เปลวไฟในกระแสลม
ชีวิตชายหนุ่ม หล่อ พ่อรวย แต่กลับดวงซวย โชกเลือด ชุ่มเหงื่อ และหยาดน้ำตา แถมฉ่ำรักใคร่เสน่หา เกิดราศีเมถุน ตำราโหราศาสตร์ว่าเกิดในธาตุลม
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
Tags: กุ๊กกิ๊ก, หวานแหวว, บู๊, แอคชั่น, คอมเมดี้, ตลกขบขัน, ไตรติมา, รวย, หล่อ, เท่ห์,
ตอน: ตอน 11 แฟนใหม่
..........พวกเขาแค่เล่นดนตรีเพื่อเรียกแขกไปสองสามเพลงเท่านั้นยังไม่ถึงเวลาแสดงจริงในอีกครึ่งชั่วโมง
ในห้องพักนักดนตรี
คาร์ลกับเพื่อนสองคนไปห้องน้ำ
คนที่เหลืออยู่ในห้องด้วยกันคือเร็น
และฮายาโตะซึ่งถอดเสื้อเชิ้ตออกจนเหลือเสื้อกล้ามตัวในสีดำ เขาเหงื่อออกและกระหายน้ำจึงยกขวดน้ำขึ้นจ่อปากดื่ม ขณะที่...
“มาหาใครครับ คุณ?”
เสียงเร็นเอ่ยทักสาวแปลกหน้ากึ่งจะถามชื่อเสียงเรียงนามไปด้วยในตัว
ฮายาโตะรีบหันไปมองขณะกำลังยกขวดน้ำขึ้นดื่มอยู่
สาวชาวญี่ปุ่นมักไม่ค่อยได้เห็นพวกผู้ชายถอดเสื้อนอกออกจนเหลือแต่เสื้อกล้ามตัวใน
พอได้เห็นกล้ามแขนแข็งแรงของหนุ่มเนื้อแน่น เธอถึงกับทำตาโตวิบวัวแวววาวด้วยเห็นว่าเขาหุ่นเท่ดีและหน้าตาคุ้น เลยรีบแนะนำตัวเองพร้อมจิกสายตาใส่หนุ่มหล่อต่อหน้าแบบว่า ...จีบ
“ว้าว... ขอโทษค่ะ ไม่ตั้งใจรบกวนเวลาพัก ฉัน... ฮิโตมิ ค่ะ ว่าจะมาถามว่าขอเพลงได้ไหมคะ”
“วงเราเล่นแต่เพลงที่เตรียมมาครับ ถ้าขอเพลงคืนนี้อาจจะต้องรอไว้คราวหน้า ให้พวกเราไปซ้อมมาให้ดีซะก่อนค่อยมาเล่นให้ฟังครับ”
“อย่างนั้นไม่เป็นไรค่ะ คุ้นหน้าจังเหมือนเคยเห็นที่ไหน ข่าวในเน็ตที่เป็นแฟนกับ... จำไม่ได้ใครนะ แต่เป็นพี่น้องคู่แฝดกับนายแบบตระกูลมัทสึมูระใช่ไหมคะ”
“นั่นแหละครับ นี่... ฮาย แฝดคนพี่ยังโสดไม่มีแฟน ที่เป็นข่าวนั่นเพื่อนกันทั้งนั้นครับ”
เร็นช่วยพูด เชียร์เพื่อนร่วมวงด้วยเห็นท่าทีสาวสวยจ้องมองตาเป็นมันอยู่แต่ฮายาโตะ
“ฉันไม่ค่อยเชื่อข่าวนั้นอยู่แล้วค่ะ เอ่อ... นี่นามบัตรของฉัน เป็นนักศึกษาปีหนึ่ง ฉันโสดค่ะยังไม่มีแฟน”
ฮิโตมิแนะนำตัวเช่นนั้นได้อย่างหน้าตาเฉย ฉีกยิ้มสวยใส มั่นใจในความสวยเด่นของตนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เชื่อว่าต้องเข้าตาชายหนุ่มตระกูลไฮโซแต่ชอบทำตัวติดดินคนนี้แน่นอน
ฮายาโตะรับมา ด้วยท่าทางสุภาพ สองมือประคองนามบัตรใบน้อย
แล้วฮิโตมิก็กลับออกมา แอบกระดี๊กระด๊าอยู่คนเดียว
“กะจะมาจีบสุดหล่อนักร้องนำ ดันฟลุ้กมาเจอทีเด็ดกว่า! เหลือเชื่อเลย คู่แฝดนายแบบสุดฮอต อยากจะกรี๊ด... ขอให้เขาโทรหาเราทีเถิด จะไม่ปล่อยให้หลุดมือเลย”
ฮิโตมิพูดคนเดียวเมื่อลับหลังหนุ่มมาแล้ว
..........มหาวิทยาลัยเอกชนยังไม่เปิดเทอม
ส่วนฮิโตมิเรียนมหาวิทยาลัยรัฐบาลก็ยังไม่เปิดเรียนเช่นกัน
ปลายมีนานั่งเล่นและอ่านหนังสืออยู่
จู่ๆ เรย์ยะแฟนของฮิโตมิโทรหา
“ปลาย... ทำไมฮิโตมิปิดมือถือ หมู่นี้ไม่ค่อยเจอกันเลย”
“อ้าว! พี่เรย์ยะ”
ปลายมีนาได้แต่อุทาน หลังรับโทรศัพท์แล้วไม่กล้าแย้มปากพูด เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตอนฮิโตมิบอกมีนัดเดทหนุ่ม คงกลับบ้านดึกเพราะจะดูหนังรอบดึกกันด้วย
เธอนึกว่าไปกับแฟนที่คบกันมานานสามปีคนนี้
“อยากพูดด้วย ตอนนี้อยู่ด้วยกันหรือเปล่า”
“ไม่อยู่ค่ะ”
“ไปไหนล่ะ”
“เอ่อ... พี่เรย์ยะถามเจ้าตัวเองดีกว่า”
คำตอบอ้ำอึ้งจากปลายมีนา
นั่นจุดชนวนให้เรย์ยะที่ขี้ระแวงหึงหวงอยู่แล้วต้องคิดมาก...
..........ในร้านพิซซ่าของเมืองชิซุโอะกะ ละแวกบ้านคุณอายะ
ฮิโตมิแนะนำให้รู้จักกับแฟนใหม่
หนุ่มแว่นผิวขาวเหลือง ท่าทางเรียบง่ายไม่สะดุดตาเลย ความรู้สึกแรกพบของปลายมีนา คือ หงุดหงิดพิกล ไม่ปลื้ม... ไม่อยากพูดคุยด้วย
ส่วนความรู้สึกของฮายาโตะแรกพบปลายมีนา คือ ประหลาดใจ ค่อนไปทางหมั่นไส้ คล้ายอยากแกล้งเล่นจึงแสร้งพูดกับฮิโตมิว่า
“เพื่อนเธอเป็นใบ้เหรอ ไม่ค่อยพูดจา”
“นิสัยปกติ ไม่ค่อยช่างคุยเหมือนฮายนั่นแหละ หึ หึ...”
ฮิโตมิหัวเราะ เพราะเห็นขำกับท่าทีของทั้งสองซึ่งไม่ค่อยกล้าพูดคุยกัน
“หาความหล่อตรงไหนไม่ได้แถมไม่รวย สูงเป็นเสาไฟฟ้านี่เหรอแฟนใหม่ฮิโตมิ”
ปลายมีนามองทางหางตาพอแปลความหมายได้ในเชิงดูแคลน ก่อนพูดเบาราวกระซิบกับฮิโตมิ
ขณะอยู่เบื้องหน้าฮายาโตะจึงได้ยินเต็มสองหูให้รู้สึกขัดหูขัดตาขึ้นมาพิกล
“ฝากถามเขาด้วย ตัวเองสวยเหมือนนางงามหรือไง หน้าเหมือนตุ๊กตาบลายธ์ แขนขาผอมลีบอย่างกับเป็นโปลิโอ”
“ฝากตอบเขาที ฉันสวยเหมือนนางแบบ ถามมากอยากโดนเตะไหม”
“นั่น... หาเรื่องซะแล้ว ฮายเก่งคาราเต้ ส่วนเธอแค่เป็นมวยไทย ยังไม่ถึงระดับสมัครเล่นด้วยซ้ำ จะไหวเหรอ? หึ หึ... อ้อ! ลืมบอกไป เขาเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับปลาย อายุยี่สิบอายุมากกว่าปลายสองปี แต่เพิ่งเข้าปีหนึ่งเหมือนกัน อยู่คณะบริหารธุรกิจ ได้ตีกันทุกวันแน่”
ปลายมีนาอยากรู้ว่าฮิโตมิจะจัดการอย่างไรกับแฟนเก่า จึงขอตัวไปห้องน้ำกันสองคนกับฮิโตมิ
“แล้วจะบอกเลิกพี่เรย์ยะยังไง เกิดเรื่องแน่ๆ ยิ่งขี้หึงอยู่ วันก่อนนั้นก็โทรมาถามปลายว่าฮิโตมิไปไหน”
“ยังไม่เลิกกับพี่เรย์ยะ แค่มีแฟนเพิ่มอีกคนเดียวจะเป็นไรไป ปลายห้ามบอกพี่เรย์เด็ดขาด ถ้าพี่เรย์ยะถามอะไรให้บอกไม่รู้ไว้ก่อน เดี๋ยวฉันพูดกับพี่เรย์ยะเอง แล้วอย่าไปบอกความจริงอะไรพี่เรย์ยะนะ ขอร้องอย่ายุ่งเรื่องนี้”
“โอเคไม่ยุ่ง ให้บอกไม่รู้ก็ไม่รู้ งั้นปลายขอตัวดีกว่ามีนัดกับพี่ยูรวรรธน์”
“ข่าวว่าได้แฟนหล่อ ลูกชายเจ้าของโชว์รูมเบนซ์ ไม่เห็นพามาโชว์ตัวบ้างเลย อยากรู้ว่าจะหล่อขนาดไหน”
“เขาไม่ว่าง เขามาทำธุระ พรุ่งนี้จะกลับกรุงเทพฯแล้ว”
ปลายมีนาได้รู้ซึ้งถึงความเป็นสาวเจ้าชู้ของฮิโตมิก็วันนี้ที่ทำการใหญ่คบผู้ชายซ้ำซ้อนเข้าทำนองภาษิตไทยว่าจับปลาสองมือ ตนเองจึงได้แต่ส่ายหน้าระอาใจ หันไปทางไหนก็ได้เจอแต่คนเจ้าชู้
..........บ้านตระกูลโอกาดะ
เป็นคฤหาสน์หรูหลังใหญ่สะดุดตาอีกแห่งของเมืองชิซุโอะกะ
ทำธุรกิจสุจริตบังหน้า เบื้องหลังเป็นยากูซ่า มีพื้นที่ให้เช่าทำห้างร้านที่อยู่ใกล้ย่านรปปงงิของกรุงโตเกียวด้วย
ยูรวรรธน์ต้องการเช่าทำธุรกิจร้านอาหารไทยกึ่งไนต์คลับ
และปลายมีนาขอตามมาด้วย เธอนึกเสมือนว่ายากูซ่าเป็นไอด้อลของเธอ
“ยากูซ่าไม่ใช่แบบพวกนักร้องไอด้อลนะจะได้ตามไปดู ถ้าจะไปด้วยต้องเรียบร้อยหน่อยอย่าเดินเพ่นพ่าน เพราะในบ้านเขาจะมีอะไรบ้างเราไม่รู้”
ปลายมีนาเดินตามยูรวรรธน์ เขากดกริ่งหน้าประตูใหญ่
พ่อบ้านในชุดยูกาตะ เป็นผู้มาเปิดประตูต้อนรับ
“ผมชื่อยูรวรรธน์ ที่โทรนัดล่วงหน้ากับคุณโอกาดะครับ”
“ท่านรออยู่ เชิญด้านในครับ”
พ่อบ้ายผายมือเชื้อเชิญพร้อมโค้งศีรษะอย่างอ่อนน้อมตามมารยาท และหลีกทางเดินให้กับแขก
เปิดประตูใหญ่เข้าไปในบ้าน สองข้างทางเป็นสนามหญ้าโล่งกว้าง ทางเดินดูตระหง่านตา ต้นปาล์มขนาดใหญ่ตั้งแถวเรียงรายนำสายตา ทอดยาวไกลไปกว่าจะถึงหน้าประตูคฤหาสน์
คฤหาสน์มีสามชั้นปลูกสร้างตามแบบอย่างยุคเอโดะ
พ่อบ้านเดินนำหน้า ยูรวรรธน์ตามหลัง ปลายมีนาเดินรั้งท้ายสุด
มองไปทางซ้ายมือเป็นทางเลี้ยวไปสู่โรงรถ ประตูเปิดทิ้งไว้ ภายในมีรถเบนซ์และรถหรูยี่ห้ออื่นจอดอยู่ถัดไปอีกสองสามคัน
ที่น่าสนใจสำหรับปลายมีนาคือมีห้องกระจกคล้ายเป็นห้องออกกำลังกาย ซึ่งมีชายใส่ชุดคาราเต้กำลังอยู่ระหว่างฝึกซ้อมกันสามสี่คน
“เดินช้า มัวมองอะไรอยู่ ตามมาเร็ว”
ยูรวรรธน์ดึงมือให้เดินตามเข้าไป ผ่านประตูคฤหาสน์เข้าไปในห้องรับรองแขกกว้างโอ่โถง ชุดรับแขกทันสมัยดูเรียบหรูคลาสสิกโทนสีเทา
“ผม... ไคโตะ โอกาดะ ครับ”
เจ้าบ้านแนะนำตัว เขาเป็นชายวัยกลางคน ผมสีเทาตามธรรมชาติที่เริ่มมีผมหงอกแซมปน อยู่ในชุดยูกาตะสีดำ ใบหน้าแบบฉบับคนญี่ปุ่น ตาตี่เรียวปลายหางตาชี้เชิด ริมฝีปากกว้างบาง ปรายตามองมาทางปลายมีนาแวบหนึ่ง
ซึ่งยูรวรรธน์ต้องแนะนำตัวเธอในลำดับถัดไปอยู่แล้ว
“ผม ยูรวรรธน์ จักราวัฒน์ และนี่แฟนผม ปลายมีนา เถาทองวิวัฒนา”
หลังจบคำแนะนำตัว ปลายมีนาก้มศีรษะโค้งคำนับตามมารยาทของคนญี่ปุ่น
“แต่งงานกันแล้วหรือยังครับ”
“ยังแต่งงานกันไม่ได้ครับ เธอเพิ่งจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยเคโอ”
“นับว่าหัวดีทีเดียว มหาวิทยาลัยเอกชนนี้ขึ้นชื่อเรื่องสอบเข้ายาก แฟนคุณดูหน้าเด็กมาก อายุเท่าไรครับ”
“สิบเจ็ดใกล้จะสิบแปดแล้วครับ”
ท่านเจ้าของคฤหาสน์หันมาพูดกับเด็กสาวที่นั่งทำตาแป๋ว
“เชิญคุณหนูปลายมีนานั่งเล่นตามสบายนะครับ ผมจะพาคุณยูรวรรธน์เข้าไปเจรจาธุรกิจในห้องทำงานด้านใน ขอตัวนะครับ”
ท่านเจ้าของคฤหาสน์ไม่ซักถามมากความ พูดกับปลายมีนาด้วยใบหน้าเรียบเฉยตามมารยาท จึงทำให้เดาใจไม่ออกว่าเขาสนใจปลายมีนา
แต่หาได้พิศวาสไปในทางชู้สาว แม้กระนั้นสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตก็เป็นอันตรายที่คาดไม่ถึง!
“ฝากดูแลคุณหนูผู้หญิงด้วย ไปชงชาและนำขนมมารับรองเธอ”
เขาออกคำสั่งพ่อบ้าน ก่อนจะเดินนำให้ยูรวรรธน์ตามเข้าไป
หลังจากนั้น... พ่อบ้านปฏิบัติตามคำสั่ง เดินหายเข้าไปในประตูอีกด้าน คาดว่าคงจะเป็นห้องครัว
แต่ปลายมีนาไม่คิดอยู่รอน้ำชาหรือว่าขนม รีบหนีจากห้องรับแขกไปตามใจอยากรู้อยากเห็น ที่ห้องฝึกซ้อมซึ่งอยู่ไม่ไกลติดกับโรงรถ แต่เดินจากห้องรับแขกแล้วถึงก่อน แอบยืนมองผ่านห้องกระจก
ดูเหมือนเป็นการฝึกซ้อมเหตุการณ์จำลอง มีสามคนรุมซ้อมหนึ่งคน คนนั้นท่าทางมีฝีมือเก่งฉกาจ กระโดดเตะคนข้างหน้า และเบี่ยงตัวเตะคนข้างหลัง กำปั้นแกว่งไล่คนด้านข้าง ใช้ความเร็วที่เหนือกว่า ร่างกายใหญ่โตได้เปรียบคู่ต่อสู้
คู่ต่อสู้ฝ่ายตรงข้ามทั้งสามคนจึงไม่มีทางเข้าถึงตัว
มัวแอบดูพวกเขาซ้อมกันจนเพลิน... รู้สึกคันศีรษะกะทันหัน เลยจะยกมือขึ้นเกา ชนเบาๆ กับปากกระบอกปืน ทันทีที่หันมาเห็น
“อ๊ะ! ...”
ปลายมีนาอุทานเบาๆ แต่ตกใจไม่เบา ใครล่ะจะไปยิ้มทักทายได้ กับปลายกระบอกปืน
“สายตำรวจลับรึ?...”
เสียงแหบห้าวเอ่ยถามจากชายไว้หนวดดกหน้าเหี้ยม เป็นชาวญี่ปุ่นที่ผิวคล้ำกว่าคนอื่นนิดหน่อย
“แหะ แหะ... ฉันแวะมาเดินเล่น ฉันตามเขามาเที่ยว เห็นบ้านนี้สวยดี”
ปลายมีนาหัวเราะแห้งๆ หน้าแหยๆ ก่อนตอบ ข่มความหวั่นกลัวของตัวเองไว้
“พวกไม่รู้จักกลัวตาย นี่ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว ไม่อนุญาตให้มาเดินเล่น”
“เฮ้ยหยุด... เด็กนั่นมากับแขกรับเชิญของนายใหญ่”
พ่อบ้านตะโกนบอก หลังเดินออกมาตามตัวเธอ
“เชิญคุณหนูกลับเข้ามาทานน้ำชาในห้องรับรองแขกเถิดครับ”
“รีบไปสิ ไม่ได้ยินที่เขาเรียกรึไง เดี๋ยวตาย...”
ยังไม่วายข่มขู่ ให้ดูน่ากลัวอยู่อีก
ปลายมีนาจึงรีบเดินตามพ่อบ้าน เข้าไปนั่งสงบเสงี่ยมเรียบร้อย ค่อยๆ กินขนมและจิบชารอยูรวรรธน์ปรึกษาเรื่องธุรกิจ ไม่กล้ากระดุกกระดิกไปไหนอีก
จนกระทั่งยูรวรรธน์กลับออกมาหาเธอ พากลับไปส่งที่บ้าน
.
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 14 ธ.ค. 2561, 17:56:20 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 14 ธ.ค. 2561, 17:56:20 น.
จำนวนการเข้าชม : 833
| << ตอน 10 ยังไม่รู้จัก | ตอน 12 ไอ้โม่งตีนแมว >> |
ไตรติมา 14 ธ.ค. 2561, 18:08:17 น.
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove
ฝากไว้ให้ดาวน์โหลดอีบุ๊กกัน ผลงานซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลม
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา >>
https://www.facebook.com/oranamarinlove
ฝากไว้ให้ดาวน์โหลดอีบุ๊กกัน ผลงานซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลม
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง