: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 28 (100%)
เพิ่มใช้สมาธิตั้งใจมองท้องถนนเบื้องหน้าขับรถด้วยความระมัดระวัง ปล่อยให้เสียงพูดคุยของเจ้านายและทนายความประจำบริษัทผ่านหูไปเพราะเป็นเรื่องที่ยากเกินความเข้าใจของเขา หนุ่มใหญ่รู้เพียงว่าซูเปอร์โคลากำลังพยายามเข้ายึดกิจการของปรเมศวร์เทรดดิ้ง
ริสาอยู่ที่ตอนหลังของรถโยนเครื่องแท็บเล็ตไว้ที่ข้างเบาะ ความที่ขับรถรับใช้หญิงสาวตั้งแต่อีกฝ่ายเพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เพียงเห็นสีหน้านั้นจากกระจกมองหลัง เพิ่มก็บอกได้ว่าเจ้านายกำลังหัวเสีย
“บ้าที่สุด! ซูเปอร์โคลาประกาศทำเทนเดอร์ออฟเฟอร์เร็วกว่ากำหนด ทำให้ตอนนี้ราคาหุ้นพุ่งพรวดไปที่ยี่สิบบาทแล้ว ใครๆก็ซื้อหุ้นพีอาร์เอ็มเก็บไว้ขายให้ซูเปอร์โคลา แต่เราเองกลับยังมีหุ้นในมือไม่ถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์”
ธนภูมินั่งตรงเบาะหน้าข้างคนขับเอี้ยวตัวไปออกความเห็นกับเจ้านาย “ผมคิดว่าทางสเปนคงสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของเรา ถึงตัดสินใจชิงลงมือเร็วกว่าเดิมอย่างนี้”
“คุณธนภูมิติดต่อพวกเศรษฐ์สถาพรให้ที ฉันอยากเจรจาซื้อหุ้นที่สองแม่ลูกนั่นถืออยู่”
“เขาจะยอมขายหรือครับ ตอนนี้ราคาขึ้นมาสูงแล้ว เขาอาจรอถือไปขายซูเปอร์โคลาก็ได้”
“ฉันจะขอซื้อที่ราคาเทนเดอร์ของซูเปอร์โคลา” น้ำเสียงริสาเฉียบขาด “๒๙ บาท!”
“มันเสี่ยงมากเลยนะครับ ด้วยเงินจำนวนเดียวกัน ถ้าเราซื้อในตลาดที่ราคายี่สิบบาท เราจะได้หุ้นเพิ่มขึ้นอีก ๕๐% เลยนะครับ” จากปลายหางตาเขาเห็นธนภูมิส่ายหน้าไม่เห็นด้วย
“ตอนนี้ซูเปอร์โคลามีหุ้นสี่สิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ สองแม่ลูกนั่นถืออยู่สิบสอง เมื่อไหร่ที่สองกลุ่มนั้นรวมตัวกัน แผนทั้งหมดของเราจะพังไม่เป็นท่า ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องเอาสิบสองเปอร์เซ็นต์นั้นมาไว้ในมือก่อนให้ได้”
“แต่เรื่องเงิน...”
“เศรษฐ์สถาพรกับปรเมศวร์มีสัญญาใจกันหลายเรื่อง เราอาจเอาสินทรัพย์อื่นไปค้ำไว้ก่อน แล้วทยอยจ่ายค่าหุ้นให้เป็นงวด ฉันว่าทางนั้นไม่น่ามีปัญหา ฉันอยากกว้านหุ้นในตลาดให้ได้มากที่สุด คุณหาวงเงินกู้ให้ฉันเพิ่มไม่ได้เลยเหรอ”
“ธนาคารทุกแห่งที่เรายื่นเรื่องเข้าไป ตอบกลับมาว่าขั้นตอนการพิจารณายังไม่แล้วเสร็จครับ”
“จ่ายค่าดำเนินการเข้าไปสิ” ริสาสั่งทั้งที่ปกติต่อต้านการติดสินบนมาตลอด บอกให้รู้ว่าเธอเข้าตาจนแล้วจริงๆ
“ราคาหุ้นขึ้นไปสูงขนาดนี้แล้ว มันไม่คุ้มที่เราจะโดดลงในเล่นในเกมนี้ ถ้าเทนเดอร์ล้ม หุ้นพีอาร์เอ็มราคาร่วงกรูด เราจะขาดทุนเจ็บหนักนะครับ”
“งั้นก็ทำให้ราคาหุ้นตกซะตั้งแต่ตอนนี้เลยสิ เราจะได้เข้าไปช้อนซื้อ!”
ธนภูมิมีสีหน้าละม้ายอึดอัดลำบากใจ “คุณสาวัชให้ข่าวผิดพลาดทำให้ราคาหล่นลงมาเกือบติดฟลอร์เมื่ออาทิตย์ก่อนไปแล้ว ถ้าเราใช้วิธีเดิมอีก ผมว่า ก.ล.ต.คงไม่ยอมอยู่เฉยแน่”
“โน่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้ แล้วจะให้ฉันรอดูบริษัทถูกยึดไปต่อหน้าต่อตางั้นเหรอ”
“ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ ผมว่าถ้าจะทุบราคาหุ้นให้ได้จริงๆ เราคงต้องภาวนาให้ไฟไหม้โรงงานแล้วละครับ”
ริสาหัวเราะแกนๆ สะบัดเสียงอย่างประชดประชัน “ฉันคงไม่โชคดีขนาดนั้นมั้ง”
เพิ่มสังเกตเจ้านายผ่านกระจกมองหลัง เห็นสีหน้าเคร่งเครียดของเธอเต็มตา หญิงสาวเอนพิงเบาะหลับตาลงแล้วถอนหายใจดุจแบกความทุกข์หนักหนาอยู่บนบ่าทั้งสองข้าง
“ถ้าคุณยังมีอารมณ์ขันได้แบบนี้ ผมเชื่อว่าอีกไม่นาน คุณคงคิดอะไรดีๆออกแน่นอน” น้ำเสียงธนภูมิบอกความศรัทธาในตัวริสาเต็มเปี่ยม
สารถีหนุ่มใหญ่กำพวงมาลัยรถแน่น ย้ำในใจซ้ำๆราวกับสะกดจิตตัวเอง ไม่เคยมีคำว่า ‘ทำไม่ได้’ ในพจนานุกรมของริสา สิ่งใดที่ตั้งใจหญิงสาวจะทำสำเร็จเสมอ เธอต้องนำบริษัทผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้แน่นอน!
อินทุอรวีจับป้ายติดหมายเลขสมาชิกที่คล้องคอให้อยู่ตรงกึ่งกลาง แล้วสำรวจเงาสะท้อนในกระจกพลางยิ้มอย่างอดไม่ได้ เสียงจ้อกแจ้กปะปนเสียงหัวเราะและวี้ดว้ายของสาวๆดังคับห้องน้ำบอกให้รู้ว่าลูกค้าส่วนใหญ่พอใจกับกิจกรรมที่ผ่านไปเพียงใด นับว่าวันแรกของการลงหน้างานเก็บข้อมูลที่คิวปิดแอสซิสแทนซ์เพื่อใช้เขียนแผนธุรกิจผ่านไปด้วยดีจริงๆ
อิงอรุณวางป้ายติดหมายเลขให้เธอหลังจากพาชมบริษัท พร้อมกับอธิบายเหตุผลที่ต้องทำเช่นนั้นด้วยสีหน้าลุแก่โทษ น้ำเสียงจ๋อยๆประนีประนอมออดอ้อนทำให้เธอโกรธไม่ลง ทั้งยังนึกชมความรอบคอบของอีกฝ่าย
‘ลูกค้าส่วนใหญ่ค่อนข้างหวงความเป็นส่วนตัว ไม่อยากให้คนนอกรู้ว่าตัวเองมาใช้บริการที่นี่ เพราะฉะนั้นระหว่างคุณหญิงเข้าสังเกตการณ์ในคอร์สต่างๆเพื่อตรวจสอบคิวปิดฯ อิงขอให้คุณหญิงช่วยเนียนๆทำตัวเป็นลูกค้าคนนึงของบริษัทได้ไหมคะ ลูกค้าคนอื่นๆของอิงจะได้ไม่อึดอัดหรือลำบากใจ’
อิงอรุณคงรักการจับคู่และบริษัทนี้มากจึงคำนึงถึงความรู้สึกของผู้ใช้บริการเป็นหลัก ใส่ใจภาพลักษณ์ของสมาชิกทุกคน และให้ความสำคัญแม้ในรายละเอียดซึ่งเล็กที่สุด
หม่อมราชวงศ์หญิงสัญญากับตัวเองว่าเธอจะทำทุกทางเพื่อช่วยให้คิวปิดแอสซิสแทนซ์อยู่ในธุรกิจนี้ต่อไป แม้ต้องใช้ทักษะทั้งหมดที่มีก็ตาม!
ราชนิกุลสาวออกจากห้องน้ำมุ่งหน้าไปยังส่วนสำนักงานหมายไปบอกลาอิงอรุณ แต่กลับต้องแปลกใจเมื่อพบหนุ่มสาวคู่หนึ่งยืนคุยกันอยู่ห่างไปเล็กน้อย ฝ่ายชายรูปร่างสูงสมส่วนสวมสูทสีเข้มแบบเรียบ ผมสีน้ำตาลเข้มตัดสั้นหวีเปิดด้านหน้าให้ตั้งขึ้น เขาดูคุ้นตาอย่างยิ่ง ครั้นทบทวนความทรงจำชั่วครู่ก็นึกออก...สาวัชนั่นเอง!
อินทุอรวีพิจารณาคู่สนทนาของเขาก็พบว่าฝ่ายหญิงสวยเฉียบ แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด กำลังเกาะแขนดอกเตอร์หนุ่ม เธอผู้นั้นฉีกยิ้มและส่งสายตาชื่นชมโดยไม่ปิดบัง “มดชอบที่เมื่อกี้ดอกเตอร์พูดเรื่องการสร้างความประทับใจมากเลยค่ะ เห็นด้วยจริงๆว่าถ้าเป้าหมายไม่เล่นด้วย แต่ดูถูกและไม่เห็นคุณค่าของเรา เราควรทำใจมากกว่าตื๊อ เพราะศีลของแต่ละคนไม่เสมอกัน ถึงทำความคุ้นเคยกันได้ในวันนี้ วันหน้าก็ต้องมีเรื่องอื่นให้ขัดหูขัดตากันอีกอยู่ดี”
อินทุอรวีจำได้ว่าคนที่พูดประโยคนี้ไม่ใช่สาวัช เธอเริ่มเดาบางอย่างได้รางๆ จึงเงี่ยหูฟังตั้งใจสังเกตการณ์ต่อ
สาวัชยิ้มฝืดเฝื่อนพร้อมกับปลดมือหญิงสาวออก “คุณจำผิดแล้ว คนที่พูดประโยคนั้นคือคุณอิงอรุณต่างหาก”
“อุ๊ย! จริงหรือคะ ตายละ มดนี่แย่จริง ความจำชักเลอะเทอะใหญ่แล้ว” ฝ่ายหญิงยิ้มไร้เดียงส เสเหลียวมองรอบตัว “เอ่อ...ดอกเตอร์จะกลับเลยไหมคะ พอดีวันนี้มดไม่ได้เอารถมา ถ้าจะขออาศัยรถดอกเตอร์ไปลงที่สถานีรถไฟฟ้าได้ไหมเอ่ย”
“ผมไม่มีรถ”
“อ้าว เหรอคะ แย่จังงั้นมดไม่กวนแล้วดีกว่า ขอตัวก่อนนะคะ” สาวสวยผู้นั้นยังยิ้มอ่อนหวานแนบเนียน ทว่ามือผละจากแขนชายหนุ่มทันควันทั้งยังแยกตัวออกไปทันทีราวกับกลัวเชื้อโรค ‘ความจน’ ของอีกฝ่ายกระเด็นไปเปรอะตัวเธอเข้า
หม่อมราชวงศ์สาวเบือนหน้าไปทางอื่นซ่อนยิ้ม ถ้าคุณมดรู้ว่าผู้ชายที่เจ้าหล่อนประเมินว่า ‘จน’ นั้น มีพอร์ตการลงทุนในตลาดหลักทรัพย์เป็นตัวเลขถึงเก้าหลัก อยากรู้จริงว่าผู้หญิงคนนั้นจะมีสีหน้าตกตะลึงขนาดไหน
อินทุอรวีจำต้องยอมรับว่าโลกของเธอมีแต่เรื่องราวซ้ำๆ ทั้งแผนธุรกิจ เงินกู้ อัตราดอกเบี้ย สถานการณ์เศรษฐกิจโลก รวมไปถึงการเมืองระหว่างประเทศ เกิดขึ้นสลับกันไปมา การได้เจอฉากแปลกๆแบบนี้บ้างทำให้ชีวิตเธอสนุกขึ้นจริงๆ!
“อ้าว! คุณ...” เสียงห้าวดังขึ้นทำให้เธอสะดุ้ง ครั้นหันไปทางต้นเสียงก็พบว่าสาวัชยืนอยู่ตรงหน้า สายตาเหลือบต่ำลงมายังป้ายติดหมายเลขที่คล้องคอเธออยู่ แล้วชายหนุ่มก็ชะงัก
อินทุอรวีชำเลืองมองป้ายที่เขาเหน็บไว้กับกระเป๋าเสื้อเช่นกัน พลันก็ต้องประหลาดใจแกมสงสัย ผู้ชายอย่างสาวัชเนี่ยนะเป็นสมาชิกบริษัทจับคู่! วันนั้นเธอชวนคุยระดับธรรมดาเขายังเมินเลย คนถือตัวขนาดนั้นไม่น่ายอมเอาตัวเองมาเป็นตัวเลือกให้คนอื่น น่าจะมีบางอย่างอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
“ผมควรเรียกคุณว่ายังไงดี” น้ำเสียงเขาราบเรียบ สุภาพไร้ที่ติเช่นเคย
“เรียกชื่อดีกว่าค่ะ เลขตัวเอง ดิฉันยังจำไม่ได้เลย อีกอย่าง...ดิฉันไม่อายนะถ้าเจอคนรู้จักที่นี่” นอกจากเธอจะไม่ใช่ลูกค้าของบริษัทจับคู่แล้ว เธอยังชอบผู้เป็นเจ้าของเกินกว่าจะดูแคลนบริษัทของอิงอรุณว่าเป็นสถานที่น่ารังเกียจ อินทุอรวีบุ้ยปากไปทางที่ผู้หญิงที่เพิ่งลับกายไป “ทำคะแนนเข้าตาสาวขนาดนั้นแล้ว ทำไมไม่เชื่อมสายสัมพันธ์กันต่อล่ะคะ”
เขาทำท่าอึกอักคล้ายจะอธิบายบางอย่าง แต่ก็เปลี่ยนใจ ซึ่งทำให้บรรยากาศแปรเป็นอึมครึม อินทุอรวีจึงก้มศีรษะลุแก่โทษ “ขอโทษที่ละลาบละล้วง ดูเหมือนดอกเตอร์จะไม่สะดวกใจ ถ้าอย่างนั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ”
แทนที่จะเดินไปทางประตูหน้า หญิงสาวกลับก้าวไปทางที่เป็นส่วนสำนักงาน
“ประตูอยู่ทางโน้น” สาวัชเปรยลอยๆ
เธอหันกลับมาส่งยิ้มให้อย่างอดไม่ได้ “ดิฉันจะไปลาคุณอิงก่อนน่ะค่ะ”
เขาหรี่ตาดุจกำลังใคร่ครวญบางสิ่ง จากนั้นจึงถามอย่างระมัดระวัง “หรือว่า...คุณไม่ใช่ลูกค้าของที่นี่”
หญิงสาวขมวดคิ้วนิดเดียว พลันก็เข้าใจ “อ้อ...ที่แท้คุณก็ไม่ใช่ลูกค้าของคิวปิดฯเหมือนกัน”
สาวัชผงกศีรษะขรึมๆ “ผมเป็นที่ปรึกษาของบริษัทฯ ที่ต้องติดหมายเลขนี่ด้วย ก็เพราะรายนั้นเขาห่วงว่าลูกค้าจะรู้สึกไม่ดีที่มีคนนอกมาสังเกตการณ์ในห้องทำกิจกรรม”
“ที่ดิฉันมาที่นี่เหตุผลก็เพราะอยากช่วย ‘รายนั้น’ ของดอกเตอร์เหมือนกัน” เธอหยั่งเชิงด้วยการใช้คำพูดกำกวม
ซึ่งได้ผล! เพราะสาวัชหน้าแดงชัดเจน เขาเหลียวซ้ายขวาเลิ่กลั่กดุจกังวลว่าอาจมีใครได้ยินคำพูดนั้น “คุณไม่ควรใช้สรรพนามอย่างนั้น ใครได้ยินเข้าจะเข้าใจผิดทำให้คุณอิงอรุณเสียชื่อเสียง” เขาเอ็ดเสียงเข้ม หน้าตาดุดันไม่พอใจ
อินทุอรวีอมยิ้ม กิริยาและวาจานั้นบอกได้ดีกว่าการยอมรับตรงๆเสียอีกว่าสาวัชมีความรู้สึกบางอย่างให้กามเทพสาว แสงไฟที่โถงทางเดินด้านในสุดทยอยดับลงจนเหลือเพียงไฟไม่กี่ดวงตรงบริเวณที่เธอยืนอยู่ หญิงสาวเหลียวมองรอบตัวด้วยความแปลกใจ “นี่เขากลับไปกันเกือบหมดแล้วเหรอ เร็วจัง”
สาวัชก้มดูนาฬิกา “เป็นอย่างนี้เสมอแหละ จบคอร์สทุ่มครึ่ง กว่าคนทยอยกลับกันหมดก็ราวๆสองทุ่ม”
อินทุอรวีซ่อนยิ้ม ดูสาวัชจะคุ้นเคยและเข้าอกเข้าใจพฤติกรรมของบริษัทคิวปิดแอสซิสแทนซ์ราวกับเป็นพนักงานคนหนึ่ง ผู้ชายคนนี้แปลกตาไปจากที่เธอเคยพบครั้งก่อนๆโดยสิ้นเชิง
“ดิฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ หวังว่าคงมีโอกาสได้พบกันอีก”
“คุณจะมาอีก?”
“ดิฉันเข้ามาช่วยคุณอิงปรับโครงสร้างบริษัทน่ะค่ะ เพราะฉะนั้นกว่างานจะแล้วเสร็จ เราคงต้องพบกันอีกหลายครั้งเลยล่ะค่ะ หวังว่าดอกเตอร์คงไม่เบื่อหน้าดิฉันซะก่อนนะคะ”
“ผมพออ่านงบการเงินได้บ้าง ถ้ามีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ บอกผมได้เลยนะ”
คำอาสานั้นยิ่งกว่าการตอกตะปูย้ำความมั่นใจของหญิงสาว อินทุอรวีเชื่อว่าสาวัชคงไม่ใช่แค่ ‘รู้สึกดี’ กับอิงอรุณเท่านั้น เขาเป็นเดือดเป็นร้อน ใส่ใจและอาทรเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆที่สตรีผู้นั้นรัก ราชนิกุลสาวมั่นใจว่าสิ่งที่อยู่ในใจดอกเตอร์หนุ่มหน้าขรึมผู้นี้ ต้องเป็นความรู้สึกที่อ่อนหวานและงดงามกว่านั้นหลายร้อยพันเท่าแน่นอน
อิงอรุณส่งยิ้มลุแก่โทษไปเป็นด่านหน้าก่อน โดยหิ้วกระเป๋าเดินแกมวิ่งมาสมทบกับชายหนุ่มด้วยสีหน้าร่าเริงเป็นลำดับถัดมา
“ขอโทษที่ให้คอยค่ะ อิงมัวแต่ตรวจไฟล์สรุปค่าใช้จ่ายเพลินไปหน่อย ลืมดูเวลาเลยว่าคอร์สเลิกไปนานแล้ว”
“ตอนคอร์สเลิก คุณยังออกมาลาลูกค้าอยู่เลย จะไม่รู้ได้ยังไงว่าวันนี้เลิกกี่โมง” สาวัชซ้อมค้าง
คนถูกจับได้ยิ้มแหย “แหม...รู้ทันอีกแล้ว”
“ทำไมออกมาช้า” สาวัชทวงคำตอบที่แท้จริง
“คือ...อิงเห็นคุณกำลังคุยติดพันอยู่ ก็เลยกลับไปทำงานต่อ ไม่อยากมาขัดจังหวะน่ะค่ะ”
“ตอนไหน?” ชายหนุ่มขมวดคิ้ว
“ตอนที่คุณคุยกับสมาชิกที่สูงๆสวยๆ ดูสง่างามนั่นไงคะ” เธอหมายถึงอินทุอรวีนั่นเอง
“คุณเที่ยวบังคับใครต่อใครมาปลอมตัวเป็นสมาชิกอย่างนี้เสมอเหรอ” เขาเปลี่ยนมาดักคออย่างรู้ทันแทน
หญิงสาวส่ายหน้าดิก “คุณรู้ความจริงได้ไงคะ พี่หญิงบอกคุณเหรอ”
“ผมเคยพบเธอมาก่อน”
“งั้นคุณก็คงพอเดาได้ว่าพี่หญิงมาทำอะไรที่นี่” กามเทพสาวเสียงอ่อย
สาวัชพยักหน้าขรึม “คุณหญิงอินทุอรวีช่วยคุณได้ คุณแค่ต้องเชื่อที่เธอแนะนำก็พอ”
แสดงความเห็นไปแล้ว ชายหนุ่มจึงเพิ่งหยุดถามตัวเอง บริษัทอิงอรุณมีปัญหาการเงิน ให้เจ้าหน้าที่ธนาคารมาช่วยก็เจอทางออก แล้วเขาละ...ถ้าหากหัวใจวุ่นวาย ไม่เข้าใจตัวเอง ควรจะไปหาใครมาช่วยไขข้อข้องใจให้ดี!
: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :
ใครที่คอยอยู่ว่าเมื่อไหร่พี่ดร.จะรู้เรื่องที่อิงกำลังจะแต่งงาน
ตอนที่ 29 มาแน่ค่ะ ^o^
ริสาอยู่ที่ตอนหลังของรถโยนเครื่องแท็บเล็ตไว้ที่ข้างเบาะ ความที่ขับรถรับใช้หญิงสาวตั้งแต่อีกฝ่ายเพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เพียงเห็นสีหน้านั้นจากกระจกมองหลัง เพิ่มก็บอกได้ว่าเจ้านายกำลังหัวเสีย
“บ้าที่สุด! ซูเปอร์โคลาประกาศทำเทนเดอร์ออฟเฟอร์เร็วกว่ากำหนด ทำให้ตอนนี้ราคาหุ้นพุ่งพรวดไปที่ยี่สิบบาทแล้ว ใครๆก็ซื้อหุ้นพีอาร์เอ็มเก็บไว้ขายให้ซูเปอร์โคลา แต่เราเองกลับยังมีหุ้นในมือไม่ถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์”
ธนภูมินั่งตรงเบาะหน้าข้างคนขับเอี้ยวตัวไปออกความเห็นกับเจ้านาย “ผมคิดว่าทางสเปนคงสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของเรา ถึงตัดสินใจชิงลงมือเร็วกว่าเดิมอย่างนี้”
“คุณธนภูมิติดต่อพวกเศรษฐ์สถาพรให้ที ฉันอยากเจรจาซื้อหุ้นที่สองแม่ลูกนั่นถืออยู่”
“เขาจะยอมขายหรือครับ ตอนนี้ราคาขึ้นมาสูงแล้ว เขาอาจรอถือไปขายซูเปอร์โคลาก็ได้”
“ฉันจะขอซื้อที่ราคาเทนเดอร์ของซูเปอร์โคลา” น้ำเสียงริสาเฉียบขาด “๒๙ บาท!”
“มันเสี่ยงมากเลยนะครับ ด้วยเงินจำนวนเดียวกัน ถ้าเราซื้อในตลาดที่ราคายี่สิบบาท เราจะได้หุ้นเพิ่มขึ้นอีก ๕๐% เลยนะครับ” จากปลายหางตาเขาเห็นธนภูมิส่ายหน้าไม่เห็นด้วย
“ตอนนี้ซูเปอร์โคลามีหุ้นสี่สิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ สองแม่ลูกนั่นถืออยู่สิบสอง เมื่อไหร่ที่สองกลุ่มนั้นรวมตัวกัน แผนทั้งหมดของเราจะพังไม่เป็นท่า ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องเอาสิบสองเปอร์เซ็นต์นั้นมาไว้ในมือก่อนให้ได้”
“แต่เรื่องเงิน...”
“เศรษฐ์สถาพรกับปรเมศวร์มีสัญญาใจกันหลายเรื่อง เราอาจเอาสินทรัพย์อื่นไปค้ำไว้ก่อน แล้วทยอยจ่ายค่าหุ้นให้เป็นงวด ฉันว่าทางนั้นไม่น่ามีปัญหา ฉันอยากกว้านหุ้นในตลาดให้ได้มากที่สุด คุณหาวงเงินกู้ให้ฉันเพิ่มไม่ได้เลยเหรอ”
“ธนาคารทุกแห่งที่เรายื่นเรื่องเข้าไป ตอบกลับมาว่าขั้นตอนการพิจารณายังไม่แล้วเสร็จครับ”
“จ่ายค่าดำเนินการเข้าไปสิ” ริสาสั่งทั้งที่ปกติต่อต้านการติดสินบนมาตลอด บอกให้รู้ว่าเธอเข้าตาจนแล้วจริงๆ
“ราคาหุ้นขึ้นไปสูงขนาดนี้แล้ว มันไม่คุ้มที่เราจะโดดลงในเล่นในเกมนี้ ถ้าเทนเดอร์ล้ม หุ้นพีอาร์เอ็มราคาร่วงกรูด เราจะขาดทุนเจ็บหนักนะครับ”
“งั้นก็ทำให้ราคาหุ้นตกซะตั้งแต่ตอนนี้เลยสิ เราจะได้เข้าไปช้อนซื้อ!”
ธนภูมิมีสีหน้าละม้ายอึดอัดลำบากใจ “คุณสาวัชให้ข่าวผิดพลาดทำให้ราคาหล่นลงมาเกือบติดฟลอร์เมื่ออาทิตย์ก่อนไปแล้ว ถ้าเราใช้วิธีเดิมอีก ผมว่า ก.ล.ต.คงไม่ยอมอยู่เฉยแน่”
“โน่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้ แล้วจะให้ฉันรอดูบริษัทถูกยึดไปต่อหน้าต่อตางั้นเหรอ”
“ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ ผมว่าถ้าจะทุบราคาหุ้นให้ได้จริงๆ เราคงต้องภาวนาให้ไฟไหม้โรงงานแล้วละครับ”
ริสาหัวเราะแกนๆ สะบัดเสียงอย่างประชดประชัน “ฉันคงไม่โชคดีขนาดนั้นมั้ง”
เพิ่มสังเกตเจ้านายผ่านกระจกมองหลัง เห็นสีหน้าเคร่งเครียดของเธอเต็มตา หญิงสาวเอนพิงเบาะหลับตาลงแล้วถอนหายใจดุจแบกความทุกข์หนักหนาอยู่บนบ่าทั้งสองข้าง
“ถ้าคุณยังมีอารมณ์ขันได้แบบนี้ ผมเชื่อว่าอีกไม่นาน คุณคงคิดอะไรดีๆออกแน่นอน” น้ำเสียงธนภูมิบอกความศรัทธาในตัวริสาเต็มเปี่ยม
สารถีหนุ่มใหญ่กำพวงมาลัยรถแน่น ย้ำในใจซ้ำๆราวกับสะกดจิตตัวเอง ไม่เคยมีคำว่า ‘ทำไม่ได้’ ในพจนานุกรมของริสา สิ่งใดที่ตั้งใจหญิงสาวจะทำสำเร็จเสมอ เธอต้องนำบริษัทผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้แน่นอน!
อินทุอรวีจับป้ายติดหมายเลขสมาชิกที่คล้องคอให้อยู่ตรงกึ่งกลาง แล้วสำรวจเงาสะท้อนในกระจกพลางยิ้มอย่างอดไม่ได้ เสียงจ้อกแจ้กปะปนเสียงหัวเราะและวี้ดว้ายของสาวๆดังคับห้องน้ำบอกให้รู้ว่าลูกค้าส่วนใหญ่พอใจกับกิจกรรมที่ผ่านไปเพียงใด นับว่าวันแรกของการลงหน้างานเก็บข้อมูลที่คิวปิดแอสซิสแทนซ์เพื่อใช้เขียนแผนธุรกิจผ่านไปด้วยดีจริงๆ
อิงอรุณวางป้ายติดหมายเลขให้เธอหลังจากพาชมบริษัท พร้อมกับอธิบายเหตุผลที่ต้องทำเช่นนั้นด้วยสีหน้าลุแก่โทษ น้ำเสียงจ๋อยๆประนีประนอมออดอ้อนทำให้เธอโกรธไม่ลง ทั้งยังนึกชมความรอบคอบของอีกฝ่าย
‘ลูกค้าส่วนใหญ่ค่อนข้างหวงความเป็นส่วนตัว ไม่อยากให้คนนอกรู้ว่าตัวเองมาใช้บริการที่นี่ เพราะฉะนั้นระหว่างคุณหญิงเข้าสังเกตการณ์ในคอร์สต่างๆเพื่อตรวจสอบคิวปิดฯ อิงขอให้คุณหญิงช่วยเนียนๆทำตัวเป็นลูกค้าคนนึงของบริษัทได้ไหมคะ ลูกค้าคนอื่นๆของอิงจะได้ไม่อึดอัดหรือลำบากใจ’
อิงอรุณคงรักการจับคู่และบริษัทนี้มากจึงคำนึงถึงความรู้สึกของผู้ใช้บริการเป็นหลัก ใส่ใจภาพลักษณ์ของสมาชิกทุกคน และให้ความสำคัญแม้ในรายละเอียดซึ่งเล็กที่สุด
หม่อมราชวงศ์หญิงสัญญากับตัวเองว่าเธอจะทำทุกทางเพื่อช่วยให้คิวปิดแอสซิสแทนซ์อยู่ในธุรกิจนี้ต่อไป แม้ต้องใช้ทักษะทั้งหมดที่มีก็ตาม!
ราชนิกุลสาวออกจากห้องน้ำมุ่งหน้าไปยังส่วนสำนักงานหมายไปบอกลาอิงอรุณ แต่กลับต้องแปลกใจเมื่อพบหนุ่มสาวคู่หนึ่งยืนคุยกันอยู่ห่างไปเล็กน้อย ฝ่ายชายรูปร่างสูงสมส่วนสวมสูทสีเข้มแบบเรียบ ผมสีน้ำตาลเข้มตัดสั้นหวีเปิดด้านหน้าให้ตั้งขึ้น เขาดูคุ้นตาอย่างยิ่ง ครั้นทบทวนความทรงจำชั่วครู่ก็นึกออก...สาวัชนั่นเอง!
อินทุอรวีพิจารณาคู่สนทนาของเขาก็พบว่าฝ่ายหญิงสวยเฉียบ แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด กำลังเกาะแขนดอกเตอร์หนุ่ม เธอผู้นั้นฉีกยิ้มและส่งสายตาชื่นชมโดยไม่ปิดบัง “มดชอบที่เมื่อกี้ดอกเตอร์พูดเรื่องการสร้างความประทับใจมากเลยค่ะ เห็นด้วยจริงๆว่าถ้าเป้าหมายไม่เล่นด้วย แต่ดูถูกและไม่เห็นคุณค่าของเรา เราควรทำใจมากกว่าตื๊อ เพราะศีลของแต่ละคนไม่เสมอกัน ถึงทำความคุ้นเคยกันได้ในวันนี้ วันหน้าก็ต้องมีเรื่องอื่นให้ขัดหูขัดตากันอีกอยู่ดี”
อินทุอรวีจำได้ว่าคนที่พูดประโยคนี้ไม่ใช่สาวัช เธอเริ่มเดาบางอย่างได้รางๆ จึงเงี่ยหูฟังตั้งใจสังเกตการณ์ต่อ
สาวัชยิ้มฝืดเฝื่อนพร้อมกับปลดมือหญิงสาวออก “คุณจำผิดแล้ว คนที่พูดประโยคนั้นคือคุณอิงอรุณต่างหาก”
“อุ๊ย! จริงหรือคะ ตายละ มดนี่แย่จริง ความจำชักเลอะเทอะใหญ่แล้ว” ฝ่ายหญิงยิ้มไร้เดียงส เสเหลียวมองรอบตัว “เอ่อ...ดอกเตอร์จะกลับเลยไหมคะ พอดีวันนี้มดไม่ได้เอารถมา ถ้าจะขออาศัยรถดอกเตอร์ไปลงที่สถานีรถไฟฟ้าได้ไหมเอ่ย”
“ผมไม่มีรถ”
“อ้าว เหรอคะ แย่จังงั้นมดไม่กวนแล้วดีกว่า ขอตัวก่อนนะคะ” สาวสวยผู้นั้นยังยิ้มอ่อนหวานแนบเนียน ทว่ามือผละจากแขนชายหนุ่มทันควันทั้งยังแยกตัวออกไปทันทีราวกับกลัวเชื้อโรค ‘ความจน’ ของอีกฝ่ายกระเด็นไปเปรอะตัวเธอเข้า
หม่อมราชวงศ์สาวเบือนหน้าไปทางอื่นซ่อนยิ้ม ถ้าคุณมดรู้ว่าผู้ชายที่เจ้าหล่อนประเมินว่า ‘จน’ นั้น มีพอร์ตการลงทุนในตลาดหลักทรัพย์เป็นตัวเลขถึงเก้าหลัก อยากรู้จริงว่าผู้หญิงคนนั้นจะมีสีหน้าตกตะลึงขนาดไหน
อินทุอรวีจำต้องยอมรับว่าโลกของเธอมีแต่เรื่องราวซ้ำๆ ทั้งแผนธุรกิจ เงินกู้ อัตราดอกเบี้ย สถานการณ์เศรษฐกิจโลก รวมไปถึงการเมืองระหว่างประเทศ เกิดขึ้นสลับกันไปมา การได้เจอฉากแปลกๆแบบนี้บ้างทำให้ชีวิตเธอสนุกขึ้นจริงๆ!
“อ้าว! คุณ...” เสียงห้าวดังขึ้นทำให้เธอสะดุ้ง ครั้นหันไปทางต้นเสียงก็พบว่าสาวัชยืนอยู่ตรงหน้า สายตาเหลือบต่ำลงมายังป้ายติดหมายเลขที่คล้องคอเธออยู่ แล้วชายหนุ่มก็ชะงัก
อินทุอรวีชำเลืองมองป้ายที่เขาเหน็บไว้กับกระเป๋าเสื้อเช่นกัน พลันก็ต้องประหลาดใจแกมสงสัย ผู้ชายอย่างสาวัชเนี่ยนะเป็นสมาชิกบริษัทจับคู่! วันนั้นเธอชวนคุยระดับธรรมดาเขายังเมินเลย คนถือตัวขนาดนั้นไม่น่ายอมเอาตัวเองมาเป็นตัวเลือกให้คนอื่น น่าจะมีบางอย่างอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
“ผมควรเรียกคุณว่ายังไงดี” น้ำเสียงเขาราบเรียบ สุภาพไร้ที่ติเช่นเคย
“เรียกชื่อดีกว่าค่ะ เลขตัวเอง ดิฉันยังจำไม่ได้เลย อีกอย่าง...ดิฉันไม่อายนะถ้าเจอคนรู้จักที่นี่” นอกจากเธอจะไม่ใช่ลูกค้าของบริษัทจับคู่แล้ว เธอยังชอบผู้เป็นเจ้าของเกินกว่าจะดูแคลนบริษัทของอิงอรุณว่าเป็นสถานที่น่ารังเกียจ อินทุอรวีบุ้ยปากไปทางที่ผู้หญิงที่เพิ่งลับกายไป “ทำคะแนนเข้าตาสาวขนาดนั้นแล้ว ทำไมไม่เชื่อมสายสัมพันธ์กันต่อล่ะคะ”
เขาทำท่าอึกอักคล้ายจะอธิบายบางอย่าง แต่ก็เปลี่ยนใจ ซึ่งทำให้บรรยากาศแปรเป็นอึมครึม อินทุอรวีจึงก้มศีรษะลุแก่โทษ “ขอโทษที่ละลาบละล้วง ดูเหมือนดอกเตอร์จะไม่สะดวกใจ ถ้าอย่างนั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ”
แทนที่จะเดินไปทางประตูหน้า หญิงสาวกลับก้าวไปทางที่เป็นส่วนสำนักงาน
“ประตูอยู่ทางโน้น” สาวัชเปรยลอยๆ
เธอหันกลับมาส่งยิ้มให้อย่างอดไม่ได้ “ดิฉันจะไปลาคุณอิงก่อนน่ะค่ะ”
เขาหรี่ตาดุจกำลังใคร่ครวญบางสิ่ง จากนั้นจึงถามอย่างระมัดระวัง “หรือว่า...คุณไม่ใช่ลูกค้าของที่นี่”
หญิงสาวขมวดคิ้วนิดเดียว พลันก็เข้าใจ “อ้อ...ที่แท้คุณก็ไม่ใช่ลูกค้าของคิวปิดฯเหมือนกัน”
สาวัชผงกศีรษะขรึมๆ “ผมเป็นที่ปรึกษาของบริษัทฯ ที่ต้องติดหมายเลขนี่ด้วย ก็เพราะรายนั้นเขาห่วงว่าลูกค้าจะรู้สึกไม่ดีที่มีคนนอกมาสังเกตการณ์ในห้องทำกิจกรรม”
“ที่ดิฉันมาที่นี่เหตุผลก็เพราะอยากช่วย ‘รายนั้น’ ของดอกเตอร์เหมือนกัน” เธอหยั่งเชิงด้วยการใช้คำพูดกำกวม
ซึ่งได้ผล! เพราะสาวัชหน้าแดงชัดเจน เขาเหลียวซ้ายขวาเลิ่กลั่กดุจกังวลว่าอาจมีใครได้ยินคำพูดนั้น “คุณไม่ควรใช้สรรพนามอย่างนั้น ใครได้ยินเข้าจะเข้าใจผิดทำให้คุณอิงอรุณเสียชื่อเสียง” เขาเอ็ดเสียงเข้ม หน้าตาดุดันไม่พอใจ
อินทุอรวีอมยิ้ม กิริยาและวาจานั้นบอกได้ดีกว่าการยอมรับตรงๆเสียอีกว่าสาวัชมีความรู้สึกบางอย่างให้กามเทพสาว แสงไฟที่โถงทางเดินด้านในสุดทยอยดับลงจนเหลือเพียงไฟไม่กี่ดวงตรงบริเวณที่เธอยืนอยู่ หญิงสาวเหลียวมองรอบตัวด้วยความแปลกใจ “นี่เขากลับไปกันเกือบหมดแล้วเหรอ เร็วจัง”
สาวัชก้มดูนาฬิกา “เป็นอย่างนี้เสมอแหละ จบคอร์สทุ่มครึ่ง กว่าคนทยอยกลับกันหมดก็ราวๆสองทุ่ม”
อินทุอรวีซ่อนยิ้ม ดูสาวัชจะคุ้นเคยและเข้าอกเข้าใจพฤติกรรมของบริษัทคิวปิดแอสซิสแทนซ์ราวกับเป็นพนักงานคนหนึ่ง ผู้ชายคนนี้แปลกตาไปจากที่เธอเคยพบครั้งก่อนๆโดยสิ้นเชิง
“ดิฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ หวังว่าคงมีโอกาสได้พบกันอีก”
“คุณจะมาอีก?”
“ดิฉันเข้ามาช่วยคุณอิงปรับโครงสร้างบริษัทน่ะค่ะ เพราะฉะนั้นกว่างานจะแล้วเสร็จ เราคงต้องพบกันอีกหลายครั้งเลยล่ะค่ะ หวังว่าดอกเตอร์คงไม่เบื่อหน้าดิฉันซะก่อนนะคะ”
“ผมพออ่านงบการเงินได้บ้าง ถ้ามีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ บอกผมได้เลยนะ”
คำอาสานั้นยิ่งกว่าการตอกตะปูย้ำความมั่นใจของหญิงสาว อินทุอรวีเชื่อว่าสาวัชคงไม่ใช่แค่ ‘รู้สึกดี’ กับอิงอรุณเท่านั้น เขาเป็นเดือดเป็นร้อน ใส่ใจและอาทรเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆที่สตรีผู้นั้นรัก ราชนิกุลสาวมั่นใจว่าสิ่งที่อยู่ในใจดอกเตอร์หนุ่มหน้าขรึมผู้นี้ ต้องเป็นความรู้สึกที่อ่อนหวานและงดงามกว่านั้นหลายร้อยพันเท่าแน่นอน
อิงอรุณส่งยิ้มลุแก่โทษไปเป็นด่านหน้าก่อน โดยหิ้วกระเป๋าเดินแกมวิ่งมาสมทบกับชายหนุ่มด้วยสีหน้าร่าเริงเป็นลำดับถัดมา
“ขอโทษที่ให้คอยค่ะ อิงมัวแต่ตรวจไฟล์สรุปค่าใช้จ่ายเพลินไปหน่อย ลืมดูเวลาเลยว่าคอร์สเลิกไปนานแล้ว”
“ตอนคอร์สเลิก คุณยังออกมาลาลูกค้าอยู่เลย จะไม่รู้ได้ยังไงว่าวันนี้เลิกกี่โมง” สาวัชซ้อมค้าง
คนถูกจับได้ยิ้มแหย “แหม...รู้ทันอีกแล้ว”
“ทำไมออกมาช้า” สาวัชทวงคำตอบที่แท้จริง
“คือ...อิงเห็นคุณกำลังคุยติดพันอยู่ ก็เลยกลับไปทำงานต่อ ไม่อยากมาขัดจังหวะน่ะค่ะ”
“ตอนไหน?” ชายหนุ่มขมวดคิ้ว
“ตอนที่คุณคุยกับสมาชิกที่สูงๆสวยๆ ดูสง่างามนั่นไงคะ” เธอหมายถึงอินทุอรวีนั่นเอง
“คุณเที่ยวบังคับใครต่อใครมาปลอมตัวเป็นสมาชิกอย่างนี้เสมอเหรอ” เขาเปลี่ยนมาดักคออย่างรู้ทันแทน
หญิงสาวส่ายหน้าดิก “คุณรู้ความจริงได้ไงคะ พี่หญิงบอกคุณเหรอ”
“ผมเคยพบเธอมาก่อน”
“งั้นคุณก็คงพอเดาได้ว่าพี่หญิงมาทำอะไรที่นี่” กามเทพสาวเสียงอ่อย
สาวัชพยักหน้าขรึม “คุณหญิงอินทุอรวีช่วยคุณได้ คุณแค่ต้องเชื่อที่เธอแนะนำก็พอ”
แสดงความเห็นไปแล้ว ชายหนุ่มจึงเพิ่งหยุดถามตัวเอง บริษัทอิงอรุณมีปัญหาการเงิน ให้เจ้าหน้าที่ธนาคารมาช่วยก็เจอทางออก แล้วเขาละ...ถ้าหากหัวใจวุ่นวาย ไม่เข้าใจตัวเอง ควรจะไปหาใครมาช่วยไขข้อข้องใจให้ดี!
: + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + : + :
ใครที่คอยอยู่ว่าเมื่อไหร่พี่ดร.จะรู้เรื่องที่อิงกำลังจะแต่งงาน
ตอนที่ 29 มาแน่ค่ะ ^o^
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 มิ.ย. 2559, 14:26:50 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 มิ.ย. 2559, 14:26:50 น.
จำนวนการเข้าชม : 1257
| << ตอนที่ 27 (100%) | ตอนที่ 29 (33%) >> |
พอใจ 15 มิ.ย. 2559, 16:56:06 น.
คุณหญิงนี่น่ามาเป็นกามเทพให้คํ่พระนางนะคะ คงจะอลหม่านป่วนเล็กๆ แต่แฮปปี้เอนดิ้งอะไรแบบนี้ พอใจมโนอีกละ 5555
คุณหญิงนี่น่ามาเป็นกามเทพให้คํ่พระนางนะคะ คงจะอลหม่านป่วนเล็กๆ แต่แฮปปี้เอนดิ้งอะไรแบบนี้ พอใจมโนอีกละ 5555
goldensun 15 มิ.ย. 2559, 17:32:53 น.
คุณหญิงไวมาก คุยกับดร.แป๊บเดียว จับความในใจได้เป๊ะเลย
แต่ดร.สาวัชรู้ความจริงตอนหน้าหรือคะ คนคิดมากอย่างดร. จะไหวขนาดไหนละนี่ กระทบใจเต็มๆ
ตอนเดียว 100% ทำไมสั้นจังคะ
คุณหญิงไวมาก คุยกับดร.แป๊บเดียว จับความในใจได้เป๊ะเลย
แต่ดร.สาวัชรู้ความจริงตอนหน้าหรือคะ คนคิดมากอย่างดร. จะไหวขนาดไหนละนี่ กระทบใจเต็มๆ
ตอนเดียว 100% ทำไมสั้นจังคะ
sumitt777 15 มิ.ย. 2559, 19:40:38 น.
คุณหญิง ยังรูใจคุณสาวัชแล้วอ่ะ แล้วคุณสาวัช หล่ะ พอรู้ใจตัวเอง ก็เฮิร์ท แล้ว แงงงงงง
คุณหญิง ยังรูใจคุณสาวัชแล้วอ่ะ แล้วคุณสาวัช หล่ะ พอรู้ใจตัวเอง ก็เฮิร์ท แล้ว แงงงงงง
Kim 15 มิ.ย. 2559, 22:19:03 น.
อร๊ายยยย...ตอนหน้าจะรู้ความจริงแล้ว งานนี้พายุจะมาหรือบรรยากาศจะอึมครึม
อร๊ายยยย...ตอนหน้าจะรู้ความจริงแล้ว งานนี้พายุจะมาหรือบรรยากาศจะอึมครึม
นักอ่านเหนียวหนึบ 15 มิ.ย. 2559, 23:21:04 น.
รีเฟรชเพจ แล้วตอนที่ 29 เด้งมาเลยก็คงดี 55555
รีเฟรชเพจ แล้วตอนที่ 29 เด้งมาเลยก็คงดี 55555
konhin 16 มิ.ย. 2559, 03:31:11 น.
สาวัชตกหลุมหนูอิงแล้วสิ แล้วงี้ถ้ารู้ความจริงจะไม่ยิ่งปิดกั้นตัวเองหรือนี่
สาวัชตกหลุมหนูอิงแล้วสิ แล้วงี้ถ้ารู้ความจริงจะไม่ยิ่งปิดกั้นตัวเองหรือนี่
wane 16 มิ.ย. 2559, 10:28:36 น.
อิงจะช่วยเพชรจับคู่คุณด๊อกกับคุณหญิงเหรอ เด๋วคุณด๊อกรู้ งานก็เข้าหรอก
อิงจะช่วยเพชรจับคู่คุณด๊อกกับคุณหญิงเหรอ เด๋วคุณด๊อกรู้ งานก็เข้าหรอก
Zephyr 16 มิ.ย. 2559, 12:35:30 น.
เค้าเชียร์สาวัชกับคุณหญิงแทนได้มั้ย
เฮ้ออออ อ่านละเหนื่อย...ใจ
แต่ละคน
สงสารสาวัชที่สุด หน่วงหนัก
อย่างน้อยขอให้พี่ริสายอมรับน้องก็พอ
เค้าเชียร์สาวัชกับคุณหญิงแทนได้มั้ย
เฮ้ออออ อ่านละเหนื่อย...ใจ
แต่ละคน
สงสารสาวัชที่สุด หน่วงหนัก
อย่างน้อยขอให้พี่ริสายอมรับน้องก็พอ