คู่หมั้นคืนเหงาใจ
ตำนานหนุ่มหล่อเลิศล้ำแห่งค่ำคืนเหงาใจ

ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...

นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ

หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง

หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง
Tags: ไตรติมา, คู่หมั้นคืนเหงาใจ, ดราม่า, ซึ้ง, โรแมนติก,

ตอน: ตอน 36[2]




..........ในห้องนอนที่สลัวลาง ยามเย็นย่างกรายเข้ามาเป็นช่วงต่อจะถึงพลบค่ำ ยุติไม่ได้เปิดไฟภายในห้อง เขาเข้ามารำพึงรำพันกับกลอยใจซึ่งยังคงนอนนิ่งเป็นอัมพาตพูดไม่ได้ ได้แต่รับรู้รับฟัง...

“ฮึก...”

เสียงสะอึกสะอื้นของผู้ชายคนหนึ่งชวนให้สลดใจตามไปด้วย โดยเฉพาะคนที่รักกันแล้วอยากเหลือเกินที่จะลุกขึ้นมาปลอบ กลอยใจอยู่ในสภาพนอนแบบทำอะไรไม่ได้ กระดุกกระดิกไม่ได้แม้สักนิ้วเดียว

“พี่ไม่เหลือใครแล้วนะกลอยใจ มีแต่กลอยใจเท่านั้นที่รักพี่จริง คนรักของหนึ่งเขากลับมาคืนดีกัน พี่ต้องกลายเป็นคนที่ถูกทิ้ง” ยุติหยุดพูดไปเพราะพยายามกลั้นสะอื้นอยู่พักหนึ่ง... แล้วร่ำไห้รำพันต่อไปอีกอย่างน่าสงสาร...

“ทำไมรักกันหมั้นกันแล้วไม่ได้แต่งงานกัน หวังไว้ในใจอุตส่าห์ให้โอกาสนึกว่าหนึ่งจะลืมคนรักเก่าที่เขาทิ้งหนึ่งไป แต่เปล่าเลย พอคนรักเก่าหวนกลับคืนมาชั่วพริบตารีบคืนดีกับเขา แล้วพี่ล่ะจะเอาไปไว้ที่ไหน ทั้งที่พี่อยู่ใกล้ให้ความรักเฝ้าเอาใจไม่เคยทอดทิ้ง ทำไมสุดท้ายแล้วคนที่ถูกทิ้งต้องเป็นพี่กลายเป็นคนที่เขาไม่รักเขาไม่เลือก ทำไมทั้งชีวิตของพี่ที่ทุ่มเทใจรักเขาตลอดมาพี่ไม่เคยได้อะไรเลย มันทั้งเจ็บปวดทั้งเหงาและวันนี้ต้องเศร้าเสียใจกำลังจะสูญเสียหนึ่งกับลูกไป”



..........ยุติมองดูความสุขของว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาว เต็มไปด้วยความรู้สึกปวดร้าวลึกในใจ

“ขอบคุณนะยุติที่ช่วยดูแลทั้งหนึ่งกับลูกชายอย่างดี แกเป็นพ่อทูนหัวของเจ้าตัวเล็กนะ” ไทธรรพ์พูดอย่างอารมณ์ดี

“ฉันนับถือน้ำใจไทธรรพ์นะที่รักหนึ่งอย่างมั่นคง จนหวนกลับมาแต่งงานกัน แล้วยังยอมรับได้โดยไม่รังเกียจลูกไม่มีพ่อของหนึ่ง” ยุติแสร้งพูดชื่นชมปนประชดมากกว่าจะกล่าวชื่นชมจากใจจริง

“ฉันไม่ถือสาหรอกความผิดพลาดที่ไม่ใช่เจตนาของหนึ่ง ฉันเห็นเป็นเรื่องเล็กน้อย อีกหน่อยพอหลังแต่งงานกันไปฉันจะรีบทำให้หนึ่งมีน้องให้เจ้าตัวเล็กได้เป็นเพื่อนเล่นกัน ฉันกับหนึ่งพากันไปปรึกษาหมอแล้ว อยากมีลูกอีกคน ตอนนี้ต้องเตรียมตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกัน กะรอจังหวะตอนวันแต่งงานเป็นช่วงเหมาะ... จะได้ทำลูกด้วยกัน” ไทธรรพ์พูดโอ้อวด ในยามนี้เขาอารมณ์ดีเป็นที่ยิ่ง

“พี่ไทธรรพ์นี่ไปบอกอะไรพี่ยุติแบบนั้น มันเรื่องลับส่วนตัวของเราสองคน” เพชรน้ำหนึ่งต่อว่าพร้อมกับทุบแขนแฟนตัวเองเบามือเป็นการแก้เขิน

ทั้งสองคนเต็มไปด้วยความสุขล้นเหลือ

ยุติมองหน้าเพชรน้ำหนึ่งด้วยสายตาเศร้า...

จนกระทั่งเพชรน้ำหนึ่งหันมามองสบตา

แล้วเขาจึงหลบสายตาไป หันมาเล่นกับเอมิลเจ้าลูกชายตัวน้อย



..........ยุติมีแผนการต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อดึงรั้งทั้งเพชรน้ำหนึ่งและเอมิลลูกชายเอาไว้ให้ได้ เมื่อไทธรรพ์มาหาเพชรน้ำหนึ่งอีก เขาจึงพูด...

“ไทธรรพ์แน่ใจหรือว่าหนึ่งเขารักแต่แก มีเพียงแกคนเดียวในใจ”

“ฉันแน่ใจมั่นใจตลอดกาล เราสองคนรักกันมากถึงจะห่างกันไปถึงสองปี แต่เวลาไม่อาจเปลี่ยนใจเราให้ไปรักคนอื่นได้ เราสองคนยังคงรักกันอยู่อย่างมั่นคงและจะแต่งงานกันด้วยความรัก” ไทธรรพ์พูดไปยิ้มไป มั่นใจในความรัก

“เมื่อก่อนหนึ่งรักไทธรรพ์มากนะ แต่หลังจากหมั้นกับฉันแล้ว หนึ่งรู้สึกจะเปลี่ยนไปเพราะได้อยู่ใกล้ชิดสนิทสนมกับฉัน หนึ่งทำดีทุกอย่างกับฉันจนฉันใจอ่อนเริ่มรักหนึ่ง ยิ่งนานวันฉันยิ่งคิดว่าหนึ่งรักฉันมากเลยไม่เข้าใจทำไมหนึ่งถึงต้องไปแต่งงานกับคนอื่น ฉันอยากถามให้แน่ใจ”

ไทธรรพ์ไม่เชื่อคำพูดของยุติ ขมวดคิ้วสงสัยและถาม

“หนึ่งรักแก? จริงหรือเป็นไปได้ไง แต่แกมีเมียอยู่ทั้งคนนะยุติ”

“เพราะหนึ่งนั่นแหละจัดงานแต่งงานให้ฉัน หลังจากฉันแต่งงานแล้วเราทั้งสองถึงเพิ่งเผลอใจรักกัน เมื่อมารู้ใจกันทีหลังถึงฉันไม่ใช่คนโสดแต่หนึ่งยังพยายามให้ทางเลือกกับฉัน โดยทำหลักฐานเป็นหนังสือสัญญาเงินกู้ขึ้นมา ฉันอยากให้ไทธรรพ์ดู” ยุติยื่นกระดาษแผ่นนั้นให้ไทธรรพ์ดู

“แกเป็นหนี้แค่นี้ ฐานนะทางบ้านแกสามารถชดใช้เงินจำนวนนี้คืนได้สบายอยู่แล้ว ทำไมแกไม่ใช้คืนหนึ่งล่ะเงินแค่สิบล้าน”

“เฉพาะตัวฉันไม่มีเงินใช้คืนหนึ่งหรอกเพราะพ่อแม่ฉันยังไม่รู้เรื่องการแต่งงานของฉันกับกลอยใจ ถ้าหากรู้... คงไม่ยอมรับการแต่งงานนี้แล้วคงตัดฉันออกจากกองมรดก”

“สัญญานี่เขียนลงท้ายว่าถ้าลูกหนี้ไม่มีเงินมาใช้หนี้ ให้ลูกหนี้และเจ้าหนี้แต่งงานกันเป็นอันหมดภาระหนี้สิน นี่มันอะไรกัน” ไทธรรพ์อ่านจนถึงข้อความลงท้ายและเงยหน้าขึ้นถามด้วยความงุนงง จึงต้องร้องเรียกคู่กรณี

“หนึ่งอยู่ไหนมาที่นี่หน่อยซิ”

“ค่ะมาแล้ว” เพชรน้ำหนึ่งรีบมาตามเสียงเรียก

ไทธรรพ์ยื่นกระดาษแผ่นนั้นให้เพชรน้ำหนึ่งอ่าน และชี้ให้ดูตอนท้ายหนังสือสัญญาเงินกู้ที่มีข้อความดังกล่าว

“หา! นี่... สัญญาเงินกู้ฉบับนี้” เธอก้มลงอ่านถึงข้อความลงท้ายนั้นแล้วตกตะลึง หันมองหน้ายุติผู้ชายที่เคยเป็นพี่ชายที่แสนดี ตอนนี้สำหรับเธอแล้วเขาเหมือนผู้ชายแปลกหน้าที่เธอไม่เข้าใจและเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

“พี่ยุติมันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง ตอนที่หนึ่งเซ็นสัญญานี่ไม่มีข้อความลงท้ายนี่นะ พี่ยุติทำอย่างนี้ทำไม นี่มันปลอมแปลงเอกสาร พี่ยุติเติมข้อความลงท้ายไปเอง? ตั้งแต่เมื่อไหร่”

“เปล่าเลย หนึ่งยินยอมเซ็นสัญญานี่เองจำไม่ได้เหรอและให้เงินจำนวนมากกับพี่ หนึ่งอยากจะแต่งงานกับพี่ ถ้าพี่ไม่ใช้เงินคืนหนึ่ง พี่ต้องแต่งงานกับหนึ่ง พี่เข้าใจหนึ่งดีว่าอยากให้ลูกของหนึ่งมีพ่อเป็นตัวเป็นตนเปิดเผย พี่เองยอมอยู่แล้วเพราะพี่รักหนึ่งรักเอมิลลูกของเรา และพี่เป็นพ่อของเอมิลตามใบเกิดอยู่แล้ว” ยุติพูดด้วยน้ำเสียงธรรมดา ทำสีหน้าเฉยเรียบให้ดูเนียนเหมือนไม่ได้เสแสร้งหลอกลวง

ไทธรรพ์หลงเชื่อในหลักฐานที่เห็น เริ่มไม่พอใจไต่ถามเพชรน้ำหนึ่ง

“หนึ่งรักเขาอยากแต่งงานกับเขาทำไมไม่บอกพี่ พี่ไม่ได้บังคับให้หนึ่งต้องมาแต่งงานกับพี่นะ”

“ไม่เลยหนึ่งไม่เคยคิดแต่งงานกับพี่ยุติ สัญญาฉบับนี้มันไม่จริง มันถูกดัดแปลงแก้ไข”

“ไม่เห็นจะมีรอยแก้ไขตรงไหนเลย หมึกพิมพ์เป็นสีเดียวกันราบเรียบเหมือนกันหมด หนึ่งยอมทุ่มเทเงินทองจำนวนมากให้ไปอย่างนี้มันบ่งบอกได้ว่าหนึ่งรักยุติเหมือนกันใช่ไหม” ไทธรรพ์ถามย้ำน้ำเสียงเข้ม ความโมโหหึงหวงผุดขึ้นในใจมากมาย

“หนึ่งไม่ได้ทุ่มเท ตอนนั้นหนึ่งแค่อยากช่วยเหลือ ตอนเขากำลังลำบาก ทั้งเรื่องค่ารักษาเมียของเขาและให้เป็นค่าใช้จ่ายในการเรียนด้วย แล้วหนึ่งไม่ได้ต้องการเงินคืน หนึ่งไม่ได้อยากแต่งงานกับเขา พี่ไทธรรพ์เชื่อพี่ยุติเหรอ หนึ่งไม่คาดคิดมาก่อนว่าเขาจะให้ทำสัญญานี่ขึ้นเพื่อมาหักหลังหนึ่ง แบบนี้เชื่อถือไม่ได้”

ยุติยอมปล่อยให้ไทธรรพ์เชื่อถือคำพูดที่เป็นความจริงของเพชรน้ำหนึ่งไม่ได้ จึงรีบพูดแทรกด้วยถ้อยคำเสียดแทงใจหญิงสาวยิ่งนัก

“คนที่ไม่น่าเชื่อถือเลยน่าจะเป็นหนึ่งมากกว่านะ เพราะขนาดลูกชายคนเดียวของตัวเองหนึ่งยังไม่รู้ตัวเลยว่าผู้ชายคนไหนเป็นพ่อของลูก ตอนพาหนึ่งไปฝากท้องที่คลินิก พี่ต้องรับเป็นพ่อของลูกหนึ่ง”

“ทำไมพี่ยุติพูดให้หนึ่งดูเป็นคนเลวร้ายแบบนั้นล่ะ” เธอต่อว่า

แต่ยุติทำเป็นไม่สนใจเธอ กลับหันไปหาลูกชาย เข้าไปอุ้มขึ้นมา

“และที่สำคัญนะไทธรรพ์ สาเหตุที่หนึ่งทำหนังสือสัญญาเงินกู้ฉบับนี้เพื่อหวังเป็นหลักฐานไว้ต่อรองกับเมียฉันให้ยอมปล่อยฉันแต่งงานกับหนึ่งเพื่อชดใช้หนี้”

“นี่หนึ่งไร้ศีลธรรมขนาดนั้นเชียวเหรอ ทั้งที่เขามีเมียนอนป่วยอยู่ทั้งคน หนึ่งยังคิดแย่งผัวเขาได้ พี่ไม่อยากเชื่อใจหนึ่งเลย”

“นี่พี่ไทธรรพ์ทำไมไปเชื่อพี่ยุติง่ายดายอย่างนี้ ว่าหนึ่งเป็นคนเลวร้ายแบบนั้นมันไม่จริง พี่ยุติทำไมเป็นคนแบบนี้ โกหกหลอกลวงทุกคนเพื่ออะไร พี่ยุติต่างหากที่เลวร้าย” เพชรน้ำหนึ่งต่อว่าไทธรรพ์และด่าว่ายุติไปพร้อมกัน

“เอาลูกหนึ่งคืนมานะจะอุ้มเอาเขาไปทำไม” ว่าแล้วเธอจะเข้าไปแย่งลูกคืน

แต่ยุติอุ้มเอมิลเดินหนีและเขาเดินเร็วกว่าเธอ

“พี่จะพาลูกไปนอน หนึ่งอยากอยู่คุยกับไทธรรพ์ก็คุยไปสิ” ยุติรีบพูดแล้วเอ่ยลาไทธรรพ์ “ฉันขอตัวก่อนนะไทธรรพ์”

เพชรน้ำหนึ่งหันกลับหันมาหาไทธรรพ์

“หนึ่งไม่ได้อยากแต่งงานกับพี่ยุติ เป็นความจริงนะพี่ไทธรรพ์”

แต่ไทธรรพ์เริ่มเชื่อถือยุติมากกว่าเพชรน้ำหนึ่ง

“หนึ่งอยากแต่งงานเพื่อให้ลูกของหนึ่งมีพ่อ”

“ไม่จริง... พี่ไทธรรพ์ลองนึกถึงฐานะอย่างเราสิ หนึ่งไม่จำเป็นต้องแต่งงานเพื่อให้ลูกมีพ่อ หนึ่งสามารถเลี้ยงลูกคนเดียวได้โดยไม่อายใคร เพราะหนึ่งไม่ใช่คนก่อบาปนี้ขึ้นมา หนึ่งไม่รู้สึกตัวเลยตอนถูกกระทำอย่างที่หนึ่งเคยเล่าให้พี่ไทธรรพ์ฟังแล้ว พี่ยุติต่างหากอยากแต่งงานกับหนึ่ง เขาคงไม่อยากให้หนึ่งแต่งงานกับพี่ไทธรรพ์ถึงต้องทำเรื่องโกหกหลอกลวง พี่ไทธรรพ์เชื่อพี่ยุติได้ไง ไม่เชื่อใจหนึ่งเลย”

“ยุติมีเมียแล้ว เขาอยากแต่งงานกับหนึ่งเพื่ออะไรและถึงขนาดกล้าสร้างหลักฐานเท็จเชียวหรือ”

“ข้อความต่อท้ายนั่นตอนที่หนึ่งอ่านสัญญาตอนแรกมันไม่มีนะ แล้วพี่ยุติได้พริ้นท์ออกมาจากคอม หนึ่งเลยเซ็นให้ทันที เอ๋... เดี๋ยวก่อน! หนึ่งไม่ได้อ่านทบทวน ตอนที่เซ็นสัญญานั่น หรือว่ามันอาจเป็นหนังสือสัญญาคนละฉบับกับที่พี่ยุติให้หนึ่งอ่านตอนแรก?” เพชรน้ำหนึ่งฉุกคิดขึ้นมาได้ในขั้นตอนแบบนั้นยุติสามารถทำได้!

“หนึ่งไม่รู้ว่าพี่ยุติทำเพื่ออะไร รู้แต่ว่าตอนนี้เขาไม่ใช่พี่ชายที่แสนดีคนที่หนึ่งเคยรู้จักอีกแล้ว เขาหักหลังหนึ่ง หนึ่งเคยช่วยเหลือเขามากมายหลายอย่าง ถึงเขาจะเคยช่วยชีวิตหนึ่ง บุญคุณครั้งนั้นหนึ่งได้ทดแทนให้ไปไม่น้อยแล้ว หนึ่งไม่รู้ว่าพี่ยุติยังต้องการอะไรจากหนึ่งอีก”

.



ไตรติมา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ม.ค. 2561, 11:50:18 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ม.ค. 2561, 11:50:18 น.

จำนวนการเข้าชม : 844





<< ตอน 36[1]   ตอน 37[1] >>


coonX3 21 ม.ค. 2561, 22:56:34 น.
หนึ่งเททั้งคู่เถอะ อย่ายึดติดกับสิ่งที่ตัวเองฝันนักเลย บอกความจริงกับครอบครัวเถอะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account