: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ

อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้

เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้

สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์

ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!

เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!



♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)

เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ

ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥


ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: ตอนที่ 25 (50%)

หลังจากรถโคชปรับอากาศเคลื่อนเข้ามาจอดสนิทยังลานจอดของคิวปิดแอสซิสแทนซ์ อิงอรุณก็ลงมายืนอำนวยความสะดวกให้ลูกค้าที่ด้านล่าง สาวัชคอยจนคนอื่นเข้าอาคารไปหมดแล้ว จึงมาหยุดยืนเบื้องหน้าหญิงสาว ตั้งคำถามที่ข้องใจโดยไม่กลัวเสียหน้า “ทำไมคุณถึงจริงจังนักกับการที่สมาชิกต้องเลือกของชิ้นที่ตัวเองชอบที่สุดในทุกห้อง”

“จากสถิติแล้วคนโสดส่วนใหญ่มักมีทัศนคติบางอย่างที่ไม่ค่อยดีกับตัวเองค่ะ โทษตัวเองว่าที่ฉันยังเป็นโสดคงเพราะฉันมีข้อเสียบางอย่าง ฉันอาจหยิ่งเกินไป เลือกมากเกินไป งี่เง่าเกินไป หรือไม่ก็ใจร้อน อ้วน ผอม สูง เตี้ย สวย หล่อเกินไป และอีกสารพัด ซึ่งพอมาอยู่รวมกันที่คิวปิดฯ อิงกับเพชรมีหน้าที่เปลี่ยนทัศนคติพวกนี้ออกไปให้ได้มากที่สุด การเป็นโสดไม่ใช่ความผิด ไม่ใช่ตราบาป มันเป็นแค่ช่วงเวลาหนึ่งของการแสวงหาและค้นหาสิ่งที่มีความหมายอย่างแท้จริงเท่านั้นเอง”

“แล้วมันเกี่ยวกับการได้เลือกศิลปะวัตถุหรือโบราณวัตถุที่ตัวเองชอบที่สุดยังไง”

“คนที่มีทัศนคติดูถูกตัวเอง ลึกๆแล้วมีแนวโน้มว่าจะ ‘พยายาม’ เปลี่ยนแปลงตัวเอง ยอมประนีประนอมกว่าปกติไม่ว่าจะโดยรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม” เธอชูสองนิ้วทั้งสองมือระดับบ่ากระดิกเบาๆคล้ายสัญลักษณ์อัญประกาศเน้นเสียงตรงบางคำ

“การ ‘พยายาม’ ประนีประนอมก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ” เขาย้ำเสียงที่คำเดียวกันดุจรู้ว่าเธอให้ความสำคัญกับความหมายของมันมากกว่าปกติ

“มันดีแค่ในตอนแรกเท่านั้นค่ะ ระยะยาวแล้วมันเกิดผลเสียมากกว่า อิงเชื่อว่าการตามหา ‘อีกครึ่งนึงของชีวิต’ เนี่ย เราต้องเป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุด และเลือกคนที่ยอมรับในความเป็นตัวเรา ถ้าเราปั้นหน้าเสแสร้งแสดงความคิดเห็นหรือทำกิริยาที่ไม่ใช่ตัวเองใส่กัน ยิ่งคบกันหรือเกิดถึงขั้นแต่งงานกันไป แล้วค่อยเปิดเผยตัวตนออกมา ถ้าต่างฝ่ายต่างยอมรับไม่ได้ ก็จะนำไปสู่การหย่าร้าง ซึ่งเพชรกับอิงย้ำเสมอว่าไหนๆถ้าต้องเป็นโสดแล้ว ขอเป็นโสดแบบยังไม่ได้แต่งงาน ดีกว่าเป็นโสดเพราะหย่ามาแล้ว เพราะทัศนคติและมุมมองที่สังคมไทยมีต่อคนโสดจำพวกหลังมันค่อนข้างโหดร้ายน่ะค่ะ”

สาวัชจึงเสนอมุมมองของตัวเองบ้าง “การที่เขาไม่แสดงความคิดเห็นและตัวตนที่แท้จริง และเลือกทำตัวเป็นคนโลกสวย อาจไม่เกี่ยวกับการเป็นโสด แต่เป็นเพราะสังคมโซเชียลเน็ตเวิร์คมากกว่า เพราะลึกๆแล้วมนุษย์ส่วนใหญ่อยากมีตัวตน อยากเป็นซัมบอดี้ ก็เลยต้องสร้างภาพให้ดูดีกว่าตัวตนแท้จริง”

“ตามหลักจิตวิทยาแล้ว คนกลุ่มที่เสพติดสังคมโซเชียลเนี่ย บางส่วนก็จัดว่ามีปัญหานะคะ มีความนับถือตัวเองต่ำ ไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ เลยต้องพยายามเรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้าง อยากให้คนอิจฉาตัวเองเยอะๆ” อิงอรุณบอกปนยิ้ม “แต่เอ๊ะ! คุณสาวัชไม่ได้เล่นเฟสบุ๊คสักหน่อย ทำไมทราบคะ”

“อะไรที่คุณไม่เห็น ไม่ได้หมายความว่ามันไม่มีอยู่หรอกนะ ผมมีโซเชียลเน็ตเวิร์กทุกอย่างแหละ ประเด็นก็คือผมไม่ได้ใช้มันเป็นเครื่องมือในการดำเนินชีวิต ชีวิตผมไม่ได้ขึ้นกับการมีกิจกรรมบนโลกออนไลน์ ผมชอบการเจอหน้ากัน พบปะพูดคุยกันต่อหน้ามากกว่า” เขานิ่งไตร่ตรองชั่วครู่ “ว่าแต่...ทำไมคุณถึงบอกว่าผมไม่มีเฟสบุ๊ค เคยลองพยายามหาแล้วเหรอ”

“คิดว่ายังไงล่ะคะ” อิงอรุณอมยิ้ม

“ผมซ่อนไว้น่ะ ค้นหาปกติจะไม่เจอ”

“แล้วต้องค้นหายังไงถึงจะเจอคะ”

“จะไปค้นหา ไปรู้จักผมในเฟสบุ๊กทำไม มารู้จัก ‘ตัวผม’ นอกเฟสบุ๊คไม่ง่ายกว่าหรือ” สาวัชชะงักเล็กน้อยเมื่อเอ่ยประโยคนั้น พลันเขาจึงเสก้มลงมองนาฬิกาแล้วเปลี่ยนเรื่องดื้อๆ “จะกลับหรือยัง”

“ก่อนกลับอิงอยากเลี้ยงขอบคุณคุณสาวัชที่วันนี้คุณกรุณาสละเวลาไปเป็นวิทยากรให้คิวปิดแอสซิสแทนซ์”

“ไม่ต้องหรอก คุณจ่ายค่าเสียเวลาให้ผมแล้วนี่” มิไยที่เขาจะบอกปัดอย่างไร สุดท้ายอิงอรุณก็ทั้งอ้อนวอนและโน้มน้าวจนเขาตกปากว่าจะยอมรับเลี้ยง โดยนัดหมายเป็นมื้อกลางวันวันจันทร์ที่จะถึง

“คุณมีอะไรต้องทำอีกไหม” สาวัชพยักพเยิดไปทางอาคารเบื้องหลัง “คุณต้องไปล้างแผลที่โรงพยาบาล แล้วผมจะได้ส่งคุณกลับบ้านให้หมดเรื่องหมดราวเสียที”

อิงอรุณยู่หน้า “แหม...พูดจาเย็นชาไม่เคยเปลี่ยนเลย คุณสาวัชแค่แวะส่งอิงที่โรงพยาบาลก็พอค่ะ เดี๋ยวทำแผลแล้ว อิงกะจะแวะเยี่ยมเพชรก่อน”

“แล้วคุณจะกลับบ้านยังไง”

“อิงเก๊าะโทร.ชวนเพื่อนๆไปเยี่ยมเพชรด้วยกันสิคะ แล้วขากลับก็หลอกเพื่อนไปส่งที่บ้านซะเลย ง่ายดี”

“เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชาย” เขาแทบกัดลิ้นที่ถามไปโดยไม่ทันห้ามตัวเอง

“มีทั้งผู้หญิงแล้วก็ผู้ชายค่ะ”

ครั้นชายหนุ่มพยักหน้ารับรู้ขรึมๆ เธอจึงกะการณ์ “งั้นอิงขอเข้าไปเก็บของกับสั่งงานลูกน้องนิดนึงนะคะ”

หญิงสาวทำท่าจะวิ่ง แต่สาวัชขายาวกว่าเดินแค่สองก้าวก็มาอยู่เคียงข้าง เขาดุเสียงเข้ม “ค่อยๆเดินสิ!”

อิงอรุณจึงก้าวเคียงกันเข้าไปในอาคารอย่างว่าง่าย ครั้นผ่านห้องประชุมเล็ก สาวัชหยุดเดินทั้งยังยื่นมือไปยึดกระเป๋าแอร์เมสของเธอไว้ “ไม่ต้องแบกไปมาให้ลำบาก เอามานี่ ผมจะคอยที่นี่”

ชายหนุ่มผลักประตูห้องประชุมว่างเปล่าเปิดกว้าง เขาเห็นว่าคงใช้เวลาคอยไม่นาน จึงมิได้เปิดไฟใหญ่กลางห้อง อาศัยแสงจากภายนอกลอดเข้ามาเห็นเป็นลำเลาๆ

หญิงสาวพยักหน้า คลายมือจากหูกระเป๋าแต่โดยดี เธอหายเข้าไปด้านในของส่วนสำนักงานครู่เดียว ก็ย้อนกลับมาพร้อมกับอาการกระหืดกระหอบเมื่อเจ้าตัวเดินแกมวิ่งทั้งที่ขายังกระเผลกมาตลอดทาง

“อุ๊ย!” คงเพราะเกรงเขาคอยนาน วินาทีที่ผู้หญิงตัวเล็กโผล่พ้นประตูมา เธอจึงรีบร้อนจนสะดุดขาตัวเองเซหลุนๆพุ่งเข้ามาแทบจะตรงหน้าเขาพอดี ชายหนุ่มใจหายวาบ แขนทั้งคู่กางออกกว้างรอรับเธออัตโนมัติ

สาวัชก้มลงมองคนในอ้อมแขนสังเกตปฏิกิริยาเธอด้วยความอยากรู้โดยไม่ทันห้ามตัวเอง ครั้นเห็นอิงอรุณก้มหน้างุด ทั้งยังบิดกายนิดๆเพื่อให้เขาคลายอ้อมแขน เขาจึงแกล้งนิ่งเฉยทำเป็นไม่รับรู้ความอึดอัดใจนั้น

หญิงสาวจึงเงยขึ้นอุทธรณ์ “ปล่อยอิงได้แล้วค่ะคุณสาวัช”

สัมผัสอบอุ่นในอ้อมแขนทำให้หัวใจชายหนุ่มเต้นโครมครามเป็นจังหวะแปลกๆ

“ไม่ล้มอีกแน่นะ” กระทั่งเวลาอย่างนี้เขาก็ยังคงทำเสียงดุได้เสมอต้นเสมอปลาย

คอยจนอีกฝ่ายพยักหน้ายืนยัน อ้อมแขนแข็งแรงอบอุ่นจึงคลายออก แม้ในห้องจะมืดสลัวลาง แต่เขายังอุตส่าห์เห็นว่าอิงอรุณหน้าแดงก่ำ เธอยิ้มไม่สนิทหน้านัก พลางชี้มือไปที่กระเป๋า “อิงลืมหยิบกุญแจออฟฟิศไปด้วยน่ะค่ะ”

ชายหนุ่มพยักพเยิดไปบนโต๊ะ ทั้งยังเปรยลอย “เดินไม่เป็นหรือไง เจ็บขาอยู่ ทำไมต้องวิ่ง”

“กลัวคุณคอยนานนี่คะ”

“มันไม่ได้เร็วขึ้นสักกี่นาทีหรอก” เขาย้อน

“จริงค่ะ” คนเจ็บยิ้มแหย คว้ากุญแจได้ก็จิ้มแขนเขาเกรงๆ “อิงไม่วิ่งแล้ว จะค่อยๆเดิน คุณสาวัชคอยสักครู่นะคะ”

หญิงสาวแยกไปพักใหญ่แล้ว ขณะสาวัชต้องบังคับตนอย่างหนักมิให้มองไปยังประตู เพราะไม่อยากรู้สึกว่าตนเองกำลังรอคอยอิงอรุณด้วยใจจดจ่อ

“อ้าว! คุณสาวัชเองหรือคะ ขอโทษค่ะ กุ้งนึกว่าห้องว่างเลยว่าจะใช้โทรศัพท์หน่อย” เสียงหนึ่งดังมาจากหน้าประตู

สาวัชหมุนเก้าอี้ไปทางต้นเสียงช้าๆ ครั้นเห็นว่าเจ้าของเสียงคือกัญญา เขาจึงระลึกได้ว่ายังมีบางสิ่งติดค้างอยู่ในใจ ชายหนุ่มรีบเรียกผู้ช่วยกามเทพมือหนึ่งของคิวปิดแอสซิสแทนซ์ไว้ หญิงสาวกลับเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าข้องใจ

“เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่าครับ”

กัญญาเลิกคิ้วนิดๆ “ก็ที่ออฟฟิศนี่ไงคะ”

“หมายถึงนอกจากออฟฟิศของคิวปิดฯน่ะ”

“กุ้งว่าไม่เคยนะคะ” หญิงสาวยิ้มประโลม “จากสถิติแล้วส่วนใหญ่ผู้ชายที่ทักผู้หญิงแบบนี้ มีแนวโน้มว่าจะถูกตอกกลับสูงมากนะคะ”

“งานว็อตช์เฟสติวัล” สาวัชหรี่ตา เขาจำไม่ผิดแน่นอน เธอคือผู้หญิงที่โวยวายบริกรขวางทางทำให้เขาต้องเดินอ้อมตู้นาฬิกาหลีกไปอีกทาง หากไม่ใช่เพราะตั้งใจสังเกต ชายหนุ่มคงไม่เห็นความผิดปกติ โดยเฉพาะกิริยาอึ้งงันไปนิดๆ

“คุณสาวัชจำคนผิดแล้วค่ะ กุ้งไม่เคยไปงานแบบนั้นหรอก”

“งานแบบนั้นน่ะ แบบไหนครับ” เขากอดอก จับจ้องคู่สนทนาเขม็ง

“ชื่องานไฮโซขนาดนั้น กุ้งไม่มีปัญญาไปหรอกค่ะ”

“งั้นผมคงจำคนผิดเอง” ทั้งที่ออกปากเช่นนั้น แต่คิ้วของเขากลับไม่คลายออกสักนิด “ถ้าคุณมีธุระก็เชิญตามสบายเถอะครับ ขอโทษด้วยที่ทำให้เสียเวลา”

กัญญารีบหมุนตัวออกไปยังห้องประชุมข้างๆ ผลักประตูเข้าไปแล้วยืนหายใจเข้าลึกเพื่อคลายความตระหนก ทว่ายังไม่ทันหายใจทั่วท้อง เสียงหนึ่งก็ดึงขึ้นจากเบื้องหลัง

“แต่พี่ไม่คิดอย่างนั้นนะ”

ผู้ช่วยกามเทพมือขวาของแพรวเพชรเหลียวไปทางต้นเสียง แล้วเม้มปากฉับกลั้นเสียงอุทาน เมื่อเห็นอิงอรุณกำลังยืนกอดอกอยู่ตรงกรอบประตูกระจก มองมาด้วยสายตาและสีหน้าคาดคั้น ต้องการคำตอบเต็มที่

“ทำไมกุ้งต้องโกหกคุณสาวัชด้วย”








: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :



สกินชิพกันแล้วค่าท่านผู้โช้มมมมม นวดแก้มกันหน่อยน้า
เค้าเห็นนะ ว่าตะเองแอบยิ้มมุมปากกันอ้ะ อิอิ



สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 มิ.ย. 2559, 12:38:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 มิ.ย. 2559, 12:39:51 น.

จำนวนการเข้าชม : 1182





<< ตอนที่ 24 (100%)   ตอนที่ 25 (100%) >>
นักอ่านเหนียวหนึบ 9 มิ.ย. 2559, 12:59:59 น.
อะแหนะๆๆๆๆๆ ถ้ามันจะทำให้คุณหนูรู้ใจตัวเอง กุ้งก็ยอมๆ หน่อยน้าาาา 55555 อมยิ้มไร ไม่มี๊ ฉีกยิ้ม แล้วแอบนิ้มมุมปากเบาๆ ว่า เสร็จแน่ 555555


Kim 9 มิ.ย. 2559, 13:55:53 น.
รู้สึกว่าพี่ด๊อกจะตั้งใจรอเวลานี้ พอมีโอกาสเลยกอดแบบไม่ยอมปล่อย


กาซะลองพลัดถิ่น 9 มิ.ย. 2559, 18:39:39 น.
แหม..แห๋ม ด๊อกเตอร์ นี่เนียน ๆ คลุมคอนเซ็ปหน้านิ่งหน้าตายได้เสมอต้นเสมอปลายเชียวนะคะ ...



wane 10 มิ.ย. 2559, 02:30:20 น.
ความลับแตกแน่ๆ .... แต่ถ้าความลับนี้แตก อาจทำให้อิงรู้ใจตัวเองก็ได้นะ


konhin 10 มิ.ย. 2559, 05:17:25 น.
อิงเริ่มเห็นความผิดปกติแล้ว


Zephyr 10 มิ.ย. 2559, 08:51:55 น.
อุ้หม่ นางสงสัยละ
พอยอกไป จะทำใจได้เรอะ หึ


พอใจ 10 มิ.ย. 2559, 17:09:16 น.
คิคิ พ่อสาวัชนี่เจ้าเล่ห์ไม่หยอก แอบแกล้งสาวด้วย

พอใจมาตามอ่านนะค๊าา


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account