ขอความรักที... (สนพ.ปองรัก ตีพิมพ์)
ร้อยรักสาวผู้ที่ไม่มีดวงในเรื่องความรักเอาซะเลย คิดว่าเจอคนที่ใช่ แต่สุดท้ายเขาก็หนีหายไปในวันแต่งงาน จากที่จะได้แต่งกับแฟนเธอก็ต้องได้มาแต่งกับน้องชายแฟนแทนเสียอย่างนั้น
Tags: ขอความรักที, ไหมขวัญ, แต่งงาน, จำเป็น, สามี, นิยายรัก, น่ารัก
ตอน: ตอนที่ 2 (70%)
“ไม่รู้ค่ะ”
“แต่ฉันเห็นเดินออกจากห้องไปได้สักพักแล้วนะคะ” ขณะที่คนอื่นตอบไม่รู้ก็มีหนึ่งคนที่ให้ข้อมูลแตกต่างออกไป
“ไปไหน”
คนถูกถามส่ายหน้า เนตรอัปสรจึงหันมาหาธารีที่เป็นเพื่อนสนิทของอีกฝ่าย
“คุณรู้ไหมธารี”
“ไม่รู้ค่ะ พอดีธารมัวแต่เร่งงานเลยไม่ได้สนใจ” ธารีบอกพลางยิ้มแหยๆ แต่ถึงเธอรู้ก็ไม่คิดจะบอกแน่นอน เพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมาถามหาร้อยรักทำไม แต่ที่แน่ๆ คงไม่ใช่เรื่องงาน พาให้นึกเป็นห่วงความปลอดภัยของเพื่อนรักไม่น้อย
“แล้วมีใครเห็นคุณเอมาที่นี่ไหม”
คำถามนั้นเรียกทุกคนให้หันมามองหน้ากันอย่างงุนงงเล็กน้อยแล้วส่ายหน้าหวือพร้อมกัน และก่อนที่เนตรอัปสรจะซักไซ้ไปมากกว่านี้ คนที่ตกเป็นหัวข้อสนทนาก็เปิดประตูเดินเข้ามา พอดวงตาคู่หวานเห็นหลานสาวเจ้าของบริษัทก็ถึงกับชะงักเล็กน้อย แต่เมื่อตั้งสติได้ก็ส่งยิ้มไปให้อีกฝ่ายตามมารยาท สองเท้าก้าวเดินไปที่โต๊ะโดยไม่รู้เลยว่ามีร่างสูงของอดีตคนรักเดินตามหลังเข้ามาติดๆ
“นี่คุณแอบไปพบกับร้อยรักมาใช่ไหมคะ” เนตรอัปสรถามพลางเดินเข้าไปผลักอกชวลิตและชี้นิ้วไปที่ร้อยรักอย่างหึงหวง โดยไม่สนใจว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน เหมาะสมหรือไม่ที่จะแสดงท่าทีแบบนั้นออกไป
“อะไร ผมไปคุยธุระเรื่องงานมาต่างหาก พอกลับไปที่แผนกก็ไม่เห็นคุณ ถามคนอื่นต่างก็พูดตรงกันว่าเห็นคุณเดินมาทางนี้ ผมเลยมาตาม” ชวลิตพยายามอธิบายแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล
“แล้วทำไมคุณกับร้อยรักต้องเดินตามกันเข้ามาด้วยล่ะคะ คุณยังมีเยื่อใยกับเธออยู่ใช่ไหม ถ้าใช่ก็ไปเลย ไม่อยากแย่งของของใครเหมือนกัน งานตงงานแต่งก็ไม่ต้องจัดมันแล้ว” เนตรอัปสรโวยวาย หันไปมองร้อยรักที่นั่งมองตาปริบๆ อย่างไม่พอใจแล้วผลุนผลันเดินออกไป
“เนตร คุณกำลังเข้าใจผมผิดนะ” ชวลิตตะโกนตามหลังแล้วรีบตามไปง้อว่าที่เจ้าสาว ปล่อยให้ร้อยรักที่จู่ๆ ก็กลายมาเป็นชนวนให้คู่รักทะเลาะกันมองตามไปอย่างหนักใจ
“ฉันว่าฉันคงอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้วละ”
หลังจากเป็นชนวนให้คู่รักทะเลาะกัน ร้อยรักก็คิดจะลาออกจากบริษัท หากแต่ธารีกลับห้ามเอาไว้ เพราะต้นเหตุหาใช่เกิดจากร้อยรัก แต่เกิดจากเนตรอัปสรระแวงและมโนแต่งเรื่องไปเองทั้งนั้น ถ้าต่างคนต่างอยู่ เรื่องแบบนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น
ผ่านไปแค่สองวันความสงบสุขของร้อยรักก็ถูกรุกรานอีกครั้ง เมื่อจู่ๆ ชวลิตก็โผล่มาหา
“รัก ผมขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม”
ร้อยรักมองหน้าเพื่อนร่วมงานที่นั่งเล่นพูดคุยกันในช่วงพักเที่ยงเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้ารับ
“ค่ะ ว่ามาสิคะ”
“ขอคุยตามลำพังได้ไหม”
“คุยที่นี่ไม่ได้เหรอคะ คือฉันไม่อยากมีเรื่องกับคุณเนตรน่ะค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยเช่นนั้นเพราะต้องการป้องกันตัวเอง ซึ่งเพื่อนในกลุ่มต่างก็พยักหน้าเห็นด้วยกับถ้อยคำนั้น
“คือมันเป็นเรื่องส่วนตัวน่ะ นะรักนะ แป๊บเดียวเอง เดี๋ยวหลบไปคุยด้านหลังตรงมุมใกล้ๆ ที่จอดรถก็ได้”
ชายหนุ่มอ้อนวอน หากแต่ร้อยรักก็ไม่คิดใจอ่อนเลยสักนิด
“แต่ฉันว่า...”
ยังไม่ทันที่ร้อยรักจะปฏิเสธจบ ชวลิตก็รีบเอ่ยแทรกและยกมือไหว้อ้อนวอน
“ขอร้องละ”
เพื่อนๆ ในกลุ่มถึงกับครางออกมาอย่างไม่อยากเชื่อว่าชวลิตจะลงทุนขนาดนี้ ไม่ต่างจากร้อยรักที่ถึงกับอึ้งและพานคิดว่าถ้าไม่ไปอีกฝ่ายคงจะตื๊อไม่เลิก สุดท้ายจึงต้องยอมทำตาม
“ก็ได้ค่ะ แต่แค่แป๊บเดียวนะคะ”
“ครับ” ชวลิตบอกอย่างดีใจแล้วรีบเดินนำหญิงสาวตรงไปยังลานจอดรถซึ่งอยู่ไม่ห่างจากจุดที่หญิงสาวนั่งคุยกับเพื่อนมากนัก แต่ถึงอย่างนั้นก็มีมุมที่อับสายตาอยู่
“พวกเธอห้ามไปไหนนะ รอจนกว่าฉันจะกลับมา”
ทุกคนพยักหน้ารับแล้วมองตามหลังร้อยรักด้วยท่าทีอยากรู้อยากเห็นว่าสองคนนั้นจะพูดคุยเรื่องอะไรกัน ต่างจากธารีที่เป็นกังวลเพราะกลัวว่าผู้เป็นเพื่อนจะโดนเนตรอัปสรมาอาละวาดใส่อีก
“รัก...”
ชวลิตเรียกชื่ออดีตคนรักอย่างอ่อนโยน สองเท้าขยับเข้าหาหมายจะคว้ามือบางมากุม ทว่าเจ้าตัวกลับเดินถอยหลังเว้นระยะห่างพอสมควร
“มีอะไรก็ว่ามาเถอะค่ะ” หญิงสาวพยายามปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้นิ่งเรียบเย็นชาเท่าที่จะทำได้
“ผมยังรักคุณนะรัก”
ร้อยรักชะงักไปเล็กน้อยด้วยไม่คิดว่าชวลิตจะเอ่ยคำคำนี้ออกมาทั้งที่อีกไม่นานก็จะแต่งงานแล้ว ถ้าถามว่ามีผลต่อหัวใจอันเจ็บปวดของเธอไหม ตอบอย่างไม่ลังเลเลยว่ามาก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ผิดชอบชั่วดี ไม่คิดจะปล่อยใจไปกับอารมณ์และความรู้สึกโดยเด็ดขาด
“ถ้าจะเรียกมาพูดแค่นี้ ฉันขอตัวก่อนนะคะ”
จบถ้อยคำที่สื่อถึงความห่างเหินอย่างเห็นได้ชัดก็หมุนตัวจะเดินหนี ทว่าชวลิตกลับดึงรั้งข้อมือเอาไว้
“กับคุณเนตรผมก็แค่เผลอใจไปหน่อย แต่ตอนนี้ผมแทบจะเป็นประสาทตายที่โดนเธอวีนเหวี่ยงใส่ ไม่เหมือนคุณที่ไม่เคยทำตัวแบบนี้ บอกเลยว่าผมไม่อยากจะทนแล้วจริงๆ”
“แล้วคุณจะทำยังไง” ร้อยรักลองถามหยั่งเชิงด้วยความอยากรู้ว่าเขาจะมาบอกเธอเพื่ออะไร ถ้าจะให้ช่วย เธอก็ไม่ได้เป็นแม่พระเสียขนาดนั้น
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 265 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 20 กุมภาพันธ์ 2560 ในราคา 225 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 6 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- inbox แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ
- อีเมล kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
“แต่ฉันเห็นเดินออกจากห้องไปได้สักพักแล้วนะคะ” ขณะที่คนอื่นตอบไม่รู้ก็มีหนึ่งคนที่ให้ข้อมูลแตกต่างออกไป
“ไปไหน”
คนถูกถามส่ายหน้า เนตรอัปสรจึงหันมาหาธารีที่เป็นเพื่อนสนิทของอีกฝ่าย
“คุณรู้ไหมธารี”
“ไม่รู้ค่ะ พอดีธารมัวแต่เร่งงานเลยไม่ได้สนใจ” ธารีบอกพลางยิ้มแหยๆ แต่ถึงเธอรู้ก็ไม่คิดจะบอกแน่นอน เพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมาถามหาร้อยรักทำไม แต่ที่แน่ๆ คงไม่ใช่เรื่องงาน พาให้นึกเป็นห่วงความปลอดภัยของเพื่อนรักไม่น้อย
“แล้วมีใครเห็นคุณเอมาที่นี่ไหม”
คำถามนั้นเรียกทุกคนให้หันมามองหน้ากันอย่างงุนงงเล็กน้อยแล้วส่ายหน้าหวือพร้อมกัน และก่อนที่เนตรอัปสรจะซักไซ้ไปมากกว่านี้ คนที่ตกเป็นหัวข้อสนทนาก็เปิดประตูเดินเข้ามา พอดวงตาคู่หวานเห็นหลานสาวเจ้าของบริษัทก็ถึงกับชะงักเล็กน้อย แต่เมื่อตั้งสติได้ก็ส่งยิ้มไปให้อีกฝ่ายตามมารยาท สองเท้าก้าวเดินไปที่โต๊ะโดยไม่รู้เลยว่ามีร่างสูงของอดีตคนรักเดินตามหลังเข้ามาติดๆ
“นี่คุณแอบไปพบกับร้อยรักมาใช่ไหมคะ” เนตรอัปสรถามพลางเดินเข้าไปผลักอกชวลิตและชี้นิ้วไปที่ร้อยรักอย่างหึงหวง โดยไม่สนใจว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน เหมาะสมหรือไม่ที่จะแสดงท่าทีแบบนั้นออกไป
“อะไร ผมไปคุยธุระเรื่องงานมาต่างหาก พอกลับไปที่แผนกก็ไม่เห็นคุณ ถามคนอื่นต่างก็พูดตรงกันว่าเห็นคุณเดินมาทางนี้ ผมเลยมาตาม” ชวลิตพยายามอธิบายแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล
“แล้วทำไมคุณกับร้อยรักต้องเดินตามกันเข้ามาด้วยล่ะคะ คุณยังมีเยื่อใยกับเธออยู่ใช่ไหม ถ้าใช่ก็ไปเลย ไม่อยากแย่งของของใครเหมือนกัน งานตงงานแต่งก็ไม่ต้องจัดมันแล้ว” เนตรอัปสรโวยวาย หันไปมองร้อยรักที่นั่งมองตาปริบๆ อย่างไม่พอใจแล้วผลุนผลันเดินออกไป
“เนตร คุณกำลังเข้าใจผมผิดนะ” ชวลิตตะโกนตามหลังแล้วรีบตามไปง้อว่าที่เจ้าสาว ปล่อยให้ร้อยรักที่จู่ๆ ก็กลายมาเป็นชนวนให้คู่รักทะเลาะกันมองตามไปอย่างหนักใจ
“ฉันว่าฉันคงอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้วละ”
หลังจากเป็นชนวนให้คู่รักทะเลาะกัน ร้อยรักก็คิดจะลาออกจากบริษัท หากแต่ธารีกลับห้ามเอาไว้ เพราะต้นเหตุหาใช่เกิดจากร้อยรัก แต่เกิดจากเนตรอัปสรระแวงและมโนแต่งเรื่องไปเองทั้งนั้น ถ้าต่างคนต่างอยู่ เรื่องแบบนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น
ผ่านไปแค่สองวันความสงบสุขของร้อยรักก็ถูกรุกรานอีกครั้ง เมื่อจู่ๆ ชวลิตก็โผล่มาหา
“รัก ผมขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม”
ร้อยรักมองหน้าเพื่อนร่วมงานที่นั่งเล่นพูดคุยกันในช่วงพักเที่ยงเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้ารับ
“ค่ะ ว่ามาสิคะ”
“ขอคุยตามลำพังได้ไหม”
“คุยที่นี่ไม่ได้เหรอคะ คือฉันไม่อยากมีเรื่องกับคุณเนตรน่ะค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยเช่นนั้นเพราะต้องการป้องกันตัวเอง ซึ่งเพื่อนในกลุ่มต่างก็พยักหน้าเห็นด้วยกับถ้อยคำนั้น
“คือมันเป็นเรื่องส่วนตัวน่ะ นะรักนะ แป๊บเดียวเอง เดี๋ยวหลบไปคุยด้านหลังตรงมุมใกล้ๆ ที่จอดรถก็ได้”
ชายหนุ่มอ้อนวอน หากแต่ร้อยรักก็ไม่คิดใจอ่อนเลยสักนิด
“แต่ฉันว่า...”
ยังไม่ทันที่ร้อยรักจะปฏิเสธจบ ชวลิตก็รีบเอ่ยแทรกและยกมือไหว้อ้อนวอน
“ขอร้องละ”
เพื่อนๆ ในกลุ่มถึงกับครางออกมาอย่างไม่อยากเชื่อว่าชวลิตจะลงทุนขนาดนี้ ไม่ต่างจากร้อยรักที่ถึงกับอึ้งและพานคิดว่าถ้าไม่ไปอีกฝ่ายคงจะตื๊อไม่เลิก สุดท้ายจึงต้องยอมทำตาม
“ก็ได้ค่ะ แต่แค่แป๊บเดียวนะคะ”
“ครับ” ชวลิตบอกอย่างดีใจแล้วรีบเดินนำหญิงสาวตรงไปยังลานจอดรถซึ่งอยู่ไม่ห่างจากจุดที่หญิงสาวนั่งคุยกับเพื่อนมากนัก แต่ถึงอย่างนั้นก็มีมุมที่อับสายตาอยู่
“พวกเธอห้ามไปไหนนะ รอจนกว่าฉันจะกลับมา”
ทุกคนพยักหน้ารับแล้วมองตามหลังร้อยรักด้วยท่าทีอยากรู้อยากเห็นว่าสองคนนั้นจะพูดคุยเรื่องอะไรกัน ต่างจากธารีที่เป็นกังวลเพราะกลัวว่าผู้เป็นเพื่อนจะโดนเนตรอัปสรมาอาละวาดใส่อีก
“รัก...”
ชวลิตเรียกชื่ออดีตคนรักอย่างอ่อนโยน สองเท้าขยับเข้าหาหมายจะคว้ามือบางมากุม ทว่าเจ้าตัวกลับเดินถอยหลังเว้นระยะห่างพอสมควร
“มีอะไรก็ว่ามาเถอะค่ะ” หญิงสาวพยายามปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้นิ่งเรียบเย็นชาเท่าที่จะทำได้
“ผมยังรักคุณนะรัก”
ร้อยรักชะงักไปเล็กน้อยด้วยไม่คิดว่าชวลิตจะเอ่ยคำคำนี้ออกมาทั้งที่อีกไม่นานก็จะแต่งงานแล้ว ถ้าถามว่ามีผลต่อหัวใจอันเจ็บปวดของเธอไหม ตอบอย่างไม่ลังเลเลยว่ามาก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ผิดชอบชั่วดี ไม่คิดจะปล่อยใจไปกับอารมณ์และความรู้สึกโดยเด็ดขาด
“ถ้าจะเรียกมาพูดแค่นี้ ฉันขอตัวก่อนนะคะ”
จบถ้อยคำที่สื่อถึงความห่างเหินอย่างเห็นได้ชัดก็หมุนตัวจะเดินหนี ทว่าชวลิตกลับดึงรั้งข้อมือเอาไว้
“กับคุณเนตรผมก็แค่เผลอใจไปหน่อย แต่ตอนนี้ผมแทบจะเป็นประสาทตายที่โดนเธอวีนเหวี่ยงใส่ ไม่เหมือนคุณที่ไม่เคยทำตัวแบบนี้ บอกเลยว่าผมไม่อยากจะทนแล้วจริงๆ”
“แล้วคุณจะทำยังไง” ร้อยรักลองถามหยั่งเชิงด้วยความอยากรู้ว่าเขาจะมาบอกเธอเพื่ออะไร ถ้าจะให้ช่วย เธอก็ไม่ได้เป็นแม่พระเสียขนาดนั้น
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 265 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 20 กุมภาพันธ์ 2560 ในราคา 225 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 6 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- inbox แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ
- อีเมล kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 ม.ค. 2560, 08:55:07 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 ม.ค. 2560, 08:55:07 น.
จำนวนการเข้าชม : 846
| << ตอนที่ 2 (30%) อวดปก+เปิดจองอย่างเป็นทางการค่ะ | ตอนที่ 2 (100%) >> |