วันวิวาห์
เมื่อวิศวกรคอมพิวเตอร์สาว ผู้ยึดถือสโลแกนอยู่ให้ผู้ชายเสียดายเล่น มาเจอกับเจ้าของบริษัทผู้ยึดสโลแกนว่า อยากได้อะไรต้องได้ จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อไอ้ที่เขาอยากได้นั้นเจ้าของเค้าไม่เต็มใจให้
Tags: วิวาห์
ตอน: 3
นำตอนใหม่มาส่งแล้วค่ะ ขอโทษที่มาช้านะคะ แล้วก็ขอบคุณกำลังใจทุกท่านด้วยค่ะ คุณลูกกวาดสีส้ม คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน และคุณปูสีน้ำเงิน (รู้สึกจะอยู่แก็งค์เดียวกันนะคะ....แก็งค์แม่สี 55) เรื่องความยาวจะพยาพยามปรับปรุงค่ะ
ตอนที่ 3
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาคมเข้ม ที่ยืนอยู่หน้าห้องพักพิเศษของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เรียกสายตาของคุณพยาบาล และผู้ที่มาเยี่ยมญาติให้ต้องหันมองจนเหลียวหลัง ยิ่งพยาบาลสาว ๆ นั้นไม่ไดแค่มองอย่างเดียว ยังส่งยิ้มหวาน ๆ ให้อีกด้วย แต่ก็ไม่ได้รับความสนใจจากเป้าหมายแต่อย่างใด แม็คไรส์ คิมหันต์ ไรส์แม็ค หนุ่มลูกผสม ไทย อังกฤษ อิตาลี ผู้บริหารบริษัทซอฟแวร์ขนาดใหญ่ที่มีสาขาอยู่ทั่วไปทั้งในอังกฤษ อิตาลี และประเทศไทย ซึ่งเป็นหนึ่งในธุรกิจของตระกูล ไรส์แม็ค
สันติภาพ เห็นสายตาของพยาบาลสาว ๆ ที่มองเจ้านายของเขาแล้วก็ได้แต่นึกสงสาร เพราะต่อให้มองจนคอเคล็ดเจ้านายเขาก็ไม่สนใจจะมองตอบเลยสักนิด สำหรับ แม็คไรส์ คิมหันต์ ไรส์แม็ค ผู้บริหารที่กำลังเป็นที่จับตาของวงการธุรกิจอย่างมาก เนื่องจากผลงานการบริหารที่สามารถนำบริษัทให้ประสบความสำเร็จจนขึ้นมาอยู่อันดับต้น ๆ ของวงการซอฟแวร์ และนอกจากความสามารถแล้วความหล่อ และรวย ยังส่งผลให้เจ้านายเขาเป็นหนุ่มในฝันของสาว ๆ ครึ่งค่อนประเทศ แต่ก็ได้แค่ฝันแค่นั้นแหละเพราะ แม็คไรส์ คิมหันต์ ไรส์แม็ค มีแต่คำว่างาน ๆ ๆ ในสมองเท่านั้น สำหรับผู้หญิงเจ้านายเขาไม่เคยให้ความสนใจใครเป็นพิเศษ
“สัน..ฉันต้องการประวัติของเธอทั้งหมด โดยละเอียดและเร็วที่สุด”
“ครับคุณแม็ค”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อือ..ทำไมมันมึนหัวแบบนี้นะ วันวิวาห์กวาดสายตามองไปรอบ ๆ ตัวเอง ทำให้รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังนอนอยู่ที่โรงพยาบาลแน่นอน แล้วเรื่องราวลุ้นระทึกที่เกิดขึ้นในช่วงเย็นหลังเลิกงานก็กลับมาโลดแล่นอยู่ในหัวอีกครั้ง ‘ เฮ้อ....หาเรื่องให้ตัวเองแท้ ๆ’ บ่นกับตัวเองในใจพร้อมกับขยับตัวเพื่อจะลุกขึ้นนั่ง
“อูยยย...เจ็บแขนชะมัด”
“จะไปไหนครับ..ต้องการอะไรทำไมไม่กดออดเรียกพยาบาล” เสียงทุ้มดุ ๆ ที่ดังขึ้นจากประตูทำให้วันวิวาห์หยุดการเคลื่อนไหวแล้วหันไปมองเจ้าของเสียง แล้วก็ได้แต่นั่งมองตาค้างอยู่อย่างนั้น ‘คนบ้าอะไรจะหล่อได้ขนาดนี้ พ่อแม่ช่างปั้น’
“ว่ายังไงครับ ต้องการอะไร”
“เอ่อ...คือ ฉันจะเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ” เสียงถามที่เร่งเอาคำตอบให้ได้ ทำให้วันวิวาห์ต้องคิดหาเหตุผลอย่างงง ๆ มึน ๆ แล้วก็ได้เหตุผลนี้ออกมา... ง่า ก็เค้ามึนหัวอยู่น๊า
“เดี๋ยวผมช่วยเองครับคุณแม็ค” ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่เดินตามสุดหล่อของวันวิวาห์เข้ามาพูดขึ้นพลางทำท่าจะเข้ามาประคองหญิงสาวลงจากเตียง แต่ต้องชะงักหลังจากก้าวขาได้แค่ 2 ก้าวเท่านั้น
“ไม่ต้อง” เสียงเจ้านายที่ทั้งเข้ม ทั้งขม เอ้ย! ทั้งดุ ทำให้สันติภาพหยุดเท้าทันที แล้วเมื่อหันไปมองเจ้านายก็เจอเข้ากับสายตาที่ถ้าพ่นไฟได้ เค้าก็ดำเป็นตอตะโกไปแล้ว จึงรีบถอยฉากไปยืนใกล้ ๆ ประตูแล้วก้มหน้านิ่ง
คนหน้าหล่อแต่เสียงดุจึงขยับเข้ามาช่วยประคองวันวิวาห์ไปเข้าห้องน้ำ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อหญิงสาวออกมาจากห้องน้ำแล้ว ก็ได้รับการประคับประคองจนแทบจะอุ้มกลับไปวางบนเตียงตามเดิม แถมบริการน้ำดื่มที่เสียบหลอดมาให้เรียบร้อย และปรับเตียงให้วันวิวาห์นั่งพิงได้สบายตัวอีกด้วย
“กระเป๋าฉันอยู่ที่ไหนคะ ? .. ฉันต้องโทรบอกที่บ้านค่ะ”
“ลิ้นชักข้างเตียง..แต่ผมจัดการให้คุณแล้ว”
“ผมจำเป็นต้องค้นกระเป๋าคุณเพื่อกรอกข้อมูลให้ทางโรงพยาบาลแล้วโทรศัพท์คุณก็ดังทุก 5 นาที อีกสักพักที่บ้านคุณก็คงมาถึงโรงพยาบาล” เสียงเข้มบอกเมื่อเห็นหญิงสาวหรี่ตามองเหมือนไม่พอใจที่เขาค้นกระเป๋าส่วนตัวของเธอ
“เอ่อ..ค่ะ ขอบคุณนะคะ”
“ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ วันวิวาห์ ที่ช่วยชีวิตผมไว้” วันวิวาห์รู้สึกแปลก ๆ กับชื่อตัวเองที่ออกจากปากของเค้า มันให้ความรู้สึกแตกต่างจากที่เคยได้ยินจากคนอื่น มันรู้สึกหน้าร้อน ๆ เห่อ ๆ ยังไงไม่รู้
“ไม่เป็นไรค่ะ แบบว่าฉันเป็นคนดี 55.... ล้อเล่นน่ะค่ะ”
“แล้วคุณ...เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?”
“ผม คิมหันต์ ครับ ผมไม่เป็นไร ขอบคุณอีกครั้ง ”
ก๊อก ๆ เสียงเคาะประตูทำให้สองหนุ่มสาวหันไปมองทางเดียวกัน
“คุณแม็คครับ ตำรวจต้องการสอบปากคำคุณแม็ค แล้วก็คุณวันวิวาห์ครับ” เมฆเดินนำตำรวจ 2 นายเข้ามาในห้อง
“นี่บัตรประจำตัวผมครับ ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงพอจะให้ปากคำได้หรือเปล่าครับ” นายตำรวจหนุ่มยศร้อยเอกซึ่งเป็นตำรวจพื้นที่รับผิดชอบคดีนี้ยื่นบัตรประจำตัวให้แม็คไรส์ แล้วหันมาถามวันวิวาห์
หลังจากตอบคำถามมากมายที่คุณตำรวจ ตั้งหน้าตั้งตาถาม วันวิวาห์ซึ่งยังเพลียจากการเสียเลือดจึงหลับกลางอากาศ แม็คไรส์จึงต้องตัดบทให้ตำรวจมาสอบถามเพิ่มเติมวันหลังเพราะต้องการให้หญิงสาวได้พักผ่อน
“พวกนายไปหาอะไรกินกันก่อนไป”
“แล้วคุณแม็คละครับ จะให้พวกผมซื้อขึ้นมาให้เลยมั๊ยครับ”
“ก็ดี”
เมื่อเห็นลูกน้องออกไปจากห้องหมดแล้ว แม็คไรส์จึงได้ปรับเตียงนอนให้วันวิวาห์อยู่ในระดับปกติ จัดผ้าห่มคลุมให้ถึงอก แล้วก็ลากเก้าอี๊มานั่งมองหน้าหญิงสาวอยู่อย่างนั้น จนมีเสียงเคาะประตูหันไปดูจึงพบชายหญิงวัยกลางคนและชายหนุ่มร่างสูงที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นพี่น้องกับหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงเพราะโครงหน้าเหมือนกันมาก ทุกคนมีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด
“สวัสดีครับ ผมคิมหันต์ครับ”
“ลูกสาวผมเป็นยังไงบ้างครับ” คุณสมพงษ์ถามขึ้นอย่างร้อนใจ
“หมอรับรองว่าปลอดภัยแล้วครับ กระสุนแค่ถากไปเท่านั้น”
“ลูกหว้าของแม่” คุณศรีวรรณน้ำตาคลอเข้าไปลูกหน้าลูบตาลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
“พี่สาวไม่เป็นไรแล้วละครับแม่” วารินทร์ซึ่งเป็นห่วงพี่สาวไม่แพ้กัน แต่ก็ต้องแสดงความเข้มแข็งเพื่อเป็นกำลังใจให้มารดา
“มันเกิดอะไรขึ้นครับ ลูกสาวผมถึงได้ถูกยิงแบบนี้”
“ผมเสียใจครับ แล้วก็ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ที่เป็นต้นเหตุ” แม็คไรส์จึงต้องเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอีกครั้ง
ตอนที่ 3
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาคมเข้ม ที่ยืนอยู่หน้าห้องพักพิเศษของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เรียกสายตาของคุณพยาบาล และผู้ที่มาเยี่ยมญาติให้ต้องหันมองจนเหลียวหลัง ยิ่งพยาบาลสาว ๆ นั้นไม่ไดแค่มองอย่างเดียว ยังส่งยิ้มหวาน ๆ ให้อีกด้วย แต่ก็ไม่ได้รับความสนใจจากเป้าหมายแต่อย่างใด แม็คไรส์ คิมหันต์ ไรส์แม็ค หนุ่มลูกผสม ไทย อังกฤษ อิตาลี ผู้บริหารบริษัทซอฟแวร์ขนาดใหญ่ที่มีสาขาอยู่ทั่วไปทั้งในอังกฤษ อิตาลี และประเทศไทย ซึ่งเป็นหนึ่งในธุรกิจของตระกูล ไรส์แม็ค
สันติภาพ เห็นสายตาของพยาบาลสาว ๆ ที่มองเจ้านายของเขาแล้วก็ได้แต่นึกสงสาร เพราะต่อให้มองจนคอเคล็ดเจ้านายเขาก็ไม่สนใจจะมองตอบเลยสักนิด สำหรับ แม็คไรส์ คิมหันต์ ไรส์แม็ค ผู้บริหารที่กำลังเป็นที่จับตาของวงการธุรกิจอย่างมาก เนื่องจากผลงานการบริหารที่สามารถนำบริษัทให้ประสบความสำเร็จจนขึ้นมาอยู่อันดับต้น ๆ ของวงการซอฟแวร์ และนอกจากความสามารถแล้วความหล่อ และรวย ยังส่งผลให้เจ้านายเขาเป็นหนุ่มในฝันของสาว ๆ ครึ่งค่อนประเทศ แต่ก็ได้แค่ฝันแค่นั้นแหละเพราะ แม็คไรส์ คิมหันต์ ไรส์แม็ค มีแต่คำว่างาน ๆ ๆ ในสมองเท่านั้น สำหรับผู้หญิงเจ้านายเขาไม่เคยให้ความสนใจใครเป็นพิเศษ
“สัน..ฉันต้องการประวัติของเธอทั้งหมด โดยละเอียดและเร็วที่สุด”
“ครับคุณแม็ค”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อือ..ทำไมมันมึนหัวแบบนี้นะ วันวิวาห์กวาดสายตามองไปรอบ ๆ ตัวเอง ทำให้รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังนอนอยู่ที่โรงพยาบาลแน่นอน แล้วเรื่องราวลุ้นระทึกที่เกิดขึ้นในช่วงเย็นหลังเลิกงานก็กลับมาโลดแล่นอยู่ในหัวอีกครั้ง ‘ เฮ้อ....หาเรื่องให้ตัวเองแท้ ๆ’ บ่นกับตัวเองในใจพร้อมกับขยับตัวเพื่อจะลุกขึ้นนั่ง
“อูยยย...เจ็บแขนชะมัด”
“จะไปไหนครับ..ต้องการอะไรทำไมไม่กดออดเรียกพยาบาล” เสียงทุ้มดุ ๆ ที่ดังขึ้นจากประตูทำให้วันวิวาห์หยุดการเคลื่อนไหวแล้วหันไปมองเจ้าของเสียง แล้วก็ได้แต่นั่งมองตาค้างอยู่อย่างนั้น ‘คนบ้าอะไรจะหล่อได้ขนาดนี้ พ่อแม่ช่างปั้น’
“ว่ายังไงครับ ต้องการอะไร”
“เอ่อ...คือ ฉันจะเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ” เสียงถามที่เร่งเอาคำตอบให้ได้ ทำให้วันวิวาห์ต้องคิดหาเหตุผลอย่างงง ๆ มึน ๆ แล้วก็ได้เหตุผลนี้ออกมา... ง่า ก็เค้ามึนหัวอยู่น๊า
“เดี๋ยวผมช่วยเองครับคุณแม็ค” ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่เดินตามสุดหล่อของวันวิวาห์เข้ามาพูดขึ้นพลางทำท่าจะเข้ามาประคองหญิงสาวลงจากเตียง แต่ต้องชะงักหลังจากก้าวขาได้แค่ 2 ก้าวเท่านั้น
“ไม่ต้อง” เสียงเจ้านายที่ทั้งเข้ม ทั้งขม เอ้ย! ทั้งดุ ทำให้สันติภาพหยุดเท้าทันที แล้วเมื่อหันไปมองเจ้านายก็เจอเข้ากับสายตาที่ถ้าพ่นไฟได้ เค้าก็ดำเป็นตอตะโกไปแล้ว จึงรีบถอยฉากไปยืนใกล้ ๆ ประตูแล้วก้มหน้านิ่ง
คนหน้าหล่อแต่เสียงดุจึงขยับเข้ามาช่วยประคองวันวิวาห์ไปเข้าห้องน้ำ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อหญิงสาวออกมาจากห้องน้ำแล้ว ก็ได้รับการประคับประคองจนแทบจะอุ้มกลับไปวางบนเตียงตามเดิม แถมบริการน้ำดื่มที่เสียบหลอดมาให้เรียบร้อย และปรับเตียงให้วันวิวาห์นั่งพิงได้สบายตัวอีกด้วย
“กระเป๋าฉันอยู่ที่ไหนคะ ? .. ฉันต้องโทรบอกที่บ้านค่ะ”
“ลิ้นชักข้างเตียง..แต่ผมจัดการให้คุณแล้ว”
“ผมจำเป็นต้องค้นกระเป๋าคุณเพื่อกรอกข้อมูลให้ทางโรงพยาบาลแล้วโทรศัพท์คุณก็ดังทุก 5 นาที อีกสักพักที่บ้านคุณก็คงมาถึงโรงพยาบาล” เสียงเข้มบอกเมื่อเห็นหญิงสาวหรี่ตามองเหมือนไม่พอใจที่เขาค้นกระเป๋าส่วนตัวของเธอ
“เอ่อ..ค่ะ ขอบคุณนะคะ”
“ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ วันวิวาห์ ที่ช่วยชีวิตผมไว้” วันวิวาห์รู้สึกแปลก ๆ กับชื่อตัวเองที่ออกจากปากของเค้า มันให้ความรู้สึกแตกต่างจากที่เคยได้ยินจากคนอื่น มันรู้สึกหน้าร้อน ๆ เห่อ ๆ ยังไงไม่รู้
“ไม่เป็นไรค่ะ แบบว่าฉันเป็นคนดี 55.... ล้อเล่นน่ะค่ะ”
“แล้วคุณ...เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?”
“ผม คิมหันต์ ครับ ผมไม่เป็นไร ขอบคุณอีกครั้ง ”
ก๊อก ๆ เสียงเคาะประตูทำให้สองหนุ่มสาวหันไปมองทางเดียวกัน
“คุณแม็คครับ ตำรวจต้องการสอบปากคำคุณแม็ค แล้วก็คุณวันวิวาห์ครับ” เมฆเดินนำตำรวจ 2 นายเข้ามาในห้อง
“นี่บัตรประจำตัวผมครับ ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงพอจะให้ปากคำได้หรือเปล่าครับ” นายตำรวจหนุ่มยศร้อยเอกซึ่งเป็นตำรวจพื้นที่รับผิดชอบคดีนี้ยื่นบัตรประจำตัวให้แม็คไรส์ แล้วหันมาถามวันวิวาห์
หลังจากตอบคำถามมากมายที่คุณตำรวจ ตั้งหน้าตั้งตาถาม วันวิวาห์ซึ่งยังเพลียจากการเสียเลือดจึงหลับกลางอากาศ แม็คไรส์จึงต้องตัดบทให้ตำรวจมาสอบถามเพิ่มเติมวันหลังเพราะต้องการให้หญิงสาวได้พักผ่อน
“พวกนายไปหาอะไรกินกันก่อนไป”
“แล้วคุณแม็คละครับ จะให้พวกผมซื้อขึ้นมาให้เลยมั๊ยครับ”
“ก็ดี”
เมื่อเห็นลูกน้องออกไปจากห้องหมดแล้ว แม็คไรส์จึงได้ปรับเตียงนอนให้วันวิวาห์อยู่ในระดับปกติ จัดผ้าห่มคลุมให้ถึงอก แล้วก็ลากเก้าอี๊มานั่งมองหน้าหญิงสาวอยู่อย่างนั้น จนมีเสียงเคาะประตูหันไปดูจึงพบชายหญิงวัยกลางคนและชายหนุ่มร่างสูงที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นพี่น้องกับหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงเพราะโครงหน้าเหมือนกันมาก ทุกคนมีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด
“สวัสดีครับ ผมคิมหันต์ครับ”
“ลูกสาวผมเป็นยังไงบ้างครับ” คุณสมพงษ์ถามขึ้นอย่างร้อนใจ
“หมอรับรองว่าปลอดภัยแล้วครับ กระสุนแค่ถากไปเท่านั้น”
“ลูกหว้าของแม่” คุณศรีวรรณน้ำตาคลอเข้าไปลูกหน้าลูบตาลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
“พี่สาวไม่เป็นไรแล้วละครับแม่” วารินทร์ซึ่งเป็นห่วงพี่สาวไม่แพ้กัน แต่ก็ต้องแสดงความเข้มแข็งเพื่อเป็นกำลังใจให้มารดา
“มันเกิดอะไรขึ้นครับ ลูกสาวผมถึงได้ถูกยิงแบบนี้”
“ผมเสียใจครับ แล้วก็ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ที่เป็นต้นเหตุ” แม็คไรส์จึงต้องเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอีกครั้ง
พรชนก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 ส.ค. 2554, 07:46:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 ส.ค. 2554, 07:46:05 น.
จำนวนการเข้าชม : 1430
| << 2 |
เบลินญา 17 ส.ค. 2554, 11:14:22 น.
เนื้อเรื่องน่าสนใจดีค่ะ
แต่รู้สึกว่านางเอกของเรา
ขนาดเจ็บอยู่ยังจะมีแก่ใจขี้เล่นไปนีสสส
เนื้อเรื่องน่าสนใจดีค่ะ
แต่รู้สึกว่านางเอกของเรา
ขนาดเจ็บอยู่ยังจะมีแก่ใจขี้เล่นไปนีสสส
ลูกกวาดสีส้ม 17 ส.ค. 2554, 13:34:21 น.
ขอยาวๆเลยค่ะ
ขอยาวๆเลยค่ะ
anOO 17 ส.ค. 2554, 14:21:36 น.
มันเป็นรักแรกพบรึป่าว นายคิมหันต์
ปล. ไม่ต้องยาวก็ได้ค่ะ แต่ขอมาบ่อยๆ แทน ^^
มันเป็นรักแรกพบรึป่าว นายคิมหันต์
ปล. ไม่ต้องยาวก็ได้ค่ะ แต่ขอมาบ่อยๆ แทน ^^