+ * + * + พยศดอกฟ้า (ผู้ช่วยกามเทพ รีโพสต์) + * + * +
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ

แค่ดื้อกับแม่หน่อยเดียว อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ถึงกับต้องโดนตัดเบี้ยเลี้ยงเลยเรอะ! แถมทางเดียวที่จะพ้นจากสถานการณ์ถังแตกได้ก็คือต้องขอความช่วยเหลือจากผู้ชายเย็นชา ไร้หัวใจ อย่างสาวัช ปรเมศวร์

นับจากวินาทีแรกที่เจอกัน ชีวิตของสาวัชก็ไม่เหลือความสงบสุขอีกเลย เมื่อผู้หญิงเอาแต่ใจใช้ทุกวิถีทางบังคับให้เขาทำตามที่เธอต้องการ ทั้งข่มขู่ แบล็กเมล์ และรวบหัวรวบหาง!

ถ้าไม่ใช่เพราะมีเป้าหมายอยู่ในใจ เขาคงไม่ยอมเดินเข้าไปในกับดักที่หญิงสาววางล่อไว้ง่ายๆ เช่นนี้

นายพรานสาวจอมเอาแต่ใจจะถูกเสือซ่อนลายปราบพยศได้หรือไม่ มหากาพย์เรื่องนี้ต้องดูกันยาวๆ เพราะที่เห็นถือไพ่เหนือกว่ามาตลอด เสือซุ่มอาจรอจังหวะตลบหลังกินรวบดอกฟ้าจอมยุ่งอยู่ก็ได้



+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

เพื่อนๆ นักอ่านค้าาาาาา
เก๊ากลับมาแล้ว มาพร้อมกับข่าวดีที่หลายคนรอคอยด้วย
ม่ายยยย ไม่ใช่สิริณจะสละโสด
แต่ข่าวดีที่ว่าก็คือ ใครที่รอผู้ช่วยกามเทพอยู่
กำลังจะได้อ่านแบบเป็นเล่มกันแล้วนะค้าาาาา

โดยเรื่องนี้สิริณจะพิมพ์เองเลยจ้า เห็นเขาฮิตทำมือกัน เลยอยากทำมั่ง
เย้ยยย ม่ายช่าย เนื่องจากส่งสำนักพิมพ์ผ่านแล้ว
แต่สำนักพิมพ์เปลี่ยนไปแนวจีนแทน (รู้กันอยู่เนอว่า สนพ.ไหน 555)
ทำให้ถูกดองต้นฉบับอยู่เป็นปีต่างหาก

ตอนนี้ถอนต้นฉบับออกมาละ
ไม่ส่ง สนพ. อื่นด้วย เกรงจะต้องรออีกนาน
ตอนนี้สิริณรีไรท์จบแล้ว พร้อมพิมพ์แล้ววววววว

แต่จะเปลี่ยนชื่อเรื่องตอนตีพิมพ์นะคะ
โดย ชื่อเดิม : ผู้ช่วยกามเทพ
ชื่อใหม่ : พยศดอกฟ้า
ตั้งใจว่าจะเขียนเป็นซีรีส์ ดอกดอก 55555
สนิมดอกรัก -> พยศดอกฟ้า -> วิวาห์ดอกกระดาษ

สำหรับพยศดอกฟ้านี้
สิริณจะรีโพสต์ให้อ่านกันวันละหนึ่งตอน
โดยมีจำนวนตอนทั้งหมด 60 ตอน
จะลงให้อ่านจนจบ ไม่ทิ้งกันแน่นอน

ส่วนตอนพิเศษอีก 100 กว่าหน้า
จะมีเฉพาะในฉบับหนังสือและอีบุ๊กเท่านั้น
บอกเลยว่าเขียนเอง ยังเขินเอง
คนอ่านจะฟินขนาดไหน ไม่ต้องเดาเนอะ :D


ตอนนี้ปกเสร็จแล้ว เหลือเก็บงานอีกนิดหน่อย
ก็จะพร้อมเปิดให้จองกันแล้ว
อาทิตย์หน้าจะนำปกมาอวดกันนะคะ

สำหรับใครที่สงสัยว่าสิริณหายไปไหนมา
ไปแต่งงานหรือเปล่า (ใช่เรอะ! 5555)
ก็ขอตอบตรงนี้เลยว่าไปทำงานค่ะ
สิริณกลับไปเป็นสาวออฟฟิศได้เกือบสองปีแล้ว
โดยทำงานในบริษัทเครื่องสำอางระดับมหาชน
ตำแหน่งที่มาพร้อมความรับผิดชอบ
ทำให้แทบไม่มีเวลาพักเลย กลับดึกตลอด
จนเกือบลืมวิธีเขียนนิยายไปแระ

ตอนนี้สิริณพักร่างช่วงใหญ่
กำลังจะเปลี่ยนงาน
ก็เลยรีบมาทำภารกิจที่ติดค้างในใจให้จบก่อน

ใครยังไม่ได้กดไลค์เพจ รีบไปกดไว้นะคะ
www.facebook.com/SirinFC
สิริณใช้สิทธิ์พนักงานซื้อเครื่องสำอางไว้แจกเพียบบบบบ 555

Tags: สิริณ, อิงอรุณ, ผู้ชายเย็นชา, พระเอกซึน

ตอน: ตอนที่ 40 (50%)

ร้านอาหารเวียดนามแน่นเนืองด้วยเป็นช่วงพักกลางวัน อิงอรุณจองคิวแล้วเตร่คอยอยู่หน้าร้าน ยังคงยึดมือชายหนุ่มไว้ไม่ยอมปล่อย

“คุณอาจเจอคนรู้จัก มันไม่ดีกับภาพลักษณ์” น้ำเสียงสาวัชเป็นกังวล แม้มิได้จัดพิธีใหญ่โตเป็นทางการเชิญแขกครึ่งวงสังคม แต่คนวงในซึ่งอยู่สังคมเดียวกันก็อื้ออึงเรื่องนี้เกรียวกราว แล้วผู้หญิงที่เพิ่งเข้าพิธีหมั้นหมายกลับมาจับจูงมือกับผู้ชายคนอื่นอย่างนี้ หากใครเห็นเข้าชื่อเสียงอิงอรุณคงป่นปี้ไม่เหลือชิ้นดี

แทนที่จะเชื่อฟัง อิงอรุณกลับปล่อยมือ แล้วเปลี่ยนวางมือซ้ายในมือเขาแทน

สาวัชงง จอมเจ้าเล่ห์จึงบุ้ยปากพยักพเยิดไปที่มือเธอ ชายหนุ่มมองตาม แล้วค่อยสบตาเธออีกครั้งด้วยความประหลาดใจ...มาก

“ทำไมคุณไม่สวมแหวนหมั้น”

นักจับคู่สาวยิ้มกริ่มไม่ตอบ

“อิงอรุณ! ” คนเป็นอดีตอาจารย์ใช้ทักษะเก่าด้วยการเรียกชื่อเธอเสียงเข้มขรึม

เจ้าของชื่อรีบยกมือซ้ายขึ้นให้สาวัชทัศนาเต็มตา บอกดุจหมายทำคะแนน “กินข้าวก่อนนะคะ เดี๋ยวเล่าให้ฟัง”

“ถ้าไม่พูดตอนนี้ ก็ไม่ต้องพูดอีกเลย” สาวัชบิดข้อมือออก เปลี่ยนเป็นยืนกอดอกปกป้องตัวเองโดยไม่รู้ตัว

“คุณสาวัชใจร้อนจัง บอกแล้วค่ะ บอกแล้ว...” อิงอรุณทำเสียงล้อเลียน ขณะหญิงสาวกำลังจะใช้ลูกไม้อื่นต่อ เสียงโทรศัพท์มือถือกลับดังขึ้นขัดจังหวะ เธอชะงักมองโทรศัพท์ชั่วครู่ จึงยอมรับสาย คุยแค่สองสามคำ สีหน้านั้นก็แปรเป็นตื่นเต้น...

อิงอรุณวางสายแล้วหันมาทางเขา สีหน้าละล้าละลังแทบจะปิดไม่มิด

“อิงมีเรื่องด่วนต้องไปจัดการก่อน ไว้มาเล่าเรื่องนี้ให้ฟังทีหลังนะคะ” เธอยกมือซ้ายซึ่งปราศจากแหวนหมั้นขึ้นมาเขย่าประกอบ ทำท่าจะผละแยกไปทางเดิม

สาวัชฉงนที่สีหน้าอิงอรุณทั้งยินดีระคนกังวล ชายหนุ่มรั้งต้นแขนหญิงสาวไว้

“มีอะไร”

“บอดี้การ์ดของเพชรเจอตัวคนร้ายแล้วค่ะ”

“คนร้ายอะไร” ชายหนุ่มจับต้นชนปลายไม่ถูก

“มีสิบแปดมงกุฎมาสมัครเป็นสมาชิกที่คิวปิดฯ ตีสนิทกับลูกค้าผู้ชายจนมีความสัมพันธ์กันแล้วถ่ายคลิปไว้แบล็กเมล์ค่ะ พวกเราหาตัวคนคนนี้มานาน ตอนนี้เจอแล้วค่ะ เพชรกับบอดี้การ์ดกำลังขับรถตามอยู่ อิงจะไปสมทบที่...”

เพียงเธอบอกพิกัดที่กำลังจะไป ชายหนุ่มจึงตัดสินใจทันที

“ผมจะไปกับคุณ” ไม่ว่าข่าวดีหรือร้าย เขาไม่มีทางยอมให้เธอไปไล่จับคนร้ายตามลำพังหรอก แม้พูดออกมาไม่ได้ แต่เขารู้แก่ใจว่าเป็นห่วง!

อิงอรุณเลิกคิ้วแวบหนึ่ง ก่อนแปรเป็นยิ้มกว้าง มือคล้องแขนเขาทันที “ขอบคุณค่ะคุณสาวัช รู้ไหมคะเวลาอยู่กับคุณ อะไรมันดูง่ายไปหมดเลย”



หญิงสาวจับพวงมาลัยมั่น ตามองถนนเบื้องหน้า เธอสบโอกาสที่ถนนค่อนข้างว่างเหลียวไปทางคนที่นั่งอยู่เบาะข้างแล้วอมยิ้ม

“ชอบไหมคะ” น้ำเสียงนั้นนุ่มละไมชวนฟัง ทว่ามีรอยหยันแทรกอยู่ชัดเจน

“คุณทำแบบนี้ทำไม” ชายหนุ่มเสียงสั่น กดปิดหน้าจอแล้วลดโทรศัพท์ในมือลงอย่างสิ้นแรง “ก็ไหนบอกว่าเราแค่สนุกกัน ไม่มีอะไรผูกมัดกันไง”

“คุณ ‘สนุก’ ไปแล้ว คราวนี้ก็ถึงตาฉัน ‘สนุก’ มั่งไงคะ”

“คุณต้องการอะไร” คนพูดสีหน้าเคร่งเครียด

“สองแสนค่ะ แล้วฉันจะยกคลิปนี้ให้คุณ”

“บ้าหรือไง ผมจะไปหาเงินที่ไหนมาให้คุณมากมายขนาดนั้น”

“ก็เลือกเอาละกัน ฉันได้ยินมาว่าคุณไปเดทกับสมาชิกคนนึง แถมมีแนวโน้มจะลงเอยคบกันซะด้วย อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นรู้ว่าคุณกับฉัน ‘สนุก’ กันถึงใจขนาดไหน เขาจะยังปิ๊งคุณอยู่หรือเปล่า”

“คุณแบล็กเมล์ผม! ” ชายหนุ่มขยี้ศีรษะตัวเอง หน้ายุ่งจนหนทาง

“พูดซะโหดร้ายเชียว เอาอย่างนี้ละกันเพื่อเห็นแก่ความสัมพันธ์หวานชื่นที่เราเคยมีต่อกันมาตลอด ฉันขอแสนแปดขาดตัว แล้วเราจบเรื่องนี้กันได้เลย”

“ผมไม่มีเงินขนาดนั้นหรอก” เขาโอดเสียงอ่อย

หญิงสาวจอดรถและปลดล็อก “งั้นก็ลงไปซะ เราไม่มีอะไรต้องคุยกันละ”

“แล้วคุณจะทำยังไงกับคลิปนั่น”

“ก็ส่งไปให้คู่เดตของคุณดูไงคะ” คนพูดหัวเราะลั่นอย่างขบขัน

ชายหนุ่มตาละห้อยมองโทรศัพท์ของเธอดุจกำลังชั่งใจ

สิบแปดมงกุฎสาวยิ้มเย้ย “ฉันสำเนาคลิปเก็บไว้ที่คลาวด์ [1] แล้ว อยากลบก็ได้นะ ถ้ามันจะทำให้คุณสบายใจขึ้นน่ะ” เธอส่งโทรศัพท์ตัวเองให้เขา สีหน้าเยาะหยันสะใจ ไม่อาจรู้เลยว่านั่นคือฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ลาหลังหัก

ผู้ชายที่ดูไม่มีพิษมีภัยโผนข้ามเบาะมาใช้สองมือคว้าคอเธอบีบแน่น หญิงสาวลิ้นจุกปากตาเหลือกลาน มือพยายามข่วนแขนยับยั้งการกระทำของอีกฝ่ายสุดชีวิต แต่ก็ไร้ผล ปอดและหลอดลมที่ขาดอากาศแสบร้อนแผดเผาจนแสนทรมาน ชั่ววินาทีที่คิดว่าเธอกำลังจะตาย จู่ ๆ แรงกดรุนแรงที่คอก็คลายออก เธอสำลักกระอักกระไอรีบสูดอากาศเข้าอย่างตะกรุมตะกราม ตาแดงก่ำน้ำตาไหลพรากจนต้องหลับตาลง ร่างอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง นานกว่าเธอจะได้ยินเสียงเรียกที่ดังอยู่ข้างหู

“คุณ! ” พร้อมกันนั้นอะไรบางอย่างก็กระทบที่แก้มเธอ

หญิงสาวลืมตาอย่างยากเย็น เกรงจะเห็นผู้ชายคนนั้นโผนเข้ามาทำร้ายซ้ำ ทว่าไม่มีอะไรอย่างที่กลัว เพราะดวงหน้าที่เห็นกลับหัวกลับทิศอยู่เหนือศีรษะเธอคือชายหนุ่มที่คุ้นหน้าอย่างบอกไม่ถูก เขาสอดมือใต้รักแร้ กึ่งดึงกึ่งลากเธอขึ้นมานั่งบนเบาะ หญิงสาวเพิ่งรู้ว่าเธอต่อสู้ดิ้นรนจนตัวลงไปกองอยู่บนพื้นตรงช่องวางเท้า ท่อนบนพาดอยู่กับเบาะรถ ไม่เพียงเท่านั้นประตูฝั่งคนขับยังเปิดออกกว้าง

หญิงสาวมองไปรอบตัวจึงเห็นว่าคนที่เกือบฆ่าเธอเมื่อกี้ยืนอยู่นอกรถกำลังคุยกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง สองคนนั้นคุยกันพักใหญ่ ‘เหยื่อ’ ของเธอก็เรียกแท็กซี่จากไป เธอจึงนึกออกว่าคนที่ช่วยตัวเองเมื่อครู่คือใคร

แพรวเพชรยืนเกาะประตูฝั่งข้างคนขับ ก้มศีรษะลงมาบอกกับเธอแค่...

“ถ้าพร้อมจะคุยแล้ว ก็เชิญลงมาจากรถได้แล้วค่ะ คุณโสมสุรางค์!”


[1] คลาวด์ (Cloud) การสำรองข้อมูลโดยถ่ายโอนข้อมูลไปเก็บยังเซิร์ฟเวอร์ของผู้ให้บริการ



------------------------------------

พยศดอกฟ้ามีขายทั้งฉบับหนังสือและอีบุ๊ค

** ความยาว 61 ตอน + ตอนพิเศษ 6 ตอน **

จำนวน 600 หน้า ราคา 450 บาท ค่าส่ง 30 บาท



สั่งซื้อหนังสือกับสิริณ https://goo.gl/HA1QWz

หรือซื้อจากร้านนิยายรัก https://goo.gl/uPTdCs



E-book

mebmarket >>https://goo.gl/o9FXn6

ookbee >>https://goo.gl/rf274b

Hytexts >>https://goo.gl/KcekzB

​​​​​​​



สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 มิ.ย. 2561, 21:14:23 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 มิ.ย. 2561, 21:14:23 น.

จำนวนการเข้าชม : 625





<< ตอนที่ 39 (100%)   ตอนที่ 40 (100%) >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account