เรียงหัวใจฝัน:กิ่งหัวใจ...ใบรัก (เปิดจอง 31 เม.ย. 59- 31 กรกฎาคม 59)
ผู้หญิงห้าวปากร้ายใจแข็งมือหนัก กับ ผู้ชายปากจัดเจ้าชู้จัดมือไวเรื่องวุ่นวายชักเกิดเมื่อคนสองคนที่ถูกแยกด้วยวันเวลากลับมาเจอกันอีกครั้งในคราบของวิศวกรโรงงานกับทนายหนุ่ม และอาจเพราะสายสัมพันธ์ที่ดี(มั้ง)ตั้งแต่เด็กไอ้กุ้งหัวแหลมเลยชักอยากจะลองรักยัยรำพัดดูซักที
Tags: ไอ้กุ้งหัวแหลมกับยายรำพัด,กรี,ลลิตรภัทร,ดราม่า,วัยเด็ก,เรียงหัวใจฝัน,ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ตอน: บทที่ ๒ 3/4
รวิภัทรว่าพลางกดปลายจมูกโด่งลงแนบกับหน้าผากของลูกน้อย เขาเอื้อมมือมารั้งภรรยาเข้าไปหา กดจูบหนักๆ ลงที่ข้างแก้ม ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหงาย แขนใหญ่อีกข้างทอดโอบอยู่เหนือศีรษะบุตรสาว ส่วนอีกข้างทิ้งวางไว้ข้างตัว แล้วหลับตาลงเมื่อมีคนคลุมผ้าห่มให้
“วันนี้เหนื่อยหน่อยนะคะ”
มือเล็กเอื้อมมาบีบนวดคลายเมื่อย ที่ท่อนแขนล่ำสันให้อย่างเคย ส่วนสามียิ้มหวานส่งให้ ก่อนเอ่ยถาม
“เอ้อ... วันนี้ตอนบ่ายแขกที่รภัทรว่ามาน่ะใครกัน กลับไปเสียก่อนด้วยเลยยังไม่ทันได้คุยกัน” ทำท่านึกอยู่ครู่ถึงได้พูดต่อ “ลูกหลานของใครกัน พี่ว่าหน้าคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหน”
“หลานชายหม่อมจันทร์ไงคะ คนโตน่ะเป็นลูกคุณมารตี ส่วนคนเล็กเป็นลูกคุณอารดี”
“หือ” หม่อมราชวงศ์หนุ่มเลิกคิ้วขึ้น เมื่อคิดถึงตระกูลใหญ่อีกตระกูลหนึ่ง แม้จะไม่ได้เกี่ยวพันทางสายเลือด แต่ด้วยความเป็นราชนิกูลด้วยกัน เลยพลอยทำให้รู้จักผูกพันจนเหมือนญาติสนิท “คุณเล็ก กับคุณใหญ่ ลูกสาวท่านอาศิรศักดิ์น่ะหรือ งั้นก็หลานชายน่ะสิ หลานชายของท่านอาศักดิ์ โตกันขนาดนี้เชียว”
“นั่นสิคะ เห็นพี่ย้อยบอกว่า ปิดเทอมเลยมาเที่ยวบ้านสวนกัน นี่พอมาเจอยายตัวแสบของเราเข้า ก็เลยสนุกใหญ่”
“คุณใหญ่คงพาหลานมานี่น่ะ ได้ยินประภาเล่าอยู่ว่าคุณเล็กเธอมีปัญหากับสามี” ดวงตาสองคู่สบกันแน่วแน่ “เธอไม่ได้เต็มใจจะแต่งกันหรอก พี่พอจะรู้มาว่าคุณเล็ก เธอมีคนรักอยู่แล้ว”
ลัลน์ลลิตถอนหายใจ ในขณะที่รวิภัทรยิ้มอ่อนโยน มือข้างที่ไม่ได้เท้ากับที่นอน ยกขึ้นแนบแก้มภรรยา
“เห็นมั้ย... ว่าพี่ ‘เลือก’ ได้ถูกต้องแล้ว”
หญิงสาวแย้มยิ้มอ่อนหวานยกมือขึ้นแนบมือเขากับแก้มเธอ
“ไม่เอาละดึกแล้ว นอนกันเถอะนะ... พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า วันเกิดของรภัทรอย่าลืมซีจ๊ะ”
ลัลน์ลลิตรับคำ เธอก้มลงแตะริมฝีปากบอบบางลงข้างเคราเขียว ม.ร.ว. รวิภัทรยื่นแขนล่ำสันออกไปโอบรอบศีรษะบุตรสาว มีลัลน์ลลิตคอยห่มผ้าให้ ก่อนเธอจะเอื้อมมือไปปิดสวิตส์ไฟที่หัวเตียง แล้วทอดตัวลงนอนเคียงข้าง
“พี่รักลัลน์แล้วก็รภัทรมากที่สุดนะ”
ชายหนุ่มพึมพำเมื่อพลิกตัวนอนตะแคง พาดแขนผ่านร่างเล็กจ้อยไปหาเรือนร่างบอบบางของภรรยา ดึงรั้งเธอเข้ามาไว้ใกล้ตัวอย่างแหนหวง แล้วค่อยหลับตาลงอย่างเป็นสุข ด้วยหัวใจอิ่มเอิบเช่นทุกคืน
เช่นกันกับร่างเล็กของบุตรสาว ที่นอนกึ่งกลางระหว่างมารดาและบิดา คงมีรอยยิ้มแต้มหน้า
ทั้งหมด ครอบครัวของเราสามคนล่วงเข้าสู่นิทราในเวลาต่อมา
ในฝัน... รวิภัทรจับจูงมือของลูกน้อยและภรรยา เดินไปในหนทางข้างหน้า ใต้ท้องฟ้าสดใสสีคราม
เด็กชายกรีหยุดยืนมอง ด้วยความรู้สึกกึ่งๆ อิจฉา หลังเห็นพ่อแม่ลูกที่นั่งอยู่ที่สะพานไม้ท่าน้ำ ลัลน์ลลิตนั่งพับเพียบอยู่ข้างๆ สามีซึ่งนั่งขัดสมาธิ บนตักของคุณชายรวิภัทรมีเด็กหญิงลลิตรภัทรนั่งยิ้มหน้าแป้น ข้างๆ พวกเขามีถาดเคลือบใบใหญ่วางอยู่ ในนั้นมีโถใส่ข้าวสวย กับเถาปิ่นโตวางเคียงกับถาดเล็กที่บรรจุดอกบัวสีขาวสะอาดตา
สามพ่อแม่ลูกต่างหัวเราะหัวใคร่ให้แก่กัน เสียงหัวเราะสดใสดังไปทั่วคุ้งน้ำ
มันเป็นเช้าอีกวันที่แสนสุขและสดใส ลมเย็นๆ พัดมาเบาๆ กระทบกิ่งไม้เกิดเสียงสลับกับได้ยินเสียงนกร้องอยู่ตามคาคบ บ้างก็เห็นตัวที่กำลังเอียงคอมอง คล้ายเฝ้าดูความเป็นไปของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย สายน้ำในลำคลองตรงหน้า ยามต้องแสงสว่างของดวงอาทิตย์ดูราวกับเกล็ดอัญมณี
เสียงพายวาดกระทบผืนน้ำดังห่างออกไป เมื่อสามคนพ่อแม่ลูกวางดอกบัวเป็นอันดับสุดท้ายแล้วยกมือไหว้รับศีลรับพร จีวรสีส้มของพระสงฆ์ต้องกับแสงแดดอ่อนๆ ตอนเช้าตรู่ชวนมอง สายหมอกหนาที่โรยตัวมาค่อนคืนเริ่มบางและจางลง เพราะความร้อนแรงของพระอาทิตย์เริ่มเข้ามาแทนที่
“อ้าว! คุณกุ้ง” เด็กชายถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงทัก ก่อนจะหันไปมองพร้อมยกมือไหว้
“สวัสดีครับแม่ย้อย” ระย้ารับไหว้ เธอสวมผ้าถุงสีหม่นตรงชายชื้น เสื้อที่สวมแขนยาวสีดำทับเสื้อสีขาวข้างใน ผมรวบเป็นมวยไว้เรียบร้อยในมือถือตะกร้าหวาย ในนั้นเห็นมีพวกผักกับผลไม้ ที่น่าจะเป็นผลิตผลในสวนนั่นแหละ “พอดีนอนไม่ค่อยหลับครับ พอเช้าเลยลุกเลยดีกว่า แล้วก็เดินเล่นมาเรื่อยๆ แต่เดินไปเดินมา... ก็เดินมาถึงนี่จนได้”
“งั้นก็อยู่ทานข้าวเช้าด้วยกันเลยเถอะค่ะ วันนี้แม่ย้อยทำข้าวต้มกุ้งคุณรภัทรอยากทาน วันนี้วันเกิดเธอ” คนว่าบุ้ยใบ้ “โน่นแน่ะกำลังใส่บาตรกับคุณพ่อคุณแม่เธอ ไปค่ะ... ไปทานข้าวเช้าพร้อมน้องกัน”
เด็กชายมีท่าทางลังเล ระย้าจึงคะยั้นคะยอต่อ
“โถพ่อคุณ... คนกันเองทั้งนั้นค่ะอย่าคิดมากเลย ตาเสริมเสียอีกชอบมาฝากท้องที่นี่ ไปเถิดค่ะ... ไปเจอท่านเสียหน่อย คุณชายเธอเปรยๆเมื่อตอนเช้ามืดนี่เอง ว่าเสียดายเมื่อวานคุณๆ มาแต่ก็ไม่ได้เจอกัน”
ระย้าขยับเข้ามายืนใกล้ๆ ก้มหน้าลงมองมาพลางยิ้มอ่อนโยน
“ห้ามปฏิเสธค่ะ แล้วถ้าเหงาๆ ไม่มีเพื่อนก็มาเที่ยวเล่นที่นี่ ไม่มีใครว่าใครห้าม เสียแต่คุณกุ้งจะเข็ดไม่อยากมาอีก เพราะคุณรภัทรเท่านั้น”
“น้องน่ารักครับ”
เด็กชายว่า เมื่อหันไปมองเจ้าตัวดีที่นั่งตักพ่อยกมือไหว้พระท่วมหัว จนเด็กวัดที่อายุเลยเด็ก เห็นแล้วหัวเราะเสียงดัง พอๆ กับพระท่านที่ยิ้มๆอย่างเอ็นดู ได้ยินเสียงดังจ๋อยๆ คงจะชวนพระท่านคุย ก่อนที่จะหันกลับมา เอื้อมมือไปช่วยหิ้วตะกร้าของระย้าแทนคำตอบรับคำชวน
ระย้ากับกรีเริ่มออกเดินตรงไปยังเรือนเล็กที่เห็นควันไฟจางๆ ลอยขึ้นไปบนฟ้า แต่สายตาของทั้งคู่ยังวนเวียนไปมองแต่สามพ่อแม่ลูกที่อยู่กันที่ศาลาท่าน้ำ วินาทีหนึ่งลลิตรภัทรเหมือนจะหัวคะมำจนผู้เป็นพ่อคว้าไว้เกือบไม่ทัน แต่แรกเจ้าตัวเล็กดูตกใจหน้าเจื่อน แต่ต่อมาก็ยิ้มกว้างให้พ่อแม่
สีหน้าระย้ายามมองมีทั้งเอ็นดู แล้วก็หนักใจ ระอาใจ
“นั่นดูเถอะค่ะ ซนเหลือใจ ยิ่งเวลาคุณรภัทรเข้าคู่กับไอ้ป๊อกเมื่อไหร่ได้เรื่องทุกที” กรีไม่ออกความเห็น แต่สีหน้าเปื้อนยิ้ม ระย้าเบือนสายตากลับมามองไปยังเรือนหลังเล็กบ่นขึ้น “แล้วนี่ดูซิ... ไอ้ป๊อกน่ะป่านนี้ยังไม่ตื่นเลยค่ะ ตะวันไม่แยงก้นมันไม่ลุกหรอกขานั้นน่ะ”
เด็กชายกรีหลุดหัวเราะ และเสียงนั่นก็ทำให้คนที่นั่งอยู่ที่ท่าน้ำหันมามอง หม่อมราชวงศ์รวิภัทรกับลัลน์ลลิตเปิดยิ้มกว้างส่งมาให้ ส่วนเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้เกาะคอพ่อ ทำหน้าง้ำมองมาตาเขียว
“แม่ย้อยครับ รภัทร--” กรีถามเสียงกลั้วหัวเราะ “ดูสิครับ นั่นจะกัดผมไหม”
ระย้ามองตามและพอเห็นดังนั้นก็ตอบด้วยน้ำเสียงดุจเดียวกันว่า “ไม่แน่ใจนะคะ แต่แหม... แยกเขี้ยวรอเสียด้วย!”
“คุณพ่อขา” เจ้าตัวเล็กปีนขึ้นไปนั่งแหมะบนตักแล้วโอบวงแขนไปรอบคอ ‘คุณพ่อ’ ไว้แน่นด้วยท่าทางหวงๆ จากนั้นจึงหันกลับมาจ้องกรีตาเขม็งหลังจากเจ้าของบ้านเก็บข้าวของใส่บาตรพาแขกขึ้นมาบนเรือนหลังเล็ก เพื่อรอรับประทานอาหารเช้าพร้อมกับคนในครอบครัว
ลัลน์ลลิตแยกตัวไปทำครัวช่วยสามพี่เลี้ยงของเด็กหญิง ปล่อยให้สามีอยู่กับแขกตัวเล็กไป
ตรงนั้นเป็นชุดเก้าอี้ยาวริมระเบียง ม.ร.ว.รวิภัทรนั้นนั่งอยู่บนนั้น ส่วนกรีขอนั่งกับพื้นมากกว่าจะขึ้นไปนั่งด้วยตามคำชวนของบิดาเด็กหญิง เนื่องจาก ‘เจ้าถิ่น’ มองเป๋งมาตาแทบไม่กะพริบ
====================================================================>>>>>
ดีค้า พาไอ้กุ้งหัวแหลมกับยัยรำพัดมาส่งค่า ^O^
คุณZephyr เฟอร์รี่ัจัง อิกุ้งมันบอกว่าถึงเป็นนางมารแต่กุ้งก็รักนะ ฮิ้วววววววววววววว
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ ส่วนวันนี้ ไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า ส่วนคืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^O^
“วันนี้เหนื่อยหน่อยนะคะ”
มือเล็กเอื้อมมาบีบนวดคลายเมื่อย ที่ท่อนแขนล่ำสันให้อย่างเคย ส่วนสามียิ้มหวานส่งให้ ก่อนเอ่ยถาม
“เอ้อ... วันนี้ตอนบ่ายแขกที่รภัทรว่ามาน่ะใครกัน กลับไปเสียก่อนด้วยเลยยังไม่ทันได้คุยกัน” ทำท่านึกอยู่ครู่ถึงได้พูดต่อ “ลูกหลานของใครกัน พี่ว่าหน้าคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหน”
“หลานชายหม่อมจันทร์ไงคะ คนโตน่ะเป็นลูกคุณมารตี ส่วนคนเล็กเป็นลูกคุณอารดี”
“หือ” หม่อมราชวงศ์หนุ่มเลิกคิ้วขึ้น เมื่อคิดถึงตระกูลใหญ่อีกตระกูลหนึ่ง แม้จะไม่ได้เกี่ยวพันทางสายเลือด แต่ด้วยความเป็นราชนิกูลด้วยกัน เลยพลอยทำให้รู้จักผูกพันจนเหมือนญาติสนิท “คุณเล็ก กับคุณใหญ่ ลูกสาวท่านอาศิรศักดิ์น่ะหรือ งั้นก็หลานชายน่ะสิ หลานชายของท่านอาศักดิ์ โตกันขนาดนี้เชียว”
“นั่นสิคะ เห็นพี่ย้อยบอกว่า ปิดเทอมเลยมาเที่ยวบ้านสวนกัน นี่พอมาเจอยายตัวแสบของเราเข้า ก็เลยสนุกใหญ่”
“คุณใหญ่คงพาหลานมานี่น่ะ ได้ยินประภาเล่าอยู่ว่าคุณเล็กเธอมีปัญหากับสามี” ดวงตาสองคู่สบกันแน่วแน่ “เธอไม่ได้เต็มใจจะแต่งกันหรอก พี่พอจะรู้มาว่าคุณเล็ก เธอมีคนรักอยู่แล้ว”
ลัลน์ลลิตถอนหายใจ ในขณะที่รวิภัทรยิ้มอ่อนโยน มือข้างที่ไม่ได้เท้ากับที่นอน ยกขึ้นแนบแก้มภรรยา
“เห็นมั้ย... ว่าพี่ ‘เลือก’ ได้ถูกต้องแล้ว”
หญิงสาวแย้มยิ้มอ่อนหวานยกมือขึ้นแนบมือเขากับแก้มเธอ
“ไม่เอาละดึกแล้ว นอนกันเถอะนะ... พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า วันเกิดของรภัทรอย่าลืมซีจ๊ะ”
ลัลน์ลลิตรับคำ เธอก้มลงแตะริมฝีปากบอบบางลงข้างเคราเขียว ม.ร.ว. รวิภัทรยื่นแขนล่ำสันออกไปโอบรอบศีรษะบุตรสาว มีลัลน์ลลิตคอยห่มผ้าให้ ก่อนเธอจะเอื้อมมือไปปิดสวิตส์ไฟที่หัวเตียง แล้วทอดตัวลงนอนเคียงข้าง
“พี่รักลัลน์แล้วก็รภัทรมากที่สุดนะ”
ชายหนุ่มพึมพำเมื่อพลิกตัวนอนตะแคง พาดแขนผ่านร่างเล็กจ้อยไปหาเรือนร่างบอบบางของภรรยา ดึงรั้งเธอเข้ามาไว้ใกล้ตัวอย่างแหนหวง แล้วค่อยหลับตาลงอย่างเป็นสุข ด้วยหัวใจอิ่มเอิบเช่นทุกคืน
เช่นกันกับร่างเล็กของบุตรสาว ที่นอนกึ่งกลางระหว่างมารดาและบิดา คงมีรอยยิ้มแต้มหน้า
ทั้งหมด ครอบครัวของเราสามคนล่วงเข้าสู่นิทราในเวลาต่อมา
ในฝัน... รวิภัทรจับจูงมือของลูกน้อยและภรรยา เดินไปในหนทางข้างหน้า ใต้ท้องฟ้าสดใสสีคราม
เด็กชายกรีหยุดยืนมอง ด้วยความรู้สึกกึ่งๆ อิจฉา หลังเห็นพ่อแม่ลูกที่นั่งอยู่ที่สะพานไม้ท่าน้ำ ลัลน์ลลิตนั่งพับเพียบอยู่ข้างๆ สามีซึ่งนั่งขัดสมาธิ บนตักของคุณชายรวิภัทรมีเด็กหญิงลลิตรภัทรนั่งยิ้มหน้าแป้น ข้างๆ พวกเขามีถาดเคลือบใบใหญ่วางอยู่ ในนั้นมีโถใส่ข้าวสวย กับเถาปิ่นโตวางเคียงกับถาดเล็กที่บรรจุดอกบัวสีขาวสะอาดตา
สามพ่อแม่ลูกต่างหัวเราะหัวใคร่ให้แก่กัน เสียงหัวเราะสดใสดังไปทั่วคุ้งน้ำ
มันเป็นเช้าอีกวันที่แสนสุขและสดใส ลมเย็นๆ พัดมาเบาๆ กระทบกิ่งไม้เกิดเสียงสลับกับได้ยินเสียงนกร้องอยู่ตามคาคบ บ้างก็เห็นตัวที่กำลังเอียงคอมอง คล้ายเฝ้าดูความเป็นไปของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย สายน้ำในลำคลองตรงหน้า ยามต้องแสงสว่างของดวงอาทิตย์ดูราวกับเกล็ดอัญมณี
เสียงพายวาดกระทบผืนน้ำดังห่างออกไป เมื่อสามคนพ่อแม่ลูกวางดอกบัวเป็นอันดับสุดท้ายแล้วยกมือไหว้รับศีลรับพร จีวรสีส้มของพระสงฆ์ต้องกับแสงแดดอ่อนๆ ตอนเช้าตรู่ชวนมอง สายหมอกหนาที่โรยตัวมาค่อนคืนเริ่มบางและจางลง เพราะความร้อนแรงของพระอาทิตย์เริ่มเข้ามาแทนที่
“อ้าว! คุณกุ้ง” เด็กชายถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงทัก ก่อนจะหันไปมองพร้อมยกมือไหว้
“สวัสดีครับแม่ย้อย” ระย้ารับไหว้ เธอสวมผ้าถุงสีหม่นตรงชายชื้น เสื้อที่สวมแขนยาวสีดำทับเสื้อสีขาวข้างใน ผมรวบเป็นมวยไว้เรียบร้อยในมือถือตะกร้าหวาย ในนั้นเห็นมีพวกผักกับผลไม้ ที่น่าจะเป็นผลิตผลในสวนนั่นแหละ “พอดีนอนไม่ค่อยหลับครับ พอเช้าเลยลุกเลยดีกว่า แล้วก็เดินเล่นมาเรื่อยๆ แต่เดินไปเดินมา... ก็เดินมาถึงนี่จนได้”
“งั้นก็อยู่ทานข้าวเช้าด้วยกันเลยเถอะค่ะ วันนี้แม่ย้อยทำข้าวต้มกุ้งคุณรภัทรอยากทาน วันนี้วันเกิดเธอ” คนว่าบุ้ยใบ้ “โน่นแน่ะกำลังใส่บาตรกับคุณพ่อคุณแม่เธอ ไปค่ะ... ไปทานข้าวเช้าพร้อมน้องกัน”
เด็กชายมีท่าทางลังเล ระย้าจึงคะยั้นคะยอต่อ
“โถพ่อคุณ... คนกันเองทั้งนั้นค่ะอย่าคิดมากเลย ตาเสริมเสียอีกชอบมาฝากท้องที่นี่ ไปเถิดค่ะ... ไปเจอท่านเสียหน่อย คุณชายเธอเปรยๆเมื่อตอนเช้ามืดนี่เอง ว่าเสียดายเมื่อวานคุณๆ มาแต่ก็ไม่ได้เจอกัน”
ระย้าขยับเข้ามายืนใกล้ๆ ก้มหน้าลงมองมาพลางยิ้มอ่อนโยน
“ห้ามปฏิเสธค่ะ แล้วถ้าเหงาๆ ไม่มีเพื่อนก็มาเที่ยวเล่นที่นี่ ไม่มีใครว่าใครห้าม เสียแต่คุณกุ้งจะเข็ดไม่อยากมาอีก เพราะคุณรภัทรเท่านั้น”
“น้องน่ารักครับ”
เด็กชายว่า เมื่อหันไปมองเจ้าตัวดีที่นั่งตักพ่อยกมือไหว้พระท่วมหัว จนเด็กวัดที่อายุเลยเด็ก เห็นแล้วหัวเราะเสียงดัง พอๆ กับพระท่านที่ยิ้มๆอย่างเอ็นดู ได้ยินเสียงดังจ๋อยๆ คงจะชวนพระท่านคุย ก่อนที่จะหันกลับมา เอื้อมมือไปช่วยหิ้วตะกร้าของระย้าแทนคำตอบรับคำชวน
ระย้ากับกรีเริ่มออกเดินตรงไปยังเรือนเล็กที่เห็นควันไฟจางๆ ลอยขึ้นไปบนฟ้า แต่สายตาของทั้งคู่ยังวนเวียนไปมองแต่สามพ่อแม่ลูกที่อยู่กันที่ศาลาท่าน้ำ วินาทีหนึ่งลลิตรภัทรเหมือนจะหัวคะมำจนผู้เป็นพ่อคว้าไว้เกือบไม่ทัน แต่แรกเจ้าตัวเล็กดูตกใจหน้าเจื่อน แต่ต่อมาก็ยิ้มกว้างให้พ่อแม่
สีหน้าระย้ายามมองมีทั้งเอ็นดู แล้วก็หนักใจ ระอาใจ
“นั่นดูเถอะค่ะ ซนเหลือใจ ยิ่งเวลาคุณรภัทรเข้าคู่กับไอ้ป๊อกเมื่อไหร่ได้เรื่องทุกที” กรีไม่ออกความเห็น แต่สีหน้าเปื้อนยิ้ม ระย้าเบือนสายตากลับมามองไปยังเรือนหลังเล็กบ่นขึ้น “แล้วนี่ดูซิ... ไอ้ป๊อกน่ะป่านนี้ยังไม่ตื่นเลยค่ะ ตะวันไม่แยงก้นมันไม่ลุกหรอกขานั้นน่ะ”
เด็กชายกรีหลุดหัวเราะ และเสียงนั่นก็ทำให้คนที่นั่งอยู่ที่ท่าน้ำหันมามอง หม่อมราชวงศ์รวิภัทรกับลัลน์ลลิตเปิดยิ้มกว้างส่งมาให้ ส่วนเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้เกาะคอพ่อ ทำหน้าง้ำมองมาตาเขียว
“แม่ย้อยครับ รภัทร--” กรีถามเสียงกลั้วหัวเราะ “ดูสิครับ นั่นจะกัดผมไหม”
ระย้ามองตามและพอเห็นดังนั้นก็ตอบด้วยน้ำเสียงดุจเดียวกันว่า “ไม่แน่ใจนะคะ แต่แหม... แยกเขี้ยวรอเสียด้วย!”
“คุณพ่อขา” เจ้าตัวเล็กปีนขึ้นไปนั่งแหมะบนตักแล้วโอบวงแขนไปรอบคอ ‘คุณพ่อ’ ไว้แน่นด้วยท่าทางหวงๆ จากนั้นจึงหันกลับมาจ้องกรีตาเขม็งหลังจากเจ้าของบ้านเก็บข้าวของใส่บาตรพาแขกขึ้นมาบนเรือนหลังเล็ก เพื่อรอรับประทานอาหารเช้าพร้อมกับคนในครอบครัว
ลัลน์ลลิตแยกตัวไปทำครัวช่วยสามพี่เลี้ยงของเด็กหญิง ปล่อยให้สามีอยู่กับแขกตัวเล็กไป
ตรงนั้นเป็นชุดเก้าอี้ยาวริมระเบียง ม.ร.ว.รวิภัทรนั้นนั่งอยู่บนนั้น ส่วนกรีขอนั่งกับพื้นมากกว่าจะขึ้นไปนั่งด้วยตามคำชวนของบิดาเด็กหญิง เนื่องจาก ‘เจ้าถิ่น’ มองเป๋งมาตาแทบไม่กะพริบ
====================================================================>>>>>
ดีค้า พาไอ้กุ้งหัวแหลมกับยัยรำพัดมาส่งค่า ^O^
คุณZephyr เฟอร์รี่ัจัง อิกุ้งมันบอกว่าถึงเป็นนางมารแต่กุ้งก็รักนะ ฮิ้วววววววววววววว
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ ส่วนวันนี้ ไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า ส่วนคืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^O^
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 มิ.ย. 2559, 19:41:54 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 มิ.ย. 2559, 19:41:54 น.
จำนวนการเข้าชม : 1152
| << บทที่ ๒ 2/4 | บทที่ ๒ 4/4 >> |
ดังปัณณ์ 11 มิ.ย. 2559, 19:42:35 น.
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน Book To Go ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/I0ybNn
ฝากพี่เรกับอาวินด้วยนะคะ คืนนี้หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน Book To Go ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/I0ybNn
ฝากพี่เรกับอาวินด้วยนะคะ คืนนี้หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ
Zephyr 12 มิ.ย. 2559, 16:36:08 น.
หืม นาง จะงับพี่เค้าทำไม
บร้ะ จับฟาดก้นเลยพี่กุ้ง
เอ รึจะตบด้วยปากกะได้นะ
พ่อไม่ว่าหรอก ออกจะเอ็นดู หึหึ
หืม นาง จะงับพี่เค้าทำไม
บร้ะ จับฟาดก้นเลยพี่กุ้ง
เอ รึจะตบด้วยปากกะได้นะ
พ่อไม่ว่าหรอก ออกจะเอ็นดู หึหึ