: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ

อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้

เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้

สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์

ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!

เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!



♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)

เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ

ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥


ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: ตอนที่ 38 (55%)

หลังเสร็จสิ้นงานศพ บ้านปรเมศวร์เงียบสงัดจนแทบกลายเป็นป่าช้า จู่ๆวันนี้กลับมีผู้คนเดินขวักไขว่ ทั้งยังมีรถตำรวจจอดตรงหน้าทางเข้า ริสาสังเกตสีหน้าของนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ที่นับถือพยายามคาดเดาสถานการณ์

สาวัชมาทันตอนเริ่มพอดี เขาเข้าไปนั่งตรงเก้าอี้ว่างที่ริสาชี้โดยไม่เอ่ยอะไร ครั้นทุกคนพร้อมแล้ว สุรสีห์นายตำรวจระดับรองผู้บัญชาการตำรวจนครบาลซึ่งเป็นสหายรุ่นน้องของธนาก็เข้าเรื่อง

“จากการชันสูตรพลิกศพ สอบสวนและสืบพยาน ตำรวจยืนยันได้แล้วว่าคุณธนาไม่ได้เสียชีวิตจากเหตุธรรมชาติ แต่ถูกฆาตกรรมด้วยการวางยาครับ”

บรรยากาศในห้องอึมครึม ทุกคนเหลียวมองหน้ากันเลิ่กลั่ก

“ใครฆ่าเสี่ย” สาวิตรีมองมายังตำรวจด้วยสีหน้าเจ็บปวด เสียงปนเครือสะอื้น “ทำไมมันต้องฆ่าเสี่ยคะ”

“ตำรวจพบขวดยาฆ่าหญ้าและนำไปตรวจพิสูจน์ลายนิ้วมือแล้ว พบว่าลายนิ้วมือบนขวดเป็นของ...” สุรสีห์กวาดตามองใบหน้าของสมาชิกบ้านปรเมศวร์ทีละคน ก่อนไปหยุดสายตาที่ภรรยาตามทะเบียนของธนา “คุณดารณีครับ”

ความเงียบคืบคลานเข้ามาห่มคลุมทั้งห้อง กระทั่งปุยสำลีตกลงพื้นก็คงทำให้ทุกคนสะดุ้ง คนแรกที่ได้สติคือสาวิตรี นางกระโจนพรวดเดียวเข้าไปฟาดสองมือใส่ดารณีไม่ยั้ง กรีดร้องโวยวายด้วยน้ำตานองหน้า

“อีคนใจร้าย มึงฆ่าเสี่ยทำไม แค่เขาไม่รักมึง มึงต้องฆ่าเขาเลยเหรอ มึงฆ่าผัวกูทำไม”

ดารณีเสียหลักล้มไปนั่งกองบนพื้น สาวิตรีถลันตามไปนั่งคร่อมผลักอีกฝ่ายลงนอนแล้วทั้งจิกข่วนและตบตี สาวัชพุ่งเข้าไปล็อกแขนมารดาจากด้านหลังดึงนางออกห่าง แต่สาวใหญ่ก็ดิ้นสุดแรงจนแทบรั้งไม่อยู่ ชายหนุ่มกอดแม่ไว้จากด้านหลังยึดตัวสาวิตรีไว้มั่นจนแน่ใจว่านางจะไม่สามารถดิ้นหลุดจากวงแขนเขาได้อีก ชายหนุ่มก้มศีรษะนิดๆอย่างขอลุแก่โทษ

วัชระจะเข้าไปช่วยประคอง แต่ดารณีกลับยันตัวลุกขึ้นยืนด้วยตัวเอง ผมนางยุ่งเหยิง หน้าแดงไปซีกหนึ่ง เสื้อผ้ายับเยิน ตามตัวมีรอยขีดข่วนบางแนวแดงก่ำบ้างก็มีเลือดซิบๆ แม้อยู่ในสารรูปนั้น แต่นางยังเบ้ปากปรายตาไปทางภรรยาน้อย คำรามในคออย่างดูแคลน “ชั้นต่ำ! โสโครก!”

ริสาเห็นจากหางตาว่าสาวิตรียังคงตะกายจากอ้อมแขนลูกชาย ดวงตาคู่นั้นมีทั้งความเคียดแค้นและกระหยิ่มสะใจปะปนกันจนแยกไม่ออก

“สาวัชพาแม่เธอกลับไปที่ตึกเล็กก่อนเถอะ” ในเวลาอย่างนี้ิ สิ่งสุดท้ายที่เธอต้องการก็คือคนซ้ำเติม

น้องชายต่างมารดาผงกศีรษะรับคำแล้วทั้งลากทั้งดึงสาวิตรีออกจากห้องรับแขก เมื่อประตูงับสนิทแล้ว ดารณีจึงยืดตัวตรง เตือนสุรสีห์ด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม “คุณเสือล้อเล่นแบบนี้ ซ้อไม่ขำนะคะ”

ริสาผวาเข้าไปจับมือแม่แล้วบีบเบาๆ “ใจเย็นค่ะหม่าม้า เรารอให้อาเสือพูดให้จบก่อนดีไหมคะ”

“ผมไม่ได้สงสัยซ้อครับ” สุรสีห์ยังคงเรียกขานดารณีเพื่อแสดงความนับถืออีกฝ่ายว่าเป็นภรรยาของพี่ชาย “แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน หลักฐานทั้งหมดอธิบายตัวมันเองแบบนี้ ผมมีหน้าที่ต้องทำตามกฎหมาย”

“คุณกำลังหมิ่นประมาทฉัน!” ดารณีเปลี่ยนน้ำเสียงและสีหน้าเป็นเกรี้ยวกราด สรรพนามห่างเหินบอกอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นชัดเจน

“ผมยังไม่ได้ขอให้ศาลอนุมัติออกหมายจับ แต่อยากจะขอเชิญคุณดารณีไปให้ปากคำเพิ่มเติมในฐานะผู้ต้องสงสัยข้อหาฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อน” แม้เป็นคนรู้จักสนิทสนม ทว่าเขาก็ทำได้แค่ปฏิบัติตามหน้าที่อย่างเคร่งครัด

ดารณีกำมือแน่น ตัวสั่นเทาพยายามระงับความโกรธ “บ้าไปกันใหญ่แล้ว ฉันจะฆ่าสามีตัวเองทำไม”

วัชระก้าวเข้าไปยืนขวางระหว่างมารดาและนายตำรวจชั้นผู้ใหญ “ผมไม่ยอมให้อาเสือจับแม่เด็ดขาด”

“ฮกหลบไป เรื่องนี้หม่าม้าจัดการเอง” นางดึงบุตรชายให้พ้นทางแล้วเผชิญหน้ากับสุรสีห์อย่างมาดมั่น “ถ้าพิสูจน์แล้วว่าฉันไม่ผิด ฉันฟ้องกลับแน่”

ด้วยประสบการณ์การทำงานที่้ต้องใกล้ชิดกับคนร้ายมาแล้วนับไม่ถ้วน สุรสีห์แทบไม่ต้องสังเกตสีหน้าและปฏิกิริยาของดารณีเลย เขามั่นใจว่าเธอไม่ได้เป็นคนทำ แต่ขวดยาฆ่าหญ้าขวดเดียวที่พบในรั้วบ้านปรเมศวร์มีรอยนิ้วมือของดารณีชัดเจนที่สุด ในเมื่อหลักฐานทั้งหมดชี้ชัดไปที่เธอ แล้วจะให้เข้าใจเป็นอื่นได้อย่างไร

“ถ้าคุณดารณีมั่้นใจว่าไม่ได้ทำ ก็ต้องให้ความร่วมมือกับตำรวจ เพื่อช่วยพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณเอง” สุรสีห์อดเห็นใจสาวใหญ่ไม่ได้ เขารู้จักธนามาตั้งแต่ตัวเองยังรุ่นหนุ่ม ไปมาหาสู่กันตลอด มีหรือจะไม่รู้เห็นว่าดารณีรักธนามากแค่ไหน

รัก...จนยอมใช้ทุกวิถีทางรั้งเขาไว้ข้างกาย

รั้งไว้...ทั้งที่ได้ครอบครองแค่ตัว แต่ไม่เคยได้หัวใจเลย!

อดีตเจ้าของปรเมศวร์เทรดดิ้งมักเอ่ยถึง ‘บ้านเล็ก’ ด้วยน้ำเสียงรักใคร่เอ็นดู ขนาดเขาเป็นคนนอกยังรู้ว่าธนารักสาวิตรีเพียงใด แล้วดารณีมองเห็นอยู่ทุกวัน มีหรือจะไม่ทราบ ทั้งที่รู้เห็นเช่นนั้น แต่ดารณีก็ไม่เคยยอมปล่อยมือ นางยึดรั้งสามีไว้ด้วยความหวังลมๆแล้งๆว่าสักวันจะได้รับความรักตอบแทนกลับมาบ้าง แม้ว่าวันเวลาที่เธอวาดหวังไว้กลับไม่เคยมาถึงเลยตลอดชีวิตก็ตาม

บางทีเขาก็ไม่แน่ใจนักว่าความรักของดารณีนั้นมากพอที่จะก้าวข้ามขีดสุดของความอดทนไปหรือเปล่า เพราะบางครั้งรักที่สุดกับเกลียดที่สุดก็ห่างกันแค่เส้นคั่นบางๆ ความรักที่ไม่เคยได้รับอะไรกลับคืนอาจเปลี่ยนเป็นชิงชังได้เช่นกัน

สุรสีห์หันไปให้สัญญาณเจ้าพนักงาน ผู้ใต้บังคับบัญชาปลดกุญแจมือจากซองที่เข็มขัดตรงเข้าไปหาดารณี

ริสารีบขวางไว้ทันควัน “ไม่ต้องจับกุมกันเหมือนอาชญากรอย่างนั้นหรอกค่ะ พรุ่งนี้หยงจะแต่งตั้งทนายให้เดินทางไปสถานีตำรวจพร้อมหม่าม้า อาเสือเชื่อใจพวกเราได้”

“ขอโทษนะหยง แต่คนของอาต้องทำตามหน้าที่ นี่เป็นคดีอาญาแผ่นดิน อาต้องทำตามขั้นตอน”

เมื่อลูกน้องของเขาขยับตัวอีกครั้ง ดารณีก็ยกมือขึ้นปราม “ฉันขอคุยกับลูกเป็นการส่วนตัวสักครู่ได้ไหมคะ”

สุรสีห์นึกชื่นชมที่ดารณีควบคุมสติได้จนน่าทึ่ง เขาพยักหน้าอนุญาต ให้หน้าลูกน้อง แล้วเดินนำผู้ใต้บังคับบัญชาออกจากห้องนั้น

นานพอดูกว่าประตูจะเปิดออก แล้วคุณนายใหญ่แห่งปรเมศวร์เทรดดิ้งก็ก้าวออกมาก็เดินตรงมาหาเขา “ไปกันได้แล้วค่ะ”

นายตำรวจหนุ่มใหญ่ปรามลูกน้องด้วยสายตาให้เก็บกุญแจมือ เขาผายมือให้สตรีที่นับถือดุจพี่สะใภ้เดินนำไปที่รถตำรวจซึ่งจอดรออยู่หน้าบ้านโดยไม่เอ่ยสิ่งใดต่อกันอีกเลย



เมื่อสุรสีห์พาตัวมารดาจากไปแล้ว ริสาจึงโทร.สั่งการธนภูมิ โดยลงท้ายด้วยการกำชับ “ต้องจ่ายต้องทำอะไรก็ทำไปให้หมด ยังไงวันนี้คุณต้องเอาตัวหม่าม้ากลับบ้านมาให้ได้”

“ผมจะจัดการตามที่คุณสั่ง เรียบร้อยแล้วจะโทร.มาแจ้งนะครับ”

ริสาวางสายแล้วหันกลับมาทางน้องชาย จึงพบว่าวัชระยกเท้าขึ้นวางพาดบนโต๊ะรับแขก เอนพิงโซฟาด้วยท่วงท่าน่าหมั่นไส้ น้ำเสียงที่เอ่ยประโยคถัดมามีร่องรอยสะใจสมใจ “เรื่องที่หม่าม้าพูดเมื่อกี้ เจ้คิดว่ายังไง”

หญิงสาวถอนใจ นึกถึงบทสนทนาก่อนมารดาจะถูกจับ ท่านบอกกับเธอและน้องชายด้วยความมั่นใจ

‘นังสาวิตรีเป็นคนฆ่าเตี่ยแน่นอน’

‘หม่าม้าคะ แต่หลักฐานมันชี้ว่า...’

‘หลักฐานจะชี้ว่ายังไงก็ช่าง นังสาวิตรีมันต้องป้ายสีหม่าม้าแน่ๆ’

‘ทำไมหม่าม้ามั่นใจว่าเป็นคุณสาคะ’

‘เพราะสาวัชไม่ใช่ลูกของเตี่ย! มันคบชู้’ ดารณีประกาศด้วยสีหน้าผยองอหังการ

หญิงสาวเห็นวัชระอ้าปากค้าง และเชื่อว่าตัวเองก็คงอาการไม่ดีไปกว่ากันนัก

‘เรื่องแบบนี้เราพูดพล่อยๆ อ้างลอยๆไม่ได้นะคะหม่าม้า ใครได้ยินเข้า...’

‘ตอนหม่าม้าท้องอาฮก หม่าม้าก็เอายาจีนผสมอาหารให้เตี่ยลื้อกินทุกวัน’ ดารณียิ้มเหี้ยมเกรียม แววตาบอกความสะใจ ‘ยาจีนที่ทำให้คนกินเป็นหมันน่ะ!’

เธอเหลียวไปสบตาน้องชายดุจไม่เชื่อหูตัวเอง

‘เตี่ยลื้อมีลูกอีกไม่ได้ แต่นังสาวิตรีมันก็ยังท้อง พวกลื้อสองคนคิดว่ายังไงล่ะ’

‘หม่าม้าแน่ใจหรือครับว่ายานั่นกินแล้วจะเป็นหมันจริงๆน่ะ’ วัชระหัวเราะร่วน

‘นังหลกท่งนั่นมันมีชู้ เตี่ยลื้อไม่รู้หรอก แต่หม่าม้าน่ะรู้ดีเพราะเวลามันออกไปข้างนอก ม้าส่งคนตามมันไปตลอด’

เพียงคิดมาถึงตรงนี้ ริสาก็ทิ้งตัวเอนพิงโซฟาอย่างหมดเรี่ยวแรง คาดไม่ถึงว่าเรื่องที่เคยคิดว่าเลวร้าย ที่แท้แล้วยังมีอะไรที่แย่กว่านั้นได้อีก ตอนนี้แค่ปิดข่าวธนาถูกฆาตกรรมโดยมีดารณีเป็นผู้ต้องสงสัยก็เหนื่อยแล้ว หากเรื่องที่สาวัช ‘อาจ’ ไม่ใช่ลูกชายของธนาซ้ำลงมาอีก ไม่ต้องหวังถึงอนาคตของบริษัทฯเลย หุ้นคงกลายเป็นเศษกระดาษในพริบตา

“การชันสูตรศพไม่สามารถบอกได้ว่าเตี่ยเป็นหมันหรือเปล่า ทางเดียวที่จะรู้ว่าสิ่งที่หม่าม้าคาดเป็นจริงไหมก็คือต้องให้สาวัชตรวจดีเอ็นเอ ซึ่งเจ้ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะ เรามีเรื่องต้องจัดการเฉพาะหน้ามากพออยู่แล้ว เจ้าอยากใช้สมาธิจัดการทีละเรื่องมากกว่า อย่าพูดเรื่องนี้ให้เจ้ได้ยินอีก ถือว่าเจ้ขอละกัน”

“แต่ว่า...”

“ไม่มีแต่นะฮก เจ้ไม่พร้อมรับเรื่องอะไรไปมากกว่านี้แล้ว แค่ที่บริษัทฯเจ้ก็เครียดจะตายอยู่แล้ว”

วัชระหน้าม่อย กระแทกตัวกับเก้าอี้อย่างแสนงอน “ก็ได้ๆ! ผมจะทำตามที่เจ้สั่ง”

ริสายิ้มนิดๆแทนคำขอบใจ ประโยคถัดไปฟังยากว่าเป็นคำพูดจากใจ หรือแค่การดักคอให้วัชระระวังการกระทำของตัวเองกันแน่ “ขอบใจมาก เจ้ภูมิใจในตัวเธอนะฮก เธอไม่เคยทำให้เจ้ผิดหวังเลยสักครั้ง”





♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥


ก้าวออกมาจากมุมเว็บ
ยืดไหล่ตรง โบกมือยิกๆ ยิ้มกว้างออกนอกหน้าด้วยความดีใจ
นึกว่าจะทิ้งกันไปแล้วซะอีก
ดีใจที่ยังอ่านกันอยู่ค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ส่งเสียงบอกกันนะคะ

ว่าแต่...มีใครคาดไว้อย่างนี้บ้างไหมคะ อิอิ







สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 ก.ค. 2559, 07:36:06 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 12 ก.ค. 2559, 07:36:06 น.

จำนวนการเข้าชม : 1441





<< ตอนที่ 37 (100%)   ตอนที่ 38 (100%) >>
ตามหาฝัน 12 ก.ค. 2559, 08:38:10 น.
ชีวิตคุณสารัชจะรันทดอะไรขนาดนั้น


Kim 12 ก.ค. 2559, 08:44:17 น.
ไรเตอร์จะซำเติมพี่ด๊อกไปถึงไหน เรื่องนี้พี่ด๊อกถูกกระทำทั้งหมด ถ้าสาวิตรีทำจริงก็ให้โดนจับแล้วสาวัชไปอยู่อเมริกาเถอะ รอบกายมีแต่คนใจดำ แต่สาวิตรีจะทำอย่างนั้นทำไมในเมื่อสาวัชก็ยังไม่ได้รับหุ้นส่วนแบ่ลเลยครับ ถ้าเป็นคุณนายใหญ่ก็น่าเชื่ออยู่ งงง่ะ


konhin 12 ก.ค. 2559, 09:37:38 น.
โห โค้งนี้ไม่เห็นทางเลย คาดไปถึงจริงๆ มาแบบลูกชู้อีกเนี่ยนะ จะมีอะไรอีกมั้ยเนี่ย


wane 12 ก.ค. 2559, 11:58:00 น.
คดีพลิกไปสิบแปดตลบ ... อะไรกันนี่ ตกลงใครเป็นผู้ร้ายตัวจริงกันแน่


Liez 12 ก.ค. 2559, 13:05:42 น.
ว่าแล้วต้องมีเค้าเรื่องแบบนี้ .. พี่ด๊อกของหนูอิงสู้ๆนะ


นักอ่านเหนียวหนึบ 12 ก.ค. 2559, 13:15:16 น.
เคยคาดไว้ค่ะ เคยยยยยเมื่อนานมากแล้ว แต่แอบคิดในใจลึกๆ อะค่ะ ว่าเจ้สาแกก็แอบสลับลูกอีกรอบไรงี้ จริงๆ อาฮกอะคือลูกเจ้สา ส่วนสาวัชกลับเป็นลูกแม่ใหญ่จริงๆ 5555555555 ตอนที่แล้วเศร้า เฉา ดราม่ามากกก มาตอนนี้ ฆาตกรรมอำพรางนะคะ แทบปรับอารมณ์ตามไม่ทัน 55555 สีสั๊นนนสีสัน


Pat 12 ก.ค. 2559, 14:44:34 น.
สงสารสาวัชจัง


goldensun 12 ก.ค. 2559, 19:23:35 น.
สาวิตรีไม่น่าฆ่าธนานะคะ เพราะกินดี อยู่ดีก็เพราะธนา แต่ใครฆ่านี่สิ ไม่แน่นอนจริงๆ
แล้วสาวัชลูกใครล่ะนี่ เงื่อนปมมาอีกเงื่อนละ


กาซะลองพลัดถิ่น 12 ก.ค. 2559, 21:01:52 น.
โห นี่ถ้า ดร มีตัวตนจริง ๆ การมีชีวิตแบบนี้เป็นอะไรที่น่าสงสารมาก ๆ เลย ....
แต่ว่าเรื่องนี้มีหลายเงื่อนแท้ ...จะแก้ปมกันหมดไหมเนี่ยะ


พอใจ 12 ก.ค. 2559, 22:21:27 น.
ปมเยอะจังเลยนะคะ แล้วถ้าสาวัชไม่ใช่ลูกเตี่ยอีกล่ะ เฮ่อออ!!!


Zephyr 16 ก.ค. 2559, 06:52:13 น.
ชีวิตเ้ิกจะลงเหว ดิ่ง ได้ขนาดนี้ละก้อ
เฮ้อออออ เฮ้ออออ เฮ้อออแอ
นี่อาถรรพ์ เบญจเพสรึไงกัน
แต่ด้อกน่าจะเกินมานานละนะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account