คู่หมั้นคืนเหงาใจ
ตำนานหนุ่มหล่อเลิศล้ำแห่งค่ำคืนเหงาใจ
ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...
นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ
หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง
หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง
ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพัน
อ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...
นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญ
หรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครอง
หรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง
Tags: ไตรติมา, คู่หมั้นคืนเหงาใจ, ดราม่า, ซึ้ง, โรแมนติก,
ตอน: ตอน 37[1]
..........บ้านทาคาดะ เพชรน้ำหนึ่งมีเรื่องตกลงกับยุติ
“หนึ่งมานึกทบทวนดูแล้วหนึ่งไม่เข้าใจการกระทำของพี่ยุติ ทำไมถึงจ้องจะล้มเลิกงานแต่งงานที่หนึ่งรอมาชั่วชีวิตกับคนที่หนึ่งรักที่สุดเพียงคนเดียว”
“พอแล้วไม่ต้องพูดคร่ำครวญ ไม่อยากฟังว่าหนึ่งรักเขามากแค่ไหน แต่พี่อยากรู้หนึ่งรักเขาเพียงคนเดียวแน่เหรอ ไม่เคยรักพี่เลยใช่ไหม”
“พี่ยุติหนึ่งรักพี่ไทธรรพ์มานานมากก่อนจะมารักกับพี่ยุติ หนึ่งเลือกพี่ไทธรรพ์คนเดียว”
“นั่นเป็นคำตอบของหนึ่งคือหนึ่งรักพี่เหมือนกับที่พี่รักหนึ่ง”
“พี่ยุติมีกลอยใจเป็นภรรยาแต่งงานอยู่ด้วยกันแล้วทั้งคน อย่าหวังอะไรในตัวหนึ่งอีกเลย หนึ่งเคยบอกพี่ยุตินานแล้ว เราสองคนไม่เหมาะจะเป็นผัวเมียกันและเมื่อมาถึงวันนี้เรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้ล้านเปอร์เซ็นต์ ตัดใจจากหนึ่งซะเถิด เรื่องลูกของหนึ่งด้วยพี่ยุติอย่ายื้อไว้เลยยังไงเอมิลก็ไม่ใช่ลูกแท้จริงของพี่ยุติ ปล่อยให้เอมิลได้อยู่กับแม่แท้จริงและพ่อใหม่ของเอมิลที่หนึ่งจะแต่งงานด้วยเถอะ”
“อ้อ... หนึ่งต้องแต่งงานเพื่อหาพ่อใหม่ให้กับลูกชาย” ยุติแสร้งพูดประชด
“อีกไม่นานหนึ่งจะได้มีครอบครัวที่อบอุ่นแล้ว พี่ไทธรรพ์จะเป็นผู้นำครอบครัวที่ดีสุดเพราะนิสัยเขารักครอบครัวเป็นอันดับหนึ่ง”
“นั่นเป็นการตัดสินใจของหนึ่งคนเดียว เอมิลยังไร้เดียงสานัก แต่พี่เชื่อว่าถ้าเขาเลือกได้เขาคงอยากจะบอกกับแม่ของเขาว่า ‘ผมอยากอยู่กับพ่อแท้จริงมากกว่าอยู่กับพ่อเลี้ยง’ เพื่อครอบครัวที่สมบูรณ์พ่อแม่ลูกที่แท้จริงต้องได้อยู่ร่วมกัน อย่าไปมีพ่อใหม่ให้ลูกนั่นไม่ถูกต้อง” ยุติเลือกที่จะทำให้ทุกสิ่งถูกต้อง
“พ่อแท้จริงของเอมิลเป็นใครที่ไหนไม่รู้และหนึ่งไม่สนใจแล้ว เขาไม่ใช่คนสำคัญสำหรับหนึ่งกับลูก ตอนนี้คนที่สำคัญกับหนึ่งและลูกคือพี่ไทธรรพ์คนเดียว”
เมื่อเพชรน้ำหนึ่งไม่เห็นความสำคัญในตัวพ่อแท้จริงของลูก ยุติจำเป็นต้องใช้ความจริงเข้าสู้ แม้ว่าความจริงนั้นจะทำให้แม่ของลูกโกรธเคืองแค้นอย่างที่สุด!
“พี่พาเอมิลไปตรวจดีเอ็นเอแล้ว พรุ่งนี้หนึ่งไปโรงพยาบาลซะ รับผลตรวจแล้วจะได้รู้ไปเสียทีว่าใครเป็นพ่อแท้จริงของเอมิล”
..........ตื่นนอนตอนเช้าอาบน้ำแต่งตัว ตั้งใจจะรีบไปโรงพยาบาลแล้วรีบกลับบ้าน ตอนก่อนไปรับผลตรวจพิสูจน์ดีเอ็นเอเพชรน้ำหนึ่งยังรู้สึกเฉย เพียงแค่ทำตามความต้องการของยุติ
แต่เมื่อผลตรวจออกมาเธอจ้องมองข้อความในแผ่นกระดาษอย่างไม่กระพริบตา แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เมื่อผลตรวจออกมาว่ายุติเป็นพ่อที่แท้จริงของเอมิล!
ความรักเทิดทูนบูชาอย่างสูงส่งที่เขารับเป็นพ่อของลูกกำลังทำให้เธอเหมือนคนที่ปลิวละล่องตกจากตึกระฟ้า หล่นลงมากระแทกพื้นแหลกละเอียด
‘ที่เขารับเป็นพ่อของเอมิลเพราะเขาคือพ่อแท้จริง ของลูก’
แทบจะเป็นลมล้มทั้งยืน น่าตกใจที่สุด! หัวใจของเธอเต้นถี่รัวแรงจนเจ็บในอก ...หลังจากนั้นเหมือนหัวใจมันอ่อนระโหยโรยแรงเหนื่อยล้าถึงกับเข่าอ่อนต้องทรุดกายลงนั่งเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ตัวที่สุด รู้สึกราวกับพื้นแผ่นดินที่ยืนอยู่นั้นได้ถล่มทลายหายสูญลงไปแล้ว โลกของเธอกำลังจะแตกสลายเมื่อจวนใกล้จะได้แต่งงานกับคนที่รักที่รอกันมาตลอดทั้งชีวิต เพิ่งได้รู้ว่าใครเป็นพ่อที่แท้จริงของลูก ในสมองนั้นเต็มไปด้วยความมึนงง ...สับสนไปหมด
“อะไรกันนี่เป็นไปได้ยังไง พี่ยุติเป็นพ่อของลูก หมายความว่า!!” ได้แต่พูดอยู่คนเดียวอย่างว้าวุ่น ในใจคิดถึงแต่ลูก อยากไปเห็นหน้าลูกอย่างปัจจุบันทันด่วน จึงรีบตรงกลับบ้านทันที
..........ยุติอยู่กับเอมิล เด็กชายตัวน้อยเริ่มโยเย
“โอ๋... หิวนมแล้วล่ะซี เดี๋ยวแม่มานะ” ยุติพูดกับลูกชายที่ยังไม่รู้ประสาปากเบะหน้าตาแดงมีน้ำตาคลอตั้งท่าจะร้องไห้ เขาจึงอุ้มขึ้นมา
...เพียงครู่เดียวเพชรน้ำหนึ่งกลับจากโรงพยาบาลถึงบ้าน ตรงปรี่เข้ามาหายุติ เจอหน้ากันในห้องของลูก
“เอมิลลูกแม่” ได้เห็นหน้าลูกแล้วเพชรน้ำหนึ่งพูดไม่ออก
“มาพอดี แม่มาแล้วลูก” เขาบอกกับลูกและอุ้มมาส่งให้...
เพชรน้ำหนึ่งพอเห็นหน้าลูกที่กำลังมีน้ำตาไหล เธอจึงเข้ามาอุ้มกอดเขาไว้แล้วรีบให้นมลูก ความว้าวุ่นใจทั้งหลายมากมายกลับผ่อนคลายไปได้เมื่อมองดูหน้าลูกชายที่กำลังดื่มนมจากอก...
แต่ความสบายใจของเธออยู่ได้ไม่นานเหมือนถูกจ้องมองจากด้านหลัง เหลียวหลังไปมองจึงได้เห็นยุติกำลังดื่มเบียร์และจ้องมองดูเธอกับลูก
“พี่ยุติอย่าดื่มเบียร์ต่อหน้าลูกดีกว่านะ หนึ่งไม่อยากให้ลูกเห็นตัวอย่างไม่ดี ปกติพี่ยุติไม่ดื่มเบียร์อยู่แล้ว ไม่ใช่เหรอ” หนึ่งพูดด้วยเสียงราบเรียบธรรมดา แต่ในใจเริ่มนึกขยะแขยงและรู้สึกไม่ชอบคนกินเหล้าเมายา
“เพิ่งมีวันนี้ที่นึกอยากจะดื่มก็ดื่ม” เขาพูดพร้อมเลิกคิ้ว ทำหน้ากวน...
“ตอนให้นมลูก หนึ่งไม่อยากให้เข้ามาดู พี่ยุติช่วยออกไปด้วยหนึ่งขอร้องล่ะ” เธอพูดโดยไม่หันมองหน้าเขาอีกเพราะรู้ว่าเขาจ้องมองอยู่อย่างไม่วางตา ทำให้เธอรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง หวาดหวั่นแบบเสียวสันหลังอย่างไรบอกไม่ถูก
“โอเคพี่ไม่รบกวนคุณแม่ลูกอ่อนละ อ้อ... อีกอย่างหลังจากให้นมลูกแล้วช่วยปั๊มน้ำนมใส่ขวดแช่ตู้เย็นไว้ให้ลูกกินมื้ออื่นด้วย ตอนหนึ่งไม่อยู่บ้านพี่จะได้เอาออกมาอุ่นให้ลูกกินเวลาลูกร้องไห้หิวนม”
“ได้... ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น แต่คืนนี้หนึ่งจะพาเอมิลไปค้างคืนที่บ้านพี่ไทธรรพ์ด้วย”
“ค้างคืนหรือ” ยุติถามย้ำแล้วเงียบไปไม่รอฟังคำตอบ เดินออกจากห้องหายเงียบไป
จากนั้นเธอปั๊มนมใส่ขวดแล้วนำขวดนมที่มีน้ำนมของตัวเองไปใส่ไว้ในตู้เย็นเล็ก ซึ่งอยู่ภายในห้องนอนของลูกชาย
“เดี๋ยวฉันจะไปห้องนั่งเล่น ฝากดูเอมิลด้วย” เธอสั่งพี่เลี้ยงเด็กหลังจากนำลูกชายไปใส่เปล ปล่อยให้นอนกลางวันเรียบร้อยแล้ว
..........เพชรน้ำหนึ่งเข้ามาในห้องนั่งเล่นถึงเวลาต้องจัดการเรื่องของยุติ
“พี่ยุติช่วยมาพบหนึ่งที่ห้องนั่งเล่นหน่อย หนึ่งมีเรื่องจะพูดกับพี่ยุติ” เธอใช้โทรศัพท์สายในของบ้านโทรหาเขา
“พี่ง่วง... อยากนอนหลับที่กินเบียร์เมื่อกี้เริ่มมึนแล้วด้วย พี่นอนอยู่ในห้องนี่ถ้าหนึ่งอยากจะพูดกับพี่ให้มาหาที่ห้องพี่”
“เรื่องสำคัญ คุยกันนอกห้องนอนดีกว่าพี่ยุติช่วยออกมาที่ห้องนี่เดี๋ยวนี้”
“ไม่” เขาปฏิเสธเสียงแข็ง “พี่นอนแล้วห้องนอนไม่ได้ล็อค หนึ่งจะเข้ามาก็เข้า แค่แป๊บเดียวอยากพูดอะไรรีบมาพูดซะ” ยุติพูดจบแล้ววางสายทันที นอนรอเพชรน้ำหนึ่ง เดาใจเธอได้อย่างไรเสียเธอต้องเข้ามาหาเขาถึงในห้องนอนนี้แน่
“พี่ยุติ” เธอเปิดประตูเข้ามา
ขณะเขานอนตะแคงอยู่บนเตียง ทำหน้าง่วงนอน
“ผลตรวจนี่ออกมาอย่างนี้ได้ยังไง” เธอซักถามเสียงแข็ง ยื่นกระดาษแผ่นนั้นให้เขาหยิบไปดู
“ใช่แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ เอมิลเป็นลูกชายของพี่จริงด้วย ดีใจชะมัด หึ หึ...” เขาหัวเราะชอบใจอย่างลุ่มลึก
“ไม่ตลก” เพชรน้ำหนึ่งขึ้นเสียงดังตวาด “หนึ่งกับพี่ยุติไม่เคยมีอะไรกันทำไมเป็นแบบนี้ไปได้ พี่ยุติแอบไปโกงผลตรวจดีเอ็นเอจากทางโรงพยาบาลใช่ไหม ทำไปได้ยังไง”
เพชรน้ำหนึ่งยังคงไม่เชื่อว่าตนเองโดนยุติกระทำให้ตั้งครรภ์ เพราะตอนนั้นไม่รู้สติเลยแม้แต่น้อย
“ใครจะไปโกงได้ หลักฐานของจริงรับรองโดยโรงพยาบาล ต่อให้ใครเอาเงินไปจ้างทางโรงพยาบาลคงไม่ยอมสร้างหลักฐานเท็จแน่เพราะว่ามันผิดกฎหมาย ความจริงคือความจริง”
“เป็นไปไม่ได้”
“เอ... ลองนึกดูให้ดีเราเคยทำอะไรกันมาบ้างนะ ระยะเวลาปีกว่าที่ผ่านมา ก่อนเอมิลจะเกิด ตอนที่หนึ่งโดนมอมยานอนสลบแน่นิ่งไม่ได้สติ”
“คนที่ฉวยโอกาสตอนนั้น? เป็นพี่ยุติเองหรอกเหรอ พี่ยุติไม่เป็นสุภาพบุรุษทำไปทำไม ทำไมปล่อยให้หนึ่งท้องไม่มีพ่ออับอายขายหน้าชาวบ้านเขา ไม่บอกสักคำว่าพี่ยุติเป็นพ่อของลูกทั้งที่เราอยู่ด้วยกันทุกวันทุกคืน จิตใจพี่ยุติทำด้วยอะไรถึงไม่รู้สึกสงสารหนึ่งที่ลำบากกาย ลำบากใจทุกข์ใจมาก ตอนก่อนนั้นบอกสักคำไม่ได้หรือไง แล้วมาบอกอะไรสายป่านนี้ในเมื่อหนึ่งกำลังจะแต่งงานกับพี่ไทธรรพ์อยู่แล้ว”
“ยังไงหนึ่งก็แต่งงานกับไทธรรพ์ไม่ได้ พี่จะไม่ยอมปล่อยหนึ่งไปแต่งงานกับผู้ชายอื่นเด็ดขาด”
“พี่ยุติขัดขวางหนึ่งกับพี่ไทธรรพ์ไม่ได้หรอก หนึ่งขอถอนหมั้น ถึงพี่ยุติจะไม่ยอมให้ถอนหมั้นแต่พี่ยุติเหนี่ยวรั้งหนึ่งไว้ไม่ได้”
“ให้มันรู้กันไปว่าพี่จะรั้งหนึ่งไว้ไม่ได้” เขาพูดสะบัดเสียงกร้าว
ยุติลุกขึ้นจากที่นอน เลี่ยงเข้าทางด้านหลังและล็อคแขนทั้งสองข้างของเพชรน้ำหนึ่ง ฉุดกระชากลากเข้ามาข้างเตียงนอน ใช้แรงผู้ชายของเขาเหวี่ยงโยนทำให้ร่างบอบบางนั้นกระเด็นล้มกลิ้งลงบนฟูกนอนในท่านอนหงาย
“จะทำอะไร อย่าทำหนึ่งนะพี่ยุติ” เธอร้องถามเมื่อถูกเขาใช้เชือกมัดข้อเท้าข้างหนึ่ง ซึ่งเชือกนั้นถูกผูกติดกับเสาเตียงนอนอยู่ก่อนแล้ว เธอนึกตื่นตระหนก!
‘นี่มันเป็นการวางแผนเตรียมการไว้ล่วงหน้า เราคงหนีไปไหนไม่ได้ ไร้ทางรอดแน่แล้ว’
“พี่จะทำให้หนึ่งรู้จักผัวตัวจริงของหนึ่งที่แท้คือพี่นี่เอง” เสียงแหบห้าวอย่างโหดเหมือนนายพรานใจร้ายหมายขย้ำผู้อ่อนแอที่ต้องตกเป็นเหยื่อ
“อ้าาาาก...” เธอส่งเสียงร้องดังลั่น! ปานประหนึ่งสัตว์ป่าที่หลงติดกับดับนายพราน และเขาทำให้เธอต้องสิ้นหนทางต่อสู้ขัดขืนโดยการมัดข้อมืออีกข้างแล้วดึงขึ้นไปทางเสาเตียงอีกทิศทางหนึ่ง นี่มันคือการกระทำที่เรียกว่าถูกขึงพืด!!
“ช่วยด้วย... ใครก็ได้ช่วยด้วย” เพชรน้ำหนึ่งตะโกนสุดเสียงเพื่อร้องขอความช่วยเหลือจากภายนอกห้อง
แต่จะมีใครสักคนได้ยิน ในเมื่อห้องนอนของยุตินี้มีผนังห้องบุด้วยวัสดุพิเศษกว่าห้องอื่นทำให้เงียบและเก็บเสียง
‘ตายแน่เรา... เรากำลังจะโดนพี่ยุติข่มขืนแน่แล้ว ปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปไม่ได้นะ เราใกล้จะได้แต่งงานกับพี่ไทธรรพ์ อยากมีลูกกับพี่ไทธรรพ์ ถ้าโดนพี่ยุติทำเราอาจจะท้อง!! ไม่เอา... ยอมไม่ได้ ต้องเอาตัวรอดให้ได้’
นึกอย่างนั้นยิ่งตื่นตกใจ มีคนใกล้ตัวที่นึกขึ้นได้ เธอจึงตะโกนเรียกไป
“กลอยใจ... ลุกขึ้นมาช่วยหนึ่งด้วยกลอยใจ...”
“สงสัยต้องอุดปากจะได้หยุดร้อง” ว่าแล้วจึงหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กจากตู้หัวเตียงนำมาบิดเกลียวมัดปิดปากเธอ
ความหนาของผ้าขนหนูอุดเต็มปากทำให้ร้องไม่ออกอีกเลย นอกจากน้ำตาไหลร่วงจากปลายตา เสื้อผ้าถูกฉีกดึงทึ้งออกจนเหลือเพียงเรือนร่างเปล่าเปลือย ซอกคอโดนกระหน่ำจูบหนักหน่วงบดขยี้ซ้ายทีขวาทีสลับไปมาอย่างเมามัน การกระทำที่หื่นกระหายหมายข่มขืนทั้งร่างกายและจิตใจช่างร้ายกาจไม่ต่างจากจอมโจรปล้นสวาท
“อื้อ...” เสียงร้องอู้อี้ออกมาไม่ดังนัก ขณะที่เห็นตัวเขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเปล่าเปลือยตลอดเรือนร่างแข็งแกร่งสูงใหญ่ เธออยู่ในอาการดวงตาเหลือกถลนปนตื่นตกใจและหวาดกลัวแทบหัวใจวายเมื่อเห็นร่างกายที่ใหญ่โตเต็มที่ของเขา เธอพยายามร้องห้ามปราม
‘อย่าทำหนึ่ง!’
แต่เสียงเล็ดลอดออกมาผ่านผ้าขนหนูที่อุดปากไว้ได้ยินเสียงเพียงเบาแผ่ว พร้อมกับดวงตาเหลือกลนลาน ดิ้นรนอย่างไร้ความหวังไม่มีทางหลุดรอด
“อ่าอาอื่อ...”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า...” ยุติหัวเราะเพราะขำในอาการของเธอและสะใจจะได้ทำในสิ่งที่เขาเฝ้าปรารถนาอย่างหื่นกระหายมาตลอด
“คราวก่อนหนึ่งหมดสติเลยไม่รู้ตัวว่าโดนทำอะไรไปบ้าง แต่คราวนี้รับรองหนึ่งจะได้รู้รสชาติของผัวคนนี้ รู้ตัวซะทีนะว่าตกเป็นเมียพี่ตั้งเป็นปีมาแล้ว” เขาบอก สีหน้าหื่นกามพึงพอใจที่ได้ขึ้นคร่อมอยู่เหนือเรือนร่างของเธอ การกระทำอย่างผู้หิวโหยไม่ต่างกับเสือหิวอดอยากปากแห้งมานาน ป้วนเปี้ยนอยู่กับสองเต้าถันเต่งตึงต้องตาต้องใจชาย จุดยอดเนินถันนั้นเขาทั้งดูดทั้งขบเบา ๆ จมูกซุกไซ้ดอมดมซอกคอระหงและหอมกรุ่นกลิ่นเนื้อสาวแม่ลูกอ่อนด้วยหลงใหลในกลิ่นเย้ายวนยั่วใจ คลึงเคล้าเล้าโลมด้วยลีลาหนักหน่วง
การโดนกระทำเหล่านั้นทำให้เธอมีปฏิกิริยาทางร่างกายตอบสนองเขาตามธรรมชาติ เกร็งตัวบิดกายทุรนทุรายไปมา
ผิวเนื้ออบอุ่นนุ่มนิ่มของเนื้อสาวเบียดเสียดสีกับผิวเนื้อกายแกร่งแห่งชายชาตรี เหมือนกระตุ้นทำให้ชายหนุ่มกลัดมันร้อนรุ่มสุมไฟสวาท ไม่อาจหยุดยั้งเรี่ยวแรงกอดรัดป่ายปีนทั้งกอดจูบไม่ขาดปาก
สาวแม่ลูกอ่อนแอ่นสะโพกร่อนขึ้นรับกระสับกระส่ายไม่อาจควบคุมตัวเอง ไฟราคะเร่าร้อนแผดเผาเรือนกายบิดเร่าบดเบียดเสียดทานกับร่างกายผู้อยู่เบื้องบนที่บดทับลงมาแนบแน่น
เขายิ่งลูบไล้ล้วงลึกรุกล้ำด้วยนิ้วมือใหญ่แทรกสอดเข้าไปแหวกกลีบดอกไม้ ความมันมือทำให้เผลอขยี้ขยำดอกไม้อย่างไม่หยุดมือจนกระทั่งมือเปียกชื้นชุ่มฉ่ำแฉะ และไม่ช้าไม่นานตัวเขาเองเกิดความเร่าร้อนจนทนไม่ไหว อยากเข้าไปในตัวเธอ เพื่อปลดเปลื้องความใคร่เสียเดี๋ยวนั้น จับยกขาข้างที่ไม่โดนมัดแยกออกและร่างเขาอยู่ระหว่างโคนขาของเธอ ท่าทางแข็งขันพร้อมที่จะบุกทะลุทะลวงฝ่าเข้าไป
เธอจ้องมองตาถลนด้วยความตื่นตระหนกสุดขีด รู้ตัวว่ากำลังจะโดน... แต่เอาตัวไม่รอด!
“อ้า...” ได้แต่ร้องออกมาเพราะร่างกายส่วนล่างรับความรู้สึกเมื่อโดนของแข็งพุ่งเข้าใส่ตัวเต็มกำลังอัดแน่น เธอเจ็บ... และน้ำตาพลันรินไหลร่วงหยด ทรมานจิตใจเมื่อถูกเขาย่ำยี แต่พร้อมกันนั้นช่วงเวลาไม่นานร่างกายกลับได้รับความแผดซ่านสุขสม รู้สึกร่างกายเบาวาบหวิวเหมือนเหินลอยลิ่วขึ้นสู่ที่สูงลิบลับแต่ที่นั้นเต็มไปด้วยความสุขเหลือเกิน
...หลังจากนั้นเขาค่อยสงบ หยุดการเคลื่อนไหวร่างกาย เพียงกอดแนบทาบทับเรือนร่างเธอไว้เท่านั้น
ภายในสุดส่วนลึกของร่างกายเธอรู้สึกราวกับมีกระแสน้ำอุ่นไหลเวียนอยู่ภายใน เห็นเขาเงยหน้าหลับตาเป็นสุขถึงที่สุด ก่อนจะพูดในสิ่งที่ทำให้เธอช็อก! แทบหัวใจวาย
“เฮ้อ... เป็นสุขสุดยอดได้ปลดปล่อยเต็มที่จนหมด ที่พี่ปล่อยเข้าไปในตัวหนึ่งไม่รู้ว่ามันจะทำให้หนึ่งต้องท้องอีกหรือเปล่า!? แต่พี่พร้อมรับผิดชอบหนึ่งทุกอย่าง” ว่าแล้ว เขายังคงนอนคว่ำทับร่างเธอไว้อยู่อย่างนั้นและงีบหลับผล็อยไปเลย โดยไม่ได้แก้มัดตัวเธอ
ส่วนเธอทั้งเพลียและล้า เผลอหลับไปพร้อมกับเขาด้วย
.
-+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+-
ยุติเคยแสดงตัวให้เพชรน้ำหนึ่งเห็นมานานแล้วว่า เขาร้ายมันไม่ง่ายที่จะสลัดทิ้งผู้ชายอย่างเขา
ยิ่งตอนนี้เขากำลังจะได้เป็นพ่อคน ย่อมเอาทุกวิถีทางเข้าสู้ เพื่อครอบครองทุกสิ่ง
เพื่อครอบครัวที่ต้องมีพร้อมทั้งเมียและลูก
.
“หนึ่งมานึกทบทวนดูแล้วหนึ่งไม่เข้าใจการกระทำของพี่ยุติ ทำไมถึงจ้องจะล้มเลิกงานแต่งงานที่หนึ่งรอมาชั่วชีวิตกับคนที่หนึ่งรักที่สุดเพียงคนเดียว”
“พอแล้วไม่ต้องพูดคร่ำครวญ ไม่อยากฟังว่าหนึ่งรักเขามากแค่ไหน แต่พี่อยากรู้หนึ่งรักเขาเพียงคนเดียวแน่เหรอ ไม่เคยรักพี่เลยใช่ไหม”
“พี่ยุติหนึ่งรักพี่ไทธรรพ์มานานมากก่อนจะมารักกับพี่ยุติ หนึ่งเลือกพี่ไทธรรพ์คนเดียว”
“นั่นเป็นคำตอบของหนึ่งคือหนึ่งรักพี่เหมือนกับที่พี่รักหนึ่ง”
“พี่ยุติมีกลอยใจเป็นภรรยาแต่งงานอยู่ด้วยกันแล้วทั้งคน อย่าหวังอะไรในตัวหนึ่งอีกเลย หนึ่งเคยบอกพี่ยุตินานแล้ว เราสองคนไม่เหมาะจะเป็นผัวเมียกันและเมื่อมาถึงวันนี้เรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้ล้านเปอร์เซ็นต์ ตัดใจจากหนึ่งซะเถิด เรื่องลูกของหนึ่งด้วยพี่ยุติอย่ายื้อไว้เลยยังไงเอมิลก็ไม่ใช่ลูกแท้จริงของพี่ยุติ ปล่อยให้เอมิลได้อยู่กับแม่แท้จริงและพ่อใหม่ของเอมิลที่หนึ่งจะแต่งงานด้วยเถอะ”
“อ้อ... หนึ่งต้องแต่งงานเพื่อหาพ่อใหม่ให้กับลูกชาย” ยุติแสร้งพูดประชด
“อีกไม่นานหนึ่งจะได้มีครอบครัวที่อบอุ่นแล้ว พี่ไทธรรพ์จะเป็นผู้นำครอบครัวที่ดีสุดเพราะนิสัยเขารักครอบครัวเป็นอันดับหนึ่ง”
“นั่นเป็นการตัดสินใจของหนึ่งคนเดียว เอมิลยังไร้เดียงสานัก แต่พี่เชื่อว่าถ้าเขาเลือกได้เขาคงอยากจะบอกกับแม่ของเขาว่า ‘ผมอยากอยู่กับพ่อแท้จริงมากกว่าอยู่กับพ่อเลี้ยง’ เพื่อครอบครัวที่สมบูรณ์พ่อแม่ลูกที่แท้จริงต้องได้อยู่ร่วมกัน อย่าไปมีพ่อใหม่ให้ลูกนั่นไม่ถูกต้อง” ยุติเลือกที่จะทำให้ทุกสิ่งถูกต้อง
“พ่อแท้จริงของเอมิลเป็นใครที่ไหนไม่รู้และหนึ่งไม่สนใจแล้ว เขาไม่ใช่คนสำคัญสำหรับหนึ่งกับลูก ตอนนี้คนที่สำคัญกับหนึ่งและลูกคือพี่ไทธรรพ์คนเดียว”
เมื่อเพชรน้ำหนึ่งไม่เห็นความสำคัญในตัวพ่อแท้จริงของลูก ยุติจำเป็นต้องใช้ความจริงเข้าสู้ แม้ว่าความจริงนั้นจะทำให้แม่ของลูกโกรธเคืองแค้นอย่างที่สุด!
“พี่พาเอมิลไปตรวจดีเอ็นเอแล้ว พรุ่งนี้หนึ่งไปโรงพยาบาลซะ รับผลตรวจแล้วจะได้รู้ไปเสียทีว่าใครเป็นพ่อแท้จริงของเอมิล”
..........ตื่นนอนตอนเช้าอาบน้ำแต่งตัว ตั้งใจจะรีบไปโรงพยาบาลแล้วรีบกลับบ้าน ตอนก่อนไปรับผลตรวจพิสูจน์ดีเอ็นเอเพชรน้ำหนึ่งยังรู้สึกเฉย เพียงแค่ทำตามความต้องการของยุติ
แต่เมื่อผลตรวจออกมาเธอจ้องมองข้อความในแผ่นกระดาษอย่างไม่กระพริบตา แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เมื่อผลตรวจออกมาว่ายุติเป็นพ่อที่แท้จริงของเอมิล!
ความรักเทิดทูนบูชาอย่างสูงส่งที่เขารับเป็นพ่อของลูกกำลังทำให้เธอเหมือนคนที่ปลิวละล่องตกจากตึกระฟ้า หล่นลงมากระแทกพื้นแหลกละเอียด
‘ที่เขารับเป็นพ่อของเอมิลเพราะเขาคือพ่อแท้จริง ของลูก’
แทบจะเป็นลมล้มทั้งยืน น่าตกใจที่สุด! หัวใจของเธอเต้นถี่รัวแรงจนเจ็บในอก ...หลังจากนั้นเหมือนหัวใจมันอ่อนระโหยโรยแรงเหนื่อยล้าถึงกับเข่าอ่อนต้องทรุดกายลงนั่งเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ตัวที่สุด รู้สึกราวกับพื้นแผ่นดินที่ยืนอยู่นั้นได้ถล่มทลายหายสูญลงไปแล้ว โลกของเธอกำลังจะแตกสลายเมื่อจวนใกล้จะได้แต่งงานกับคนที่รักที่รอกันมาตลอดทั้งชีวิต เพิ่งได้รู้ว่าใครเป็นพ่อที่แท้จริงของลูก ในสมองนั้นเต็มไปด้วยความมึนงง ...สับสนไปหมด
“อะไรกันนี่เป็นไปได้ยังไง พี่ยุติเป็นพ่อของลูก หมายความว่า!!” ได้แต่พูดอยู่คนเดียวอย่างว้าวุ่น ในใจคิดถึงแต่ลูก อยากไปเห็นหน้าลูกอย่างปัจจุบันทันด่วน จึงรีบตรงกลับบ้านทันที
..........ยุติอยู่กับเอมิล เด็กชายตัวน้อยเริ่มโยเย
“โอ๋... หิวนมแล้วล่ะซี เดี๋ยวแม่มานะ” ยุติพูดกับลูกชายที่ยังไม่รู้ประสาปากเบะหน้าตาแดงมีน้ำตาคลอตั้งท่าจะร้องไห้ เขาจึงอุ้มขึ้นมา
...เพียงครู่เดียวเพชรน้ำหนึ่งกลับจากโรงพยาบาลถึงบ้าน ตรงปรี่เข้ามาหายุติ เจอหน้ากันในห้องของลูก
“เอมิลลูกแม่” ได้เห็นหน้าลูกแล้วเพชรน้ำหนึ่งพูดไม่ออก
“มาพอดี แม่มาแล้วลูก” เขาบอกกับลูกและอุ้มมาส่งให้...
เพชรน้ำหนึ่งพอเห็นหน้าลูกที่กำลังมีน้ำตาไหล เธอจึงเข้ามาอุ้มกอดเขาไว้แล้วรีบให้นมลูก ความว้าวุ่นใจทั้งหลายมากมายกลับผ่อนคลายไปได้เมื่อมองดูหน้าลูกชายที่กำลังดื่มนมจากอก...
แต่ความสบายใจของเธออยู่ได้ไม่นานเหมือนถูกจ้องมองจากด้านหลัง เหลียวหลังไปมองจึงได้เห็นยุติกำลังดื่มเบียร์และจ้องมองดูเธอกับลูก
“พี่ยุติอย่าดื่มเบียร์ต่อหน้าลูกดีกว่านะ หนึ่งไม่อยากให้ลูกเห็นตัวอย่างไม่ดี ปกติพี่ยุติไม่ดื่มเบียร์อยู่แล้ว ไม่ใช่เหรอ” หนึ่งพูดด้วยเสียงราบเรียบธรรมดา แต่ในใจเริ่มนึกขยะแขยงและรู้สึกไม่ชอบคนกินเหล้าเมายา
“เพิ่งมีวันนี้ที่นึกอยากจะดื่มก็ดื่ม” เขาพูดพร้อมเลิกคิ้ว ทำหน้ากวน...
“ตอนให้นมลูก หนึ่งไม่อยากให้เข้ามาดู พี่ยุติช่วยออกไปด้วยหนึ่งขอร้องล่ะ” เธอพูดโดยไม่หันมองหน้าเขาอีกเพราะรู้ว่าเขาจ้องมองอยู่อย่างไม่วางตา ทำให้เธอรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง หวาดหวั่นแบบเสียวสันหลังอย่างไรบอกไม่ถูก
“โอเคพี่ไม่รบกวนคุณแม่ลูกอ่อนละ อ้อ... อีกอย่างหลังจากให้นมลูกแล้วช่วยปั๊มน้ำนมใส่ขวดแช่ตู้เย็นไว้ให้ลูกกินมื้ออื่นด้วย ตอนหนึ่งไม่อยู่บ้านพี่จะได้เอาออกมาอุ่นให้ลูกกินเวลาลูกร้องไห้หิวนม”
“ได้... ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น แต่คืนนี้หนึ่งจะพาเอมิลไปค้างคืนที่บ้านพี่ไทธรรพ์ด้วย”
“ค้างคืนหรือ” ยุติถามย้ำแล้วเงียบไปไม่รอฟังคำตอบ เดินออกจากห้องหายเงียบไป
จากนั้นเธอปั๊มนมใส่ขวดแล้วนำขวดนมที่มีน้ำนมของตัวเองไปใส่ไว้ในตู้เย็นเล็ก ซึ่งอยู่ภายในห้องนอนของลูกชาย
“เดี๋ยวฉันจะไปห้องนั่งเล่น ฝากดูเอมิลด้วย” เธอสั่งพี่เลี้ยงเด็กหลังจากนำลูกชายไปใส่เปล ปล่อยให้นอนกลางวันเรียบร้อยแล้ว
..........เพชรน้ำหนึ่งเข้ามาในห้องนั่งเล่นถึงเวลาต้องจัดการเรื่องของยุติ
“พี่ยุติช่วยมาพบหนึ่งที่ห้องนั่งเล่นหน่อย หนึ่งมีเรื่องจะพูดกับพี่ยุติ” เธอใช้โทรศัพท์สายในของบ้านโทรหาเขา
“พี่ง่วง... อยากนอนหลับที่กินเบียร์เมื่อกี้เริ่มมึนแล้วด้วย พี่นอนอยู่ในห้องนี่ถ้าหนึ่งอยากจะพูดกับพี่ให้มาหาที่ห้องพี่”
“เรื่องสำคัญ คุยกันนอกห้องนอนดีกว่าพี่ยุติช่วยออกมาที่ห้องนี่เดี๋ยวนี้”
“ไม่” เขาปฏิเสธเสียงแข็ง “พี่นอนแล้วห้องนอนไม่ได้ล็อค หนึ่งจะเข้ามาก็เข้า แค่แป๊บเดียวอยากพูดอะไรรีบมาพูดซะ” ยุติพูดจบแล้ววางสายทันที นอนรอเพชรน้ำหนึ่ง เดาใจเธอได้อย่างไรเสียเธอต้องเข้ามาหาเขาถึงในห้องนอนนี้แน่
“พี่ยุติ” เธอเปิดประตูเข้ามา
ขณะเขานอนตะแคงอยู่บนเตียง ทำหน้าง่วงนอน
“ผลตรวจนี่ออกมาอย่างนี้ได้ยังไง” เธอซักถามเสียงแข็ง ยื่นกระดาษแผ่นนั้นให้เขาหยิบไปดู
“ใช่แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ เอมิลเป็นลูกชายของพี่จริงด้วย ดีใจชะมัด หึ หึ...” เขาหัวเราะชอบใจอย่างลุ่มลึก
“ไม่ตลก” เพชรน้ำหนึ่งขึ้นเสียงดังตวาด “หนึ่งกับพี่ยุติไม่เคยมีอะไรกันทำไมเป็นแบบนี้ไปได้ พี่ยุติแอบไปโกงผลตรวจดีเอ็นเอจากทางโรงพยาบาลใช่ไหม ทำไปได้ยังไง”
เพชรน้ำหนึ่งยังคงไม่เชื่อว่าตนเองโดนยุติกระทำให้ตั้งครรภ์ เพราะตอนนั้นไม่รู้สติเลยแม้แต่น้อย
“ใครจะไปโกงได้ หลักฐานของจริงรับรองโดยโรงพยาบาล ต่อให้ใครเอาเงินไปจ้างทางโรงพยาบาลคงไม่ยอมสร้างหลักฐานเท็จแน่เพราะว่ามันผิดกฎหมาย ความจริงคือความจริง”
“เป็นไปไม่ได้”
“เอ... ลองนึกดูให้ดีเราเคยทำอะไรกันมาบ้างนะ ระยะเวลาปีกว่าที่ผ่านมา ก่อนเอมิลจะเกิด ตอนที่หนึ่งโดนมอมยานอนสลบแน่นิ่งไม่ได้สติ”
“คนที่ฉวยโอกาสตอนนั้น? เป็นพี่ยุติเองหรอกเหรอ พี่ยุติไม่เป็นสุภาพบุรุษทำไปทำไม ทำไมปล่อยให้หนึ่งท้องไม่มีพ่ออับอายขายหน้าชาวบ้านเขา ไม่บอกสักคำว่าพี่ยุติเป็นพ่อของลูกทั้งที่เราอยู่ด้วยกันทุกวันทุกคืน จิตใจพี่ยุติทำด้วยอะไรถึงไม่รู้สึกสงสารหนึ่งที่ลำบากกาย ลำบากใจทุกข์ใจมาก ตอนก่อนนั้นบอกสักคำไม่ได้หรือไง แล้วมาบอกอะไรสายป่านนี้ในเมื่อหนึ่งกำลังจะแต่งงานกับพี่ไทธรรพ์อยู่แล้ว”
“ยังไงหนึ่งก็แต่งงานกับไทธรรพ์ไม่ได้ พี่จะไม่ยอมปล่อยหนึ่งไปแต่งงานกับผู้ชายอื่นเด็ดขาด”
“พี่ยุติขัดขวางหนึ่งกับพี่ไทธรรพ์ไม่ได้หรอก หนึ่งขอถอนหมั้น ถึงพี่ยุติจะไม่ยอมให้ถอนหมั้นแต่พี่ยุติเหนี่ยวรั้งหนึ่งไว้ไม่ได้”
“ให้มันรู้กันไปว่าพี่จะรั้งหนึ่งไว้ไม่ได้” เขาพูดสะบัดเสียงกร้าว
ยุติลุกขึ้นจากที่นอน เลี่ยงเข้าทางด้านหลังและล็อคแขนทั้งสองข้างของเพชรน้ำหนึ่ง ฉุดกระชากลากเข้ามาข้างเตียงนอน ใช้แรงผู้ชายของเขาเหวี่ยงโยนทำให้ร่างบอบบางนั้นกระเด็นล้มกลิ้งลงบนฟูกนอนในท่านอนหงาย
“จะทำอะไร อย่าทำหนึ่งนะพี่ยุติ” เธอร้องถามเมื่อถูกเขาใช้เชือกมัดข้อเท้าข้างหนึ่ง ซึ่งเชือกนั้นถูกผูกติดกับเสาเตียงนอนอยู่ก่อนแล้ว เธอนึกตื่นตระหนก!
‘นี่มันเป็นการวางแผนเตรียมการไว้ล่วงหน้า เราคงหนีไปไหนไม่ได้ ไร้ทางรอดแน่แล้ว’
“พี่จะทำให้หนึ่งรู้จักผัวตัวจริงของหนึ่งที่แท้คือพี่นี่เอง” เสียงแหบห้าวอย่างโหดเหมือนนายพรานใจร้ายหมายขย้ำผู้อ่อนแอที่ต้องตกเป็นเหยื่อ
“อ้าาาาก...” เธอส่งเสียงร้องดังลั่น! ปานประหนึ่งสัตว์ป่าที่หลงติดกับดับนายพราน และเขาทำให้เธอต้องสิ้นหนทางต่อสู้ขัดขืนโดยการมัดข้อมืออีกข้างแล้วดึงขึ้นไปทางเสาเตียงอีกทิศทางหนึ่ง นี่มันคือการกระทำที่เรียกว่าถูกขึงพืด!!
“ช่วยด้วย... ใครก็ได้ช่วยด้วย” เพชรน้ำหนึ่งตะโกนสุดเสียงเพื่อร้องขอความช่วยเหลือจากภายนอกห้อง
แต่จะมีใครสักคนได้ยิน ในเมื่อห้องนอนของยุตินี้มีผนังห้องบุด้วยวัสดุพิเศษกว่าห้องอื่นทำให้เงียบและเก็บเสียง
‘ตายแน่เรา... เรากำลังจะโดนพี่ยุติข่มขืนแน่แล้ว ปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปไม่ได้นะ เราใกล้จะได้แต่งงานกับพี่ไทธรรพ์ อยากมีลูกกับพี่ไทธรรพ์ ถ้าโดนพี่ยุติทำเราอาจจะท้อง!! ไม่เอา... ยอมไม่ได้ ต้องเอาตัวรอดให้ได้’
นึกอย่างนั้นยิ่งตื่นตกใจ มีคนใกล้ตัวที่นึกขึ้นได้ เธอจึงตะโกนเรียกไป
“กลอยใจ... ลุกขึ้นมาช่วยหนึ่งด้วยกลอยใจ...”
“สงสัยต้องอุดปากจะได้หยุดร้อง” ว่าแล้วจึงหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กจากตู้หัวเตียงนำมาบิดเกลียวมัดปิดปากเธอ
ความหนาของผ้าขนหนูอุดเต็มปากทำให้ร้องไม่ออกอีกเลย นอกจากน้ำตาไหลร่วงจากปลายตา เสื้อผ้าถูกฉีกดึงทึ้งออกจนเหลือเพียงเรือนร่างเปล่าเปลือย ซอกคอโดนกระหน่ำจูบหนักหน่วงบดขยี้ซ้ายทีขวาทีสลับไปมาอย่างเมามัน การกระทำที่หื่นกระหายหมายข่มขืนทั้งร่างกายและจิตใจช่างร้ายกาจไม่ต่างจากจอมโจรปล้นสวาท
“อื้อ...” เสียงร้องอู้อี้ออกมาไม่ดังนัก ขณะที่เห็นตัวเขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเปล่าเปลือยตลอดเรือนร่างแข็งแกร่งสูงใหญ่ เธออยู่ในอาการดวงตาเหลือกถลนปนตื่นตกใจและหวาดกลัวแทบหัวใจวายเมื่อเห็นร่างกายที่ใหญ่โตเต็มที่ของเขา เธอพยายามร้องห้ามปราม
‘อย่าทำหนึ่ง!’
แต่เสียงเล็ดลอดออกมาผ่านผ้าขนหนูที่อุดปากไว้ได้ยินเสียงเพียงเบาแผ่ว พร้อมกับดวงตาเหลือกลนลาน ดิ้นรนอย่างไร้ความหวังไม่มีทางหลุดรอด
“อ่าอาอื่อ...”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า...” ยุติหัวเราะเพราะขำในอาการของเธอและสะใจจะได้ทำในสิ่งที่เขาเฝ้าปรารถนาอย่างหื่นกระหายมาตลอด
“คราวก่อนหนึ่งหมดสติเลยไม่รู้ตัวว่าโดนทำอะไรไปบ้าง แต่คราวนี้รับรองหนึ่งจะได้รู้รสชาติของผัวคนนี้ รู้ตัวซะทีนะว่าตกเป็นเมียพี่ตั้งเป็นปีมาแล้ว” เขาบอก สีหน้าหื่นกามพึงพอใจที่ได้ขึ้นคร่อมอยู่เหนือเรือนร่างของเธอ การกระทำอย่างผู้หิวโหยไม่ต่างกับเสือหิวอดอยากปากแห้งมานาน ป้วนเปี้ยนอยู่กับสองเต้าถันเต่งตึงต้องตาต้องใจชาย จุดยอดเนินถันนั้นเขาทั้งดูดทั้งขบเบา ๆ จมูกซุกไซ้ดอมดมซอกคอระหงและหอมกรุ่นกลิ่นเนื้อสาวแม่ลูกอ่อนด้วยหลงใหลในกลิ่นเย้ายวนยั่วใจ คลึงเคล้าเล้าโลมด้วยลีลาหนักหน่วง
การโดนกระทำเหล่านั้นทำให้เธอมีปฏิกิริยาทางร่างกายตอบสนองเขาตามธรรมชาติ เกร็งตัวบิดกายทุรนทุรายไปมา
ผิวเนื้ออบอุ่นนุ่มนิ่มของเนื้อสาวเบียดเสียดสีกับผิวเนื้อกายแกร่งแห่งชายชาตรี เหมือนกระตุ้นทำให้ชายหนุ่มกลัดมันร้อนรุ่มสุมไฟสวาท ไม่อาจหยุดยั้งเรี่ยวแรงกอดรัดป่ายปีนทั้งกอดจูบไม่ขาดปาก
สาวแม่ลูกอ่อนแอ่นสะโพกร่อนขึ้นรับกระสับกระส่ายไม่อาจควบคุมตัวเอง ไฟราคะเร่าร้อนแผดเผาเรือนกายบิดเร่าบดเบียดเสียดทานกับร่างกายผู้อยู่เบื้องบนที่บดทับลงมาแนบแน่น
เขายิ่งลูบไล้ล้วงลึกรุกล้ำด้วยนิ้วมือใหญ่แทรกสอดเข้าไปแหวกกลีบดอกไม้ ความมันมือทำให้เผลอขยี้ขยำดอกไม้อย่างไม่หยุดมือจนกระทั่งมือเปียกชื้นชุ่มฉ่ำแฉะ และไม่ช้าไม่นานตัวเขาเองเกิดความเร่าร้อนจนทนไม่ไหว อยากเข้าไปในตัวเธอ เพื่อปลดเปลื้องความใคร่เสียเดี๋ยวนั้น จับยกขาข้างที่ไม่โดนมัดแยกออกและร่างเขาอยู่ระหว่างโคนขาของเธอ ท่าทางแข็งขันพร้อมที่จะบุกทะลุทะลวงฝ่าเข้าไป
เธอจ้องมองตาถลนด้วยความตื่นตระหนกสุดขีด รู้ตัวว่ากำลังจะโดน... แต่เอาตัวไม่รอด!
“อ้า...” ได้แต่ร้องออกมาเพราะร่างกายส่วนล่างรับความรู้สึกเมื่อโดนของแข็งพุ่งเข้าใส่ตัวเต็มกำลังอัดแน่น เธอเจ็บ... และน้ำตาพลันรินไหลร่วงหยด ทรมานจิตใจเมื่อถูกเขาย่ำยี แต่พร้อมกันนั้นช่วงเวลาไม่นานร่างกายกลับได้รับความแผดซ่านสุขสม รู้สึกร่างกายเบาวาบหวิวเหมือนเหินลอยลิ่วขึ้นสู่ที่สูงลิบลับแต่ที่นั้นเต็มไปด้วยความสุขเหลือเกิน
...หลังจากนั้นเขาค่อยสงบ หยุดการเคลื่อนไหวร่างกาย เพียงกอดแนบทาบทับเรือนร่างเธอไว้เท่านั้น
ภายในสุดส่วนลึกของร่างกายเธอรู้สึกราวกับมีกระแสน้ำอุ่นไหลเวียนอยู่ภายใน เห็นเขาเงยหน้าหลับตาเป็นสุขถึงที่สุด ก่อนจะพูดในสิ่งที่ทำให้เธอช็อก! แทบหัวใจวาย
“เฮ้อ... เป็นสุขสุดยอดได้ปลดปล่อยเต็มที่จนหมด ที่พี่ปล่อยเข้าไปในตัวหนึ่งไม่รู้ว่ามันจะทำให้หนึ่งต้องท้องอีกหรือเปล่า!? แต่พี่พร้อมรับผิดชอบหนึ่งทุกอย่าง” ว่าแล้ว เขายังคงนอนคว่ำทับร่างเธอไว้อยู่อย่างนั้นและงีบหลับผล็อยไปเลย โดยไม่ได้แก้มัดตัวเธอ
ส่วนเธอทั้งเพลียและล้า เผลอหลับไปพร้อมกับเขาด้วย
.
-+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+-
ยุติเคยแสดงตัวให้เพชรน้ำหนึ่งเห็นมานานแล้วว่า เขาร้ายมันไม่ง่ายที่จะสลัดทิ้งผู้ชายอย่างเขา
ยิ่งตอนนี้เขากำลังจะได้เป็นพ่อคน ย่อมเอาทุกวิถีทางเข้าสู้ เพื่อครอบครองทุกสิ่ง
เพื่อครอบครัวที่ต้องมีพร้อมทั้งเมียและลูก
.
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 23 ม.ค. 2561, 20:03:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 23 ม.ค. 2561, 22:04:17 น.
จำนวนการเข้าชม : 955
| << ตอน 36[2] | ตอน 37[2] >> |
ไตรติมา 23 ม.ค. 2561, 20:04:30 น.
โหลดอีบุ๊กได้ที่ >>
https://www.mebmarket.com/ebook-50709-คู่หมั้นคืนเหงาใจ
โหลดฟรีอีบุ๊ก >> https://www.mebmarket.com/ebook-51222-คู่หมั้นคืนเหงาใจ-ฉบับพิเศษ
ติดตามอัพเดท-กดไลค์เพจ >> https://www.facebook.com/oranamarinlove
หาอ่านเพิ่มได้ >> https://writer.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1354376
http://www.tunwalai.com/story/126612
http://www.niyayrak.com/novels/khuuhmankhuuenehngaaaicch
https://www.readawrite.com/a/f17b63d878e1e227361ddce49b95fecd
โหลดอีบุ๊กได้ที่ >>
https://www.mebmarket.com/ebook-50709-คู่หมั้นคืนเหงาใจ
โหลดฟรีอีบุ๊ก >> https://www.mebmarket.com/ebook-51222-คู่หมั้นคืนเหงาใจ-ฉบับพิเศษ
ติดตามอัพเดท-กดไลค์เพจ >> https://www.facebook.com/oranamarinlove
หาอ่านเพิ่มได้ >> https://writer.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1354376
http://www.tunwalai.com/story/126612
http://www.niyayrak.com/novels/khuuhmankhuuenehngaaaicch
https://www.readawrite.com/a/f17b63d878e1e227361ddce49b95fecd
coonX3 23 ม.ค. 2561, 21:21:22 น.
หนึ่งไว้ใจคนเลวๆแท้ๆเลย ออกไปจากบ้านนี้เถอะ กลับบ้าน นายไทธรรพ์ก็ไว้ใจไม่ได้
หนึ่งไว้ใจคนเลวๆแท้ๆเลย ออกไปจากบ้านนี้เถอะ กลับบ้าน นายไทธรรพ์ก็ไว้ใจไม่ได้