เรียงหัวใจฝัน:ใจภักดิ์เพียงเธอ (เปิดจอง 31 เม.ย. 59- 31 กรกฎาคม 59)
‘พี่เร’ รัก ‘อาวิน’ ทั้งๆที่รู้ว่าอาวินรัก ‘ใครคนนั้น’ อาวินไม่ต้องกังวลถึงปัญหาที่มันเกิดจากพี่เร...เพราะในวันที่คนที่อาวินรักกลับมาอยู่เคียงข้าง พี่เรพร้อมจากไปอย่างเงียบๆ พี่เรรู้ดีว่าเป็นได้แค่กระต่ายที่หลงพร่ำเพ้อกับเงาจันทร์บนผิวน้ำ...ที่รู้ดีว่าไม่มีทางได้เป็นเจ้าของแต่ก็ยังหลงใหลเฝ้ามองอยู่นั่นเอง
Tags: พี่เรกับอาวิน,ร้อย:เรียง:เพียง:คำ,ความรัก,เรียงหัวใจฝัน,ทัสนันทน์,วัยเด็ก,ความผูกพัน
ตอน: บทที่ ๔ [บันทึกของเรวดี] ความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป -จบตอน- เรียงลำดับตอนใหม่จากการจัดหน้าค่ะ
สรุปในคืนนั้นเธอไปงานเลี้ยงกับอาชวิน แต่ว่าไม่ได้พบกับวนันต์ บิดามารดาของเขาบอกว่าวนันต์เดินทางไปหาปู่กับย่าที่เชียงใหม่ยังไม่กลับ เรวดีเลยดูหงอยๆ เพราะไม่มีเพื่อนคุยได้แต่ยืนฟังอาชวินคุยกับคนนั้นคนนี้แทน
งานเลี้ยงครบรอบบริษัทครอบครัวของวนันต์ จัดในห้องแกรนด์บอลลูมของโรงแรมชื่อดัง อาหารเป็นแบบบุฟเฟ่ต์นานาชาติให้ผู้มาร่วมงานได้เลือกรับประทานได้ตามใจชอบ
แขกที่มาจับกลุ่มพูดคุย มีบริกรทั้งชายหญิงคอยเสริฟ์เครื่องดื่มเดินไปมา ผู้คนที่มาล้วนแต่งกายสวยงามหรูหรา แขกฝ่ายชายส่วนมากจะจับกลุ่มคุยเรื่องธุรกิจ การเมือง ไม่ก็เรื่องกีฬา ส่วนบรรดาแขกฝ่ายหญิง ต่างประดับประดาเครื่องประดับราคาแพงอย่างจะอวดอยู่ในที
และอาชวินก็ติดอยู่ในกลุ่มนักธุรกิจ รวมถึงบรรดาสาวๆ ที่เข้ามาคุยด้วย
แต่กระนั้นเขาก็ไม่ได้ปล่อยเธอเดียวดาย เพราะดึงเธอไว้ข้างตัวเสมอ นานๆ ทีมือใหญ่อบอุ่นจะเอื้อมลงมากุมมือเล็กพร้อมกับยิ้มให้ และเท่านั้นเธอก็พอจะฝืนอยู่ในงานเลี้ยงได้ต่อไป
และเพราะอย่างนั้น มันเลยทำให้เธอกับเขาถูกจับตามองเป็นพิเศษ หลายคำถามที่คล้ายกันประดังเข้าหา
‘เอ ไม่ทราบวันนี้มากับใครครับ พอจะแนะนำให้รู้จักได้ไหมคุณวิน’
หรือ
‘ไม่เคยเห็นเราพาสาวออกงานเลยนะ ไงตาวิน นี่ใช่ว่าที่หรือเปล่า’
แรกที่ได้ฟังเรวดียอมรับว่าตกใจ ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยร่วมงานเลี้ยง หากการถูกรุมจากนักข่าวเช่นนี้เธอไม่เคยเจอ ทว่าอาชวินดูจะคุ้นเคยดี เขากุมมือเธอไว้ตลอดเวลา บีบเบาๆ คล้ายปลอบขวัญคนที่กำลังตกตื่น พร้อมกับที่ยังคงยิ้มนิดๆ และตอบกลับอย่างสุภาพ ว่าเธอเป็นลูกสาวของรวิภาส
แต่ในเช้าของวันรุ่งขึ้น... หนังสือพิมพ์กลับประโคมข่าว
‘ซุ่มเงียบ ใครพลาดงานเมื่อคืนนี้คงเสียดาย งานนี้นานๆ ทีจะได้เห็นคุณอาชวิน ญาณกิตติ์ เปิดตัวว่าที่คู่หมั้นสาวสุดสวย เรวดี ยสินธร ว่ากันว่าเป็นการออกงานคู่ครั้งแรกที่หวานเว่อร์จนมดตอม’
ต่อจากเนื้อข่าวเป็นภาพสนิทสนมหลายภาพเสมือนหลักฐานยืนยันชั้นดี
ผลของข่าวไม่ได้ส่งผลใดๆ ต่ออาชวิน เขาเฉยๆ ไม่สนใจกับหลายสายตาที่จับจ้อง ผิดกับเธอที่รู้สึก... ดีใจระคนกับเหนื่อยหัวใจ การไปไหนมาไหนกับเขายังคงเป็นสิ่งที่เธอปรารถนา หากนอกเหนือจากการเป็นสุขกับการได้หลอกตัวเองเล็กๆ นั้น ยังมีความอึดอัดที่เริ่มก่อตัวขึ้น แม้จะรู้ว่าอาชวินเห็นเธอเป็นแค่น้องสาว แต่ใจที่เห็นแก่ตัวก็ยังยุให้เธอถือโอกาสนี้ ทำข่าวลือให้เป็นจริง
ทว่า... เธอทำไม่ได้ เพราะถึงจะทำแบบนั้น แต่สุดท้ายคนที่ต้องเจ็บปวดมากกว่าใครๆ ก็คือเธอ ดังนั้นก่อนที่หัวใจจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ เรวดีตั้งใจจะถอยออกมา อีกหนึ่งอาทิตย์จะครบสามเดือนสำหรับฝึกงาน
ถึงเวลาออกจากความฝันมาอยู่ในความจริงเสียที
เรวดีตัดสินใจจะบอกอาชวินเรื่องกำหนดฝึกงานหลังจากอ้ำๆ อึ้งๆ มาหลายวัน เธอเลือกวันอาทิตย์ที่ทุกคนอยู่ที่บ้าน แน่นอนว่าอาชวินจะมาที่นี่เพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนเกื้อคุณ และหลังถูกสั่งให้หอบแฟ้มงานออกมาที่ศาลาริมน้ำ เมื่อได้อยู่กันตามลำพังเรวดีก็รอจังหวะที่จะบอก แต่ก็ยังไม่สำเร็จ
อาชวินเอนหลังพิงกับลูกกรงบนศาลา เขาสวมเสื้อยืดคอกลมสกรีนตัวหนังสือสีดำ กับกางเกงยีนส์ตัวเก่าเนื้อนิ่ม ข้างๆ มีถาดเครื่องดื่มกับจานใส่ทองม้วนสด อันเป็นของว่างที่ระพีเตรียมไว้ให้ อาชวินกำลังอธิบายถึงการดูงบการเงินให้เธอฟัง แต่ว่ามันก็ไม่ได้เข้าไปในหัวของเธอนัก
เรวดีมองเหม่อไปยังท้องน้ำที่เห็นผักบุ้งขึ้นอยู่เป็นแพ เช่นเดียวกับผักตบชวาดอกสีม่วงที่ลอยผ่านไปเป็นกลุ่มก้อนเล็กๆ
“พี่เร พี่เร เป็นอะไรใจลอย หรือว่าเบื่อแล้ว”
เธอสะดุ้งรีบเบือนสายตามามองเขา
“เปล่าคะ คือ...” เธออึกอักและอาชวินก็ยิ้มให้กำลังใจขณะรอฟัง เขาหมุนตัวมาหาเธอมือใหญ่วางเท้ากับหัวเข่า
“เอ่อ อาวินคะ คือเรื่องฝึกงาน นี่ก็จะครบสามเดือนแล้ว”
อาชวินพยักหน้ารับ “นึกว่าเรื่องอะไร พี่เรผ่านการฝึกงานแล้วละ ต่อไปก็เป็นพนักงานประจำเหมือนคุณสุนั่นแหละ”
และพอเธอเงียบ เขาก็ถอนหายใจเอ่ยขึ้นเนิบๆ “คิดมากเรื่องข่าวล่ะสิ”
ดวงหน้าหวานซับสีเรื่อขึ้นเล็กน้อย ก่อนเรวดีจะพยักหน้ารับ
เธอกลัว... ความในใจของตนจะคุมไม่อยู่ กลัว... จะทำให้ความสัมพันธ์ในขณะนี้ทลายลงไป กลัว... จะไม่ได้อยู่ใกล้ และกลัว... จะเห็นสายตาไม่ไว้ใจจากเขา
“อย่าคิดมากเลย อีกไม่นานเดี๋ยวข่าวมันคงซาไปเอง หรือถ้าแฟนของพี่เรเขาไม่เข้าใจให้เขามาเจอพี่ก็ได้”
“นันเป็นแค่เพื่อนพี่เรนะคะอาวิน” หญิงสาวก้มหน้างุด “พี่เรไม่ได้รักนัน” แต่แล้วคำถามของอาชวินก็ทำให้เธอต้องเงยหน้ามองเขา
“แล้วพี่เรรักใครล่ะ!?”
คำถามของเขาทำเอาเรวดีขมวดคิ้ว เธอเงยหน้าขึ้นมองเขางงๆ “ก็... ไม่มีอะไร แค่สงสัยว่าทำไมจนป่านนี้ พี่เรยังไม่... มีแฟนกับเขาสักที”
เรวดีตีสีหน้าไม่ถูก เธอชะงักเมื่อสบกับดวงตาคมกริบที่มองมาห่างแค่คืบ และทันทีที่ผสานสายตาเข้ากับเขา หัวใจของเธอก็ยิ่งเต้นโครมคราม ดวงตาพร่าพราย และในนั้นภาพเดียวที่สะท้อนตรงกับหัวใจคือภาพของเขา
เธออึกอักรู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้น แต่พอได้สติเรวดีก็ก้มหน้าหลบ พลางถอนหายใจ ยังไม่ทันได้ปรับหัวใจให้เข้าที่เข้าทางเธอก็แทบสะดุ้ง เมื่อเขาพูดขึ้นพร้อมกับทาบมือลงมาบนหน้าผากของเธอ
“เอมีไข้หรือเปล่าทำไมหน้าแดง”
มือข้างที่แตะหน้าผาก ตอนนี้ไล้ไปที่ข้างแก้ม วางแนบไว้เช่นนั้น
“ตัวอุ่นๆ ทานยากันไว้ก่อนดีกว่าเดี๋ยวพี่พาไป แต่ว่าพี่เรต้องตอบพี่ก่อน ถ้าครบสามเดือนแล้วพี่เรจะยังทำงานเป็นเลขาให้พี่มั้ย”
เรวดีเผลอจ้องลึกเข้าไปในนัยน์ตาคู่คมก่อนนิ่งงัน สัมผัสจากฝ่ามือที่ยึดบ่าเธอไว้มันร้อนรุ่ม ผ่านเนื้อผ้าปะทะเข้ากับผิวเธอเอง จนหัวใจที่ปกติก็คุมไม่ค่อยจะอยู่อยู่แล้ว เต้นแรงมากขึ้นอีกเป็นเท่าตัว เธอหวั่นไหวกับสัมผัสของเขา อ่อนไหวไปกับสายตาของเขาจนทำอะไรไม่ถูก กระทั่งได้ยินชื่อตัวเองดังขึ้น
“เรวดี นี่นายจ้างขอให้คุณทำงานต่อนะจะไม่ตอบอะไรหน่อยหรือไง”
รอยยิ้มกว้างอบอุ่น พร้อมกับมือใหญ่ที่โยกศีรษะเบาๆ ทำให้หญิงสาวอดยิ้มตอบไม่ได้ เธอพยักหน้ารับท่าทางเขินๆ ก่อนยิ้มหวานจากใจส่งไปให้
“คนดี” ชายหนุ่มว่า ปล่อยมือออกแล้วขยับนั่งตัวตรง ก่อนเขาจะหันไปหยิบเอกสารในแฟ้มใกล้ตัว เปิดมันออก แล้วพบว่ามันคือเอกสารขอกู้จากลูกค้าบางราย เขาเปิดต่อไปแล้วไปหยุดที่งบการเงิน
“มานั่งใกล้ๆ เดี๋ยวมองไม่เห็น พี่จะได้สอนต่อ”
หญิงสาวขยับตามอย่างว่าง่าย อาชวินเลื่อนแฟ้มครึ่งหนึ่งมาไว้บนตักเธอ แล้วเขาก็เริ่มสอน บ่อยครั้งเรวดีเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมสัน และเธอไม่ได้สนใจที่เขาสอน เสียงทุ้มๆ นุ่มๆ ที่ดังเรื่อยๆ ฟังรื่นหู มันก่อให้เกิดความคุ้นชิน
เรวดีคลับคล้ายคลับคลา ว่าเธอได้กลับไปเหมือนเมื่อตอนนั้น
ครั้งแรกที่เขาเล่านิทานให้ฟัง จนอดไม่ได้ที่จะส่งยิ้มให้ครูผู้สอน ซึ่งค่าตอบแทนก็ได้รับกลับมาเป็นรอยยิ้มอบอุ่น... ที่นับวันยิ่งฝังลึกลงในหัวใจ
สองปีเชียวนะ นับจากวันนั้นผ่านมาอีกสองปี
หัวใจเรวดีก็ยิ่งถูกผูกมัดจนยากจะดิ้นหลุด ไม่ว่าที่ใดมีอาชวิน ณ ที่นั้นจะต้องมีเธออยู่ข้างๆ เขาเสมอ เราเป็นยิ่งกว่าเงาของกันและกัน เรวดีอยากคิดแต่ได้แค่ฝัน เพราะถึงอย่างไรเขาก็ยังเห็นเธอเป็นน้องเสมอ
========================================
ดีค้า พาพี่เรกับอาวินมาส่งค่ะ ^^
ตอนนี้กำลังจัดหน้าใจภักดิ์เพียงเธอค่ะ ลำดับบทเลยมีการเปลี่ยนใหม่นิดหน่อย ^^
คุณZephyr เฟอร์รี่จัง อาจเรียกได้ว่าเป็นการมัดจำ ตอนนี้พี่เรกระดิกกระเดี้ยหนีไปไหนไม่ได้แหล่ว
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ
วันนี้หนอนน้อยต้องไปก่อนนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า คืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^
งานเลี้ยงครบรอบบริษัทครอบครัวของวนันต์ จัดในห้องแกรนด์บอลลูมของโรงแรมชื่อดัง อาหารเป็นแบบบุฟเฟ่ต์นานาชาติให้ผู้มาร่วมงานได้เลือกรับประทานได้ตามใจชอบ
แขกที่มาจับกลุ่มพูดคุย มีบริกรทั้งชายหญิงคอยเสริฟ์เครื่องดื่มเดินไปมา ผู้คนที่มาล้วนแต่งกายสวยงามหรูหรา แขกฝ่ายชายส่วนมากจะจับกลุ่มคุยเรื่องธุรกิจ การเมือง ไม่ก็เรื่องกีฬา ส่วนบรรดาแขกฝ่ายหญิง ต่างประดับประดาเครื่องประดับราคาแพงอย่างจะอวดอยู่ในที
และอาชวินก็ติดอยู่ในกลุ่มนักธุรกิจ รวมถึงบรรดาสาวๆ ที่เข้ามาคุยด้วย
แต่กระนั้นเขาก็ไม่ได้ปล่อยเธอเดียวดาย เพราะดึงเธอไว้ข้างตัวเสมอ นานๆ ทีมือใหญ่อบอุ่นจะเอื้อมลงมากุมมือเล็กพร้อมกับยิ้มให้ และเท่านั้นเธอก็พอจะฝืนอยู่ในงานเลี้ยงได้ต่อไป
และเพราะอย่างนั้น มันเลยทำให้เธอกับเขาถูกจับตามองเป็นพิเศษ หลายคำถามที่คล้ายกันประดังเข้าหา
‘เอ ไม่ทราบวันนี้มากับใครครับ พอจะแนะนำให้รู้จักได้ไหมคุณวิน’
หรือ
‘ไม่เคยเห็นเราพาสาวออกงานเลยนะ ไงตาวิน นี่ใช่ว่าที่หรือเปล่า’
แรกที่ได้ฟังเรวดียอมรับว่าตกใจ ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยร่วมงานเลี้ยง หากการถูกรุมจากนักข่าวเช่นนี้เธอไม่เคยเจอ ทว่าอาชวินดูจะคุ้นเคยดี เขากุมมือเธอไว้ตลอดเวลา บีบเบาๆ คล้ายปลอบขวัญคนที่กำลังตกตื่น พร้อมกับที่ยังคงยิ้มนิดๆ และตอบกลับอย่างสุภาพ ว่าเธอเป็นลูกสาวของรวิภาส
แต่ในเช้าของวันรุ่งขึ้น... หนังสือพิมพ์กลับประโคมข่าว
‘ซุ่มเงียบ ใครพลาดงานเมื่อคืนนี้คงเสียดาย งานนี้นานๆ ทีจะได้เห็นคุณอาชวิน ญาณกิตติ์ เปิดตัวว่าที่คู่หมั้นสาวสุดสวย เรวดี ยสินธร ว่ากันว่าเป็นการออกงานคู่ครั้งแรกที่หวานเว่อร์จนมดตอม’
ต่อจากเนื้อข่าวเป็นภาพสนิทสนมหลายภาพเสมือนหลักฐานยืนยันชั้นดี
ผลของข่าวไม่ได้ส่งผลใดๆ ต่ออาชวิน เขาเฉยๆ ไม่สนใจกับหลายสายตาที่จับจ้อง ผิดกับเธอที่รู้สึก... ดีใจระคนกับเหนื่อยหัวใจ การไปไหนมาไหนกับเขายังคงเป็นสิ่งที่เธอปรารถนา หากนอกเหนือจากการเป็นสุขกับการได้หลอกตัวเองเล็กๆ นั้น ยังมีความอึดอัดที่เริ่มก่อตัวขึ้น แม้จะรู้ว่าอาชวินเห็นเธอเป็นแค่น้องสาว แต่ใจที่เห็นแก่ตัวก็ยังยุให้เธอถือโอกาสนี้ ทำข่าวลือให้เป็นจริง
ทว่า... เธอทำไม่ได้ เพราะถึงจะทำแบบนั้น แต่สุดท้ายคนที่ต้องเจ็บปวดมากกว่าใครๆ ก็คือเธอ ดังนั้นก่อนที่หัวใจจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ เรวดีตั้งใจจะถอยออกมา อีกหนึ่งอาทิตย์จะครบสามเดือนสำหรับฝึกงาน
ถึงเวลาออกจากความฝันมาอยู่ในความจริงเสียที
เรวดีตัดสินใจจะบอกอาชวินเรื่องกำหนดฝึกงานหลังจากอ้ำๆ อึ้งๆ มาหลายวัน เธอเลือกวันอาทิตย์ที่ทุกคนอยู่ที่บ้าน แน่นอนว่าอาชวินจะมาที่นี่เพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนเกื้อคุณ และหลังถูกสั่งให้หอบแฟ้มงานออกมาที่ศาลาริมน้ำ เมื่อได้อยู่กันตามลำพังเรวดีก็รอจังหวะที่จะบอก แต่ก็ยังไม่สำเร็จ
อาชวินเอนหลังพิงกับลูกกรงบนศาลา เขาสวมเสื้อยืดคอกลมสกรีนตัวหนังสือสีดำ กับกางเกงยีนส์ตัวเก่าเนื้อนิ่ม ข้างๆ มีถาดเครื่องดื่มกับจานใส่ทองม้วนสด อันเป็นของว่างที่ระพีเตรียมไว้ให้ อาชวินกำลังอธิบายถึงการดูงบการเงินให้เธอฟัง แต่ว่ามันก็ไม่ได้เข้าไปในหัวของเธอนัก
เรวดีมองเหม่อไปยังท้องน้ำที่เห็นผักบุ้งขึ้นอยู่เป็นแพ เช่นเดียวกับผักตบชวาดอกสีม่วงที่ลอยผ่านไปเป็นกลุ่มก้อนเล็กๆ
“พี่เร พี่เร เป็นอะไรใจลอย หรือว่าเบื่อแล้ว”
เธอสะดุ้งรีบเบือนสายตามามองเขา
“เปล่าคะ คือ...” เธออึกอักและอาชวินก็ยิ้มให้กำลังใจขณะรอฟัง เขาหมุนตัวมาหาเธอมือใหญ่วางเท้ากับหัวเข่า
“เอ่อ อาวินคะ คือเรื่องฝึกงาน นี่ก็จะครบสามเดือนแล้ว”
อาชวินพยักหน้ารับ “นึกว่าเรื่องอะไร พี่เรผ่านการฝึกงานแล้วละ ต่อไปก็เป็นพนักงานประจำเหมือนคุณสุนั่นแหละ”
และพอเธอเงียบ เขาก็ถอนหายใจเอ่ยขึ้นเนิบๆ “คิดมากเรื่องข่าวล่ะสิ”
ดวงหน้าหวานซับสีเรื่อขึ้นเล็กน้อย ก่อนเรวดีจะพยักหน้ารับ
เธอกลัว... ความในใจของตนจะคุมไม่อยู่ กลัว... จะทำให้ความสัมพันธ์ในขณะนี้ทลายลงไป กลัว... จะไม่ได้อยู่ใกล้ และกลัว... จะเห็นสายตาไม่ไว้ใจจากเขา
“อย่าคิดมากเลย อีกไม่นานเดี๋ยวข่าวมันคงซาไปเอง หรือถ้าแฟนของพี่เรเขาไม่เข้าใจให้เขามาเจอพี่ก็ได้”
“นันเป็นแค่เพื่อนพี่เรนะคะอาวิน” หญิงสาวก้มหน้างุด “พี่เรไม่ได้รักนัน” แต่แล้วคำถามของอาชวินก็ทำให้เธอต้องเงยหน้ามองเขา
“แล้วพี่เรรักใครล่ะ!?”
คำถามของเขาทำเอาเรวดีขมวดคิ้ว เธอเงยหน้าขึ้นมองเขางงๆ “ก็... ไม่มีอะไร แค่สงสัยว่าทำไมจนป่านนี้ พี่เรยังไม่... มีแฟนกับเขาสักที”
เรวดีตีสีหน้าไม่ถูก เธอชะงักเมื่อสบกับดวงตาคมกริบที่มองมาห่างแค่คืบ และทันทีที่ผสานสายตาเข้ากับเขา หัวใจของเธอก็ยิ่งเต้นโครมคราม ดวงตาพร่าพราย และในนั้นภาพเดียวที่สะท้อนตรงกับหัวใจคือภาพของเขา
เธออึกอักรู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้น แต่พอได้สติเรวดีก็ก้มหน้าหลบ พลางถอนหายใจ ยังไม่ทันได้ปรับหัวใจให้เข้าที่เข้าทางเธอก็แทบสะดุ้ง เมื่อเขาพูดขึ้นพร้อมกับทาบมือลงมาบนหน้าผากของเธอ
“เอมีไข้หรือเปล่าทำไมหน้าแดง”
มือข้างที่แตะหน้าผาก ตอนนี้ไล้ไปที่ข้างแก้ม วางแนบไว้เช่นนั้น
“ตัวอุ่นๆ ทานยากันไว้ก่อนดีกว่าเดี๋ยวพี่พาไป แต่ว่าพี่เรต้องตอบพี่ก่อน ถ้าครบสามเดือนแล้วพี่เรจะยังทำงานเป็นเลขาให้พี่มั้ย”
เรวดีเผลอจ้องลึกเข้าไปในนัยน์ตาคู่คมก่อนนิ่งงัน สัมผัสจากฝ่ามือที่ยึดบ่าเธอไว้มันร้อนรุ่ม ผ่านเนื้อผ้าปะทะเข้ากับผิวเธอเอง จนหัวใจที่ปกติก็คุมไม่ค่อยจะอยู่อยู่แล้ว เต้นแรงมากขึ้นอีกเป็นเท่าตัว เธอหวั่นไหวกับสัมผัสของเขา อ่อนไหวไปกับสายตาของเขาจนทำอะไรไม่ถูก กระทั่งได้ยินชื่อตัวเองดังขึ้น
“เรวดี นี่นายจ้างขอให้คุณทำงานต่อนะจะไม่ตอบอะไรหน่อยหรือไง”
รอยยิ้มกว้างอบอุ่น พร้อมกับมือใหญ่ที่โยกศีรษะเบาๆ ทำให้หญิงสาวอดยิ้มตอบไม่ได้ เธอพยักหน้ารับท่าทางเขินๆ ก่อนยิ้มหวานจากใจส่งไปให้
“คนดี” ชายหนุ่มว่า ปล่อยมือออกแล้วขยับนั่งตัวตรง ก่อนเขาจะหันไปหยิบเอกสารในแฟ้มใกล้ตัว เปิดมันออก แล้วพบว่ามันคือเอกสารขอกู้จากลูกค้าบางราย เขาเปิดต่อไปแล้วไปหยุดที่งบการเงิน
“มานั่งใกล้ๆ เดี๋ยวมองไม่เห็น พี่จะได้สอนต่อ”
หญิงสาวขยับตามอย่างว่าง่าย อาชวินเลื่อนแฟ้มครึ่งหนึ่งมาไว้บนตักเธอ แล้วเขาก็เริ่มสอน บ่อยครั้งเรวดีเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมสัน และเธอไม่ได้สนใจที่เขาสอน เสียงทุ้มๆ นุ่มๆ ที่ดังเรื่อยๆ ฟังรื่นหู มันก่อให้เกิดความคุ้นชิน
เรวดีคลับคล้ายคลับคลา ว่าเธอได้กลับไปเหมือนเมื่อตอนนั้น
ครั้งแรกที่เขาเล่านิทานให้ฟัง จนอดไม่ได้ที่จะส่งยิ้มให้ครูผู้สอน ซึ่งค่าตอบแทนก็ได้รับกลับมาเป็นรอยยิ้มอบอุ่น... ที่นับวันยิ่งฝังลึกลงในหัวใจ
สองปีเชียวนะ นับจากวันนั้นผ่านมาอีกสองปี
หัวใจเรวดีก็ยิ่งถูกผูกมัดจนยากจะดิ้นหลุด ไม่ว่าที่ใดมีอาชวิน ณ ที่นั้นจะต้องมีเธออยู่ข้างๆ เขาเสมอ เราเป็นยิ่งกว่าเงาของกันและกัน เรวดีอยากคิดแต่ได้แค่ฝัน เพราะถึงอย่างไรเขาก็ยังเห็นเธอเป็นน้องเสมอ
========================================
ดีค้า พาพี่เรกับอาวินมาส่งค่ะ ^^
ตอนนี้กำลังจัดหน้าใจภักดิ์เพียงเธอค่ะ ลำดับบทเลยมีการเปลี่ยนใหม่นิดหน่อย ^^
คุณZephyr เฟอร์รี่จัง อาจเรียกได้ว่าเป็นการมัดจำ ตอนนี้พี่เรกระดิกกระเดี้ยหนีไปไหนไม่ได้แหล่ว
และคุณๆรีดเดอร์นะคะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มาคุย มากดคะแนนให้ ขอบคุณมากๆ จริงๆค่ะ
วันนี้หนอนน้อยต้องไปก่อนนะคะ ไว้เจอกันตอนหน้า คืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 ก.ค. 2559, 19:46:45 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ก.ค. 2559, 19:46:45 น.
จำนวนการเข้าชม : 1246
| << บทที่ ๕ [บันทึกของเรวดี] ฤาภาพฝัน 1/3 |
ดังปัณณ์ 4 ก.ค. 2559, 19:47:27 น.
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน ฺBookToGoThailand
หรือท่านใดสนใจ E-BOOK เชิญทางนี้ได้เลยค่ะ
https://goo.gl/2Nicok
คืนนี้ต้องไปแล้วค่ะ หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้า
เปิดจองชุด เรียงหัวใจฝัน
-รอยเล่ห์ลวงใจ
-กิ่งหัวใจใบรัก
-ใจภักดิ์เพียงเธอ
( ๓๐ เมษายน ๒๕๕๙ – ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙)
กำหนดส่งวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๙
#รอยเล่ห์ลวงใจ ราคา 295 บาท ลดราคาเหลือ 280 บาท
#กิ่งหัวใจใบรัก ราคา 325 บาท ลดราคาเหลือ 310 บาท
#ใจภักดิ์เพียงเธอ ราคา 289 บาท ลดราคาเหลือ 274 บาท
ค่าจัดส่งฟรี
พิเศษโปรโมชั่นสำหรับการสั่งซื้อชุดเรียงหัวใจฝันทั้งชุด จากราคา 909 บาท ลดเหลือ 850 บาท
แถมฟรี!!
นิยายเรื่องสั้น ‘กล่องไดอารี่ในความทรงจำของคำว่ารัก:ทำไมต้องรัก’ 1 เล่ม
(โปรโมชั่นนี้ สำหรับการสั่งซื้อผ่านเพจ: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ นะคะ)
ชำระได้ที่
บัญชีออมทรัพย์ ชื่อ น.ส. นภาพร ลีทอง
ธนาคารกรุงเทพ สาขา ถนนรัชดา-สี่แยกสาธุประดิษฐ์
เลขที่บัญชี 195-4-63401-8
ธนาคารกสิกรไทย สาขา ซีคอนสแควร์
เลขที่บัญชี 908-2-00089-2
แจ้งการจองหรือโอนได้ที่
e-mail: ao_sdj@hotmail.com
FB: ร้อย:เรียง:เพียง:คำ
ร้านออนไลน์เราก็มีนะคะ ^^
สอบถามได้ที่ร้าน Booksforfun ตามลิงก์นี้เลยค่ะ http://goo.gl/ZgFOp5
หรือ ร้านนิยายรัก ตามลิงก์นี้ได้เลยค่ะ http://goo.gl/rzznzV
หรือ ร้าน ฺBookToGoThailand
หรือท่านใดสนใจ E-BOOK เชิญทางนี้ได้เลยค่ะ
https://goo.gl/2Nicok
คืนนี้ต้องไปแล้วค่ะ หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้า
Zephyr 5 ก.ค. 2559, 07:29:49 น.
เจอแบบพี่เรนี่คงไปไกนไม่รอดเหมือนกัน
เจอแบบพี่เรนี่คงไปไกนไม่รอดเหมือนกัน