คู่หมั้นคืนเหงาใจ
ตำนานหนุ่มหล่อเลิศล้ำแห่งค่ำคืนเหงาใจ
ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...
นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ
หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง
หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง
ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...
นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ
หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง
หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง
Tags: ไตรติมา, คู่หมั้นคืนเหงาใจ, ดราม่า, ซึ้ง, โรแมนติก,
ตอน: ตอน 16 [2]
..........หลังจากได้เอ่ยสารภาพรักไป ไทธรรพ์ยังเขียนกลอนใส่ในหนังสือบทกวีอีก นำมาให้เพชรน้ำหนึ่งเก็บไว้อ่าน
อยากให้โลกมีเพียงเรา
บทกลอนจาก... ไทธรรพ์
อยากให้โลกนี้มีเพียงสองเรา
ถึงอยู่ยอดเขาไม่หนาวไม่กังวล
ติดเกาะร้างอยู่กลางป่าทุกแห่งหน
มีเธอทั้งคนฉันไม่หวั่นไม่กลัวภัย
เพราะรักเรานั้นเป็นเหมือนทุกอย่าง
ทุกเวลาเคียงข้างไม่ห่างไปไหน
รักเพียงเธอและไม่มีวันรักใคร
ทุกคืนวันนานไปใจรักนิรันดร์
ไทธรรพ์และเพชรน้ำหนึ่งทั้งสองคนต่างรักกัน ความใกล้ชิดสนิทสนมที่เพิ่มพูนทำให้กล้าเล่นถึงเนื้อถึงตัว ไทธรรพ์วิ่งไล่จี้เอว เพชรน้ำหนึ่งวิ่งหนีแล้วโดนตะครุบตัวได้ถูกรวบกอดอยู่ในอ้อมแขน
เหล่านั้นเป็นภาพที่ยุติได้เห็นกับตา ซึ่งค้านกับความคิดของเขาที่ว่าเป็นลูกผู้หญิงควรรู้จักรักษาเนื้อรักษาตัว ไว้ตัวและสงวนท่าทีให้ดูงามตามตำรับหญิงไทย
“ยังไม่ทันเป็นสาวเต็มตัวริมีแฟนแล้ว ปล่อยให้ผู้ชายเขากอดอยู่ได้ไม่รักนวลสงวนตัวซะเลย เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าไม่อายเขารึไง ทำตัวง่ายจะดูไร้ค่านะสาวเอย” ยุติว่ากล่าวตักเตือนเมื่อมีโอกาสได้พูดกับเพชรน้ำหนึ่งตามลำพัง
แม้เขาจะหวังดีสั่งสอนแบบผู้มีอาวุโสกว่า แต่นั่นทำให้เด็กสาวที่กำลังเริ่มรักถึงกับอารมณ์เสีย
“ตัวของหนึ่งร่างกายของหนึ่งช่างปะไร... พี่ยุติไม่เกี่ยว หนึ่งไม่ได้ให้พี่ยุติกอดละกัน” เธอเถียง สะบัดหน้าเบือนหนี ไม่บ่อยนักที่จะยอมให้ยุติเข้าใกล้หรือเปิดโอกาสให้ได้พูดคุยกันเพียงสองต่อสอง “เอ๊ะ!... พี่ไทธรรพ์มาแล้ว พี่ไทธรรพ์...” เธอเรียก แล้วรีบเดินหนียุติไปหาไทธรรพ์
..........คุณครูวิชุดามาเยี่ยมเพชรน้ำหนึ่งถึงบ้านสวน
“หมู่นี้ครูไม่ค่อยได้เจอไทธรรพ์เลย หนึ่งเจอบ้างหรือเปล่า”
“อ๋อ... พี่ไทธรรพ์มาบ้านหนึ่งทุกวันค่ะ” เพชรน้ำหนึ่งจงใจพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ อยากบอกเหลือเกิน เพราะแอบลุ้นอยากให้เขาทั้งสองคนเลิกรากันอย่างเด็ดขาดไปเลย
“มาที่นี่ทุกวัน? มาทำไม”
“พี่ไทธรรพ์เขาชอบซื้อของกินมาให้หนึ่ง วันหยุดเสาร์อาทิตย์ชอบไปรับไปส่งหนึ่งเรียนภาษาญี่ปุ่นค่ะ พี่ไทธรรพ์บอกจะส่งหนึ่งไปเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่นถึงกับออกเงินให้ หาที่เรียนภาษาให้หนึ่ง แต่ละวันชอบมาขลุกอยู่กับหนึ่ง พี่ไทธรรพ์มีธุระยุ่งอยู่กับหนึ่ง ไม่ค่อยมีเวลาไปหาคุณครูอย่างแต่ก่อนแล้ว” สาววัยรุ่นจงใจคุยโอ้อวด
“เขาหายหน้าหายตาไปเลย เดี๋ยวนี้โทรหาบอกติดธุระประจำเลยที่แท้มาอยู่บ้านหนึ่งนี่เอง”
“หนึ่งว่าพี่ไทธรรพ์คงไม่รักคุณครูแล้วเลยตีตัวออกห่างทำตัวห่างเหิน คุณครูไม่คิดอย่างนั้นเหรอคะ”
“หนึ่งคิดอย่างนั้น? ครูไม่อยากเชื่อว่าเขาจงใจทำอย่างนั้น” เธอเป็นผู้ใหญ่กว่าจึงยังหนักแน่นมั่นใจในคนรักของตนอยู่
“คุณครูคะหนึ่งขอพี่ไทธรรพ์ ยกให้เป็นแฟนหนึ่งเถอะค่ะ” เพชรน้ำหนึ่งกล้าเอ่ยขอซึ่งหน้า
“นี่หนึ่งแอบชอบไทธรรพ์แฟนของครูเหรอ?”
“ค่ะ พี่ไทธรรพ์กับคุณครูไม่เหมาะสมกัน พี่ไทธรรพ์เหมาะกับหนึ่งมากกว่า หนึ่งรักพี่ไทธรรพ์และพี่ไทธรรพ์ก็รักหนึ่ง”
“ไทธรรพ์รักหนึ่ง?”
“ค่ะ พี่ไทธรรพ์บอกกับหนึ่งแล้วว่าเขารักหนึ่ง”
“เรื่องนี้ครูต้องถามเขา ให้เขาตอบจากปากตัวเองจะได้ชัดเจนกันไปเลย”
“เดี๋ยวพี่ไทธรรพ์ก็มาหาหนึ่ง คุณครูต้องได้เจอแน่”
“นึกไม่ถึงเลย หนึ่งเป็นคนแบบนี้” วิชุดาว่า ออกจะเสียความรู้สึกกับลูกศิษย์ที่อุตส่าห์สอนเชิงมวยให้เหลือเกิน
...เมื่อวิชุดาลับหลังไป ยุติซึ่งแอบฟังอยู่จึงเข้ามากล่าวตำหนิเพชรน้ำหนึ่ง
“รู้ไหมอย่างนี้เขาเรียกว่าหน้าด้าน... ขอแฟนของคนเอามาเป็นของตัวเอง คนนะไม่ใช่สิ่งของจะได้ส่งต่อให้กันได้”
“ชอบแอบฟังชาวบ้าน แบบพี่ยุตินี่เขาเรียกว่า สอดรู้สอดเห็น จุ้นเรื่องชาวบ้าน” เธอว่ายอกย้อนโดยไม่สนใจคำว่ากล่าวของเขา แล้วเดินหนีเหมือนเคย
..........เมื่อไทธรรพ์เจอคำถามที่ไม่อยากตอบ เพราะไม่อยากทำให้สาวคนไหนต้องอกหักเพราะเขา
“เธอมาหาหนึ่งทุกวันเหรอ”
“อืม... ทุกวัน”
“เธอชอบหนึ่งถึงขั้นสารภาพรักไปแล้ว แล้วไปถึงขั้นไหนกัน? เธอได้กับเด็กนั่นแล้ว?” มองตาขวางอย่างไม่พอใจ จึงซักถามเบื้องลึกของความสัมพันธ์ระหว่างคนรักของตนกับลูกศิษย์ผู้คิดไม่ซื่อ
“หึ หึ... ” ไทธรรพ์แสร้งหัวเราะกลบเกลื่อน “คิดไปไกล เกินเลยไปใหญ่แล้ว”
“บอกฉันว่ามีธุระยุ่ง แต่มายุ่งกับเด็กนี่ทุกวัน นี่นะเหรอเหตุผล”
“ผมอยากส่งเสริมให้หนึ่งเรียนภาษาญี่ปุ่นจะได้มีอนาคตก้าวหน้า ผมแค่หวังดีกับเด็กเขา ไม่มีอะไรมากหรอก หมู่นี้เลยยุ่งไม่ค่อยมีเวลาไปหาคุณครู ขอโทษนะครับ”
“ฉันไม่อยากรอคอยเธออีกแล้ว บอกมาให้ชัดเจนเลยดีกว่าว่าเธอรักใคร... ฉันหรือเด็กนั่น”
“ไม่เอาน่าถามอะไรอย่างนั้น ผมยังรักคุณครูอยู่ อย่าคิดมากสิ”
“ไม่ให้คิดมาก? ทั้งที่เธอทำเหมือนตีตัวออกห่าง เด็กนั่นบอกว่ารักเธอ ช่างใจกล้าหน้าด้านขอให้ฉันยกเธอให้ไปเป็นแฟน แถมบอกว่าเธอบอกรักเขาแล้ว”
“หนึ่งยังเด็กอยู่ถึงพูดจาแบบนั้น อย่าเก็บเอามาคิดมากน่า ผมรักเอ็นดูหนึ่งแบบน้องสาวไม่มีอะไรมากหรอก อย่าไปเชื่อคนอื่น ใครจะพูดอะไรช่างเขาเถอะ ผมยังเหมือนเดิมกับคุณครู” ไทธรรพ์พยายามพูดปลอบประโลม แม้ในใจไม่เหมือนเดิมอย่างปากบอกออกไป
“เธอไม่เคยไปหาฉันเลย เมื่อไหร่จะไปบ้านฉัน”
“ผมคิดถึงคุณครูเสมอ ใจอยากไปหาอยู่เรื่อย ถ้าผมไม่ติดธุระผมจะรีบไปทันทีเลย” เขาพูดให้ความหวัง
“คืนนี้ยังติดธุระยุ่งอยู่หรือเปล่าล่ะ”
“อ๋อ... คืนนี้ว่างพอดีเลย เดี๋ยวเย็นนี้เราไปหาร้านอร่อยทานข้าวเย็นกัน แล้วผมจะไปส่งคุณครูที่บ้านตอนดึกดีไหมครับ” เขาเลยต้องเอาใจสาวเพื่อคลายความบาดหมางคลางแคลงใจของเธอ
“ดีค่ะต้องอย่างนี้ ทีหลังอย่าทำให้ฉันใจเสีย อย่าเงียบหายไปนานอย่างนี้อีกนะ รู้ไหมคนเขาคิดถึง” คุณครูวิชุดาเอ่ยคำหวาน รู้สึกดีกับคนรักขึ้นมาทันที
..........เมื่อนัดกับไทธรรพ์เรียบร้อยแล้ว วิชุดาจึงมาพูดเย้ยเพชรน้ำหนึ่ง
“ไทธรรพ์เขายังเหมือนเดิมกับครู หนึ่งอยากแอบรักเขาข้างเดียวก็สุดแต่ใจ อยากเป็นหญิงโง่แอบรักผัวชาวบ้านก็เชิญ อ้อ... แต่คงต้องเตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้ซับน้ำตาด้วยล่ะ วันใดที่เขาเบื่อหน่ายไม่มาหาจะเหงา นั่งเศร้ากอดเข่าเจ่าจุกเป็นเด็กโดนทิ้ง”
“พี่ไทธรรพ์ไม่มีวันไม่มาหาหนึ่ง” พูดพร้อมชักสีหน้างอ ปากมู่ทู่ดูเป็นเด็กเอาแต่ใจ แต่ตอนนี้กำลังถูกขัดใจ
“แต่เย็นนี้นัดกันแล้ว ไทธรรพ์จะพาไปทานอาหารเย็น และคืนนี้จะพาไปส่งบ้าน คนเขานอนคุยกันยังไงคงไม่เลิกกันง่ายหรอก ไทธรรพ์เขารักหนึ่งแบบน้องสาว เห็นเป็นเด็กเลยเอ็นดูแค่นั้นเอง แต่หนึ่งกลับแอบคิดแอบฝัน เพ้อเจ้อไปเองข้างเดียว”
“หนึ่งจะไปถามพี่ไทธรรพ์”
“ไม่ต้องถามหรอก บอกอยู่นี่ไง... ยังจะถามอะไรอีก นั่นเขาสตาร์ทรถแล้วครูไปล่ะ ...บ๊ายบายนะเด็กโง่” คุณครูวิชุดาพูด พร้อมยิ้มยั่วเยาะเย้ยเป็นการอำลาส่งท้าย
ได้ฟังดังนั้นเพชรน้ำหนึ่งถึงกับน้ำตาซึม... วิ่งไปทุบข้างประตูรถด้านคนขับ
“พี่ไทธรรพ์อย่าไป อยู่กับหนึ่งก่อนพี่ไทธรรพ์...”
“เป็นอะไรหนึ่ง... ร้องไห้ทำไม” ไทธรรพ์ถาม เมื่อลดกระจกรถลงมาแล้ว ขณะวิชุดาขึ้นมานั่งเคียงข้างคนขับ
“พี่ไทธรรพ์คืนดีกับคุณครูแล้ว พี่ไทธรรพ์จะทิ้งหนึ่ง”
“พี่ไม่ทิ้งหนึ่งหรอก พี่แค่ไปส่งคุณครูนิดเดียวเอง ไม่ได้ทิ้งหนึ่งไปไหนเสียหน่อย อย่าร้องไห้เลย” ไทธรรพ์พูด เห็นเธอชะโงกหน้ามือเกาะกระจกรถ ตอนนี้เขาไม่เกรงใจคนที่นั่งอยู่เบาะหน้าข้างเคียงเลย ฉวยโอกาสหอมแก้มเด็กสาวให้การปลอบประโลม
เด็กสาวอย่างเพชรน้ำหนึ่งยังไม่เคยโดนชายหนุ่มคนไหนหอมแก้มมาก่อนเลยในชีวิต จึงอยู่ในอาการตกตะลึง น้ำตาแห้งเหือดหายเป็นปลิดทิ้ง ...ยืนงง!
“ไปกันได้แล้วน่าไทธรรพ์” วิชุดาออกปาก ไม่ค่อยพอใจนักที่เห็นไทธรรพ์หอมแก้มเด็กสาว
“ครับคุณครู” เขารับคำ ก่อนจะหันมาลาเพชรน้ำหนึ่ง “พี่ไปก่อนนะหนึ่ง”
..........เพชรน้ำหนึ่งเครียด
‘ไหนพวกผู้ชายเคยพูดว่าได้แล้วทิ้ง ทำไมพี่ไทธรรพ์ยังไม่ทิ้งคุณครู ...หรือว่ารักจริง แล้วที่บอกรักเราล่ะ ป่านนี้เขาทำอะไรกัน ...นอนด้วยกันหรือ ยิ่งคิดยิ่งเครียด อยากรู้ใจพี่ไทธรรพ์รักใครจริงแน่ มันต้องมีวิธีพิสูจน์...’
เพชรน้ำหนึ่งคิดหนักวุ่นวายใจ เปิดอินเตอร์เน็ต อ่านเกี่ยวกับปรึกษาปัญหารัก ความรักครั้งแรก เพศศึกษา ประสบการณ์เสียสาว เล่ห์กลผู้ชายที่ใช้แอ้มสาว คุมกำเนิดเมื่อไม่พร้อม โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ...ฯลฯ
‘แท้จริงเราเป็นคนระมัดระวังตัว ไม่คบเพื่อนชาย เพราะวัยใกล้เคียงกันวุฒิภาวะไม่เพียงพอที่จะสร้างความรักและศรัทธาให้เรายอมรับนับถือเขาได้ ผิดกับพี่ไทธรรพ์ เขาดูเก่งกล้าสามารถสอนเราได้ ช่างเอาใจคอยเทคแคร์ดูแลและเล่นด้วยช่วยคลายเครียด อยู่ใกล้เขาไม่เคยเหงาเลย ทำยังไงถึงจะได้เขาไว้ ไม่ต้องเสียเขาไปให้คุณครู’
พลางลุกเดินวนไปมาภายในห้องนอน ...ครุ่นคิด
“ซี้ดดด... ชุดนอนเซ็กซี่บางหวิวชวนสยิวจริงชุดนี้ อ๊าย! ใจหวิว” เสียงบรรยายของวัยรุ่นชายที่สายตาจดจ้องส่องกล้องแอบดูสาวข้างบ้าน ไม่มีใครล่วงรู้ถึงพฤติกรรมชอบสอดรู้สอดเห็นของเขา
...คืนนี้เพชรน้ำหนึ่งใส่ชุดนอนเนื้อผ้าบางเบาแสนสั้น บราเซียร์ดันทรงกับอันเดอร์แวร์สายเดี่ยวตัวจิ๋ว บรรยากาศในห้องมีแสงสลัวเพราะจุดเทียนหอมไว้ ที่นี่เป็นห้องส่วนตัวจึงไม่เคยนึกคาดคิดหรือรู้ตัวว่าจะมีใครมาแอบเห็น... โดยลืมนึกระแวงระวังยุติ! ซึ่งเป็นคนข้างบ้านไปเสียสิ้น เหมือนเขาผู้นั้นไม่เคยมีตัวตนอยู่ในหัวใจเธอเลยแม้แต่น้อย
“จะลองใจพี่ไทธรรพ์ดู ...รักจริงรึเปล่า เขาต้องการตัวเราไหม ถ้าเขาอยากทำอะไรก็จะขอให้เขาเลิกกับคุณครูก่อน แล้วถ้าเขาจะปล้ำเราล่ะ? ...ต้องบอกว่าเรากลัวท้อง เรายังเด็กอยู่อายุไม่ถึงสิบแปด บอกเขาให้ใจเย็นรอไปก่อน คนรักกันชอบกันคงพูดกันได้ถ้าเขาเป็นสุภาพบุรุษคงไม่หักหาญน้ำใจเรา” เพชรน้ำหนึ่งพูดกับตัวเอง สบโอกาสช่วงนี้พอดีพ่อแม่ไม่อยู่บ้าน น่าลองเสี่ยงดู แล้วจึงคิดแผนการ...
อยากให้โลกมีเพียงเรา
บทกลอนจาก... ไทธรรพ์
อยากให้โลกนี้มีเพียงสองเรา
ถึงอยู่ยอดเขาไม่หนาวไม่กังวล
ติดเกาะร้างอยู่กลางป่าทุกแห่งหน
มีเธอทั้งคนฉันไม่หวั่นไม่กลัวภัย
เพราะรักเรานั้นเป็นเหมือนทุกอย่าง
ทุกเวลาเคียงข้างไม่ห่างไปไหน
รักเพียงเธอและไม่มีวันรักใคร
ทุกคืนวันนานไปใจรักนิรันดร์
ไทธรรพ์และเพชรน้ำหนึ่งทั้งสองคนต่างรักกัน ความใกล้ชิดสนิทสนมที่เพิ่มพูนทำให้กล้าเล่นถึงเนื้อถึงตัว ไทธรรพ์วิ่งไล่จี้เอว เพชรน้ำหนึ่งวิ่งหนีแล้วโดนตะครุบตัวได้ถูกรวบกอดอยู่ในอ้อมแขน
เหล่านั้นเป็นภาพที่ยุติได้เห็นกับตา ซึ่งค้านกับความคิดของเขาที่ว่าเป็นลูกผู้หญิงควรรู้จักรักษาเนื้อรักษาตัว ไว้ตัวและสงวนท่าทีให้ดูงามตามตำรับหญิงไทย
“ยังไม่ทันเป็นสาวเต็มตัวริมีแฟนแล้ว ปล่อยให้ผู้ชายเขากอดอยู่ได้ไม่รักนวลสงวนตัวซะเลย เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าไม่อายเขารึไง ทำตัวง่ายจะดูไร้ค่านะสาวเอย” ยุติว่ากล่าวตักเตือนเมื่อมีโอกาสได้พูดกับเพชรน้ำหนึ่งตามลำพัง
แม้เขาจะหวังดีสั่งสอนแบบผู้มีอาวุโสกว่า แต่นั่นทำให้เด็กสาวที่กำลังเริ่มรักถึงกับอารมณ์เสีย
“ตัวของหนึ่งร่างกายของหนึ่งช่างปะไร... พี่ยุติไม่เกี่ยว หนึ่งไม่ได้ให้พี่ยุติกอดละกัน” เธอเถียง สะบัดหน้าเบือนหนี ไม่บ่อยนักที่จะยอมให้ยุติเข้าใกล้หรือเปิดโอกาสให้ได้พูดคุยกันเพียงสองต่อสอง “เอ๊ะ!... พี่ไทธรรพ์มาแล้ว พี่ไทธรรพ์...” เธอเรียก แล้วรีบเดินหนียุติไปหาไทธรรพ์
..........คุณครูวิชุดามาเยี่ยมเพชรน้ำหนึ่งถึงบ้านสวน
“หมู่นี้ครูไม่ค่อยได้เจอไทธรรพ์เลย หนึ่งเจอบ้างหรือเปล่า”
“อ๋อ... พี่ไทธรรพ์มาบ้านหนึ่งทุกวันค่ะ” เพชรน้ำหนึ่งจงใจพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ อยากบอกเหลือเกิน เพราะแอบลุ้นอยากให้เขาทั้งสองคนเลิกรากันอย่างเด็ดขาดไปเลย
“มาที่นี่ทุกวัน? มาทำไม”
“พี่ไทธรรพ์เขาชอบซื้อของกินมาให้หนึ่ง วันหยุดเสาร์อาทิตย์ชอบไปรับไปส่งหนึ่งเรียนภาษาญี่ปุ่นค่ะ พี่ไทธรรพ์บอกจะส่งหนึ่งไปเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่นถึงกับออกเงินให้ หาที่เรียนภาษาให้หนึ่ง แต่ละวันชอบมาขลุกอยู่กับหนึ่ง พี่ไทธรรพ์มีธุระยุ่งอยู่กับหนึ่ง ไม่ค่อยมีเวลาไปหาคุณครูอย่างแต่ก่อนแล้ว” สาววัยรุ่นจงใจคุยโอ้อวด
“เขาหายหน้าหายตาไปเลย เดี๋ยวนี้โทรหาบอกติดธุระประจำเลยที่แท้มาอยู่บ้านหนึ่งนี่เอง”
“หนึ่งว่าพี่ไทธรรพ์คงไม่รักคุณครูแล้วเลยตีตัวออกห่างทำตัวห่างเหิน คุณครูไม่คิดอย่างนั้นเหรอคะ”
“หนึ่งคิดอย่างนั้น? ครูไม่อยากเชื่อว่าเขาจงใจทำอย่างนั้น” เธอเป็นผู้ใหญ่กว่าจึงยังหนักแน่นมั่นใจในคนรักของตนอยู่
“คุณครูคะหนึ่งขอพี่ไทธรรพ์ ยกให้เป็นแฟนหนึ่งเถอะค่ะ” เพชรน้ำหนึ่งกล้าเอ่ยขอซึ่งหน้า
“นี่หนึ่งแอบชอบไทธรรพ์แฟนของครูเหรอ?”
“ค่ะ พี่ไทธรรพ์กับคุณครูไม่เหมาะสมกัน พี่ไทธรรพ์เหมาะกับหนึ่งมากกว่า หนึ่งรักพี่ไทธรรพ์และพี่ไทธรรพ์ก็รักหนึ่ง”
“ไทธรรพ์รักหนึ่ง?”
“ค่ะ พี่ไทธรรพ์บอกกับหนึ่งแล้วว่าเขารักหนึ่ง”
“เรื่องนี้ครูต้องถามเขา ให้เขาตอบจากปากตัวเองจะได้ชัดเจนกันไปเลย”
“เดี๋ยวพี่ไทธรรพ์ก็มาหาหนึ่ง คุณครูต้องได้เจอแน่”
“นึกไม่ถึงเลย หนึ่งเป็นคนแบบนี้” วิชุดาว่า ออกจะเสียความรู้สึกกับลูกศิษย์ที่อุตส่าห์สอนเชิงมวยให้เหลือเกิน
...เมื่อวิชุดาลับหลังไป ยุติซึ่งแอบฟังอยู่จึงเข้ามากล่าวตำหนิเพชรน้ำหนึ่ง
“รู้ไหมอย่างนี้เขาเรียกว่าหน้าด้าน... ขอแฟนของคนเอามาเป็นของตัวเอง คนนะไม่ใช่สิ่งของจะได้ส่งต่อให้กันได้”
“ชอบแอบฟังชาวบ้าน แบบพี่ยุตินี่เขาเรียกว่า สอดรู้สอดเห็น จุ้นเรื่องชาวบ้าน” เธอว่ายอกย้อนโดยไม่สนใจคำว่ากล่าวของเขา แล้วเดินหนีเหมือนเคย
..........เมื่อไทธรรพ์เจอคำถามที่ไม่อยากตอบ เพราะไม่อยากทำให้สาวคนไหนต้องอกหักเพราะเขา
“เธอมาหาหนึ่งทุกวันเหรอ”
“อืม... ทุกวัน”
“เธอชอบหนึ่งถึงขั้นสารภาพรักไปแล้ว แล้วไปถึงขั้นไหนกัน? เธอได้กับเด็กนั่นแล้ว?” มองตาขวางอย่างไม่พอใจ จึงซักถามเบื้องลึกของความสัมพันธ์ระหว่างคนรักของตนกับลูกศิษย์ผู้คิดไม่ซื่อ
“หึ หึ... ” ไทธรรพ์แสร้งหัวเราะกลบเกลื่อน “คิดไปไกล เกินเลยไปใหญ่แล้ว”
“บอกฉันว่ามีธุระยุ่ง แต่มายุ่งกับเด็กนี่ทุกวัน นี่นะเหรอเหตุผล”
“ผมอยากส่งเสริมให้หนึ่งเรียนภาษาญี่ปุ่นจะได้มีอนาคตก้าวหน้า ผมแค่หวังดีกับเด็กเขา ไม่มีอะไรมากหรอก หมู่นี้เลยยุ่งไม่ค่อยมีเวลาไปหาคุณครู ขอโทษนะครับ”
“ฉันไม่อยากรอคอยเธออีกแล้ว บอกมาให้ชัดเจนเลยดีกว่าว่าเธอรักใคร... ฉันหรือเด็กนั่น”
“ไม่เอาน่าถามอะไรอย่างนั้น ผมยังรักคุณครูอยู่ อย่าคิดมากสิ”
“ไม่ให้คิดมาก? ทั้งที่เธอทำเหมือนตีตัวออกห่าง เด็กนั่นบอกว่ารักเธอ ช่างใจกล้าหน้าด้านขอให้ฉันยกเธอให้ไปเป็นแฟน แถมบอกว่าเธอบอกรักเขาแล้ว”
“หนึ่งยังเด็กอยู่ถึงพูดจาแบบนั้น อย่าเก็บเอามาคิดมากน่า ผมรักเอ็นดูหนึ่งแบบน้องสาวไม่มีอะไรมากหรอก อย่าไปเชื่อคนอื่น ใครจะพูดอะไรช่างเขาเถอะ ผมยังเหมือนเดิมกับคุณครู” ไทธรรพ์พยายามพูดปลอบประโลม แม้ในใจไม่เหมือนเดิมอย่างปากบอกออกไป
“เธอไม่เคยไปหาฉันเลย เมื่อไหร่จะไปบ้านฉัน”
“ผมคิดถึงคุณครูเสมอ ใจอยากไปหาอยู่เรื่อย ถ้าผมไม่ติดธุระผมจะรีบไปทันทีเลย” เขาพูดให้ความหวัง
“คืนนี้ยังติดธุระยุ่งอยู่หรือเปล่าล่ะ”
“อ๋อ... คืนนี้ว่างพอดีเลย เดี๋ยวเย็นนี้เราไปหาร้านอร่อยทานข้าวเย็นกัน แล้วผมจะไปส่งคุณครูที่บ้านตอนดึกดีไหมครับ” เขาเลยต้องเอาใจสาวเพื่อคลายความบาดหมางคลางแคลงใจของเธอ
“ดีค่ะต้องอย่างนี้ ทีหลังอย่าทำให้ฉันใจเสีย อย่าเงียบหายไปนานอย่างนี้อีกนะ รู้ไหมคนเขาคิดถึง” คุณครูวิชุดาเอ่ยคำหวาน รู้สึกดีกับคนรักขึ้นมาทันที
..........เมื่อนัดกับไทธรรพ์เรียบร้อยแล้ว วิชุดาจึงมาพูดเย้ยเพชรน้ำหนึ่ง
“ไทธรรพ์เขายังเหมือนเดิมกับครู หนึ่งอยากแอบรักเขาข้างเดียวก็สุดแต่ใจ อยากเป็นหญิงโง่แอบรักผัวชาวบ้านก็เชิญ อ้อ... แต่คงต้องเตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้ซับน้ำตาด้วยล่ะ วันใดที่เขาเบื่อหน่ายไม่มาหาจะเหงา นั่งเศร้ากอดเข่าเจ่าจุกเป็นเด็กโดนทิ้ง”
“พี่ไทธรรพ์ไม่มีวันไม่มาหาหนึ่ง” พูดพร้อมชักสีหน้างอ ปากมู่ทู่ดูเป็นเด็กเอาแต่ใจ แต่ตอนนี้กำลังถูกขัดใจ
“แต่เย็นนี้นัดกันแล้ว ไทธรรพ์จะพาไปทานอาหารเย็น และคืนนี้จะพาไปส่งบ้าน คนเขานอนคุยกันยังไงคงไม่เลิกกันง่ายหรอก ไทธรรพ์เขารักหนึ่งแบบน้องสาว เห็นเป็นเด็กเลยเอ็นดูแค่นั้นเอง แต่หนึ่งกลับแอบคิดแอบฝัน เพ้อเจ้อไปเองข้างเดียว”
“หนึ่งจะไปถามพี่ไทธรรพ์”
“ไม่ต้องถามหรอก บอกอยู่นี่ไง... ยังจะถามอะไรอีก นั่นเขาสตาร์ทรถแล้วครูไปล่ะ ...บ๊ายบายนะเด็กโง่” คุณครูวิชุดาพูด พร้อมยิ้มยั่วเยาะเย้ยเป็นการอำลาส่งท้าย
ได้ฟังดังนั้นเพชรน้ำหนึ่งถึงกับน้ำตาซึม... วิ่งไปทุบข้างประตูรถด้านคนขับ
“พี่ไทธรรพ์อย่าไป อยู่กับหนึ่งก่อนพี่ไทธรรพ์...”
“เป็นอะไรหนึ่ง... ร้องไห้ทำไม” ไทธรรพ์ถาม เมื่อลดกระจกรถลงมาแล้ว ขณะวิชุดาขึ้นมานั่งเคียงข้างคนขับ
“พี่ไทธรรพ์คืนดีกับคุณครูแล้ว พี่ไทธรรพ์จะทิ้งหนึ่ง”
“พี่ไม่ทิ้งหนึ่งหรอก พี่แค่ไปส่งคุณครูนิดเดียวเอง ไม่ได้ทิ้งหนึ่งไปไหนเสียหน่อย อย่าร้องไห้เลย” ไทธรรพ์พูด เห็นเธอชะโงกหน้ามือเกาะกระจกรถ ตอนนี้เขาไม่เกรงใจคนที่นั่งอยู่เบาะหน้าข้างเคียงเลย ฉวยโอกาสหอมแก้มเด็กสาวให้การปลอบประโลม
เด็กสาวอย่างเพชรน้ำหนึ่งยังไม่เคยโดนชายหนุ่มคนไหนหอมแก้มมาก่อนเลยในชีวิต จึงอยู่ในอาการตกตะลึง น้ำตาแห้งเหือดหายเป็นปลิดทิ้ง ...ยืนงง!
“ไปกันได้แล้วน่าไทธรรพ์” วิชุดาออกปาก ไม่ค่อยพอใจนักที่เห็นไทธรรพ์หอมแก้มเด็กสาว
“ครับคุณครู” เขารับคำ ก่อนจะหันมาลาเพชรน้ำหนึ่ง “พี่ไปก่อนนะหนึ่ง”
..........เพชรน้ำหนึ่งเครียด
‘ไหนพวกผู้ชายเคยพูดว่าได้แล้วทิ้ง ทำไมพี่ไทธรรพ์ยังไม่ทิ้งคุณครู ...หรือว่ารักจริง แล้วที่บอกรักเราล่ะ ป่านนี้เขาทำอะไรกัน ...นอนด้วยกันหรือ ยิ่งคิดยิ่งเครียด อยากรู้ใจพี่ไทธรรพ์รักใครจริงแน่ มันต้องมีวิธีพิสูจน์...’
เพชรน้ำหนึ่งคิดหนักวุ่นวายใจ เปิดอินเตอร์เน็ต อ่านเกี่ยวกับปรึกษาปัญหารัก ความรักครั้งแรก เพศศึกษา ประสบการณ์เสียสาว เล่ห์กลผู้ชายที่ใช้แอ้มสาว คุมกำเนิดเมื่อไม่พร้อม โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ...ฯลฯ
‘แท้จริงเราเป็นคนระมัดระวังตัว ไม่คบเพื่อนชาย เพราะวัยใกล้เคียงกันวุฒิภาวะไม่เพียงพอที่จะสร้างความรักและศรัทธาให้เรายอมรับนับถือเขาได้ ผิดกับพี่ไทธรรพ์ เขาดูเก่งกล้าสามารถสอนเราได้ ช่างเอาใจคอยเทคแคร์ดูแลและเล่นด้วยช่วยคลายเครียด อยู่ใกล้เขาไม่เคยเหงาเลย ทำยังไงถึงจะได้เขาไว้ ไม่ต้องเสียเขาไปให้คุณครู’
พลางลุกเดินวนไปมาภายในห้องนอน ...ครุ่นคิด
“ซี้ดดด... ชุดนอนเซ็กซี่บางหวิวชวนสยิวจริงชุดนี้ อ๊าย! ใจหวิว” เสียงบรรยายของวัยรุ่นชายที่สายตาจดจ้องส่องกล้องแอบดูสาวข้างบ้าน ไม่มีใครล่วงรู้ถึงพฤติกรรมชอบสอดรู้สอดเห็นของเขา
...คืนนี้เพชรน้ำหนึ่งใส่ชุดนอนเนื้อผ้าบางเบาแสนสั้น บราเซียร์ดันทรงกับอันเดอร์แวร์สายเดี่ยวตัวจิ๋ว บรรยากาศในห้องมีแสงสลัวเพราะจุดเทียนหอมไว้ ที่นี่เป็นห้องส่วนตัวจึงไม่เคยนึกคาดคิดหรือรู้ตัวว่าจะมีใครมาแอบเห็น... โดยลืมนึกระแวงระวังยุติ! ซึ่งเป็นคนข้างบ้านไปเสียสิ้น เหมือนเขาผู้นั้นไม่เคยมีตัวตนอยู่ในหัวใจเธอเลยแม้แต่น้อย
“จะลองใจพี่ไทธรรพ์ดู ...รักจริงรึเปล่า เขาต้องการตัวเราไหม ถ้าเขาอยากทำอะไรก็จะขอให้เขาเลิกกับคุณครูก่อน แล้วถ้าเขาจะปล้ำเราล่ะ? ...ต้องบอกว่าเรากลัวท้อง เรายังเด็กอยู่อายุไม่ถึงสิบแปด บอกเขาให้ใจเย็นรอไปก่อน คนรักกันชอบกันคงพูดกันได้ถ้าเขาเป็นสุภาพบุรุษคงไม่หักหาญน้ำใจเรา” เพชรน้ำหนึ่งพูดกับตัวเอง สบโอกาสช่วงนี้พอดีพ่อแม่ไม่อยู่บ้าน น่าลองเสี่ยงดู แล้วจึงคิดแผนการ...
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 ก.ค. 2560, 12:43:42 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 ก.ค. 2560, 12:44:40 น.
จำนวนการเข้าชม : 936
| << ตอน 16 [1] | ตอน 17[1] >> |
ไตรติมา 30 ก.ค. 2560, 13:47:16 น.
มีให้โหลดอีบุ๊กแล้วนะคะ
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=50709
โหลดฟรีอีบุ๊ก >> https://www.mebmarket.com/ebook-51222-คู่หมั้นคืนเหงาใจ-ฉบับพิเศษ
มีให้โหลดอีบุ๊กแล้วนะคะ
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=50709
โหลดฟรีอีบุ๊ก >> https://www.mebmarket.com/ebook-51222-คู่หมั้นคืนเหงาใจ-ฉบับพิเศษ