เปลวไฟในกระแสลม
ชีวิตชายหนุ่ม หล่อ พ่อรวย แต่กลับดวงซวย โชกเลือด ชุ่มเหงื่อ และหยาดน้ำตา แถมฉ่ำรักใคร่เสน่หา เกิดราศีเมถุน ตำราโหราศาสตร์ว่าเกิดในธาตุลม
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
Tags: กุ๊กกิ๊ก, หวานแหวว, บู๊, แอคชั่น, คอมเมดี้, ตลกขบขัน, ไตรติมา, รวย, หล่อ, เท่ห์,
ตอน: ตอน 6 จอมเจ้าชู้
..........ฮายาโตะเล่นดนตรีท่าทางราวกับคนไม่มีชีวิตจิตใจ
“เป็นบ้าอะไรวะฮาย ฉันร้องเพลงไม่เข้าจังหวะ รึว่านายเล่นคีย์บอร์ดผิดจังหวะกันแน่หา”
นักร้องนำของวงต่อว่าเสียงดัง อีกทั้งทำหน้าตาเคร่งเครียด
“นายร้องเพลงไม่ผิดหรอก แต่มันนั่นแหละเล่นผิดจังหวะ แค่มันเล่นอย่างไม่มีอารมณ์นี่ก็นับว่าแย่แล้ว”
“นักดนตรีคือผู้ให้ความสุขไม่ใช่เล่นตามใจฉัน คนฟังที่ชอบความไพเราะเขามาเพราะอยากนั่งฟังเพลงเพราะๆ เจอนักดนตรีที่เล่นไม่ได้เรื่องเอาแต่หมกมุ่นครุ่นคิดถึงปัญหาส่วนตัว คนฟังเขาจะเสียตังค์มานั่งฟังทำไม เราเข้าใจนายนะว่าอกหัก แต่อย่านานนักต้องรู้จักทำใจ”
มือเบสพูดอย่างผู้รู้ปัญหาและไม่ได้ทำน้ำเสียงเกรี้ยวกราดอย่างเพื่อนๆ
“ถ้าทำไม่ได้ก็ลาออกไป ฉันไม่ได้อยากร่วมวงกับนักดนตรีห่วยๆ หรอก”
เสียงสะท้อนมาจากเพื่อนร่วมวง ทั้งนักร้องนำ มือกลอง มือเบสกีตาร์
เล่นเอาฮายาโตะรับฟังแทบไม่ทัน ทุกคนต่างแสดงออกว่ารู้สึกไม่ดีกับเขาอย่างมาก
“พี่ฮาย... น้องชายฝาแฝดมาหา ไปพบหน่อยสิ”
เด็กเสิร์ฟมาตามฮายาโตะ เลยจึงไม่ทันได้พูดอะไรโต้ตอบเพื่อนร่วมวง ต้องเดินตามเด็กเสิร์ฟออกมาพบกับน้องชายซึ่งนั่งหน้าเคาน์เตอร์บาร์
“คาร์ลบอกฉันว่านายอยู่นี่ ไง?... หนีออกจากบ้านสนุกไหม ชีวิตผจญภัยนอกรั้วบ้าน”
ไฮยาโตะแฝดคนน้อง ทักทายอย่างผู้ไม่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลัง
“ไม่เห็นจะสนุกตรงไหน”
ตอบแบบไร้อารมณ์จนอีกฝ่ายสังเกตเห็นจากการปรายตามอง
“แต่งตัวสไตล์เดิม เด็กเรียนสวมแว่นสายตา ผมสั้นหวีเรียบแปล้ ไร้เสน่ห์ดึงดูดสาว ไม่ใช่บุคลิกนักดนตรีร็อกเลย แต่นายไม่หล่อก็ดีแล้ว ฉันจะได้ไม่รู้สึกอิจฉานายไปมากกว่านี้”
“อิจฉา? ฉันมีอะไรให้นายอิจฉา”
“ไม่ว่าเมื่อไหร่พ่อก็เอาแต่ห่วงนายตลอดกาล ทั้งที่ฉันเชื่อฟังเคียงข้างอยู่ใกล้พ่อมากกว่านายเสียอีก”
“อ้อ... นายนี่มันไอ้ลูกแหง่นี่หว่า”
“เดี๋ยวเถอะ... พูดงี้...”
ไฮยาไม่ชอบโดนว่าแบบนั้น เกือบจะวางมวยกับพี่ชายฝาแฝด
“นายจะมาทำงี่เง่าหาเรื่องไร้สาระกับฉัน ทำเพื่อ?...”
ฮายาโตะทำสีหน้ามีคำถาม ไม่ได้โกรธตอบยังคงไร้อารมณ์ตามประสาคนอกหัก
“พ่อให้มาตาม”
ไฮยาโตะตวาดตอบ
ฮายาโตะยังคงครางรับรู้แบบยานคาง ซังกะตายไม่หายจากโรคอกหัก
“อืม...”
“อะไรคืออืม? จะกลับไปกับฉันหรือไม่กลับ”
“แอนนาเป็นอย่างไรบ้าง”
“แม่นมของนายร้องไห้สามวันสามคืนนับตั้งแต่นายหนีออกจากบ้าน พ่อก็ไปด่าเอะอะอาละวาดใส่ เลยยิ่งแย่ หาว่าไม่เฝ้าดูแลนายให้ดี พาผู้หญิงหนีตามกันไป คงได้เสวยสุขขึ้นสวรรค์กันเพลินไปเลย ทิ้งให้คนอื่นต้องตกนรก”
“ตรงข้าม... ฉันเองก็ไม่ต่างกับตกนรก เพราะผู้หญิงเขาไม่อยู่กับฉันแล้ว”
“อ้าว... นายอกหักรึ”
“ใช่... เกิดเป็นลูกผู้ชาย ถ้าอ่อนแอก็มีแต่จะถูกกระทืบซ้ำ ช้ำใจ ร้องไห้ไปก็ไม่มีใครเขาปลอบ นายว่าจริงไหม”
“ก็...”
ไฮยาโตะนั้นอ่อนไหวมาก นึกถึงความทรงจำวันเก่าก่อนย้อนมาทำให้เจ็บในใจ ชั่วพริบตาเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอหอย แสบจมูกและขอบตาแดงขึ้นมากะทันหัน
“นึกถึงตอนบ้านเราเศรษฐกิจตกต่ำ นายไปชกมวยหาเงิน ฉันไปรับจ้างแบกของ ทั้งเหนื่อยหนักซ้ำถูกเพื่อนโรงเรียนเอกชนหัวเราะเยาะให้กับความกระจกงอกง่อย ฮึ... ทุเรศสิ้นดี”
“แต่หนึ่งในจำนวนนั้นยังมีคนดี ดันนายให้นายแบบไม่ใช่เหรอ ถึงทุกวันนี้นายมีแต่สาวแฟนคลับตามกรี๊ด”
“กลับไปกับฉัน ฉันจะแนะนำสาวให้นายสักสองสามคน เอาไว้เป็นเพื่อนปลอบใจ”
“ถึงนายไม่มาตาม ฉันก็คิดจะกลับไปหาแอนนาอยู่แล้ว อารมณ์ตอนนี้ฉันไม่เหมาะจะเล่นดนตรี”
..........หลังจากนั้น ไฮยาโตะแนะนำเพื่อนสาวนางแบบให้ฮายาโตะทีละคน
คือ ยูกิ แพตตี้ มาร์กาเร็ต อาชีพนางแบบนั้นการันตีได้ว่าเธอต้องตัวสูงยาวเข่าดี ทรวดทรงเพรียวลมสมส่วน ยิ่งพวกเธอทั้งขาวทั้งสวยยิ่งตรงสเป็ก
ทั้งสามคนนั้นฮายาโตะไม่โกหกปิดบัง เขาบอกอย่างเปิดเผยว่าคบเพื่อทำความรู้จัก นิสัยใจคอเข้ากันได้ไหม ยังไม่ตัดสินใจเลือกใครเป็นแฟน
แต่เพราะพวกเธอเป็นสาวไฟแรงสูงชอบเล่นรักร้อนแรง กระตุ้นให้ฮายาโตะอดใจไม่อยู่จนมีความสัมพันธ์เกินเลยไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ
เริ่มจาก...
“มาร์กาเร็ต ฉันส่งเธอแค่นี้ล่ะนะ”
ฮายาโตะขับรถเบนซ์สปอร์ตมาส่งเธอข้างบ้าน หลังจบการเดทในเวลาหกโมงเย็นยังไม่ทันหัวค่ำด้วยซ้ำ
แต่สาวเจ้ายังไม่อยากจากลาจึงประวิงเวลาถ่วงไว้ให้รั้งรอ...
“เดี๋ยวสิ เผื่อพ่อแม่ฉันไม่อยู่ คุณต้องอยู่เป็นเพื่อนฉันกว่าพ่อแม่จะกลับบ้าน”
“อ้าว... โทรถามพ่อแม่สิว่าอยู่หรือไม่อยู่”
ฮายาโตะบอกตามประสาซื่อไม่มีลับลมคมใน ยังไม่คุ้นเคยกับมารยาหญิงอันมีหลายร้อยเล่มเกวียน
“ไม่ต้องโทรหรอก แค่ฉันมุดเข้าไปดูในบ้านก็รู้แล้ว”
มาร์กาเร็ต อายุมากกว่าฮายาโตะหนึ่งปี ปีนี้อายุยี่สิบแล้ว ความจริงเธอรู้ดีว่าพ่อแม่ของเธอพากันไปธุระนอกบ้าน กว่าจะกลับคงดึกราวเกือบเที่ยงคืน จากนั้นเธอลงจากรถ โก้งโค้งลงคลานเข่ามุดเข้าไปในช่องเล็กระหว่างซอกต้นไม้ ซึ่งเป็นกำแพงต้นตะโกดัดตัดแต่งประดับสวนริมรั้ว
อะไรไม่สำคัญเท่าเธอทำให้เขาต้องหัวใจเต้นโครมคราม หลังจากก้นอันเรียกได้ว่าบันท้ายดินระเบิดค่อยๆ คลานลอดผ่านซอกต้นไม้ พร้อมโชว์ความขาวอวบโคนขาอ่อนยั่วยวนตา เห็นตลอดกระทั่งแก้มก้นใส่จีสตริง
เล่นทำเอาฮายาโตะตาลุกตาพองจ้องมองตาโต
...รอเพียงครู่หนึ่ง
เธอคลานออกมา หน้าอกหน้าใจเรียกได้ว่าทำนมหกให้เห็นอกร่องอิ่มอึ๋ม
“เอื๊อก...”
เสียงกลืนน้ำลายลงคอขณะฮายาโตะรู้สึกคอแห้งผาก
“พ่อแม่ฉันไม่อยู่บ้านเลยทั้งสองคน คุณฮายช่วยอยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนได้ไหมคะ อย่าเพิ่งรีบกลับเลยนะ”
สาวเจ้าทำเสียงออดอ้อน สายตาวิงวอนอ่อย... ทอดสะพานคอนกรีตกันเลยทีเดียว
มีหรือฮายาโตะจะอยากปฏิเสธ
“ครับ”
รับปากรับคำด้วยความเต็มใจ
แล้วมาร์กาเร็ตไปเปิดประตูรั้วบ้านให้เขาได้นำรถเข้าไปจอด
จากนั้น... จึงเข้าไปนั่งเล่นในห้องรับแขก ดูหนังรักโรแมนติก โดยมีสาวเจ้าของบ้านจงใจนั่งเบียดกระแซะ
ฮายาโตะโอบไหล่สาวคู่เดท
สักพักเธอโอบเอวของเขา ส่วนอีกมือเธอขึ้นมาวางทาบทับบนแผ่นอกแกร่งของเขา
...ภาพในหนังฉายไปถึงบทเลิฟซีน ฉากจูบกันเมามัน...
ทำให้ฮายาโตะหายใจติดขัด หัวใจเต้นถี่ทุกทีที่ยิ่งเฝ้าดู เลือดลมหนุ่มวัยรุ่นแล่นพลุ่งพล่าน เป็นปฏิกิริยาตอบสนองเรื่องเซ็กส์ตามสัญชาตญานทางเพศ
เหมือนเธอรู้ใจจึงใช้มือประคองแนบแก้มอุ่นหนุ่มวัยรุ่น เบนให้หันมามองจ้องสบตาเธอ เพื่อสะกดเขาให้นิ่ง และตัวเธอโน้มเข้ามาชิด พร้อมกับใบหน้าและริมฝีปาก ใกล้เข้ามาช้าๆ อย่างนุ่มนวล ให้ได้สัมผัสริมฝีปากนุ่มหยุ่นอุ่นร้อนซึ่งกันและกัน จูบ... แล้วยังย้ำจูบซ้ำค่อยเบียดบดกลีบปากเพิ่มความเร่าร้อนขึ้นทุกที
ฮายาโตะถึงกับหอบอย่างกับจะหายใจไม่ทัน หัวใจมันเหมือนจะช็อกเมื่อผิวกายชายหนุ่มรุ่มร้อนของตนต้องสัมผัสจากมือเธอ
มือนุ่มของสาวนั้นค่อยลื่นไล้ไปถึงบริเวณหน้าท้องน้อยค่อยเลื่อนต่ำลงและลูบต่ำลง... ควานหาเป้าหมายจะไปโดนอะไร?...
ลูกผู้ชายกระเด้งดึ๋ง ลุกพรวดในฉับพลัน
“อ้าว... ทำไมจู่ๆ ลุกหนีไปนั่งมุมโซฟาอย่างนั้นล่ะคะ”
“เอ้อ... มันจะดีหรือครับ เดี๋ยวพ่อแม่เธอกลับมาเห็นเข้า”
ฮายาโตะกล่าวอย่างเหนียมอาย นั่งไขว่ห้างอย่างหนีบๆ พยายามกดทับร่างกายแข็งแกร่งส่วนล่างที่เพิ่งผุดลุกขึ้นสู้มือสาวเมื่อสักครู่
“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ คงเที่ยงคืนโน่นกว่าจะกลับ นี่แสดงว่าคุณฮายยังไม่เคยมีอะไรกับสาวเลยหรือคะ ตลกจังเหลือเชื่อ นี่แหละนะอย่างที่คุณไฮยาโตะว่าเด็กเรียนดี มีแต่วิชาการไม่เชี่ยวชาญเชิงการกามา หึ หึ...”
สาวกร้านชำนาญเกมกามกล่าวดูถูกหนุ่มหน้าใสไร้เดียงสา แถมหัวเราะเยาะเสียงเบาลงลำคอ
ฮายาโตะฟังดูให้รู้สึกขัดหูนัก เรื่องอย่างนี้ลูกผู้ชายยอมให้หยามกันไม่ได้ ทั้งที่ไม่เค้ยไม่เคยยังต้องแสร้งทำเป็นเก็ก และพูดทำน้ำเสียงทุ้ม ให้ฟังดูนุ่มนวลเป็นสุภาพบุรุษที่สุดในโลก
“เรื่องอย่างนี้เราเป็นผู้ชายต้องให้เกียรติ์ฝ่ายหญิง ต้องรักษาหน้าตาไว้ให้เธอด้วย ถ้าผลีผลามทำอะไรไปจะเป็นการเสียหาย ฝ่ายหญิงจะเป็นผู้เสียเปรียบ”
“ฉันไม่ถือสาว่าเสียหายอะไรเลยค่ะ ถ้ากลัวใครมาเห็นเราเข้าไปในที่ส่วนตัวที่มีแต่เราสองคนไปห้องนอนฉันดีไหมคะ”
มาร์กาเร็ตเปิดประตู และอ้าแขนต้อนรับเขาเต็มที่ แถมส่งสายตายั่วยวนชวนเชิญแบะท่าว่าอยากมีสัมพันธ์สวาทด้วยกันเหลือเกิน
‘เข้าห้องนอน! ...แล้วอย่างนี้ เราจะรอดเงื้อมมือเธอเหรอ’
ฮายาโตะลังเล... กล้าๆ กลัวๆ ได้แต่นึกในใจ ใจที่กำลังสั่นไม่อาจบังคับให้หยุดนิ่งสงบลงได้ จำเป็นต้องเดินตามเธอต้อยๆ โดนมือน้อยๆ ของสาวชำนาญการกามโลกีย์จูงเข้าห้องของเธอ
ครั้งแรกในชีวิตลูกผู้ชาย...
ดูอาการแล้วคงไม่น่าจะรอดเป็นแน่ มีหวังได้เห็นสวรรค์รำไร รำไร...
..........จากผู้หญิงคนแรกผ่านไป ฮายาโตะต้องมาได้คนที่สอง
ยูกิ สาวอายุมากว่า เธออายุยี่สิบเท่ามาร์กาเร็ต
“ผมส่งแค่นี้นะครับยูกิ”
เป็นธรรมดาของสุภาพบุรุษอย่างเขา พาสาวไปออกเดทตั้งแต่เช้า แล้วพาไปทานอาหารเย็น ต้องพากลับมาส่งถึงบ้านก่อนพระอาทิตย์ตกดิน
“แวะเข้าไปในบ้านก่อนสิคะ จะรีบกลับไปไหน ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน”
คำชวนเชิญแฝงความหมายเป็นนัยบ่งบอกหนทางสะดวก สายตาทิ้งอ่อยหนุ่มวัยรุ่น
“เกรงใจครับ ยูกิจะได้พักผ่อน ไปเที่ยวด้วยกันเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
ฮายาโตะปฏิเสธ เขาสังหรณ์ใจว่าคงจะได้ตัวเธอ สำนึกผิดชอบชั่วดีทำให้เขาต้องเฝ้าถามตัวเอง
‘ถ้าปล่อยตัวปล่อยใจไปกับผู้หญิง มันจะดีไหมหนา’
“งั้น... ลาก่อนค่ะ”
ว่าแล้วยูกิใช้วงแขนกอดคอฮายาโตะ โน้มเข้าใกล้พร้อมจูบลา
ไม่ทันสังเกตว่ามีใครแอบถ่ายรูปขณะทั้งคู่นั่งอยู่ในรถ
แต่ฮายาโตะความรู้สึกไวเอะใจเหมือนมีใครจ้องมอง จึงรีบผละออกแล้วเปลี่ยนใจ
“ผมเปลี่ยนใจแล้ว ขอเข้าไปในบ้านยูกินะครับ”
____________...oooooOOOooooo...____________
กลับมาอัพแล้วนะคะ เพื่อให้จบภาค 1 คุกคาม
มีซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลมที่ออกอีบุ๊กแล้ว ดาวน์โหลดกันได้ค่ะ
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง
.
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 พ.ย. 2561, 18:42:42 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 พ.ย. 2561, 18:42:42 น.
จำนวนการเข้าชม : 753
| << ตอน 5 โปรดใช้ชีวิตแทนฉัน | ตอน 7 ข่าวฉาว >> |
ไตรติมา 26 พ.ย. 2561, 18:44:22 น.
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove
มีซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลมที่ออกอีบุ๊กแล้ว ดาวน์โหลดกันได้ค่ะ
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove
มีซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลมที่ออกอีบุ๊กแล้ว ดาวน์โหลดกันได้ค่ะ
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง