่พอดี ยังไม่ทันสอบถามรายละเอียดกับใคร เสียงจากลำโพงก็ดังขึ้นก่อน
“ขออภัยสมาชิกทุกท่านสำหรับเหตุสุดวิสัยที่เกิดขึ้นนะคะ คุณกัญญาถึงมือแพทย์แล้ว คุณหมอแจ้งว่าเธอขาแพลงเล็กน้อย ไม่ต้องเป็นห่วง หากสมาชิกท่านไหนรับของว่างและเข้าห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว ขอเชิญประจำที่ในห้องได้เลยค่ะ เดี๋ยวอีกห้านาทีเราจะเริ่มกิจกรรมกันแล้วนะคะ"
พันเทพมองหนุ่มสาวทยอยกันเข้าห้องประชุมจนเหลือบางตาแล้ว ค่อยถามรายละเอียดจากประชาสัมพันธ์ จนได้ความว่าระหว่างการบรรยายของกัญญา หญิงสาวเกิดเสียหลักก้าวพลาดตกเวทีจนยืนไม่ไหว พนักงานจึงพาวิทยากรจำเป็นไปโรงพยาบาล ทำให้การบรรยายชะงักไปชั่วขณะและต้องโทร.ตามอิงอรุณมารับช่วงต่อดังที่เห็น
พันเทพกำลังจะเข้าไปในห้องเพื่อให้กำลังใจอิงอรุณบ้าง แต่ใครคนหนึ่งก็มายืนขวางอยู่ตรงหน้าเสียก่อน
“คุณเป็นสมาชิกใหม่หรือคะ ไม่เห็นแขวนหมายเลขสมาชิกเลย”
พันเทพงง สตรีตรงหน้ารูปร่างสูงเพรียว ไว้ผมยาวม้วนเป็นลอนสลวย ใบหน้าเรียวตกแต่งประณีต ดวงตากลมโตสีเทาควันบุหรี่ จมูกโด่ง ขณะริมฝีปากอิ่มแต้มสีชมพูหวาน
“โสมสุรางค์ หรือเรียกมดก็ได้ค่ะ คุณไม่ติดเบอร์ แล้วจะให้มดเรียกคุณว่าอะไรดีคะ”
พันเทพเหลียวไปทางประชาสัมพันธ์สาว เห็นฝ่ายนั้นยิ้มแหย อธิบายว่า “คุณมดเป็นลูกค้าตั้งแต่บริษัทเพิ่งเปิดไม่นานค่ะ เลยรู้จักสมาชิกเกือบทุกคน พอเห็นคนหน้าใหม่ก็เลยมาทักทายเหมือนๆรับน้องน่ะค่ะ”
“ที่นั่งข้างมดยังว่าง ไปนั่งด้วยกันไหมคะ” คนพูดเอียงคอ ยิ้มนิดๆ
ประชาสัมพันธ์สาวทำท่าจะแย้ง แต่พันเทพหันไปปรามด้วยสายตาไว้ก่อน
ตลอดหนึ่งชั่วโมงจากนั้น โสมสุรางค์ทอดไมตรีให้เขาโจ่งแจ้ง แม้เมื่อการบรรยายจบลง สมาชิกทยอยออกจากห้องจนแทบว่างเปล่าแล้ว เธอก็ยังอยู่ข้างๆ ชายหนุ่มจึงบอกปัดตามตรง “ผมมีเรื่องปรึกษาคุณอิง ถ้าคุณมดจะกลับก็เชิญตามสบายเลยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ”
“หวังว่าจะได้พบกันอีกนะคะ” โสมสุรางค์แตะแขนเขา บอกด้วยแววตาแสนเสียดาย
เขาคอยจนโสมสุรางค์พ้นจากห้องแล้ว จึงไปสมทบกับอิงอรุณ ยกนิ้วโป้งให้เพื่อนรักดื้อๆ
หญิงสาวถอดคลิปที่หนีบไมค์ลอยติดกับเสื้อ แล้วส่งกล่องขยายเสียงคืนเจ้าหน้าที่ เพราะไม่เหลือสมาชิกในห้องแล้ว อิงอรุณจึงเกาะแขนชายหนุ่มยึดเป็นหลักยามเดินลงจากยกพื้นสูง “ว่าแต่คุณชายนึกยังไงคะ ถึงมานั่งฟังด้วยน่ะ”
“จะมาจับผิดว่าอิงพูดเป็นยังไง แล้วเอาไปเพ็ดทูลกับเพชร”
“ร้าย!” หญิงสาวแหนบแขนเขาหยอกเย้า
“เหงื่อแตกซิกเลย” พันเทพหยิบผ้าเช็ดหน้ายัดใส่มือหญิงสาว “เออ ลูกค้าอิงคนที่ชื่อมดน่ะ เราว่าเขาแปลกๆนะ”
“เจอคุณมดแล้วเหรอ รายนี้เขาชอบแหกกฎ อย่าใส่ใจเลย”
“ไม่ใช่เรื่องนั้น ถ้าเขาเป็นลูกค้าเก่าที่อยู่มาตั้งแต่เปิดบริษัท น่าจะเคยเข้าคอร์สนี้แล้ว ทำไมยังต้องมาอีกเหรอ”
“คุณมดยังไม่เจอคนถูกใจ ก็เลยเข้าคอร์สไปเรื่อยๆ จะได้เจอสมาชิกเปลี่ยนหน้ากันไปไง”
“ท่าทางคุณมดคนนี้คงรวยมากถึงใช้เงินทิ้งๆขว้างๆแบบนี้ แถมยังความอดทนสูงเป็นพิเศษ ฟังเรื่องเดิมซ้ำได้ตั้งหลายหน”
อิงอรุณหยุดเดิน ยกเครื่องแทบเลตในมือมาเปิดหน้าจอเรียกข้อมูลดู “จริงด้วย พอเทพทัก เราถึงเพิ่งสังเกตเห็น คุณมดสมัครแต่คอร์สเดิมซ้ำๆ ไม่ค่อยสมัครคอร์สที่เปิดใหม่เลย”
“หน้าตาก็สะสวย น่าจะมีคนในชีวิตจริงให้เลือกเยอะแยะ แต่กลับปักหลักอยู่บริษัทจับคู่ ผิดปกตินะ”
“โอเค อิงจะให้กุ้งลองจับตาดูเป็นพิเศษละกัน ไปกันเถอะ อิงหิวแล้ว”
“งั้นกินข้าวเสร็จ เราจะพาอิงไปล้างแผล แล้วค่อยไปเยี่ยมเพชรเป็นรายการสุดท้าย โอเคไหม”
“เหมาะแล้ว ควรแล้ว” อิงอรุณชูเครื่องแทบเลตในมือ “ขอเอานี่ไปเก็บที่ห้องแป๊บนึงนะ เดี๋ยวมา”
พันเทพมองหญิงสาววิ่งกระเผลกๆแล้วอมยิ้มด้วยความเอ็นดู นับจากวันแรกที่รู้จักกันจนถึงปัจจุบัน ผู้หญิงคนนี้น่ารักและแสนดีกับเขาเสมอต้นเสมอปลาย เขานึกถึงบทสนทนาที่คุยกับอิงอรุณระหว่างทางกลับมายังคิวปิดแอสซิสแทนซ์ จากนั้นถอนหายใจลึก...ยาว...
ถ้าเพียงแต่เขายังไม่มีใครในหัวใจ อิงอรุณต้องเป็นคนที่เขารักที่สุดแน่นอน!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
รีบมาลงให้อ่านก่อน เพราะเดี๋ยวต้องไปธุระ
ขอยกยอดเม้าธ์มอยไปไว้ตอนหน้านะคะ :D
สุขสันต์วันสุข มีวันหยุดที่แฮ็ปปี้เฮฮากันทุกคนเลยน้า
อิงอรุณลงจากรถ เงยมองตัวบ้านอย่างสำรวจตรวจตรา พันเทพผลักประตูรั้วสีขาวสูงระดับอกเปิดกว้างไว้รอท่า เธอจึงรีบก้าวเข้าไปภายใน เกาะแขนอีกฝ่ายไว้เป็นหลัก เพราะพื้นค่อนข้างขรุขระ
“เดี๋ยวบ้านเสร็จแล้วค่อยทำสนามหญ้า ช่วงนี้ทนมองมันแบบรกๆไปก่อน อ้อ...เดินระวังนะ ไม้บางท่อนมีตะปูอยู่”
อิงอรุณก้าวระมัดระวังตามชายหนุ่มไปช้าๆ เพราะเจ็บขากันอยู่ทั้งคู่ แทบจะทันทีที่มาถึงด้านหลัง ใครคนหนึ่งซึ่งกำลังควบคุมการมุงหลังคา ก็หันมาส่งยิ้มให้พันเทพโดยอัตโนมัติ
“พาว่าที่เจ้าสาวมาดูเรือนหอเหรอ” ผู้ชายรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวจัดมายืนเคียงข้างพันเทพ
“ให้อิงมาดูไว้ก่อน เผื่ออยากปรับเปลี่ยนอะไรจะได้บอกกันตั้งแต่ตอนนี้” พันเทพอธิบาย
“เปลี่ยนได้เต็มที่เลยครับ แต่ต้องขอให้โฟกัสเฉพาะภายในนะ โครงสร้างภายนอกเปลี่ยนไม่ได้แล้ว” อีกฝ่ายเสริมสีหน้ายินดี ก่อนขมวดคิ้ว “เอ...เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่าครับ”
อิงอรุณหัวเราะขันๆ แสร้งทำสีหน้ารู้ทัน “นี่ถ้าเจอคนทักแบบนี้ข้างนอก อิงจะคิดว่านี่เป็นมุกเข้ามาชวนคุยนะคะ”
พันเทพและเพื่อนจึงหัวเราะพร้อมเพรียง “เออ กี้ทักได้เชยจริงๆด้วย เอ้า! ได้ยินแต่ชื่อกันมานานแล้ว แนะนำให้รู้จักกันอย่างเป็นทางการก่อนนะ นี่อิงอรุณ แฟนพี่เอง ส่วนนี่ก็กีรติ เป็นสถาปนิกออกแบบบ้านหลังนี้ แถมยังช่วยประสานงานกับวิศวกรควบคุมเรื่องการก่อสร้างด้วย”
อิงอรุณก้มศีรษะทักทาย
“ยินดีครับ สำหรับคุณอิง เรียกกี้ก็ได้ ว่าแต่เราไม่เคยเจอกันมาก่อนจริงๆเหรอ”
“ก็จริงน่ะสิคะ” อิงอรุณยักคิ้วล้อเลียน เสเหลียวมองรอบตัวบ้านแทนเพื่อซ่อนพิรุธที่อาจปรากฎในหน้า “คุณกี้ออกแบบบ้านสวยจัง ตัวบ้านแลโปร่ง แต่ก็อบอุ่น โครงสร้างภายนอกเก๋สะดุดตามากเลยค่ะ”
“กี้เคยได้รางวัลจากการประกวดออกแบบบ้านอยู่อาศัยของญี่ปุ่นด้วยนะ เรื่องฝีมือรับรองหายห่วง” พันเทพโฆษณา
อิงอรุณตาโต “อย่าบอกนะคะว่าคุณกี้ เป็นคนเดียวกับ เควิน เชาว์ สถาปนิกคนไทยที่ไปดังที่อเมริกาน่ะ”
“เผอิญใช่ซะด้วยสิ” พันเทพตอบแทน “ตัวจริงเสียงจริงเลยแหละ”
“ไม่ได้ดังขนาดนั้นหรอก พี่เทพก็พูดเกินไป” กีรติก้มศีรษะถ่อมตัว “มะรืนนี้มัณฑนากรจะมาดูสถานที่เตรียมเข้าหน้างานแล้ว คุณอิงมาด้วยสิครับ จะได้มาดูแบบร่างสามมิติที่เตรียมมา”
“วันอาทิตย์อิงติดงานน่ะกี้” พันเทพบอกแทนหญิงสาว “กี้จัดการให้เลยได้ไหม”
“คุณกี้จัดการตามที่เห็นสมควรได้เลยค่ะ” อิงอรุณกำลังจะเอ่ยต่อ ทว่าเสียงดนตรีดังแว่วๆมาจากโทรศัพท์ขัดจังหวะก่อน เธอจึงขอตัวด้วยสีหน้าลุแก่โทษ พร้อมกับก้มศีรษะขอตัว เดินห่างออกมาสองสามก้าวมิให้เสียงพูดคุยรบกวนสองหนุ่ม “โอ๊ย! นี่บริษัทเราดวงตกหรือไงเนี่ย จู่ๆทำไมถึงมีเรื่องแบบนี้ โอเคๆ งั้นเดี๋ยวพี่รีบกลับไป”
หญิงสาววางสายแล้วบอกพันเทพ “โทษทีนะเทพ ที่บริษัทมีปัญหา อิงขอกลับไปสะสางที่ออฟฟิศก่อน”
“เดี๋ยวเราขับรถไปส่ง” เพราะอิงอรุณไม่ได้ขับรถมาเองทั้งยังบาดเจ็บอยู่ ย่อมต้องเป็นหน้าที่ของเขาต้องดูแลรับส่ง กระนั้นชายหนุ่มก็เหลือบไปทางกีรติอย่างลุแก่โทษที่จำต้องปลีกตัวกลับทั้งที่เพิ่งมาถึงไม่นาน
“รบกวนด้วยนะเทพ” อิงอรุณเอ่ยเสียงอ่อย เพราะบ้านอยู่ในซอยลึก ไม่มีรถแท็กซี่ผ่านไปมา ทางเลือกของเธอจึงเหลือน้อยมาก เธอหันไปทางบุคคลที่สามก้มศีรษะนิดๆพร้อมกับออกตัว “ขอโทษนะคะคุณกี้ ที่อยู่คุยด้วยแค่แป๊บเดียว ถ้ายังไงโอกาสหน้าไปทานข้าวด้วยกันบ้างนะคะ”
“พี่เทพไปเถอะ” กีรติใจกว้าง “แล้วถ้ามีอะไรกี้จะโทร.ไป”
ทั้งคู่กลับมาที่รถอีกครั้ง บรรยากาศเงียบไปกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัดทั้งที่ขับรถออกมาค่อนข้างไกลแล้ว พันเทพจึงปัดไล่ความอึดอัดด้วยการชวนคุย “เดี๋ยวเราให้กี้นัดมัณฑนากรมาวันธรรมดาช่วงเย็นแทนดีไหม อิงจะได้มาฟังรายละเอียดด้วย”
“นัดวันไหนก็ได้ที่เทพสะดวกแหละ แค่บอกล่วงหน้าก็พอ อิงปลีกตัวมาได้”
“ไม่มีปัญหาแน่นะ” เขาถามขณะเลี้ยวรถเข้าลานจอดของคิวปิดแอสซิสแทนซ์
“แน่สิ” คนพูดลากเสียงยาว มือแตะคันเปิดประตูไว้นิ่งๆ เมื่อถามทิ้งทวน “เออ...เทพได้ข่าวจากพิมพ์บ้างไหม”
“ตั้งแต่ลากตัวจากโรงพักกลับบ้านวันนั้นแล้วก็ไม่ได้เจอกันเลย มีอะไรหรือเปล่า”
“วันที่อิงเดินแบบ พิมพ์บุกไปตบอิงที่งานนะ แล้วหลังจากนั้นพิมพ์ก็หายตัวไปเลย มันแปลกๆยังไงบอกไม่ถูก อิงชักกังวล เพราะเขาว่าก่อนพายุมา ฟ้ามักสงบเสมอ”
พันเทพเก็บผมที่ตกปรกใบหน้าหญิงสาวไปทัดหู บีบจมูกเธอเบาๆอย่างล้อเลียน “เราว่าที่ผ่านมาก็ฝนฟ้าคะนองแทบทุกวันอยู่แล้วนะ อิงต้องขอบคุณตัวเองต่างหากที่มองโลกในแง่ดีได้เก่งสุดๆ ถึงเห็นทุกอย่างสดใสสวยงาม แล้วก็กลายเป็นเรื่องเล็กไปซะหมด ถ้าเป็นคนอื่นเจอเรื่องขนาดนี้ คงไปไม่เป็นตั้งนานแล้ว”
“ถึงจะรู้ว่าเทพปลอบใจ แต่ก็ขอรับคำชมไว้หมดนะ เทพอย่าเพิ่งกลับละ อยู่กินข้าวกันก่อน ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน”
“จ้า ไม่กลับหรอก อิงลงไปก่อนเลย เดี๋ยวเราล็อกรถแล้วจะตามไป” พันเทพชั่งใจ นับจากอิงอรุณและแพรวเพชรเปิดบริษัท เขาไม่เคยมาปรากฏตัวยังสำนักงานของคิวปิดฯช่วงเลิกงานเพื่อหลีกเลี่ยงการพบกับบรรดาลูกค้า เนื่องจากสมาชิกส่วนใหญ่ต้องการความเป็นส่วนตัว เขาเป็นคนนอกไปรับรู้รับเห็นว่าบุคคลเหล่านี้ใช้บริการบริษัทจับคู่ มันอาจทำให้หลายคนอึดอัด ทว่าวันนี้อิงอรุณเป็นฝ่ายชวนเอง เขาจึงไม่มีทางเลือก นอกจากตามไปสมทบกับหญิงสาวในอีกเกือบห้านาทีถัดมา
เสียงในสำนักงานดังเซ็งแซ่เนื่องจากสมาชิกส่วนใหญ่จับกลุ่มคุยกันอยู่ในโถงกลาง พันเทพมองหาอิงอรุณ ก็เห็นเธอผลุบเข้าไปในห้องประชุมใหญ่พอดี ยังไม่ทันสอบถามรายละเอียดกับใคร เสียงจากลำโพงก็ดังขึ้นก่อน
“ขออภัยสมาชิกทุกท่านสำหรับเหตุสุดวิสัยที่เกิดขึ้นนะคะ คุณกัญญาถึงมือแพทย์แล้ว คุณหมอแจ้งว่าเธอขาแพลงเล็กน้อย ไม่ต้องเป็นห่วง หากสมาชิกท่านไหนรับของว่างและเข้าห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว ขอเชิญประจำที่ในห้องได้เลยค่ะ เดี๋ยวอีกห้านาทีเราจะเริ่มกิจกรรมกันแล้วนะคะ"
พันเทพมองหนุ่มสาวทยอยกันเข้าห้องประชุมจนเหลือบางตาแล้ว ค่อยถามรายละเอียดจากประชาสัมพันธ์ จนได้ความว่าระหว่างการบรรยายของกัญญา หญิงสาวเกิดเสียหลักก้าวพลาดตกเวทีจนยืนไม่ไหว พนักงานจึงพาวิทยากรจำเป็นไปโรงพยาบาล ทำให้การบรรยายชะงักไปชั่วขณะและต้องโทร.ตามอิงอรุณมารับช่วงต่อดังที่เห็น
พันเทพกำลังจะเข้าไปในห้องเพื่อให้กำลังใจอิงอรุณบ้าง แต่ใครคนหนึ่งก็มายืนขวางอยู่ตรงหน้าเสียก่อน
“คุณเป็นสมาชิกใหม่หรือคะ ไม่เห็นแขวนหมายเลขสมาชิกเลย”
พันเทพงง สตรีตรงหน้ารูปร่างสูงเพรียว ไว้ผมยาวม้วนเป็นลอนสลวย ใบหน้าเรียวตกแต่งประณีต ดวงตากลมโตสีเทาควันบุหรี่ จมูกโด่ง ขณะริมฝีปากอิ่มแต้มสีชมพูหวาน
“โสมสุรางค์ หรือเรียกมดก็ได้ค่ะ คุณไม่ติดเบอร์ แล้วจะให้มดเรียกคุณว่าอะไรดีคะ”
พันเทพเหลียวไปทางประชาสัมพันธ์สาว เห็นฝ่ายนั้นยิ้มแหย อธิบายว่า “คุณมดเป็นลูกค้าตั้งแต่บริษัทเพิ่งเปิดไม่นานค่ะ เลยรู้จักสมาชิกเกือบทุกคน พอเห็นคนหน้าใหม่ก็เลยมาทักทายเหมือนๆรับน้องน่ะค่ะ”
“ที่นั่งข้างมดยังว่าง ไปนั่งด้วยกันไหมคะ” คนพูดเอียงคอ ยิ้มนิดๆ
ประชาสัมพันธ์สาวทำท่าจะแย้ง แต่พันเทพหันไปปรามด้วยสายตาไว้ก่อน
ตลอดหนึ่งชั่วโมงจากนั้น โสมสุรางค์ทอดไมตรีให้เขาโจ่งแจ้ง แม้เมื่อการบรรยายจบลง สมาชิกทยอยออกจากห้องจนแทบว่างเปล่าแล้ว เธอก็ยังอยู่ข้างๆ ชายหนุ่มจึงบอกปัดตามตรง “ผมมีเรื่องปรึกษาคุณอิง ถ้าคุณมดจะกลับก็เชิญตามสบายเลยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ”
“หวังว่าจะได้พบกันอีกนะคะ” โสมสุรางค์แตะแขนเขา บอกด้วยแววตาแสนเสียดาย
เขาคอยจนโสมสุรางค์พ้นจากห้องแล้ว จึงไปสมทบกับอิงอรุณ ยกนิ้วโป้งให้เพื่อนรักดื้อๆ
หญิงสาวถอดคลิปที่หนีบไมค์ลอยติดกับเสื้อ แล้วส่งกล่องขยายเสียงคืนเจ้าหน้าที่ เพราะไม่เหลือสมาชิกในห้องแล้ว อิงอรุณจึงเกาะแขนชายหนุ่มยึดเป็นหลักยามเดินลงจากยกพื้นสูง “ว่าแต่คุณชายนึกยังไงคะ ถึงมานั่งฟังด้วยน่ะ”
“จะมาจับผิดว่าอิงพูดเป็นยังไง แล้วเอาไปเพ็ดทูลกับเพชร”
“ร้าย!” หญิงสาวแหนบแขนเขาหยอกเย้า
“เหงื่อแตกซิกเลย” พันเทพหยิบผ้าเช็ดหน้ายัดใส่มือหญิงสาว “เออ ลูกค้าอิงคนที่ชื่อมดน่ะ เราว่าเขาแปลกๆนะ”
“เจอคุณมดแล้วเหรอ รายนี้เขาชอบแหกกฎ อย่าใส่ใจเลย”
“ไม่ใช่เรื่องนั้น ถ้าเขาเป็นลูกค้าเก่าที่อยู่มาตั้งแต่เปิดบริษัท น่าจะเคยเข้าคอร์สนี้แล้ว ทำไมยังต้องมาอีกเหรอ”
“คุณมดยังไม่เจอคนถูกใจ ก็เลยเข้าคอร์สไปเรื่อยๆ จะได้เจอสมาชิกเปลี่ยนหน้ากันไปไง”
“ท่าทางคุณมดคนนี้คงรวยมากถึงใช้เงินทิ้งๆขว้างๆแบบนี้ แถมยังความอดทนสูงเป็นพิเศษ ฟังเรื่องเดิมซ้ำได้ตั้งหลายหน”
อิงอรุณหยุดเดิน ยกเครื่องแทบเลตในมือมาเปิดหน้าจอเรียกข้อมูลดู “จริงด้วย พอเทพทัก เราถึงเพิ่งสังเกตเห็น คุณมดสมัครแต่คอร์สเดิมซ้ำๆ ไม่ค่อยสมัครคอร์สที่เปิดใหม่เลย”
“หน้าตาก็สะสวย น่าจะมีคนในชีวิตจริงให้เลือกเยอะแยะ แต่กลับปักหลักอยู่บริษัทจับคู่ ผิดปกตินะ”
“โอเค อิงจะให้กุ้งลองจับตาดูเป็นพิเศษละกัน ไปกันเถอะ อิงหิวแล้ว”
“งั้นกินข้าวเสร็จ เราจะพาอิงไปล้างแผล แล้วค่อยไปเยี่ยมเพชรเป็นรายการสุดท้าย โอเคไหม”
“เหมาะแล้ว ควรแล้ว” อิงอรุณชูเครื่องแทบเลตในมือ “ขอเอานี่ไปเก็บที่ห้องแป๊บนึงนะ เดี๋ยวมา”
พันเทพมองหญิงสาววิ่งกระเผลกๆแล้วอมยิ้มด้วยความเอ็นดู นับจากวันแรกที่รู้จักกันจนถึงปัจจุบัน ผู้หญิงคนนี้น่ารักและแสนดีกับเขาเสมอต้นเสมอปลาย เขานึกถึงบทสนทนาที่คุยกับอิงอรุณระหว่างทางกลับมายังคิวปิดแอสซิสแทนซ์ จากนั้นถอนหายใจลึก...ยาว...
ถ้าเพียงแต่เขายังไม่มีใครในหัวใจ อิงอรุณต้องเป็นคนที่เขารักที่สุดแน่นอน!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
รีบมาลงให้อ่านก่อน เพราะเดี๋ยวต้องไปธุระ
ขอยกยอดเม้าธ์มอยไปไว้ตอนหน้านะคะ :D
สุขสันต์วันสุข มีวันหยุดที่แฮ็ปปี้เฮฮากันทุกคนเลยน้า
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 มิ.ย. 2559, 12:39:08 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 มิ.ย. 2559, 12:39:08 น.
จำนวนการเข้าชม : 1310
| << ตอนที่ 23 (50%) | ตอนที่ 24 (33%) >> |
arixiah 3 มิ.ย. 2559, 13:16:31 น.
พันเทพดูไม่แมนเลยนะ
เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง ต้องลากคนอื่นเข้ามาเดือนร้อนด้วย
ไม่แมน ไม่มีศักดิ์ศรีเลย
ส่วนยัยอิง...คิดดีแล้วใช่มั๊ย
ถ้างั้นไม่ต้องโผล่หน้าไปให้ดร.เห็นนะ
เราสงสารดร.อ่ะ
พันเทพดูไม่แมนเลยนะ
เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง ต้องลากคนอื่นเข้ามาเดือนร้อนด้วย
ไม่แมน ไม่มีศักดิ์ศรีเลย
ส่วนยัยอิง...คิดดีแล้วใช่มั๊ย
ถ้างั้นไม่ต้องโผล่หน้าไปให้ดร.เห็นนะ
เราสงสารดร.อ่ะ
Zephyr 3 มิ.ย. 2559, 17:17:19 น.
อะไรเนี่ย
ทุกคนดูสวมหน้ากากกันหมดเลย
เทพนายด้วย อุตส่าห์เข้าข้างนาย
แต่จริงๆนายก็แต่งเพราะกลัว แล้วตัวจริงของนาย พิมพ์สินะ
เอ้อ เอาเถอะ จะยังไงอะไรแล้วแต่
ดีๆๆๆ หักมุม หักเยอะๆๆๆ ชอบๆๆๆ
ซาดิสม์ค่า
เอาให้คิดไม่ถึงเลยน้า หึหึ
อะไรเนี่ย
ทุกคนดูสวมหน้ากากกันหมดเลย
เทพนายด้วย อุตส่าห์เข้าข้างนาย
แต่จริงๆนายก็แต่งเพราะกลัว แล้วตัวจริงของนาย พิมพ์สินะ
เอ้อ เอาเถอะ จะยังไงอะไรแล้วแต่
ดีๆๆๆ หักมุม หักเยอะๆๆๆ ชอบๆๆๆ
ซาดิสม์ค่า
เอาให้คิดไม่ถึงเลยน้า หึหึ
พอใจ 3 มิ.ย. 2559, 19:13:09 น.
อ้าววว!! จู่ๆ อีตาพันเทพก็มีคนรักอยู่แล้วเหรอคะ ดีๆๆๆค่ะ รอวันที่ความจริงเปิดเผย คงจะมันส์พะยะค่ะ 5555
อ้าววว!! จู่ๆ อีตาพันเทพก็มีคนรักอยู่แล้วเหรอคะ ดีๆๆๆค่ะ รอวันที่ความจริงเปิดเผย คงจะมันส์พะยะค่ะ 5555
sumitt777 3 มิ.ย. 2559, 20:21:20 น.
พันเทพ มีคนของตัวเองแล้ว มาหลอกคุณหนูอิง ทำไม ฮึ่มมมม
พันเทพ มีคนของตัวเองแล้ว มาหลอกคุณหนูอิง ทำไม ฮึ่มมมม
Kim 3 มิ.ย. 2559, 21:53:24 น.
แล้วอิงกับเทพทำใจจะแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักได้ไง เรายังโกรธอิงเรื่องทำเล่นๆกับพี่ด๊อกอยู่
ตอนนี้พี่ด๊อกไม่มี คิดถึงนะเนี่ย
แล้วอิงกับเทพทำใจจะแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักได้ไง เรายังโกรธอิงเรื่องทำเล่นๆกับพี่ด๊อกอยู่
ตอนนี้พี่ด๊อกไม่มี คิดถึงนะเนี่ย
konhin 4 มิ.ย. 2559, 05:44:04 น.
คะแนนตกแล้วนายเทพ ตอนแรกนึกๆว่ารักอิงแล้วจะอกหัก ที่ไหนได้ ต่างฝ่ายต่างหลอกใช้กันนี่นา
คะแนนตกแล้วนายเทพ ตอนแรกนึกๆว่ารักอิงแล้วจะอกหัก ที่ไหนได้ ต่างฝ่ายต่างหลอกใช้กันนี่นา
นักอ่านเหนียวหนึบ 4 มิ.ย. 2559, 07:49:42 น.
เทพ.... นายทำเราอารมณ์เปลี่ยน จริงๆ แล้วเราว่านายนั่นแหละมองโลกในแง่ดีสุดๆ ละ คิดว่าหลับตาแล้วเรามองไม่เห็นคนอื่น คนอื่นก็ต้องมองไม่เห็นเราด้วยว่างั้น!!!!! อีกนิดนี่ก็หลอกต้วเองละนะยะ หมั่นไส้จริงๆ เล้ย พวกไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเนี่ย มานี่มาทั้งสามคนเลย เด๋วเอาไม้เขี่ยๆ ให้จะได้รู้สึก!!!!
ผูกประเด็นได้พีคมากกกกกกเลยไรต์ เค้างี้อินจนไม่เป็นอันทำไรละ 555555
เทพ.... นายทำเราอารมณ์เปลี่ยน จริงๆ แล้วเราว่านายนั่นแหละมองโลกในแง่ดีสุดๆ ละ คิดว่าหลับตาแล้วเรามองไม่เห็นคนอื่น คนอื่นก็ต้องมองไม่เห็นเราด้วยว่างั้น!!!!! อีกนิดนี่ก็หลอกต้วเองละนะยะ หมั่นไส้จริงๆ เล้ย พวกไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเนี่ย มานี่มาทั้งสามคนเลย เด๋วเอาไม้เขี่ยๆ ให้จะได้รู้สึก!!!!
ผูกประเด็นได้พีคมากกกกกกเลยไรต์ เค้างี้อินจนไม่เป็นอันทำไรละ 555555