ช่องว่างเวลาแห่งรัก (Yaoi) - จบ
คุณเคยสงสัยอะไรไหมว่าจะมีอีกโลกที่เรามองไม่เห็น ในบางครั้งเวลาเราทานข้าว ดูทีวี หรือตอนหลับในเวลากลางคืน อาจจะมีสิ่งที่เรามองไม่เห็นอยู่กับเราตลอดเวลาหรือในบางทีอีกด้านหนึ่งอาจจะกำลังทำกิจวัตรประจำวันใกล้เคียงกับเราก็เป็นได้ แต่สิ่งหล่านั้นจะไม่ใช่สิ่งที่มองไม่เห็นอีกต่อไปเมื่อชายคนหนึ่งได้เช่าบ้านหลังหนึ่ง ที่อยู่ในชานเมืองในราคาแสนประหยัด แต่เขากลับพบว่าตนเองนั้นไม่ได้อยู่คนเดียวในบ้านหลังนี้ ไม่ว่าจะทำอะไรก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินสวนกับตัวเขา จะทำอย่างไรเมื่อชายหนุ่มวัยทำงานได้เจอแต่สิ่งแปลกประหลาดในบ้านเช่า เขาจะพิสูจน์เช่นไรในเมื่อเขาไม่เห็นอะไรผิดปกติมีแต่เสียง กับของบางอย่างที่ถูกย้ายที่ นิยายเรื่องนี้เป็นความรักและความผูกพันระหว่างชายหนุ่มสองคนที่อยู่คนละช่วงเวลาแต่พวกเขากลับมาพบเจอกัน
Tags: ช่องว่างเวลา นิยายรัก นิยายวาย yaoi อดีต ปัจจุบัน อนาคต
ตอน: บ้านเช่า
นายเอกภพกำลังเดินตามผู้หญิงสูงวัย เธอได้พาเอกมาบ้านเช่าที่เอกได้ติดต่อขอพักอาศัย ซึ่งเจ้าของบ้านก็ยินดีที่จะให้เช่าในราคาแสนประหยัด ทำให้เอกยอมย้ายข้าวของจากโรงแรมที่เป็นที่พักเพียงชั่วคราว ตรงดิ่งมาที่นี่อย่างดีใจ
"ถึงแล้วค่ะคุณ นี่กุญแจ" เธอยื่นกุญแจไขประตูเข้าบ้านให้เอก
"กุญแจดอกนี้ประตูทางเข้าบ้าน ส่วนดอกนี้ของประตูหน้าบ้านค่ะ" เธอได้อธิบายพวงกุญแจแต่ละดอกที่เธอถือมา
"แล้วอันนี่ล่ะครับ" เอกถามพร้อมกับชี้ให้เธอดูลักษณะลูกกุญแจหน้าตาแปลกประหลาด
"อันนี้ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คุณท่านให้มาพร้อมกับดอกอื่น ดิฉันก็ไม่ได้ถามด้วย" เธอตอบด้วยหน้าตาตื่นตระหนกไม่รู้ว่าจะตอบคำถามคนข้างหน้าตนอย่างไรดี
"ไม่เป็นไรครับ ผมแค่เข้าบ้านได้ก็พอ" เอกพูดแล้วยิ้มให้กับเธอ
"เรียกดิฉันว่าดา ก็ได้ค่ะคุณ" เธอยิ้มอย่างใจดี
"ครับ เรียกผมว่าเอกนะครับ คุณป้าดา" เอกยิ้มกลับไปให้เธอ
"คุณป้าครับ ที่นี่มีกฎอะไรไหมครับ" เอกเห็นบ้านขนาดนี้ น่าจะมีกฎอะไรบ้างสิ
"ไม่หรอกค่ะ คุณเป็นคนแรกที่มาเช่า คุณท่านเราใจดี ไม่ค่อยมีกฎเกณฑ์อะไรหรอกค่ะ" ป้าดาอธิบายให้เอกเข้าใจ
"ครับ ขอบคุณครับคุณป้า ถ้าแบบนั้นผมขอเข้าไปก่อนนะครับ" เอกอยากเข้าไปดูในบ้านจึงรีบลาป้าดา
"ตามสบายเลยนะ ป้าอยู่บ้านถัดจากคุณไม่ไกล เดินไม่กี่ช่วงต้นไม้ก็ถึงแล้ว ถ้ามีอะไรโทรเข้าเบอร์นี่นะคะ" ป้าดาบอกรายละเอียดเพิ่มเติมเพื่อเอกมีปัญหาอะไร
เมื่อแยกจากป้าดา เอกได้เดินเข้าไปในบ้านเพื่อสำรวจดูว่าเราจะพักห้องไหนได้บ้าง บ้านนี้คล้ายบ้านทรงไทยไม่ใหญ่มากนัก ขนาดกะทัดรัดเหมือนมีการซ่อมแซมและต่อเติมเพิ่มนิดหน่อย เอกเดินสำรวจแล้วสะดุดห้องหนึ่ง ที่จัดเตรียมไว้เรียบร้อยพร้อมมาอยู่ ให้ความรู้สึกอบอุ่น เอกเลยเดินเข้าไปวางของให้เข้าที่เข้าทาง จากนั้นเขาจึงเตรียมตัวไปอาบน้ำ ซึ่งห้องน้ำอยู่ข้างนอกและข้างหลังบ้าน เอกเลยต้องเดินตรงออกไปด้านหลัง
"แยกห้องน้ำเป็นสองห้องเหรอ อ๋อ..ห้องอาบน้ำกับห้องส้วมนี่เอง นี่มันบ้านสมัยไหนกันเนี่ย" เอกบ่นกับตัวเองงุบงิบ
"ฮู้ สบายจังเลย" เมื่อเอกอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย เขาจึงเดินกลับเข้าห้องนอนของตนเอง
"ตอนนี้ 6 โมงเย็น ห้าวว...ง่วงจัง...นอนดีกว่า พรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้า" เอกมองเวลาในโทรศัพท์เกิดความง่วงนอน บวกกับเพลียจากการเดินทางสะสมมาหลายวันและความวุ่นวายในการหาบ้านพักอีก พอหัวถึงหมอนเอกจึงหลับไปอย่างง่ายดาย
"ถึงแล้วค่ะคุณ นี่กุญแจ" เธอยื่นกุญแจไขประตูเข้าบ้านให้เอก
"กุญแจดอกนี้ประตูทางเข้าบ้าน ส่วนดอกนี้ของประตูหน้าบ้านค่ะ" เธอได้อธิบายพวงกุญแจแต่ละดอกที่เธอถือมา
"แล้วอันนี่ล่ะครับ" เอกถามพร้อมกับชี้ให้เธอดูลักษณะลูกกุญแจหน้าตาแปลกประหลาด
"อันนี้ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คุณท่านให้มาพร้อมกับดอกอื่น ดิฉันก็ไม่ได้ถามด้วย" เธอตอบด้วยหน้าตาตื่นตระหนกไม่รู้ว่าจะตอบคำถามคนข้างหน้าตนอย่างไรดี
"ไม่เป็นไรครับ ผมแค่เข้าบ้านได้ก็พอ" เอกพูดแล้วยิ้มให้กับเธอ
"เรียกดิฉันว่าดา ก็ได้ค่ะคุณ" เธอยิ้มอย่างใจดี
"ครับ เรียกผมว่าเอกนะครับ คุณป้าดา" เอกยิ้มกลับไปให้เธอ
"คุณป้าครับ ที่นี่มีกฎอะไรไหมครับ" เอกเห็นบ้านขนาดนี้ น่าจะมีกฎอะไรบ้างสิ
"ไม่หรอกค่ะ คุณเป็นคนแรกที่มาเช่า คุณท่านเราใจดี ไม่ค่อยมีกฎเกณฑ์อะไรหรอกค่ะ" ป้าดาอธิบายให้เอกเข้าใจ
"ครับ ขอบคุณครับคุณป้า ถ้าแบบนั้นผมขอเข้าไปก่อนนะครับ" เอกอยากเข้าไปดูในบ้านจึงรีบลาป้าดา
"ตามสบายเลยนะ ป้าอยู่บ้านถัดจากคุณไม่ไกล เดินไม่กี่ช่วงต้นไม้ก็ถึงแล้ว ถ้ามีอะไรโทรเข้าเบอร์นี่นะคะ" ป้าดาบอกรายละเอียดเพิ่มเติมเพื่อเอกมีปัญหาอะไร
เมื่อแยกจากป้าดา เอกได้เดินเข้าไปในบ้านเพื่อสำรวจดูว่าเราจะพักห้องไหนได้บ้าง บ้านนี้คล้ายบ้านทรงไทยไม่ใหญ่มากนัก ขนาดกะทัดรัดเหมือนมีการซ่อมแซมและต่อเติมเพิ่มนิดหน่อย เอกเดินสำรวจแล้วสะดุดห้องหนึ่ง ที่จัดเตรียมไว้เรียบร้อยพร้อมมาอยู่ ให้ความรู้สึกอบอุ่น เอกเลยเดินเข้าไปวางของให้เข้าที่เข้าทาง จากนั้นเขาจึงเตรียมตัวไปอาบน้ำ ซึ่งห้องน้ำอยู่ข้างนอกและข้างหลังบ้าน เอกเลยต้องเดินตรงออกไปด้านหลัง
"แยกห้องน้ำเป็นสองห้องเหรอ อ๋อ..ห้องอาบน้ำกับห้องส้วมนี่เอง นี่มันบ้านสมัยไหนกันเนี่ย" เอกบ่นกับตัวเองงุบงิบ
"ฮู้ สบายจังเลย" เมื่อเอกอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย เขาจึงเดินกลับเข้าห้องนอนของตนเอง
"ตอนนี้ 6 โมงเย็น ห้าวว...ง่วงจัง...นอนดีกว่า พรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้า" เอกมองเวลาในโทรศัพท์เกิดความง่วงนอน บวกกับเพลียจากการเดินทางสะสมมาหลายวันและความวุ่นวายในการหาบ้านพักอีก พอหัวถึงหมอนเอกจึงหลับไปอย่างง่ายดาย
HM06 เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 ส.ค. 2560, 21:20:30 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 ต.ค. 2560, 13:25:39 น.
จำนวนการเข้าชม : 562
| << แนะนำตัวละคร | ของที่หายไป >> |