เจ้าบ่าวสองเงา
เจ้าบ่าวผู้ที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยกับน้องชายจอมกวนของเขามีบางอย่างที่เป็นปริศนา...นิชาลัยยังต้องค้นหาความจริงที่ปกปิดซ่อนเร้นอยู่
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: 5.ว่าที่สามีที่แสนดี
5.ว่าที่สามีที่แสนดี
นิชาลัยผวาถอยหลังปรูดแต่ไม่ทันแล้ว สิรัฐตามเข้ามาประชิดแทบจะชนเธออยู่แล้ว หญิงสาวถอยไปจนแผ่นหลังติดกับผนังห้อง แล้วก็ถูกคนตัวใหญ่ล้อมกรอบ ใช้สองแขนแกร่งยันผนังเอาไว้ นิชาลัยพยายามจะดันแขนเขาให้หลุดออกแต่กลายเป็นผ้าขนหนูของสิรัฐหลุดผลัวะออกมาเสียเอง หญิงสาวตาโต ตกใจ หลุดเสียงร้องลั่นดังยิ่งกว่าเมื่อครู่
“กรี๊ด!!!!อุ๊!!!!”
นิชาลัยกรีดร้องยังไม่ทันไรก็สะดุ้ง ร่างสูงหนาเปลือยเปล่าช่วงท่อนบนของชายหนุ่มรุกคืบเข้ามาประทับชิดแน่น ตรึงเธอเอไว้จนดิ้นไม่ได้ หนำซ้ำหน้าเธอยังบดลงไปแทบจมลงไปกับแผ่นอกครัดเครียดกำยำของเขา
นิชาลัยสะดุดลมหายใจตัวเอง ตุ่มนุ่มๆสีชมพูที่หน้าอกของเขาแนบชิดกับแก้มของเธอ นิชาลัยรู้สึกได้เลยว่ามันแข็งตั้งชัน หญิงสาวถึงกับขนลุกชู่ หนาวยะเยือก
“คุณสิรัฐ ถอยออกไปเดี๋ยวนี้!!”
กรี๊ดสั่งทั้งพยายามผลักไส แต่เหมือนตะกายป่ายข่วนให้เขาระคายเคืองใจมากกว่า เรี่ยวแรงเธอทำอะไรร่างหนาอย่างกับกำแพงเมืองจีนของเขาได้ที่ไหนกัน
“ถอยไม่ได้ เธออยากตาเป็นกุ้งยิงเหรอ เอ๊ะ รึว่าเธออยากดูฉันโป๊?” เขาย้อนถามเสียงกลั้วหัวเราะขลุกขลักในลำคอ นิชาลัยอายหน้าแดงก่ำไปหมด
“บ้าเหรอ ใครจะไปอยากดูคุณ ใครใช้ให้คุณเข้ามาอาบน้ำแล้วยังแก้ผ้าเดินโทงๆ ในห้องของฉันด้วย คุณมันคนลามก คอยดูนะ ฉันจะฟ้องพี่หนึ่ง” นิชาลัยร้องขู่เขา หวังว่าอ้างชื่อพี่หนึ่งแล้วอีกฝ่ายจะสำนึก เขาทำผิดอยู่ชัดๆ ทำไมไม่รู้จักเคารพให้เกียรติว่าที่พี่สะใภ้อย่างเธอบ้าง!
“แหม่...คำก็พี่หนึ่ง สองคำก็พี่หนึ่ง อยากรู้จัง สนิทกันถึงขั้นไหนแล้ว...เพิ่งเจอกันเมื่อวานเองไม่ใช่เหรอ...เรียกพี่หนึ่งสนิทปากจังเลยนะ” สิรัฐค่อนขอด จ้องตาเธอไม่หลบ ไม่สนใจสภาพของตัวเองด้วย กลายเป็นนิชาลัยเองที่ไม่กล้ามองเขาต่ำไปกว่าแผ่นอกขาวสะอาด แต่แค่นี้หน้าเธอก็แดงเห่อร้อนไปหมด
“ทำไมต้องหาเรื่องกันด้วย คุณไม่ชอบที่ฉันเข้ากันได้กับพี่หนึ่งรึไง...คุณอยากให้ฉันกับพี่หนึ่งเกลียดขี้หน้ากันคุณถึงจะพอใจเหรอ...ถ้าไม่อยากให้พี่หนึ่งแต่งงานกับฉัน ก็ไปบอกเขาสิ ทำไมต้องหาเรื่องฉันด้วย” นิชาลัยเหลืออดเหลือทน เธอคิดว่าตัวเองทนเกินไปด้วยซ้ำ!!
“ต้องถามก่อนว่าเธอมาที่นี่ทำไม สัญญาแต่งงานระหว่างสองบ้าน มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอสักหน่อย เธอมีจุดประสงค์อะไรไม่ดีกับพี่ชายฉันใช่มั้ย”
“จุดประสงค์ไม่ดีอะไร...ฉันก็แค่มาเป็นตัวแทนพี่ๆ” หญิงสาวเถียง แต่หน้าตาไม่ดีเลย สิรัฐกำลังโจมตีจุดอ่อนสำคัญของเธออยู่
“ตัวแทนอะไร เธอไม่ได้เกี่ยวกับพวกนั้นเลย ก็แค่ลูกบุญธรรม”
“คุณ...” นิชาลัยโกรธ ไม่พูดแล้วแต่งับฟันลงไปบนไหล่ขาวนวลหอมกลิ่นสบู่อาบน้ำของเขา ฤทธิ์ฟันขาวคมทำชายหนุ่มสะดุ้ง เผลอคลายแขนที่กั้นเธออยู่ ปล่อยให้หญิงสาวพุ่งหนีออกมาได้สำเร็จ
“กัดกันเลยเหรอนิชาลัย เกินไปมั้ย?”
นิชาลัยไม่อยู่ต่อความยาวสาวความยืดกับเขาอีกแล้ว คนบ้าอะไร ตัวเองโป๊โทงๆ อยู่แท้ๆ แต่ไม่ได้แคร์สื่อเลย เธอซะอีกที่อายแทน ไม่กล้าหันไปมอง หญิงสาวจำเท้าวิ่งหนีอ้าวออกจากห้องไปทั้งอย่างนั้น
หน้าตาก็ยังไม่ได้ล้าง น้ำก็ยังไม่ได้อาบ ยังไม่รู้เลยว่า เสื้อผ้าผู้ชายในห้องที่เธอพักอยู่เป็นของใคร
นิชลัยรู้สึกว่าบ้านหลังนี้มีอะไรแปลกๆอยู่ เธอคงต้องหาทางพบกับสิโรจน์ คุยกับเขาให้เข้าใจโดยเร็วที่สุด ขืนปล่อยไปอย่างงี้ ชีวิตเธอไม่มีทางสงบสุขแน่
******************
นิชาลัยเตร็ดเตร่อยู่ในสวนหลังบ้าน เฝ้ารอจนแน่ใจว่าสิรัฐออกจากห้องของเธอไปแล้ว จึงกลับเข้าไปในห้อง อาบน้ำแต่งตัว เปลี่ยนชุดใหม่ แล้วรีบเข้าไปเคาะหน้าประตูห้องของสิโรจน์ ต้องการคุยกับเขาก่อนเวลาอาหารเช้า
เธอไม่สามารถประจันหน้ากับสิรัฐได้แน่ เหตุการณ์ตั้งแต่เมื่อคืนยันถึงตอนเช้าของวันนี้ มันหนักหนาเกินกว่าที่เธอจะรับได้
“คุณนิชาลัย ต้องการพบกับคุณหนึ่งเหรอ รอสักครู่นะครับ”
คุณหมอวิกรมเป็นคนออกมาเปิดประตูออกมาถามนิชาลัย หญิงสาวรีบรับคำแล้วรออยู่ครู่หนึ่ง อีกฝ่ายก็ย้อนกลับมา เดินนำหน้าเธอเข้าไปภายในห้องชั้นใน ที่ทั้งมืดและค่อนข้างอับทึบ ร่างสูงใหญ่ของสิโรจน์นอนคลุมผ้าห่มเหลือแต่ช่วงแผ่นอกขึ้นมา ภายในห้องก็ยังเงียบเหงา ดูอึมครึมไม่สดใสเหมือนเดิม สิรัฐยังคงเงียบขรึมดูหม่นเศร้าหมอง ขนาดน้องชายคนดีของเขาก็ยังไม่เคยโผล่หน้ามาเยี่ยมพี่ชายเลย
“สวัสดีค่ะพี่หนึ่ง นิไม่ได้มากวนพี่หนึ่งใช่มั้ยคะ” เธอถามขึ้นก่อน อดเกรงใจเขาไม่ได้ แต่ชายหนุ่มที่ครึ่งนั่งครึ่งนอนอยู่บนเตียงส่ายหน้า ยิ้มอย่างอ่อนโยน
“ไม่เลย น้องนิคงมีเรื่องสำคัญต้องการขอความช่วยเหลือจากพี่ ถึงมาแต่เช้าขนาดนี้...นั่งก่อนสิครับ”
นิชาลัยเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ข้างกับเตียงของชายหนุ่ม ไม่ห่างกันนัก เขารอเธอจนนั่งเรียบร้อยแล้วจึงถามต่อ
“มีเรื่องอะไรว่ามาได้เลย น้องนิคุยกับพี่ได้ทุกเรื่อง”
“ขอบคุณค่ะ พี่หนึ่งดีกับนิมากเลย ไม่เหมือนกับ...”
นิชาลัยกำลังจะพูดไปถึงสิรัฐ น้องชายนิสัยไม่ดีของเขา แต่ชั่วเสี้ยวนาทีนั้น หญิงสาวกลับนึกเป็นห่วงจิตใจของสิโรจน์ขึ้นมา
เขาป่วยก็หนักพออยู่แล้ว ยังต้องมารับรู้เรื่องเลวร้ายของน้องชายฝาแฝดอีก...สิโรจน์ก็คงไม่สามารถทำอะไรสิรัฐได้ เพราะเขาเองก็ยังป่วยอยู่ไม่หาย ดีไม่ดีทุกวันนี้สิโรจน์อาจต้องตกเป็นเบี้ยล่างถูกน้องชายข่มเหงรังแกเสียด้วยซ้ำ
เขาน่าสงสารออกขนาดนี้ เธอยังจะซ้ำเติมความทุกข์ให้สิโรจน์ได้ลงคออีกหรือไง...
“ไม่เหมือนกับอะไรครับน้องนิ...มีเรื่องลำบากใจอะไรเหรอ ถ้ามีใครทำให้ไม่สบายใจบอกพี่ได้นะครับ พี่จะจัดการให้”
“ไม่ค่ะ ไม่มี...ไม่มีใครทำอะไรนิหรอกค่ะ นิก็แค่..อยากเข้ามาช่วยคุณหมอวิกรมกับคุณสุดาดูแลพี่หนึ่ง...นิทำให้พี่หนึ่งไม่สบายใจ ขอโทษนะคะ”
นิชาลัยเปลี่ยนใจไม่เอาเรื่องสิรัฐฟ้องสิโรจน์ เธอคงต้องหาทางหลีกเลี่ยงให้พ้นจากนายสิรัฐจอมวายร้ายเอาเอง...เฮ้อ...ไม่อยากคิดเลย มันหนักใจ...
“ขอบใจมากน้องนิ ที่จริง งานในนี้ก็ไม่มีอะไร...แต่ถ้าน้องนิอยากช่วยจริงๆ งั้นก็...รบกวนน้องนิช่วยชงชาให้พี่สักถ้วยก็แล้วกัน”
นิชาลัยไม่รู้ว่าเขาใช้งานเธออย่างเสียมิได้หรือไม่ แต่เธอก็รีบจัดการชงชาคาโมไมล์ให้ตามความต้องการของเขา กลิ่นคาโมไมด์หอมกรุ่นไปทั่ว ให้ความรู้สึกสดชื่นผ่อนคลาย หญิงสาวสูดกลิ่นหอมอ่อนโยนนั้นไว้เต็มปอด รู้สึกว่าผู้ชายอบอุ่นอ่อนโยนอย่างสิโรจน์ช่างเหมาะสมกับกลิ่นหอมละมุนอย่างชาคาโมไมด์
“ได้แล้วค่ะ ชาดอกคาโมไมด์” ส่งถ้วยชากระเบื้องเคลือบลวดลายงดงามให้เขา
“ขอบใจมาก”
สิโรจน์รับถ้วยชาไปจิบดื่ม ละเลียดสูดดมกลิ่นที่เขาโปรดปรานและชื่นชอบ มุมปากเรียวได้รูปสวยกดรอยยิ้มอ่อนโยนจนคนมองดูอยู่ตาโต สนใจ
“น้องนิไม่มีเรื่องอะไรคุยกับพี่แล้วจริงๆ เหรอ?” เขาถามอีก หลังจากที่จิบชาไปจนพอใจและวางถ้วยชาลงกับโต๊ะไม้มะฮอกกานีข้างตัวเรียบร้อยแล้ว
“ไม่ค่ะ ไม่มี...”
“น้องนิเจอกับนายสองแล้วหรือยัง...คงเจอกันแล้วสินะ?”
เธอว่าจะไม่พูดแล้ว แต่เขากลับเป็นฝ่ายเอ่ยถึง “หมอนั่น” ขึ้นมาเอง นิชาลัยหน้าเสีย เกิดอาการแอนตี้สิรัฐขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
“ค่ะ เจอแล้ว...”
“เป็นยังไงบ้าง เข้ากันได้ดีมั้ย น้องชายของพี่คนนี้มันออกจะขี้เล่นหน่อย น้องนิอย่าไปถือสามันเลยนะ นายสองมันไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร”
“โฮ่...ค่ะ ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร” นิชาลัยพยักหน้ารับ กัดฟันพูด “เขาหน้าตาเหมือนพี่หนึ่งอย่างกับแกะ นิสัยก็คงไม่แตกต่างกันนักหรอกค่ะ”
“ไม่หรอก เจ้าสองมันนิสัยดีกว่าพี่ตั้งเยอะ บางทีพี่ก็อดอิจฉามันไม่ได้ มีอิสรเสรีมากกว่า อยากทำอะไรก็ได้ทำ ไม่เหมือนพี่...”
สิโรจน์ก้มมองขาตัวเอง หน้าเขาเศร้าจนนิชาลัยสงสารวูบ เกือบน้ำตาไหล เธอเอื้อมมือเข้าไปคว้ามือหนาของเขากุมไว้กระชับมั่นคง
“ไม่เป็นไรนะคะพี่หนึ่ง อีกไม่นานพี่หนึ่งต้องหายดี กลับมาเดินเหินได้เป็นปกติ อย่าท้อแท้นะคะ ทุกคนรอให้พี่หนึ่งกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมอยู่ โดยเฉพาะคุณสิรัฐ เขาคงอยากให้พี่หนึ่งกลับมาเหมือนเดิมมากกว่าทุกคน พี่หนึ่งอย่าทำให้น้องชายผิดหวังนะคะ พี่ต้องสู้ อย่ายอิมแพ้นะคะ”
“น้องนิ...”
นิชาลัยทำหน้าไม่ถูกเลย ใจเธอมันเต้นแรงจนรู้สึกได้ถึงสิ่งผิดปกติ เวลาที่สิโรจน์ส่งสายตาชื่นชมยินดีมองมา เธอไม่รู้ว่าทำไมจะต้องตื่นเต้นเพราะตาคมกริบคู่สวยของเขานักหนาด้วย
“อุ้ย ขอโทษนะคะ นิพูดมากไปแล้ว...ไปรบกวนพี่หนึ่งดีกว่าค่ะ แล้วค่อยเจอกันที่โต๊ะอาหารนะคะ”
นิชาลัยรีบปล่อยมือของอีกฝ่ายแล้วพูดเร็วๆ ก่อนวิ่งออกจากห้องไปโดยไม่รอรับฟังที่สิโรจน์จะเรียกเธอเอาไว้เพื่อบอกอะไรบางอย่างก่อน
จนเมื่อถึงเวลาอาหารนั่นเอง นิชาลัยจึงทราบว่า สิโรจน์ต้องการบอกเธอว่าเขาไม่ลงมาร่วมโต๊ะอาหารด้วย เช้าวันแรกของการเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ จึงเหลือเพียงนิชาลัยที่ต้องกินอาหารบนโต๊ะอาหารกว้างใหญ่ในคฤหาสน์หรูหราแต่เพียงลำพัง
****************************
*****************************
***************************หนูนิกำลังถูกสองพี่น้องเล่นกลอะไรอยู่หนอ...น่าสงสารจังเลย แต่หนูนิไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอกค่ะ อิอิ
คุณ Kim นายสองเขามีเหตุผลค่า โธ่ๆ เอ๊ะ หรือจะเป็นโรคจิตจริงๆ ++++
คุณ titirat จะถูกทดสอบหรือเปล่าน้าาาาา แฮ่ๆ หนูนิเวียนหัวไปหมดแล้วค่ะ ูู
นิชาลัยผวาถอยหลังปรูดแต่ไม่ทันแล้ว สิรัฐตามเข้ามาประชิดแทบจะชนเธออยู่แล้ว หญิงสาวถอยไปจนแผ่นหลังติดกับผนังห้อง แล้วก็ถูกคนตัวใหญ่ล้อมกรอบ ใช้สองแขนแกร่งยันผนังเอาไว้ นิชาลัยพยายามจะดันแขนเขาให้หลุดออกแต่กลายเป็นผ้าขนหนูของสิรัฐหลุดผลัวะออกมาเสียเอง หญิงสาวตาโต ตกใจ หลุดเสียงร้องลั่นดังยิ่งกว่าเมื่อครู่
“กรี๊ด!!!!อุ๊!!!!”
นิชาลัยกรีดร้องยังไม่ทันไรก็สะดุ้ง ร่างสูงหนาเปลือยเปล่าช่วงท่อนบนของชายหนุ่มรุกคืบเข้ามาประทับชิดแน่น ตรึงเธอเอไว้จนดิ้นไม่ได้ หนำซ้ำหน้าเธอยังบดลงไปแทบจมลงไปกับแผ่นอกครัดเครียดกำยำของเขา
นิชาลัยสะดุดลมหายใจตัวเอง ตุ่มนุ่มๆสีชมพูที่หน้าอกของเขาแนบชิดกับแก้มของเธอ นิชาลัยรู้สึกได้เลยว่ามันแข็งตั้งชัน หญิงสาวถึงกับขนลุกชู่ หนาวยะเยือก
“คุณสิรัฐ ถอยออกไปเดี๋ยวนี้!!”
กรี๊ดสั่งทั้งพยายามผลักไส แต่เหมือนตะกายป่ายข่วนให้เขาระคายเคืองใจมากกว่า เรี่ยวแรงเธอทำอะไรร่างหนาอย่างกับกำแพงเมืองจีนของเขาได้ที่ไหนกัน
“ถอยไม่ได้ เธออยากตาเป็นกุ้งยิงเหรอ เอ๊ะ รึว่าเธออยากดูฉันโป๊?” เขาย้อนถามเสียงกลั้วหัวเราะขลุกขลักในลำคอ นิชาลัยอายหน้าแดงก่ำไปหมด
“บ้าเหรอ ใครจะไปอยากดูคุณ ใครใช้ให้คุณเข้ามาอาบน้ำแล้วยังแก้ผ้าเดินโทงๆ ในห้องของฉันด้วย คุณมันคนลามก คอยดูนะ ฉันจะฟ้องพี่หนึ่ง” นิชาลัยร้องขู่เขา หวังว่าอ้างชื่อพี่หนึ่งแล้วอีกฝ่ายจะสำนึก เขาทำผิดอยู่ชัดๆ ทำไมไม่รู้จักเคารพให้เกียรติว่าที่พี่สะใภ้อย่างเธอบ้าง!
“แหม่...คำก็พี่หนึ่ง สองคำก็พี่หนึ่ง อยากรู้จัง สนิทกันถึงขั้นไหนแล้ว...เพิ่งเจอกันเมื่อวานเองไม่ใช่เหรอ...เรียกพี่หนึ่งสนิทปากจังเลยนะ” สิรัฐค่อนขอด จ้องตาเธอไม่หลบ ไม่สนใจสภาพของตัวเองด้วย กลายเป็นนิชาลัยเองที่ไม่กล้ามองเขาต่ำไปกว่าแผ่นอกขาวสะอาด แต่แค่นี้หน้าเธอก็แดงเห่อร้อนไปหมด
“ทำไมต้องหาเรื่องกันด้วย คุณไม่ชอบที่ฉันเข้ากันได้กับพี่หนึ่งรึไง...คุณอยากให้ฉันกับพี่หนึ่งเกลียดขี้หน้ากันคุณถึงจะพอใจเหรอ...ถ้าไม่อยากให้พี่หนึ่งแต่งงานกับฉัน ก็ไปบอกเขาสิ ทำไมต้องหาเรื่องฉันด้วย” นิชาลัยเหลืออดเหลือทน เธอคิดว่าตัวเองทนเกินไปด้วยซ้ำ!!
“ต้องถามก่อนว่าเธอมาที่นี่ทำไม สัญญาแต่งงานระหว่างสองบ้าน มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอสักหน่อย เธอมีจุดประสงค์อะไรไม่ดีกับพี่ชายฉันใช่มั้ย”
“จุดประสงค์ไม่ดีอะไร...ฉันก็แค่มาเป็นตัวแทนพี่ๆ” หญิงสาวเถียง แต่หน้าตาไม่ดีเลย สิรัฐกำลังโจมตีจุดอ่อนสำคัญของเธออยู่
“ตัวแทนอะไร เธอไม่ได้เกี่ยวกับพวกนั้นเลย ก็แค่ลูกบุญธรรม”
“คุณ...” นิชาลัยโกรธ ไม่พูดแล้วแต่งับฟันลงไปบนไหล่ขาวนวลหอมกลิ่นสบู่อาบน้ำของเขา ฤทธิ์ฟันขาวคมทำชายหนุ่มสะดุ้ง เผลอคลายแขนที่กั้นเธออยู่ ปล่อยให้หญิงสาวพุ่งหนีออกมาได้สำเร็จ
“กัดกันเลยเหรอนิชาลัย เกินไปมั้ย?”
นิชาลัยไม่อยู่ต่อความยาวสาวความยืดกับเขาอีกแล้ว คนบ้าอะไร ตัวเองโป๊โทงๆ อยู่แท้ๆ แต่ไม่ได้แคร์สื่อเลย เธอซะอีกที่อายแทน ไม่กล้าหันไปมอง หญิงสาวจำเท้าวิ่งหนีอ้าวออกจากห้องไปทั้งอย่างนั้น
หน้าตาก็ยังไม่ได้ล้าง น้ำก็ยังไม่ได้อาบ ยังไม่รู้เลยว่า เสื้อผ้าผู้ชายในห้องที่เธอพักอยู่เป็นของใคร
นิชลัยรู้สึกว่าบ้านหลังนี้มีอะไรแปลกๆอยู่ เธอคงต้องหาทางพบกับสิโรจน์ คุยกับเขาให้เข้าใจโดยเร็วที่สุด ขืนปล่อยไปอย่างงี้ ชีวิตเธอไม่มีทางสงบสุขแน่
******************
นิชาลัยเตร็ดเตร่อยู่ในสวนหลังบ้าน เฝ้ารอจนแน่ใจว่าสิรัฐออกจากห้องของเธอไปแล้ว จึงกลับเข้าไปในห้อง อาบน้ำแต่งตัว เปลี่ยนชุดใหม่ แล้วรีบเข้าไปเคาะหน้าประตูห้องของสิโรจน์ ต้องการคุยกับเขาก่อนเวลาอาหารเช้า
เธอไม่สามารถประจันหน้ากับสิรัฐได้แน่ เหตุการณ์ตั้งแต่เมื่อคืนยันถึงตอนเช้าของวันนี้ มันหนักหนาเกินกว่าที่เธอจะรับได้
“คุณนิชาลัย ต้องการพบกับคุณหนึ่งเหรอ รอสักครู่นะครับ”
คุณหมอวิกรมเป็นคนออกมาเปิดประตูออกมาถามนิชาลัย หญิงสาวรีบรับคำแล้วรออยู่ครู่หนึ่ง อีกฝ่ายก็ย้อนกลับมา เดินนำหน้าเธอเข้าไปภายในห้องชั้นใน ที่ทั้งมืดและค่อนข้างอับทึบ ร่างสูงใหญ่ของสิโรจน์นอนคลุมผ้าห่มเหลือแต่ช่วงแผ่นอกขึ้นมา ภายในห้องก็ยังเงียบเหงา ดูอึมครึมไม่สดใสเหมือนเดิม สิรัฐยังคงเงียบขรึมดูหม่นเศร้าหมอง ขนาดน้องชายคนดีของเขาก็ยังไม่เคยโผล่หน้ามาเยี่ยมพี่ชายเลย
“สวัสดีค่ะพี่หนึ่ง นิไม่ได้มากวนพี่หนึ่งใช่มั้ยคะ” เธอถามขึ้นก่อน อดเกรงใจเขาไม่ได้ แต่ชายหนุ่มที่ครึ่งนั่งครึ่งนอนอยู่บนเตียงส่ายหน้า ยิ้มอย่างอ่อนโยน
“ไม่เลย น้องนิคงมีเรื่องสำคัญต้องการขอความช่วยเหลือจากพี่ ถึงมาแต่เช้าขนาดนี้...นั่งก่อนสิครับ”
นิชาลัยเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ข้างกับเตียงของชายหนุ่ม ไม่ห่างกันนัก เขารอเธอจนนั่งเรียบร้อยแล้วจึงถามต่อ
“มีเรื่องอะไรว่ามาได้เลย น้องนิคุยกับพี่ได้ทุกเรื่อง”
“ขอบคุณค่ะ พี่หนึ่งดีกับนิมากเลย ไม่เหมือนกับ...”
นิชาลัยกำลังจะพูดไปถึงสิรัฐ น้องชายนิสัยไม่ดีของเขา แต่ชั่วเสี้ยวนาทีนั้น หญิงสาวกลับนึกเป็นห่วงจิตใจของสิโรจน์ขึ้นมา
เขาป่วยก็หนักพออยู่แล้ว ยังต้องมารับรู้เรื่องเลวร้ายของน้องชายฝาแฝดอีก...สิโรจน์ก็คงไม่สามารถทำอะไรสิรัฐได้ เพราะเขาเองก็ยังป่วยอยู่ไม่หาย ดีไม่ดีทุกวันนี้สิโรจน์อาจต้องตกเป็นเบี้ยล่างถูกน้องชายข่มเหงรังแกเสียด้วยซ้ำ
เขาน่าสงสารออกขนาดนี้ เธอยังจะซ้ำเติมความทุกข์ให้สิโรจน์ได้ลงคออีกหรือไง...
“ไม่เหมือนกับอะไรครับน้องนิ...มีเรื่องลำบากใจอะไรเหรอ ถ้ามีใครทำให้ไม่สบายใจบอกพี่ได้นะครับ พี่จะจัดการให้”
“ไม่ค่ะ ไม่มี...ไม่มีใครทำอะไรนิหรอกค่ะ นิก็แค่..อยากเข้ามาช่วยคุณหมอวิกรมกับคุณสุดาดูแลพี่หนึ่ง...นิทำให้พี่หนึ่งไม่สบายใจ ขอโทษนะคะ”
นิชาลัยเปลี่ยนใจไม่เอาเรื่องสิรัฐฟ้องสิโรจน์ เธอคงต้องหาทางหลีกเลี่ยงให้พ้นจากนายสิรัฐจอมวายร้ายเอาเอง...เฮ้อ...ไม่อยากคิดเลย มันหนักใจ...
“ขอบใจมากน้องนิ ที่จริง งานในนี้ก็ไม่มีอะไร...แต่ถ้าน้องนิอยากช่วยจริงๆ งั้นก็...รบกวนน้องนิช่วยชงชาให้พี่สักถ้วยก็แล้วกัน”
นิชาลัยไม่รู้ว่าเขาใช้งานเธออย่างเสียมิได้หรือไม่ แต่เธอก็รีบจัดการชงชาคาโมไมล์ให้ตามความต้องการของเขา กลิ่นคาโมไมด์หอมกรุ่นไปทั่ว ให้ความรู้สึกสดชื่นผ่อนคลาย หญิงสาวสูดกลิ่นหอมอ่อนโยนนั้นไว้เต็มปอด รู้สึกว่าผู้ชายอบอุ่นอ่อนโยนอย่างสิโรจน์ช่างเหมาะสมกับกลิ่นหอมละมุนอย่างชาคาโมไมด์
“ได้แล้วค่ะ ชาดอกคาโมไมด์” ส่งถ้วยชากระเบื้องเคลือบลวดลายงดงามให้เขา
“ขอบใจมาก”
สิโรจน์รับถ้วยชาไปจิบดื่ม ละเลียดสูดดมกลิ่นที่เขาโปรดปรานและชื่นชอบ มุมปากเรียวได้รูปสวยกดรอยยิ้มอ่อนโยนจนคนมองดูอยู่ตาโต สนใจ
“น้องนิไม่มีเรื่องอะไรคุยกับพี่แล้วจริงๆ เหรอ?” เขาถามอีก หลังจากที่จิบชาไปจนพอใจและวางถ้วยชาลงกับโต๊ะไม้มะฮอกกานีข้างตัวเรียบร้อยแล้ว
“ไม่ค่ะ ไม่มี...”
“น้องนิเจอกับนายสองแล้วหรือยัง...คงเจอกันแล้วสินะ?”
เธอว่าจะไม่พูดแล้ว แต่เขากลับเป็นฝ่ายเอ่ยถึง “หมอนั่น” ขึ้นมาเอง นิชาลัยหน้าเสีย เกิดอาการแอนตี้สิรัฐขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
“ค่ะ เจอแล้ว...”
“เป็นยังไงบ้าง เข้ากันได้ดีมั้ย น้องชายของพี่คนนี้มันออกจะขี้เล่นหน่อย น้องนิอย่าไปถือสามันเลยนะ นายสองมันไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร”
“โฮ่...ค่ะ ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร” นิชาลัยพยักหน้ารับ กัดฟันพูด “เขาหน้าตาเหมือนพี่หนึ่งอย่างกับแกะ นิสัยก็คงไม่แตกต่างกันนักหรอกค่ะ”
“ไม่หรอก เจ้าสองมันนิสัยดีกว่าพี่ตั้งเยอะ บางทีพี่ก็อดอิจฉามันไม่ได้ มีอิสรเสรีมากกว่า อยากทำอะไรก็ได้ทำ ไม่เหมือนพี่...”
สิโรจน์ก้มมองขาตัวเอง หน้าเขาเศร้าจนนิชาลัยสงสารวูบ เกือบน้ำตาไหล เธอเอื้อมมือเข้าไปคว้ามือหนาของเขากุมไว้กระชับมั่นคง
“ไม่เป็นไรนะคะพี่หนึ่ง อีกไม่นานพี่หนึ่งต้องหายดี กลับมาเดินเหินได้เป็นปกติ อย่าท้อแท้นะคะ ทุกคนรอให้พี่หนึ่งกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมอยู่ โดยเฉพาะคุณสิรัฐ เขาคงอยากให้พี่หนึ่งกลับมาเหมือนเดิมมากกว่าทุกคน พี่หนึ่งอย่าทำให้น้องชายผิดหวังนะคะ พี่ต้องสู้ อย่ายอิมแพ้นะคะ”
“น้องนิ...”
นิชาลัยทำหน้าไม่ถูกเลย ใจเธอมันเต้นแรงจนรู้สึกได้ถึงสิ่งผิดปกติ เวลาที่สิโรจน์ส่งสายตาชื่นชมยินดีมองมา เธอไม่รู้ว่าทำไมจะต้องตื่นเต้นเพราะตาคมกริบคู่สวยของเขานักหนาด้วย
“อุ้ย ขอโทษนะคะ นิพูดมากไปแล้ว...ไปรบกวนพี่หนึ่งดีกว่าค่ะ แล้วค่อยเจอกันที่โต๊ะอาหารนะคะ”
นิชาลัยรีบปล่อยมือของอีกฝ่ายแล้วพูดเร็วๆ ก่อนวิ่งออกจากห้องไปโดยไม่รอรับฟังที่สิโรจน์จะเรียกเธอเอาไว้เพื่อบอกอะไรบางอย่างก่อน
จนเมื่อถึงเวลาอาหารนั่นเอง นิชาลัยจึงทราบว่า สิโรจน์ต้องการบอกเธอว่าเขาไม่ลงมาร่วมโต๊ะอาหารด้วย เช้าวันแรกของการเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ จึงเหลือเพียงนิชาลัยที่ต้องกินอาหารบนโต๊ะอาหารกว้างใหญ่ในคฤหาสน์หรูหราแต่เพียงลำพัง
****************************
*****************************
***************************หนูนิกำลังถูกสองพี่น้องเล่นกลอะไรอยู่หนอ...น่าสงสารจังเลย แต่หนูนิไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอกค่ะ อิอิ
คุณ Kim นายสองเขามีเหตุผลค่า โธ่ๆ เอ๊ะ หรือจะเป็นโรคจิตจริงๆ ++++
คุณ titirat จะถูกทดสอบหรือเปล่าน้าาาาา แฮ่ๆ หนูนิเวียนหัวไปหมดแล้วค่ะ ูู
ธีมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ก.ค. 2561, 18:25:44 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 ก.ค. 2561, 18:25:44 น.
จำนวนการเข้าชม : 551
| << 4.สาปส่งนายตัวร้าย |
titirat 1 ส.ค. 2561, 11:12:39 น.
หนูนิ สู้ๆ นะ อย่ายอมแพ้
หนูนิ สู้ๆ นะ อย่ายอมแพ้