โอนรักใส่บัญชีใจ *สนพ.สื่อวรรณกรรม*
จู่ๆ สาวห้าวตกงานแถมยังถังแตกอย่างกัญชรส ก็มีเงินห้าหมื่นมานอนอยู่ในบัญชีที่เธอไม่ได้ใช้มานานเกือบปี
และปัญหาจะไม่เกิดเลยถ้าสาวถังแตกอย่างเธอไม่แบ่งกดเงินจำนวนห้าหมื่นนั้นมาใช้จ่ายและปลดหนี้คืนความเป็นไทให้กับตัวเองซะสามหมื่น
เพราะผ่านไปแค่หนึ่งอาทิตย์อิงครัตหนุ่มหล่อเจ้าของอู่ซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ ซึ่งเป็นเจ้าของเงินจำนวนห้าหมื่นนั้น มาทวงเงินที่โอนผิดกลับคืน
และปัญหาจะไม่เกิดเลยถ้าสาวถังแตกอย่างเธอไม่แบ่งกดเงินจำนวนห้าหมื่นนั้นมาใช้จ่ายและปลดหนี้คืนความเป็นไทให้กับตัวเองซะสามหมื่น
เพราะผ่านไปแค่หนึ่งอาทิตย์อิงครัตหนุ่มหล่อเจ้าของอู่ซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ ซึ่งเป็นเจ้าของเงินจำนวนห้าหมื่นนั้น มาทวงเงินที่โอนผิดกลับคืน
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทนำ ต้นเหตุ
บทนำ
ต้นเหตุ
“เอ้อ ไงวะ สบายดี”
เสียงทุ้มของอิงครัตหรืออิงค์ เอ่ยทักเพื่อนเก่าผ่านสายโทรศัพท์ ที่ตอนนี้มันไปเปิดร้านอู่ซ่อมรถ อยู่กับลูกและเมียที่ต่างจังหวัด
“ก็ดีว่ะ ว่าแต่มึงเถอะ พักนี้หายเงียบไปเลยนะ อู่ล่ะเป็นไง กิจการรุ่งเรื่องดี”
“ก็ดี มีลูกค้าเรื่อยๆ ทุกวัน แต่พักนี้ลูกค้าประจำก็เยอะขึ้น ตอนนี้กูเลยว่าจะหาผู้ช่วยเพิ่มสักคน ทำคนเดียวเหนื่อยวะ ไอ้อัทธ์ก็ช่วยได้แค่วันหยุดเท่านั้น”
ขณะพูดขายาวๆ ก็ก้าวตรงไปหาตู้เอทีเอ็ม ที่อยู่หน้าร้านสะดวกซื้อถัดจากอู่ของเขาไปไม่กี่ร้อยเมตรแบบเรื่อยๆ
“เอ้อ มึงก็เปิดอู่และทำคนเดียวมานานแล้วกูว่าหามาช่วยสักคนก็ดีนะ อู่ของกูอยู่บ้านนอกยังต้องมีเลย...และที่มันเหนื่อยเนี่ย ไม่ใช่งานเยอะอย่างเดียวนะ แต่เพราะมึงกับกูเริ่มแก่แล้วต่างหาก ฮ่าๆๆๆ”
ฝ่ายนั้นเอ่ยล้อเสียงกลั้วหัวเราะ ทั้งๆ ที่พวกเขาทั้งสองคนเพิ่งจะสามสิบต้นๆ เท่านั้นเอง ซึ่งน่าจะเรียกว่าเป็นหนุ่มเต็มตัวน่าจะถูกต้องกว่า
“ไอ้ห่า! แก่เก่ออะไร มึงกับกูเพิ่งจะสามสิบสองเองนะ วัยอย่างเราๆ นี้เขาเรียกว่าวัยหนุ่มเต็มวัยโว้ย แถมวัยนี้ยังเป็นวัยหนุ่มที่สาวๆ ชอบอีกต่างหาก แต่ข้อนี้สำหรับกูว่ะ ส่วนคนมีลูกมีเมียอย่างมึงหมดสิทธิ์ ฮ่าๆๆๆ”
“เอ้อ มึงหัวเราะเข้าไป อีกหน่อยถ้ามีอย่างกูบ้าง แล้วมึงจะหัวเราะไม่ออก...และคราวนี้กูจะคอยดูซิว่าคนอย่างมึงจะกลัวเมียขนาดไหน”
“มึงคอยดูไปเถอะ คอยยังไงมึงก็ไม่ได้เห็นหรอก เพราะจริงๆ แล้วกูว่าอยู่เป็นโสดอย่างนี้มันสบายใจจะตายไป ไม่ต้องมานั่งปวดหัวเรื่องลูกเรื่องเมีย”
น้ำเสียงรื่นเริงเม้าท์กับเพื่อนปลายสายอย่างออกรสชาติ ขณะที่นิ้วแกร่งก็จิ้มๆ คีย์บอร์ดของตู้เอทีเอ็มไปตามขั้นตอน ใช้เวลาแทบจะไม่กี่นาทีธุรการทางการเงินของอิงครัตก็เป็นอันเสร็จสิ้น มือใหญ่ดึงสลิปรายการโอนเงินและบัตรเอทีเอ็มคืนจากตู้ จากนั้นก็ยัดทั้งสองสิ่งเข้ากระเป๋ากางเกงยีนเก่าๆ ขาดๆ แถมเลอะเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำมันเครื่อง ก่อนจะเดินย้อนกลับไปที่อู่ ด้วยใบหน้าที่บ่งบอกว่าอารมณ์ดีสุดๆ
“เรียบร้อย”
“เรียบร้อยอะไรของมึงวะ”
“ไม่มีอะไร ก็แค่โอนเงินให้แม่”
“อ้าว ไหนแกเคยบอกว่าท่านได้สามีใหม่เป็นเจ้าของห้องเสื้อชื่อดังไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมมึงต้องโอนให้ท่านอีกวะ ท่านออกจะรวย”
ปลายสายถามด้วยน้ำเสียงสงสัย จึงทำให้อิงครัตหัวเราะออกมาน้อยๆ
“ก็รวยแล้วทำไม ก็กูอยากให้ท่านบ้างเล็กๆ น้อยๆ ในฐานะลูกชาย และกูก็ไม่ได้ให้ทุกเดือน ให้ปีล่ะครั้งเอง ไม่กี่หมื่น ที่จริงท่านก็บอกว่าไม่ต้องโอนมาให้หรอก กูเลยบอกว่าถ้าท่านไม่เอาก็เก็บไว้ให้ยัยอ้นแทน”
“น้องสาวต่างพ่อของมึงใช่เปล่า”
“ใช่ ถึงจะคนล่ะพ่อแต่กูก็รักและหวงยัยนั่นมากเลยนะโว้ย...”
พอเอ่ยถึงน้องสาวต่างบิดาที่อายุห่างกันถึงยี่สิบปี ชอบเข้ามาออดอ้อนเวลาที่เขาแวะไปเยี่ยมทุกคนที่บ้านแล้ว แววตาของอิงครัตก็ทอแสงอ่อนโยนออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“มีน้องสาวมันก็ต้องหวงเป็นธรรมดานั่นแหละ...”
เสียงปลายสายพูดยังไม่ทันจบประโยคก็เงียบไป อิงครัตจึงได้ยินเสียงเล็กๆ ของเด็กแทรกเข้ามาแทน ซึ่งก็น่าจะเป็นลูกสาวของเพื่อนเขาเองนั่นแหละ
“พ่อขา...หนูอยากกินไอติม...”
“อะ เดี๋ยวพ่อพาไปนะ...เฮ้ย! อิงค์แค่นี้ก่อนนะพวก กูจะพาลูกสาวไปซื้อไอติมก่อน ว่างๆ เดี๋ยวกูโทรหา”
“เอ้อๆ ไปเหอะ เดี๋ยวใกล้ๆ วันเกิดหลาน จะส่งของขวัญไปให้ อยากได้อะไรโทรมาบอกแล้วกัน”
จบจากการสนทนากับเพื่อน อิงครัตก็เดินมาถึงอู่พอดี ร่างสูงเดินเข้าไปหยุดตรงรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่ง แล้วก้มๆ เงยๆ ดูรอบๆ ตัวรถ ก่อนจะหันมาถามชายหนุ่มอีกคนที่กำลังง่วนอยู่กับรถอีกคัน
“อัทธ์คันนี้เพิ่งมาเหรอ แล้วมันเป็นไร”
“มันไม่เป็นไรหรอกพี่ รถวัยรุ่นน่ะ เอามาเปลี่ยนเป็นล้อสีและลงยางนอกใหม่ให้มันเล็กลงเท่านั้น”
อัทธ์หนุ่มออฟฟิศซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องฝ่ายบิดาของอิงครัต ที่ชื่นชอบงานการซ่อมรถเอามากๆ แต่ก็ไม่ได้ร่ำเรียนสมใจเพราะผู้เป็นพ่อบังคับให้เรียนด้านบริหาร ดังนั้นพอได้เข้ามาทำงานและได้มาพักอาศัยอยู่กับอิงครัตที่อู่ เขาก็ไม่ลืมที่จะเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ จากเวลาว่างอย่างเช่นวันหยุดจากการทำงานประจำ และผ่านไปหลายปีจวบจนทุกวันนี้อัทธ์สามารถช่วยงานในอู่ของอิงครัตได้ทุกอย่าง และฝีมือก็ดีไม่ต่างจากคนที่จบด้านนี้มาโดยตรง
“อ๋อ...แล้วเขาจะมาเอาตอนไหน”
“ผมนัดเขาตอนเย็นๆ ครับพี่”
“งั้นเดี๋ยวพี่ขอโทรหาแม่ก่อนแล้วกัน เสร็จแล้วคันนี้พี่จะมาทำเองนะ"
เอ่ยจบร่างสูงก็เดินไปนั่งแหมะลงที่เก้าอี้หินอ่อนหน้าร้าน ก่อนจะกดโทรศัพท์ต่อสายหาผู้เป็นแม่ ที่ไม่ได้ไปเยี่ยมหลายเดือนแล้ว และขณะที่รอสายมือหนาก็เปิดหนังสือพิมพ์กีฬาดูไปพลางๆ ไม่นานเสียงนุ่มทุ้มก็ถูกกรอกลงไปตามสาย
“สวัสดีครับแม่ ผมโอนเงินของปีนี้ไปให้แล้วนะครับ ห้าหมื่นเท่าเดิม”
“อื้อ แม่บอกแล้วว่าไม่ต้องโอนเปลี่ยนจากเงินห้าหมื่นเป็นมาเยี่ยมแม่แทนได้ไหม นี่ยัยอ้นก็บ่นคิดถึงแกจะแย่”
“คิดถึงอะไร เมื่อวานก็เพิ่งโทรมากวนอยู่แหมบๆ...แล้วนี้ยัยตัวดีไม่อยู่เหรอครับ”
ชายหนุ่มถามถึงน้องสาวสุดหวงด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรัก ซึ่งเรื่องนี้ก็ทำให้ผู้เป็นแม่เบาใจมากที่สองพี่น้องถึงจะต่างบิดากันแต่ก็รักกันมาก อีกทั้งอิงครัตก็เข้ากับพ่อเลี้ยงได้เป็นอย่างดี
“วันอาทิตย์เคยอยู่ติดบ้านที่ไหน วันนี้ก็ไปบ้านเพื่อนบอกว่าจะไปดูซีรงซีรีย์เกาหลีอะไรก็ไม่รู้”
“แล้วลุงธรรมล่ะครับ”
“ก็อยู่กับแม่ที่ร้านนี้แหละ ตอนนี้กำลังคุยกับลูกค้า วันนี้มีลูกค้าวีไอพีมาเลยต้องมารับรองด้วยตัวเองเสียหน่อย...ว่าแต่เราเถอะตาอิงค์กิจการเป็นไงบ้าง แล้วตาอัทธ์ล่ะสบายดีไหม”
“ดีทั้งไอ้อัทธ์ทั้งอู่เลยครับแม่ ไม่ต้องเป็นห่วงทุกอย่างราบรื่น”
“งั้นราบรื่นก็หาสะใภ้ให้แม่สักคนเป็นไง”
“โอ๊ย! แม่ ผู้หญิงที่ไหนเขาจะมาสนผู้ชายที่วันๆ หมกตัวอยู่กับการซ่อมรถ แถมเนื้อตัวก็เปื้อนไปด้วยน้ำมันเครื่อง...มันต้องนู้น ขับรถเก๋งแต่งสูทผูกไททำงานในออฟฟิศ หรือไม่ก็เจ้าของบริษัทอะไรประมาณนั้น ตอนนี้แม่ก็รอไปก่อนแล้วกัน”
ชายหนุ่มโอดครวญยกมือใหญ่ขึ้นลูบหน้าตัวเองแรงๆ เมื่อผู้เป็นแม่เอ่ยถึงเรื่องอยากให้เขามีเมียขึ้นมา เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วเขาเองก็ไม่อยากจะจำ แต่ก็เหมือนทุกครั้ง เขาปฏิเสธและมีเหตุผลที่ดีอ้างกับผู้เป็นแม่เสมอ
“แกมันก็อ้างอย่างนี้ตลอด ระวังตาอัทธ์จะมีเมียก่อนแกที่เป็นพี่ล่ะ ไม่เอาแม่ไม่เซ้าซี้แกแล้ว ไปดูลูกค้าช่วยคุณธรรมดีกว่า แค่นี้ก่อนนะ ว่างๆ ก็มาเยี่ยมแม่กับน้องบ้างล่ะ”
“ครับ รักแม่นะครับ”
อิงครัตวางสายด้วยรอยยิ้มขัน ‘เมีย’ เหรอ เขายังไม่คิดอยากจะมี เพราะตอนนี้กำลังสนุกกับชีวิตชายโสดและงานซ่อมรถ ที่เขาเพิ่งจะมีอู่เป็นรูปเป็นร่างเป็นเจ้าของเอง เมื่อหลายปีก่อน หลังจากที่ก่อนหน้านั้นได้ไปหาประสบการณ์ โดยการเป็นลูกจ้างของอู่ซ่อมรถใหญ่ๆ มาแล้วทั้งอู่รถยนต์และรถจักรยานยนต์ ดังนั้นเขาจึงอยากจะใช้ชีวิตช่วงนี้ให้เต็มที่สุดๆ เอาไว้ถ้ามันจะมีขึ้นมาจริงๆ มันก็คงจะมาเอง อาจจะมาแบบธรรมดาหรือแบบไม่คาดฝัน หรือถ้าไม่มีมาเลยเขาก็ไม่สนใจอยู่แล้ว
*********************************************
มาแล้วค่านิยายเรื่องใหม่ของอี๊ด ยังไงก็ฝากติชมด้วยนะคะ
ขอบคุณค่า ^_^
ต้นเหตุ
“เอ้อ ไงวะ สบายดี”
เสียงทุ้มของอิงครัตหรืออิงค์ เอ่ยทักเพื่อนเก่าผ่านสายโทรศัพท์ ที่ตอนนี้มันไปเปิดร้านอู่ซ่อมรถ อยู่กับลูกและเมียที่ต่างจังหวัด
“ก็ดีว่ะ ว่าแต่มึงเถอะ พักนี้หายเงียบไปเลยนะ อู่ล่ะเป็นไง กิจการรุ่งเรื่องดี”
“ก็ดี มีลูกค้าเรื่อยๆ ทุกวัน แต่พักนี้ลูกค้าประจำก็เยอะขึ้น ตอนนี้กูเลยว่าจะหาผู้ช่วยเพิ่มสักคน ทำคนเดียวเหนื่อยวะ ไอ้อัทธ์ก็ช่วยได้แค่วันหยุดเท่านั้น”
ขณะพูดขายาวๆ ก็ก้าวตรงไปหาตู้เอทีเอ็ม ที่อยู่หน้าร้านสะดวกซื้อถัดจากอู่ของเขาไปไม่กี่ร้อยเมตรแบบเรื่อยๆ
“เอ้อ มึงก็เปิดอู่และทำคนเดียวมานานแล้วกูว่าหามาช่วยสักคนก็ดีนะ อู่ของกูอยู่บ้านนอกยังต้องมีเลย...และที่มันเหนื่อยเนี่ย ไม่ใช่งานเยอะอย่างเดียวนะ แต่เพราะมึงกับกูเริ่มแก่แล้วต่างหาก ฮ่าๆๆๆ”
ฝ่ายนั้นเอ่ยล้อเสียงกลั้วหัวเราะ ทั้งๆ ที่พวกเขาทั้งสองคนเพิ่งจะสามสิบต้นๆ เท่านั้นเอง ซึ่งน่าจะเรียกว่าเป็นหนุ่มเต็มตัวน่าจะถูกต้องกว่า
“ไอ้ห่า! แก่เก่ออะไร มึงกับกูเพิ่งจะสามสิบสองเองนะ วัยอย่างเราๆ นี้เขาเรียกว่าวัยหนุ่มเต็มวัยโว้ย แถมวัยนี้ยังเป็นวัยหนุ่มที่สาวๆ ชอบอีกต่างหาก แต่ข้อนี้สำหรับกูว่ะ ส่วนคนมีลูกมีเมียอย่างมึงหมดสิทธิ์ ฮ่าๆๆๆ”
“เอ้อ มึงหัวเราะเข้าไป อีกหน่อยถ้ามีอย่างกูบ้าง แล้วมึงจะหัวเราะไม่ออก...และคราวนี้กูจะคอยดูซิว่าคนอย่างมึงจะกลัวเมียขนาดไหน”
“มึงคอยดูไปเถอะ คอยยังไงมึงก็ไม่ได้เห็นหรอก เพราะจริงๆ แล้วกูว่าอยู่เป็นโสดอย่างนี้มันสบายใจจะตายไป ไม่ต้องมานั่งปวดหัวเรื่องลูกเรื่องเมีย”
น้ำเสียงรื่นเริงเม้าท์กับเพื่อนปลายสายอย่างออกรสชาติ ขณะที่นิ้วแกร่งก็จิ้มๆ คีย์บอร์ดของตู้เอทีเอ็มไปตามขั้นตอน ใช้เวลาแทบจะไม่กี่นาทีธุรการทางการเงินของอิงครัตก็เป็นอันเสร็จสิ้น มือใหญ่ดึงสลิปรายการโอนเงินและบัตรเอทีเอ็มคืนจากตู้ จากนั้นก็ยัดทั้งสองสิ่งเข้ากระเป๋ากางเกงยีนเก่าๆ ขาดๆ แถมเลอะเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำมันเครื่อง ก่อนจะเดินย้อนกลับไปที่อู่ ด้วยใบหน้าที่บ่งบอกว่าอารมณ์ดีสุดๆ
“เรียบร้อย”
“เรียบร้อยอะไรของมึงวะ”
“ไม่มีอะไร ก็แค่โอนเงินให้แม่”
“อ้าว ไหนแกเคยบอกว่าท่านได้สามีใหม่เป็นเจ้าของห้องเสื้อชื่อดังไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมมึงต้องโอนให้ท่านอีกวะ ท่านออกจะรวย”
ปลายสายถามด้วยน้ำเสียงสงสัย จึงทำให้อิงครัตหัวเราะออกมาน้อยๆ
“ก็รวยแล้วทำไม ก็กูอยากให้ท่านบ้างเล็กๆ น้อยๆ ในฐานะลูกชาย และกูก็ไม่ได้ให้ทุกเดือน ให้ปีล่ะครั้งเอง ไม่กี่หมื่น ที่จริงท่านก็บอกว่าไม่ต้องโอนมาให้หรอก กูเลยบอกว่าถ้าท่านไม่เอาก็เก็บไว้ให้ยัยอ้นแทน”
“น้องสาวต่างพ่อของมึงใช่เปล่า”
“ใช่ ถึงจะคนล่ะพ่อแต่กูก็รักและหวงยัยนั่นมากเลยนะโว้ย...”
พอเอ่ยถึงน้องสาวต่างบิดาที่อายุห่างกันถึงยี่สิบปี ชอบเข้ามาออดอ้อนเวลาที่เขาแวะไปเยี่ยมทุกคนที่บ้านแล้ว แววตาของอิงครัตก็ทอแสงอ่อนโยนออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“มีน้องสาวมันก็ต้องหวงเป็นธรรมดานั่นแหละ...”
เสียงปลายสายพูดยังไม่ทันจบประโยคก็เงียบไป อิงครัตจึงได้ยินเสียงเล็กๆ ของเด็กแทรกเข้ามาแทน ซึ่งก็น่าจะเป็นลูกสาวของเพื่อนเขาเองนั่นแหละ
“พ่อขา...หนูอยากกินไอติม...”
“อะ เดี๋ยวพ่อพาไปนะ...เฮ้ย! อิงค์แค่นี้ก่อนนะพวก กูจะพาลูกสาวไปซื้อไอติมก่อน ว่างๆ เดี๋ยวกูโทรหา”
“เอ้อๆ ไปเหอะ เดี๋ยวใกล้ๆ วันเกิดหลาน จะส่งของขวัญไปให้ อยากได้อะไรโทรมาบอกแล้วกัน”
จบจากการสนทนากับเพื่อน อิงครัตก็เดินมาถึงอู่พอดี ร่างสูงเดินเข้าไปหยุดตรงรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่ง แล้วก้มๆ เงยๆ ดูรอบๆ ตัวรถ ก่อนจะหันมาถามชายหนุ่มอีกคนที่กำลังง่วนอยู่กับรถอีกคัน
“อัทธ์คันนี้เพิ่งมาเหรอ แล้วมันเป็นไร”
“มันไม่เป็นไรหรอกพี่ รถวัยรุ่นน่ะ เอามาเปลี่ยนเป็นล้อสีและลงยางนอกใหม่ให้มันเล็กลงเท่านั้น”
อัทธ์หนุ่มออฟฟิศซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องฝ่ายบิดาของอิงครัต ที่ชื่นชอบงานการซ่อมรถเอามากๆ แต่ก็ไม่ได้ร่ำเรียนสมใจเพราะผู้เป็นพ่อบังคับให้เรียนด้านบริหาร ดังนั้นพอได้เข้ามาทำงานและได้มาพักอาศัยอยู่กับอิงครัตที่อู่ เขาก็ไม่ลืมที่จะเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ จากเวลาว่างอย่างเช่นวันหยุดจากการทำงานประจำ และผ่านไปหลายปีจวบจนทุกวันนี้อัทธ์สามารถช่วยงานในอู่ของอิงครัตได้ทุกอย่าง และฝีมือก็ดีไม่ต่างจากคนที่จบด้านนี้มาโดยตรง
“อ๋อ...แล้วเขาจะมาเอาตอนไหน”
“ผมนัดเขาตอนเย็นๆ ครับพี่”
“งั้นเดี๋ยวพี่ขอโทรหาแม่ก่อนแล้วกัน เสร็จแล้วคันนี้พี่จะมาทำเองนะ"
เอ่ยจบร่างสูงก็เดินไปนั่งแหมะลงที่เก้าอี้หินอ่อนหน้าร้าน ก่อนจะกดโทรศัพท์ต่อสายหาผู้เป็นแม่ ที่ไม่ได้ไปเยี่ยมหลายเดือนแล้ว และขณะที่รอสายมือหนาก็เปิดหนังสือพิมพ์กีฬาดูไปพลางๆ ไม่นานเสียงนุ่มทุ้มก็ถูกกรอกลงไปตามสาย
“สวัสดีครับแม่ ผมโอนเงินของปีนี้ไปให้แล้วนะครับ ห้าหมื่นเท่าเดิม”
“อื้อ แม่บอกแล้วว่าไม่ต้องโอนเปลี่ยนจากเงินห้าหมื่นเป็นมาเยี่ยมแม่แทนได้ไหม นี่ยัยอ้นก็บ่นคิดถึงแกจะแย่”
“คิดถึงอะไร เมื่อวานก็เพิ่งโทรมากวนอยู่แหมบๆ...แล้วนี้ยัยตัวดีไม่อยู่เหรอครับ”
ชายหนุ่มถามถึงน้องสาวสุดหวงด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรัก ซึ่งเรื่องนี้ก็ทำให้ผู้เป็นแม่เบาใจมากที่สองพี่น้องถึงจะต่างบิดากันแต่ก็รักกันมาก อีกทั้งอิงครัตก็เข้ากับพ่อเลี้ยงได้เป็นอย่างดี
“วันอาทิตย์เคยอยู่ติดบ้านที่ไหน วันนี้ก็ไปบ้านเพื่อนบอกว่าจะไปดูซีรงซีรีย์เกาหลีอะไรก็ไม่รู้”
“แล้วลุงธรรมล่ะครับ”
“ก็อยู่กับแม่ที่ร้านนี้แหละ ตอนนี้กำลังคุยกับลูกค้า วันนี้มีลูกค้าวีไอพีมาเลยต้องมารับรองด้วยตัวเองเสียหน่อย...ว่าแต่เราเถอะตาอิงค์กิจการเป็นไงบ้าง แล้วตาอัทธ์ล่ะสบายดีไหม”
“ดีทั้งไอ้อัทธ์ทั้งอู่เลยครับแม่ ไม่ต้องเป็นห่วงทุกอย่างราบรื่น”
“งั้นราบรื่นก็หาสะใภ้ให้แม่สักคนเป็นไง”
“โอ๊ย! แม่ ผู้หญิงที่ไหนเขาจะมาสนผู้ชายที่วันๆ หมกตัวอยู่กับการซ่อมรถ แถมเนื้อตัวก็เปื้อนไปด้วยน้ำมันเครื่อง...มันต้องนู้น ขับรถเก๋งแต่งสูทผูกไททำงานในออฟฟิศ หรือไม่ก็เจ้าของบริษัทอะไรประมาณนั้น ตอนนี้แม่ก็รอไปก่อนแล้วกัน”
ชายหนุ่มโอดครวญยกมือใหญ่ขึ้นลูบหน้าตัวเองแรงๆ เมื่อผู้เป็นแม่เอ่ยถึงเรื่องอยากให้เขามีเมียขึ้นมา เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วเขาเองก็ไม่อยากจะจำ แต่ก็เหมือนทุกครั้ง เขาปฏิเสธและมีเหตุผลที่ดีอ้างกับผู้เป็นแม่เสมอ
“แกมันก็อ้างอย่างนี้ตลอด ระวังตาอัทธ์จะมีเมียก่อนแกที่เป็นพี่ล่ะ ไม่เอาแม่ไม่เซ้าซี้แกแล้ว ไปดูลูกค้าช่วยคุณธรรมดีกว่า แค่นี้ก่อนนะ ว่างๆ ก็มาเยี่ยมแม่กับน้องบ้างล่ะ”
“ครับ รักแม่นะครับ”
อิงครัตวางสายด้วยรอยยิ้มขัน ‘เมีย’ เหรอ เขายังไม่คิดอยากจะมี เพราะตอนนี้กำลังสนุกกับชีวิตชายโสดและงานซ่อมรถ ที่เขาเพิ่งจะมีอู่เป็นรูปเป็นร่างเป็นเจ้าของเอง เมื่อหลายปีก่อน หลังจากที่ก่อนหน้านั้นได้ไปหาประสบการณ์ โดยการเป็นลูกจ้างของอู่ซ่อมรถใหญ่ๆ มาแล้วทั้งอู่รถยนต์และรถจักรยานยนต์ ดังนั้นเขาจึงอยากจะใช้ชีวิตช่วงนี้ให้เต็มที่สุดๆ เอาไว้ถ้ามันจะมีขึ้นมาจริงๆ มันก็คงจะมาเอง อาจจะมาแบบธรรมดาหรือแบบไม่คาดฝัน หรือถ้าไม่มีมาเลยเขาก็ไม่สนใจอยู่แล้ว
*********************************************
มาแล้วค่านิยายเรื่องใหม่ของอี๊ด ยังไงก็ฝากติชมด้วยนะคะ
ขอบคุณค่า ^_^
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 ส.ค. 2554, 01:33:14 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ส.ค. 2554, 01:33:14 น.
จำนวนการเข้าชม : 2146
| ตอนที่ 1 : ลาภก้อนโต >> |
ปูสีน้ำเงิน 16 ส.ค. 2554, 10:44:12 น.
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ รีบอัพนะ
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ รีบอัพนะ
anOO 16 ส.ค. 2554, 17:53:24 น.
เอ...แสดงว่านางเอกเราต้องห้าวๆ แน่เลย
เอ...แสดงว่านางเอกเราต้องห้าวๆ แน่เลย
เกศมณี 16 ส.ค. 2554, 22:38:18 น.
@คุณปูสีน้ำเงิน อัพตอนใหม่แล้วนะคะ @ คุณ anOO 555ของมันแน่อยู่แล้วค่ะ ^^
@คุณปูสีน้ำเงิน อัพตอนใหม่แล้วนะคะ @ คุณ anOO 555ของมันแน่อยู่แล้วค่ะ ^^
onepat 25 มี.ค. 2555, 15:37:27 น.
หาโลดดดดดดดดด
หาโลดดดดดดดดด