พนาพร่ำรัก: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เมื่อ 'พนสณฑ์' ทายาทเจ้าสัวพันล้าน ถูกกลั่นแกล้งให้รับมรดกเป็นที่ดินรกร้าง พร้อมเงื่อนไขต้องสร้างเงินล้านให้ได้ภายในปีเดียว แถมยังพ่วงเมียขัดดอก ลูกสาวนักพนันมาด้วย จะไหวไหมงานนี้...


***************

นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ซึ่งกำลังวางจำหน่ายอยู่ในตอนนี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดจ้า เพราะพ่อสณฑ์ของเราถึงแม้จะเป็นพระเอกสายโหด แต่ขยัน ‘รัก’ เมียสุดหัวใจ พ่วงด้วยความฮาแบบชาวบ้านตามท้องไร่ท้องนา บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!


**************

นักอ่านท่านใดสนใจ มีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

**สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 3 ช่องทาง***
-ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
-ร้านนิยายออนไลน์ ได้แก่ ร้านนิยายรัก.com และร้าน booksforfun
-สั่งซื้อกับสนพ.โดยตรงโดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์


(หนังสือพร้อมส่ง)


ราคา 329฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 369฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 389฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

**แบบ eBook มีวางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket**
Tags: แบดบอย ทายาทเศรษฐี ลูกสาวนักพนัน เมียขัดดอก น่ารัก ละมุน คู่ชีวิต ท้องไร่ท้องนา

ตอน: บทที่ 3 -100%

ในยามเย็นๆ อย่างนี้ หากในเวลาที่ใช้ชีวิตปกติ พนสณฑ์ก็คงอยู่ในวงสนทนาของพรรคพวกนักแข่งรถ...เศรษฐีหนุ่มเจ้าสำราญด้วยกัน ที่สถานบันเทิงชื่อดังสักแห่ง อาจจะไม่ใช่ในประเทศไทยด้วยซ้ำไป และโดยปกติเขาก็ไม่เคยต้องเข้านอนลำพังโดยไม่มีสาวงามแอบอิงกาย พวกหล่อนสมัครใจ ไม่เคยมีท่าทีอวดดีหรือดื้อรั้นใดๆ กับเขา มีแต่คล้อยตาม เล้าโลมให้เพลินใจเพลินกายตลอดจนเมื่อเขาบอกลาพวกหล่อนด้วยเช็คงามๆ สักใบในตอนรุ่งสาง

พนสณฑ์เปิดเบียร์กระดกติดๆ กันหลายที เหลียวมองรอบกายด้วยความระอา เขาทำไปทั้งหมดนี่เพื่ออะไรกัน ทรัพย์สมบัติที่มีก็มากมายใช้จ่ายไม่หมดไปทั้งชาติ ทำไมต้องมาพยายามเอาชนะตาแก่หัวดื้อคนเดียว แถมยังมีเด็กสาวโลกสวย อวดดีพ่วงมาอีกหนึ่ง

เขาจะยกเลิกทุกอย่าง กลับบ้านเสียตอนนี้ก็ยังได้ ป๋าอาจจะเสียใจบ้างเพราะเขาไม่เคยทำให้ป๋าผิดหวัง แต่นี่มันเกินไป หมดกันชีวิตนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ต้องมาจมปลักอยู่ในป่าเขาอย่างนี้

ฟ้าเริ่มมืดลงทุกทีๆ เขาเดินไปปิดเครื่องปั่นไฟ อดสอดส่ายสายตามองหาร่างบางๆ ที่เริ่มคุ้นตานั้นไม่ได้

“หนีไปร้องไห้อยู่ไหน ทำยังกับเด็กๆ” เขาบ่น นั่งสูบบุหรี่ติดๆ กันสองมวนแล้วก็อดรนทนไม่ไหว ต้องเดินไปหยิบไฟฉายมาเดินไปทางหลังกระท่อมที่หล่อนเดินหายไป 

“อย่าให้เจอนะจะหวดให้หนักเลย”

เขาคาดโทษ สาวเท้าไปตามพงหญ้ารกๆ เดินดุ่มไกลจากกระท่อมออกไปทุกที ป่าที่รายรอบไร่ให้ความเงียบสงัดนักในยามค่ำคืน ใจอดนึกห่วงหล่อนไม่ได้ เด็กเมืองกรุงป่านนี้จะกลัวสักเพียงใด หวังว่าคงไม่ได้หนีเตลิดหลงเข้าป่าไปหรอกนะ ยิ่งคิดพนสณฑ์ยิ่งร้อนใจ

“ฮื่ออออ”

“แม่แดง อย่า!”

“โฮ่ง!”

“เฮ้ย ไอ้หมาบ้า มาจากไหนวะนี่” พนสณฑ์กระโดดโหยง หลบคมฟันสุนัขตัวเมียผอมแห้ง นมยานโตงเตง ดวงตาแดงก่ำโกรธเกรี้ยว ด้านหลังมันร่างบางอรชรของเมียขัดดอกของเขายืนเบิกตากว้าง ในอ้อมแขนมีลูกสุนัขสองตัวดิ้นดุกดิก

“แม่แดง อย่า คุณสณฑ์อย่าเข้ามาค่ะ หมาแม่ลูกอ่อนมันหวงลูก”

“แล้วคุณเข้าไปอุ้มลูกมันทำไม เดี๋ยวแม่มันก็ฟัดเอาหรอก”

“ไม่ค่ะ มันไม่ทำลูกแก้วหรอก เรารู้จักกันแล้ว นี่ลูกอมกับลูกกวาดฉันเลี้ยงพวกมันได้ใช่ไหมคะ คุณสณฑ์เคยบอกว่าเราควรเลี้ยงหมาไว้เฝ้าไร่” หล่อนพูดยาวๆ ทวนคำพูดของเขาได้ชัดเจน

“ผมหมายถึงหมาพันธุ์ดีๆ ดุๆ เอาไว้ให้ขโมยกลัวต่างหากล่ะ” พนสณฑ์ชักจะอ่อนใจกับหล่อน

“หมามันเลือกเกิดไม่ได้นี่คะ แล้วแม่แดงก็ดุ เห็นไหมคะ ถ้าคุณเข้ามามันกัดเอาแน่ นะคะเราเลี้ยงพวกมันสามแม่ลูกเอาไว้เถอะ มันน่าสงสาร” น้ำเสียงอ่อนออดอ้อน น้ำตามารออยู่รอมร่อ แล้วเขาจะทำอะไรได้อีกล่ะเมื่อเจ้าหล่อนพกอาวุธครบมือมาขนาดนี้

สนฑ์เราเป็นผู้ชาย ยังไงๆ ก็อย่ารังแกผู้หญิงเข้าใจไหมลูก คำแม่สอนก้องหู

“แม่แดง อย่ากัดคุณสณฑ์นะ เขาเป็นเจ้าของไร่ ทำตัวดีๆ นะ” หล่อนพยักพเยิดกับ ‘แม่แดง’ ที่กำลังคำรามขู่เขาอยู่ในลำคอ พนสณฑ์ถอนหายใจยาว 

“เอาสิ ยกโขยงตระกูลหมาไปที่กระท่อมได้เลย พอใจไหม”

“ค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณใจดีมากๆ เลย นี่ค่ะ อุ้มเจ้าลูกกวาดสิคะสีมันสวย มีตั้งสามสีแน่ะ เห็นไหมคะ” หล่อนยัดเยียดเจ้าลูกสุนัขตัวกลมๆ ใส่อ้อมแขนเขา พนสณฑ์เถียงไม่ทันเพราะเจ้าหล่อนเดินนำลิ่วๆ กลับกระท่อม ส่วนเจ้าแม่แดงก็เดินประกบเขาทั้งขู่ทั้งคำรามไปตลอดทาง

“ฉันจะให้เจ้าสองตัวนี้ดื่มนมดีไหมคะ ฉันเลี้ยงหมาไม่เป็นเลย ไม่เคยมีสัตว์เลี้ยงมาก่อน เพราะลำพังตัวเองกับพ่อก็ยังจะเอาไม่รอด” หล่อนเกาพุงเจ้าตัวเล็กไปมา พนสณฑ์ลอบมองดวงหน้าที่หม่นลงเพียงเสี้ยววินาทีก็กลับมาสดใสใหม่

“ให้แม่มันดื่มดีกว่า บำรุงแม่ดีๆ น้ำนมจะได้มากๆ ที่บ้านผมเลี้ยงหมามาหลายตัว อายุยืนๆ ทั้งนั้น ตัวล่าสุดอายุสิบห้าปี มันแก่ตายเอง”

“เหรอคะ ดีจัง คุณคงไม่เคยเหงา” หล่อนเงยหน้าสบตาเขายิ้มๆ

“ก็ไม่ มีอะไรให้ทำเยอะแยะ ไม่มีเวลาเหงา”

“ดีค่ะ มาแม่แดงกินนมบำรุงหน่อย”

“ใส่เกลือลงไปหน่อยสิคุณ บำรุงหมาแม่ลูกอ่อน เสียเลือดมาก”

“เหรอคะ ได้ค่ะ” หล่อนลุกไปในครัว จัดการชงนมผสมเกลือบางๆ มาให้แม่แดง นั่งชื่นชมสมาชิกใหม่จนเกือบห้าทุ่มก็ล้างมือล้างไม้เตรียมขึ้นเรือน

พนสณฑ์ให้หล่อนเข้าไปก่อน กะเวลาให้หล่อนได้หลับเสียแล้วค่อยเข้าไปในห้อง เพื่อลดความอึดอัดทั้งสองฝ่าย แต่พอเขามุดเข้ามุ้งตัวเองได้ก็ปรากฏว่าอีกฝ่ายยังตาใส นอนตะแคงหน้ามองมาทางเขา พร้อมรอยยิ้มหวานหยด

“ขอบคุณมากนะคะ รับรองว่าคราวหน้าฉันจะไม่ดื้อกับคุณอีก จะทำตามเจ้านายทุกอย่างเลยค่ะ”

“ผมไม่ใช่เจ้านายของคุณ” เขาบอกเสียงทุ้มในลำคอ หล่อนช่างไม่รู้เลยว่ายิ้มหวานๆ ตาเป็นประกายแบบนี้มันเป็นอันตรายต่อความปกติสุขยามค่ำคืนของเขายิ่งนัก

“คุณเป็นเจ้านายดีแล้วค่ะ ถ้าฉันคิดว่าคุณเป็นสามีก็มักจะชอบขัดจริงไหมคะ อย่างเขาว่าลิ้นกับฟัน แต่ถ้าเป็นเจ้านายเราขัดไม่ได้ แบบนี้ดีกว่า”

“อย่างงั้นเหรอ ก็ได้ แต่ถ้าคุณขืนชวนผมคุยแบบนี้อยู่ละก็ผมคงไม่คิดอยากเป็นเจ้านายของคุณแล้ว อยากเป็นอย่างอื่นมากกว่า”

“งะ...งั้น นอนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ”

“เดี๋ยว”

“คะ?”

“ขยับมาใกล้ๆ มุ้งผมหน่อย ไหนขอวัดไข้ซิ”

เขาวางมือบนหน้าผากมน หล่อนประคองกายขึ้นนั่งกึ่งนอน ผมยาวสลวยคลอเคลียกลิ่นกายหอมอ่อนๆ ชวนให้ขยับชิด

พนสณฑ์ขยับกายเข้าใกล้จนสายมุ้งตึง บรรจงจุมพิตบนหน้าผากเนียนนิ่งนาน ทั้งสองต่างรอรีฟังเสียงหัวใจอันสั่นสะท้านโครมครามของกันและกัน จึงได้ผละออก กอบกุมหัวใจตัวกลับเข้ามุ้งไปนอนกระสับกระส่ายกันจนรุ่งสาง



****************

วันนี้สั้นนิดนึงนะคะ นักอ่านท่านใดสนใจสั่งจองในราคาพิเศษได้ถึงวันที่ 9 เมษายน 2561 นะคะ

สั่งจองได้ 3 ช่องทาง ดังนี้
1.ร้านนิยายออนไลน์ ได้แก่ ร้านนิยายรัก.com และร้าน booksforfun

2.เมล์สนพ.>>>plaipakkabooks@gmail.com

3.inboxหาแอดมินเพจ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์"

**วิธีการสั่งจอง แจ้งชื่อเรื่อง+จำนวน+ชื่อผู้สั่งจอง**

>>>รายละเอียดราคาดูได้ใน ‘เรื่องย่อ’ และ ‘บทแรก’ ของนิยาย



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 มี.ค. 2561, 09:09:20 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 มี.ค. 2561, 09:09:20 น.

จำนวนการเข้าชม : 751





<< บทที่ 3 -80%   บทที่ 4 - 50% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account